장음표시 사용
151쪽
bet ea dissimulare aiit praeterire quae laudi & persuasioni haud seruiunt. & idei reci audandus est inius quam reprehendςndus Cicero, dum tam dissimulamet di cauae illa percensti quae noua in Pompeio contigissent τSed adpensum.
Ora is omnibαι hominibus noua post hominum memoriam canstitutasunt. ea tam multa non sunt, quam ha g in hoc νno framine vidimus.
, Vm tam multa obseruauerit,quae praeter morem in Pompeio constituta essent,qiuasi exclamans,amrmat ne in omnibus quidem hominibus post hominum memoriam ram multa praeter morem seu noua fuisse constituta. Vbi sine dubio hyperboliculoqui videtur: nam si dixisset in nullo alio tam multa fuisse visa aut constituta, recte mytasse ac ve-rE: sed cum dicat in omnibus hominibus, id vero fidem superat omnem . quin ne si quidem in uno aliquo dixisset, id tuto dixisset cum adderet post limminum memoriam: mde enim , Obsecro, constare poterat M.Tullio neminem fili Ose post hominum memoriam in quo tam multa praeter morem seu noua essent com ituta 3 Sed nimirum amantibus canebat, dc apud eos dicebat, qui Pompeii laudus angeri ferebant non grauate. Denique ut rei magnae exprimendae causa aliquid incredibile proferamus, passim usitatum videmus.
A νe hac tot exempla fanta ac ram noua profecta funt in eandem hominema A.Catuli atque a caterorum eiusdem dignitatis ampsess morum hominum authoritate, lN circulum iam recurrit oratio. csi enim Catulum refellere cς pisset. dum nil noui in Pompeio diceret statuendum, nil contra ex Epsa Maiorum&instituta geredum, illud in primis Obiiciebat,noua piarn ulta&praeter exempla institui aque Maiorum fuisse in ipsomet Pompeio summa eiusdem Catuli voluntate constituta: quae stat metigna.
...-- - ne temere id aflirmare videretur; commemorare coepit atque auditoribus in memoriam reuocare. Nunc igitur cum ea percensuerit, rursus confirmat
eiusdem Catuli voluntate fuisse constituta,ut scilicet puderet Catulum amrmare nihil in Pompeio esse novandum. Addit autem l clam noua quae commemorauerat, non modo a QVatuli verum etiam ab aliorum eiu idem dignitatis amplissimorum hominum aut iid itate esse prosecta,duabus vropinor de causis. una est quia si sotieduis illud obiecisset non sibi idcirco dignum videri ut ob unius hominis aut horitatem contra exempla & instituta Maiorum sit aliquid gerendum, is sentiat aliorum quoque amplissimorum patrum auilioritatem ac voluntatem accessisse. Altera est uuia cum satis constaret alios multos eosque grauissimos Patres cum Catulo sentire contra Pompeium, atque in hac ipsa Catuli ratione niti; hos etiam sibi uno eodem. Que tempore refellendos, atque una eademque veluti machina prosternendos existimauit. Atque hic quidem rursus cautione indigemus, dum haec tot exempla tam a actam noua statuit ab istorum authoritate esse prosecta. nam quod ab initio diximus dum amrmaret Cicero Pompeium adolescentulum consecisse exercitum, eidem praefuisse, remque optimh suo ductu gessisse, ea inquam nequaquam videri a Catuli voluntate prosecta, idem de primo triumpho aflirmare licct: nam sponte triumphauit atque idem quoquo modo de altero triumpho dei ive consulatu dici
posset, quae duo ab inuitis extorsit. ita ut vel distribute sint haec explicanda, vel certe oratoriae licentiae tribuenda. p AM
152쪽
S. PTe digmtate a vobιι comprobatam semper esse: vestrum ab isto δε Populisae Romani amboratatem improbari. um videri possit resutasse Catuli si torumque sententiam, aut saltemi ilia argumenta reiecisse quae dicebam, iam commoda hinc occasione arrepta, eoi fert orationem, ut Populum Rom. commoueat pellatque contra Maniliam legis aduersiarios; ut scilicet eam labefactari
ne patiatur sed strenue tueatur. Vbi obsietuandum est, tam dii:
-- -- 'ti totelem, tunc maximε auditores tibi incendendos ae oee mouend , eum tuam sententiam confirmaueris atque aduersariam reieceris Rom. instigat atque incitat contra eos quos praestrinxit aduersari s L Rom. tanta humanitate ac facilitate tot ac tanta approbauerit exempla institutaque Maiorum in po
intolerandumque sit . ut nunc cum Uriram
IFI hen'nt, Populi Rom. sententiae ac voluntati reclamantes ac repugnantes e Ita cinidem acuth Populum Rom. incendit ut aduersus Catulum & seclatores suam.vt apest, sententiam tueatur: ac Manilii legem, velint illi aut nolim; ratam esse iubeat sum ςQxumdgnitas agatur&authotita, . Vuς ιuocat.
