Cursus theologiae scholasticae per principia Lulliana ... susceptus et consummatus a ... Sebastiano Krenzer ... Tractatus primus

141쪽

12. DEMONSTRATIO VI. ex Tom. a. se eis stoisque Sapientibus. DL 34. Nullum ens potest en- ,, tincare se ipsiana, scit. quod entificativum producatis seipsum in est, nam si produceret seipsum in esse,

o sua potestas esset, an uam esset, quod est contra-

ω dictio, quae est imponibilis : cum nihil possit essem extra rationem entis, ergo Deus, qui est summe ,, entificativus, non potest entificare se ipsum entisis, Cativum, non Poteri entificareentificabilem de sua

is essentia sine diiunctione realium suppositorum: igi. tur, si in sua Essentia non sint distincti, ita quod

is unus non sit alius, Deus nec potest entificare in se, ipsis, nec in alio sibi essentiali dc personali, quod

is est inconveniens de contra infinitatem suae entitatis, ,, Bonitatis, AEternitatis, oc caeterarum sibi essentia-

ωlium dignitatum: igitur Deus, qui est summe enistificativus potest entificare entificabilem, sicut pos rissificativus potest possificare possificabilem, & intel-rilectivus intelligere intelligibilem in suamet Essentia: es unde sequitur in Deo pluralitas realium Supposito- ,,rum distinctorum, ut divina Potestas possit hab is re sit eistum, in quo ex seipsa possit possificare sutari ilantialiter 8t essentialiter. ia. DEMONSTRATIO VII. Ex eodemis Tom. a. si in divina Potestate non est distinctio poc sificativi, possificabilis & possificare, qui sint ejus isdem essentiae, ipsa nihil potest de Bonitate, Magniaritudine, AEternitate &c. Sc. cum ipsa cum Bonitate, B Magnitudine, AEternitate sit idem numero Per es

,, sentiam; ex quo sequitur parvitas potestatis, cum ,, non posset possificare de Magnitudine : nec esset di, bona Potestas, cum non posset pollificare de Bon, ,,tate, disic pateretur desectum per omnes alias dig- ,, nitates, sed, cum hoc sit impostibile, quod Potestasis Dei sit desectiva, necessario convenit, quod Po-otestas Dei de Bonitate, Magnitudine Sc. Sc. possitis possificare, id est, quod possificativus, qui in Deois est, Magnitudo &c. de Bonitate, Magnitudine Sc., possit possificare, possificabilem bonum, Magnum

142쪽

. 14o Cresius M. Lassianae Tra. p. LI.,, Sc. &e. qui non sit ipse possific ativus sub rationeis individuitatis & distinctionis personalis et igitur in is Deo est pluralitas.

es de diois. Fidei N Intellictus fol. ic. num. 9. Infinito ,, enti magis convenit infinire, quam finire, sed Deon convenit finire, seu determinare creaturas: ergo is multo magis illi convenit infinire in se divinas Peris sonas.ls. Demonstratio IX. ibid. mm. I . se Deus est ensis non indigens extra se aliquo, sed si in Deo non est ,, productio, ipse est indigens aliquo extra se, ut pocn lit agere bonum ratione sitae Bonitatis, ut non sit notiosus; fc quia talis indigentia est impossibilis, emngo in Deo est productio, consequenter distinctio. I6. Demonstram X. ex Lib. Dispis. ANI

,,raliter infinitum & aeternum producit principatum ,, naturaliter infinitum & aeternum: sed Deus est pri is cipium naturaliter infinitum & aeternum: major sic ,, est evidens, quia de natura principii est principi/re, is& maximh de principio naturaliter infinito & aeter-mno: minorem declaro sic: quia si Deus non esseta, naturaliter aeternum & infinitum principium esset D tantum principium effectivd finimm & in tempore, B quod est contra naturam & essentiam Dei, VocamuSm autem principiantem unam Per nam & principi ,, tum aliam; & natio hujus est, quia de natura prin-ncipii est, quod principians non sit situm principi

Millena dc adhuc plura possent de hac materia ex libris B. Doctoris argumenta afferri. sed decem Istae demonstrationes sufficiant velut decumana procella, Per quam fracta penitus Adverseriorum debilitate &Pusillanimitate in cognostendo hoc Mysterio, libera mens suppositae fidei innixa in vastum mare de monstrationum claro rationis lumine affulgente dei ceps tutissimδ evolare poterit. 17. Dieta I. cum Saracerus. Si Deo convenit i finia

143쪽

sti. stucimodo aemonstrari possit Dis. Trinis. 34t finire, quia est infinitus; ergo convenit illi, quodisfiniat infinitas creaturas, Res deo Mysequel: cre turae non sunt capaces infinitudinis; cum infinitas, sicut etiam omniscientia , non sint de genere creat

rum , ita B. Doctor Lib. Disput. Fidei es inusiectus fol.

