장음표시 사용
121쪽
zX. De Pro entis Dei eum gens E, m. Irs scit enim divina Sapientia es& maximδ, conse' quenter necessario convenire divinae Iustitiae, ut gratiam finalem illis non tribuat, qui per totam vitam peccando dona coelestia & gratias sta pernaturales spreverunt. Quod autem obaicitur de latrope in fine viatae per specialem gratiam poenitente, pertinet ad Tract. 3. de Gratia, ubi id expedietur. Denique probatum est, quod Deus sit, quM ejus Decreta aetemna realiter sint immutabilia, quod autem Deus ab aeterno decreverit & voluerit non omnes homines efficaciter cum laesione libertatis illius, quam nunc habemus, salvare, patet aliunde, dc probabitur demo strativ. in Tract. 4. dari infernum: igitur cum Deus non voluerit dicto modo salvare omnes, etiam non potuit: Potestas enim & Uoluntas in Deo stantidem, ubi vides necessariam cohaerentiam principiorum ex
An Deus ante Oel post marivisa me ita
homines praedestinet ad gloriam.
Resolutiones hujus s sionis ex Scholis L Hianae
ri destinatio ad gloriam fit antecedenter, Si dependenter a praevisis determinatis mediis S meria itis ab luth filmris: sive Decretum Dei conserendi his hominibus gloriam pro tempore, est ratione
Prius, quam aliud decremm conserendi iisdem hominibus gratias tanquam media necessaria ad praedestinatam Jam antea gloriam obtinendam. - 14. Ratio Ex lcriptura ad Rom. 6. Vita aeterna vocatur gratia: ergo gratuito decernitur. Secundλ annis i s. dicit Christus: non vos me elegistis, sed ego eleo vos. Tertis. S. Paulus ad Nilum ait: non ex
operibus, suae fecimus nos , fed secundum stricordiam
122쪽
x in cursus rami. Dinanae Tr. I. suam salam nos fecit. Wrtis. ad Ephef. I. υ. d. diaeitur: elegit nos in ipso ante eonstitutionem mundi, is essennus Sancti. s. Confirmatis S Aurustinus lib. de Praedest. cap. I 8. ait: Pelagius docuit homines a Deo eligi, quia praesciebat . qui futuri essent sancti & immaculati : ergo ex opposito S. Augustinus docuit: homines non eligi propter sarictitatem & merita. I 6. Ratio H. Qui ordinath agit, pritis vult finem quam media ad finem: atqui Deus agit ordinatissim ergo prius vult finem scilicet gloriam nostram, quam media, quae sent gratiae.1 . RESOLUTIO IL Ex Sciati Amsana. Deus ratione prius decernit hominibus dare qrati quas antea jam praevidit bene applicandas, quam iisdem per Decretum ratione posterius decernat glo
I 8. Ratio I. Ex seriptura r. ad Cor. 9. Beatitudo tanquam Corona proponitur viatoribus: β cum rite ut comprehendatis. Atqui Corona datur Propter legitimum certamen prius; ergo Praedestinatio ad Beatitudinem est posterior praevisis meritis ex certamine collectis. Secunia Matth. ao. indicatur, quod Deus re ctu Beatitudinis nobis destinatae habeat se iit pateriamilias conducens operarios in vineam, nemini autem absiolisὸ decernitur merces, nisi absoluth sciatur, quod operam suam praestiterit: ergo haec Scientia praecedit. I9. onfirmatur. Ex Ss PP. S. Augustinus se mo e 7. de Verbo Domini ait: quos voluit Deus, hos et
git, elegit autem, ficut dixit Apostolus, Usecundum satiam, b secundum si rum Pustitiam; quibus veris postea sibjungit: Ego illos elegi, quia vidi me
res illorum de me bene praesementes, non de se; e go manifesth docet S. Pater merita abibluth praevia esse causam Praedestinationis. act. Ratio II. Ipsa actualis retributio gloriae fit Propter merita tanquam priora: ergo etiam efficax - Praeparatio di praedestinatio aeterna ad gloriam est
123쪽
sZ X. De Promidentia Dei tum p rati, in. Ia I
propter merita abQluth praevisa tanquam a priori. Prob. com ex hoc, quod Deus primam gratiam non det propter ullum meritum, nec posΙimus eam mereri, bene inferimus, quod Deus ab aeterrip decreverit non propter merita sed omnino gratis eam dare; ergo, cum ex script. Pateat, quod gloriam possimus mereri, dc eam in executione der Propter merita, b ne inserimus, quod ab aeterno non aliter decreverit da re gloriam, nisi propter merita.