Ropositam rationem eonfirmat altius exaggersique. vi Ponulum suum de Pompeio ua piratico bello iudicium authoritat Emqued sendisset contra illos omnes qui dissentirent atque adco reclamareta quidni idem uadicium, eandem authoritatem ac dignitatem tuea-
.... i. utan Mithridaticorceri Es id fecerit, suo iure ei e ae .guli pi' iudicio e me. Ideri potest Eigo quemadmodum vos inquit) unum Po omnibus delegistis contra ncatas, laque istis ipsis, Catulo nimirum, Hor sim disectatoribus recti mantibus; ita faciendum est ut nunc etiam, quod de Pompeio is di uni 'cistis, fi cmum esse iubeatis, atque unum Pona petunt Imperatorem decerta 3 ε natis. Ait vero Pompeium bello praedonum fuisse propositum praeponeretis enim lego, non proponcrem ut aliqui) quod sortasse Gabinia lex ita haberet, conceoliae verbo praedones exprimeret . alioquin M.Tullius dixit nauali bello esse praepo situm quod etiam bellum omnium gentium appellauit; nescilicet miniti videretur Pompeii dignitas, quasi contra latrones delectus suisset Imperator. Et si alioquin farebatur interim Populum Rom. miseria ac turpitudine liberatum. qii At mi ieet Populus Rom. magnani ex hostibus iblis contraheret tu rpitudinem ac labem. Sed qua rursus Pop. Rom.ratione inflamet, audiamu1.
153쪽
et estra uis τ' lijs regere conantur . sin autem sos plus tum in Republica
vidisitis, vos, his repugnantibus, per vos ipsos dignitatem huic Imperio salutem ρ bi terrarum , attuo ras; aliquando isti Principes ossibi cateris Popo Rominiues aut oritati parendum esse fateantur. Cuti: . si ei aim quod paulo ante in piratico de Pompeio decreuerat
Populus Rom. miniis prudent et atque adeo temere fuisset constitutum; haberent aduersarii cur. ia in in Mithridatico repugnarentiulius voluntati, eiusdcoaque studia suis consilijs regere niterentur. Sed cum Populus Rom. plus vid crit, sapienterque, etsi illis repugnantibus, Pompeium delcgetit, Reipublicae dignitatem orbi te a i ii in talia tem per se ipsum ascerens, est cur tandem aliquando Principes isti lateam tur sibi caeterisque omnibus Populi Rom. authoritati parcnduestu. Hic vero Catulum eiusdemque sententis pr*pugnatores appellat Principes,ut clam illis inuidiam constet,.qui se in Rc publica Principes haberi vellent; ac Populo Rom. uniueris, cui obtemperandum est, resist e non dubitarent. Qisn illud Principes tui ironice for- 3 stat se dicitur, quia perperam sibi summam in republica aut horitatem vindicarent, aesuis illam consilijs ad nutum, si Deo placet, regere niterentur . vel fortasse tacitE Rei-rriblicae labem ii dicat,quae iam flecterct ad O garchiam , dum Crassus, Piso, Caesar,
ali laticinulti omnia ad suam utilitatem rapientes, principem authoritatem velo Cuparent,viet affectarem. ItaqueCice qpiashuc nouuserat in Republici, Populo sauer, ut inclinantem Reifublieae dignitatem sustentet ac tueatur.
