장음표시 사용
421쪽
Io T ractatus eap. 2. De gentibus, quibus nondum annuntiatum est Evangelium, dicit, quod non possint, recte vivendo, Dei implere voluntatem ; additque. Quod si feri potuit , aut potest, hoc ego dico quod de lege dixit Apostolus: ergo Chri stis gratis mortuus est. Atqui qui amat Deum , recte vivendo, adimplet ejus voluntatem; ergo, M. Respond. dist. min. inii amat Deum perfecto amore , recte vivendo adimplet ejus volunt
tem, cons. amore imperfecto, nego min. Divus
enim Augustinus per eum qui , bene vivendo, Dei implet voluntatem, intelligit eum qui totam legem implet, quod fieri non posse sne gratia docet contra Pelagianum errorem ; sed qui unum aut alterum amoris actum elicit , non continuo legem implet, aut justitiam perficit ; ergo. . Obicies 3. Non datur duplex fides divina,
naturalis una , altera supernaturalis I ergo nec duplex amor Dei. E p. nego conseq. Disparitas est, quod divia Ira veracitas, quae est motivum fidei, non potest per estectum natura em conjungi cum in tellectu creato; at pererictus naturales ascendimus ad cognoscendam Dei bonitatem , ex cuius cognitione voluntas naturaliter excitatur ad illius amorem. In b. Si daretur amor naturalis, posset reperiri in infideli & peccatore ; atqui falsum
conseq. Ergo. Prob. min. Si in infideli & peccatore esset amor Dei benevolentiae , etiam naturalis , hi essent amici Dei: nam amor benevolentiae hominem reddit Deo amicum s atqui infidelis &Peccator non possitnt esse amici Dei, alias eia
sint iusti absque gratia; ergo, &C. Resp. diu. maj. Essent amici Dei imperfecte,
422쪽
re ratione operis , cone. perfecte , & ratione sui , nego major. Equidem Deus amat bonum opus naturale ab infideli, vel peccatore elierutum, sed non amn ipsum infidelem, aut pec-Catorem , proindeque amor non est recipro-Cus , nec per hunc amorem iustificatur homo, Guia non quivis amor , sed amor supernatur
1is benevolentiae iustificat hominem. CONCLUSIO II. mmd la fus non potest absque gratia DUm.
auctorem natura, amare amore perfecto is δε- Per omnia .
tu natura integra non indigebat dono gratia peraddita naturalibus bonis ad diligendam Deu- naturaliter super omnia , uere indigeret auxidio Dei ad hoe eum moventis fed in statu naturu corrupta indure homo , etiam ad Me , auxilio gratia naturam fanantis. Ergo.
Prob. 2. Quia amor Dei super omnia pers eius & efficax, omnium Dei praeceptorum ex cutionem importat , ita ut voluntas' parata sit absolute & essicaciter, Deo in omnibus placere , omniaque ei displicentia vitare 3 atqui homo lapsus, ut supra probatum est, non potest sine gratia omnia Dei praecepta , etiam Dat ratia , exequi et tanta enim perfectio superat naturae corrotae fragilitatem & propensionem ad bona senubilia , a quibus non potest , sine auxilio gratiae , suum assectum removere ἔergo Objicies I. D. Thom. cit. ad I, ait et natura dili
423쪽
I1 ' Tractatus diligit Deum super omnia , prout est principiam ' finis naturalis boni ; charitas autem fecu dum quod est objectum beatitudinis. Ergo. Resp. dist. anter. Natura sana diligit Deum
super omnia, &C. conc. natura Corrupta , nego anter. Hanc esse D. Thomae mentem patet ex
textu supra allato. Obicies a. Amor Dei super omnia perfe-etus, lege naturali praecipitur 3 ergo solis nam turae viribus potest elici. Resp. di'. eo l. Naturae viribus potest elici a natura sana , eonced. a natura per Peccatum vitiata , nego conseq. Licet enim praeceptum naturale amoris Dei super omnia non s Peret vires nqturae integrae, superat tamen H- res naturae vitiatae 3 ergo non potest impleri absque auxilio gratia naturam fanantis , ut ait
Inst. I. Homo lapsus potest naturaliter c gnoscere Deum , etiam ut auctorem naturae , esse super omnia amabilem ; ergo potest etiam naturaliter eum amare super omnia. Respond. nego eo eq. Disparitas est , quod , ut ait Divus Thomas I. Natura humana magis es eorrupta per peccatum quantum a appetia trum boni , quam quantum ad cognitionem veri, eo quod peccatum voluntate commissiim est, Rr ideo amori Dei perfecto. , non cognitioni Dei super omnia amabills , obstant infirmitas& corruptio naturae.
