장음표시 사용
81쪽
- ου quomodo dignitates Dei agant '. 7 minus, quod est impossibile : ergo dignitates divitiae' agunt ad intra aequaliter. i. RESOLUTIO III. Dignitates divinae agunt ad extra aequaliter, ita, ut uni debeat tantus in suo genere effectus tribui, quantus tribuitur alteri. Ita II. Doctor Tom. 4. in per Artem demons. solubilibus multis a aestionibus & passim in omnibus To
1s. Ratio I. Dignitates divinae sunt realiter es.sentialiter identificatae: ergo, dum una producit ese fectum,etiam eundem producit altera : alias idem pro duceret hunc effectum, & idem eundem non produceret; nec est ratio aut fundamentum, cur intellectus neia et effectum de una Dei dignitate , & astirmet eundem de altera. Vide nMn. 9. Quaest. 3. sirpra. 16. Ratio II. Si possem vere dicere , quod una divina dignitas agat in hoc subjectum creatum, & alia tera in iciem non agat per aequales suas idaeas. v. o .
si possem veris dicere : Iustitia Dei punit damnat Misericordia Dei non punit illos : ergo negarem de Missericordia Dei infinitam Persectionem in una linea scit. in punire damnatos: ergo cai eret Misericordia inia finita Persectione in linea Iustitiae: ergo non esset divina; quia', quod est divinum, est omniperfectum, quod est impossibile: item fingerem aliquid infinita oppositum summae Dei simplicitati reali, in qua sundamentum nullum reale est, ut intellectus ver) assir mel de una Dei dignitate aliquid, quod negat de al
Sohuntur Argumenta a Scholis Doctrina
Ludimae contrariis Articulo I. adductu. 7. A D Rationem I num. 3. Nego minorem. Digni- tates Dei sunt ipsae Relationes divinae , ne datur Esientia Dei absoluta pro priori ad Relationes
82쪽
, 8o . Cursius ΠyeoI Lullianae D. Lssivunas, uti obatam es Artis. 3. ὰ num. I 3. ad 1 t. 18. Ad Rationem II.-4. Darentur duae ternitates simpliciter & sine addito, Nego. A ternitas
aeternificativa, aeternificabilis & aeteriaificare , Concedo. Vade eosdem numeros Artic. s. modo citatos. 19. Ad Rationem L nurn. 6. distinguo antecedem.
Est alia conceptibilitas in Deo Nego. in nostris imperfectis cognitionibus Subdistini quae cum indame to veritatis aliquid negare possunt de una dignitate Dei, quod de altera affirmant Nego, sine fundamento veritatis Concedo.eto. Ad Rationem II. num. I. Nego antecedera
omniscientia Dei producit effectus extra Deum sicut omnipotentia, & sicut effectus ab domnipotentia accipiunt idaeam potestatis, ita per omniscientiam idaeam scientiae, quae vocatur in irrationalibus S inanimatis instinctus, sicut voluntas Dei imprimit irrationalibus creaturis idaeam, quae dicitur appetitus, qui Vocatu cin inanimatis tendentia : item inanimatis imprimit Misericordia Dei idaeam, quae appellatur Sympathia dic. dcc. Ratio horum omnium est, quia si omniscientia non ageret ad eXtra, esset minor in agendo omnipotentia: Squia haec est infinita, illa foret infini. minor, quod est impossibile.
