장음표시 사용
141쪽
28-5o. 9, 57-62. IliuC App. uon appetunt di vitias, nec possident: Act. S. 6. so, 55. idem quo imitatur vulgus etiam Christianorum 2, 44. 45. Uno tantum in loco, Ev. 14, 25-55, eadem Cum severitate vulgo etiam praccipit Chri stus , quia Summa poscendo levitas huius depetalenda videbatur.J Sic praecilii decuit τοῖς ri βασΔείας propter muneris obeundi rationes; hinc
otiam his latitum fragilitatem opum afferre oportere docet inopiae Solatium, eosdeui PIO Nun quam ea de causa, Ob quam ceter , propter intemperantiam et Pravum HSum divitiarum avocat ab liarum appetitu. vicissim cetcri, qui intemperantiores Se gesserant, non ut abiiciant opes, causam iutemperantiae, sed ut hanc ipsa in animis evellant, monentur. I 2, I 5 sq. Praeci ptiis duobus vitiis, avaritia et luxuria, O vita divitum sublatis emendatur usus, non tollitur POSSesSio, quae Sicut.bonum secunduin quid, ita malum secundum quid existimatur: interest cui in
IesuS, DPOssessione ipsa abusum, .usum igitur distiqbutio uo. omulum bonoruin Conliticii docuit, vix livtuillhoc liraecipere, deum quosdam ita maiori rei Iiraefecisse, ut de iis, cluae ex haC redirent, afflictis egenoria in rebus Succurret Cut. Pra
essent illi amplius uecesse erat Quod autem si) .Neque Zachaeus 19, 8J omnia profundebat. CL
142쪽
plerosque saltero videbat Christus in hoc munero fidem, eo ad hoc quidem impelli potuit, ut tenuiritae conditioue utentes propter hoe bona mes statia acquirendi adiumentum a sortuna allatum
selices Praedicaret, et ad eosdem por illam Ii Leraliore sentiendi ratione imbutos bona illa prae
cipue pertinero doceret, . Contrariam autem Seu tentiam absque crvi σει ex servore animi prosecta Cong. de divitibus diceret 8, 14. 18, 24-α7. G, so-24. Coll. 25. I 4, 16-24). Sed neque Hebraeis Dominis laotentium ossensio ct in vidia, ex s equontiore abusu potestatis publicae exorta, huius ipsius usum et necessitatem sustulisse visa est. Itaque si quis rem noriam ipsam potius quam vini huius noxiam Propulsandam, τῆόλον χια citius OCVus decedendum, theSaurum cisontem si oralitatis exhauriendum, hunc lapidem Lydium, tanquam προςκομματος, abiiciendum in dicaret, et Iesum ita sensisse suspicaretur, ei vi dendum esset, ne praeceptum illud de manu e scindenda et octilo evellendo male a Causa sceleris ad opportunitatem eiusdem transferre, animique' inertiam servi istius σουδαρι- tegere videretur.
Reliquum cst, ut videamus, quid haeis di putatio ad nostri loci interpretationem valeat. Quod praeclare praec utur, ut oscriptor ipso optimus Suae sententiae interpros habeatur, duas inprimis videtur habere cautiones a). Pr
58 Exiguitate enim eorum, quae quis ac serit, Circumscribitur lilii bus quibusdam, aion tollitur usus et potestas praecepti.
143쪽
airum enim is . qui de alterius cuiusdam Semnoui bus cxl1OSuit, Cum eo conlaudi non debet, cuiluosi ostium suit, ut Suam Sculentium exponeret. Atqui in Lucae commentariis tam exiguus eSt
numerus IOCOrum, in quibus scriptor sibi aliquid trit,uisse . videri possit, ideraeque illorum partes
talum usum Rutium scribendique modum reserunt,
ut, si quid ille suo quodam modo de divitiis 'euscrit, hoc tu quamvis huius generis disputa
sonoin Christi transtulisse et Singularem, quem hic tu illa secutus erat, modum ad illud accommodaSSe, h. e. rem corrupisse non eduSeuduS Sit. Sed hac de re supra dictum est. Deinde vero, si in Christi ipsius sententia cognoscenda Sequeris Lucae aucto litatem, ititer continuam et ad eosdem habitatu Oi aliouctu aut pci scriptam disputationem atque Sermones .IeSudiscrimen saciendum. Iu his enim propter ho- aminum, quibuscum agebatur, ac temporum IOCΟ-rum tuo diversitatem magna fuit rem candem Variis modis tractandi opportunitas; maior Coustan- tia tractationis in genere, quod dixi, priore. Illuc . quod rectissime praecipitur, ubi universam de ge-'neroe quodam rerum sentieudi dicendique rationein dicis, id tu singidos sermones ita traDSserendum .esse videtur, ut sundamentum illud varia re in tra-.tandi ratione everti non potuisse existimetur, C levo luin autem alterum hoc laraeceptium quasi iii incipatum obtineat, ut loci cultisque Nattara et ratio sedes et tanquam domicilium omniiam a gumentora in habeatur. IIaec loci natura sita est
144쪽
. . 141 in delectu modi cuiusdam sontonsam exponondi. , IIunc, vehit iii Dostro loco simulacrum οἰκονouίας, ad veritatis i rationem effictum esse necesse est. ne si hoc in aliis etiam sermonibus, qui de ot- νosιια agunt, sectum eSt, ab ipso etiam scriptore' propositam vides regulam et normam iudicandi.
