장음표시 사용
271쪽
Prob. secunda pars et . quia , nec motivum actus praecepti determinatur , nec circumstantiae imperantur lege naturali: v. gr. Per Princeptum honorandi parentes , neque motivum, vel charitatis , vel obedientiae , ex quo id praestare debeamus , neque omnes actuS ci cumstantiae determinantur ; ergo Christus circa motivum & circumstantias illorum praeceptorum fuit liber
Chrsus in subeunda morte a Patre pracepta . Die liber, non flum quoad circumstantias, sed etiam quoad ipsam mortem in se consideratam . Prob. I. Ex Scriptura, Isaiae s3. Oblatus est, quia istis boluit: in quem locum .Div. Hieron. ait: non enim necessit te crucem, sed voluntate fustinuis.
Ioann. IO. Ego pono animam meam ... nemo/ollic eam a me , sed ego pono eam a me ipso . Supra quae verba D. Aug. traei. 47. in Io: ait: non glorientur Iudai sviant quantum posione , s ego noluero animam meam ponere quid
solando facturi sunt ρ & D. Chrysost. hom. 28. in Epist. ad Hebr. Erat ei promptum, si volui et , non venire ad Crucem I potestatem. inquit , habeo ponendi animam meam. Prob. . ex: PP. eandem doctrinam apertis, sime tradunt. D. Aug. trach. 37. in Ioan nus, inquit , quando voluit, carnem in utero vir ginali accepit . . . quando voluis a carne discessit: hoc est potestatis, non necessitatis. D. Greg. lib. 2 . morat. Cap. 2. Dominus ait, Non poenam ex necessore suscepit mortem nostram, omni necessitate calcata, eum voluit ,
Prob. 3. Ratione in Sreiptura fundaeae Christus ipsa sua morte meruit, iuxta illud. Io: Io.
272쪽
Pγopterea me diligit Pater , quia ego pono an mam meam. Et illud s. Consummatus, factus est omnibus obtemperantibus sibi ea a saluris aterna. Atqui ad merendum requiritur libertas a necessitate simplici, ut definivit Innocent. X. hanc prop. Iansenii , ut haereticam damnando et Ad merendum is 'demerendum in statis
natura lausi, non requiritur in homine libertas
a nec state , sed sufficit Iibertas a eoactione . Ergo Christus in subeunda morte fuit liber. Ime harparticulae: In statu natura la- Ua: quia non sunt restrictivae, sed ampliativae, quasi diceretur , Etiam in statu natura laua , quod patet ex scopo Pontificis Iansenium damnantis , qui docebat in statu naturae innocentis, in quo fuit natura Christi , fuisse liberta tem a necessitate , eamque per peccatum Adam mi periisse. objicies ; Christus erat impeccabilis 3 atqui impeccabilitas stare non potest cum potestate non adimplendi praeceptum S ergo. Res. nego misti Quia Christi libertas cum ipsius impeccabilitate recte conciliari potest
Quod ut manifestum fiat , sit: Q. V aE S T I o II.
Qua ratione conciliari possist Chrsi liberias cum ejus impaeeabilitate p
CH isti libertas eirca mortem praceptam , rhecum ejus impeccabilitate concili i potest , dicendo eam in hoc consistere, quod potuerit di pensationem a 'Patre petere , obrinere, si voluisset , quam ramen volens ac lubens non pinitiat . Prob.
273쪽
Isr Tractatus Pγob. Ex Matth. 26. ubi Christus aperte si- ignificat se potuisse dispensationem 1'aecepti de morte subeunda obtinere, his verbis: An pu-τas , quia non possum Mogare Patrem meum,
hibobis mihi modo plusquam duodeeim legiones Angeloru-ρ Atqui qui dispensationem ab ali quo praecepto petere potest & obtinere, nec tamen eam vult petere, ad hujus praecepti observationem, vel non observationem, in m xime liber; ergo . . Solvuntur objectiones. Obicἰes 1. Praeceptum de morte subeunda
christo impositum, fuit indispensabile , iuxta
illud Luc. 2 . Nonne hae oporruit pati Chria
sum; ergo Christus non potuit illius dispensitionem obtinere.