11. Ad Rationem III. V ejus indugonemprimam: distinguo adam partem: non Vult Peccatum Volunta e prosecutiva amoris Concedo aversativa odii, Nego, Deus scit peccatum non quomodocunque, sed scit odibile: quae scientia dici potest quasi negativa, sive
non approbativa, uti Christus dixit ad fatuas Virgines: nebis vos: ideo etiam Voluntate oditiva vel quasi negativa vult peccatum esse nihil. Nam sicut dia vina Bonitas non potest bonificare malum, cum hoci
non possit esse objestum divinae Bonitatis, sic scientia non proprie dicitur scire falsium, quia veritas sola potest esse objectum ipsius, Perinde ut voluntatis objectum est bonum di non potest esse malum. Adsecundam inductionem Nego a cistum. Sicut Deus concedit
83쪽
st . Quid si dimnipotentia Divina gr
cedit nobis gratias supernaturales ex Largitate just3, ita convertibiliter ex iustitia larga: nec una Dignitas est minor aut major altera in agendo ad eXtra ... porro videntur Scholae adversee hanc Dignitatem Dei, Justitiam, in sensu longb alio, quam Oporteat, siu-mere, dum contendunt Verd dici, Deus non largi rur nobis gratias sapernaturales ex Iuttitia: tuncentiri
intelligunt justitiam Dei Iustitiae nostrae imperfectae similem, quasi in nobis esset jus aliquod in Deum,
vi cujus Deus obstringeretur ad dandas nobis gratii ου supernaturales, dc nisi daret, faceret nobis injuriai . qui conceptus justitiae a Deo alienissimus est, noni enim Deus potest esse creaturae obstrictus ex Jure passivo et alioquin esset aliquo modo creaturae subjectus, quod est impossibile. Divina ergo Iustitia in eo consistit, quoa agat modo divinis Dignitatibus conveniente v. g. largiter, saflenter, Potenter die. ει haec Deo essentialis Iustitia agit ad extra cum divina largitate in distribuendis gratiis supernaturali- hus. Ad Inductionem tertiam Nego siecundam partem. Deus punit damnatos ex Iustitia misericorde , dc convertibiliter ex misiericordia iusta alligat intellectum damnatorum ad Misericordiam , quam intuendo , quod tam prona suerit ad miserendum Sc salvandum,& quod nihilominus illam tam protervh rejecerint, ad desperationem usque torquentur. hac de re fusius in sequentibus, ubi agetur de Poenis damnatorum.
uuid sit Omnipotentia Divina p
x. CTATUS QUAESTIONIS est, an defini-
tio Omnipotentiae divinae desumenda sit ex pos sibjlitate creaturarum ut vocant intrinseca: an in idaeis divinis tantum: an vero peti debeat ex Circu-. F lq
84쪽
- lo convertibilitatis inter Dignitates divinas, ut emhibet Figura A. Tom. I. Magni Lulliani operis Mo gantiae impressi.
Resolutiones ex Scholis Lustia, DoctrL
,. D E SOLUTIO I. ex Sebiad Statistior defini- re tio Omnipotentiae Dei desumi debet a possibilitate creaturarum intrinseca, adeoque sic bene definitur: Omnipotentia Dei est Potestas producendi ad extra, quidquid intrinsech non implicat, ita multi ex Scholis Lullo adversantibus. 3. Ratio possibilitas creaturarum intrinseca est Ipsa praedicatorum essentialium concordantia, sicuti impossibilitas est ipsa praedicatorum essenrialium repugnantia; atqui ab hac peti debet potestas. vel im- Potentia agendi, cum illa possibilitas & impossibilj-tas sit ratione prior potentia vel impotentia agendi rideo enim, quod est impossibile consequenter. v. g. productio hominis in puris naturalibus, est posterius Omnipotentia, quia pendet a Libertate Dei, E qua non dependet possibilitas di impossibilitas intrinseca quasi antecedens &absbluta, V. g. impossibilitas creaturae omnisciae, possibilitas alterius mundi Sc. ergo, possibilitate intrinseca peti debet definitio divinae