18. Dices H. Deus producit bonum infinitum S aeternum intelligere, & est producens intelligens, di productus intelligibilis sine aliqua distinctione rea si per narum Respondeo Nego assertum. impossibile est producens & productum esse idem : aliis idem

esset ante se, quod involvit contradictionem. pr ductio autem debet esse in Deo, ne in assi ternitate sit

otiosus: igitur di Distinctio. Nee diei potest, quod

unum ens sibi ipsi in existendo ad beatitudinem sussia. ciat: nam prim3, sic sessiceret sibi in aeterno otio, quod est absurdum. Jeeundo sic illud infinitum Ens non esset imme dc infinite communicativum sui nenio enim sibi bonum communicat ergo non esset sum- bonum. Tertio sic tale ens non haberet summe delectabile conssirtium, adeoque careret aliqua Pe sectione & beatitudine. styarto tale Ens infinitum non posset alteri manifestare suas persectiones, ademque in hoc esset limitatum. Quinto tale em infinitum esset foecundum ad extra in terminis imperfectis, dc non ad intra respectu termini perfectissimi, vide etiam demonstrationem sextam & decimam supra. 19. Dices III. Si in Deitate Pater de toto se ipsbsenerat Filium, de toto ergo communicat se illi, sie igitur in tantum communicat illi sitam Paternitatem, in quantum Bonitatem, Infinitatem, aliter major esset Bonitas, Infinitas in Patre, quam Paternitas ; oc sic Paternitas esset desectiva in Magnitudine Bonitatis, quod est impossibile: si autem Pater communicat Filio stiam Paternitatem, Filius est Pater habens Filium alium a se, di sic erunt Duo in Deitate Filii, quod non Valet, ergo nec valet, quod Pater de toto sei so generet Filium, S propterea sit Pluralitas Pero. narum in Deo. Respondeo. communicat se illi quoad

144쪽

omnia bilia Bonitatem bonificabilem , A ternitatem aeternificabilem : non autem Potest communicarae TDum purum & ingenitum, per quod Pater esse

tialiter distinguitur a Filio & bili ; ergo non eotest

Tioumis in Filio per identitatem , aliis Pater distingueretur per Truum a Filio , & quia Tmum identice esset in Filio, non distingueretur, quod est contradictio. Nec sequitur Bonitatem bonificabilem nam Bonitas bonificativa est ipse Paternitas esse minorem, aut majorem Paternitate: quia neutra sine altera est,

aut perse sta est, caetera quod non possint esse plures Filii, aut Per nae plures in .Deo esse quam tres, probabitur mox g. III. Porro Timum sent ultimae duae syllabae omnium perfectionum in Patre v. g. Bonitatis bonisicativae, potestatis potestativae &α &c. ut jam dictum est.2o. Dices IU. Si Pater de se toto generat Filium, non potest spirare Spiritum S. vel si de se toto spirat Spiritum S. non potest de se toto generare Filium, quia una Per na non potest sussicere duabus Per nis omnino sequalibus: cum Magnitudo sit major in Dualitate Infinitatis, AEternitatis dic. duarum Persb-narum, quam sit tantum in Unitate Infinitatis, AEteranitatis Unius per nae tantum: sic igitur patet, quod in Deo sit Unitas Per narum vel suppositorum, non

autem Trinitas. Respondeo Nego assertum: una Periasona sufficit duabus persbnis omnino aequalibus Pro ducendis, imo non posset unam producere, nisi cum hac simul Tertiam produceret: quod sic breviter ostendo. dum Pater generando communicat Filio omnem Dignitatem divinam, necessario hanc communicatam in Filio amat, & Filius Dignitatem divinam communicativam necessarib reamat: atqui haec reactio & mutua amatio non potest fieri, quin producatur amor medius inter utrumque & ab utroque

productus subflantialis & persectissimus, consequenter suppositatis: sicut enim Pater ωlus intelligendo

non comoscit seipsum tantum per modum objeciationis, sod Producitonis Generationis alius Persbnae: ita

