장음표시 사용
111쪽
g. m. De Labertate Dei. rostia Dei Tom. 4. in lib. Quaes. supre lib. sentent. Petri
ba di Quaest. 3I. min. a. his verbis. I9. D Si fuisset possibile, quod Deus non pra ,, stivisset illum mundum antequam esset creaturi suisset simpliciter possibile, quod eum non praesci-- visset per divinam voluntatem, neC per suam 1an pientiam, Bonitatem, AEternitatem, Potestatem, ,:& Ueritatem, quae Voluntas potuisset velle , quod is mundus non esset creatus, sed sapientia non potuites scire, quod mundus non sit creatus, postqu/m sic MVit, quod voluntas Voluit, quod mundus sit e ,, tus, in cujus velle fuit acius Bonitatis, Magnit is dinis &α quarum actus non essent in ipsb velle, si, Voluntas ab aeterno potuisset non velle hoc, quod is sipientia Dei sciebat esse vertim ab aeterno, scilicet is novitatem mundi: & ideo cum divina voluntas de, aliae rationes Dei sint in concordantia dc omnin6,, remotae ab omni contrarietate, sequimr quod divues na Voluntas non potuerit velle, quod divina S ,. pientia npn praescivisitet hoc, quod praescivir, cum is suum praescire fuHet cum Bonitate, Magnitudine, M AEternitate &c. &αao. Confirmatur Deus non habedi Libertatem contradictionis, quod possit nunc velle, & produeere aliud, quam ab aeterno Producere voluit, ergo nec habet illam libertatem, ud potuisset ab aeternitate aliud velle, quam ab aeterno voluit: sicut enim ex
Primo sequitur mutatio ita ex secundo defectus sapientiae, quod non sciverit optimum objectum de modum optimum objectum producendi./ a I. Resolutio H. Non datur in Deo libertas comtrarietatis, quod possit circa idem objectum ponere
actus contrarioS, Vel non Ponere.
aa. Ratio I. Libertas talis esset in Deo rut habeteXemplum filo num. 7. ab Advercallatum circa Madidalenam tunc pecc tricem, nunc convertentem se:
sed circa haec objecta non datur libertas contrariet tis; quia Deus ab arterno pro tempore necessario odio
habuit peccatum Magdalenae, di ejus conversionem,
112쪽
tanquam bonum, necessario amavit: ergo non liberi libertate contrarietatiS. 23. Ratio II. Contraria v. g. actus contrarii imvolvunt manifestam imperfectionem; quia id, in quo actus contrariatur actui, vel est perfectio, dc tunc a ier, cui perseetus est contrarius , Vst imperfectus: vel est imperfectio & tunc alter, cui contrariatur impe sectus, est quidem persectio, sed ille, qui contriatur, est imperfectus: quae certe in Deo esse non possunt, consequenter nec libertas actuum contrariorum ita Deo esse potest.
α . RESOLUTIO III. Deus libere agit ad inera, hoc est: Pater liberε producit Filium, ex Patrect Filio libere procedit Spiri. S. hanc sententiam
etiam tenent Scotistae apud R. P. Henno Tract. de Deo Trino Quaest. 6. Concluc 3. Probat a. et s. Ratio I. Necessitas & Libertas agendi sunt Dignitates divinae: ergo tum ad intra, tum ad eXtra oount in Deo aequaliter, uti astatim probatum est
sest. s.; & patet inde, quia alias illa Dignitas, quae
insequaliter agit vel ad intra, vel ad extra, esset altera mi infinith persemor aut infinitd impersectior, quoclest impossit,ile. Unde, sicut adversiarii admittunt hanc propositionem tanquam veram: Deus ad extra necfario uberὸ agit, ita Nos h conversio hanc. Deus ad extra liberi necessario agit, nec ulla est in hoc dis paritas; eodem enim modo defendimus has propositiones, Deus ad intra agit liberraiecsario ac istam: Peus ad extra agit necessario liber/.26. Ratis 1 L Libertas Dei exhactenus dictis &probatis non est libertas contradictionis aut contra-xietatis : igitur tantum est libertas a coactione, quod
non possit Deus esse in servitute & cogi a siuperiore id agendum. Sed de fide est, quod Deus agendo ad intra non possit cogi a superiore sie, cum nullum habere positi sui sueeriorem, ergo de fide est, quod Deus liberε agat ad intra. α' RESOLUTIO IV. Libertas Dei est Digniatas Divina, qua Deus a nullo superiore coamas liber- rim.
