장음표시 사용
371쪽
m necessitate gratia, actualis inteHoria in s. natura tuis .
mea. necessitatem & existentiam gratiae actualis interioris varie erravet runt: rLPelagius, qui in tantum gratiae fuit inimiccus , lit docuerit hominem lapsum per solai naturae vires, absque ullo gratiae inferioris auxilio, posse quodlibet opus salutare peragere ,
Omnia Dei mandata observare, tentationes quas- Cumque superare, pravas cupiditates convellere, ac tandem beatitudinem aeternam consequi . Quod si ad effugiendam damnationem Concilii Dio politani , aliquam dari gratiam confessus fuerit, per gratiam intellexit liberum
arbitrium, eo quod gratis a Deo in creatione concederetur. Cum autem a Catholicis obju garetur , quod nullam , praeter liberum arbitrium, admitteret gratiam, novum gratiae ex ternae genus adinvenit , legem , Nempe, doctrinam , & exempla Christi. Cum vero denuo urgeretur ut gratiam interiorem admitteret, aliquam visus est admisisse , non quidem qua moveretur voluntas ad bonum , sed tantum 'qua illustraretur intellectus ad mandata dis
vina , non simpliciter, sed facilius adimplenda; hincque illustratibnis gratiam dicebat f
eundum merita nostra dar; . Haec omnia comstant ex D. Aug. l. de haresibus, hae resi 88.3c plum ribus aliis locis maxime libri de gratia Christi. Itaque errores Pelagianorum Circa gratiam , in hoc consist ebant , quod negarent tum necessitatem, tum gratuitatem gratiae actualis imterioris 3 quos errores Pelagius, tum .per se ,
372쪽
tum per discipulos suos maxime per Cael illum, & Iulianum Capuanum , .aut Eesariensem, Episcopum disseminavit. II. Semipeintaini , Massilienses communiterdicti, quorum principes fuerunt Ioannes Cassianus, Collator dictus, & Gennadius, Presbyteri Massilienses, Faustas Regiensis Episcopus , &c. quibus praeiverat Virilia Marthaginensis cum convenissent Massiliae ad conciliandam lis
hertatem cum gratiae necessitate & gratuitate , in varios prolapsi sunt errores , qui ad tria Capita revocari possunt circa praesentem materiam, scilicet.
I. Quod docuerint 4nitium fidei & salutis
esse a nobis, nosque solis liberi arbitrii viri-hus posse conari, velle ordiri opus salutis, ut referunt DD. Prosperus & Hilarius Arelatensis , Epist. ad Aug. a. Quod asseruerint hominem per nisum &conatum naturalem mereri gratiam ad opus s Iutare ulterius perficiendum, & salutem arternam consequendam, si non de condigno, satitem de congruo : ex quo sequebatur gratiam secundum merita humana dari; ipsamque non
praevenire Voluntatem, a qua econtra praeveniri debebat. Ita asserit idem Hilarius , Epimad August.
3. Φod voluerint', saltem aliqui 3 pers i
verantiam usque in finem a nostro libero a bitrio pendere, nec esse donum Dei speciale, ut innuit D. August. lib. de dono perseveran γtiae, cap. II. Hac dicentes, inquit, nolunt o minibus pradicari dona Dei esse, ut veniatων ad
fidem, se premaneatur in fide. III. Lutherus is Caisinus , liberi arbitrii via res ita extenuant ac deprimunt, ut nihil omnino boni moralis, per solas naturae vires fie- ri posse contendant. Immo volunt omnia ope
373쪽
ra quae satini, non tantum sine speciali gratiae auxilio , sed etiam sine fide austificante , esse peccata ; ex quo sequitur , etiam ea opera quae ex speciali gratiae auxilio ab infidelibus fiunt, vitiosa esse & peccaminosa. IV. Sesus is Janfenius , Cum novatoribus pariter docent, I. Gratiam habitualem ita ne-eestariam esse ad quodlibet opus bonum morale; ut omnia peccatorum opera sint peccata, ud patet eX hac propos 3 s. BaJi , Omne quod vir peccator vel fervus peccati peceatumor . Docent a. omnes infidelium virtutes vera esse vitia ; & omnia eorum opera vera esse psccata. Sic docet Bueus, Prop. as.& II. Omnia in delium opera Iunt peccara , ; θ Philosophorum virtutes sunt vitia .' Lumorum arbitrium ne grat/a Dci adjutorio , mas nisi ad peccan-ώιιm valet. Et Iansenius, i. q. de statu naturae lapsae, c. II. in tit. ait: Infania, error, -- pietas, contraria Chrissianorum sensui , Scriptu ris, o dei; quod in elium sit ulla vera vi rus, vel opera sime peccato , juxta Augustinum Concilium Arausic-um. Idem censuitnelirus in sitis reflexionibus moralibus