Resp. ds. antee. Fuit indispensabile , postquam Christus sese determinavit ad non petendam dispensationem, cone. ante illam determinationem , nego ant. Porro Scripturae locus i quitur de eo quod factum est, non de eo quod fieri potuit , Christus autem passus est , quia sese libere determinavit ad non Petendam amandato Patris dispensationem. Inst. i. Christus dispensationem petiit a PD 'etre I Matth. .26. dicens, Pater, si possibile est ,rranseat a me calix se : & tamen non obibnuit; ergo praeceptum fuit indispensabile. Respond. Dispensationem petiit inesficaciter & conditionate , eone. efficaciter &absolute, neto ant. Itaque Christus inefficaciter petivie dispensationem ut veritatem humanitatis suae demonstraret, sed statim absolute
mortem acceptavit , his verbis . Verumtamen
non sicut ego volo , sed sicut tu. Ad quae Veditia Div. August.. de Pasone Domini . ait:
274쪽
de Deo Incarnato. 263. ait: Prima petitio in mitatis est, seunda v ruris, qua te passioni tradidit , Illud optaυie ex ' nostro, hoc elegit in proprio. Inst. Σ. Voluntas Filii non potest esse comtraria voluntati Patris ; atqui , si Christus dise pensationem hujus praecepti petiisset, ejus voluntas fuisset contraria voluntati Patris; ergo. Prob. min. Pater determinate voluit mortem Filii; ergo. Resp. dist. ant. Voluit determinate mortem Filii, & timul statuit Filium ab ea lege dispensare, si efficaciter dispensationem petiisset, conci& simul statuit non dispensare, nego ant. Prum dens enim superior, aliquid libere praecipiens, semper praecipit sub hac tacita conditione ,
Nisi dispensavero. 3. .ando Christus. dixit: An putas quia
nou possum rogare Patrem meum, &c. Iam a Ceptaverat legem moriendi; ergo inde non potest concludi, quod dispentationem ab illa lege potuerit obtinere. Resp. ds. ane. Iam acceptaverat legem moriendi , & simul facultatem sibi reservaverat dispensationem petendi ab illa lege, si vellet,
concis secus, nego ant. Et hoc manifeste colligi- . tur ex textu allato.
Inst. q. Praeceptum , quo quis sese liberare potest per dispensationem quam habet in sua potestate , non est verum & rigorosum pr. ceptum s atqui Christo fuit impositum praete-ptum moriendi verum & rigorosum 3 ergo , &c. Resp. dist. mo. Non est verum & rigorosum praeceptum, si ab eo quis possit se Ie eximere au oritate propria, eone. si sola auctoritate Praecipientis, nego maj. Certe praeceptum audiendi Misi,m die fello, est verum & rigorO- sum, etiam erga eum, qui certus est se ab eo
275쪽
dispensationem obtenturum a superiore, si trulam voluerit Petere. Inst. s. Praeceptum rigorosum semper obligat sub culpa 3 atqui praeceptum , a quo quis potes: dispensationem obtinere, non semper obligat.
Resp. dim ms.. Semper obligat sub culpa , vel ad rem praeceptam exequendam , vel ad obtinendam dispensationem, bone. semper ob- ligat sub culpa ad exequendam rem Praece-mam, nego maj. Ab Omni enim praecepto p sitivo potest Legislator dispensare, nec potest subditus illi non obtemperare absque peccato, nisi dispensationem obtineat, qua posita, nubia remanet' rei praeceptae exequendae obligatio .
, Obicies a. Modus quo conciliamus libertatem Christi cum ejus impeccabilitate non solvit difficultatem ; nam non est quaemo, utrum Christus liber fuerit in petenda dispensatione, sed quomodo, stantibus eius impeccabilitate & pra cepto divino, fuerit liber ad implendum illud praeceptum, vel non implendum a ergo non satisfacit ille conciliandi modus. Rei p. nego ant. Ad probationem fateor hic quaestionem non esse, utrum Christus fuerit liber in petenda dispensatione, sed contendo, Christum eo ipso fuisse liberum in adimplendo pra cepto , quo fuit liber in petenda dispensatione , quam sese obtenturum sciebat ; hoc enim sufficit ad veram circa praeceptum libem
Inst. Ergo Christus non fuit liber ad praec plum non implendum, eo stante, sed tantum eo per dispensationem sublato ; atqui de illa libertate non est hic quaestio 3 ergo. Res. nego illarum: Quia praeceptum illud erat disjunctivum, de morte subeunda, vel de pe- tenda
276쪽
de Dre In amato. tenda dispensatione ; atqui primum Christus eligit libere, quando se determinavit ad non petendam dispensationem 3 ergo fuit perfecte liber.
