장음표시 사용
301쪽
rid uae . scut nulli subiacet, sic nulli quid tam Jebet; immo ille valor est ipsemetve
bi persona humanitati conjuncta , quae simul
cum ea humanitate se exinanivis. Inst. I. Christus illum valorem infinitum msuis actionibus accepit a Deo: ergo illum Deo Equulem actiones Christi istum
qui a se , supposita humanitatis a Verbo sustentatione, valorem istum essundebat. Inst. r. Christus accepit a Deo unionem hypostaticam; .ergo & valorem substantialem su fum actionum accepit Il ' L. GR p. di ant. Accepit a Deo unionem hypt statieam, quae est conditio necessario praerequirsita ad eliciendas actiones satisfactorias , T quae si principium activum actionum satisfacto riarum, nego μα is eo eq. Equidem Christus a cepit a Deo unionem hypostaticam , qua su posita , dignitas quaedam infinita effluxit in hi manitatem ; at sola Verbi persona dign1tatem illam per se proxime &directe contulit, ergo ab ea sola emanavit u rque V or , radicalis scilicet & derivatus, actionum Christi. obiicies t. Omnes actiones Christi theandr1- cete, a Deo reposci poterant 3 ergo ipsi erantant. Ab eo, qui concessit beneficium Infinitum, reposci potest infinita gratitudo, atqui Deus Christo concessit beneficium Inlinitum, nempe unionem hyp ticam; ergo. Respond. di'. min. Unio hypostatica est beneficium infinitum, ratione VerbI miti, ratione modi unionis, nego minor. Benene1um enim , quod humanitas accepit per unionem
h postaticam, erat quidem rei infinitae secundum se , sed non secundum participandi m
302쪽
de Deo Incarnato. 19I 'cum I nam humanitas ρnite solium a Verbo tere minata est ; unde illua beneficium non rep scebat gratitudinem infinitam .simpliciter , sed solum gratitudinem 'finitam.
An satisfactio Chrissi fuerie ad alterum .
SA/i actio Chrsi fuis ad alterum. Satisfactio ab eo ficta , qui habernaturam, distinctum dominium , M distinctum saltem 'virtualiter suppositum, est ad alterum 3 atqui talis filii Iatisfactio Christi ; ese go, M. Prob. mla. quia satisfactio fuit ab ip- a Verbi divini personalitate ut terminante nin turam humanam ; atqui personalitas Verbi, prout terminat humanitatem , habet naturam & v Iuntatem distinctam a natura γ& voluntate divina, habet distinctum dominium , pereonam quoque saltem virtualiter a persona, cui laetae est satisfactio, distinctam, ob diversitatem dorminiorum) ergo. Ob ei : Satisfactio Filii respectu Patris, notu est proprie ad alterum I atqui Christus , etiam prout est homo, est Dei Patris Filius & quidem naturalis 3 ergo, &c. Prob. mam & pilius unam tantum per 'sonam moralem constituunt ; ergo. R. p. dise. -nt. Unam tantum moralem pedi
sonam constituunt, si non habeant diversa dominia , eone. si habeant, nego auri porro Christus, prout est homo, dominium habet omnimo distinctum a dominio patris , ratione C ius, personam virtualiter a Deo Patre disti
303쪽
29 a Tractatus Unliis ad seipsum satisfactio, non est ad alterum ; atqui satisfactis Christi fuit sui ipsius ad se ipstim; ergo. Reis. GR. maj. imus ad se ipsum, si non sit virtualiter duplex , eonc. si sit virtualiter duplex, nus maj. Itaque persona Uerbi, propter distinrus naturas, ex quibus constat, habet diversa dominia, & est virtualiter duplex, nam Verbum in se ipso subsistens, v,rtualiter a seipso , prout in humanitate subsistit, distinguitur; proindeque illius ad seipsum satisfactio , vere ac proprie fuit ad alteram.
