Theologia moralis universa. R.P. Gabrielis Antoine a Reverendo Patre Philippo De Carboneano pridem notis et appendicibus; dein novis accessionibus a R.P. Bonaventura Staidel aucta et illustrata. Accedunt. Tria opuscula ex aureo Melchioris Cani de loc

발행: 1792년

분량: 193페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

utpoce repugnans paupertati l cum per illam res iam possideatur ut propria , quippe quae iam repeti ne

queat . Ita ex eomnisne Suare

3. Teneatur rem tibi concessam dimittere , statim atque superior revoear licentiam datam ι alioqui jam habet sine licentia. . Rem quamlibet determinare concessam ad unum usum, non potest adhibere ad alium usum etiam lin-nestum . Nam hie usus esset sine licentia , ideoque esset actus proprietarius, qui per votum paupertatas prohibetur: nam votuin tollit facultatem habendi proprium, εt proinde etiam actum talis saeuitatis; quod enim tollit facultatem, a sortiori tollit actum. Unde peccat mortaliter , si peeumam notabilem ad unum usum concessam impendat in alium sine litentia . Idem non potest id quod ad usum sibi conceditur , alteri commodare sine sacultate, quia Religiosus habet tantum jus utendi ad suam utilitatem.rebus sibi conressis continuo depe dus , Usurarius autem non poteti tisum rei sibi conccssuin concedere alteri, hoe en in eli usi, fructitarii . D stit. de usu O habitti . Asottior it ut notat La yman , non licet Religioso meum auferre vel alteri dare esculenta aut poculenta , quae in mensa singulis apponuntur, nisi adsit licentia generalis usu ipso ex prella, vel inducta in rebus hu- tu modi r sicut eum quis aliquos convivio excipit , non facit eos dominos rerum appositarum , nequc copiam facit, ut eas ad alios tra sinittant , aut in Proprias domos asportent. Nee resert quos sua Par. ii in Onia aliquid sibi reservavit ν nam ista ei solum conceditur, ut ipse absumat ad suam sustentationem, de quidquid residuum est, manet in bonis Moriaste est. Eitque eommunis. Se vera silentia , inquit Su

rez, non licere Religioso sine ulla licentia superi his donare intra vel extra Religionem aliquid ex re hus sbi eoneessis ad usu in suum , licet posse ipse illud consumere , ut si de quantitate cibi aliquod

sibi subtrahat, vel ex quantitate pecuniae, quam irenagendo posset expendere . Quia ei eoneeditur tanaeum talis usus tacti pro se ἰ fit idio praeter illum non potest ullum alium sua auctoritate usurpare ei. ergo illum usurpae , in eo se gerit , ut dominus .eropterea quidquid sua parsimonia conservat , ho

ipso, illud conservatur Religionis uam quidquid Religiosus aequirit, non sibi, sed Religioni acquirit .

Ergo a sortiori conservat &c.

s. rinetur adhibere eam salte in diligentiam in eou servandis rebus sibi ad usum concessis, quam ad hibere solent viri prudentes Sc diligentes in rebus sitis . Nam habet o ligationes ussiarii, cui pretario eonceditur usus, salva rei substantia, estque actus dominii independentis rem negligere , vel libito de teriorem facere , aut destruere . Quod si res etiam ad consumptionem tribuatur J ut vestis , oleum δέ c. vel utile , non autem ad destructionem Μonasterio

tribuitur ei tantum ad consumptionem necessariam

ditianos in , 8c ex negligentia acceleratam . Quare si res sua negluentia pereat , aut deterior fiat, vel si

quid plus aequo consumat, Peccat contra votum, &rustitiam a

ε. Non potest habere superflua, pretiosa de statulpa umrtatis non ton veniem a , nec qvidquain etiam valide impendere in usus turpes, vel vanos, vel dedecentes statum Religiosi , ita ut magis videantur

eon .enire saec u uri diviti, quam Resinoso pauperi

Nam, ut ait De Lugo; votum paupertatis non salum obligat ad noa utendum sine licentia Praelati , sed e tam ad eonservandum statum pauperis, de vitandost sumptus qui pauperes non decent secundum Religionis institutum. Et omnis supersultas, utpote solorum saeculi divitum propria, repugnat per se si a tui Resigioso & voto paupertatis . idque etiam si

superior consentiat: nam luperior talea usus nec licite, nee valiae concedere potest . Lariaυarr. Sancta. De Lugo , Lune. abi, tum quia repugnant ita tui pauperis, de a canonibus prohibemur: tuin quia superior.non est dominus bonorum communitatas, uec

eorum, quae dantur Religioso , sed solum adini iii- strator secundum Canones 8c regulam ordinis . Iura autem dc decreta a sumniis Pontificibus , qui sunt supremi omnium Religionum Praelati , condita veliconfirmata, ei solum concedunt adm ini strationem a usus necessarios, Ec pios, ae statum religiosorum decentra, vetantque , quidquam ad Proianos & vanos. usus impendi. Et Cone. Trid. s eis. as. cap. 2. ait ἀ Mobιιιωm Utim ita superiores permittanι , με εονυ-

non habet potestatem concedendi hane licentiam , quae proinde nulla est. Unde Sae. Congr. Cardinalium , teste Fagnano in cap. Monachi declaravit a Regulares praeter supelles lem , qαι statui paupertatis ri laria convenis , non tos de ιicentia sua iam sverνo m -- gular m alia εona mobνlia superflaa, detendento

ρη νιum posRdere seu retinere: er popaenι es via te nerires mobilia superflaa non exeuscri propter licentιa--periarum a eti0a , perna. Quave nec Praelatus cumi pis conventu potest hanc licentiam concederet naim licet coaventus sit dominua eorum bonoruRA , hoc tamen dominium est restrictum per votum pauperta tis , Ecclesiae. decreta, Sc intentionem donatorum ad usus necessarios , utiles, de pios. Da Delusa ἱ Lus.

Hine Religiosus impendens aliquid notabile, etiam eum licentia superioris, in usus vanos, superfluos M. profanos, ut in ludos , convivia , vanas picta ἡs , res sumptuosas , vestes setieas Ecc. vel pretiosa aut superflua , aut statui luci indebita retinens , vel de bonis in suum usum concessis , aut de bonis monasterii laute vivens, et opipare epulans, pec ae CORPtra votum paupertatis, cum haec licentia nulla sit .

Qui vero in ludo aliquid lueratus est honis Reliingiosis, vel aecepit ad usus vanos & dedecentes eiust statum , tenetur illud restituere Religioni , perindeae si aecepisset a fure . Igitur cum pecunia vel res generaliter conceditur a superiore , intelligi debee eoncedi solum in usus honestos, necessarios vel utiles, di statui religioso decenies, cuin aliter nec licite , nec valide concedi queat. . Procurator, Oeconomus, Ac similes non possunt quidquam dare , impendere, alienare, pro libito , Led selum secundum ordinis regulam , de superioria

voluntatem, & quate us rationes muneris ei scommis

sum est . Unde Sancheet cum multis inseri , proeuratorem peccare mortaliter eontra votum , si quid notabile in alios usus praeter assignatos a superiore ,

quantum via ii ex se lici te, sint & eommunitati de se

112쪽

uime, exprestat sine expressa vel prudenter praesum

pta superioris voluntate , quia agit ut domi nur Item dispensator aliquarum rerum tenet ut eas distrabuere secundum regulam dc voluntatem superioris , ita ut non det alia nec plura vel pa Iora , nec meliora vel veteriora, quam scit luperiorem velle: qua par te enim discedit a voluntate superioris, incurrit vitium proprietatis, cum expetritae vel distribuat perinde ae si esset dominus, Sc ab sterius arbitrio non penderet. Praeterea quidquid sic ultra faeultatem libi concessim, si sine liemula, sed proprio arbitratu aeauctoritate I ideoque est actus proprietarius r actus enim pruprietarius est is omnis, qui proprio arbitra tu, εe auctoritate fiet talis autem est is ninnis , qui fit fine sirentia superioris. Ita Suar. N aliti oporιer