113쪽
st, IV De Lbertare Dei. r i trimh agit tum ad extra tum ad intra ea omnia, quae Omnipotentia potest, Sapientia scit, Voluntas vult dic. dae. Ratio patet ex dictis, hic di in aliis Quaesii
ARTICULUS ΙΙΙ.Solvuntur Argumenta a Scholis Doctria
nae Lussianae contrariis adducta artis. I.
dig. D RESOLUTIONEM I. num. a. mirum est di inexcusebile; quod quam plures, ex virib qui in re tuendis atque explicandis Quaestionibus
Theologicis consenuerunt, videantur nihilominus norare velle, quaenam Haereticorum Dropositiones, &quo sensi ab Ecclesia orthodoxa confixae simi. Clamant Praepoperh: dari libertatem contradicitionis in Deo, de fide es. Contrarium docuerunt Petrus Abassiodus, G-ther, Nucer, Colianus omnes ab Messa damnati haemerici. Cert. sit venia verbo) nesciunt quid dicunt aut faciunt; Non dari in Deo Libertatem contraditaonis docuit B. Raymundus Lullus Doctor Illuminatus ad supremum usque verborum apicem Zelosissimus C tholicus , cui, quia jam antea Elmericus quidam haereseos labem inurere attentavit, ejusque libri, vel decerpta ex illis pastim oculis Doctorum de rei verit te non informatorum facile non occurrant, hinc in Praefatione vindicias ejus breviter collegimus. Nunp29. Ad Rationem I. ntum. 3. V ad textus S. Scripturae. Ad primum distribuit bona sicut vult conver tibiliter cum Potestate concedo quod aliud dicatur de Voluntate, quam de Potestate nego sicut Deus vult distribuere, sic Sapientia sicit esse perfectissimum, e go omissio hujus persectissimi non esset persectissuma. Ad secundum. Hoc non dixit Deus, sed Sidrach, Missach & Abdenago. Hic autem est illius dim v rus sensus: potens est Deus nos libera e Potestate non
majore, quam Sapientia ν Hluntate, si ergo Sapientia
114쪽
rra Cursus Thre Lusitatis D. Lsciat, quod Voluntas velit, etiam Potestas vis tes Llerare, j tunc nihil nobis nocere poteris, A Sapientia sciat, quod Voluntas nolit ,-Potestas non possit, quia nihιl potes contra Sapientiam j Voluntatem, statuam
tamen tuam non adorabimus. Ad tertiam locutio Christi de lapidibus & filiis Abrahae est figurata, ct habet
hunc sensim: Potestas patris mei es tam ineo ut . aeque gentiles fuὰm Iudaeos acceptantes gratias comeris' tere possi ad veram Mem, sic eolligitur ex contexturergo manifesth infertur, quod per hos textus nihil probetur pro libertate contradictionis in Deo agente
o Ad confirmationem. Haec objectio est ex imperisse usiniae libertatis abusu contra Doctrinam Lulli, nam detorta. Illi haeretici sunt damn ti meritissimo ab Ecclesia orthodoxa, qui negarunt libertatem Deci persectistimam a coactione, quae semper necessario inclinat ad ἰbonum & retimum, & admiserunt in Deo inclinationem necessariam aequaliter ad malum. Sic nant Calvini propositiones damnatae sequentes et homines solo es nudo Dei rebitrio citra proprium mer
tum in aeternam moriem praedestinantur. Deus alipuos reavit, Vt peccarem, b aeterenum dammmentur. Deus