Ut hos omnes gratiae Christi hostes des,etilemus, videndum est, x. Utrum gratia Christi actualis & interior, necessaria sit in statu nat rae lapsae ad operis salutaris essectionem, aut inchoationem . 2. Utrum sit necessaria ad perseverandum in accepta iustitia usque in finem vitae. 3. Utrum gratia interior sit necessaria ad boni moralis naturalis effectionem . 4. Ad quodnam bonum morale naturale essiciendum gratia int rior necessaria sit, vel non: quae omnia solve tur sequentibus qtiaestionibus. UAE-
374쪽
sus , in pra senti statu, potest sine ratia i reriori pra rueniente efficere Aliquod opus falutare , id est, opus conducens ad vitam aternam . Est daeride contra 'PelagianOS. Prob. Ex Scriptura , Ioann. X. Nemo potest v nise ad me, nisi Pater , qui misit me, traxeris
eum. Quomodo autem trahit 3 per fidem; et go fides, quae est donum salutare, est a solo Deo; unde ibidem dicitur: est opus Dei,
ut credatis in eum qu m m in illis. Ioann. 1s. Sine 'me nihil potestis facere, nem se quod conducat ad vitam aeternam. a. Ad Corinth. 3. Fiduciam ratem habemur per Chrisum ad Deum, non quod scientes mus cogitare uliquid a nobis , quasi ex nobis , fedsufficientia nostra ex Deo est. Et I. Corinth. q. uis te disconis p quid mutem habes quod κοα
accepissi ρ Ex quibus omnibus locis ne argumentor: Qiri non potest venire ad Deum per fidem , nisi trahatur ab ipso Deo ; nec quid- qitam facere potest in negotio salutis, nili adjuvetur a Christo ; nec aliquid salutare potest cogitare, nisi ad id susscientiam recipiat a Deo per Christium, nec ullum habet meritum , quod non receperit a Deo , ille non potest quid quam boni salutatis facere absque praeveniente interiori gratia Christi; aequi , ex omnibus t vis supra allatis, & infinitis aliis , homo largus talis est; ergo. Probat. a. ex Pe. Inter quos unus susciaea August.
375쪽
;ει Tractatur . . August. qui, lib. de gratia Christi, e . 26. ait:
Gratiam .... sic confiteatur, qui vula veraciter
confiteri , ut omnino nihil boni sine ille, quod ad pietatem pertinet, veramque justitiam , seri post se non dubitet. Non quomodo ille Pelagius uicum dicis, propterea dari gratiam, ut quod a Deo praecipitur, facilius impleatur, quid do i ta sentiat , satis ostendit, scilicet quod etiam ρne illa, etsi minus facile , seri tamen, quod divinitus pracipitur, potes Porro Div. Doctor, cap. 29. Pelagium incrπans, ait: Tolle, facilius, ct non solum plenus, verum etiam sanus est sensui, si ita dicatur, ut quoἀ per liberum fac ' Fe jubentuγ bomines arbitrium, possint implere per gratiam . Cum autem , facilius, additur , adimpletio boni operis etiam sine Dei gratia ρύ- δε feri, tradita signi catione funeritur ; quem sensum redarguit, qui dicit: Sine me nihil potestis facere. Prob. 3. ex Conciliis: Ἀospolitano , in quo Omnes Pelagii errores fuerunt damnati, cui interfuit Pelagius ipse, qui abutendo gratiae no ' mine, damnationem effugit. Carthaginensi III. cap. 4. dixeris gratiam Dei per Jesum Chrsum propter hoc ran-rum nos adjuvare ad non peccandum, quia per ipsam nobis revelatur aperitur intelligentia mandatorum, ut sciamus quid appetere , quid virare debeamus et non autem per illam nostisprassari , ut quod faciendum cognoverimus, e iam Deste ἀiluamus , atque valeamus , Anathema sit . ' De hoc Concilio loquens Sanct. Prosper in resp. ad objectionem 3. Gallorum,
ait: Cum 2I4. Sacerdotibus, quorum con tutio- .nem contra inimicos gratia Dei solus mundus
amplexus est , dicamus gratism Dei per J C. D minum .... ad faciendam justitiam nos per actus singulo/ μή mars : ita ut siue illa nihil υεν
376쪽
faneraque pietatis habere, cogitare, dicere, age
Arati sicanum II. can. 7. definit: Si quis per natura vigorem bonum aliquod, quod ad salutem pertinet vita aterna , cogitare aut eligere posse eonfirmet , absque illuminatione inspiratione Spiritus sancti, hoetico fallitur spiritu Prob. q. ratione : Quia media debent esse proportionata' fini , & ejusdem cum illo ordinis; atqui opera salutaria sunt media ad sa- lutem aeternam , quae est supernaturalis ; --go debent esse supernaturalia ; atqui non Pos sunt esse supernaturalia , nisi praeveniantur &excitentur gratiae supernaturalis auxilio; . ergo. Soisuntur Objectiones.
