장음표시 사용
81쪽
Io . Trinatus 'Inde Div. August. d merito stultos vocat qui contra sentitint . Sunt stulti, inquit, qui
dicunt non poterat aliter sapientia Dei homi-Aes liberare, nisi fusciperet hominem, ut nasceretur ex femina , a peccatoribus omnia illa pateretur quibus dicimus , poterat omnino psod si aliter faceret, similiter vostra stultitia dyipliceret Tota ergo controversia praesens versatur cidica quartam hypothesim, nempe, utrum incare natio necessaria fuerit simpliciter, ex hypothesi, quod voluerit Deus 'hominem Teparare , &quidem non nisi condigna atque rigorosa pro peccato satisfactione , .cujus dissicultatis resollitio a duobus capitibus pendet: Primum , an constans fuerit in Deo voluntas peccatum 'non remittendi absque condigna satisfaetione. Secusedum, an pura creatura Condignam pro 'peccato
possit exhibere satisfactionem p si enim hoc posiset pura creatura, ad hunc finem non esset absolute necessaria Incarnatio: si Nero hoc non possit, Incarnatio, in hac hypothesi, fuit absolute necessaria; itaque sit:
utrum eonstans fuerit in Deo voluntas perentum absque eondigna fatisfactione
Nota I. Atisfactio sumitur duobus modis O T. Improprie , pro, redditione cujuscumqtie debiti, sive per furtum, sive per commodatum, sive etiam per laesonem hon ris & famae, contracti. a. Proprie, pro imuriae illa-
82쪽
de Deo Incarnato . VIJllatae compensatione, & honoris laesi restauristione; per priorem aequalitas in rebus is per po steriorem aequalitas in actionibus &sersonis con stituitur.
Satisfactio proprie sumpta, definitur: Reddi-rio voluntaria honoris aqui lentis , ex propriis , ct aliunde non debitis , ad compensandam injumriam alteri, per peccatum , illatam .
Dicitur: I. redditior per aquod distinguitur a gratuita donatione, & convenit cum restituti ne, cum sicuti Vres per restitutionem, ita per satisfactionem honor ablatus reddatur. Dicitur a. moluntaria: quia est actus virtutis justitiae , actus autem Nirtutis debet esse a voluntate libera; hinc redditio honoris involu
taria , non .dicitur fatisfactis, sed farii assia , qui enim .coaete reddit alteri quod suum est , non tam asstive se habet , saltem moraliter ,
quam passive. DiCitur 3. a Muivalentis'. quia Cum satisfactio sit actus Iustitiae commutativae, requirit aequali- tatem arithmeticam, 'qua tantum honoris res iditur, quantum fuit ablatum. Dicitur q. ex propriis: hoc est, ex bonis ,
. quorum dominium persedi um ipse debitor ha- . beat ; si enim satisfacitio fieret ex bonis creditoris , semper eadem maneret. inaequalitaS. Dicitur l. is aliunde non debitis: quia si per sona. quae satisfacit, personae offensae offerret ea quae eidem silvere tenetur ex aliis titulis V. g. iiistitiae, gratitudinis, &c. non persecte & rigorose satisfaceret, quia non ex propriis satisfaceret. Dicitur in . ad compensandam injuriam, &c. 'per quod satisfactio distinguitur I. A merito, quod refertur , non ad injuriam compensandam , sed ad praemium merenti, Vel alteri , icui meretur, obtinendum . a. A restiorione,
83쪽
compensat, non iniuriam personae factam, sed damnum, in rebus injuste ablatis & retentis, illatum. . 2. Sociniani e necessariam fuisse Christi satisfactionem negarit , quia, inquiunt , Deus peccatum gratis, & sine ulla satisfactione , voluit remittere, ac reipsa remisit ; comera quos et
Deus nunquam voluit peecatum sine condigna satisfactione remittere in Prob. Ex Apost. qui Hobr. Io. testatur sacrificium Christi necessarium fuisse ad reatum Cath tollendum : Impossibile enim est , inquit ,
sanguine Taurorum o Histreum auferri pecca xa r ideo ingrediens mundum dixit r hostiam Ooblationem noluisti, eorpus autem aptasti mihi .