quod ea , tu quibus inserior susuriori subjieitur, d. frenset non ars er gisam ei sit a superiore eommissum , ait S. Thoin. 2. v. q. 3 L. art. 8. Porto in nostra S cietate officiales pendent in Omnibus a volun ate im-: mediata superioris localis. Ipsi τeto Religionum Praelati peccant contra paupertatis votum, α justitiam, si bona conventus aliter impendant vel donent, quam ordinis sui regula , vel approbata eonsuetudo , aue superiorum Praelato. Tuin voluntas eis permittit . Et si quid notabile donent vel impendant in usus vanos , aut sumi fluos, pec . cane moi taliter, & alienato irrita est, fic restitutioni obnoxia. Quia PraeIari non sunt bonorum communium domini, sed solum administratores in utilitatem Religionis & pios usuε , ex c. a. de donat. devoto ut alii obstringuntur. Nee id possunt citatu cum

consensu conventus nam et ii conventur habeat dominium istorum bonorum: tamen hoe dominiam per Vorum paupertatis, Ecclesiae decreta , dc per intentionem donatorum eo restrictum ae limitatum ad pios & necessarios. vlus , ut dictum est i . Sed notandum sunt shquentia. r. Licentia superioris requisita debeta' esse vel expressa, vel impii ita , quae sciliret contineatur vir tu aliter & implicite in alia expressa ψ vel tacita, quae rei cognitionem in superrore supponat , de quae exeireum stantiis prudenter adesse judicetur, Et cuin Halatus seiens subditos aliquid accipere , retinere , donare, ncm prohibet, cum tacite possit; nam tunera ite consentire censeturi secus si di melle impedire

posset, eo quod V. gr. timeret ne domus turbaretur tuis querelis I tune enim mere tolerat, non concedit, unde non excusaris . Licentia tamen tacita, vel teneralis in Religionibus bene crdinatis non eoneeditur, nisi in rebus levia momenti & crebro oeeu

rentibus .

Licentia praesumpta seu interpretativa non suLiscit, nisi eum res & caussa urget , S superior non

p est tunc aditi et ita ut em leatur non velle , uet ejus licentia expressa tunc requiratur, vel concedere licentiam quamvis non petatur. Da Lupus, ct 'io. Nam non Iusscit quod licentia daretur si peteret ut reum enim conditio illa non ponatur in reo non pomnitur id quod ex ea sequerctur. Sic non cessat obliis satio legis , quia superior in ea dispensaret , si r garetur . Praeterea alioqui inferiores temper aut sere

semper pro libito sue actuali depe dentia de rebis

Hine ad mortale vitandum non sussicit quod sup rior licentiam concederet, ii peteretur i sed iacultae expressa requiritur, si res disterri, aut superior adiri possit . Quia alias superior in e rationabiliter inviistus , non solum quoad i dum , sed etiam quoa Isubstantiam : nam superior ex Officio venetur sub inoi tali non contentire , ut tuterior de rebus disponae non petita Iicentia, cum p ei pote ii ἰ iram alioqui dissolveretur & everteretur religiosa diiciplina eum gravi damno spirituali Religionis , quod ex ofi cicitenetur impedire superior. Ruare superioris displicentia quoad talem modum par j t d Olieentia quoad su

stantiam . Seeus de patre tamilias , qui lacciat tantum utilitatem temporalem. Porro qui rein ex praesuinpto consensu accepit , tenetur postea ubi primum pote I , MIere licenciam, ut retinere possit . Quia licentia requiritur non solum ad accipiendum, scd etiam ad reti acndum; e go haee ad retentionem peti dιbet , eum potest .

Dνlusa ere. 3. Requiritur licentia omnino voluntaria quae non sit per vim, metum a fraudum obcenea , ncc Procedat ex errore . Ita Suar. Saneh. Diaug. , atii. Hi ne si Religiosus importuna lollier tatione 6I que relis aliquid impexarc e a superiore, ideo solum 'cr- mittente , ut hominis molesta importunitat se i beret; vel quia timet majus inaluin , aut ne subditus querelas & murmurationes inundat, ut ait m iugo, est paupertatis violator. Quia haec non est licentia voluntaria, sed mera tolerantia ex orini& usus rei se concessus est ini astus , perinde ae usus eq ui a domino vi vii metu injust i extortus is iae in die, si fingae caussam , do quam ei concedatur licentia , vel taeeat id, quo cognito non sol. t dari. Ita m an . in alii .. Nam tunc error , vel ignorantia facit, ut liccntia non sit voluntaria, ideoque ut sit nulla

4. Non lassicit licentia tantum debita , sed quae

Prob. biliter praesumatur den ganda, vel quae nracio. nabiliter den gatur . Da Suar. . alia. Quia tune

aeceptio, usus, dc dispolitio ess t vere, εἰ de facto sine lieentia superioris , δέ independens, & fieret no.

sarum vetita en Regularἱbus , eletam spectati commem ratione dignἰs . ., Deostr. O.4. III. dia T. Septrinis ενιι psa . Hae lamen intelligenda sunt ste bai, is Eeele. sae Ineorporatἔs. Quae vero non sunt Ineorporata . & deubent alἰenari , ut sunt res relacte patribui Res ναι lasane i Franei fel . non possunt eorum sodIei proeeuere

113쪽

est, quamdiu eontraria desina inest. Et sieut quam

. it dives teneatur pauperi dare eleemosynam in gravi necessitate, si tamen deneget, non licet accipeterita hie . Praeterea rectua ordo id postulat: nam qui sique sibi facile pet suaderet licentiam sibi irrationabiliter negari , eum magno detrimento spirituali. s. Ex communi lementia , quantitas suffieiens ad urtum mortale, sufficit etiam ad peccatum mortale eontra hoc votum. Nam hoc peccatum proprietatis se habet instar furti, cum sit usurpatio rei si e main

sensu superioris ὲ fine quo est injusta & sacrilega . Hare autem quantitas suffieiens est saltem ea , quae absolute, & in se spectata censetur notabilia siue te spectu ad perso agis Dim , finem , nam sunt qui putant , minorem quantitatem sufficere . Hine sui notat Sanino, D

luto, S: Iliang. in salsum est Religiosum in hae habendum esse ut silium amilias , s ut doeene mulei

respectu illius maior quantitas ad sartum mortale b

norum paternorum requiritur, quam respecta extranei. eo quod putent plua requiri ut pater sit rati

inabiliter graviter invit . Nam peccatum contra pa pertatem non mensuratur praeesse ex damno temporali, sie ut furtum filii; sed multo magis ex damna spirituati religiose disciplinae , circa ullum ex iundameatis praecipuis vicae religiosae. Gravstas autem cespae qua sine licentia usurpatur usus rei , quae hoe usun a consumitur , mensurari debet ex aestimabilitate talis usus, εc temporis diuturnitate. 6. Si Religiosus ineonsulto superiore recuset aec mare rem sibi me liberalitate oblatam , Saathm d

cet eum Non pereare contra hoc votum . Quia v

illius non obligatur ad aequirendum Religioni sed ad non alienandum , aecipiendum, utendum sine iseeentia . Potest tamen peccare contra caritatem, im

pediendo sne iusta caussa bonum Religionis, eui illarea spis aeceptante a tarenda erat. At non perea

bie , si donum non necessarium Religioni recuset ex iusta caussa, v. gr. in liberior sit ad sia ministeria abeunda, vel ad majorem aedificationem. 7. Quaties Religiosus damnum injuste intuIit si jeextraneis , sive Religioni, elua bona usurpadido ου et

destruendo, vel aliter nocendo , tenet ut testituere .