obisias r. Fides est opus salutare; atqui fides haberi potest sine praevenientis gratiae interioris auxilios ergo. Resp. nego min. Quae repugnat Apost. u dicenti: Gratia Disati estis per fidem , hοι
non ex vobis , Dei enim donum est . Unde de ise ipso, I. Cor. 7. vers. 2 s. dicit : Misericor
d am consecutus a Domἰno, ut sim fidelis. Ubi Apostolus non ait , quia Melis eram , observae D. August. x fideli ergo datur quidem , sed datae est etiam ut esset Idelis. Inst. I. Mysterio credibiliter proposito, potest homo ratione utens assentiri & credere , absque gratiae interioris auxilios ergo. Respond. ds. ane. Potest sine gratiar interioris auxilio assentiri & credere , fide humana & sterili, cones d. fide supernaturali & salu-' tari, nego antec. quod est contrarium huic Τri
377쪽
366. Tractatus- .dentinae defmitioni : Si iveniente Spiritus fancti inspirotiqne , atquaadjutorio homi em credere perare diligere auῆ paenitere posse , sicut oporter , ut ei gratia justia Marionis confeγatur , anathema sit. IME. Fides data mysterio. revelato propter- Dei revelantis auctoritatem, eo ipso supe-turalis in ue ergo est tautaris, etiam absque gra-tiae interioris auxilio .
Prob. ant. Actus suam desumit speciem ab Objecto s. atqui obiectum illius fidei est supernaturale 3 ergo fides illa stipernaturalis est.. Respond. dist . maj. Actus sitam speciem de sumit ab objecto, simul & principio. operan-di, conced. ab objecto tantum, nego mocr. Ut enim actus sit intrinsece supernaturalis nonhsissicit ut circa objectum, supernaturale Versetur, sed insuper requiritur ut. Proceda: a Prin .cipi super naturili , facultas enim non potest citra vires proprias tendere, nisi. per formam aliquam superadditam. Vegetetur corroboe
Ins. Potest quis , propter motiva, credi- lbilitatis propius inspetia , per lumen natura le , tanta cum certitudjne assentiri veritatibu&, irevelatis , quanta alter anentiretur per gra- tiam interiorem 3 ergo erus fides. ei erit aeque
Resoud. T. nego anter. Cum Bellarm. r Argumenta enim, inquit, qua articuloi Mei no- lsra credibiles factime talia sunt, ut dem
omnino indubitatam rediant, nisi mens disini- rus adjuvetur 9 unde res credibiles sine alia.
vina . . . sya Lib. 6. de gratia S li b. arbitrio, cap. 3.
378쪽
RPOoh d. a. nego consei. O illa naturalis e31K- modi fides proportionem non haberet cimi sit pernaturali beatitudine ; ergo non esset me- . dium ad illam perducere aptum. Inst. q. Haeretici suis falsis figmentis firmissime , & ad mortem usque' adhaeserunt absque ullo gratiae adjutorio 3 ergo Pariter citra gra tiam poterit homo veritatibus revelatis & credibiliter propositis, cum summa certitudine ,
Respond. nego confer. ,, Non est enim eadem ,, ratio veri 3e falsi, sicut nec est eadem ratio boni & mali , ais Belia m. tar. potest ,, enim homo peccator ex animo ac toto,, corde blasphemare Deum , non tamen P ,, test ex animo ac toto corde laudare Deum , ,, sine speciali gratia : ita potaerit sua figmens, ta , quamvis aliis ' incredibilia , ipse facile,, credere propter affectum erga res suas, neci ,, tamen poterit sine speciali gratia Dei resi, divinas credere . Addo praeterea eiusmodi ,, homines, sicut temere credunt falsa, &dia- ,, bolica, ita etiam temere credere vera & di- ,, rana, non autem, sicut diximus, in oportet. is ci est , pio affectu , ut res a Deo revela- tas, & quibus falsum subesse nulla rationeis possit obicies r. Div. August. in exposit. Epistolae ad Roman. ait : Mod credimus nostrum est quod inutem bonum Iubsequens operamur , illius est, qui credentibus dat Spiritum fanctum. Ergo credere, etiam fructuose, non est ex gratia
Resiond. D. August. 'hane Prop. ut erroneam revocaVst, lib. I. retract. cap. 23. his Verbis :
uod dixi: quod credimus nostrum, est , 8ec Profecto non dicerem, si jam scirem etiam ipsam
fidem inter Dei munera keperiri, qua dantur in eadem spiritu . Urrum rise ergo nostrum ess prci oss
379쪽
datum est per spiritum β.ei ct charieatis. Obiicies x Saltem homo iustiis , habituali gr tia ianatus, & bonis. habitibus instructus, p.