AT que in Me belu Asiatico se regio, non solum militaris illa virtus quae e II in Cn. Pompeio singularis . sed aliae quoque virtutes animi multa se magna
Acile contigerat ut aduersarii, atque inter hos Catulus, alterum adhue
ars t naenilim assercntcs, amrmarent non deesse alios militari virtute
praed: tos viros qui possent strenue bellum illud administrare . quid i enim erat cur negarent bellum illud maximum ac necessarium Pom- pciocnc committendum,neci luetim aut quemquam alium denomine proferrent cui possct naui iras hoc demandari,aut saltem amrmaret. hon deesse qui egregie illam belli molem postent sustinerc Itaque sectendum erat N. Tullio ut hac quoquc in re ad iter sanos refelleret, atque unum Cn.Pompeium tali ac tanto bello idoneu in eiscostenderet. Hac igitur de causa respondςt Ariaticu hoc legitimque bellum non modo militarem virtutem requirere in Imperatore, Vertim Ct: atri alias virtutes multas ac magnas. ubi primum non statim concedit que iam uile qui militari virtute Pompeium aequaret cideo enim ait hanc in Pompeio esse singularem quod est exinai qm ac sum mana I tu na ubi id contingeret, adhuc contendit alias quoque animi virtutes in lati imperatore requiti, quibus caeteri id quod contunenter docebit careant. intelligit autem temperantiam fidem,humanitatem, ac cinteras virtutes illas quas iii Pompeio praeter sortitudinem esse ostenderat; sed in primis iustitiam ac moderationem, undo auaritiam ac libidinem a se suisque arceret longius . atque hinc emciet unum Pompeium idoneum esse Asiatico illi bello. Idcirco autem in Asiatico hoc bello & regio sigillatim tot ac tantas in Imperatore virtutes requirit,quod ea prouincia praedives esset & opulenta, atq; omnibus comodis abun-
154쪽
DIfficile est in Asa, Cilicia, Syria , regnis exterarum nationum ita versari vestrum imperatorem, is nil aliud quam de hse, ac laude cogitet.
Idetur hic pulcherrimum veluti documentum vel imperatori praescribere, vel in re militari & imperatoria pro comperto sumere; nimirum aliud nihil Imperatori cogitandum quam de hoste ac laude t de hoste ut eu m superet siquidem ad victoriam reserenda sunt illi facta, dicta, cogitata omnia: de laude, ut ne malis interim artibus ad eam contendat, ac propterea siue cum suis siue cst hostibus agat,31' nihil nisi honorificum gerat ac laude dignum. anquam aliud quiddam tacite, praeterea indicat his verbis; nimirum si personas seectemus, cogitandum de hoste tantum, non de sociorum vel coniugibus vel liberis vel mancipiis: si de rebus, non esse cogitandum de sociorum opibus ac diuitijs: ita quidem ibi libidini hic auaritiae,
omnino resistendum ostendit . quod is optimE secerit qui de hoste tantum ae laude cogitet.&idco paulo post, Etiamsi prens inquitὶ babeatis qui eollatis signis exercitus regios superare posse videatur ue tam nisi eris idem qui se a pecuniys Deiorum, ροι ab eorum coni gibus ae liberis, qui ab auro grasque regia manus, oculos, animum relabere post, non erit idoneus qui ad bellum Asatisum regia que mittatar. En huc sine dubio Octat documentum istud pulcherrimum: quia reuera dissicile esset ab illis temperare partim propter ingentes eorum locorum delitias ac diuitias; partim propter corruptam eorum temporum disciplinam, a factdm esset ut Imperatores ac milites rapinis ac praedae inhiarent, cupiditatibus denique omnibus indulgerent. certe aliqui non modo aurum,uerum etiam signa, tabulas, vestes,vast,mancipia. quicquid denique pretiosum erat,inde asportauerant. itaque praeclarum est cimuit aliouitam Asia summo ei imp
ris versia, ut nullum te signum, nulla pictura, nullum sas, nulla vestis,ni lium mamipium, nutila forma cuiusquam, nulla eonditis pecunia, quibus rebus abundat ista Prouincia; ab mah - , s regritate, eontinentiaque deduxerit. In Pompeio igitur spes erat omnis collocanda, qui se si16sque ab istis cupiditatibus coerceret. & ideo illud aflirmabar. cua caeterosremorarisient, hune non retardarunt: non aviaritia ab instituta earis ad Madam aliquam reuorauit: molibido ad Iuptatem, non amoenitas ad delictationem: Onremo signa edi res uias caeter que ornamenta Graecorum oppidorum qua eateri tollenda esse ambitrantur; ea sibi ille ne visenda quidem existimauit. Haec dc id genus alia de Pompeio. Appellat vero Asiam di caeteras illas regiones , exterarum nationum regna, non quod exterarum nationum regna essent potius quam Populi Rom. Prouinciae; sed quia ex exteris nationibus conit rent. nisi tamen aliquas quoque Asiae ac reliquarum illarum prouinciarum regi
nes extra Romani imperii fines designat, quibus oppugnandis minus idoneus sit qui aliud quam de hoste ac laude cogitet.