ruantam potest ex iis boniis, de quibus licite potestisponere in alios usua, res imminuenda expensas , quas licite pollet ex conventus bonis iacere, nisi eonis donet praelatus, Vel dominus. O De P , in Hii . Nam injuria omnis Iure naturari resuciei debet . quintum fieri potest , ratia eoadonetur. . Spectandae sunt leges ae regulae cuiusque insta- uti, ut monet Delugo. Quia scri potest, ut quod non repugnat Paupertati resigiosae spectatae in gene te, repugnet Paupertati ut eu propria talia Religi nia. sie in quibusdam Religionibus quaedam permitis

luatur, quae noti permittuntur in nostra Meletate ,

repugnante ejus instituto quoad hoc striditatilio. . Si Religiosus aliquid sae ἐicentia valida Superioris donet vel alienet , accipiens tenetur illud rosiluere Religioni. Da -- . Quia Religiosus ea-tee potestate alienandi , di sie transferendi eius d

tum abstinere a coniugio , sed et irae ab anini v

luntario actu luxuriae , tum interno tum extern έ ut a turpi cogitatione, detestatioue mcirosa, ab impudico sermone, diaderib, aspectu, tactu, ab omni actu venereo, ab omni probabili periculo horum ,

& ab omnibus iis, quae aliquo modo sunt contra e stitatem. Nam votum cassitatis etiam simplex , s cundum significationem receptam in Ecelesia, Seonis sensu in Doctorum , dc praxiui fidelium haec omnia eamplectitur ἡ & vovetur castitas tum corporis, tum mentis. Unde quidquid in taeulari solato est pecea tum contra castitatem, est insuper in Religioso si crilegium contra votum: dg duplicem habet malitiainia eoasessione exprimendam , unam luxuriae Coutra vi tutem castitatis , de alteram sacrilegii coatra votum de religio em

Porro gravius saerilegium est Iuxuria Religiosi s ero ordine insigniti , quam saecularis eodem ordine initiati . nam per prius flagitium violatur duplex ν

tum solemne , duplexque consecratio .

Re'. Ex communi sententia , tenetur, r. M servasdam resulam secundum vim obligationis eius in unaquaque Religione receptam. Nam per votum obedientiae subieeit se Regulae & potestati superistum ahoeque votum emisit secundum resulam , ideoque se obligavit generatim ad vivendum secundum regulam eo modo, quo ipsa intendit, & ad obedienduin superior praecipienti co sentanea regulae. Ira Lestia. Quare si resula ordinis sub culpa absolute obliget, eius transgressio est contra rotum, & lacrilega. Si vero regu- L ex voluntate institutoris non obliget sub culpa absolute, ejus transgressio non est coatra votum , m do Religiosus sit paratus ad poenam subeundam cum imponetur. Quod addo, quia omnis regula religiosi, sub qua comprehendunt ut etiam constitutiones & statuta Religioqir, obligat in conscientia, etiam ian stra societate , ad poenam subeundam si imponatur . Nam, ut docet Suarez, regulae, con stitutiones & ει- tura Relitiosoruin habeat rationem legis , nee sunt mera consilia, eum habeant auctoi itatem a Papa illa confirmante , vel fiant per iurisdictionem ab eo ace piam ς ideoque obligant in conscientia , vel ad eulpam absolute, vel saltem ad poenam. Praeterea superior habet tua puniendi actus ccintra regulas ae statu-ta; & quidem in societate nostra expresse haec pote stat pro cujuscumque transgressione datur superiori.

. Tenetur ad res contentas in regula pertinentea

ad vota . & ad ea Ouae in sua Religione praecepta sunt, & quidem sub mortali , si res illa si gravis r sub veniali, si levia r quia tenetur servare vota illa secundum tegulam , dc haec obligant pro capacitate

materiae.

3. Tenetur ad omnia, quae superior praecipit consentanea ord)nis constitutionibus, regulis , statutis ,

de insituto , sive ea expresse, sive sinplicite vel vir tualiter in instituto ae regulis contineantur 1 vel ad illa etiam indirecte pertineant ; & quidem si praecipiat in virtute obedientiae , io nomine Christi, vel limili forma, qua iudiere se velle obligare graviter, vel quam una potest , renetur subditus sub mortes obedire in materia gravi. Nam ad hoc se obligavit Per votum obedientiae , ut constat ex sensu de usi . ia

114쪽

DE OBLIGATIONI EU I

fit Resi Monibus reeepto I & superior habet potestatem praeeipiendi & graviter obligandi secundum reis gulam , iecundum quam Religio sill voveo obedientiam, & cui se subjecit , quam is ipsa regula seris, & seeluso praecepto superioris non obliget abis. lute sub eulpa. Alias votum Obedientiae inane Se M. lusorium esset. Transgressia horum trium t votorum

in s. dieitur: Religiosi arbitrium, non ex sua eum ..uo O nouo nan habeat in sed ex iuina , quem vicemi supra caput suum posuit, O enius imperia se fuse

iecit ἱ voluntate dependet . In Societate Iesu conuit. Par. 9. cap. haec habentur. Gneratim loquendo , in rebus amnibuν , quae ad propositum Soeserat is sinem persent,nis O anxiata tox morum ad glorrum mi fammuni , anmi 3 pracipere in ebedisntrae virtute possis. Hi ne Superiores praecipere possunt non solum omnia, quae sunt in regula, quamvis haee per se abs late non obliget, sed etiam quae sunt moraliter ne-eessaria ad Faecavenda peccata , ad 'insitutum, regulas vel vota servanda , δι nova statuta ad hune finem condere, Nam haec virtualiter & implicite peditinent ad institutum ad vota, S sub illis continentur . sic clausura arctissino jure praecipitur monialibus, quae illam non voverunt; quia experientia d euit , hanc esse moraliter necessaria. n ad custodiam eastitatis , quam voverunt. Item ad vitae religiosae reformationem & obserra

tionem strictiorem , sine qua diseiplina religiosa Se institutum ordinis, in suo vigore conservari moraliter nequiti psssunt a sit perioribus obbigari pro sessi. Nam hoe implicito ac virtualiter voverunt , de subiiciens si alicui ad sinem , se ei quoque subjicit in iis quae Meessaria sunt ad illum finem', Da Sanchri , Les Fus, Luman , ct alii . Nec consuetudo habet tantam vim, ut Religioni vel Papae adimat potestatem reformandi do tollendi talem consuetudinam . Ita

Quod si superior sorma. praecipiendi non utatur , non videtur obligare sub mortali, nisi aliunde eonastet . videtur tamen obligare sub veniali si aliquomodo mandet, tuquit Lessius, quia non intendit e lesere & suadere dumtaxat, sed aliquo modo praeei pete N obligare , quanzum is non Laritum, quantum pollat'. Et ipsi ratio disciplinae religiosa postulat , ut instrior obtemperet, etiamsi ei extremum praece pium non imponatus . Ita ille , addens superiorem non posse rationem huju34voci obligare subditum ad ea, quae sunt vel contra regu Iam ves supra regulam, vel infra regulam , scilices inutilia, nisi praeripiat ex eaussa quae sit iuxta regulam. Quia subditus ex vivoli hujus non intendit promittere, nisi vivendi ad normam & obedientiam secundum proprium institutum Ad regulam. Potest tamen supc rior majorem austeritatem praecipere Iu Poenam comm ssi delicti, quia potest iu lungere poenam Aignam & consentaneam deis ficto; nam hoe ex sit ossicium ac munuε superioris 3 dc ideo non est hoe super regulam , quia ex vi illius subjicitur Religiosul eotarzaae pau δὲ erllo ob

dientia secundum resulam includit obligationem parendi in hae poena . Ita Suarer ex communi Doet

rum sententia.