Mostr non est instituti hic omnesse Christi dignitates, & omnia recensere ossicia , magis praecipuis contenti , agemus. I. De praedestinatione Christi. a. De eius filiatione. 3. De eius servitute . q. De dignitate capitis in Christo. s. De eius regia & iudiciaria dignitate. 6. De eius sacerdotio. 7. De eius patrocinio. 8. De ejus mediatione , totidem quaestionibus.
CONCLUSIO.C missur, ut homo, vere est , is diebur py
destinatus , tum ad filiationem divinam , eum ad visionem beati am. Prob. . prima pars: Praedestinatio, est ν-- , fiunt in tempore , praor Mario in monte di-
304쪽
de Deo Incarnaso 293 'vina; atqui decrerum fuit ab aeterno, ut Christus, quatenus homo, esset in tempore Filius Dei , auxta illud Apostoli , Rom. I. ρυ- risimitus est Filius Dei is virtute , ergo Christus est, & vere dicitur praedemnatus ad divinam filiationem. Prob. fecunda pars: Ille praedestinatus est ad yisionem beatificam, qui praedestinatus est: ad debetur, & ex quo sequitur visio beatifica 3 atqui Christus praedestinatus est ad divinam filiationem, cui debetur, & ex qua sequitur visio beatificas ergo. Obicies contra primam partem e Praedestinatio refertur ad personam; atqui persona Christi non potest dici praedestinata ad divinam Hliationem; ergo Christus non potest dici praedestinatus. Respond. d . min. Persoria Christi, prout in seipsa subsistens, non potest dici praedestinata ad divinam filiationem, eoiseed. prout subsistens
In natura humana, nego minor. Licet ergo Persona Uerbi semper fuerit Filius Dei simpliciter, non tamen fuit semper Filius Dii , quatenus subsistens in humanitate assumpta , se a hoc acquisivit in tempore ex mera Dei liberalitate.
In b. I. Christus non potest diei Filius Dri adoptivus, nequidem hoc sensu, quod adoptio reseratur ad personam, prout subsistentem in natura hismana; ergo a pari, &C. Reso. nego conseq. Disparitas est, quod filiatio adoptiva excludat filiationem naturalem , ut dicemus quaest. sequenti ; at in praedestinatione haec exclusio locum non habet.' Insi. a. Praedestinatio est gratia; atqui Christus prout supponit pro persona, nihil potest recipere titulo gratiae; ergo. Res p. a . min. Christus, prout supponit pro N i per-
305쪽
ost. 3. Terminus praedestinationis. debet elle distinctus a re quae praedestinatur; atqui. divina filiatio, quae est terminus praedestinationis, non est distincta a Christo Filio Dei qui. est res. praedestinatas erga. Resp. dip. min. Divina filiatios non . est distincta a Christo, si spectetur ut suppositum, quod terminat naturam. divinam , - sis spectetur ut ilippositum, quod terminat. naturam humanam, nego min. Porro diversus ille, respectus Quia cit , ut eadem res & siet praedestinata.& tex-- simus praedostinationis
Filius naturalis , est ille, cui, iure nativita ieis,. paterna haereditas. debetur . . . Fibur ads-ρiivus, est extraneus, qui , per gratiam , ad haereditatem assumitur. Unde adoptio a Iuri .eonsultis definitur: Persena extranea, ossumptio gratuita ad hareditatem. Nota: Ια VUL Saeculo, Felis Urgelitanus & Elipandus- Toletanus , docuerunt Christum esse Filium Dei adoptivum, . Damnavi sunt ab, Hadriano. S. P. M a Conc., Francosordiensi
Chris uix etiam quatenus homo nec est , nac t hi ρο s Filius. Dei adseptivus . .. Fκob.. I. Ex Scripturae, Rom. 8, Cui egiam. proprio, Filio suo non petercit; sed pro, nobis. om
306쪽