. RESOLUTIO II. Definitio Omnipote tiae divinae peti debet tantum ab idaeis divinis, adeoque sic definitur: est Potestas producendi ad extra , quidquid idaeae divinae repraesentant producibile, ita multi alii ex iisdem Scholis. s. Ratio I. Omnipotentia Dei non agit caeco modo: ergo practich dirigi debet ab idaeis divinis, di quia idaeae illae dirigunt practic ideo habent se pro oriori ad possibilitatem intrinsecam. -
85쪽
s. Ratio II. Omnis Persectio creaturarum hahetur a Deo, cum non sit a se, alias foret Deus, le consequenter non esset possibilitas intrinseca creaturarum : atqui possibilitas creaturarum intrinseca est persectio opponta Chymaerae tanquam imperfectioiani: ergo habetur a Deo et, consequenter non est primum praedicatum, per quod definiri debet omnia Potentia Dei, ergo peti debet ab Attributo divino, quo alio convenientiore, quam a Sapientia & idaeis Dei gen RESOLUTIO III. Omnium Scholarum
Gntra Lusitanos. definitio Omnipotentiae Dei non de-het, nec potest peti a circulo convertibilitatis inter Dignitates divinaS. 18. Ratio L quia alias idem definiretur per idem, di obscurum per aequis obscurum, quod est contra regulas bonae definitionis. 9. Ratio II. Si omnipotentiae definitio peti debeat ex circulo convertibilitatis inter dignitates divinas : ergo deberem dicere: Omnipotentia est P testas, suae potest producere solum illa , quae scit Sapientia Dei, Squae vult voluntas, atqui haec me aperte sella, quia Deus millena stit, dipo et pro-
ducere, quae non vult P ducere v. g. Potest prod cere millenos novos mundos S milliones millionum hominum, quos tamen non vult . nihilo extrahere:
ergo non potest definitio Omnipotentiae peti l circulo convertibilitatis inter Dignitates divinas. 1 o. Ratis III. Si Deus non possit plura producere, nec plura stiret, quam Vellet producere: ero oexhauriretur Omnipotentia a creaturis finitis, quia Deus tantum vult finitas producere, dc plures omni- Potentia producere ex hac opinione non posset; quis autem non videt absurdum esse di impossibile infiniatum exhauriri a finito 3 11. Constrin. I. S. Aug. in Enobis. cap. 9s. asserit, Deum multa posse, quse non Vult: ergo ejus omnipotentia plus potest, quam velit , oluntas.
86쪽
explicans haec verba: l imae ad CHmb. 12. Spiritus . S. dividit singula , prout vult. ita inquit: libero viam inii arbitrio mu necessitatis obsequio.
Resolutiones ad eandem uuasionem ex
13. ESOLUTIO I. Non datur etiam in mentori Dei possibilitas intrinseca creaturarum ullo modo ab Omnipotentia caeterisque Dignitatibus Dei, ab aeterno distincta: proinde ab illa nec peti potest definitio Omnipotentiae. I . Ratio ex verbis ipsius Doctoris Illuminati. quae habet in Disp uatione super aliquibus dubiis Quaesionibus sententiaris Maristri Petri Lombardi contem id Tom 4. Magitii operis odiani Quaest. 27. num. a. seu mativa quaestionis eoi tenenda divina Potestas esses itata j finita , in quantum de nihilo non potes ' durere aliquid, cum ele essentiae totius universi b suarum pretium esset actu, cum ab acterno fit scitum a Deo tanquam aliquid aliquo modo a Sapientia Dei distinctum, uti se explicat. numero sequente in Obiectione ) unde seq'etur quo cire Sapientiae Dei simia aret POSSE divinae Potestatis, in quantum non post aliquid producere de nihilo, W per consequensscire invia lntum esset limitatum, cum sis idem eum POSSE divinae lPotestatis, S quia haec omnia sunt impossibilia, em. lilo omnia scita a Deo non habuerunt esse Essentiae ab