. Potest, obligari a superiore cum periculo vitae, quando aliqua actio periculosa necessaria est ad bonum commune Religionis. Da suarex se ali. . Hi nepotest obligari ad opitulandum fratribus eiusdem R lisionis peste insectis: quia ad conservationem & num regimen Religionis . pertinet , quod Religiosi mutua sibi obsequia praebeant , & ia, nee essitate sibi subveniane ς ideoque hoc saltem implicite ad regulam pertinet . Ita cceta , castropal. Sanehex Oe. Item tempore pestis Religiosi, quorum institutum est spirituali proximorum saluti incumbere , tenentur jussu superioris siseularibus peste insectis sacramentaministrare, si Paroelii ei muneri obevado non sussiciant, de superior tenetur id praecipere . Quia hoc

est secundum eorum regulam, Cum eorum munus sic esse Episcoporum εe parochorum coadjutores in salute spirituali proximi adjuvanda Da Sane bex, ct alii.

Praeterea notanda sunt sequentia I. Peccatum contra votum obedientiae habet duplicetu malitiam, unam sacrilegii ratione iacti voti, de alteram injustit ae eontra hominem a ratione tradi

tionis & promissionis factae Religioni & ejus Praela

x. In dubio de potestate superioris veὲ an res

praecepta sit licita, tenetur subditus parere, ex ca'st ν eulpaιην, M. qu. T. quia tunc melior est e

ditio supNictis, qui est in possessione auctoritatis &potestatis praeeipiendi, & in quem inferior suam Iibertatem abdicavit. Idque tectus ordo & subordia tio debita postulat. Praeterea superior habet jus praeineipiendi id omne , quod non est certum. excedere

ejus potestatem . 3. Superior regularium habet etiam potestatem patrisfamilias in ordine ad politie ain domus guber nationem, etiam erga novitiosis Unde ex quarto praΘeepto Decalogi potesv suos obligat di in hac truteria,-lieet in regula non contineatur . Habet quoque a

Papa iurisdictionem eeeleliasticam quasi episcopalemia suos subditos & novitios , vi cujus potest illos obligare independenter a voto, sicut Episcopus suos

subditos. -

Superiori aliquid ordinanil , quamvis non sub

praecepto , nee in virtute obedientiae diceret, Volo parare, vel IOA Deere, secundum communem Do ctorum sententiam ess mecatum mortale; quia haec verba continent gravem contemptum potestatis legistimae N irreverentiam contra superiorem , ut superior So Dei mini Ilo est, qui contemptus redundat

in Deum ipsum, iuxta illud , qui vas spernia a maesρε-Dr Idem docet De iugo, si hoe dieatur vicario, vel superiori vel ministro; quia est superior quasi vicarius & delegatus Praelati principali se de Praelitus seu Rector vulv, ut obediatur vicario suo ministro se ut sibi iubenti sub praecepto obedientiae , quare

tunc vere contemnitur auctoritas superioris , quod semper est mortale. F. Superiores regularium pol sunt praeceptis, se tutis ac sententiis subditos suos, ubicumque terr tum existentes obligare ,,excommunieare, sustiti vos propria a stomate capere. Quia potestas in suo iis compi

115쪽

eompetit non ratione territorii, ted ratione personalia obligationis, ex voto obedientiae. 6. Papa est primus ae supremus omnium Religi num Praepositus generalis , unde Religiosi tenentur vi voti obedientiae ei primario obedire in omnibus , in quibus tenentur suis Praelatis regularibus . Nam hoc votum per se primo ac principaliter fit summo Pontifici tamquam supremo omnium Religionum Praeposito . . M Innoeentio M. damnata est haee Michaelis de Molinos propositio a Praepositis obediendum est in eoeter/ore , in ιatitudo voti obedientia Rebro uerum

santummodo exrerius perstineis . In interiori vero ali

ser νυ se habet , qua solus Deus in Diresiaν intrant . Quaest. VIII. Os peceas Religiosus violaria regniam

per se non obligantam sub culpa , nisi ad subeuadam

ranam , enm imponetur, si eam subire paratus est Resp. I. In Praxi raro , ac vix fieri potest , ut non peccet saltem venialiter, ob inordinatum aliquem affectum I ut sensuali ratis, curiositat s , vanitati a &c. vel ob negligentiam , otiositatem , acedia n ; vel ob desectum fia is honesti, vel debitae circumstantiae in actu, quo, iactur regula ἔ vel ob aliquam aliam inordinationem . Ita Suar , Sane, , L.Fus, O alii

Nam quae in inordinatio est peccatum , eum adversetur rectae rationi ac legi divinae , & vitiet acti nem. Si e v. gr. Omissis meditationis, vel examinis, vel 1l udi i ex negligentia seu torpore quodam semper est peccatum acediae . Praeterea omnis actus deis uberatus, qui non est isonus, hoc ipso malus est , cum nullus sit indifferens in individuo, & lex divisna naturalis praecipiat, ut homo semper honeste aedeceuter naturae suae rationali Vivat, seu agat . Ut autem actus sit honestua , necesse est ut eius obj ctuin sit bonum, vel saltem indisserens , sed reserivile ad bonuin fidem ad quein condurat , ut fiat modo debito , cum concursu rationabili omnium circumitantiarum , & en fine honesio seu motivo virtutis . si unum i x his desit, hoc ipso actus non est num , sed malus , Bonum enim ex integra caussa , maliam ex quoliboe defecta. At raro vix heri pote' , ut actus, quo violatur regula, fiat modo debito , Meum concursu rationabili omnium circumstantiarum , di ex motivo honesto et cum reguIae & constitutiones Religionum ad. rectitudinem morum in tali statu debitorum di virtutum actus. spectent, sintque medium .exsectionis respectu talis hominis, ei declarans πο- Iuntatem divinam . idem die de omissione vel actione contrZ voluntatem superioris nolentia per se obligare sub evipa.. in eamdem rationem vixi fieri pntest , ut . quis sne peccato reiiciae inspirationem divinam circa b

num meri consilii. Qui enim fieri potest ut bonum, ad quod Deus hie & nunc nos impellit ἰ ct ei pla-oet a nobis fieri, postis omitti vecte, honeste, & ob

bonum finem Cum aut. m non detur actus, moralis

Indisserens in individuo , omnis actus qui fit vel innittitur delibcrate non ex fine honesto , est hoc ipso saltem peccatu .n veniale. Quare Toletus lib. 3.

g. 2. inter peccata omissionis recenset, δίυinia iaspis rationibus non respondere , nee operari aliquod bonum , oum pugι quis operarν , ιiceι non obligeνων ex prae

pio . Et merito viri timorati humiliter se accusant

de inspirationum divinarum te pulsi '. Itaque In fila ἔcasibus raro abest peceatum vel acediae, vel sensua- 'litatis, vel vanitatis,.vel impatientiae &c. Nam vel testissima inordinatio suffieit ad veniale. Resp. I. Mortaliter peceat Religiosus , qui regulas illas circa exercitia spiritualia , abnegationem sui , . actus virtutum , religiosam disciplinam , frequentex& ex consuetudine violat, teneturque graviter hanci consuel udinem vitare & emendare. Ira Sanchen a Loman , o alia . Qii a T. tunc interrenit contem Amus saltem isterpretativus vitae regularis ac pers ctionis , di se conjicit in periculum violandi vota , ad quorum inbservationem suae regulae sunt media saltem mores Her necessaria , uz exprrientia constat .

a. Scandalum aliis, & grave damnum spirituale Religioni asteri , religiosamque disciplinam graviter pet- turbat . 3. Ex vi votorum, quibus se Religioni in perpetuum ex parte sua addixit, tenetur sub mortali ad perseveranduin in Religione absque nocumento notabili Religionis, & ad ita se gerendum ne sit into- Ietabilis & expelli non debeat . Qui autem regulax violare istet, intolerabilem se reddit , ut expelli debeat ἔ aut si toleretur , graviter nocet Religioni . Ailde quod Coue. Trid. sess. 11. cap. I. Pracipis Maomnes Regularer eam viri quam mωlieres ad regia-ια , quam professi sunt , praescriptum visam Asistianae, eamponans, m que in . nimis Oc. Hi ne propositum

nota servandi communiter has regulas est mortale aeum contineat virtualiter & implicite voluntatem in

serendi grave damnum Religioni, dc scandalum aliis .

