장음표시 사용
501쪽
49o Tractatus Dei alia Mid meriti praeedit humata , I 'D
rraria mereιur augeri, ut aucta mereatur pers et , comitante , non ducente , pedissequa , non pra via voluntate , quae Per gratiam praevenientem trapa Iur a Domino ..
a, di sinsatisne is distributione grati
-ρά h. π TIC nometa quarmonem, I. Utrurni III ni tempore & momento si gulis. hominibus detur gratia suffciens, Ceserum est enim. , Matiam 'sufficientem, quae est inspiratio, transiens , non perpetuo & indesi 'nenter , sed certi tantum vicibus & tempo, ribus dari , illud: Psalmi 9 . Cum ipso stimi in tribulatione , id. est pro . loco. & tempore opportuno; quod sufficit, ut homo. dicatur habere gratiam lassiciente' ed salutem consequendam. .
a. Non est qu/ssio, utrum singulis hominibus.
ea semper detur gratia sufficiens , Per quam proxime & sine ulteriorii auxilio possint. bo,. Dum salutare operari , tentationes. superare , &c. Certum est enim, quandoque dari gratias. remote tantum suffcientes , quibus si bene uterentur homines, proxime suffcientem obtinerent, ut docet D. Augusti lib. de lib. arb. cap. 2 v. dicens et Dum quis uno in quid. Hi agendum, ex eo est , quod nondum occepit e fed hoc quoque accipier , si quod. accepit bene usus Derit , neeepit autem ue pie diligenter qua rae, nimirum per gratiam orationis . . Cum adulti & infantes partiantur genus humanum, ut iplene dignoscatur, gratiam
iussicientem omnibus tominibus dari; videndum.
502쪽
dum est, r. An detur omnibus adultis, a. Utrum detur infantibuS.
Vtrum gratia socians detur omnibus adultis PNota: Λ Dulti, vel sunt fideles, vel infit a x les ; fidelex ; vel sunt iusti, vel peccatores s quaeritur ergo utrum detur gratia sufficiens, r. Iustis ad implenda praecepta I 2. Fidelibus peccatoribus ut a peccato resipiscant z3. Infidelibus ut ad fidem adduci possint. Tribus articuliS.
Utrum omnibus justis detur gratia fu ciens ad Ruepta implenda P
Nota: T Ansenius Yprensis, docet I AHquapis I repta hominibus justis volemtibus 5 e nantibus , fecundum prasentes quas hasera viret , esse impos illa; deesse quoque illis gratiam possbilia flant. Contra nanet nefancum d
Iustis omnibus, urgente pracepto, datur u Dem ratia vere relative fus ians ad femam omnia pracepta; est de fide. Prob. I. Ex Script. Iia Cor. I . ubi de omnibus justis dicitur: Fidelis Deus est, qui nompatietur vos rentari supra id quod potestis, fantiet etiam eum tentatione proventum, id est, auxillim , uo postia fusinere et ad quae verba X ε, α μ'
503쪽
D.. August. lib. de Pastoribus east. s. ait trimens, non deeriis in rentationibus ille in quem .
. credidissi . Atqui si Deus non conferret justoe gratiam vere & delative lassicientetri aed implendum praeceptum, dum urget, pateretur ilium teritar, inpra ut quod potest, nec faeere: Cum tentatione proventum, id est, facultatem sustinendi, sed deesset in tentationibus; ergo.
