장음표시 사용
51쪽
o Tractatust Probat. Ex Scriptura, Tob. q. qui, deterens Filium suum a superbia , dat hanc rationem: In ipsa enim initium sumpsit omnis preditio. MApostolus, Roman. s. dicit: Per inobedientiam' unius hominis peccatores constituuntur multi. Α
qui inobedientia est actus superbiae e primus enim actus superbiae est , nolle alterius imperio subjici ; ergo , M. Hinc Divus Augustinus γγ ait : Ab homine peccante nihil aliud Npetitum est, nisi non esse sub dominatione Dei ,
quando illud admissum est , in quo ne admire retur , fla deberie jussio dominantis aerendiis eres 2. Quanam Die causa peccari primo in
R. p. Causa illius extrinseca fuit diabolus, intrinseca vero fuit eorum voluntas. Prob- prima pars et IlIe fuit causa extrinseca Peccati primorum parentum , qui illos ad divinae legis infractionem induxit I atqui diabolus induxit primos parentes ad divinae legis infractionem , Evae dicens :, In quocumque dis
mederitis ex es .... eritis sicut dii, &α
Probato fecunda pars : Causa interna peccati Primorum parentum fuit, vel ignorantia , vel Concupiscentia , vel voluntas 3 atqui nec Dirignorantia , qua non laborabant primi parentes , nec concupiscentia, cuIus motibus , ante peccatum non eram obnoxii 3 ergo. Dices: Causa interna peccati primorum PHrentum fuit mncupiscentia fructus vetiti; iuxta illud: Vskit mulier quod bonum effer lignum ad vescendum , is pulchrum oculis , &c. ergo non fuit voluntra Resp. nego ant. Quando enim Eva concupa vit fructus, vetitum, iam interne peccaverat x
52쪽
de Deo Creatore sibi complacendo in independentia qu*m ea serpens hisce verbis promiserat , Eritis Aueini fientes bonum is malum. Daeres 3. Quale fuit peccatum primorum pudi
Resp. Fuit peccatum mortale, & quidem graviss1mum, nimirum superbia, qua independemtiam, quae attributum est Deo proxunum, sibi tribuere concupierunt. QuaereS q. Qu-- fuerunt paena peccati pria
Rese. Μultiplices fuere, tum quoad corpus. tum quoad animam. Prima poena quoad eorpus, fuit ei estio a MDtitudine in huiluce vitae miserias, famem, nempe, sitim, dolores, labore&; M. Secunda pia na , fuit mors corporalis 3 utraque illa poena describitur Genes 3. quando Deus dixit mulieri, Multiplicabo arumnas ruas .... in dolore pseries Filios , is sub etaeri potestate eris et Et Adsem maledicta terra in operae tuo ..... in sudore vultus imi vesceris pane , donec revertaris λrerram δε qua sumptus es: quia pulvis es ct in
Quoad animam , pr a poena sure spoliatio omnium donorum supernaturalium. Adamus enim fuit spoliatus iustitia originali, & consequenter omnibus sancti Spiritus donis, & vi tutibus per se infusis Secunda poena , fust vulnus facultatum natae ratium. Adamus quippe per peccatum in Enis mae potentiis quatuor accepit vulnera, scilicedunorcutiam in intellectu, malisiam in voluntate , infirmitastem in irascibili, & in concupiscibili appetitu concupiscentiam , quae Vulgo semes peccati Πuncupatur, & quam cum si im post peccatum experti fuissent Adamus db Eva, ipsos puduit se nudos videre Dixit
53쪽
Q Dixi: Vulnus facultaeum naturalium: quia licet naturalia in Adamo peccante fuerint sati- elata, non fuerunt tamen omnino extincta, ut docet Concit. Trident. δε f. s. cun. I. Tereia poena , fuit mortis aeternae debitum morale , quod Adamus per siaum peccatum contraxit , & in hanc miseram sortem omnes posteros traxit , a . qua non possunt exurgere
nisi per merita mediatoris nostri Iesu Christi i nos Deo. reconciliavit in sanguine suo, factus nobis justitia , sanctificatio , & redem
Ptio , nisi, enim, quis renatus fuerit ex aqua Spirisu sancto , non potes instoire in regnum Dei.