Resp. 3. Semper peccae mortalitera qui reFulam.

violat ex contemptu. . me fatenrur omnes , .nqui Sanehe T. Quia noe est contra votum prosessionis , .

quo Riligiosus promisit subjectionem erga regulam 1 quod. est aliquid grave quod tunc violat ἰ nari transe

gredi mr ex conge in , quanda voluntas ejus rennis

Itibileὸ ordinations. legis vel registae , ait s. o. Prae- aerea hoc contineε contemptum auctoritatim a De acceptae , unde manat regula. Idem docet S. Bamaria lib. de praeeus. ω dispens. c. I . ubi ait, violati

nem mandat I levioris esse grave crimen propter temptum: Eiatio quippe oontemnentis in minamia quo qua mandaιδε eulpam facit -n minimam, eanυπιεν in

noeent. III. ait e Prae ecteris potens sit in opera e 'sermone , aer exemplo vitae , verbaque doctrina harves in instruere pum A bona , O a malo revocare . Zelum Religionis habere femndiam eonseiantiam , ωι delinquan- res eorripias ct castiget , Medientes βνeaν O conse' test . . . rigilem curam o dulgensem serutasMAnem gerens de omnibus , ων ex ossieta sibi eommisso dignam Deo passit reddere rationem . Quod si praevaricator oris nis fueris , aut contemptον seu negligens , aut remis sus , pro certo se noveraι, non solum ab ossicia deponen- m , sed is alia modo Ieeundum regulam eastiga idum ἰeum offensa non fitum propria , verum etiam atiena dasMis manνώω ν'Miratur . Tenetur autem . in primis subditos promovere ad persectionem propriam sui in.

stitati; quia est finia talis Relisionis, di ad hoc con situlus

116쪽

est superior . Unde tenetur diligenter curare, ut-vota & regulae onmes , quae sunt media ad talem persectionem, accurate ab omnibus serventur; & im zdire, quantum potest, corrigere & punire non so-m peccata etiam venialia subditorum , sed etiam violationes regulatum, licet per se non obligantium absolute sub eulpa. Praelatur Resuram inquit De-Iugo, toin. I. de jus . disp. p. sess. 2.ὶ rore i gradi

er peccare n egbsenda eulpas veniales in sus d ira , im .ma O observant tam cirea regulas , alisa r men ex se non obluant subditos ad preeatum etiam veniale. 2uia in hae 1 a negligentia praenim defuis gramiter obli sationi , qua ex munere suo tenetur eonsulere par ιβ mum bono O profectui subritorum , se observant ρα ν gulari , quae par eiusmodi deses ut tolermos maxιme labefactatur et mulςa enim magis cir gravius obligatur ex munere suo praelatur retularis ad preeuranda bona Dirιt ualia , quam temporalia fui conventus . mare si ob eius enlpam eammunitas patitur grave detrimentum

m at/ι er peccens i, O praelatur precet graviter in iis

d.fectibus permiι tendis . Deber igitur praelatus v gila re , O adbibere moralem diligentiam in iis damnis praecasendis. Ita ille. Similiter inquit la,Creix tom. 3. Petear m rra liter superaον , si per ejus dissiantilarionem passim ne gligatur observantra HieHur regulae , v. p. prohiben sis ingresum in Hiena eωθι la, regula silentii Ge.

Leet transgressia talis 'Sulae ne vensale ei dem σεν. Ram est, quia observatro resis retulae multum conferι ad decorem , aedificationem CP ut Utatem toriar c m-

munitatis , faepe etiam praeeaint gravia mala in subdi συ . Ergo si superior negliter , infideliter fungitur

munere f- , noeetque graviter communitati , ac Ira vias pecear , quam si in a ministrandis temporalibαι gravem committeret neue gentiam . A Drtiori peccat

mortaliter superior, si per ejus incutiam & distimulatione n subditi somno vel otio vacent, exercitia spiritualia omittant seu negligant &e. Quare ut ait S. Antonin. t. p. tit. 9. c. Pralatus deber esse st-

etiam auulsos defessisa potest deprehendere , aes iamo nenda ct praeeavenda malis ovare . E itque haee COm- munia Theologorum sententia , Hine etiam superi Tea tenentur avertere & non permittere suis subditis occaliones peccatorum, etiam venialium, & amittendi vel minuendi servorem spiritus ae studium persectionis, cum teneantur eorum persectionem promove re & avertere ejus impedimenta. Praeterea diligenter perpendant mandatum illud

Apost. Romia. mi praest in sollieisωdine. Et Hebr. 13, Ipsi pomisit a. hoe est pervigilare ex officio debent , .uasi υιionem pre animabus vestias redditων. Et illud Eeeli. 31. Reliarem ea tofuerunt e doli ex polia : σε ια sa quasi ωκυι ex ι z. curam illor habe. Item imid Cone. Trid. seli 13. e. I. Praecepς divina mandatum est omnibῶν, quibus cura animarum commissa est , oves suas agnaserre ... ae lonπmm lmnium Vernm exempla pascere m. Denique ex Cone. πrid. sessi x s. c. 2. superi ores tenentur singulis subdi-

ιε omnia, quae iis necessaria sunt , suppeditate ex

bonis communitatis. Nam ex osse Io vices parentum erga illos gerunt, & bona ad hune finem Religioni mala sunt; & alioqui dant occasionem multis ma- me peccatis, & interdum violationi paupertatis . Bona vero suorum sustentationi superflua erogare t nentur in caulIaa pias, ut dixi de Clericis: nam . na Rcligionis sunt bona Deo dieata, & in ejus eurutum donata Reginata. O alii. Item superiores graviter tenentur apostatas & sus,

tivos requirere, ex cap. 1 de Regular.

vel proponendi digniorem να Sisperiorem regulaνium , litet praelatura sis temporalis. R v. Assirm. v eommώnis sententia, teste Deiago. Quia, I. eadem est ratio de Episcopo Sc Paroelio, cum superior Resrgiosorum sit animarum pallor, re habeat subditos, quos in viam salutis dirigere, linisino & ad persectionem promovere tenetur ex suo m nere 2. Alioqui grave damnum spirituale in laretur Religioni, nec effieaeiter subditi ad persectionem asducentur , ut experientia constat . Et vero ut aieDeiugo, disp. 3 s. seet r. eadem mala oriri possunt in Religione, si non eligaritur dignissimi , quae in Ecclesia, cum iacile possint eligi indigni, qui digni videbantur ι & eum adeo di melle sit invenire vere Mabsolute dignum, qui suo exemplo & prudentia eo tinere possit s ditos in disciplina religiosar Se hane, si ut plerumque contingit j relaxata sit, ad pristinum & debitum rigorem reducere , subditosque ad persectionem religiosam promovere, qui est finis gubernationis religiosae. Ita ille. 1a R. XI. - .iaeet femines ingredi damas Relis; serum Rest. Negat. Nee etiam licet superiori eas admi tere . Nam id semper generatim prohibitum sui ε .saltem ex consuetudine vim legis habente, ad am

vendum scandalum, oceasionem peccandi, perturbationem & alia mala , ut conitae ex S. Greg. Magno, lib. s. epist. avi ad Valentinum Abbatem , de resertur can. o. caus..18. quaest. 1. ubi ait: Pervenis ad n .cuod in monasterio rus pasta muliares ascendant, O quod adhue est gravias monaehor νωσε sibi eo Miser facere, εν ex Me ineatitam eum es a communionem babere. Ne ergo hae oceaesione humani generiretnrmietis