Inst. 2. Homo lapsus habet naturalem Inclia nationem ad diligendum Deum summe bonum lamore super omnia & perfecto 3 ergo potestillam naturaliter explere. Respond. dist. ane. Habet naturalem inclinationem, S c. impeditam per naturae corruptionem & infirmitatem , conced. expeditam, nego I. Naturae ergo infirmitas impedit, quominus
424쪽
nus natura sic vitiata possit innatam sitam inclinationem perfecte explere. Inst. 3. Deus, ut auctor naturae, super omnia diligendus, non est objectum supernaturale; ergo potest sic naturaliter diligi R p. dist. ant. Non eis objectum supernaturale , hoc sensu , quod sic non sit ob)eetum hominis beatificativum per intuitivam eJusMisionem, cone. hoc sensu; quod non superet 1 ires naturae per peccatum Corru Pta' , nego Anr.
Est ergo aequi vocatio , in hac voce, supernatu, ale, si tollatur aequivocatio , ev nescit ob-3ectio. Obicies a. Homo lapsus propriis naturae viribus ita potest patriam, aut creaturam aliquam super omnia diligere, ut pro ipsis mortem subiret ; ergo similiter potest Deum super omnia diligere sine auxilio gratiae. Reis. nego eo eq. Disparitas est 1. Quod homo lapsus ficilius ac vehementius , ob corruptionem naturae, ad sensibilia cupiditatum obiecta, quam ad bona honesta &ad ipsum Deum afficiatur, quo sensu D. Ioann. Epist. I. cap. dicit: mi non diligit fratrem suum, quem vi
aer , Deum, quem non videt, quomodo .pores ii Iigere ρ a. Quod amor Dei, super omne perfectus 3 debet includere fugam omnium Peccatorum ,& omnium virtutum prosecutionem ; econtra amor patr ae & creaturarum super omnia , vel
Ex Vana gloria, vel ex affectu sensibili inordinato, qui modum nescit, procedit, unde amor ille vitium est, in quod natura corruptione sua provehitur. s , ' 'AR
425쪽
m vocatio ad peccatum, faeti a carne mundo, & daemoae, & duplex est, gravis , nimirum, & levis. Tentatio gravis ea est, quae vehementer al peccatum impellit, sive ratione sui , sive ratione durationis per comparationem ad eum qui tentatur . Tentario imis, ea est, quae leviter hominem ad peccatum allicit, spectata ratione illius qui tentatur , nam eadem res , quae leviter allicit hominem avaritiae minime deditum, ea graviter avarum Provocat.
