Pauli Benii Eugubini ... In M.T. Ciceronis orationem pro lege Manilia Commentarij. Vt autem cum theoria et praeceptis coniugatur praxis & vsus, ... Subiicitur Oratio pro Archia poeta, pro M. Marcello, & in L. Pisonem, ac singularum artificium explana

발행: 1625년

분량: 242페이지

출처: archive.org

분류: 연설

191쪽

IN CIC. PRO ARCHIA POETA.

olim dum siquido volitaret in auere Coraus . Scorpius λ terra prosilur ille aistat, Demias, ut rapiat, verum his testure mori , Tela repente citus fixis acura peri, Et vita orbavit: sic quamprior ille parabo Inselix asi, rettulit inde necem . .

In infantem euntem in praecipitium P

Infans Lusines scopulis nuper fatara errans: Actianaisis ibi forte peractasubis.

Mater at eduxist mamiliam e pectore: d is Mamma retro , vindex onmis atque necis.

In Humanae vitie miseriam

ἰέν, γάρ ζωοντες, M. παντοια πιρωσιν Ες κακα. σοὶ δι κακαν ἀ ρονα οφθυώ usi oracas iure probes natos desiere fueros In tuum ὸ matris dum prodeunt utero. Nosse beant contris, oriri, rellure relicta, 'Euos famuli mortis fata dedise neci. Omnia nam semper procedunt mala viui , Morrui at inde mali mane leuamen habens.

In Venerem E spuma maris nata

histris ἐκ ποντοιο τιθηνητῆρος ἀπελλης Τ Κυπριν γυμνανειδε λοκενο uJ αν Εα τρίαν ἐτυπω διαβροχον ἴδατος ἀφῶ Θλίβουσαν θαλεραῖς χερσὶν et τι πλοκαμν uenurice mari, Veneremeans exit Apelles Nudam,eum nuper nata, recίη se fua Et talem pinxit re Persam rore marino, Tergentemque comar floridulis manibus

In Vaecarum, & Iaspidis lapidi simagines, In annulo

192쪽

racrassi digito cernas . est Iaspin Mure, a spira rς putes,irameno hanc viride. . '

Iii virum fortem morbostinui lino tera

Pani smul petris sciWamconspicis Echo,

Reseram vocem qua resonaresset. stris imago loquax amaiar in ibasa AM . . Ludus, qua loqueris, tercipiens abeas.

In Merulam retibus cinam '

193쪽

IN CIC PRO ARCHIA POETA

In garrulam Picam occisam

Pica ego,stendator, Piscator, Pactor ad oras Audivere sibi, quam re are prius. Et varD quasve modo Drepata,velut Echo , Mordacem auernans harmoniam tib s. ne elinguis humi iaceo pro s4queis Nunc imitatricem reddere muta nego .

In Cicadam cantu vitam agentem & a senescis occisam

Πρὶν Alu Fn εροχ ἐριθηλέος ἔρνεσι πένraeteΗ -ος, η σκιερας ἀκροκομου πι τυος , Ε κρεκες ia ταρσοιο δἰ ἐξυος ἀχέ- μολπαῖ Τέττιξ οἰόνομοις, τερπνοτερον χελυos. Ny g έ σε μυρμακεσσιν υ χτ' εἰνοδίοισι δαμῆ χαἰ ciδοιά προ iδῆς ἀμφεκάλυψε μυχsse. Eιy εαλαα, συγγνωςόν, ἐπει at i κοίρανος δεινων, γρίφοις ἰχθυβολων ε θανω. Floridulis picea viridis pauo anu recumbens In ramis, Pinus alticomaue sinu . Pastores Erepera recreabas voce cicada, Per lumbos resonans, dulcior ipsa chest: Nune te formica triuis domarere, recesius Orci improuisus intimus occuluit. Capsa condonor cum Ahimnorum o Homestus Pisiatorum etiam retibus interje.

In Thetim naufragum in littore sepultum

Haud resso vigitis litoris eo memor. Is a fluctus feriunt prope ponti sexa inimici,

194쪽

Mortuur atque maris senitum miseraMdio semper,

taui fremit impellens me magis, atqDe magis . Aerumnis nec me fluit mors r quando quiete

mc possum Zlacida mortuus inde frat. In Aiacem sortiIer apud naves pugnant .