e praee Ψιν ferie eemm nemus, aest neqMe mulieres in monasteras tua deineeps 'naliaet occasione permittas ascendere fi neque manaeiar tuas eas eommatrer sibi fa-eera . I am si Me denuo ad aures nostras .uscumqua

dendum , ων emendation a sua aualitate terari sine duinhia inreuantur. Ubi S. Pontilax eonqueritur de in-xressu mulierum in monasserium Religiosorum, ergo hic ingressus iam erat mulieribus illicituri hunc que ipse graviter prohibet, ut patet ex his verbis a Deo hQua re praeeepti serie eammonemus e . tum ex gra vi mena intentata: Sic te severis a noveris istiion. Dbdendum et quod ad omnes Religiosorum domos &superiores spectat; in earari sine dubia carri an aer . Quamvis autem hare prohibitio a S. Gregorio reno vata , ad Abbatem, & in ejus persona ad omnes re gularium superiores dirigatur ε tamen ad mulieres.

etiam spectat , qu supposta hac prchibitione non Possunt Religio lorum domos iuredi sne scandalo ,

117쪽

& cooperatione ad meratum Religiosorum eas admittentium, vel iniuria Religiosis illata , ii invitisaeorum Supetioribus ingrediatur . D:

Hane antiquam Wohibitionem aperte supponi: Reonti R. ul. & Gregorius XIII. const. 18. revocantes quamlibet licentiam ingrediendi Religiosorum domos mulieribus praenobilibus & meisiis concessam ;nim si hie ingressiis omnibus mulietibus illi itus non uisset, minime licentia Papae Duci llis opus suisset . Idem vetant multa Concula parricularia, & clerus

Gallieanus annis Io 3. imo ex coastit Pii U. Decet Romanum Famisiram, edita ann. O. Omnes mulieres Religiosorum domos intredientes extra casus permitas , 4pso laeto incurrunt excommunicationem Papae reservatam, nisi cusentur ob ignorantiam in vicibilem . Ita Na. ar. Suar. Saach. Castropalao , Fagnanus . & Cabassuitu, Gallus , in sita iuris canonici theoria & maxi ; addens , hanc eκcommunicationem in Gallia Episcopis reservatam elis. Religiosi vero, qui muli res quascumque Introdueere Admittereve praesumunt , eontrahunt 4 o facto poenam privationis Officiorum, .nhabilitatis imposterum ad illa ae alia omnia , ct suspensionis a divinis latam a constit. Retulariam , quem idem Pius v. ad causam a quo introducetur

quaecumque mulieres, extendit , Constit. Dere. Ram. Potiis eia. ubi ait Re Apostolica auctoritate tenare prae

satium di imus , in deeraramus fias , O esse mon

Coalui. Regularium ὶ non suam eamtrahenderent O

e .lsatem , se indist vi ingrediendi Monasteiaa, sed ea- .am omnes O quocumque mulieris ram in onere ,

quam in m.

Ex dictis intelliges, vulgus graviter errare existi/inam ingressum in Resistoserunt ac monialium domor licitum esse, eum mutua dirutus est, Be aditus patet. Nam hie casus nulli bi excipitur in Iure, nee a Do

'quine debemus , & tum valet ratio prohibitionis , nempe quies , t aquillitas Religiosorum, seandali , tentationum, & occasionum peceandi amotio . Nee tune ingressu magis licitus eii quam cum Monasterii ianua eausa aliquo aperta est. Ingressus tamen tu Religiosorum domos lieitus est, 1. Omnibus mulieribus caussa processionis , & sepulturae, ut declaravit idem Pius U. eadem eoust. Non tamen eis itine licet alia loca, ne hortum quidem, ingredi . a. Imperatricibus , Ω Reginis, earumque filiabus eum. suo comitatu et nam in prohibitione generali non fit earum expressa ac specifica mendis . Idem est de lupremis Ducissis ob eamdem rationem; nam in sua ditione sunt tamquam Reginae, di eadem auctoratate pollent ε quod etiam patet ex conseretudiae tacite a praelatis Ecclesiae approbata . Sed aliae mulieres quae eas comitantur , non tabent ab iis discedere. t. Fundatricibus , ex declaratione a Sacra Cardinat. Congres. facta pro Minimorum oris dine i quae etiam valet pro aliis Religiosis , saltem quorum regula eas excipit, vel qui alisium ordinum privilegia parti ei paue. I. Auctoris nostri opinio communis erat dum ipse

Retularis Disciplinae, Inter abusus Neeti set , ae improbat Μulierum ingressum in Monasteria Virorum , t etiam in publicis Supplicationibus, aliisque ab A

ostendiaris.

- Itaque primo haec omnia abolere , ac improbareeonstituit. Secundo. Abolet, & revoeat quascumque tituli tes , licentias, & quocumque alio pacto nuneupatis concessiones , factas sive per S. R. E. Cardinales , sue per Cardinalium Congregationes , sue per Legatos a Latere, vel Apostolicos Nunci , 'Moeremis modo , ac ranare , O με quibuscuma Me verborum δε--mis evrefas

Tettici a Censuris subjectos esse deelarat , qui ita

aeultatibus uti velint . Quarto et Denique praetervat privilegia a s. Sede legitime rontest. Patronix , Fundatoribus , insignibusque Mona feriorum Benefactoribus . Dummo

Resp. Omnibus eum viris, tum feminia sub excommunieatione ipso facto contracta prohibitis, est sine licentia Episcopi, vel superioris, ex Cone. Tridentisse l. s. c. . ubi ait et Ingredi in ra ferra mori si

118쪽

hau enus canees, νει imposterum eaneedendi . Hoc .decretum in Gallia usu receptum est; Gregorius a tem XIII constit. an. Is s. edita, quae incipit , mi traiia, postquam revoravit licentias ot 's in nrediendi monasteria, fit do nos Religiosor uri ae Sanctimonialium quibusvis etiam Ducissis concessas, prohibet is γ' e.ra excommunicationis ipso saeta incurrenda omnibus , & quibuscumque perlom g eccleii isti eis ac saeeularibus, & regul tribus , ne nisi in cas buc ne teliariis, de eum licentia Episcopi vel superioris moiralleria Monialium ingrediantur; εt sim aliptis M3malibus sub ea tem poena vetat, ne ullam

drisitam aliter admittere praesumant, non cibilantia a quibuscumque Coastitutionibus , statum, conis

.gudinibus, di privilegiis t i. Quaest. XLII. Au quid isnetur , qvi marit Religio

Resp. I. Qui vovit. Religionem in genere seu inde terminate, tenetur ingredi aliquam, in qua vigeat diseiplina resipiosa. Si non admittatur in uno Ordi. ne, vel in probatione depreliendat hune tibi non expedire ,.ex communi sententia tenetur probare alias plurea Religiones suae linguae, quia tale, votum est votum dei assumenda aliqua ex omnibus IReligionibus, ideoque de omnibus sub disjunctione. Sed quia tentat a pluribus divertor m ordinum , & ab ipsis repulsus, inde judicare poteli , ab otiinibus te esse repellendum, vel nullam tibi. eonvenire, ideo voto satisfacis , si tot Religiones petas & experiaris, ut Prudenter iudicare possis earum repulsa vel ex pe rientia, ab aliis omnibus repellendum, vel eas tibi non expedire, quos colligitur ex caussa repulsae Bedisconvenientiae, quae fit seneralis ex commuis ominnibus aliis ordinibus t i Q oia elausuram MontaIIum per eundem Bened Ich.