as. Dices contra hane rationem, possibilitas erea- liurarum intrinseca non fuit ens ab terno persectum, lsed ens diminutum, quae est phresis scolistarum, velens quidditativum, quem Boquendi modum usum. lpant Thomistae: adeoque Omnipotentia Dei adhuci lproducere potest creaturas ex niuilo sui quoad e issentiam realem perscctam. s
87쪽
x ε. Contra in L Possibilitati intrinseca creatura rum convenit AEternitas propria & perseeta: 'rgo
etiam quae cum assi ternitate persecta convertuntur . ni
mirum existentia realis&perseista, imo&Deit4S: pr inde haec possibilitas Dei juxta adversarios i Deo, esset Deitas, quod est imponii bile. 17. Contra es IL Illa possibilitas intrinleca creetis
turarum vel ab aeterno est extra Deum, vel in Deo: non primum , quia in ri ternitate non datur locus , nec tempus, consequenter nec extra Deum ahq iid,
tibi possit si1bsistere illa entitatula; nec secundum, Vi dAaliis in Deo esset aliquid infinith imperfectiuS Deo, quod est impossibile. 18. RESOLUTIO II. definitio Omnipote
tiae divinae non debet peti tantum ab idaeis divinis, ita ut haec sit propria ejus definitio: Potestas pro λι- eendi ad extra quisquia rivinae idaeae repraesemcnt ptu ducibile. I9. Ratio. Ex hactenus dictis patet , quod io a sit potior ratio, cur assirmetur aliquid de una Di*nia rate potius, quam de alteri: alias si potius de idaeis . divinis sive Dei Sapientia assirmari debeat petendam esse definitionem Omnipotentiae, quam de alia Dignitate, una esset altera minor in eo, in quo non po-
test de ea assirmari idem: & quia quaevis Dignitas est infinita, quaevis esset in eodem praedicato infinith mi- rior Sapientia sive idaeis Dei, quod est impossibile. .ao. Notandi Flane impertinenter addi in desinitione Omnipotentiae ab adversariis : Potestas proinductiva ad extra , cum aeque sit productiva ad intra, uti Quaestione praecedente probatum est.
ar. RESOLUTIO III. Potest ac debet d
sinitio Omnipotentiae peti a circulo convertibilitatis inter Dignitates Dei, ita ut sensias sit, Omnipotentia est potestas producendi omnia, quae Voluntas , vult, & Sapientia scit, & AEternitas facit durare, λcut E converssi Bonitas est virtus bonificativa omne id, quod Omnipotentia potest, Voluntas vult. &C. dcc.' aa. Ratio es eadem quae num. II. & Probatum
88쪽
86 . Cissus Tties. Lusitanae D. Rest saepitis in articulis: Quomodo disinguantum Dini tates hei, Quomodo agant ad Hira es ad extra. item Quo. 3. de uuidditate Dei. , niti, revi=is have rationem. sequζromyin qΠ'qetiam detur circulus convertibilitatis inter actus Dig-mitatum Dei, quia etiam hi sunt realiter quid idem: ergo generatio Filii Dei esset creatio mundi: & quia Filius Dei est ab aeterno genitus , etiam mundus so-ret ab aeterno creatus, quod est contra fidem. R spondeo. Nego Sequelam. Generatio Filii Dei est actus Dei Deificativi, sive Patris ad solum Filium , qui est Deus Deificabilis. Sed creatio mundi est actus trium Per narum simul ad extra ita B. Do- Tom. q. mstuaes. super lib. Sententiamum Petri iambardi DL 13. Quaesi. 9.
Solvuntur Argumenta contra Scholam
ι 1 hujus Quaestionis non dari talem intrinsecamereaturarum possibilitatem: ideoque ruit totum argumentum. illud praeterea specialiter falsum est, quod in creaturis debeat aliquid prius concipi, quam divisna Dignitas , uti ostendetur in Quaestione de scientis Dei infra.
