Commentationes theologicae ediderunt Ernest. Frid. Carol. Rosenmuller ..., Gottlob Henr. Ludov. Fuldner ... et JOs. Valent. Dominic Maurer ... Tomi primi pars prima Tomi secundi pars altera Tomi secundi pars prima

발행: 1827년

분량: 365페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

, - 168 est, quam aliorum Piscatoris, Sauberti, Berle- lburgensis, Belgae: εein Ang iche versiet, aut

Ulembergii ses eis, aut Rabbi Iose Iose lo

roar verbiichen. - CAP. XVIII. Us. IO Ich tui II tui eder hommen, so ich Ieber, In dictum unius trium hospitum Abrah am, qui si Vel tantum accipiantur pro angelis,muIto magis, si unus certe pro filio Dei apparente vix sine offensione inducitur dicens: si vixero. Melius Lutherus in prima editione: Geber ein Iahri nach der arit, die Fructe laben karin, uili ita abieder etu dis hommm. Recte quidem ad se Eum, quamquam, unde denominatio petita sit' non est adeo positum in medio. Sunt, qui cum Pse ero exponunt: circa tempus Vtine h. e. anno

, Vertente S. altero κατα τον καιρον τουτον Rom

s, s. IrtzI coli. Genes. a I, 2. 2 Reg. 4, 16. 17. Alii, praesertim Iudaei et cum iis Metardias ad ueracliot Cap. I. 13. 95. aliique apud Maiion inobservationibus sacris P. I. p. su sqq. interpr tantur de tempore parturientis inde a conceptione usque ad partum ipsum; quod tempus anni u

mine Venit, quamquam non compleu, etiam apud Profanos Scriptores V. g. Homerum: πιριπλομενου δ' ενιαυτου τε ζεις is γλαα τεκνα et in Hymno in Apolliciem M. 55o. περιτελλομνου ετεος η r ετεκε.

Atqui eam explicationem approbat grammatica, quia nya non. potest in statu constructo accipi

172쪽

pro liter ri empla alicum extrusum quod non,ini lius Coia structis suaesigi non solet. Caeterum geuSuS Odem redit, quia tempus vitale tutor homines auiiuum reputatur. Vnde bouestius se manico diceretur uber'4 Iahr.

Sensum versionis Lutheri exprimaut ad litteram Omnes qUOque caeterae praeter Saubertum, Piscatorem et Belgas. Scilicet si vulgatior esset sensus , dicendum erat honore foeminino non masculino quod manifesto respicit virum Lothum. Quid autem est respicero postolium, sive, ut ΙIebraismus indicat os. Interpres 9. 164. No. 5. et 152. Membr. 2.) a tergo eius Meminisse ol)ortet Lodium ipsum Cavere iussum eSSe, De reSpiceret, aut ne subsisteret in planitie Ergo hic est verbum praegnans de uxore etiam

quasi dicoretur I iuppi cassa et respiciens substitita tergo Lothi. Scilicet mulier anxia curiositate

respiciens, num conssagratura esset urbs cum circumiacente planitie vel etiam ex sollicitudiue re rum Suarum reverti ausa haesit iu subdola planitie bitumine reserta Genes. 14, 1 o. et iam di- ino fulmine incensa. Eum sensum mavisesto Christus indicat Luc. 17, 51 sqq. ubi vetat Chriasius, eos, qui in fuga des Leuderentur ruri, retro Se Convertere, et memores esse ivliet uxoris