Qui autem vovit determinate unum ordinem , si in una domo illius ordinis receptus uon fuerit, tenetur tentare plures alias ejusdem ordinis , quamdiu est spes probabilia admissionis. Si vero domum paristi eularem ita determinavit, ut aliam ingredi non intenderit, nequidem implicι te , si ibi non recipiatur, non tenetur alias tenuare, sed absolute testat votum .

Quia non vovit drinillionem saeculi, nisi dependenter ab ingressu talis loci, dc iam conditio, suo qua vovit, non est in ejus potestate. Si tamen ob aliquod

impedimentum temporale non fuit receptus, tenet ut

eo cessante se iterum ifcrre , quia ejus admissio videtur solum suisse dilata ad tempus: seeus, si abis solute sepulsus est , tali Impedimento non ex tante rna n non in teulit se ulterius obligare, si absolute repellatur, alioqui deberet seinper manete inceptus de suspeasus. Porro qui vovit aliquam determinatam Religionem, poteti persectiorem ingredi, quia hoc eli melius. sed qui ita vovit aliquam Religionem determina:e , ut simul ingressum Religionis in genere intenderit, tenetur prius conari ut admittatur in illam

determinatam 3c non ad initas tenetur aliam ingredi. uia hoc utrumque vovit: S tale votum est virtua ialiter duplex, alterum Religionis in genere ac vage, alterum hujus. yrgo utrumque compleri dcbet quaa tum potest . Ita Sanehet Oe.

Re p. a. Qui vovit Religionem , tenetur dilige

ter ac serio curare ut recipiatur, eam ingredi tempore flatu o, ac sincere experiri tyrocinium, postea profitet L, si judicet Religionem illam sibi convenire, atque ad hunc finem adhibere media idonea , di impedimenta, quantum in se est, amovere. Nam ista omnia virtualiter de implicite vovit, di intendit se obligare ad ingressum Religionis, in ordine ad statum ipsu ii amplectendum, si conveniat, di alias tuis

gressus esset vanus & inutilis, nec proinde voti m teria. Quare voto non satisfacit, si ex sola animi levitate egrediatur : nam ex vi voci tenetur se probare , di de ratione probationis est , ut rea probata admit .atur si conveniens videatur. Da Sisarm. Te

netur Deniqie Oeeisione eonsecrationis e rutarem MonIilium , non Ilee. Episcopo Ingredi in elausur m . nee multo ina. ti, liret Id agere M .gistω eae temon arum , de eonsangui ne ii eoniser an rura virginam . Ita eri eodem mereto

Violanter et a Iutam MonIalium is multim finem , non tamen pretextu Faealtatum obtentarum , nou evitant exeommunieationem reservatam Ponti fiet. quam etIam ineuriarunt xdmItientes huiusmo/i violatore1 . neque exeusanis tur aex euatoria consuetudine et im pon Conei lium Ia-troducta . ita e alio meret. Sac. Congregat. Ibiaem. g. II Ediscindat unεllM 3t tam uias In elausuram monia mintroduci quaeunque ex ellula vetat Pont; sex sine auia thent; ex Apostolicae sedis i rent;a tot Iea quoties Impeiatranda , fle pras o examine ora nariorum Ioel ubi si aiunt Motia et Ia . 3uper motibus . fama . has Ilitate . ne eemiate ipsarum edueandarum seu simularum . Ita ta

119쪽

tietur autem in his adhibere diligentiam motaliaee possibilem i nam, ud ait Sanchea, oblisatio. Religi nis est gravissimae ae proinde ast cingere se debet ad diligentiam humano modo possibilem , qualem postulam res arduae & magni momenti. Quod, si sua culpa effecit, ut rejicerent, vel non reciperetuν, ten tur pollea serio curare. Et iterum admittatur Nam votum obligat ad non apponendum smate sua impedimentum executioni ejus, alioqui esset inane &illusorium . Si vero intra probationis annum bona fide factae, iudiret ex caussa tussicienti sibi non expedite statum illum, potest relinquere. Quia lure communi concessus est annus probationis in faVorem tum Religionis , tum etiam ingredimiis, a post lassiciens experimentum possit libere eligere quod sibi magis expedire judicaverit. Vovens autem Religionem non reountiat huic favori, sed censetur velle ingredi secundum ius commune.& usum ordinarium. Qui Hero vovit etiam profiteri, tenetur profiter, e perseverare , etiamsi ea vitae norma ei incommodare dis tellis appareat. Da Avν, Lustar, Luman inini inviis. . Nam is vovie absolute , q& se obligavit ad profitendum, iudiearetur idoneus, & ratio vi vendi esset tolerabilia , . plus enim vovit, qtram qui Movit solum ingressum, ut constat ex s. Th. Ixox. quo ulta art. 4. N ex temmuni sensu ae usu. Undeuon et licet egredi, nisi ineptus sit, vel dissicultas tanta sit, ut perieulum peccaudi vel impediendi ma

RUp.is. Qui vovie Religionem non praefin ito tempore , tenetur statim eam ingredi & supradicta praestare. Quia dilatis minute rem pi omissam, nempe obsequium Deir nam quo plus disi eri, eo minus reddit Deo, cujus obsequio promi lit se votum vitae suae tempus daturum in Religi me, si haec ei conveniat. Ita Sanche, , Delago in ini .

- . I De Obligarismibus coniugum .

RU' Ex communi omnium sententia , tenetur . r. Simul cohabitare ,& convivere: ex Gen, 2. Matth. I9. Dι mittet homo parrem O matrem, O adbae Auxori sua ; .' erunt duo in carne una. Et I. Cor. I. r autem que matrimonio iuncti suns , 'raeeipio non ego a sed Damtntia, uxorem a viro non diseedera I sine

Iulia caussa in quod si etiam ex justa caussa in Δρερ

seris , manare innu tam aut viro suo raeane stari. Et viν uxorem non omitto. Nain hanc cohabitationein

non solum quoad tectum, sed. etiam in convinu α

teteria exigunt natura contractua matrimoriII, ' vi culum ae debitum c niugale, prolia susceptio me conveniens edueatio, dc mutua obsequia praestanda. Licet tamen viro ob iustam eatissam . sine saeuitate uxoris ad . breve tempus discedere, Ma viediversa; imo diu abesse licet viro, si rea familiaris, vel obsequium principia id exigat. Alias non licet, ex o. 1. de eonjug. lepros cum vir em .ser una eara De , nais de t -- sine iners esse 1 Δωsius. . Habitationis

autem , electici ad virum .pectinet, cum sit mulieris caput, EX I. Cor. II. unde luxor tenetur maritum

tequi, Cap. Vna Μη - 3. qu. I. nisi obstet grave .periculum corporis rei animae, vel speciale pactum antecedensa nam praeceptum natu te virandi peccatum & tuendi vitam praevalet. I. D. beat εώ bl mutuum, amorem charitatis specialem. Nam sane specialiter mutuo conjuncti, tum pet Coatractum insolubilem , eum etiam per Saer mentum, quot ei, signum unionis Christi eum Eo.clesia , quam laterue mirari debeat . Uxor autem si debet insuper maris o h orem, obsequiuin, di ia. iis quae ad gubernationem domua, filiolum educati nem , ct bonos mores .spectant, Φbedientiam . Ita tenetur domus curam habere, ad Ta' L. & viro ormetune & suffcientet necessaria sissiministrare. LUir vero uxori debet tegimen, Curam, tutelam, sustentati em , in coelectione in rationabuem ι nam vir est caput dc superior uxoria. Quamvis .autem, . ex Sia. Antonino, & S. Th. iu . diit. 3ν. art. 1. 3 r. maritus possit, aliquando uxorem verberare moderate ad eius correctionem,ob gravem culpam, si ejoemendatio id exigat tamen ici praxi uxoria Minertio raro moderate de utiliter fit. Certe extra hane exigentiam non licet.verberare uxorem, nee Uerbis contumeliosis assicerer nam ipsi debetur honor reamor ἰ cuin uxor iit Commembrum viri, prineipium familiae, licet subordinatum , & ioeia atquecadjutrix domesticae administrationis . Haec ossicia mutua tradit

subri tas vir a suis. Tenetur etiam vir uxorem aIere, ae sustentare convenienter suo statui pro suis facultatibus ;ὲ idque tum ex conjugalis vinculi .& amoris debito; tum ex ossicio capitis familiae , cuius primum membrum est uxor; tum ex ii niat nam ideo ab ea accipit d tem , & bonorum administrationem obtinet. , ut matrimonii onera sustineat, uxorem, & familiam su

sten

i quidem singula Iaviolate in ipsa Sara deIaraps

servata fuisse c tametsi probe seiret , se unἰeam esse fillam , haeredem subinantiae opulen ἰssimae I nullum d