a est absque gratia actuali voluntatem praeveniente, facere aliquod Opus conducem ad Vi
tam aeternam. Ergo. Reis.. nego antec. Tum quia , Ioann. ID
Justis dicitur: sum vitiae, vos palmites: qui manet in me ego in eo , his fert fructum muls-m , quia sne ma nihil potestis facere . Qua comparatione vitis & palmitum utitur Concibrident. 6. cap. λ . dicens: Cum enim ilia ipse C - tanquam caput in membra. , is tanquaminiis in palmises in ipsos μ' caros jugiter virtutem insuae; qua virtus ina eorum opera semper antecedis, eomita ν is D equi r , ct sine quo, nullo pacto , Deo grata is merisO-ria esse possenν, praeiverat Conc. Mausicanum ILean. 9. dicens: oties bisna agimus , Deus in
nobis, atque nobiscum, ut operemur, operatur 4.
Nequidem justus hic excipitur 3 cuius rei rati, est, quia Per peccatum Originale adeo vitiata di infirma facta est nostra voluntas, atque ita torpet circa bonum, ut excitari debeat gratiae, Praeveniente, ad volendum bonum. ad. salutem
Nullux homo i fus, sine gratis intersery pra veniente , pares incisore ali od υμs salutare. Est de fide contra SemipesagianOS. Prob I. Ex Scriptura & PP. 2. C tinth. yia Non quod susscientes simus conra e at quἐae A. nobis , quasi ex nobis , sed sufficionita nostra ex Deo est. Ad quae verba Div. Augustin. in . des rAdest. SS v.. M. sit Arcen ne hic , is ver-
380쪽
sa perpendant , qui putant ex nobis esse dei coeptum , is ex Deo esse fidei supplementum quod ergo pertinet aά religionem is pietatem, de qua loquebatur Apostolus , si non simus idonei cogitare aliquid quasi ex nobID metipsis: Profecto non fumus idonei credere alia quid , quasi ex nobismet sis , quod sino cogitari ne non possumus , sed fusscientia nostra , quaeredere incipiamus , ex Deo est. Quocirca secue n-ο sibi sufficie ad incipiendum vel perscien dum quodcumque opus bonum ita nemo sibi . fiscit , υνl nu incipiendam , vel ad persciendam , dem , sedfuscientia nostris ex Deo est, quoniam . - deae , nisi cogitetur, nulla est. Divus Fulgentius, i. do incarnations is gravita Chrsi , exponens hunc Apost. textum . Iustus ex Ide vivit, ait: Vita nostra a fide δε--mit initium. Quam fidem non ex nostra voluntate nasi , sed per Spiritum Dactum unicuique dari; Beatus Paulus ostendit. Et infra ' In hominis coγde, nec concipi fides poteris, nec augeri , nisi eam Spiritus sanctus effundar nu-rriat. Ergo a nemine unquam Deus potest prae- 'veniri. Prob. 2. Ex Conciliis. Αrausicano IL can. s. Si quis , sicust augmentum , ita etiam initium Idai, tuumque eredulitatis assiectum . . . . nco per gratia donum, idest, per inspirationem Spiritus sancti sed naturalirer nobis inesse diacit, apostolicis dogmatibus adversarius approbatur. Et Can. 7. Si quis per nasura vigorem , bonum aliquod , quod ad falutem pertiner vita rema , cogitaγe ut expedit , aut eligere , μυε falutari, id est, Evangelica pradicationi consentire posso confirmat, absque illumination σἐ piratione Spiritus fancti .... hareeteo fallitur spiritu Prob. 3. ratione Theologica et Ideo Semipei in s . Ela