es author peceati es' quidem omnis peccati. Hanc impiam Doetrinam, quae iacit Dei libertatem neces rio inclinare in malum stis locis etiam ex principiis Lullianis demonstrativd refutabimus. Item dum Arii Propositio damnata est, quod filius Divinus liberε sit genitus, Arius intellexit libertatem imperfectam contradictionis, quam etiam aliae Scholae assingunt Deo, non autem intellexit Libertatem a sbia coactione, quam in Deo dari nos asserimus. si. Ad rationem II. Vide stlutionem num. I hic. 32. Ad Rationem III. An sorth gloria Deo P tri, quam habet, non est necessaria, quia Ecclesia peros Sacerdotis in Missa canit: Gratias agimus tiri
propter magnam glomiam tuam Deus Pater omnipo-
rems merito humillimas agimus Deo gratias pro ri nis
115쪽
' st. IX. De ubertate Dei. II 3nis nobis collatis, quia ea non conseri coactE, sed libere, largis necessario sinuat. Sed ad quid fiducia notha, nostrae preces, fi Deus necessario agat ad extra Z respondeant prius Adversarii, cum etiam Deus realiter non possit amplius murare decretum de donis largiendis vel non, ad quid preces nostrae nimirum quia non sirimus,an non Deus praeviderit has Preces nostras esse illas, quibus assixit largitionem donoriun, ideo merito & prudenter precamur. Quod dicitur Ue fatali necessitate in Deo circa nos indignum est respon ,cum ex ore blasphemo profluxeriti Pro confirmatione vide etiam R. f. Mima in Cursu Tteologiae P. VI. De Imeamnatione Verbi Diis. I. 3. 7. 33. Ad Ratione . Num. 8. Vide num a a. dcα3. bla. 34. Ad Rationem, Num. Io. Libertate contradictionis impersecta, de quo loquuntur Concedo perfectissima a sela coactiqne, de qua non loquuntur. Nego. 3s. Ad Rationem num. Ia. Patet ex dictis nullam esse. 36. Collige I. Deus agendo ad intra nit modo persectissimo, quod omnes concedunt. Gm ergo agendo ad intra tantam habeat libertatem h coactione, & libertatem contradictionis vel indifferentiae habere non possit, sequitur manifestδ, illam esse libertatem persectistimam, hanc autem creaturis comperentem impersectione non carere: igitur, si Deus endo ad extra uteretur libertate contradictionis, in
se haberet modum agendi diversum modo asendi ad intra perfecti mo, quod autem diversum est a Pe sectissimo, minus persedium est, &hac ratione Deus agendo ad extra haberet modum agendi minus perfectum is sie, quam Uendo ad intra , quod implicat. 37. Collige II. Ex hac Sententia nostra etiam si quitur, quod Deus debuerit permittere, & non P tuerit impedire peccata: quod ipsum etiam admittit P. Vima, Maurus, aliique, qui citant desuper S. Amf-- in Sucidatisne ita disserentem: sicut Pictor. H nurum
116쪽
xi Cursus Tleοι Gilianae D. L. nigrum colorem substermi ut albus vel ruber pretiosis D, se codatione malorum jugli clariores Aunt. Gin
ipse o. Thomas. P. I. Z48. a. 3. au: Deus es adeo potens, quod etiam benὸ soles facere de malis: unde multa bona tollarentur, A Deus nudum malum permitteret; neque enim laudaretur justitia vindicans, ου patientia sinerem, nisi esset iniquitas. Hinc multi apud Mamrum 433.-Deo docent, D. Thomam seniorem& doenbrem sectum retractasse in Summa, quae junior in Sententiis docuerat; uti & illud retractavit L Sentent. D. Q. a. I. Si nullus homo peceasset, unive flum genus humanum perfectius foret. Et sane magis Deo gratias agit Iustus, dum videt aliorum lapsum, quam si non videret. Et in patria laetabitur justus eum viderit vindictam, ut dieitin Psal. 3 7. qua laetutia careret, si non videret vindictam.