120쪽

non exeFit, tenetur adhuc uxorem alere, quia iuri

suo cessu , & eu semper eius ea puc, habetque eius operas sibi obligatas. Ideoque vir teuecur diligentiam& laborem saltem medioerem adhibere ad boaa aequirenda S conservanda , ut possit uxorem & familiam eonvenienter statui suo sustentare. Hinc graviter peccat uterque coniux , si rixas ,

odium, dissensiones excitet vel faveat; ii mee in de

societatem conju lem turbet; si alterum coutum ilia assiciat, si ad iram gravem vel aliud .grave pe eatum incitet, auu ei peccandi occationem inalbeat,

si sine sussieientibus indie is male judicet d. arterius

eontinentia, si rem familiarem non curet, si bona dilapidet NC.

Speciatim. autem uxor graviter peceae, si viro in retravi ad bonos mores, .vel ad familiat bonum vi do- imus Tubernati mira specta te, non obediat. cum in

his sit viro subjecta ἔ si imperi uin sibi vindieeti nam alienam potestatem sibi usurpare nefas &.iniquum est, si quid notabile ex bonis communibus impendat , vel alienet contra voluntatem. rationabilem mariti, di consuetudinem legi Iimam foeminarum sinitiis status si domus curam negligat ; si virum in pem non alat cum potest: nam iuxor dives virum inopem sultentare, &, sus fortuitos firre debet, eat l. 11. T. Sotat aratram. hoe euim exigit speeia iis amor confugalis, quem es debet.

3.. Coniuges debent sibi mutuo fidem conjugalem in ordine ad copulam eoniugalem , & omnem actum

veneteum , . qui ex se ad illam i referturiae tendit sita. uti in illis quivis actua venere us- cum aliena Pervsona, vel circa alienam, ut copula, tactus, oscula, vel eorum desiderium delectatio venerea, , polluti voluuiaria, & omnia peceata luxuriae, praeter mali , tiam luxuriae' propriam, contineat iniustitiam mortalem ratione coniugii. Nato ex x. Corint. 7. Miale sui erepονιι νευ em non habet , sed . vir: S ιιιε- aistem vir Ixi . cor pstria potestatem non habet , . sed mis liis c Ergo uterque conjux , solus habet dominium integrum corporis alterius quoad eopulam, ideoque

ει ad omnes actusWad illam ordinatos; &.Obligaturali abstinendum ab omni actu venereo tum alio, eo quod de se ad copulam Sc adulterium reseratur, ut

recte docet sanchea. Quare coniugi fit injuria, si

aliquis actus venereus exerceatut erga alteram Peri Onam, vel optetur .

. Tenetur uterque reddere debitum conjugale , hoe est; eorpus suum ad copulam, conjugalem dare

alteri rationabistiter petenti, ex r. Cor. 7. V r. υἰν debitam reddat, μι liter autem edi uxor viro. 2 ομνε fraudari invicem, nisi forte ex eonsensu ad lempus , x x. vaeetia lorationi . Et quoad hoc uterque habet aequale lus. Nam ex vi contractus matrimonii vir& loemina transfertur in se mutuo potestatem corpo

rum in ordine ad y copulam; S sic uterque habet sus in corpus alterius ad capulam. Hae obligatio est sub mortali, eum sit iustitiae, Ac in re gravi. 'aeterea ex debiti denegatione alter soniux conjicitur in perieulum pollutionis & incontinentiae. Unde est mortale vel semel sine Iusta caussa debitum nega te illud serio, instanter &. rationabiliter petenti , vel si sit periculum incontinentiae. Non est tamen

mortale denegare , si compara remisse petat, ει di

lationem sacile concedat citra periculum ineontinen

ntae, si petens non iit sui compos, ut in ebrietate vel amentia, quia in illa petitio noti est actus humanus: item quoties petens non est rationabilitet invitus, quod patet in aliis debitis, ut si reddi nequeat debitum sine notabili detrimento sanitatis, dc serieulo motbi, si mimis saepe petatur, aut tempore fluxus menstrui, graviditatis, , Puerperii, citra perieulum incontinentiae. Nam eonjuges non tradunt sibii vitem potestatem suorum corporum uis ad usum rationabilem , & salva personae ncolumitate, cui rectus ordo naturae prius consuli e isit, quam generationi prolis. ηItem eonjux non tenetur. debitum reddere, si eom- pars adulterium commiterir: qaia ob tale crimen &sdem uiolatam amisit jus exigendi. Haec tamen p test petere . debitum ramquam licitum ac beneuoleeoncede dam , non exigenda tamquam debitum , quamdiu . compars ignorat vel dissimulat: quia non tenetur crimen suum prodere, . nec metiam hane in se exequi, doneo ei a conjuge inuo eate. imporatur. Quod ii uterque eoniux ad alterium commiserit, utique licet debitum petere & ,reddcve, eo quod emu-

.aria erimina compensaraone mutua deleantur,.Capauit. de ad vir. - .

Porro non licet debitum denegare ob devotionem, vel eommunionem intentam, si absolute exigatur , vel perieulum sit incontinentiae, diffensionum ste. Neque ob-paupertatem seu metum impotentiae sustentandi prolem numerosam ; nam debent in Dei pro.

videndia eonfidete . Tamen S. Antoninas censet lieere . coniugibus mutuo consensu abstinere a copula

ad vitandam filiorum multitudinem, . modo abste periculum Iac.ntinentiae. At mulieri non licet denegare debitum ob incommoda & molestias, quas gravidae experiuntur , vel ob dissicultatem ordinatiam par tusὲ nam nubendo talibus poenis a Deo Evae de aliis mulieribus impostris sponte subjecit. S. Carolus in et conjuges, ut in magnis anni solemnitatibus, diebus dominicis, diebus jejuniorum, Ac chrto tempore Oracioni desti lino, di quibus diebus Eucharistiam pereepturi sunt , sumpseriisve , ab usu matrimonii quantum possunt, communi Con sensu abstineant, idque consermiter multis canoni

bus antiquis .

tera

Resp. I. Ex communi sententia sub mottali non licet conjugi, ut vovit castitatem sive ante, frepost matrimonium, .cap. V. de canυers. ning. da lutenetur servare votum quantum potest , abstinendo

ab omni actu venereo non debito ex iustitia. Votum enim illud includit obligationem praecepti negati viro omni tempore obligantis, eum si promissio ab inendi ab omni actu veaereo. Unde nec ei lices

iochoare actus ordinatos ad copulam. Tenetur tamen

reddere petenti, utpote habenti ius exigendi, nisi

votuin emissum sit cum consensu compartis, qua iuri suo.resserit: quo casu: neutri licet Petere neCreddere. . Qui vero post matrimonium com immatum vovit religionem aut ordines sacros, potest petere, α

reddere debitum ..Quia per hoc votum contraxit solum obligationem tacipiendi religionem, vel ordi- nem s

SEARCH

MENU NAVIGATION