Et cap. s. iam dixerat, usione fanguinis , non fit remisso. Ergo si necesie fuit nos a pe catis mundari sanguine Christi, signum est evia dens Deum noluisse absque debita satisfactione
Confirmarur, quia verisimile non videtur Deum voluisse proprium suum Filium tam acerbae mo ii subiici, si non fuisset decretum de homine non redimendo, nisi per satisfactionem com dignam & perfectam: quare Apostolus, Rom. 3. testatur Deum constituisse Christum sponsorem pro peccatore, ut ostenderet se velle in peccatum Iustitiam rigorosam exercere, Quem proposuit Deus , inquit , propitiationem per fidem -- sanguine ipsius, ad 'ostensionem justitia sua ,
e Socinus, I. I. de servatore Christo , cap. crellius 'Iib. de I iissacto christi contra Frantium.
84쪽
Don Parnato. 73 Sociniani multa objiciunt, ut ostendant Deutri reipsa voluisse sine ulla satisfactione peccata
condonare; verum Commodius solventur dis- isertatione septima quando agemus de satisfa-ictione Christi. 7 C Α Ρ U T II.
Utrum puras ereatura condignam pro peccato
possie exhibere fatis Arionem es . mea I. Dina creatura hic dicitur, ea, quae L Deo hypostatice non est: unita , sed est purus homo, aut Angelus..Nota a. Ualor operis satisfact)rii, est ipsius dignitas, ratione cujus redditur aptum ad Compensandam injuriam honoris ablati: porro quanaeitas illius valoris repetitur ex duobus capit
flantius est obiectum , eo , caeteris paribus , Opus satisfactorium nobilius est: sic actus virtutis Theologicae nobilior est actu virtutis mo-
quia persona satis eiens se ipsam subjicit & o Lfert illi eui satisfacit 3 ergo eo plus subiicit , quo digaior est, ac proinde operis satisfietorsi valorem auget ; sic satisfactio homini, plebeio exhibita a magistratu dignior est , quant i satisfiftio hominis plebeii exhibita magistratui. Nota Gravitas offensae ex duobus capiti. hus petitur: I. Petἰtur ex dignitare persona tionis 3 quia offensa , quantum est ex se , deprimit personam offensam, sietque, quo plus haec dignit ris habet, tanto plus aliquid deprimit , mai remque habet malitiam; sicut majus est damCharmes, TheoLSchol. Tom.III. D num ,
85쪽
Tractatus mim, si aurum in lutum , quam si plumbum abjiciatur.
a. Gravitas ostrinis perirur ex vilitate perfo-na ostendentis, unde gravior est offensa, si r sticus percutiat Regem, quam si Rex percutiat rusticum. His notatis sit:
. Nulla pura creatura , quantocumque gratia exornara , potest pro suo , vel alieno peccato , e mortali, sue etiam veniali , condigne Deo fatisfacere Prob. I. Ex C. Τrid. ses . IA. cap. 8. Dum 'fatisfaciendo patimur pro peccatis, Chri Jesu , qui pro peccatis nostris fatisfecit, ex quo omnis . nostra fincientia est, conformes incimur 3 ergo citra Christi satisfactionem non haberet homo, quo condigne satisfaceret. Hinc Psal. 48.
dicitur: Frater non. redimis, redimer homo, Id est, redimet Homomeus, ut interpretantur P tres communiter cum D. Basil. in haec verba, dicens: Redimet homo , non homo nudus , sed homo Deus I. C. quis nullus alius condignum erre poterat pretium .
cto, inquit, unus pro omnibus mortuus iustum pro omnibus pretium exsolvere potuit , se perpes .sionem illam puri cujusdam hominis em dic . eamus p ubi supponit hominem purum, gratia ornatissimum , qualem Nestorius dicebat esse Christum, non potuisse pretium condignum exsolvere . S. Augustin. Enchiridii, cap. Io8. ait r Neque per ipsum liberaremur unum mediatorem . Dei
86쪽
- de Deo Incarnato. 7s hominum Jesum Chrissum, , ns es e θ'
S. Fulgentius g Nullatenus. humana naeu- a , ait, ad auferendum peccatum mundi fu*ciens atque Idonea sero , nisi in unionem Ve=bi .
