장음표시 사용
281쪽
- - 278 sera nonnunquam uomina tribuentium id. ibid. , tum adnotatione HIERONYMI, Hoseae vocabulo Domen uvae additum esse perhibentis: tamen argutius quam verius disputata videntur. Primum enim HIERONYMUs pos . quam docuerat , Hoseae nomen coniunctum esse cum Iovae vocabulo: si vatem passim L iam vocari intellexisset, id hac data occasione adnotare vix Leglexisset. Deinde in ipso sacro eodice veteris Testi saepius unus aliquis duo lius nominibus a PuIlatur, quorum alterutrum satis certo scimus ex antiquo scribentis errore natum esse. Sic xex in locis qui habentur 2 Reg. I 4, 2Ii 15, T. 6. 8. 25. 27. ASGriae nomine vo- catur; Noque quispiam inde colliget, utrovis nomine uSum esso Tegem, cum mutati nominis nec
Vola nec vestigium reperiatur, contra'; V per I terarum vicinitatem in mutari facile potu Tit. cf. DATHA ad a Reg. 15, 3 o. Neque alia fuit origo nominum et a Chron. 21, 17; sa, G. Cff. Id. ad hos II. neo non Κ. D. ΙLGEN. ad Tob. I, s. p. 4. Quod autem scriptoribus Hebraeorum ipsis frequenter accidit, id fieri non Potuit quin eorundem intei pretibus quum
omnibus tum iis maxime, qui suas translationes ad conversionem alexandrinam composuerunt, multo frequentius aceideret. Et noster quidem statim ab initio conversionis suae duo eaque manifesta istiusmodi mutationum documenta suppeditat, quiΡ-
282쪽
Dil scriptura Cod. Alex. quem prorame accedit
liaec talia a porto incuriao vel interpretis vel li. brarii aut aliis nescio quibus caussis in casu PO sitis tribuenda sint: nostro quoquo loco magis aurium oculorumve errore vel quocunque alio casu quam ratione aliqua et observationo nu) Aut oculi interpretis sius Iectoria, quod eodem redita ad vicinum ahorarunt quod nutix quidem veri simillimum videtur, aut graeo T P.
ille Miebatur exemplar, integrum nomen oseae, quod teste HunoNYMO in usa erat, TZσαισυ pu a
mu Π graece 'nostiis exhibuit, quod Verbum' ob siam cum vocabulo et vocum et Iit rarum similitudinem cum eo tacito Potvit Permutari. VocabuIo autem semel recepto etiam ad AI aeriριionem apertus aditus erat. 5) Ad summum id Iargiar, auctorem inscriptionis fortassis idem illud de quo supra, antis oculos habuisse, eoque nomine, utpote 1ntegro, a terum non integrum, dammodo interpretatum esse, certe verba speciem interpretamenti prae se serunt; ossi B. SAAD. Ies. II, 2: viritus dei, qui est, viritus inpientiae δε ita ta-
283쪽
CAP. II. De tempore quod Ho3eα in colendo mi ne re prophetico poδuerit n.
f. i. Perhibet inser*tio, floruisse vatem Inia, Iothamo, Achaso, rasita, regibus Iudaeorum,
men, ut in Iocum Vocabuli uti erat eo vertendum, Nescio qua de causa synonymum Teponeret; eoque factum esse, ut hoc nomeΠ etiam .in verba ipsius Prophetae immigraret. Q Do tempore vatis, patria atque provincia AisputR-turus, oum illa omnia significentur inscriptions capiti I. praemissa, pauca huius da auctoritata hic Praemonenda esse Video. ,
Atque illud quidem vix potest dubitari, inseriaptionem ab aliena manu profectam esse. Nam orationes Npn eo, quo se excepisse Videntur, o
dine dispnsitae sunt. Capp. IV. v.) Sed quaenam fuerit ista manua, nemo faci Ie dixerit. De iudaica cogitat BosENMUEL Rus, ispraefixa est, inquiens,, Prooem. in Mos. p. 25. ed. 2 i libri inseriptio haud isdubie ab homine quodam Iudaeo, qui quum oracula
Ddispersa sacrorum scriptorum syntagmati inserendariunum in volumen Colligere aggrederetur, in tempo- .re de igna udo potiorem Ludaeorum reSum ratiovem
284쪽
Iembearuo IIJ Israelitarum. Qua temporis fini
tione nullo modo opus est ut cum DB WETTIO S.