De Providentia Dei tum generali, tum
Dei tali, quae dicitur Praedestinatio. t. CTATUS QUAESTIONIS s primo, cum lon-
gh plures homines damnentur, qudm statvisant, juxta illud Christi multi sunt vocati , pauci vero
electi r Utrum Deus haheat veram ac sinceram V luntatem silvandi omnes. Secundo an Deus ex pura gratuita Liberalitate & Amore gratuito erga aliquoS, caeteris neglectis, decreverit Gloriam instanti priori, uuam decreverit iisdem gratias efficaces tanquam media insallibilia ad gloriam jais ante Decretam. Terris an vero Merita prius praevisa sint causa praedestinationis postea a Deo ob illa merita. stuariis an Praedestinatio fiat unico non tantum realiter, sed etiam so aliter indivisibili Decreto, ideoque nullam,
117쪽
X. De Precidentia Dei tum genera , m. II s nequidem rationis prioritatem di Posterioritatem ad
Deus habeat sinceram Voluntatem
Veram, di sinceram Volum ratem 1alvandi omnes, haec conclusio est de fide 3. Ratio I. Ex S. Script. I. Me es tropia natio pro peccatu nostris, non pro nostris ramum Ad Moxotius sendi 'I Zim. a. v. Deus vest omnes Amines Iamos δεσι, b ad Nnitionem veritatis venire. a Pet et nolens equos perire, sed omnes adsmiramim reverti. - ad TU. q. es Solvmor omnium maxim/, His in quem locum S Prosperde vocatione gentium cap. IGait: is Est S 'ator omnium quia dat omnibus, unde is talvari potaint, sed maximis fidelium, quia dat illisti non solum ut salvari possint, sed etiam ut silventur. . Confirmatin damnata est haec quinta interynsienianas propositiones: Semipelagianum es direre risium pro omnibus ommo hominibus mort-m e e. sanguinem fudise, ergo nostra opposita est de
. Ratio IL, ex principiis Lullianis etiam
gentilibus haec Christiana veritas independenter a si cras literis demonstratur. Voluntas Dei vult necessario id, quod sepientia sicit esse in creaturis omnibus In majoritate finis amabile: si enim Voluntas Dei hoe non vellet necessario, posset carere infinita Persectione qualis est haec, me ario inde id quod es in maior tate samabile, quod est impossibile: sed Sapientia divina scit Deum Trinum estis ab omnibus creaturis Maris in majoritato finis amabilem: cum amaria creaturas non beatis per amorem non fruitivum sit in minoritate finis: emo voluntas Dei necessitio vult
118쪽
Deum Trinum ab omnibus creaturis beatis amari ergo vult omnes beatos & salvos fieri. 6. Dices I. cum haereticis contra 'umam Rationem Opponendo alios Sacrae Script textus. Primo variis in locis dicitur Deus obdurare peccatoreS, ne convertantur; occaecare, ne videant bona: ergo his non vult dare gratiam ad salutem necessariam, Proinde non vult eos salvari. Secundo Math. as. dicit Christus: hie essanguis novi testamenti, qui no multis effundetur. Eino non Pro omnibus: ergo non vult omnes salvos neri. Tertio Bannis I . Christus oravit non pro mundo reprobo: sed pro eiectis: ergo hos solos vult salvos. Quario Acto . I 3. crediderunt
quotquot praeordinati erant ad vitam aeternam, a qui non omnes crediderunt, nec credunt': ergo non omnes praeordinati erant aut sunt ad vitam aeternam.
Caetera asserentur in Tract. 4. de Gratia, ubi agetur, an Deus omnibus dederit sufficientia ad salutem y riarum a ilia. 7. Conflamatis I. ex conciliis, Concilium Carisiacum sub Venilone Episcopo Sennonensi & Hinc-maro Rhemensi anno 8 9. habitum contra Gode-schalcum Monachum Corbatensem, quatuor condia derat capitula, inter quae erat hoc tertium, quo concilium definivit , Deum velle omnes salvos fieri &hoc quartum: quod Christus sanguinem fuderit pro omnibus. Anno autem Christi 83 s. celebratum est concilium Ualentinum, in quo rejecta sunt duo illa capitula a concilio Carisiaco sancita, de haec rejectio Postea anno 8s9. approbata est a Concilio Ling niensi, ergo contrarium est de fide, quod Deus non velit omnes homines salvos fieri. Seeundo ex SS. PRqui etiam contrarium docent S. Aug. in Enchisiae ea a 3. & lib. de nataera bonis cap. 4 I. Ly αmnes non accipit absbluth pro sinstulis Generum sive omnibus individuis humanis, sed accommode pro generibus singulorum, hoc est: ex quolibet hominum Genere, Sexu, conditione Deum aliquos velle salvos. Itemus. ad God. Ioa. ait : non peris unus ex istis, pro
119쪽
De Promidentia Dei tum generali, II quibus Christus es mortuus: sit multi pereunt ergo non
est pro omnibus mortuus: ergo nec omnes vult serio salvos. Item Aa I. Ioo. in Ioannem docet, Christum non oraste pro omnibus: ergo &C. M.