Einde etiam si quisent pudore ae temperantia moderatiores λ tamen eos esse tales propter multitudinemcupido ins hominum nemo arbitratur. 'niam sortasse ab aduersariis proferri potuisset aliquis Imperator qui non facile pudorem ac temperantiam abiecisset, esto etiam si quit M.Tulliu aliqui sint m eratiores, qui inquam non planEabiecerint moderationem s vox enim moderatiores non tam auget quam utrumque extenuat. -I 'erbsis, acerbius non augetὶ sed pud rem ac temperantiain viculique colere videantur; verumtamen Prouinciarum illarum Populi vix hc ne vix quidem id vel sentiunt vel credunt, dum
reliquorum cupidissimorum hominum multitudinem intuentur: dissicile est enim
155쪽
Daucos auosdam temperantes inter talem ac tantam intemperantium miluuionem 31, noscere. Atque het etiam dicuntur a M.Tullio, ut cum Pompeium & eius exercitii in ab ista laia immunem,caeteros ea edatos, ostenderit confirmaritu uni Pompeio tale ac tantum bellum mandari posse demonstret.&ideo liberius adhuc ad c telorum labem sese conuertit pergens.
pro eorum, quos ad eas hoc anno c m imperio misimus, iniurias ae libidF- es. quod enim fanum putatis in illis Merris noIIris manstraribus religiosum equam ciuitatem sanctam' quam dom- satir clausem aemu ita ι ὸ ρ urbes iam ocupletes, ac copiose requiruncur: quibus causa besti propter Hripiendi curpi irinum inserasur. Em hanc cum uniuersim declarauit supra noster Author, tum egre gie prosequitur in Epistola illa nobili ad Fratrem . Historici etiam
non flent; inter quos Sallustius Syllanorum hac in re auaritiam ac rapinas deplprat suse . Itaque Mithridates ut Romanorum auaritiam sugillaret, Aquilio Praetori aurum in os infundi iussit ac percolati. D nique Romanorum rapinae effecerunt, ut Mithridati dynastae assen-1ieutes tot millia Romanorum uno eodemque die Asa tota enecarent, Cicerotamen in praesentia refert recentiora vulneta , ad eos doscendens qui per idem tempus ataue adeo anno illo ob libidinem &auaritiam Romano imperio conflarent odium
ingens Id uilod crediderim propter L Pisonem & Acilium Glabriopem pronum ciati maxime: quorum ille Hispaniam, hic Asiam obtinuerat, cum periuncti essent Consulatu. Quanquam nil prohibet quin Praetores aliquos intelligat, quibus Pra toriae obtigeram Prouinciae. Etsi Acilium inprimis notare voluisse suspicatimi nam Draeterauam quod paulo antς indissuit hunc sibi legatum delegisse ad Prouinciam non curandam sed expilandam , hic Lucullanos milites habebat secum, qui rapinis assueti erant egregib. Hic vero, etsi iniuria ac libidines deploret, illis p as atque rapina , ijs stupra , ac summatim id quod vox indicat9 libidines lias, in cans, nil tamen commemorat interim quod non ad rapinas pertineat. nisi tamen illud quam Om,m satis elausam ac munitam fuisse putatis, ad libidines etiam relat tui. sanctam vero dicit ciuitatem quod a priscis illis mortalibus in auguratu condi solerent Vrbes, ac numini etiam dicati,ac suin' matim aliqua ratione in Deos referri, opulentis vero v hibus iiderri ait propter diripiendi cupiditatem in nm belli, quodςu lli praete tum & occasio- - nem a diam scilicet periculum illis ab ho stibus imminere simulantes obtein
156쪽
INCI C. PRO LEGE MANIL. IssΡARTICULA CLXXIII.