. ' De merito Christi. Nbita. Eritum , est operis valor in ordi-'lu ne ad praemium , & duplex est
nempe metitum de condigno & meritum de conisuo. Meritum de condigno, Est opus bonum eui , ex iustitia , praemium debetur Me ritum de eongruo , est opus bonum , cui, ex quadam duntaxat decentia , praemium est dobitum de solo merito de condigno , quod solum verum & proprie dictum est meritum , hic est controversia , & quaeritur i. Ari Christus vere & proprie meruerit . 2. Qitandonam . Per quos actus . -Τandem , quidnam & quibus personis , me
Christus vere ae propria meruie . Est de fide . Prob. I. Ex Scriptura, quae docet xhristum morte sua meruisse sibi gloriam corporis &nominis exaltationem ; hominibus vero sal tem: Philipp. a. Factuos est Obediens usque ad Nortem .... propter quod Θ Deu exaltavis illum, &c. Hebr. s. Consummatus . factus estomvibus obtemperantibus sibi , ea a utique meritoria ) falutis a terna.' Prob. 2. Ex Conc. Thrid. fass. 6. e. 7. de Christo dicente: Sua Sanctisma Passone in ligno Crureis nobis justi eationem meruit, pro nobis DeφPatri satisfecit.
277쪽
266 Tractatus Prob. I. ratione : Quia omnes conditiones' ad meritum de condigno reperiuntur in Christo ; ad Verum namque meritum de condigno requiritur I. Ex parte actus, ut sit horiestus , liber, & praemio proportionatus. 2. Ex pase. re merentis , ut sit Deo charuS & viator. 3. Ex parte pramiantis, ut intervenerit pactum, seu promisso ; atqui nulla hic deest conditio, ne postrema quidem, ut constat ex illo Isaiae si posuerit pro peccato animam suam , videbityemen long mum. Ergo, &c.
Christus meruis a primo Conceptionis instanti usque ad extremum otia sua spiritum , is
Prob. prima pars: Ex Hebr. Io. ubi de Christo dicitur: digrediens mundum dicit: hostiam
εν oblationem nolui r eo us autem aptases mihi runc dixi, ecce venio, ut faciam , Deus , voluntatem tuam. Ergo , juxta Apostolum, ingrediens mundum, id est, in primo instanti suae Conceptionis, obtulit se Deo Patri, ut morte sua impleret voluntatem eius de Redemptione generis humani : haec autem oblatio utique fuit meritoria , & ideo labdit Apostolus : In qua voluntate sancti
e uti sumus per oblationem corporis Iesu Christi semel. Prob. fecunda pars: Quia ad meritum neces.sario requiritur status viae; atqui Christus post mortem non fuit amplius Viator 3 ergo, &C. Unde de seipso dicit , Ioann. Me oporteroperari opera ejus , qui misit me, donec dies est ;vρnse nox quando nemo potest operari. Ubi perinem , intelligitur tempus vitae, &per noctem, tempus mortio.
278쪽
υἰcias eonera primam partem est es se, quam operari ; ergo Christiis non meruit primo suae Conceptionis instanti. Resp. ds. ant. Prius est , natura, conced. Prius est, tempore, nego Unde potuit eoderi instanti reali incipere esse & operari libere'. adeoque mereri.
