장음표시 사용
131쪽
ZL. evidenter demonstrari u . Trinit. Ias
Resolutio ejusdem quastionis ex Schola
ri demonstrationes dari fortissimasi'c evidentes de divina Trinitate, sicut de divina Unitate. 13. Ratio I. Defacto demonstiatur Deus Unus , atqui ut Trinus est Unus: ergo per demonstrationem Dei Unius, quae desecto datur, etiam demonstratur Deus ut Trinus sive Ss. Trinitas. Minor probata est Pan. I. Quas. 3. ubi resutata fuit erronea opinio eorum, qui putant Deum unum esse Naturam absolutam, quae sit radix metaphysica triplicis Proprietatis relativae divinae; & econtra probatum est, quod Natura divina sit Deus Deificativus, Dei scabilis, Deificare, quae fiunt ipsis tres Deales Personae, uti loquiatur Beatus Doctor Tom. a. l. de strinsue sapientibus de hae tres Deales Personae sunt ipse Deus Unus, sive Trina Deitas, &Una Triniras. 1 . Ratio H. Si Ss. Trinitas demonstrari non potest evidenter, sequitur, quod Voluntas divina agat contra suam Sapientiam & Justitiam : nam divina Sapientia scit Sanctissimam Trinitatem magis a nobis etiam Viatoribus amabilem & amandam esse, quam creaturas; & Iustitia exigit Ss. Trinitatem infinite magis amari, quam creaturas et divina vero Voluntas non veller illam Ss. Triadem a nobis magis amari, sed potius vellet a nobis magis amari crUturas, chim d derit nobis majus lumen ad melius cognoscendas creatuis ras , quam sanctissimam Trinitatem , melior autem cognitio medium sit ad majorem amorem; ergo cum
impossibile sit, quod divina Volun tas agat contra divinam Sapientiam & Iustitiam, sequitur sanctissimarii Trinitatem ab hominibus Viatoribus ex naturali lumine demonstrari posse.
132쪽
I3OCurseus TheOI Liuilianae D. I. Pin. rs. Ratio III. S. Paulus Rom. I. υ. ΣΟ. ait: m- visibilia enim ipsius a creatura mundi , per ea, quas ta sunt, intesiecta eo piciunturi uidit Apostolus loquitur Generaliter de invisibilibus Dei: atqui Ss. Trinitas est Unum ex invisibilibus Dei: ergo per ea , quae facta sunt, intellecta consipicitur: si conspicitur, evidenter cognoscitur & demonstratur. Innumera alia S sortiora argumenta videri possunt in magno opere impressis Illum. Doct. Tom. II. Lib. 3. Mir. Demonstri
Solvuntur . gumenta a Scholis Lusita
nae Doectrinae contrariis Articulo I. allata. H. D Rationem I. num. 6. & textus S. Scriptume. 11 Ad primum Resp. I. utique scientia carniS, sanguinis S sensium non revelat Mysteria, alioquin non essent Mysteria: ideo lubet Apostolus hanc scien-riam deponere, di captivare Intellectum in obsequium fidei. Sed quid inde, quid amabo 8 contra Doctrinam Lullianam inferri potest ' Resp a. ultro damus, quod Petrus a reti ad munus Apostolicum vocatus id temporis , dum Christus eum verbis supradictis allocutus est, adhuc rudis non habuerit naturales demonstrationes de Christi divinitate, sed notitiam acceperit desuper per revelationem. Quis vero Dialecticae vel tenuiter gnarus ex eo inseret: ergo missus habet de Christi Dicinitate naturalem demo histknem 'Iubens etiam hic dissimulo, quod in eo textu nulla Ss. Triados mentio fiat. Ad glossam S. Cyrilli num. 6. Resip. distinguo Filii Dei cognitio specialis, qualis suit in S. Petro, B. Lullo δι aliis quibusdam sanctis Concedo. communis, quali S per artem a nobis haberi potest Nego. ad secundum textum resp. I. eX argumento ab Adversariis stuper illum textum consecto inserent Haeretici: ergo Spiritus S. non novit Patrem neque Filium, nisi per revelationem dc Proinde nos erit
133쪽
ZL. Au evidenter demonstrariu . Trinit. a 3 rDeus. Re . a. Di tinguo: nemo ex creaturis novit Patrem comprehensive nisi Filius secundum divinitatem, S intuitivh secundum Humanitatem, & supe naturaliter solum ille, cui voluerit Filius revelare Comodo. ex naturali lumine, praesupposita tamen fide nemo noVit Nego. II. Ad Confirm. I. num. 7. Quia S. Pontifex ait: nec ulla vi, intelligit violentiam & audaciam intellectus, sine praesupposita humili fide parte. i. si uast.