- Nota a. Τtipliciter potest vinci tentatio LI. Peccaminose , ex motivo malo, alteri nimirum siccumbendo tentationi , ut si quis luxu- riam vincat ex motivo avaritiae . 2. Meritoriae ad salutem, ut si vincat ex motivo charitatis. Steriliter ad salutem , ut si tentationem vim incat ex solo motivo naturalis honestatis. Certum est, I. Gratiam non requiri ad vi cendam tentationem peccaminose ; Deus enim gratiam non dat ad peccandum. Cerrum est , 2. Gratiam necessario requiri ad vincendam vel levissimam tentationem meritί--Fia utiliter ad yalutem ; nullus enim actus
salutaris potest fieri absque gratia. Tota ergo difficultas est de victoria tent tionum sterili ad salutem, quae ut diluatur: COM
426쪽
Homo lapsus potest aliquan do leves aliquas 2 .atere tentationes a que gratia supernaturalis auxilio . Est communis contra Bajum. Prob. I. Ex SS. PP. Pio U. & Greg. XIII. qui hanc 3 o. Bui propos damnarunt: ti fu=es sunt latrones , qui dicunt .... nulli reu- rationi, sine gratia illius adjutorio, re ere h minem posse , sic ut si eam non incidat, aut ab ea non fueretur . Quae propositio damnata est propter suam generalitatem, quatenus nimirum tam leves , quam graves complecititur teri tationes . . Prob. I. Ex D. August. cuius patrocinio gloriantur adversarii , lib. de perfectione justitia , ait : In natura vitiata parum est ad non peccandum voluntatis arbitrium, ubi particula , paeFum, indicat aliquid valere ad non peccandum ;ergo & ad vincendam levem tentationem: Divo Augustino concinit Doctor Seraphicus, in a. dist. 28. quast. a. ad 3. dicens mod libι- m arbBrium omni gratia desiturum, nec omni posse tentationi re ore , neo nec Fe habeat a omni tentationi succumbere. Prob. I. ratione : Quia quando facultas alse
quid potest naturaliter , id etiam potest cum levitatis impedimentis , alioqui illud impedimentum , quod supponitur leve, aestimandum esset grave; atqui, ut supra probavimus lio-mo lapsus aliquod bonum ordinis naturalis p test peragere absque gratia i ergo tentatio levis obstare non potest , quin illud naturaliter faciat , ergo potest naturaliter vinci levis tentatio .
427쪽
Deo; ergo reves tentationes non possunt rim ci, nisi per gratiam Dei. Resp. nego conseq. Non enim ideo Scriptura di Patres soli Deo adscribunt victoriam tentationum indefinite , quod nulla levis tentatio possit vinci absqtie gratia: sed . r. Quia Scriptura semper, & SS. Patres plurimum, loquun-aur de victoria meritoria , quae absque gratiae auxilio haberi non potest. 2 -SS. PP. Io-quuntur de universo tentationum agmine, quod non potest vinci absque speciali Dei auxilio, sicut neque ullae graves . 3. PP. Pelagi Nos impugnabant, qui, cum indistincte victoriam tentationum naturae viribus tribuerent , cssicacius refelli non potuerunt , quam si illaetum indistincte victoriam ad gratiam Dei referrent .
Inst. Ex D. Augustino Epistola 's. oratio
clarisma est gratia testi cario. Atqui victoriam omnium , etiam levium tentationum , a Deo
petimus , ne ress inducas in sentationem , em
non semper necessariae , eone. semper necessa- Tnae nego maj. PetimuS enim a Deo ea etiam quae naturaliter evenire Possunt, V. g. Pacem', pluviam, serenitatem temporis, &c. Ut ergo, postulemus a Deo tentationum, etiam levium, victoriam, satis est .. t. suod levioribus Eliam tentationibus: non possimus diu , absque eius. auxilio , resistere . i. Quod possint incurrere graviore v, ubi leves accidusat, nec sciamus utrum leves sint futurae 3. Ood victoria tentationum , absque gratia , nihil quidquam ad salutem Valeat, haecque sola meritoria vietoria vostulatur a Deoia
428쪽
Homo lauus nullam gravem tentationem po rest , absque gratii auxilio , vincere, etiam vi
ctογia st/γili. Est contra Pelagianos. Probat. I. Ex Scriptura aperte significante , opus este gratiae divinar auxilio ad superandas
tentationes . Psalm. II. In te eripiar a senta
rione . Psalm. III. Impulsus , eversus fum ut caderem , is Dominus fuscepit me . Matth. 26. Vigilata is orate , ut non intretis in tentat nem . Qitae loca SS. Patres interpretantur generatim de tentationibus , & saltem de gravibus quibuslibet intelligenda innuunt.