173쪽

Lothi, quae scilicet Don tantum substitit, sed et reversa est Sodomarii. Et sie Ioa hus Autiquit. lib. I. Cap. XI. Q. P. 55. Haverkamyii: παοα

disse illi seu subsistenti, seu revertenti a tergo mariti festiuantis dicunt verba Vocabulum quod vulgo vertunt Statuam, uu quam hoc sensu ursurpatur, sed Semper hominetii Certo in loco stantem, adeoque stationarios milites s. Sam. 15, 5. 4 etc. Significat; ergo erecta et statis mansisse mulier intelligitur, scilicet subsi dens traulatim in solo bitumiuoso ardente. Quod autem additur n, id puto respicere comparatio-Dein cum Munitis Aegyptiacis, quae more ταρο- νυσεως muria ex Sale, bitumine, myrrha ad con

servationem perpetuam Condiebautur et in sepulchris erectae statuebantur. Nempe vocabulumn D simul de salo ct bitumine accipitur, ut Cou- stat vel ex appellatione n 7Σn de maris salis, quod

Hon lautum sale, sed etiam bitui ne abundabat ipsi solo bium excisarum, postquam penitu sobsidisset, superfusum. Facta igitur est instar statutae ibi miniae. Sensus sic exprimendus

174쪽

CAP. III. VS. v 4. Er i se Die Ile icht xu Stu hie gegan gen in der Nammer an der SO nruer laube. IIebraic. forte leaeit Pedes suos in con elaui refrigeri Hanc phrasin vulgo existit nautesse ευφημισ1ιον de alvi exoneratione, sed absurdo. Significat potius ad dormiendum Se Componere. Natu pedibus nudis incedeutes inter dormiendum ab iniuriis aeris muniebant pedes stragulis ped libus Rulli 5, 15 sqq. vel vestibus. Accedebat altera ratio, quoniam braccas Vulgo Omnes ges tabant De ii Her dormiendum pudeuda retegerentur. IIic significatus est conveni eutissi inus cumlinio loco, ubi latrina eiusmodi refrigerio minus convenit, tum alteri loco I Sam. 24, 4. ubi David Sauli vigilanti oram vestis abscindere haud facile poterat. Ita hunc locum iam ex Veteri bus exposuit με hus Antiquiti. L. V. C. 8. εις υπνον τετραφθαι. Ito et Syrus, Arab , Chrysostomus. Vido Theoph. Alethaeum T. 5. pagauso s Iq. et Theod. Hasaeum de phrasi Hebraeo i ut tegere pedes in Bibliotheca Bremensi I. 4. Pag. 757. Er i se vielle iche se hias en ge- gangen in der Sommer Iaube.

175쪽

Πerrn seyn und will 's et iam Brando P fer OP ferri. Notissimae sunt conti Oversiones deIeplithaei voto, plurimis id agentibus, ut facinus emolliant levi interpretatione particulae Ueh wit Psetu ιι Brando P fer machen; quasi decrevi

set hominem primo occurrentem Deo tantum in uinsecraro modo Convenienti, otii mal autem oCcu

reus maci re ad holocaustum. Sed Luthero se cus videtur in glossa ad Vs. 39, cuius Sententiae rationes binnitio validissimae sunt. Nam i oh 'viam ire alicui non dicitur nisi de liominibus; vid. v. 54. u) Ιre obviam ex lautibus aedium multo minus convenit brutis auimautibus, quae Sane Cum Iephta iisdem aedibus non hospitabantur. 5ὶ Quod Vero aut quale pecus ObViam spatiaretur Iephtae nam Pecora et armenta per aestatem nunc 'non domi erant, sed in agro cum pastόribus diu noctuque. Quodsi quid praeterea domi reman sisset, aut stabulis inclusum erat, nec liberum per sores aedium habebat exitum aut ad sacrificia erat ineptum, ut eanes. 4 Phrasis: id erit domini sacrificium notat Levit. I 6, 8. s. vel certe generatim consecrationem, adeoque se siens ' non est disiunctivum, sed explicativum. Si Iephtatam distincte cogitasset fieri posse, aut homo aut brutum sibi ut occurrere possit, et diversa ratione de utroque statuisset, distinctius suum votum Cou- cepisset: Si homo est, Domino sit cousecratus ad ministerium tabernaculi, sin pocus, sacrificiuni esto. 5b Certe si ea meus Iephthae suisset,