V. Introd. in T. p. 5Ia. AEd. o. ' indicari
1,a εs habendam essa duxerit. Sed enio et alia causa cogitari possit, cur auctor inscriptionis qua is fruor Iudaeis tinisum Ephraimitam adiecerit: laciloi patet, ea ex re, Israelitane an Iudaeus fuerit, qui librum inscripsit, intelligi vix posse. Causam au tem eam dico, quod ordo regum Israeliticorum i terregnis semel atque iterum coortis et imperi xum perpetuis vicissitudinibus turbatus tempori alis accurate describendo parum prosecto idoneuaerat. Sin vero potioram computandi rationem in eo ponit Vir doctissimus, quod reges Iudaeorum priori loco commemorantur, etiam hac ex re nihiIlieebis ccilligere, quod faciat ad auctorem inseri vomis inveniendum, cum ex mea quidem sententia Iuctaeorum reges eo consilio priori in loco collocati sint, ut patria Vatis quae fuerit vimuΙ innueretur. Cap. III. Ex eo autem, quod ab aliena quacunque manu praemissa est inscriptio, non essicitor, eius nullam esse fidem, modo interna ne desit a ptoritas. Quam nullas habere suspiciones quivia
opinor intelliget, qui, quae deinceps dioentur hoc ipso et seqq. Capp. , attente Iegerit. Ibi enim inscriptionem ita impugnat Vir doctissi
285쪽
statuamus, Hoscam δε illa ipso tempore, quo
ia Ierobeamo aequalis esse comerit, provinciam suam auspicatum esse. Quid est enim, quod necessitatem nobis imponat, sensum ita constituendi Quid obstat, quominus adiecta Ierobeami mentione significari existimemus, Hoseam omnino illo USO adhuc regnante munus iniisse 3 Et nihil si obstat, quid impedit, ne eum eaetremis Ierobeamiannis sumamus vatem etastitisse, quemadmodum, cum Iesaia Vates L, I. in universum tempore
lae orationes habuisse dicitur, id de anno quo mortuus est Oia accipiendum esso certo scimus 6, I. 3 Quod si vero extremis Ieroboami annis Provinciam noster accepit, posuit ineunte Hishiae imperio: sequitur, eum SMaginta Circiter annos ab a. 784 ad χ. 7us ant. Chr. Vid. tab. in e tremo cap. partes suas egisse, ROSENMUELLERUAP OOem. in HOS. P. 26. ed. a. ann. quadraginta numerat, neScio quem computandi modum s quutus;) quod temporis spatium ut longum cuique ita nimium Iongum nemini videbitur, qui Hoseam haud dubie vix dum iuNeriem muneri suo adin'tum essu reputaverit memineritque, Mesiam quoquo atque Ieremiam, qui posterior et ipse provinciam suam admodum iuvenis in se receperat, in colendo munere Prophetico tempus Posuisse,
286쪽
. Sed de liis haec. Quaa si recte disputata sunt, Hoseam ostendunt vatum hebraeorum, quorum quidem scripta supersunt, antiquissimis intersuisse, et tempus omnium maxime diuturnum munus Obiisse. Erat autem aequalis Deli, Amoso, Traaiae, Michae, quorum duo priores pluribus annis ante, tertius viginti septem, quartus plus quam quadraginta ' annis post in publicum prodiisse videntur. Primum locum Hoseae Taim udistae concedunt.