Reselutiones eiusdem siuastionis ex Sch
ar. DESOL Io I. Deus non habet duo Decreta, quorum uno priore ab aeterno decernat certis hominibus dare gloriam ante praevisa merita Pro tempore ponenda, &posteriore decernat mod5 gratias necessarias dare. za. Ratio I. Ex primo sequeretur, Deum sine praevisis demeritis, reliquos homines omnes, quibus inon decernit gloriam, addicere saltem aequivalenter Positivh aeternis flammis: seceret enim, ac princePS, qui ex communitate quinquaginta hominum efficacia ter ab luth decernit persenas tantum decem a se destinatas de non plures admittere ad convivium, dc stante hac voluntate ab luid efficaci cum illis tantum decem convivandi, nihilominus omnes di singulos quinquaginta invitaret: certh si seriam talis diceret invitationem suam sectam o. non destinatis nec admittendis ad convivium, luderet, dc nugari videretur: simile quid sequeretur ex eo Decreto priore abis bluth efficaci de gloria certis hominibus decernenda sine praevisis meritis, S de decreto excludendi aliosa gloria sine praevisis 'demeritis quae in Deum cadere non possunt. 13. Ratio II. Omnis prioritas etiam rationis, quae
124쪽
1dia cursus Theol. Lussianae Tr. L. asseritur de Dignitatibus Dei, aut earnm actibus est& Deo inconveniens, ut probatum est Quas.
rus sit salvandus, S tamen invitat omnes ad salutem, quin haec invitatio sit nugatoria: ergo Argumentum non Valet, contra es prim3: Deus quidem videt ab aeterno certissimh paucos salvandos, sed non in decreto ab lute essicaci de paucis silvandis sitam Scie tiam praecedente, sed simul videt demerita plurimarum, Propter quae in tempore dc maxime finaliter liber. ponenda, etiam in tempore plurimos damnandos praevidet. Dum ergo invitat omnes ad salutem, invitat simul, us libertate sibi concessa quod possunt, etsi facturi non sunt non abutantur: propter abussim enim finalem libertatis secutura est damnatio. Qui Procedendi modus est consormis divinae Sapientiae. as. Contra essecundo. Cum Decreto Thomistico Deus non videt merita electorum, nec demeruta reproborum: ergo, cum illud decretum sit ant
cedens & essicax, videtur sequi durum illud Catholicis auribus, quod quidquid faciemus, implendum
tamen oc executioni dandum esse illud decretum absiluth essicax antecedens praevisionem meritorum &demeritorum.
26. RESOLUTIO II. Non sent de Praedestinatione ponenda aliqua instantia rationis in Deo: . quasi in primo instanti cur non etiam dicunt in priama conferentia & prima sessione videret Deus meriura nostra conditionath futura si detur certa gratia; in secundo deinde decerneret nobis illam gratiam, eX cujus bono usu praeviderat merita nostra sutura, ct denique in tertio instanti modo decerneret gloriam Propter merita absbluin praevi 27. Ratio. In- de Deo quoties mens nostra
fingit Aiquid prius & posterius, semper assingit Deo
imperfectionem, ut dictum est hic num. 23. S prO- intum Ovastione 8. num. 3a. quod est ablardum.
125쪽
z X. De Providentia Dei tinn generali, Ia 28. RESOLUTIO III. Praedestinatio Elect rum fit ab aeterno simul ad gratiam finalem dc ad gloriam, simul praevisa hominum cooperatione cum 'gratia maximh finali, di quidem fit unico non tantum realiter, sed etiam intentionaliter indivisibili decreto, adeoque nulla nequidem rationis prioritas aut post rioritas inter praeparationem gratiarum S meritorum tanquam meatoriam, di inter electionem ad gloriam tanquam finem admitti potest. Hanc sententiam Lutilianam etiam amplectuntur quidam aliarum Scholarum Authores S. I. Arrubal, Granado, Maurus, parra M. &C. 29. Ratio. Sicut cognitio Dei est comprehensiva, ut omnia simul & semel cognoscat cognoscibilia, ita & ejus Decretum omnia simul & semel decernit talioquin de Deo finaeretur aliquod prius & posterius,
quod impossibile es ut saepius diximus.