54쪽
positum resultans ex unione naturae divinae cunae humana ,. in a. Verbi: divini
Vota 2.. Actio M per quam: illa, unio, facta est, variis: insignitur nominibus: dicitur: enim am Patribus , In
corporatis ., inhumanatior atramyeratio oeconomia, ed praesertim Vocatur H incar
natio . quaer vox primis, Ecclesii tempo- xibus. usurpari coepit, ut constat ex his Symboli' Nicaenim verbis ,, Et incarnatus est & licet' in Scriptiua non legatur fit atur tamen. iii his VerbiS, I nm. I.. Et Verbum. caro Ior I um est .. Non quod Verbuim assiumpserit solain carnem anti
mar destitutam ud nomiai Ariani
55쪽
Triactatus cinerunt . aut carentem , mente . sicut
Apollinaristae blasphemarunt; sed quod
totam naturam humanam sibi conjunxerit: nam & nomen, caro , non raro pro tota humanitate sumitur in Scripturis e sic Genes. o. Omnis caro corruperat viam suam ; Luc. Videbis ommis raro
salutare Dei, id est, omnis immo. Votae 3. HunC- de augustissimo Incarnationis mysterio tractatum septem dissertatiohibus absolvemus, quarum Trima , Erit de Incarnationis possithilitate. Secunda, De ejus convenientia Tertia, De et is necessitate Quarta , in eju&existehtia. 'De ejius causis. Semra, De ejus quid litate. Sept , De ejus; termino , nempe de Christo Domino.
Nota. circa Incarnationis; possibi si a uo tem expenduntur i primum , sitne possibilis Incarnatio a se undum, utrum possibi litas Incarnationis ratione naturali possit d monstrari . Pro quo solvendo supponimus, quae in trairitu. de SS. Trinitate ca) notav mus, demonstrationem agam: e a priori, per Cau-
56쪽
sas ; Miam posteriori , per effectus . Item ali- quid posse demonstrari , vel positive, vel nega- am, supposita, Vel non supposita mysterii r velatione . vis, inquam , suppositis sit:
Masterium Memmarionis est ρο ile. Elt non solum contra Gentiles, sed etiam . contra Socinianos, qui omnes, quas Possunt, rationes comtra huius mysterii possibilitatem opponunt. Prob. I. od revera peractum est, illud est possibile; atqui Incarnatio revera peracta est, 'ut planum fiet Dissereatione quarta; ergo. Prob. a. Illud est possibile, quod nullam involvit repugnantiam; ergo, &c. Prob. min. Si quam Incarnatio involveret repugnantiam, haec peteretur, vel ex parte Verbi assumentis, vel ex parte naturae assumptae, vel ex parte unionis utriusque I atqui ex neutro capite repugnantia deduci potest, ut patebit objectionum solutione; ergo.
Objectiones ex parte Verbi assumentis. Ob eies r. Illud implicat contradictionem, ex quo sequeretur Deum fore mutabilem; nam in illa suppositione, esset Deus, & non esset sesset ex hypothesi; non esset, quia immutab litas est Deo essentialis , Malac. 3. ' Ego Dominus , , non mutor. Atqui ex possibilitate Incarnationis sequeretur Deum fore mutabilem;
Probat. min. Quod acquirit novam formam, vere & proprie mutatur; atqui Deus, supposta Incarnationis possibilitate , acquireret novam formam , videlicet humanam naturam , quam antea non haberet; ergo. .
57쪽
, Resp. d; p. major. Quod a virix novam so tamam , tanquam subjectum quod ab illa forma
Perficiatur , Vere mutatur , nc. tanquam te minus qui illam formam ultimo complet ac perficit, nego maj. Atqui Verbum divinum a quireret novam formam, tanquam terminus qui illam ultimo compleret ac perficeret , eoncedis
tanquam subjectum quod ab illa forma perficeis. Fetur , nago min. i Itaque verbum divinum per Incamationem non recipit in se humanitatem ,& consequenter non est subjectum ab illa per sectibile , sed est terminus illius intrinsecus , quatenus , seipsum illi communicando , illam perficit ac ultimo complet, subindeque non
Inst. I. Verbum divinum per Incarnationem reciperet in se humanitatem; ergo esset subjectum ab ea perfectibile Prob. ant. Qtu de non homine fit homo i trinsece , recipit in se humanitatem tanquam illius sit editam ; atqui Verbum divinum per Incarnationem de non homine fit homo intrinsece; ergo. RUA. dist. maj. Qui de non homine fit homo intrinsece , per sui conversionem in humanitatem , conci per assumptionem humanit tis, solamque illius terminationem , nego muruunde D. Athanasius in Symbolo ait: Deus factus est homo, non convo sione divinitaris in ea frem , sed assumptione humaniratis in Deum . Proindeque in Incarnatione nulla prorsus fa- fuit mutatio in Verbo divino. Inst. a. Verbum divinum per Incarnationem reciperet novam denominationem intrinsecam s- nimirum, denominationem hominis; ergo re-- ciperet in se humanitatem, ae proinde mut iretur intrinsece .
Resp. dist. ant. Reciperet novam denomina-
58쪽
tionem intrinsecam petitam ab unione substantiali & intrinseca sui cum humanitate , concis petitam a forma intrinseca de novo in se r Cepta, nego ant. Itaque Verbum divinum per Incarnationem recipit intrinsecam hominis dein nominationem, quia intrinsece unitur humani- tali , sed per illam unionem humanitas non perficit Uerbum ; econtra Verbum perficit humanitatem , proindeque tota mutatio in natumram humanam refunditur , quae recipit perso .
wam Uerbi , cui substantialiter unitur, & perquam terminatur omnimoda illius communi dicatio.