de Deo Inca nato. 29s, ndus tradidis illum. Ex quo sic argumentor et ille , cui non pepercit Deus , est Filius Dei proprius & naturalis ; atqui ille, est Christus quatenus homo, cum , ut arguit Hadrianus I. ad Episcopos Hispaniae, non potuerit tradi in mortem , nisi quatenus homo ; ergo Christus , quatenus homo, & Rlius naturalis non potest, esse Filius adoptivus ; illa enim duo opponu
tur 3 ergo. Prob. 2. ex PP. Divus I Iilarius, lib. 6. de Trinit. sup2r haec verba: me est Filius meus , ait: Filium Dei Dominum no um Iesum Ch Astum ab Apostolis creditum, non ex nuncupatio- ne, sed ex natura, neque ex adoptione, sod ex
Div. Augustin. tradi. 82. In Ioann. Nos Ilii
gratia, inquit, non natura : unlaenitus autem natura, non gruria. Ut autem significet se e
iam loqui de Christo ut homine , subjungit :Ao hoc etiam in ipse Filio ad hominem referemdum est ρ ita sane. In Iib. qui inscribitur , Samosllabus , ap probato in Concilio Francosordiensi, dicitur a
Proprius Filius factus est ex muliere , non ad ptivus . Atqui tactus est ex muliere, prout homo est; ergo. Prob. I. Ratione peremptoria, desumpta ex libro Deroisilabo et Filius adoptivus debet esse Persona extranea , ut constat ex definitione adoptionis ι atqui Christus , Etiam ut homo , non est persona extranea respectu Dei , Cum
non sit persona alia a persona Verbi divini , quae est vere & proprie Filius Dat 3 ergo Christus , nec est, nec potest dici Filius Dei adoptivus.
307쪽
bum Dei homo , is qui Filius Dol es , Fili
hominis factus est, immixeus Verbo Dei, ut ads-ptionem percipiens Mat Filius Dei .. Ergo Christus adoptionem percepit. Resp. nego conse . Nam haec Verba , in udο--δt nem percipiens , non referuntur ad Chrsessum , sed ad quemlibet hominem , qui iustDficationis gratiam adeptus est, ita ut sensus verborum D. Irenaei hic sit L Filius Dei factus est Filius hominis, ut quilibet alius homo Pstreius merita iustificatus, per adoptionem fiat Fi lius Dei ; addit enim post eitata verba 3 Non
poteramus utitor ἡmmortalitatem . accipere , nisi ρrius immortalitas ferre qMod nos ut ad .ptionem MDruo perciperamus iaobicies I. Div. Hilar: lib. v. de Trru . de Christ, nativitate loquens, ait: Da pol alta dignisas nore amittitur dum eamnis humilisne adoptatur. Erso Christus, ut homo , fuit ado
Respond. In textu Hilarii mendum irrepsis, k in aliquibus exemplaribus , positumque ,
optutu , HO, adoratur , quod Verbum re quiritur , ut Constat. ex antecedentibus , sic enim exemplar quod habeo prae manibus , Basileae ann. Isa3. Praelo mandatum, habet :Paria Virgo ,. partus a Deo est , pannἐ for--t , Deus adoratur iis potestatA digni-ras' nom amiseDur , dum carnis Immilitas adc-
Objicies 3. Qui habet formam adoptionis , est Filius adoptivus e forma enim necessario producit suum effectam ; atqui Christus haber
308쪽
, de Deo Incarnato. 297 formam adoptionis , nempe gratiam habitualem; ergo.
Res . ιtis . maj. Si sit capax effectus illius sormae , conci si non sit capax , nego maj. Itaque, ut quis sit capax adoptionis, debet esse persona extranea ; atqui Christus etiam ut homo , non est Trsona extranea, ejus enim humanitas subsistit subsistentia divina; ergo, &e.rio est, quia effectus gratiae, non est constituere Filium adoptivum reipsa praecise , sed cum
connotato extraneitatis , ' quam extraneitaterra
gratia in Christo non connotat, cum sit Filius
Inst. I. Filius naturalis, , est productus in similitudinem naturae; atqui Christus ut homo , non est produistus a Deo in similitudinem naturae I ergo.