Mandata ejus gravia non sent . Atqui iugum, Christi non esset suave , ejusque mandatae essent gravissima, si iustis non daretur gratia vexe & relative sus ciens ad illa mandata obser
Prob. t. Ex Conciliis; Arausicano II. Can. a hoe estLim secunaeum Idem eatholicam credimus, quod , acceptώ per b ptismum gratia , omnes M-ptitati, Chrisso auxiliante'cooperante , qua ad saluinem axima partinen , possint oci debeanρ , si Adelis ν labis e voluerint , adimplere . Ergo,
Omnes baptizati , a fortiori Omnes Justi, habent gratiam vere & relative suffcientem, si ine qua praecema non pos uni salutariter impleri ἀConc. Trid. sessi. s. can. 13. definit: Si quis dixerit, Dei pracepta homini oriam jus caro is j gratia constituto esse ad observandum i se Milis, anath ma sit. Cuius definitionis rati mi reddit eu 1 I. his D. Augustini verbip , Deus imp Fbilia non jubet , sed jubendo mon e Θ facere quod poss7s , is perore quod non .pins, ct n6uva ur ρ σου. saltibus: verbis aperte si gnificatur hominem habere gratiam vel proximme, vel remine lassicientem ad praecepta is, plenda. , ' .i PMb. y. En D. Aug. lib. de natura & gratia eap. 26. Cum mus, inquit, impium ad prem. /sectom Ρωδώ-mi hoc est , ad Eerfectam vitam,
504쪽
Iustitiamque perduxeris, non deserie, si hom d fratur, ut 3ie semper, Iusteque vivatu . At -- iiii si Deus iustis , urgente praecepto, non Cori cederet gratiam vere & relative lassicientem , qua pinent illud implere , vel saltem uberium impIorare auxilium ut impleatur , certe priuS iustum desereret, quam ab eo deseretur; ergo, &c. Et cap. 69. ait: Eo ipso, quo firmi -- ne ereditur De- rustum bonu- i Umili non potuisse praecipere , hinc admonemur , d tm
factiabas quid agamus , is ire diuerilibus quid ρ
Hino rure merito Inno . X. & Alex. VII. ut haereticam damnarunt primam prop. Iansenta, nam, jam a Pio V. & Gregorio XIII. damnatam in hxo prop. Baj na : De Drea haesente pia , -- homini nilni imposbae prauevi e , falso tribuit- Augustino, cum Pelagia sit. par Argumenta quae Ianseny ni opponum 2. Ex gratia emcaci, sine qua afferunt iustum nihil posse : Ex impotentia relativa nonnullorum Iustoriim ad aliqua praecepta hic &nune observanda, non referemus ea enim iam fota vim , ubi gratim dari vere Ae relativo iussi iaetentem, probavimus. Itaque
objρues r. Exemplum S. Petes, qui linus eraditnnc eum negavit Christum a atqui tunc ipfidefuit gratia relativo susciens, ut posset Christum non negare; ergo. eR p. premissa mas di . mis. D. Petro fui gratia relatine si ciens , qua possiet proximo resistere tentationi & Christum non nesar 'acone. qua posset remore Christum non negare so mori Itaque D. Petrus, quando negavit ChrisDm, habebat pratiam orationis & humilitatim,
505쪽
Tractatus qua si bene usus fuisset, obtinuisset gratiam pro
xime lassicientem, per quam tentationi restitis' set, nec Christum negasset; hoc satis aperte tradit D. Aug. lib. de corr. , s. dicens: D inrat is i Petrus in ab undantiastiar ansemam meam pro te ponam: Sibifestinando eribuens, quod ei fuerat postea n Domino largiendum.. Dixi: permi a maj. quia D. Petrus quando Christum exterius negavit , iam interno prae sumptionis peccato exciderat, ut docent Div. - Chrysost. homil. I t. in Ioann. Cuna, Petrus su arrogantiam proluberetur ,- is Chris o contradiceret , sua admonetur fragilitatis. Et D. Aug.serm. 28 Interrogatus Petrus in cordesuo ρν fumpserat se pro eo etiam moriturum visibus suis hoc ribuerat. Ggo jam interno praesumptionis Peccato exciderat a sua iustitia, quando Christum, negavit, ac proinde nihil facit ejus exemplum ad
praesentem dissicultatem, in qua de justis dispu
Inst. I. D. Chrysostom. de D. Petro dicit honia 13. in Matth. Eis bene animaeus fuerat divinoramen substracto anxilio, stare non potuit 3 e go nullam habuit gratiam vere suffcientem , ut Christum non negaret. R p. dist. antee. Substracto auxilio proxime lassicienti, remote sussicienti, nego ante . 6ddit enim ibidem Ἀ Doctor Totum sibi ateribuebat, dicensi etsi omnes scandaligati fuerint , M. Cum dicere debuisset, patrocinio rum jurabis . Ergo habebat sufficiens auxilium aiuorandum, & uberius auxilium impetrandum , quo adiutus Christum non negasset.