I. 8. explicata investigare non posse, quod di distae docenti 18. Ad Coae mationem II. num. 8. potes reisonderi primo, quod Pater multis taculis, quibus stetit mundus, non introduxerit Filium in orbem terrae viis sibilem, de ideo fuerit Mysterium lucarnationis absconditum Haeculis in executioneμ-ὸ potest res mari fuisse absconditum hominibus carnalibus secum dum scientiam sensuum judicantibus, quales fuerunt
lentiles & Iudaei arbitrantes Messiam, qui esset Rex,
ebere comparere in eximio splendore.magnifica Pompa, non autem in paupertate dc passione contemptibilem, unde Apost. ad Cor. I. U. 2O. 2I. 22.
Ua3. ait: ubisapiens, ubi sicriba, ubi conquisitor A sDeuli' nonne stultam Deus fecit sapientiam Ajus mum di ' nam quia NB in Dei Sapientia non cognovit -udus per sapientiam Deum , placuit Deo per Fultitiam praedicationis salvosfacere credemes; quoniam j Pudaei
Ana petunt, re gracisapientiam puerunt: vos autem p raedivamus Chrsum e ucifixum, Iudaeis quidem standalum, gentisin autem stultitiam. Nequaquam vero Apostolus vult esse ab onditum illud Mysterium iis, ut supposita humili fide, per lumen naturae aste uni ad Dignitates Dei, di inde evidentes eruunt
I9. Ad confirmationem III. num. 9. Resp. I MOS. Auin tunc temporis adhuc junior,paulo quam opo tebat Iberius ingenio sito nimium confisiis se intromisit in altissimum Ss. Triados Mysterium; id meria Ib Angelus puellum indutus in eo reprehendit: pos
134쪽
13 a Cursus TDOL Lusitanae Tr. L P. II. vero praemisia humili fide stripsit libros praeclariss
mos, di in eis demonstrationes evidentes oe Ss. Trinitate, quae videri possunt in Praeiatione Tomi secum di magni operis Lulliani. ubi etiam loca S. Aug. fideliter citantur. Resp.secund3. B. Lullus Tom. 4. in ostretatione Adrib Hectus, ubi inducit fidem, quasi Mysteria naturaliter demonstrari non possint objicientem, S ad objectiones respondentem intellectum seque
semides dixit: narratur, quod erat quidam magis nusClericus Christianus,&volebat omnino esse certus, Per cogenteS rationes de divina Trinitate, & venit ades quoddam magnum flumen, dc in littore invenitis valde parvum puerum, qui conabariar infundereis aquam cum schypho in unam foveam; Clericus ve-
ro petiit ab eo, quid intenderet facere, puer dixit, , quia vellet mensurare, quot scyphi aquae Pr ,, prie essent in illo flumine: ait Clericus, quod ipseo laboraret ad impossibile; dixit puer, quod esset m , gis impossibilh noc, quod ipse quaereret de divinais Trinitate: desiic fides dixit intellectui: mi frater: modo BPotes cognoscere, quod hoc, quod tu dicis, sit se impossibile scitu. Ait intellectus: omne impossibile non est: in omni tempore, nec circa quemlibet hominem: nam quando placet Deo, de impossibili facit possibile, & e conversis, S sic tua ratio est nulla.