Solvuntur Argumenta Scholarum L
Eoae Dominae contrariarum supra Λrtismo L asiata.
o. D Rationem I. - I . Vita aeterna Vocatur
A, gratia: ergo gratuito decernitur. Quid seruitur indey an non etiam juste decernitur, an non mul sapienter non igitur sinuitur, quod decernat Deus ante dare gloriam quam gratiam, dc quam pra
videat merita. Si reducendi essent Adversarii aci ci culum convertibilitatis attributorum divinorum, non moverentur tot leves objectiones. Secundo quod insertur legitimh ex eo, quod Deus elegerit nos, est hoc unicum, salutem nostram non esse ex nobis, qui puris ex nobis nihil silutare agere possumus, sed esse ex gratia Dei; impertinens ergo est objectio ad istam de Praedestinatione materiam. Tertio non ex operibus legis veteris, quae vocantur ab Apostolo vacua
126쪽
elementa, sed ex operibus dignificatis gratia meriti que Dei-Hominis operamur salutem nostram. Qu-to sequitur ex rextu, quod Praedestinatio, quam vocat B. Lullus antiquam sim aeternam,siit prior meritis nostris, non autem quam vocat in temPore, haec enim sequitur merita. Hac distinctione omnia Adversiariorum lvuntur Argumenta, quae a prioritate S posterioritate petita int; de Deo enim pete naliter decernente & vidente nihil prius aut posterius fingi potest. 3I. Iuvat audire ipsiusmet illuminati Doctoris verba Tom. 4. in lib. quaest. super lib. sent. Petri Lo bardi. quas. 3q. b 34. ubi dum quaerit; utrum praescientia meritorum fit causa vel ratis 'laedesinationis Disandorum, vel utrum detin aliqua alia cause. 1 Respondet: distinguatur inter praedestinatione nae praedestinationem, sicundum quissupra diximus Rusest. Proxime praecedento videlicet quod praescientia meriatorum At eausa novae P destinationis , tamen cum 2 vomine oraescientiae , quae es Deus, scilicet mediante patia Dei, me qua nudus homo potes esse praedestin
rus nec elius ad salvationem, cum merita: qua ματ
ita tamen ex meritis Christi infinitis infinito praemio digna) non sinjiciunt ad acquirendam aeternammatitudinem, datam per patiam, o Iustitiam raticine
32. Ad confirmationem num. I s. Resp. Neutrum sequitur: particula causetis quia in & de Deo Iocum non habet, uti saepius dictum est, 8. m. 32. Probavimus. Secunia S. A sinus egit contra Pelagium, qui dicebat merita nostra praevisa naturalia, vel conditionate praevisa esse causam Prs destinationis, quod utique falsium est, sed oppositumo Thomistis pro se allatum huc non quadrat. 33. Ad Rationem II. num. 16. hoc procedit in creaturis, ubi est successio, prius S posterius: in Deo . locum a Thomistis quaesitum non invenit 34. Ad Rationem I. num. 18. Solutio est, si diasti
127쪽
st.. X. De Pinvidentia Dei tum generali, Ia ς
singuatur inter Praedestinationem antiquam arte no aecretam, S inter novam Pro tempore eXequendam.
3s. Ad confirmationem ninn I9. eadem solutio. αε. Ad Rationem II. num. ao. Nego confesactualis retribuitio gloriae in tempore, & merces sequens praevia merita sitnt ambo in tempore, ubi d tur prioritas, non autem in- S de Deo, in quo pG
destinatio antiqua est; merita prievisa in Idaea divina sunt idem Deus. Ad probationem solutio es eadem. Si distinguamus. inter gratiam & merita nova pro tempore, ubi datur prioritas ct posterioritas, quae onon datur de gratia prima aeternaliter Praevisa di m ritis eodem modo praevisis. De Reprobatione, cum Schola Lulliana & Suaresiana eodem docendi modo Procedant ac de praedestinatione, sententia vero Tho-mistarum docentium malos fi Deo antecedenti dc enficaci Decreto sine praevisis demeritis negativε destinari aeternis flammis hic jam refutata sit num et . non visum est operae pretium, speciali Quaestione fusius hac de materia tractare. Unde ad secundam Partem& Quaestiones de sanetissima Trinitate resblvendaa gradum iacimus.
128쪽
G AESTIO LAn evidenter demonstrari possit dari veri
in & divina Trinitas sermh ab omnibus Viatoribus habeatur velut ineffabili & inscrutabile Myst rium, Quaeritur an hoc Mysterium sit contra Rationem nostram naturalem. quaeritur auita sit supra nostram rationem, ut naturali lumine non possit evidenter demonstrari Intellectui, qui prius acquisita fide quasi condit nati Parte prima. I. - . 8. oplicata deposuit pertinaciam diobstinationem.