Sanctus Anselms h ex professo ostendit
'solum hominem Deum posse pro peccato satisfacere. Hanc satisfactionem, inquit , non λο .es facere nisi Deus, nec desee nisi homo , necesse est ut exm faciat Deus homo. Prob. 3. ratione Theologica . Nempe, tres sunt potissimum conditiones ad condignam. satisfactionem requisitae, Prima , ut sit aequivalens , Secunda , ut sit ex propriis I Tereia , ut sit ex aliunde indebitis i atqui puri hominis satisfactio, nec potest esse aequivalens, nec fie-Yi ex propriis, & aliunde indebitis; ergo, ecc. I. Satisfactis puγi hominis non potest esse Aqu 'malens . Siquidem , ut valor satisfiectionis sit aequivalens gravitati Imuriae, requiritur, ut inter valorem satisfactionis & gravitatem offensae sit aequalitas ; atqui inter valorem satisfactionis a pura creatura exhibitae , & offensae Dei gravitatem, non potest esse aequalitas ; ergo, 3e . . Prob. min. Inter offensam infinitam &latisfactionem finitam, non est aequalitas ue a qui ossent, Dei est infinita , saltem extrinsecere obiective, satisfactio vero purae creaturae est finita , ergo, &c. Prob. min. Gravitas offensae prae cipue desumitur ex dignitate personae laesae , econtra valor satisfactionis praecipue petitur ex dignitate personae satisfacientis ; ergo offensa
versonae infinitor illata, est infinita, & satisfactio
87쪽
ML Trat fatus Mir' riti a creatura exhibita , est nnita, iuxta
m pius naturae I atlli Deus offensus,
'hui' ero erratura satissicie S, , , & ve uti nihiIum prae Deo. Omnes est finita M , is
di muri . qui satisfacere Deo non po-
bonis quae sunt sub dominio Dei,
laedi satisiacere non potest, nili ex eiS , sunt sub dominio Dei, Pratip. 29. Cun- qtiae lunu V . t terra, tus
s' 'rigo ex propriis latisfacere non Potest.
quam ex Proprii β' -- est quod bona
minimo , quatenuS respublica iis uti& uuando publiea necessitas po- potest, ubya omni, nostra bona Parti
' ' i',1 Giuium dominium habet , neque
, detram sit, quam quod ejus est; ergo.
88쪽
de Deo Incarnatoc 77rulit, potest condigne satis facere Deo; at imhomo purus, gratia sanctificante praeditus, Potest Deo tantum reddere bonum 3 quantum ipsi malum per peccatum intulit ; ergo. Respond. nego mam is min. Quia ad condignam satistactionem, necesse est ut fiat ex propriis &aliunde indebitis; atqui homo purus nihil PI- test Deo conferre ex propriis & aliunde indebitis: nam bonum quod Deo redderet, ut me ritorium foret, deberet esse ex gratia, qtiae Pl imne gratuita est, & in Deum auctorem referri
debet. i. t Prob. min. Homo purus, per actum persecte
Contritionis, reddit Deo totum, quod ab ipso Per peccatum abstulerat, nempe rationem ulti mi finis ; ergo condigne satisfacit Deo. Res nego conseq. Licet enim redditio rei ablatae stificiat ad restitutionem, satis tamen non est ad condignam satisfactionem pro injuria Deo Per peccatum illata, quae, cum sit in fi alta, non potest condigne reparari, nisi per satis faetionem infinitam, cujus homo purus, quantalibet gratia sit ornatus, non est capax. Inst. I. Tantus est valor allus perfectae charitatis, quanta est gravitas injuriae Deo per pec catum illatae ι ergo. R p. nego antec. Ratio est, quia valor actus charitatis moraliter aestimattir ex dignitate personae satisfacientis, & proinde est finitus qukndo est a persona finita elicitus; econtra grRV tas ostenta Dei moralitor aestimatur ex digyit1-ee personae laesar, a qua consequenter infinitam quamdam gravitatem contrahit. Porro homo purus non potest per actum finitum adaequare gravitatem offensae infinitam.