ao. Ad Ratiovem II. num. I O. nego utrumque
assertum. Primo demonstrationes fi quasi priori vel simultaneo afferentur complures Quaestione sequenti Seo do Argumentum stipponit Deum Unum esse Naturam absolutam ex se metaphysich emanantem tres Proprietates relativas, quam opinionem satis resutavimus Parte i. Quas. Tertio etiam juxta adversarios tota Ss. Trinitas vgit ad extra: igitur Boniatas Bonificativa dc sic de reliquis divinis dignitatu hus) debet cui cis creaturae imprimere Idaeam Tisi stper Tirrum intelligimus semper ultimas Syllabas nominum de Dignitatibus Dei v. g. Bonificativi, Potestativi dic. dcc. idem est de bili di Are S Bonitas
135쪽
am Are: eroo hoc ipὶ habentur quot creaturae, tot vestigia Ss. I riados, ex quibus demonstrativd ad ejusdem demonstrationem ascendere possumus. Aliqua ejusmodi vestigia. aperio, & ex eis demonstrationem a posseriori Ss. Trinitatis ex verbis B. Lulli, quae habet Tom. . in Lib. Disput. inter Fidelem & Infidelem, pag. ao. ubi Fidelis ex naturalibus rationibus , Contragicente, quando potest, Infideli, demonstrat divinam Triadem esse unum Deum, ut quitur. II. - Ait Catholicus: Deus in tantum assimila- ω vit suas creaturas sibi ipsi, in quantum creaturae pontuerunt recipere similitudinem Εjus secundi im masis qualitates, ut per illam similitudinem humanus Ιn- ,, tellectus plus ascendat ad cognoscendum Deum, dch humasa V oluntas ad pilis diligendum illum , hoc
B autem ita convenit esse, ut Magnitudo divinae B ,, nitatis, Sapientiae, Voluntatis, Iustitiae Largitatis Ddcc. dic. non deficeret humano Intellectui di Volun-ritati, sed quia in creatis est nobilior de magis unuis versilis numerus Unitas & Trinitas quam alius nu- νγ merus: ergo patet, quod numerus in divinis sitis Unitas 5c Trinitas, Unitas quoad Essentiam, Tri- ,, nitas quo ad supposita vel Per nas. Quod autem Min creaturis Unitas de Trinitas sit numerus nobilior
,, dc magis universalis, patet, quia unaquaeque subis stantia creata continet praedictum numerum secunis dum suam totalitatem dc non ulta, ut substantiam mundi, quaesst tota in natura sensiuali de Intellectua- ,,li, Zc in con jiincto ut in animali rationali quod exli, illis est conjuncturn, di haec tria simi unus mundus: ,, hoc etiam patet in unaquaque substantia individua-Dra, quia unaquaeque stubstantia individua est ex so ,,ma, dc materia & eX conjunctione illarum ; nam is ex Brma de materia cujus ue substantiae proceditis una conjunctio ratione unius substantiae. Iterum is hoc etiam patet in intellectualibus substantiis, ut ,, in anima rationali: nam in anima rationali sunt tres,, P Prietates vel potentiae, quae sunt saltem realiter,
136쪽
13 Cursus Theoc tissimis D. I. P. II.,, si non sormaliter ipsa anima; hoc idem etiam muti,,tur de verbo, quod Producunt potentiae, videlicetri recolere, intelli ere di velle, quae tria sent unum ,, verbum: hoc idem etiam est de verbo Argumenti,M quod est unum de duabus propositionibus Suna con-Μclusione Mocedente ex duabus praemissis propositi fi nibus, A sic de similibus istis. unde patet necessa- ,,rib, quod in divinis sit tantum numerus Unus re Trinus, di non alius; quia si esset alius, necessario,, conUeniret, quod alius numerus a Trino & Uno Messet nobilior & universialior, quod est alsiam, ut es manifestum est nobis, vel quod Deus non assimi I seret sibi creaturas in tantum, quantum creaturie pocri sent recipere Mus similitudinem, cujus oppositum, Patet, ut nunc praedictum est. aa. Ad Rationem III. num. II. Quoties Doct res Scholae Anti-Lullianae formant demonstrationes de Deo Uno, toties etiam demonstrant Ss. Triadem. nam non possunt demonstrare Deum omniperfectum,