Itaque praeceptum illud ipsum, si quidem vis
eius et auctoritas ad modum quoque res tractandi valet, usum ceterarum partium. huiusmodi colle Hionis serm 'num sinibus quibusdam, h. e. genere quodam partium ἰibri describit; causae autem huius circumscription;s sunt necessaria rei et modi rein tractandi distinctio, huius posterioris varie las, denique s. dicentis s. scribentis tum in fictione huius eiusdem religio, tum iu eodem sequendo constantia. itine non solum de universitate sei monum, in quibus de divitiis disputatum sit, scd de illo etiam genere sermonum considerabis, tu quo eundem in modum, h. e. Oικονοιείας Simula cro proposito. Quo magis sinitimae rartes eae sunt, in quas Versari res potuit, eo diligentius cavendum, ne generis universi similitudine et aequalitate partium dissimilitudinem inter se varietatemque sublatam, aut hanc non tanti esse exi- . Stimes, ut is, qui commune illud argumentum orationi suae proposuit, singulare quiddam secutus videri debeat. Atque differre sermoncm nobis propositum a ceteris eiuSdem generis inprimis eo, quod pecuniosorum hominum temeritas amorem pecunia rum ad studium quoddam rerum divinarum ap-
145쪽
plicandi notetur, nequc igitur Apostoli neque e tori ex vulgo simpliciter de contemtione rerum iiii ius terrae aut de liberalitate moueantur, itaque universam Christi de divitiarum usu sentcntiam landamentum disputationis huius, non arguine tum ipsum esse, atque huiuS traCtationis rei et cau- .
146쪽
Animadvorsiones, Damim gustum hic dare via sum, manu Scriptas reliquit CcI. Rei narras, quaae publica sui hastationis lege ΙIaniburgi divonditae abhine annis quatuor in meum muSeum migra amni, ubi amplius delitescere nolui. Nam cum ob argumenti, quod tractandum sibi proposuitauetor, Praestantiam, tum ad memoriam viri celo herrimi atque doctissimi recolendam dignas omDino habui, quae lectoribus offerantur et eadem, qua inceperint via, a linguae hebraicae peritis continuentur. Utrum animadversiones, quas uon Omui.
bus Vet. Test. libris, sed Donnisi libris Mosis; JOsuae, Ruthae, Samuelis, Regum, Chronicorum, Esrae, Nehemiae, Volumini Esther additas deprehendi, solis auditoribus destinarit, an aliquando
147쪽
an li ros an onidiadauoros emittere constituerit
Ileimariis, noti liabeo dicere: quod vero ad tem- litis, quo Scriptae Sint, Miltinet, auctorem est ima aetatis suac parte et is iidem Post annum demum quinquagesimum Septimum saeculi vix clapsi opusnggressum suisse cX I4. haud temere coniicere licet. Nemo negaverit, Onan ex parte utilem esse laborem eiusmodi, qui Wtritam vulgo versionem emaculaverit, et Iiberave iit ab ostensione aut occasione error s. Beati quidem Lutheri germanica Versio non tantum in fidei morum tuo capitibus nihil continet alienum ab analogia Scripturae S. scd et generatim sila, luculenta atque elegans merito habenda est, et praeter rationem passim sugillatur, vel ab extraneis, vel a nostratibus ipsis. Attamen 1durimis in locis verius, nervosius accommodatius reddi ad sontes ipsos potuisse nemo,
Disi Oinnium harum rerum rudis aut caeca Superstitione duCtus negaverit. Is se D. Lutherus et post eum ' Lutherani bene inulti consessi suut. Accidebat quoquc Luthero lioe in Commodum, quod reviviscentibus citis aetate litoris graecis atque latinis, liebraicae adhuc propc sepultae lae
rent, nec idoneis vel Grammatices, . vel Lexico im aut Commentariorum adminiculis subleva rentur. Neque negari potest, ipsum Lutherunt, quod vocales et accentus ultra, quam par est, Contemneret, ipsum in culpa sutisse, quominu. iveriorem sensum Masore thicao lectionis meditare tur et exlirimeret. Denique observandum eoi,