Luenter Me coram eum Catulo se A. mrtensio disputarem summis ociarisimis viris r nouerunt om sociorum vulnera: vident eorum catimi. rares, querimonias audiunt. Acile contigerat ut qui Pompeium mittendum negaret, alium quempiam proponerent qui non temperantissimus esset: facile etiam acciderat ut Catulus & Hortensius Acilio fauerent interim, ut ne exerculum alteri concedere cogeretur. Cicero igitur, quippe qui nouerat ad praedam illos verius quam ad tutandas Prouincias paratos esse, id Catulo & Hortensio tacite obiicit, percupidum se ostendens de iis coram, quod est cum illis praesentibus, vel potius inuoniam Hortensium interfuisse satis demonstrauimus) priuatim non publice, di uputare: praesertim cum isti no ian rarent sociorum detrimenta& calamitates, simulque illorum audiret querimonias. interim igitur vel quia saltem abesset Catulus, veI quia per tempus non satis ea liceret prosequi, vel quia priuatim potius quam publice illa cuperet cum illis agere setfire ipsa inuidiam ae periculum declinat, opinor) eiusmodi detrectat disputationem αcontentionem. ita tamen ut ad eos qui aderant Patres conuertat orationem, iisque saltem calamitatis illius originem cursim ostendat.Neque enim crediderim haec tam Populo quam Patribus exponi,cum contineant reprehensionem. Denique ii, non Populus Acilio interim atque huius ordinis Imperatoribus aut Praetoribus fauebant 'ac propterea ij,non Populus obiurgandus. Sed quid obiiciat audiamus. '
PRa se s vos contra hines exercitum mittere putatis e an homum simulatione contra os atque amicos P quae ciuitas est in Asa quae non mo o unius Imperatoris aut legatisd unius Tribuni militum animos ari Oritus capere Staticam calamitatem attingit eius originem aperiens, quia nimirum exercitum nomine quidem contra hostes, re contra socios imses, mitterent; ita ut nulla Vrbs esset in Asia quae, non dico unius Imperatoris aut legati, sed ne unius quidem tribuni militum, antimos ac spiritus,hoe est fastum, libidium, in primis vero auaritiam, capere aut explere posset.
a re reiams quem habetis qui collatis signi C, exercitus reglis superar.
posse videatur, tamen nisi erit idem, qui se a pecundis seiorum,qui aba -- roga Idque regia, manus, oculos, animum cohibere possit, non erit ido- meus qui ad bellum A suum regiamque mittatur.
157쪽
paucos quo sidam temperantes inter talem ac tantam intemperantium colluuionem aue, agnoscere, Atque haec etiam Muntur a M.Tulla O, ut cum Pompeium di eius exercitum ab ista labe immune na, caeterosea edatos, ostendem confirmaritue,vm Pompeio tale ac tantum bellum mandari lUise demonstret.&ideo liberihi adhuc ad csteroruni labem se se conuetiit pergens. i
pter eorum, quos ad eas hoc aos cum imperio misimus, iniurias ac libidires. quod enim fanum putatis in ruis terris ninris magistratibus religiosum equam ciuitatem fanssam' quam dom- satis clausam ac mu ita Misse 'orbes iam locupletes, ac copiose requirexIur: qui a causa mi propter viri exi e pirit/um inferat . Em hanc cum uniuersim declarauit supra noster Authiar, tum egre gie prosequitur in Epistola alia nobili ad infratrem . Historici etiam non silent; inter quos Sallustius Syllanorum hac in re auaritiam ac rapinas depl0rat sese. Itaque Mithridates ut Romanorum auaritiam sugillaret. Aquilio Praetori aurum in os infundi iussit ac percolari. D nique Romanorum rapinae effecerunt, ut Mithridati dynastae assen-