quin hoc ipsb saltem implicitis demonstrent persectis
simum in agendo, idque in aeternitate, alioquin haberent Deum in aeternitate otiosum & imperfectum, qui nullo dignus esset cultu de adoratione, si autem cognoscant Deum in agendo perfectissimum S hoe in aeternitate, jam probant Tivum, Bile, &Are: e go hoc ipQ demonstrata est Sancta Trinitas Unus Deus. quod autem praeseti Authores vim demonstrationis de Ss. Trinitate vel nolint agnoscere, vel non possint, tribuendum est aut studio tartialitatis, quo rius deberet esse mens vacua: aut respondemus ilis
is, quod B. Lullus sub nomine S figura Intellectus reqUndit fidei objicienti praecedente numero I9. Quae-
137쪽
CII Quomodo demonstrari possit Dis. Trinit. I 3s
. cuomodo demonstrari possis divina Tri
nitas dr. C Tatus quaestoriaest, ex quibus praemissis per lumen o naturale dictatis certo, infallibiliter A evidenter inserri possit haec conclusio : ergo datur divina
Resolutio 2sastionis ex Scholis Anti
Lullianis. RESOLUTIO. Praemissae ex lumine naturali
sectae de divinae Triados demonstratione per Tmum, dile , Sine, sunt obscurae dc periculosae in fide orthodoXa. . Ratio I. Barbaros illos terminos nemo hactenus intelibere potuit praeter Lullistas; ergo Lullistae debent esse homines planE speciales sub mirabili clia mate & sydere nati, qui li evidenter vident id . quod aliis est obscurum.. Ratio II. Juxta argumentationem per rivum, Fili, b Are Spiritus Sanctus est Bonificare, Pater Bonificativus, Filius Bonificabilis: atqui Bonificare, cum sit alitus Bonificativi, non est a Bonificabili, sed a Bonificativo; ergo in hac argumentatione male sim- Ponitur Spiritum Sanctum non procedere a Filio sed tantum a Patre, quod est contra fidem. Ratio III. Si staret haec Argumentatio, quod ex Bonificativo, Bonificabili, di Bonificare colligam tur esse tres Per nae: ergo pari Iure dici posset: in Deo est generativum, generabile, dc generare, ex
138쪽
is Cursus TheoL Lassianae D. I. P. II.
quo sequerentur tres aliae Personae: item in Deo ec se Spirativum, Spirabile, & Spirare, ex quo sequerentur tres adhuc aliae Personae, & proinde numero novem. A autem dicis: Generatio & spiratio est una eademque Persona, sequeretur tamen esse Per nas i saltem octo; sicut ergo hae argumentationes sunt erroneae & contra fidem , ita melior non videtur illa Lulliana, si solo lumine naturali niti velit.
Resolutiones ejusdem si uastionis ex Scho
6. 4 Ε SOLUTIO I. Praemissae ex lumine nat ri rati dictatae de divinae Triados demonstratione sunt evidentes & infallibiles, ex quibus legitimε infertur haec conclusio: Ergo datum divina Trinitas. Ad hane resbiu ionem fusius & dilucidli probandam libet hunc Articulum dispestere & subdividere inquatuor ff. in quorum pruno demonstrabitur, in Deo prodinionem ad intra , ου proinde dari saltem duo susia divina. in *. ferendo: ex duobusfuppossis pr eeriere tertium. in f tertio tantum dari in Deo tres Perias nos, & proinde in * quarto: esse Unum tantum Deum, ad quem precatur Ecclesia: Sancta Trinitas Unus Deus.