176쪽

non erat, mr ad Conspcctum sitae consternar tur. Nec enim votum disiunctivum ad filiam spectasseti 6 Exile nempe nimis votum fuisset pro tanta victoria sacrificium unius pecudis. 7 IIumana sacrificia pro superstitione gentilium, aqua nondum liberatus erat Iephta peregrinae uxoris filius vf. s. maximi sebant. Unde mancipium forte putavit sibi obviam venturum, de filia pro

castitate sexus domi Se coutinere CODSueta De Co

gitavit quidem. 8) Simile votum est Idumenae

ex victoria Traiana redeuntis, sacrificaturum se

Diis dare,. quod primum occurrisset. Sed O-- eurrit si ius, quem Sacrificavit. 9) Denique us. 59. dicitur Iephta secisse filiae, quod voverat. Hinc, si quid corrigendum in Lia eri versione malim distinctius: ,,Wer zu 1neirier IIa uathur heraus mi erige τι gehet, der soli dem Hrem geret mei seo, rund ich ivtu thri Hs em Arando fero fem. Sic acceperunt et veteres, Speciatim Iosephus.

AD LIBRUM U. SAMUELIS.

iand Ner br anni e s te in Zie gelo fen. Lel D anetius in disputati cui titulus: Da idis tu Ammonitas mitigata crudelitas. Jen. I7IO. 4. mollius exponit: et populum, qui tu ea. erat, exire

177쪽

coegit, ct posuit ad serram a Sam. 5, i I. ct inferris odinis ex significatu Talinia dico atque ad scalpra serrea, postquam transire secisset eos una Cum rege suo ex Ketit,h. sci I. ad novas sedes in exilium, non pro fornaces lateri- Cias, quoniam in regione neque An monitica, De. quo Israelitica rupibus et lapicidinis abundante usus erat laterum. Locum parallelum 1 Chron. Io, S. Sic interpretatur: et recedere secit Ole pro no a ut Ilos. 9, 32. ad serram et ferri di Das etc. Probabilitatem interpretationi conciliat, quod David ad templi aedificationem omnia prae- Paraturus I Chron. 22, 2 Sqq. ex peregrinis constituerit lapicidas ad caedendos lapidos, ad parandum serrum At ligna secanda. Vid. Vs. 15. Oh- stant tamen huic ingeniosae interpi elationi multa. et) Quod nemo veterum haec loca aliter, quam

de supplicii durioris genere acceperit. a) Quod id supplicium apud Orientales neutiquam ignotum fueriti Vid. Grotium ad h. I. et Hebri II, D. A mos I, 5. Iud. 8; 7. 16. Suetonium in Caligula cap. XXVII. 5) Quod de alia interpretatione nunquam sorte cogitatum esset, nisi pia cuisset Davidem excusare.' 4) Si condemnati O-nem ad ' operas civiles exprimere auctor voluisset, aliter fuisset locutuS, ut 1 Chron. 2s, 15.5) Significatio serris dinarum I almudica aliena est, cum ita eodem supplicii genere phrasis ad hi hcatur Ies. 28, 4. Amos I, 5. 6 sensu translocandi, ut Gen. 47, ui . Postularet locum

178쪽

s. torminum ad quem. 7 una cum regroorum haberet suffixum semiuitium, quod 'en' minatos mores Ammonitarum gratis dicitur, cum Ammonitae fuerint viri sorides, ut ex historia Constat. Ergo enallage praeter necessitatem si tui Doti debet. 8 Lateritias domos fuisse apud Israelitas finitimos patet ex Lo1 hic. 14, 41.4b. Ies. 9, 9. 65, 5. Habac. u, II. et sicut itraducere per ignem est comburere, ita traducero Per fornacem igni- .