f. asQuod restat, computationem addimus nnuorum rogum Iudd. atque Israeli. inde ab Drobea mo IT ad mSeam usque . D In dissolvendis dissicultatibus, quibus impedita est
haec chronologia, ad sontes mo potissimum applia cui. Nihil Onainus eorum rationes, qui annos non integros sunt tos pro integris dicunt, contra aliquot menses passim non computatos docent, in te regna supposita perhibent, respiciendas esse P tavi. Sed tanta saepius est locorum tempora idicantium discrepantia, ut vel omnibus adhibitis subsidiis conciliari illi commode prorsus Non Possint. In huiusmodi igitur locis de scribarum e Tore ex numerorum permutatia literia nato cogitavi. Ab enumerandis .diiudicandisque omni
287쪽
bus chronologorum diversis sententiis propter Iooi inopiam mihi fuit abstinendum. Ceterum annorum seriem paulo emendatiorem me reddidisshrerum gnarus facile animadvertet. ν Si ad Rehabeamum atque ad Ierobeamum vegna Venerunt anno anti Chr. 975, sequitur ex computatione cum lectoribus alio tempore communicanda, annum imperii Amariae decimum quintum, eundem quo Ierobeami II. Primum, in annum incidisse anti
288쪽
est ann. 52. a Reg. 15,2. ut se expedirent, alii interregnum supposuerunt, alii Iorobeamum Ioaso, patri, ad bellum Syriacum profecturo in imperii societatem adiunctum esse suspicati, 'annum Ierobeami vigesimum septimum a Reg. 15, 1. ab eo lempore computandum esse eensuerunt, quo Alle cum patre regnare coepisset. Sed nequo interregni nequo communionis imperiiveatigium reperitur. Praeterea temporum Eequentium rationes impediunt, quo minus interregnum stupponamus. DAIIL. Amos neu tibera. u. erliaue. p. 6. ad interregnum Verissime ita disputat: -aus Cap. XI IO. a I. u. a Chron. XXV, ΩΤ. 28., XXVI, .ri 1. solae Mielmehr, Jasa Ussiali glaiah nach moris ,, Μ.arines durch aetae Schw he Derhassim Va- istera Don dem mile ala Nonig anerhanne επ.,, nd da tiberilem Ussio baim Antrite der Rogi ,σting erat 16 Iahre ait mar ' Κdn. XV. a. , so ohἄtυ re, menn jene Angabe, nach me fler mare,,aus eiu Interregnum Mon Iu Iahren aiahessen ,,muss, richtig wiare, bei dem Tode seines Valers ,,erat mussera ira einem Alter Mon 4 Iahren gem Maen avn; Eleos hae aber iam Vermuthung gegeta , alch, de'n da sein Vater Amriali as bis Jo ,, Iahre regierte, εο muss er hei dessen 2 de schon sim einem Imhem Aure gestanden haben. De societate imperii idem V. D. p. 7.: sedass Ierobeam II.,,-Mn aa IMre Mitregent seines Vatera Iomen ,,M- - επ, we hs Ia Iahra ali nn mia den
289쪽
9 anno imperii primo non integro pro integri Posito. Ioy BunDAEus cmst, o I. V. T. t. II. : p. 519. isSirilerobeamua anno Azariae Usiae) vigesimo sexto
290쪽
Moharia regni potitur an. 38. Usiae a Reg. 35, 8. , obtinet. 6menses ib. Sohallum imperium ad se rapitari. 39. Usine caReg. 15, IJ. , te
25, 27. , tenet ann. Io. ib. ). vel vigesimo septimo mortuus est, quo pacto Z ,,inarias anno Azariae trigesimo octavo succedere,,potuit' . . . Planista se mihi rem omnem expediro rividentur, qui inteli linum . . . constituunt. Sane,,turbulentus admodum fuit eo tempore regni Is , uelitici status vid. inst. Cap. IV. g. 4.3; . . . ,,unde interregnom aliquod fuisse, miram non est. Rectissimo hoc quidem. Sed quod existimant chr nologi , interregnum spatium undecim annorum su- Perasse, in eo errant' omnium maxime ΚUINOELIus, qui Oreos. . Oraec. hebr. M lat. pag. XXII. illud annos viginti tres durasse dicit. Tabula Iq-quitur,