pei non agit caeco modo, sic nec injusto modo, ne temporaliter, nec localiter: ergo sicut petitur O- nipotentiae definitio ab idaeis invinis, ita a Iustitia, Aternitate, Immensitate, di caeteris divinis Uignita tibus per circulum convertibilitatis. - . 26. Ad Rationem II. num. 6. Argumentum sapponit dari intrinsecam creaturarum possibilitarem aliaeterno in mente Dei extitisse tanquam aliquid aliquo
89쪽
a . Ad Rationem I. nwn. 8. Nego assert m, una divina Dignitas magis manifestatur per comparationem reliquarum per circulum convertibilitatisi ubi Per hanc comparationem apparer, quid quaevis non Tantum possit in conceptibus nostris abstractivis sied in te realiter. sicut manifestissmε definitur punctum medium cireuli per hoc, quod omnes lineae in ci cumferentia ab eo ductis aequaliter, etiam aequalites ab eo distent. a8. Ad Rationem II. num s. Nego minorem , probmrionem. Potestas Dei & Uoluntas Dei sunt realiter idem: ergo, quie Deus realiter vult, illa reanter potest producere, nec plus, nec minus; alias una Dionitas in agendo esset infinith major, & minor altera, quod, uti saepiesimh insinuatum est, falsissimum est. as. Ad Confirmationem num. Io. Respondeo primis retorqueo: ergo exhauriretur Voluntas Dei, cum illa'
arpore infinita, non posset velle nisi finita Resipondeo secundo Nego sequelam: Quomodo exhauritur, cum impleatur Uoluntate infinita & possit omne id, quod i ifinita Dei Voluntas vult. 3o. Ad Urmationem I. s. Aug. ut intellectum nostrum dedouret cogitare tam imperfectE, quasi Dei omnipotentia exhauriretur, si illa finita tantum possit producere, quae Dei Voluntas vult producere,.stmit ibi Potestatem ab tutam, in qua dicit nullam esse impotentiam aut desectum ad millena & millena producenda , si ramen convertibiliter Comparatur Omnipotentia Dei cum Voluntate, Sapientia &c. &C. iit debet comparari, si prios dedoctus intellectus se-Ponat cogitationem, quod possit exhauriri Dei eo- testas tuac id Potestas divina potest, quod vult Dei Voluntas. Hanc fuisse S. mentem, Patet ex iis, quae dicit M. 3. de libero arborio cap. s. tui i uid tibi UERA ratione melius occurrerit, Iciasncisse
Deum. ergo Dera ratione nil potest occurrere, quod potuerit melius facere, consequenter nec possit: e go etiam nil potest melius velle, quam quod volvum volendo produxit. comparat nimirum hicio.
90쪽
sp cursus Thret Lussianae D. I.
gustinus divit m Potestatem cum fine, ad quem modo sapientissimo sJeus effemis direxit & dirigit: cuni igitur Bonitas desimi debeat a fine, & finis sit optimus, melius Produci a Deo non potest, quam quod nunc ad optimum finem modo iapientissimo attem-
mentem S. Ambrosii non necessitatis Deo non competentis obsequio Concedo competentis Nego h ecessutas agendi optimum Deo debet convenire: non vero . necessitas coacta, quae non simul esset larga, std so-ret Servitus, ct deeendens a speriore. 32. Quaeris adhuc. an ergo alter mundus intrinsece sit impossibilis 3 Respondeo est haec propositio de
subjecto non stapponibili, cum nec pollibilitas , nec impossibilitas intrinseca creaturarum detur. igitur est impossibilis ideo, quia Voluntas Dei non vult ait rum mundum producere ; igitur nec Omnipotentia potest. item si posset alterum mundum producere, ergo adhuc plures & persectiores: ergo producendo millesies imperfectiorem nec suisset iammis sapiens, nec infinith largus, qui enim sine omni damno & i commodo potest dare persectius in infinitum, S communicat millesies imperfectius, eerth summE largus dici non potest. item esset perpetuo plus in Potentia, quam in actu ratione actionis ad extra, quod est i possibile. Quaest. prael inar hujus tractatus. ubi notandum, quod nunquam in actione reali debeat sumi una Dignitas divina fine altera in circulo co vertibilitatis vide B. Doct. Tom. 4.. in si ioni asper Artem demonstratiam solub. qiu . 3 i. i