Consulatu. Quanquam hil prohibet quin Praetores aliquos intelligat, quibus Pro totiae obligerant Prouinciae. Et si Acilium in primis notare voluisse suspicatim : nam praeterqua; quod paulo ante indicpuit hunc sibi legatum delegisse ad Prouinciam non curandam sed expilandam, hic Lucullianos milites habebat secum, qui rapinis assueti erant egregie. Hic vero, etsi iniurias ac libidines deploret, illis et das atque rapina , iis stupra, ac summaum id q4od vox indicata libidines ipias, indicans, nil tamen commemorat interim quod non ad rapinas pertineat. nisi tamen illud quam domum satis clausam ac munitam fuisse pMt is, ad libidines etiam reser tur. unctam vero dicit ciuitatem quod a priscis illis mortalibus in auguratu condi solerent Vrbes, ac numini stiam dicari,ac suin matim aliqua ratione in Deos referri, opulentis vero ut bibus inferri ait propter diripiendi cupiditatem cam- sam helli, quoa ςst lli praete tum & occasiω- nem ; diam scilicet periculum illis ab horstibus imminere simulantes obtemdent ue, praesidiami colli. . . caiant tutandi ,
158쪽
Luenter fae raram eum, tuis se A. Hortensio disputarem fummis es
curissimis viris: muerunt enim sociorum vulnera: vident eorum calami. eares, querimonias audiunt.. AcilE contigerat ut qui Pompeium mittendum negaret, alium quempiam proponerent qui non temperantissimus esset: facile etiam acciderat ut Catulus &Hortensius Acilio fauerent interim, ut ne exerculum alteri concedere cogeretur. Cicero igitur, quippe qui nouerat ad praedam illos verius quam ad tutandas Prouincias paratos esse, id Catulo & Hortensio tacite obiicit, percupidum se ottendens de' iis coram, quod est cum illis praesentibus, vel potius inuoniam Hortensium intermisissatis demonstrauimus) priuatim non publice, disputare: praesertim cum isti no ignoin rarent sticiorum detrimenta & calamitates, simulque illorum audiret querimonias. interim igitur vel quia saltem abesset Catulus, vel quia per tempus non satis ea liceret prosequi, vel quia priuatim potius quam publice illa cuperet cum illis agere set si re ipsa inuidiam ac periculum declinat, opinor eiusmodi detrectat disputationem αcontentionem. ita tamen ut ad eos qui aderant Patres conuertat orationem, iisque saltem calamitatis illius originem cursim ostendat.Neque enim crediderim haec tam Populo quam Patribus exponi,cum contineant reprehensionem. Denique ij non P pulus Acilio interim atque huius ordinis Imperatoribus aut Praetoribus fauebant ac propterea ti,non Populus obiurgandus. Sed quid obiiciat audiamus.
Piro sejs vos contra hines exercitum mittere puratis ' an binium smutatione contra serios atque amicos P quae riuitas est in Asia qua non mo o unius Imperatoris avi legati sed unius Tribuni militum animos ac piritus capere
Siaticam calamitatem attingit eius originem aperiens, quia nimDrum exercitum nomine quidem contra hostes, recontra Eclostprisos, mitterent; ita ut nulla Vrbs esset in Asia quae, non dico unius Imperatoris aut legati, sed ne unius auidem tribuni militum, antimos ac spiritus,hoc est fastum, libidinem, in primis vero auaritiam, capere aut explere posset.
are etiams quem habetis, qui collatis signis I exercitus regios superare
posse videaturi tamen nisi erit idem, qui sta meanys scierum,qui ab a --, manus, oculos, animum cohi re possit, non erit idoneus qui ad bellum Asiaticum resemque mittatur. Ad Dissilired by Corale
159쪽
paucos quosdam temperantes inter talem ac tantam intemperantium e uuionem aue, agnoscere, Atque hae et am dicunt' ra M. Tullio, ut cum Pompeium Reius exercitum ab ista labe immunem, caeteros ea foedatos, Ostenderit confirmaritue uni Pompeio tale ac tantum bellulia mandari posse demonstrer.&ideo liberi hi adhuc ad cs- retorum labem se se conuellit pergens.