Prob. 2. ex trad. PP. D. Hieron. lib. 2. contra Pelagianos , quibus cum opposuisset ista Christi verba: Vigilate oe orate , ne intretis durentationem , subJungit: Debuisset dicere juxi vos , surgite , res ire , liberum enim habetis a bitrium , semel vobis concessa a Domino potestare, nullius alterius indigetis auxilio. D. August. lib. de perfectione justitia , c. ult. ut necessitatem gratiae contra Pelagianos evincat , ait : missiquis negat nos orare debere , nae intremus in tentarionem negat autem hoc, qui contendit ad non peccandum gratia Dei ad uino rium non esse hominἱ necessarium : sed sola logo Arcepta humanam fuscere voluntatem P ab auγL.
hus omnium removendum , ore omnium an
thematizandum esse non dubito. Prob. ex Conciliis: DiOspolitano, Cap. D. ubi damnatur hic Pelagii articulus: Victoria n s. non est ex Dei adjutorio , sed ex libera bitrio Et Arausicano IL can. 0. Disiui mum neris est 'cum recte cogitamus , a pedes nostrora falsitate iniustitia tenemus.
429쪽
lium Carthaginense , ait : Nis magnis precibin fratia in nos implorata descendar , nequaqιsam. rerrena labia , O mundami corporis vinceme con-mur errores , cum pares nos Aa resissendum non
Iiberum obitrium , sed Dei fluo facere possie
suxilium ...... necesse est enim, ut quo auxiliante visuimus , eo Derum non adjuvante
Prob. s. ratione: Qtria gravibus. in tentati nibus occurrunt impedimenta , quibus Positis voluntas nequit, saltem secundum moralem p tentiam, illis resistere , nisi gratia Dei adjuvetur 9 ςrs . Solvuntur Objectiori . objicies F. Genes 4. dicitur: Sub te emist a peritus ejus peccati) re tu dominaberii illini Ergo homo potest solis naturae viribus vincere
R A. nego conseq. Quia appetitus peccati sub nobis non est ,. nis apposita gratia , quae linon supponitur , non est iub nobis secundum moralem potentiam, si gravis sit tentatio , i cet sit sub mibis secundum Potentiam phy
Inst. I. V. Thomas ,. ει M. di'. M. qu . ore. a. docet hominem sine gratia vitare posse omnia peccata mortalia , licet dissicile s ergo. non habet moralem impotentiam ad omne&vincendas dentationeS . . Resp. nego confit D. enim Thomas hane quam Iunior tenuerat, sententiam , tacite retractavit in sta Summa ,. nempe, primin fecu M, tum qua . M. α'. 2. ad a. ubi dicit: Sun, quadam peccata mortali , quta homo sine Pariin isto mεήο ρεtest orare. Tum rus. IN. Arr. 1.
430쪽
in conclus in flatu natura corrupta , morra
lia is singula is omnia , venialia autem singula , sed non omnia chomo) vitare poror, sias natura per gratiam ει fam reparata; aliarenim ne morozia quidem omnia , prinertim rempore lovgo virare potest. I p. 2. Si homo , ex propriis suis viribus, non posset graves tentationes vincere, non PeC- caret eis succumbendo ; falsum conseq. Ergo Prob. major. Non peccatur per hoc , quod non est in potestate agentis 3 atqui si homo , ex propriis viribus , non posset vincere graves tentationes , non esset in ejus potestate non 'succumbere; ergo succumbendo non peccaret. Resp. GR. min. Non succumbere, non esset in potestate hominis , sine gratia , cone. Cum gratia , nego minor, se confer. Porro nunquam deest divinae gratiae auxilium ad tentationes superandas, vel proxime, vel remote sufficiens; gratia nimirum orationis , qua homo proxime
sumetentem potest petere & . obtinere 3 unde concludit D. Thom. g) Ouia ejus defectu es,
quod homo fe ad gratiam habendamia non prvaret , propter hoc a peccaro non excusatur , quod sine gratia peccatum vitare non porop. Obicies 2. Nulla est gravior tentatio, quam metus mortis 3 atqui potest homo lapsus , naturae viribus , vincere tentationem mortis ex motivo Pravo , Verb. gr. ex Vana gloria , ex pertinacia, &c. ergo & ex motivo naturali honesto: 1R p. nego conseq. Disparitas est, quod homo lapsus ab objectis delectabilibus & pravis murutum assiciatur , & ideo vincit unam tentati nem per aliam fortiorem , qualis est pertinacias gὶ Qtiast. Io . art. g. ad T.