Inst. 2. D. August. traict.. 92. in Ioann. de charitate loquens , ait : utique Petro defuit, quando mulieris ancilla interrogatione pero oritus, non pol mee verum restimonium perhib
se. Ergo Petro defuit gratia , qua relative ad
506쪽
praesentem concupiscentiam potuerit testim nium Christo perhibere. Rae s. disia conseq. Defuit gratia , qua. Proxime pΟLuerit, &C. conc.. qua remote Potuerit rudici nego conseq. suam mentem declarat Du Do, ctor lib. de unie. Melesia cap. 9 dicenS :εnim duinaverit quod . . . . Prerus si volui citer dominum mn negasset pi inst. D. Hilarius. h ) de S. Petro. , ait et amorissima fleetiit , recolaens trepidationis eu .pam , se nec admonitum potuisse vitare . Ergo D. Petrux nullam habuit gratiam ,. qua, Potuerrit abnegationem Christi vitare . Re onL. nego eo eq. Haec enim verba: Non
potuisse ibi non significant impotentiam foetendi , sed defectum assectionis, faciendi , quo sensu. Chrillus Matth. 16. dixit Apostolis: Non
potuistis una hora violare meeum . Sic enim communiter dicimur nos aliquando non posse , quia, sic affecit nimis, ut nolimus , vel cerae ut acturi non simuD. Objicies et. D. Nugust. b. de narura is gratia, ex F3. ait , Fideles orantes, dicune: ne nos in- oras. in tentationem , fed libera nos a malo. Si adest possibilitas , ut quis orant ρ ergo .
RU .. dim antee. Si adest possibilitas , pedisdias liberi arbitrii vires. , non est necessaria Oratio , cone. si adest possibilitas per gratiam , nego ant. Hic D. Doctor redarguit. Pelagium , Q)od diceret , hominem absque adjutorio gratiae Dei posse esse sine peccato P Quare , inquit , sina adjutorio gratia ori dicitis hominem msse esse sine perea est Aut refellae dicit
Fideles ora es vicunt om ne nos inferas in rem Marionem , sed libera nos, a malo ,. δα. ex Θα
507쪽
oratione concludit hominem indigere fratIa Dei ut liberetur, nec posse a tentatione eripi per solas naturae Vires r tande, inquit, non liberatur homo sine gratia Salvatoris . Inst. I. Div. August. ibidem cap. 66. ait :
Quod autem ex vitiis natura , non ex conditi
ne natura sit quadam peccandi necessitas, audiat
homo. Sed qui habet necessitatem peccandi , non habet gratiam vere & relative sufficientem ad praecepta implenda 3 ergo. ' R p. dis. maj. Est quaedam necessitas pe candi, simpliciter & physice inevitabilis, maj. secundum quid & moraliter inevitabilis, subdisp. sine gratia , conced. cum gratias mo. Unde D. August. immediate addit: Atque ut eadem nec stas non sit, discat Deo dia co=or de necessitatibus meiS educ me .... a per hoc opitulante gratia per Iesum Christum , mala necessitas Memovebitur , liberans ple
Inst. a. Si omnibus iustis , urgente praecepto , detur gratia vere & relative lassiciens ad implendum praeceptum , iustis reprobis dabitur gratia vere & relative lassiciens' ad perseverandum in statu iustitiae; falsum conseq. ergo. Reo. nego min. De omnibus enim justis Io queris Conc. Trid. ait: In Dei auxilio firmum Uam Dem collocare , εν reponere omnes Vent . Deus enim, nisi ipsi illius gratia doμεν-r,
cui carpit opus bonum, Da persciet, operans velle is per are . Ergo justi omnes perseverare possunt in accepta justitia , si non desint gratiae Del, & consequenter habent gratiam Vere relative lassicientem ad perseverandum. Probar. minor. D. Augustinus, lib. de dono PerseVer. Cap. 22. ait : Si qui obe ilia, si sinasti ostia radiiciondi, substra nivr ooedieriinrevi ut obevise cesseris . Ergo justis reprobis
508쪽
non datur gratia vere lassiciens ad persev randum. R ρ. nego antee. Haec enim D. Doctor non profert a se , sed ex sententia Semipetigia- 4riorum , quos impugnat 3 referens enim hario sententiam cap. Is . ait : Sed adiunt, ut scribi-rii si qui obeditis, &c. ad quae verba . 'D. Prosper lib. I. ad excerpta Ganuensium, dubio m ait : Ex hoc ergo potuistis adverterae
non 'fum Augustinum) hac dicere, sed eos iaquibus dixis r sed aiunt, ut scribitis . Inferius Murem nempe cap. γ ubi psinius a/ is
responder , multo mare festius pater , quam huab 0so nunquam taliter dicta sinae, quantum H hujusmodi ργadieationis forma displiceat: nam de ista ait e me onim dicere, quid videtur aliud esse, quam male ἡicere, aut mala quodammori prophetaγε ρω- 3. D. August. in hoc uno duntaxat vult stipra relatam sententiam emendari , quod secunda in tertiam mutetur personam , 3e dica- 'tur : Si qui obediiιnt , &c. Ergo D. AugustD. rius non reiicit illam sententiam quoad substantiam. Respond. n eo anter. Nam iuxta D. Prosperum, illam sententiam correxit , Qua vera fumae . νemperans , nimirum mutando secundam personam in tertiam , ut tolerabilior sit audientibus, Et qua falsa funρ referans, nimirum resecando sibstractionem virium obediendi , citius nut-lim facit mentionem in hac propositione , quam in locum prioris substituit : Si qui ob -ἀiunt, sed in regnum ejus , θ' gloriam prias nati non fame , pemporales funt , naec usque in Hiem in eadem obedienyia permanebunt ι quod l
509쪽
rum fidelibus perea oribus detur gratius iciens, uae a pereato resipiscanν,
Nora: Eccatores, alii nondum sunt excaeca-A ti Se obdurati ; alii sunt mente excaecati & corde indurati , iuxta illud Ioann. I 2.