Non ιe saxorum fragor, aut nubes iaculorum , Repputit, aut ignis , vel giari, strepitus. Sed velutι quaedam praerupta, σtque assera rves , Sictis, or haud hostis turb/ne qaeassus,alis: .i Ga s non te ς eis armauit GDstis Virtuti reddens praemia digna tua e Parcarum tussis errauit: ab hoctisus vilis Ne pereas,proria sed moriare manu.

In inchoris Sepulchruin.

In Hereulein postquam leonem in Nemea interfecisset

195쪽

'IN CIC. PRO ARCHIA POETA.

arisori haud pinbae vos firmissiue νυ Horrendum fremitum qui Neme/--uis. Nam cecidit fericidaperempturas Hercuis forti, meata graui sent a columana. Huc agitore greges o rebat mugitibus EMORursus, desertιs quae manet in scopulis: Pelle leonina tectus tu seMare me, Iunonem placa, cui nothus est odio.

Eργα γαρ εὐηνm: δεδιδάγριεθα σὐ θαλασσα Δελφῖνας γέη--οτροφορεῖν. Non filum scimus bene aratos findere fulcra. E pelago naues ducimus ecce ιoues. Namque operas pacis docti siumus iar mare contra Delphinos terra iunge, Ut aratra serant. In tres sorores Minerive lanificis. Αι τρισσα , Σατυρατε, e ἡράκλεια, e Eπρῶ. γατέρες αουθου, e Μελιτης, σάμια ,

, ἀραχναίσιο μίτου πολυδίνεα λ ριν Aτρακτον, δολιχας in ατερ ἀ κατας, A J., ολυπιταθέων με δημονα κερίδα πέπλων Eυθμον ἄτριτ, ταδ' εἰροχαρῆ ταλαρον, Oli εσχον χερν Ρ σίον δηνα ον, αθάναι Ποτνια, τα 'ή ση σοὶ θέσαν ἐργατιδες. Euphro,cum fatire mul heraclia, creata Ex Xutho, ac Melite, tergeminae Samia. Licν Arachnaei famulum tulit una rotantem sum, cui compar addita longa colus.

Densi sollicitum radium tulit altera Pepti Sindentem , calathum terata lanigerum. Voeis i nendo diu manibus, Tritonia , victam uaerun ancilia haec iam posuere tibi.

In Priapi Simulachrum:casta & honesta.

196쪽

Custodem for scopulo, quem peremtunda, Priapum, Nautae Threisj me pse refert.

Saepe quibus velox orantιbus auxiliatore

Accuse, Pphyrum p pibus atque dedi triine nunquam nouram nidore, Or foribus aram Frustratam vernis, ut decet, esse vides.

Igηe sed assidua fagrantem tan/a hera Omba Diuis, νιμ honos, quanta piacere sui. ' i

In Marsyam Tibijs cum Apolline cenantem , & ab το suspensum

Σευ δεβοώ ola με'ιβρομον, εἰ ἐτιμ πα ἰ - Ο . Cὶς πάρος es φρυγίοις ψεσι μωσσμεθα. Corpore sublatus caprino, agitarus ab auris, Edensa pinu penduisses miseri. Pendulus est cantando ausus contendere Psςbo'. Monte Celanarum , cui domus es, Ure.

Nec tua post nobis Nymphis velut ante senasis Montibus in Phrygi,s tibia metus a.

In Priapi simulachrum,easta,& honesta

Incolo paruus ego pro jelitus pila Priapus , Mergus ubi nullus pervolitare sies. Cilo,pedes mutilus, seserto litore, qua em Ne piscatorum perpoliere manus. Sed si, quis Messor Pisatisve rogabis

' Et per isqvas video, Fa currunt: cognita nempe Ex opere, haud forma, nam μ imago Dys . Haec Arctatae, quae temporis iniuriae erepta sunt carmina: pauca illa quidem is non retii uligna quae a Cicerone commendentur. Praeclartim est autea laudato viro laudaria Tametsi an haec ex iis sint quae accurate scripsisse dicitur quaeque ad veterum Poci ra m laudem accederent, non facile est conuituere. Illud saltem statuere licet huius-

- modi

197쪽

IN CIC. PRO LEGE MANI L. io i

modi versius si ex iis sint quos diceret in temporeAuae desiderantur non potuisse non

esse praestantissima. Quanquam quatuor prima Epigrammata quae in Pana inscribi tur, sine dubio ex iis sunt de quibus ait Cicero Quoties ego hunc Archiam vidi, iud, ces, cutarenim vestra benignitate, quoniam me in hoc nou Venere dicendi tam diligenter attenditis quotiesago hunc vidi, cum literam scripsisset nullam, magnumnu metum optimorum versiiu m de his ipsis rebus,quae tu m agerentu rinicere ex tempore 3 quoties reuocatum eandem rem dicere commutatis verbis, atque sententiis

ed ad reliqua:in quibus posteriorem Confirmationis partem aggreditur sic perges.