ρον oram, qπos ad eas hoc anno ς- -perio misimus, iniurias ac Midia
res. quod enim fanum putatis in illis Merris muris magistrati s religios est metustatem fanssam' quam dom/- stis clausam aem ita risse e bessam locupletes, ac copiose requiremur: Τηψνι cavs besti propter diripiendi e iraim inferas r. Em hanc cum uniuersim declarauit supra noster Author, rum este gie prosequitur in Epistola illa nobili ad Q Fratrem. Historici etiam
non silent; inter quos Sallustius Syllanorum hac in re auaritiam ac rapinas depl0rat sese . Itaque Mithridates vi Romanorum auaritiam sugillaret. Aquilio Plaetori au rum in os infundi iussit ac percolari. D nique Romanorum rapinae effecerunt, ut Mithridati dynastae assemii eutes, tot millia Romanorum uno eodemque die Asia tota enecarent, Cicero tamen in praesentia refert recentiora vulnera, ad eos dρscendens qui per idem tempus
atque adeo anno illo ob libidinem &auaritiam Romano imperio conflarent odium ingens. Id quod crediderim propter I-Pisbnem de Acilium Glabriopem pronui, clari maxime: quorum ille Hispaniam, hic Asiam obtinu at, cum persunta essent Consulatu. anquam nil prohibet quin Praetores aliquos intelligat, quibus Praetoriae obtigerant Prouinciae. Et si Acilium in primis notare voluisse suspicarim: nam praeterquam quod paulo ante indi uit hunc sibi legatum des.sse ad Prouinciam non eutandam sed expilandam, hic Lucullianos milites habebat secum, qui rapinis amaeli erant egregi E. Hic vero, etsi iniuriat ac libidines deploret, illis praedas atque rapina , iis stupra , ac summatim id uilod vox indicat9 libidines ipsas, indicans, nil
tamen commemorat interim quod non ad rapinas pertineat. nisi tamen illud quam domum satis clausam ac munitam fuisse putatis, ad libidines etiam reser
tui. sanctam vero dicit ciuitatem quia a priscis illis mortalibus in auguratu condi solerent Vrbes, ac numini etiam dicati,ac summatim aliqua ratione in Deos referri, opulentis vero v hibus inferri ait pr ter diripiendi cupiditatem sam belli, quodςst ili praete tum dc occasio:- nem ἐν diam scilicet periculum illis ab hostibus imminere simulantes obtentdentεque, praesidia ibi collor. rabant tutandi haecie , re ut illas dirit
160쪽
Luearer haec raram eum α. Catulo se di. Hortensio disputarem summis o
clarissimis viris r nouerunt enim sociorum vulnera: vident eorum calami. rates, querimonias audiunt.
Αcile contigerat ut qui Pompeium mittendum negaret, alium quempiam proponerent qui non temperantissimus esset : facile etiam acciderat ut Catulus &Hortensius Acilio fauerent interim, ut ne exercitum alteri concedere cogeretur. Cicero igitur, quippe qui nouerat ad praedam illos veritis quam ad tutandas Prouincias paratos esse, id Catulo & Hortensio tacite obijcit, percupidum se ostendens de iis coram, quod est cum illis praesentibus, vel potius inuoniam Hortensium interfuisse satis demonstrauimus priuatim non publice, disputare: praesertim cum isti no norarent sectorum detrimenta & calamitates, simulque illorum audiret querimonias. interim igitur vel qaia saltem abesset Catulus, vel quia per tempus non satis ea liceret prosequi, vel quia priuatim potius quam publice illa cuperet cum illis agere etsi re ipsa inuidiam ac periculum declinat, opinor eiusmodi detrectat disputationem αcontentionem. ita tamen ut ad eos qui aderant Patres conuertat orationem, iisque saltem calamitatis illius originem cursim ostendat.Neque enim crediderim haec tam Populo quam Patribus exponi,cum contineant reprehensionem. Denique ii, non Populus Acilio interim atque huius ordinis Imperatoribus aut Praetoribus sa uebant' ac propterea ij,non Populus obiurgandus. Sed quid obiiciat audiamus. '
PRO scys vos contra Miles exercitum mittere putatis e an binium uiatione contra serios atque amicos e quae riuitas est in Asia quae non mod)o uniue Imperatoris aut legati sed unius Tribuni militum animos adspiritus capere Statieam calamitatem attingit eius originem aperiens, quia nimirum exercitum nomine quidem contra hostes, re contra socios ipsos, mitterent; ita ut nulla Vrbs esset in Asia quae, non dico unius Imperatoris aut legati, sed ne unius Fidem tribuni militum, animos ac spiritus,hoc est fastum, libidinem, in primis veto auaritiam, capere aut explere posset.
are etiam si quem haberis , qui collatis A,Is I exercitus regiss superare
posse videatur: tamen niserit idem, qui sta pecundis sciorum,qui ab am 'gadque regia , manus, oculos, animum cohibere possit, non erit idoneus qui ad bellam Asiaticum rem ue mittatur. Ad Diuili sed by Corale