Resolutiones ex Scholis Doctrina Luilia..
' arae contra riis. α. D E SOLUTIO I. omnibus Sebosis orthodoxist ecima nis. Mysterium divinae Triados non
est contra rationem nostram naturalem.
129쪽
- rvidenter demonstrari, in. III 3. Rasis. Nulla Veritas potest esse contra sanae rationis lumen naturale, alias sena ratio a Deo al. Veritates cognoscendas nobis concesta ex natura sua nos deciperer, quod est impossibile: Mysterium vero divinae Triados est veritas necessaria, a De revelata, per Ecclesiam declarata: ergo non est contra
lumen naturae rationalis. - i .
. mes. quot supposita cognostimus ex lumia ne naturali, rot naturas inferimus: ergo cum hoc in Divina Trinitate non siit, haec est contra bimen . turae. Respondeo I. viderint Muthores aliarum hol rum, quomodo hunc nodum solvant. Res a.
guo in creatis Concedo. in Deo subdisti guo tot nat ras simpliciter Nego cum addito natura naturilitativa, naturificabilis, ct naturificare simul Concedo. s. RESOLUTIO II. ex Sebobs omnibus Alatia Lusitanis. Hoc Mysterium adeo est occultum S inserutabile ut sela obstura fide cognosti, non vero ..turali demonstratione intelligi queat. l
Christi consessis dicitur: eatro b sanguis non revelavis tibi, sed N B Pater meus, qin in caelis es Matth. 16 ergo non habetur notitia hujus Mysterii siue revelatione, hunc locum explicans S Cyrilius Alex. ait: Filii Dei cognitio caleste divinae i pirationis donum es. Ecce notitia Filii Dei ad inspirationem caelestem, non
ad demonstrationem naturalem revocatur. Secundo
ne o novit Frimu nisi Pater, neque Patrem quis nMAmyi Filius, ου evi volueris FiliuI revelare Matib. II. quomodo ergo Lullistae noverint Patrem di Filium Per demonstrationem 3τ. Confirmature I. S. Hormisas Antis in Di
ad Imperat. Pustini vim c. I. scribit; secretum Trini tatis nec uta vi, nec imigibilium creaturarum pauit investigare natura.
8. Gin matur II. Iuxta Apost. MIsterium Imearnationis es absconditum d saeuior ergo nulli ratione naturali est cognostibile, quid dicam demonstr bile 3 ergo hoc multo magis dicendum de altissimo. 'M. Trinitatis Mysterio.
130쪽
0. Confirmatin III. S. Aug. Illuminatissimus E clesiae Doctor ad litus maris ambulans , totuS imme sus cogitationibus de hoc altisfimo Mysterio quomodo idipsum capere,' aliisque deinde explicare posset, ex insperato, Deo id disponente di docere volente, inconceptibile a nobis esse Mysterium, incidit in Angelum sub λrma puelli latentem, S in tenuem a is effossam scrobem aquas marinas continuo labore haustas insundentem, a quo puello facti sui rationem interrogato , Tum dixisset, se cogitare totum mare in exiguam scrobem transferre, risu quidem dc lavi increpatione excepit puerum , sed confusus ab eodem distessit, dum puellus Doctrinae loco respondebat Augustino, quod multo facilius ac citius ea stroba exigua vastum mare, quam Intellectus Augustini Mysterium Ss. Triados capere Posset. 1 o. Ratio II. non potest probari a quasi priori, quia naturali lumine non potest cognosti naturam divinam esse radicem metaphysicam trium perssin Tum inter se, non tamen ab illa realiter distinctarum. nec a posteriori; quia omnes effectus 1 Deo ad extra producti, 'o a nobis naturaliter cognostibiles nihil aliud indicant, quam dari Ens unum improductum, omnipersectum, omnipotens: nihil autem in rebus creatis invenitur, quoa indicet essentialem connexi nem cum Trinitate Perinarum, quibus subsistit Ensillud improductum: ergo nulla datur de B. Trinit
11. Italis III. si posset divina Trinitas demo
Mari ex ratione naturali, sicut divina Unitas: ergo sicut omnes Doctores Catholici agnoseunt demonstrari posse Unitatem Dei, ita etiam agnosterent de- . monstrabilem Trinitatem. hoc autem negatur ab omnibus Doctoribus, praeterquam a Luuistis: ergo