Inst. 3. Qua ratione natura humana dicit
mutari per Incarnationem, eadem Verbum divinum diceretur mutatum S ergo in utramque naturam refunderetur. Prob. ane. Ideo natura humana dicitur mutari , quia in se recipit.naturam divinam, cui antea non erat unita personaliter ; atqui similiter Verbum divinum per Incarnationem in is recipit naturam humanam , quam sibi copulat
personaliter , cui antea non erat unitum I edigo pari ratione per Incarnationem dicitur m tari . Resp. nego minori Disparitas enim est, quod Verbum divinum sibio copulat naturam tam nam per modum terminantis illius depende aiam in ratione personae 3 econtra natura humana in se recipit personam Verbi tanquo intrinsecum sui complementum, ita ut iam non in se subsistat , sed in Verbo, per quod ulti mo completur substantialiter, sicque intrinsece, perficitur.
Inst. q. Humanitas est intrinseca Verbo 3 e . go in illo recipitur. . Resp. nego conseq. . Non enim humanitas est Verbo intrinseca quod recipiatur in Alo uti I subis
59쪽
subjecto sustentationis ; sed quod subsistat vi
subsistenti e Uerbi, id est, quod a Verbo, sit plente desectum subsistentiae propriae, accipiat ultimum complementum substantiale M intri
- objicies r. Actiis purus non potest uniri cum ullo alio atqui persona divina est actussurus , ergo, &α- Hobar. mai Actus purus non potest dicere potentialitatem ad aliud , alias non esset pu- . rus 3 atqui si persona divina uniretur cum alio diceret potentialitatem ad illud, ergo. Respond. ds. min. Si persona divina uniretur cum alio per modum partis componentis , nced. Per modum termini infiniti iupplentis vices alicujus termini Creati, nego min. Porris
Verbum divinum in Christo non habet ratiomem partis proprie dictae 3 pars enim proprie dicta , est quid incompletum & perfectibile a sua comparte 3 atqui Verbum divinum est infi- Mite completum & tam perfectum se solo , quam Compositum , quod ex ipso & humanitate resultat; ergo, &c. Inst. I. Persona divina non potest uniri canet humanitate, nisi cum ipsa constituat unum per se s atqui ex plaribus non potest constitui unum per se, nisi unum eorum habeat rationem actus, aliud vero rationem Potentiae 3 ergo.
R p. dis. min. Ex pluribua non potest constitui unum per se , nisi , ω. si illud unum per se, fiat per compositionem & informationem, concia. si fiat per terminationem depe dentiae unius ad alterum, nego min. Porro Ve
bum divinum unitur humanitati, ut constituattinum per se, nempe Christum, non per m dum compositionis formalis, sed duntaxat perlinodum personae divinae terminantis , ac supplentis vicςm perlanae creatae.
60쪽
de Deo Incarbato. MInst. a. Quae constituunt unum per se, suntentia indompleta; ergo habent rationem actus di potentiae. Resp. di antee. Quae constituunt unum per
se, 4n ratione naturae, eonc. in ratione suppositi, nego undi. Porro Uerbum & natura humana in hoc mysterio constituunt unum per se, non in esse naturae, sed in esse suppositi, sub
qua rasone natura assumpta propria subsisten tia, est incompleta, Verbum vero assumens est infinite completum in omni ratione, unde non
est perfectibile, sed humanitatis persectivum in
ratione suppositi. Inst. Verbum divinum non potest complere
naturam creatam in ratione suppofitis ergo.
Prob. ant. Quod complet aliquid , se habet per modum causae illius formalis 3 atqui Verbum 'divinum non potest habere rationem causae formalis; ergo, &C. Respond. dist. major. Quod complet aliquid, per modum Iormae adhaerentis & incompletae , , conc. Per modum termini infinite perfecti Mnullatenus perfectibilis, nego minor. porro siet Verbum divinum complet naturam humanam, quae fic a Verbo terminata , in se non submstit, sed in Uerbo, cuius fit natura. t obiete, Si verbum divinum incarnaretur. Pater , & Spiritus sanctus , simul incarnarentur; falsum conseq. ergo. Prob. major. Tres Personae unam eandemque numero habent naturam; ergo una non potest incarnari, quin caeterae incarnentur.
Resp. nego eo eq. Ratio est , quia unio, In Incarnatione , non est facta in natura tribus
personis hommuni, sed facta est in persona Vesbi realiter distincta a personis Patris, & Spis ritus sancti. Chames, TheoLSchρLTOm.III. C Ob