tam idem significati s In Ioco parallelo Chro

Dicorum pariter praeter necessitatem cum o Permutatum ponitur. Taceo quod sensu DanYiatio erbum Construendum esset cum is, ibi automConstruitur cum 2 instrumento. His rationibus motus puto nihil mutandum esse in versione

Lutheri, nisi quod pro Zacheu dicendum erat

Ut totam a cel. Reimaro exorSam PerteXam, indicem versionum Vet. Test. tam a Iudaeis, quam a Christianis post Lutherum Concinnatarum, siue ad omnes libros, sive ad potiores tantum pertineant, ordine chronologico ad novissima tempora duobus supplementis producere visum, quantum perbrevitatem, cui studiosissimum esse oportet, altiu-gere licebit. illuc, quae addere habeo, ne n

179쪽

- 176 miam in molem Qxcrescant, do pretio singulis versionibus, quas Iudaeis auctoribus d emus, istatuendo, alio Ioco et tempore uberius exponam.

Supplementum Pr imum.

Ad f. II.

Inter versiones dialecto quam rectius idionia dixeris) iudaeo- germanica Conscriptas prias muni locum Obtiri et, ut recte monuit Reimarus,

ea, quae Amstelodami A. Clar. 1687. prodiit et Ioset Witetenhairaen auctorem profitetur, de qua Consulendus Iac. Lau si garten inden Nachrichi a Son emer IIallistaen Libliothia A. D. S. 9 5 1LDe priore editione, quae a. I 679. lucem adspexisse dicitur, loquitur quidem Christian. Eo fhole in libro, qui inscribitur: de varias script rao editionibus Κiloniae 1686. 4. p. 542. et nSehnbthai auctor Bibliothecae Rabbinicae i. e. Amstelod. 168o. 4. p. 85. Col. s. No. 49. sed nondum contigit mihi esse tam selici, ut eam manibus contrectare aut oculis usurpare potuerim. Dubia quoque movent verba Iosephi Alluae tu dedicatione latina ad Frideri Guillelmtim Electori Brandenb. sinita A. condit. orbis 5447. s. post C. N. 1687, quae, quomianus aliam editionem jam aliquot te annis vulgatam suisso sumamus prohibere videntur. Legas quaeso: Si quid gratiae novitas habet, non e xebit lenocinio suo haec sacrarum Litterarum Edi

180쪽

ito: Et admirabitur lario mundus, quod numquin idit Biblia Germanica Hebraeo charactero deta scripta. Hic Namque labor Christocolis acque ac Iudaeis inprimis necessarius a nemine uriquaruante me cognitus, nunc sub Auspiciis Augusti simi Nominis Tui, clarissime Princeps in lucem A glossis virulentis, qiuas Iehutiel niter e versioni suae saepius interspersit, Se abstinuisse quidem dicendus est Ioset mittenhiar sen, Sed die tis telis religionem Christianam petiisse omnino

accusandus Videtur.

Eodem exeunte seculo prodiit sub tIt. Ignm n nova versio iudaeo gerananica totius V. Testa Ainsteiod: I 699. typis Caspiari Steeu quinque volumina in serma minori ci. o. rma 16. com plectens adiuncta interpretatione Naschii et tu daeO - germanica R. Iacobi Len Litchach , oui et librum, qui inscribitur ri NY i. e. Comia imentarium eodem idiomate conscriptum in Peti-.tateuchum debemus. Progredior Dunc ad cas versiones iudaco- germaniCas a Reimaro omissas, quae plures vel singulos tantum libros Vet. Test. attingunt.

. Cf. Iac. Soh udeii Iudische Mer murrigheicen i P. I. Francos. et Lips. 1715. 4. p. 285. Versionem Bliletianam iam anno 1672 absolutam fuisse, tam ex privilegiis, quibus liOC opus praemunitum videmus, quam ex apologia Correctoris B. Isaac Meter haut temero coniicere licet.

SEARCH

MENU NAVIGATION