Demonstratur dari in Deo produmonem
ad intra , consequenter esse Iastem duas in Deo
tiris actualitatis, Potestatis & Nobilitatis est infinita, Bonitas, quam finita, sed finita Bonitas est ratio finito
139쪽
ZL. si modo demonstrari possit Div. Trist. I 3
1,nito bono, quod producat naturaliter & de se finiati tum bonum : ergo infinita Bonitas erit ratio infinitos, bono, quod Producat naturaliter , dc ex se infinia ritum bonum; igitur cum in Deo sit infinita Bonitas, ,, producet infinitum bonum, nihil autemuliud a Deo, potest esse infinitum, sed solus Deus, ut probatum ,, est: unde, cum Deus sit infinitum bonum, pro- ω ducet infinitum bonum, S per consequens idem S, aequale sibi in Bonitate, Estentia & Natura , cum superius sit probatum hic autem f. q. P robandum D quod non possint esse duo vel plura differentia per ,, Essentiam: unde, cum omnis actio sit supposito-hrum, scilicet suppositi ut producentis S rus positin ut Producti, convenit, quod inter producentem dc , productum sit distinctio suppositorum: cum idem n non possit producere seipsum; ergo sequitur quod hin divinis erit stappositum producens , S supposi-ntum productum, S utrumque dicimus Per nam, es cum Persena dicatur, individua substantia rationalis h naturae, & verius & magis proprid dicetur Per nati in divinis, quam in creatis; quia in divinis Per - ω na est incommutabilis existentia divinae Naturae, is ergo sequitur pluralitas persbnarum: nimirum ex is probata productione Dei ad intra.
8. DEMONSTRATIO II. ibid. AOmne id,
, quod est purus actus aeternus di infinitus, agit aetem, naliter & infinitd aeternum & infinitum , dias non ,, esset purus actus aeternus & infinitus, sed Deus est purus actus aeternus & infinitus: ' ergo agit aetern D liter & infinite aeternum & infinitum: sed omne ta-yle est Deus, ergo Deus producit Deum non autem producit seipsum, alias esset ante se et ergo alium Deum, non alium in natura, quod impostibile esses. 4. demonstrahitur et ergo alium in Persona, sive
Deus Deificativus producit Deum Deificabilem: ergo sequitur productio ad intra in Deo, ct pluralitas Pe
9. DEMONSTRATIO III. ibid. se In Deo suum existere di suum agere sunt idem , cum sit purus
140쪽
Mactus, sed Deus est Deus in existendo: ergo erit ,, Deus in agendo: ergo Deus producit Deum; aliis ,, Deus esset Deus in existendo, S non esset Deus in ,, agendo, igitur sequitur Pluralitas Per narum.1o. DEMONSTRATIO IU. ibidem. ,, Est im- ω possibile quod una di eadem simplex essentia distet M a nihilo in infinitum, & non distet a nihilo in infi-
ω nitum, quia implicatur cὀntradictio; sed divina es se sentia est eadem cum sua Potentia, quia est simplex: ἡ& cum Esentia siit infinita, distat a nihilo in infiniis tum, sed si de se& naturaliter nihil potest produc is re , sua Potentia non distat a nihilo in infinitum, is imo habet secum annexum nihil, si de se nihil po-otest producere; ergo Essentia divina distat a nihilo se inlinfinitum S divina Potentia, quae est idem cumis divina Essentia, non distat a nihilo, sed hoc est im- ω possibile: igitur divina Potentia potest aliquid deseis& ex se producere non finitum, quia non est divues sibilis, cum sit simplex; ergo producet de se di exisse infinitum, ergo sequitur pluralitas Perssinarum. 11. DEMONSTRATIO U. ibid. is Illudens est. ,, nobilius, quod est bonum, dc facit bonum, est in- is finitum, & facit infinitum, est aeternum , & facit aeternum, est persectum , & facit persecium &α,, dcc. quam illud, quod non facit, alias Potentia &ω privatio essent nobiliora, quam sint actus, sed Deus
se non selum est. ens nobilius, quam omne ens, sel, etiam simpliciter nobilissimum. unde cum ipse sitis summε bonus, infinitus & persectus, producet ho-
senum infinitum, AEternum persectum, quia Pro-- ducendo bonum finitum non coaequaret suum actum, o quantum ad terminum ad quem, stil. ad rem pro-
seductam; cum esset finitus sibi ipsi, qui est infinia
istus e nec in tali actu communicaret suam essentiam ris nihil autem potest esse Bonum infinitum, aeternumis S persemam, nisi solus Deus; ergo Deus produ-ocet Deum aequalem sibi in omnibus: igitur in divi--nis sunt duae Perssinae, producens & productum. ga. D