145쪽

st M. Quomodo demonstrari possit ori Trinit. I 3

ita Pater & Filius se mutuo amantes non a8unt puris per modum objectationis, sed etiam Procludi ionis tergo non potest Pater generare Filium, quin simul cum Filio per mutuam actionem producat Tertiani Personam. Fusius hac de re f. sequente Ad probιμ: Respcindeo major est Infinitas in dua- hus Pei sonis quam in una extensive quoad numerum PerssinarumDuilem C-edo:intensivε quoad persectionem Infinitatis Nego hoc est duae Infinitates Persona . las, sunt plures quam una, una tamen habet virtutem Infinitam intensivb summam, ut possit plures Iroducere Personas, uti dichum est.

si uodsit in Deo tertia Personaeaque exeat a Patre , Filio.

ar. T Emonstratio I. ex L L A stropia de Articulis

lita fidei οἱ 34. num. 3. Tom. . is Tantae actualitatis & foecunditatis est amare in Deo , quantae generare alioquin in Deo ibret inaequalitas, quod est imis possibile, sed per generare exit Persona de Perssina, ,, sicut Filius de Patre: ergo de amore Patris &Filii is reciproco exit Per na tertia. 22. ,, onstratio II. ibid. mam. I. Probatum est 'ri superius, quis Pater producat Filium per modum , naturae, qui est idem cum Patre in substantia, de iis aequalis per omnia: unde, sicut naturale est Patriis generare Filium, ita est illi naturale amare Filium, si eum ipse Filius sit infinia Bonus: & sicut naturato ,, est Filio generari a Patre, ita naturale est illi amareis Patrem; inde arguimus sic: omnis amor verus, se actualis & persectus de necessitate requirit Aman-ntem, Amatum, S Amare ; sed in Deo est Amoris verus, actualis & perfectus, ct ibi est amans Pater, ,, qui est Per na, di Amatus Filius, qui est Persen is ut Probatum est: ergo etiam amor procedens a Pa-

146쪽

r44 Cursus Thecl. Lusitana D. I. P. II., , tre in Filium, & h converssi, erit Persona; alias du,, vinus Amor non esset tantae actualitatis, Bonitatis, o, Magnitudinis, quantae est Amans & Amatus. a3. D Demonstratro III. Uirinum. s. Omnis oper

titio, sicut est siappositi vel suppositorum, ut termiis ni a quo, ita convenit, quod sit stuppositi; ut termi-nnira quem: unde cum omnes Dignitates, quae sunt ,, in Patre & Filio, sint activae, sicut l)ater est Perissena, & Filius est Persona, sic eorum operatio velis productio intrinseca erit Persena: igitur apparet, ,, quod, si in divinis ponatur praedicta pluralitas peris,, inarum, quam probavimus, omncs divinae Didiis nitates habeant suos actus intrinsecos & persectosis secundum omnes rationes: sicut Bonitas Bonifica' istivum, Bonificabile, di Bonificare, Magnitudos Magnificiativum, Magnificabile & Magnificare, de

,, sic de omnibus aliis ci nitatibus: si autem non po- ω natur in divinis praedicta pluralitas Perssinarum, ,, nulla divina Dignitas habebit actum naturalem deis intrinsecum, imo omnes erunt ab aeterno otiosaeis intrinsece , dc carentes naturali perfectione di QNiscunditate; nec Deus habebit, cui impendat sem-timum dc infinitum amorem , nec a quo semme dei, infinitis diligatur : poterit etiam operari aliquid deri nihilo, sicut creaturas, de se autem nihil poteritis operari; de sic Deus non erit Ens nobilissimum , is actualissimum , de persectissimum , quia non eritis activus de se & naturaliter, nec ,bebit persectasti Rationes, quod est impossibile. 24. Demonstratis in. ibid. nutu. a. ,, Est impossi- ,, bile, quod in divinis sit aliquod accidens, cum di- ω vina Essentia, ut probatum est, sit simplicissima deis nobilissima: sed si Amor Patris di Filii non essetis Per na, ille amor essed accidentalis cum esset te is minus actionis amativae, qui non seret substantia γω ergo necessarium est, quid ille Amor sit PerΕna. as. Demonstratio V. ex lib. de quas. per artem ,,demmstratisam solubilibus fota9. Tom. . quae deductari est ex Mathesi: Necessarium est, quod medium