148쪽
viro boato editiones bibliorum hebraicorum pamcisfiimas et minus aCCuratas suisse ad manum. Reimariam nostrum inter lihilologos Hebraicos sui tems oris praeclare eminuisSe, neminem
latebit, qui fugitivo tantum oculo perlustraverit quatuor eius disputationes: de disserentiis vocum Hebraicarum Vitembergas 17I7. I 718. 4. et dissertationem: de Asscssoribus Synodi ii M. LAX. linguarum peritis IIamburgi a 75 I. 4. recus. in Syllogo Commentationum Theologicarum edit. aD. Dav. I. Pote et Georg. Aleae. Ruρerti Belm-siadii, Vol. II. 18OI. 8. pag. OOΟ. 545. Duo alia monumenta laaud vulgaris erudi sionis adservantur in Bibliotheca Tychseniana, quorum alterum svid. Catalog. SeCt. Secunda pag. 16. No. 5 I. continet Scholia ad Conr. nenii antiquitates hebraicas manu b. Sam. Reimari Pros. IIamburg. scripta e penu ditissimo depromta pagg. 555. in quaternis complectentia: alterum inscribitur bid. I, c. pag. 35. NO. 17.) Consensus Antiquitatis Iudaicae' super locum Jerem. 25, 5. 6. odit. ab Esra Edetardo. IIamb. I 67O. Locos ab auctore adductos ex Jalhul Pesikta, Rabbetha, ct Talnaude, Rabboth, Tanchuma, Medrascli Teli nim et Commentariis Biblicis et Saadia cet. versione latina donavit Reimarias, capita Vei SuS-que citatos adposuit, abbreviati ras dilucidavit multasque adnotationes utilissimas adspersit. Ne fines pro otiusmodi scii pii Omim scopo circumscriuendos excederem tu solo prooemio et
149쪽
sulisistendum duxi, iri, quod consilium cetierit auctor celebori tinus et quamnam modicinam Ve stolai veniacillae a b. Lud1orO Concinnatae ait terit lectori biis illucesceret. Notis emendationibusque ncispersis seriem orationis sacpius inte mlinitere a sine proposito alienum videbatur: hinc
nonnisi appendicem, quam boni consulaut peritiores, adiungore libuit. Haec in limine admonuisse sussciat. Η.
Loco prooemii ostcndam rationibus et te stimoniis : - Interpretationem Vet. Tost. Germanicam a Luthero exaratam, et per se egregiam non ea rere naevis, quatenus subinde ab hebi alca' veri tate aberrat; u Utilitatem et necessitatem confercndi ve sionem hanc cum textu hebraico demonstrabo;
I) Ideam ct regulas bonae interpretationis littoralis suppeditabo;
. 4): Quinam emendare Lutheri vcrsionem n vis versiouibus aut inuolationibus conati sint, iudicabo.
150쪽
Jam quod ad primum attinet, ex rationibus temporum Lutheri et ex ipsa natura linguae IIchreae rerumque in Vet. I est. traditarum facile intelligitur, viro magno dissicile fuisse, rerum sensum ubivis acu tangere. Equido in longo ab sum ab corum impudentia aut malitia, qui L illero mastiges merito audiunt, et adducti sui ta b. Fabricio in Centifolio Liatherans Tom. II. pag. 629 sqq. et facile Concedo, multis noniinibus illa ipsa aetate praeserendam fuiSSO Vc sionem Luiliori caetolis ante ipsum; inimo recto eam defendi contra plerasque repreliensiones, qu0d secerunt plurimi, nominati in codem Ce
I Opus hoc copiosissimum, . quod duabus partibus,
quae IIamburgi a. 1728 et 173oo in octonis prodiere, absolvitur, exhibet notitiam Iiterariam scriptorum omnis generis de Luttiero, eiusquo vita, scriptis et reformalione ecclesiae, in lucem ab amicis et inimicis oditorum, digestam sub titulis CC atque in memoriam saecularem divitii ben sicii anteirecentos annos Tepurgatis Sacris IIamburgo praestitis. Autor celeberrimus coepit postea Hymnorum sacrorum collectioiaca a Luttiero et Lia theranis scriptas velut supplementi Ioco TeCensere, , ut Gerur. Sam. Reimarus in Commentario Iectu dignissim de Vita et Scriptis Daunis Alberlii Fabricii, Ilaniburg. 3757. d. p. IJ J. narrat: Ria Vem unquam Publici iuris factae situ, penitus ane sigit.