subfumes : i Atqui malitia peccati est finita a
Prob. subseq. Privatio rectitudinis finitae, eli
89쪽
j8 - Tr actatus finita; atqui malitia peccati est privatio recti tudinis oppositae, quae est finita a. ergo. R p. do , min. inlitia peccati, sumpta pro, maeula , est privatio rectitudinis oppositae, eon ... simpla pro offensa & inIuria Dei, nego min. de sic ad consequens . Itaque duo. im 'malitia peccati distinguenda sunt .. est macci Ia, quae est ditarmitas orta ex aversione a Deo& privatione rectitudinis actui debitae haec est finita, tolliturque per conversionem i ad Deum .. Secundum, est injuria , qua, homo, per voluntariam a Deo avernonem , illum inhonorat , violandoi jus divinum quo homo tene- tur magis diligere Deum, quam ullam creaturam L haec est infinita extrinsece & obiective , neo tollitur nisi per condonationem , vel per aequivalentem compensationem , quae nunc fit in nobis ex applicatione satisfactionum Christi Inst. i. In hoc statu per actum contritionis. perfectae deletur peccatum, non tantum quoad, maculam , sed etiam quoad iniuriam 3 ergo p us homo talem. actum eliciens condigne satis
Rei . di nunt. In hoo statu deletur , &c. vi tute satis factionum Christi , quae nobis applicantur , emc. Virtute ipsius actus contritionis. - dunt at, nega antis
Inst. 3. Homo, purus Pen aetium. charitatis. Ierfectae, posset mereri vitam aeternam de Conigno; ergo & per eundem actum , Posset condigne latisfacere Pro Peccaelo ..Ro s. di ianα Per actum perfectae charitatis , cui adjunguntur merita Christi , conced. . per actam charitatis secundum se lamptum nego ane. Id testatur Concit. Trident. sess. / 14. cap. 8. Omnis gloriatio nostra . in Cirso est , kaquit , in quo vitamus , in quo meremur , - in quo satisfacimui: et facientes fructus dignos,
90쪽
ὰe Deo Incarnato . 79 poenisentia , qui in illo vim habent , ab illo eruntur Patri , is per illum acceptantur a
Respond. 2. dato anteri nego eo eq. Disparitas est, quod meritum, cum respiciat mercedem, nullam requirat personarum aequalitatem, bene autem satisfactio , quae , cum a persona offensa specificetur, non potest condigne exhiberi, nisi a persona ejusdem ordinis & digni
Obicies et. Purus homo potest Deo satisfacere ex propriis; ergo potest condigne satisfa
Prob. ant. Purus homo est dominus & arbiter suorum actuum; ergo. Resp. dist. ant. Est dominus suorum actuum, dependenter a Deo, conc. independenter, go anter. Neque enim libertas hominis, actiones ejus eximit a dominio Dei, cum, & secundum entitatem , & secundum bonitatem , a Dei dominio dependeant. Peccatum veniale est quid finiatum; ergo pro eo potest homo purus condi--gne satisfacere. '
Resp. ἀs. anter. Est quid finitum physice &
entitative, cone. obiective & terminative, nego anter. Infert enim Deo infinito injuriam, quae condigne compensari per opus finitum , non potest. Inst. r. Si homo purus non posset Deo condigne pro peccato veniali satisfacere, polliet propter illud excludi a vita aeterna; atqui fallum conseq. ergo. Resp. dist. ant. Posset excludi a vita aeterna, si Deus pro illo exigeret satisfactionem condignam & rigorosam, conc. secus , nego. Porro Deus non exigit, ut homo justus, pro suo peccato veniali , rigorosam exhibeat satisfactio-M D 4 nem,