Resp. ds. majori Filius naturalis , qui pro ducitur per viam generationis, est in similitudinem naturae, conced. qui producitur per viam unionis substantialis cum Uerbo , nego majori Christus itaque, ut homo, non est Filius Dei naturalis per generationem, sed est Filius Dei naturalis per unionem substantialem , quia in primo suae conceptionis instanti fuit hypostatice unitus cum Verbo , citius unionis virtute fit , ut una sit cum Deo persona ; & consequenter Filius naturalis. In b. a. Haec propositio X Chrissus , ut homo , est Deus , falsa ergo & ista: Christus, si homo, est Filius Dei naturalis. Respond. nees conseq. Disparitas est quod in rima propolitione, Particula, in , sumitur re- duplicative r unde sensus est e Christus rationa humani alis ost Deus quod est falsum ; in se-- cunda Vero, Particula, in , sumnturoeci rarive,& sensus est: Verbum is humanitare subsissens ,
309쪽
Tractatus' IU L 3.. Verbum , quuenus. Deus , eX - tione suae naturae aiymae , habet ut sit Filius Dei naturalis I ergo. ex ratione natu humanae , habet iit sit Filius Dei. adoptivus. Resp. nego conseq. Disparitas. est ,. quod. Verbum, ut Deus es sit persona divina ontra ut homo, non est persona ij iae . cum adoptio non respiciat. naturam, . fessi Pedi lanam, sequitur quod Verbum, quatenuS Deus sit Filius Dei naturalis, sed non, sequituri quod . Verbum L quatenus. hQmO,. sit ilius Dea. adse
Servus stricte , Esto ille , qui non: est tua. Ju- risi, sed Domini , . assi cujiis . haereditatem &bona, nullum habet jus Servus late , est. ille , qui habet, naturam. ab. alio dependentem cui. obedire tenetur ut sub
in 2. Feli &: Elipandus: contenderunt , ideo. Christum , quatenus hamin em, . esse, & dici debere Filium- Dei adoptivum , quod esset ω dici: deberet Proprie. servus Dei, contrRiquos. sit r, C Oi re U S I O .. . Christus , etiam, q' tenus hmo ,. nec est , . ne r ei potest- pNpnis, fervus Dei . Prob. I. Auctoritate. Concilii Francosordie .
310쪽
verus est, qui de Virgine natus est, quomodo m- es tunc dici servus, vel adoptivus ρ Deum enim nequaquam audetis confiteri fervum , vel adope
Prob. 2. Ex PP. D. Damast. lib. 3. de fidamp. 2I. Sciendum es, inquit, eum ne servum quidem dicere nobis licere , citius sententiae rationem dans, ait: Siquidem fervitustis re dominationis vocabula, non natu a funm indicia, sed ex eorum generr , qua fune ad aliud, qNemadmodum paternitatis fluationis nomina ; id est , non in naturam cadunt, sed in solam personam; persona autem Christi, cum sit divina , nequaquam serva dici potest ' .
Prob. 3. ratione e Christu&, etiam ut homo qest Filius Dei naturalis, ut supra probavimus; ergo Christus, etiam ut homo , nec est , ne potest . dici servus Dei stricte. Conseq. patet , quia Fidi naturalis, est sui viris, atquae vi suae originis hast et Jus ad bona ω haered itatem PD tris , quod cum servitute stridie sumpta stare non potest ObjDDi r Christus , In Scriptura , ispissime appellatur servus, sic Isaiae 42. dicitur : Ecc
servus meus, fuscipiam eum ...ia eo I ruit Abi in illo anima mea .... judicium gentibus prc- feret . Quae verba Christo applicantur, Μatth. Ia Ergo
Resp. dim conseq. Dicitur servus, improprie ela late, cone. proprie & stricte , nego conseq. Christus itaque dicitur servus improprie 8c late, quatenus naturam humanam habebat , per quam servitutis ossicia exercebat, sed non dicitur proprie, quatenus conditionis se vilis, ut docent Patres Franc ordienses, Iuvim ad Di δεορ ox Hispania , his, verbis. Eis
eum Propheta fervum nominat et, non tamen ex -ditione Ieruituris, sed ex humilitatis obedien-