147쪽

is influatur de principio ct fine stapiens naturam utrius- isque, ut principium per medium se habeat ad finem, finis per idem medium ad principium, & ut es etiam medium ratione principii se habeat ad finem, ratione finis se habeat ad principium, S ut finisti ratione principii se habeat ad medium , & princiis pium ratione finis se habeat ad medium, &sic trianisti gulus est ex utraque parte continuus de medio adis finem S de eodem medio ad principium, S de priniscipio ad medium, & de eodem principio ad finem, M& sic de fine ad principium , ct de eodem fine ad n medium; & hoc medium , quia de natura utrius isque est influxum inter utrumque , nectit in seipso,, utrumque in unum; quare convenit, quod medium is necessario influatur seu procedat ab utroque; quod is si non, continuaretur triangulus ex una parte , Si, non ex alia, & sic naturaliter unum conjunctorumis influeret ad alterum sed non e converse: dc isto mo-

,, do Finis influeret principio per medium , sed non se reflueret idem eidem per illud, ouod cst contra narituram & conditionem Principii & Medii, & Finis;

ri igitur constat, quod medium producatur ab utro-rique. Unde cum S. Spiritus sit medium inter Patremis& Filium, cum sit id, per quod Pater intelligit &is diligit se generare Filium, di id, per quod Filius es intelligit, S diligit se generari a Patre, ut supra

se significatum est, est necessarium, quod procedatis ab utroque, stil. ex Patre S Filio ; aliter sequere--tur, si procederet a Patre tantum ita, quod non aes Filio, quod Pater intelligeret & diligeret se geneis rare Filium, sed non intelligeret & diligeret Filium is intelligentem ci diligentem se generari a Patre, necis Filius intelligeret S diligeret se generari a Patre, is sed intelligeret & diligeret Patrem generare ipsiam es Filium, S hoc intelligeret & diligeret ideo, quia

is de eadem numero essentia Dei, quae est ipsemet Fi-tilius, produceretur a Patre, di sic implicaretur maxi-rimus desectus in unoquoque suppositorum , quod

is est maxime impossibile; & hoc idem sequitur , si

148쪽

, procederet ex Filio ita , quod non ex Patre, iis & ideo est necessarium , quod procedat ab utroque. 26. Demonstrario VI. abidumn. 6. DEst impossi-

ωbile, quod in Deo Finis sit de essentia majoritatis is quia debet esse in divinis persecta AEqualitas) deis ideo convenit, quod Spiritus S. procedat ex Patre A& Filio; quod si non , destrueretur AEqualitas M,,nis propter Majoritatem in ista circulatione: Paterris, ut ipse sit, visis Filius, ου ut sit S. Spiritus: ,, Et Filius es , ut ipse sis, ου ut sit Pater'S. Spiria Ditis: Et S. Spiritus est, uis ipse sit, b ut sit Pater W,, Filius, ita, quod Unus idem numero infinitus Fi-tinis essendi existat totus in unoquoque illorum; nam fisi S. Spiritus non procederet ex utroque, sed ex Q-rilo Patre tantum, S. Spiritus non esset immediateri ratione Finis Filii, scilicet, ut esset Filius immediate propter essee Sanm Spiritus, sed ratione Patrisse tantum; & sic Filius enet desectivus in Magnitudiisne Finis, quia S. Spiritus non esset in tantum , ut ,, esset Filius, in quantum es , ut sit Pater ; dc hoc, is quia Filius in seipso non frueretur ipsb. S. Spirituis spirando de se, sicut Pater, sed participando cum . ,, illo tantum, & sic esset diminuta ipsa intrinseca &ἡ immediata fruitio ipsius Filii, &non ejus extrinse isca: unde sequitur, quod sit impossibile, quod Fi-ἡnis infiniat ipsem Maitionem Filii in Magnitudine; is quod est falsum, cum ipse sit persectus Deus: igitur, is necessario convenit, quod S. Spiritus procedat in ,, tantum eX Uno, quantum ex alio scilicet ex Patre

ἡ & Filio simul.