Inst. I. Id quod habetur primo instanti, tri buitur producenti 3 ergo. Resp. dist, ant. Qiiod habetur, vi ipsius generationis, conc. quod habetur, per entis prod oti determinationem, nego ant. Primus autem
Christi actus fuit a propria voluntate elicitus is Inst. a. Si Christus meruisset primo Conceptionis instanti , nihil postea mereri potuita 1et; falsum consequens; ergo. Prob.Dq. mo. Qui meritus est quodlibet pra mium, nIn potest amplius mereri; atqui Christus per meritum primi instantis, meritus fuisset quodlibet praemium 3 illud enim meritum fuisset infiniti valoris; ergo./ Resp. s. min. Meritus fuisset quodlibet praemium , si illud primum opus fuisset seorsim acceptatum ad praemium, aliter, nego minis Itaque merita Christi non fuerunt singula seorsim acceptata a Deo ad praemium, sed omnia
simul ut morte consummata. Obicies contra fecundam partem. SS. Patres
assertini ex latere Christi post mortem aperto fluxisse Sacramenta; atqui non fluxerunt real ter, sed meritorie ; ergo Christus post mo
Re . GR. maf SS Patres asserunt Sacramenta ex latere Chrissi profluxisse , figurative, cora meritorie, nego mes. Itaque, ex dictis Patrum, M a nou
279쪽
1 68 Tractatus non seqttitur, quod Christus per illius sanguinis & aquae profluvium promeritus fuerit divinam Sacramentorum virtutem & essicaciam 3 sed tantum quod Sacramenta Baptismi & E charistiae, in isto sanguinis & aquae profluvio, adumbrata & expressa fuerint. Inst. I. Ex Apost. Rom. 4. Christus resurrexistater justiscationem nostram. Ergo per suamrrectionem meritus est. Resp. nego conseq. Nam particula , Propter , non Dgnificat ibi causam meritoriam, sed causam exemplarem nostrae justificationis, quia repraesentabat nostram resurrectionem ad vitam gratia . Inst. 2. Christus in caelo adhuc nobis impetrat dona caelestia; ergo. Rese. GR. ant. Impetrat dona caelestia, mersetum in morte sua consummatum Deo offeren do, nobisque applicando , eone. de noVo me. xendo, nego ant. Hoc sensu Apostolus, Hebr. 7. dicit: qMod sit semper vivens ad interpelian umpro nobi
Christus meruit per omnes actus libreos humanitatis sua, non vero per actus Divinitaris.
Prob. prima pars: Quia nulli earum actionum defuerunt conditiones ad meritum necessariae; fuerunt enim honestae, liberae, proportionatae praemio, factae a justo , a Deo acceptatae cum promissione praemii, juxta illud Psalmi 1. P . stula a me , o da o tibi gentes hare iratem
Prob. secunda para r Quia ratio meriti dicit subjectionem praemiati as praemiantem I atqui Christus in adibus suae divinitatis non potest sub-
280쪽
de Deo Inearnato ἰ 269su ici, cum divinitas non habeat superiorem s, ergo. Quaeres, uirum Chrisus meruerit, per actus
amoris Dei P Ante responsionem: Nota . Duplex distinguitur amor Dei in Christo , nempe beatificus , qui elicitus est ex directione visionis beatificae , & alius supernaturalis ab amore beatifico distinctus, qui elicitus est ex directione scientiae infusae. Unde: Respond. Chrsus non meruie per actum amo ris , quem ex vi ne beati a eliciebat, sed δε- tum per actum dilectionis, quem ex scientia infusa elicuit. Prob. prima para: Quia ad meritum, requiritur ut actus sit liber Se a viatore elicitus ; atqui actus amoris , ex visione beatifica profluens , nec fuit Iiber, nec a viatore, sed a comprehensore elicitus; ergo. Prob. fecunda parae : Amor Christi , qui ascientia infusa oriebatur , erat liber & Christi ut Viatoris, aliasque actus meritorii conditiones habebat; ergo Christus per eum meruit , ut asserit D. Thom. hic quaest. I9. art. ad
I. Non tamen , inquit, per charitatem merula , is quantum erat charitas eo rehensoris , sed inquantum erat viatoris.
- Chri rus merula, sibi quiaem corporis gloriam exaltationem nominis , nobis autem omnia dona gratia is gloria; Angelis vero fanctis quasdam illustrationes , gaudia , aliaque dona accidentalia , non vero gratiam gloriam essen italem.
Prob. prima pars , Quae est de fide, Philipp. r. Humiliavis fomestiuum , factus obediens usquaud mortem , mortem autem Crucis . Propter