Excaeavis oeulos eorum, induravit cor eorum .
Qiiod Deus 'praestat , non positive , ut vult Calvinus lib. I. instim eap. I 8. sed negative , ut docet D. August. Epsola Ios. dicens : Non obdurat Deus impertiendo malitiam , sed non pertiendo misericordiam . De utrisque hic Pr
cedit quaestio. Igitur: CONCLUSIO I.
Omnibus fidelibus pereatoribus non obduratia datur , pro loco is re ore , gratia vere sessiaciens , qua possint is peccata ea mere , a peccatis resipiscere omnes catholica. Prob. I. Ex Scriptura, Mech. 33. Vivo ego, dicit Dominus , nolo movem impii , sed ut tonvertatur a via sua, visae . Ex quo sic a gumentor : Deus vult vere & siricere ut pe catores , saltem non obdurati non pereant , sed convertantur ; atqui non possunt Converti absque gratia sufficienti ; ergo eis dat gratiam sufficientem , ut peccata cavere possint , & a Peccatis convertantuP. Probae. 2. Ex D. Augustino lib. I. retract. eap. 22. dicente : Nisi quisque voluntatem mutaverit , bonum operari non potes , quod in nostra potesta=e esse positum Dominus alio loco ἀμ e , ubi Me e aut fia ite arborem bonam , de
510쪽
sin im mus bonum I aut facite arborem ma- iam , & fructum ejus malum . Quod non esscontra gratiam Dei quam pradicamus ; in ροει- flata quine hominis est mutare voluntatem in melius ι sed ex potestas nulla est , nisi a Dest detum. Ergo si converti, sit in potestate peceatoris , ω non possit sine gratia Dei , habe:
gratiam ad hoc sufficientem. Confirmabisur propos sequenti, si enim detur induratis gratia sufficiens ad conversione v, a fortiori datur nondum induratis.
Etiam pace eisibus ει rutti datur , pra loe ct tempore , gratia vere sinciens , qua po ter peccata caurre, a peccatis respiscere . Est communior contra Paucos. Prob. I. EX Scriptura, 7. ubi S. Stephanias Iudaeos obduratos ob; urgat quod Spiritui Saneto, eos ad conversionem moventi, semper resisterent: Dura cerisce, inquit, is inta cumcisis eordibus auribus , vos semper virisui sancto re linis. Ergo.
Rom. cap. 2. An disietas bonitaeis ejus is patientia , ori longanimitatis eontemnis se ignγ- s quantam benignitas Dei ad paenitentiam re aiaucia ρ secundum autem duritiam tuam is impaenitens cor , rhe urinas tibi iram in die
ara, revelationis justi judicii Dei. Ibi Apostolus commendat bonitatem, patientiam & longanimitatem Dei , quod peccatores. induratoS. ad poenitentiam adducat & excitet , utique Per gratiam interiorem , sine qua non Potest Eiis verae poenitentias ergo. Probar. 2. Ex PP.. D. Augustin. supra haec, alm. 6. Verba: dedis eos in reprobum fensum , Mi 2 eo. est tacitas mentia , in eam quisquis