27. Demonstratis VII. ibid num. 7. D si S. Spiri- ,, tus procedat a 2lo Patre, Pater est major agendo es quam Filius, quia Pater generat & spirat, sed Fi istius nec generat, nec spirat; si vero procedat a lo,, Filio, pilius est major fruendo , quam Pater : sed, si procedat ex utroque, Pater in quantum generatis Filium, in tantum spirat S. Spiritum, & Filius, in v quantum generatur, in tantum spirat eundem, de iu

149쪽

Quomodo demonstraripossis Div. Trinit. I 7, in quantum Pater spirat, in Dantum Filius fruitur il isto spirante, & E converin Pater, in quantum spi-rirat Filius, in tantum fruitur eodem , ct 1ic est im- , possibilis inaequalitas inter Patrem & Filium , sed, consistit Iagnitudo aequaliter in utroque: unde ne- 'ticessario convenit, quod S. SpirituS procedat ex mntroque aequalis utrique, ut non sit inaequalitas in

is DiviniS.a7. Demonstratis VIII. ex Tom. L.Quaesisuper lib. sentent. Petri iam Mijo I s. num I. ,, De est si summum Principium, sed non posset esse summum, Principium sine tribus conditionibus sibi consuta, stantialibus di essentialibus, quae sunt, quod ipse sit, Principium Principians di non principiatum, &, quod sit Principium principians & principatum, &DPrincipium principatum & non principians. Est ,, μι-ψωn principians, non principiatum, ut sit,ante omnia, & ut nihil sit ante ipsum, ut possit esse risummum Principium per Bonitatem & Infinitatem

.,& Hernitatem dic. &c. Item convenit, quod Deus,, sit Principium principiam ξρ' principiatum, ut de sua es Essenti4 S naturi possit Producere principians &, principare principiatum; alias, nisi de sea Essentia,

ω Natura, Bonitate &c. &C. produceret S principiari rei principiatum , Deus non esset Principium Rabes stantialiter & naturaliter, sed artificialiter di per a ricidens, & sic careret principiabili infinito & aeterno.

ri ratione cujus carentiae Deus non posset esse silpr

,, mum Principium. Et quia Deus est 'premum prin- ,, cipium principians nou principissium, producit primescipiatum de seipi ratione suae Bonitatis Infinitatis, Eternitatis: S principium principians appellamus,, Patrem, S principiatum Filium: unde cum soli,, Enti infinito & aeterno conveniat tale principiare &ω producere, potest este & est summum principium. MItem convenit, quod in Deo sit principium princia ,, piarum S non principians, ut principium princia Dpians non principiatum, di principium principiam tum non principians aequaliter sibi invicem re om

150쪽

x t Cursus Tlao Lustianae Tr. I. P. II.,, deant per Bonitatem, Infinitatem, .Frernitatem M., alia, une tali tertio principio , quod appellamus, S. Spiritum. fiammum principium non esset perti sectum, quia natura principiandi non posset quies. Dcere per aeternitatem dc Infinitatem in selo princia is piante sine principio principiato dc non principian- iste; dc hoc, quia exigeret multiplicare numerum se suppositorum in infinitum; & sic ille numerus sup- ,, potitorum semper esset in fieri, di non in facto escesse, de sic deficeret persectio Bonitatis, Infinitatis,es.ssiternitatis &α ratione cujus Deus non posset esse risiammum Principium, S sic principiare non habe- Hret terminum in numero a parte post , nec a parte

es, aute; quia aequaliter aeternaliter inter se correspontiderent in numero infinita & aeterna supposita, oc,, sic nulla Persena esset innascibilis: unde privata in- ,, nascibilitate in ipssi, careret si1mmitate principiati- ω vitatis, quod est impossibile: ergo est tertia Per - ωna, quae procedit a Patre & Filio, ut Filius sit prinia escipiatus &yrincipans : a Patre procedit, ut Pateris sit aequalis Filio in Bonitate, Infinitate, temitateis dec., Patre habente duas actiones, unam in gene-Drando, aliam in spirando, sicut Filius habet duasis scissi unam actionem, in quantum spirat S. Spiria ,, tum, ut Probatum est, ct unam passionem, in inquantum a Patre recipit filiationem : dc sic a simia

isti convenit, quod S. Spiritus procedat a Patre S Fi- ωlio, ut sit aequalis Patri & Filio, di quod se habeat B duas passiones, unam a Patre, & aliam a Filio; si .

is cui Pater habet duas actiones, & Filius unam alii is nem S unam passionem, ut dictum est: verunt ismen non dicimus duos spiratores, sed unum tam titum, ut probabimus. 29. Demonstratiota. ex Tom. a. libue s. S .fol. ω s. a. Si Filius esset principiatus a Patre, de nonis principiaret S. Spiritum cum Patre, principium nonis posset em adeo nobile in Sancta Trinitate, nec re- ωdundaret in tanta Magnitudine Bonitatis, IEterni-otatis Et Principium esset nobilius per negati

nem,