8. Res p. ad objemonem, S quidem ad mimum f. Scri . textum. Obdurat non per se, sed per pravam dispositionem suriem, uti Sol indurat lutum,
non autem Ceram, quam utpote aliter dishositam liaquefacit. Item obdurat non positivδ, feci negativri non concedendo gratias speciales dissolventes duritiem, quam antea contemnendo gratias ordinarias contraxerunt; ita etiam occaecat Positive Nego negative disponendo monitiones, quas spernendo se ipses lumine supernaturali privant peccatores Concedo ad secundum Respondeo .h multimumitur in sacris literis saepe pro omnibus sic RGn. s. uvidis delicto multi mre tui sunt. Dan ia. multi de his, qui dormiunt in te rae pulvere, evigilabunt. Matth. Io. maltis passeribus melio res estis vos. Sic etiam in loco citato sumitur. vi tertium, ibi Christus oravit specialiter pro solis Apostolis: si Argumentum valeret, soli Apostoli es sent electi. Caeterum Lucae 23. oravit pro sitis crucifixoribus, licet sciret eos damnandos, ut nimirum ostenderet non sua voluntate S intentione, sed propria culpa damnari. Ad quanum. Quotquot praeor-clinati erant specialiter cum praevisione meritorum &gloriae G o generaliter Nego. Porro Voluntas salvandi omnes generaliter non consistit in eo, quod in Deo detur quaedam abstracta degenerica voluntas sauvandi omnes, sed quod omnibus det sv ieientia ad me nam salutem gratia auxilia, quae concessio certh co nexa esse debet cum seria Voluntate omnes salvandi. 9. Ad confirmationem I. Resp. neg. 2. Partem: Comitium Vialentinum non rejecit illa capitula in Co cilio Caristico verδ statuta, sed PP. in Concilio U Ientino errarunt in quaestione selius facti, putantes Hincmarum in Concilio Carisiaco propusnasse, quod Christus mortuus sit pro salute non tantum omnium hominum, qui in hoc mundo fuerunt, fiant oc erurg
120쪽
viatores, sed etiam pro salute omnium daemonum.& jam damnatorum, quasi vero hi per merita Christi possint aliquando ex inferno liberari. Quem tamen errorem sibi assictum postea Humarus graviter conqueritur in lib. de Praedest. a se Scripto cap. 22. Adsecundam. S. Augustinus agit ibi de praedestinatione speciali electorum, & sic utique non oravit
pro omnibus, cum non omnes, ex Propria tamen
culpa, sint electiLIO. Dices cum gentilibus contra rationem ex principiis Lullianis petitam, hic numero s. ret inendo; ergo etiam omnes vult essicaciter stivos fieri, de sic nemo periret. Contra est. Argumentum pro retorsione est coutra alias dignitates Dei, contra Libe ratem , cujus idaeam creaturae rationali pro merendo ct demerendo debet imprimere non enim accipere
potest Libertatem Dei persectissimam a 2la coacti ne, sed accipit libertatem indifferentiae pro merendo ct demerendo & contra divinam Iustitiam, quae demeritum ex libertate creata proseEtum debet punire.
II. Urges I. dicunt Catholici Matrem Christi . habuisse Libertatem indifferentiae, & tamen a Deo sto
Praeventam esse gratiis, ut moraliter loquendo non Potuerit peccare, sicuti etiam nunquam peccavid Cur ergo Deus non potuit omnes homines ita creare eontra es. Sicuti non omnes potuit essicere Matres
Christi; ita nec omnes similibus cumulare privilegiis et suisset enim. id contra Iustitiam di Sapientiam Dei. Justitia distribuit dona secundum praedestinata ossicia, ct sapientia illa ossicia ordinat.12. Urges II. Cur ergo Deus relictὲ hominibus
Libertate ad Donum de malum, non dat omnibus funalem gratiam, di ita omnes silvat, sic etiam Deus foret in majoritate finis. Respongis error objicientium in eo perpetuo versetur, quod sumant unam Dei dignitatem pro actione reali sine alia, cum tamen, ut ex dictis patet, semper debeant silmi in circulo convertibilitatis. Argumentum igimr Adverseri