Os TER4OR CONFIRMATIONIS

vel potius Refutationis pata ,

Im vade Humanioribus oreris ingenusque disii inis urebat eis.

I Vaeres a nobis, Gracche , cur tantopere hoc homine delectemur 3 quia suppeditat nobis, ubi, & animus ex hoc forensi strepitu reficiatur; &aures conuitio deesse,conquiescant. An tu existimas ut sirppetere nobis Dosse,quod quotidie dicamus in tanta varietate rerum, nisi animos nolitos d trina excolamus; aut serre animos tantam possie contemtionem , nisi eos doctrina eadem relaxemus e ego vero fateor, me ijs studiis esse deditum z caeteros pudeat si qui ita st Iiteris abdiderunt, ut nihil possint ex ijs neque ad communem afferre fructum, neque in adspectum, lucemque proferrerme autem quid pudeat qui tot annosita vivo, iudices,ut a nullius me unquam tempore aut commodo, aut olium Obstraxerit, aut voluptas auocarit, aut denique somnus retardarit. Quare quis tandem me reprehendat, aut quis mihi iure succenseat, si quantum caeteris ad res suas obeundas, quatum ad sestos dies ludorum celebrandos, quantum ad alias voluptates, & ad ipsam requiem animi, dccorreris conceditur to-rιs, quantum alii tribuunt tempestiuis conuiuiis, quantum denique aleae, quatum' ir pilae, tantum mihi Nomet ad haec studia recolenda sumpsero ρ atque adeo mihi concedendum est malis, quod ex hiis studiis haec quoque crescit oratio, & facultas,quae quantacunque in me est, nunquam amicorum periculis defuit: quae si cu i leuior videtur, illa quidem celth, quae summa sunt, ex quo sonte hauriam, sentio : nam nisi multorum praeceptis, multi uelitteris mihi ab adolescentia sua sissem, nihil esse invita magnopere expetedum nisi laudem, atque honestatem, in ea autem persequenda omnes cruciatus corporis, omnia perieula mortis,atque exilii parui esse ducenda; nunquam me pro salute vestra in tot,ac tantas dimicationes, atque in hos profligat rum hominum quotidianos impetus obiecissem .sed pleni sunt omnes libri; plenae sapientium voces s plena exemplorum vetustas quae iacerent in tenebris omnia, nisi literarum lumen accederet. quam multas nobis imagines non solum ad intuendum; verum etiam ad imitandum,tbrtissimorum virorum expressas scriptores,& Graeci, α Latini reliqueruntὶ quas ego mihi sempα in administranda Rep. proponens,animst, di mentem meam ipsa cogitatione hominum excellentium conformabam. Q retquispiam, quHr illi ipsi summi viri, quorum virtutes literis proditae sunt, ista ne d urina, quam tu laudibus effers, eruditi suerunt e difficile est hoc de omnibus confirmare: sed tamen est certum, quid respondeam. Ego multos homines excellenti animo,ac virtute su issse, & sine doctrina, naturae ipsius habitu, prope diuino per se ipsinci moderatos, & graues extitisse,sateor: etiam illud adiungo, inpius ad laudem atque virtutem naturam sine doctrina, quam sine natura valuisse doctrinam: atque idem ego contendo, cum ad naturam eximiam, atque illustrem accesserit ratio quaedam, consormatioque doctrinae tum illud neficio quid praeclarum, ac fingulare istere exi-sere rex hoc esse hunc numero, quem patres nostri viderunt, diuinum hominem,Rfricanum,ex hoc C. Laelium, L.Furium, modestissimos homines, & continentisii. mos ex hoc sortissimum viruin, ic illis temporibus doctissimum, M.tatonem illum senem. qui profecto si nihil ad percipiendam, colendάmque virtutem literis adiuuarentur, nunquam se ad earum studium eontulissent. Quod si non hic tantus fructus 3 osten-

198쪽

osten eretur, & sio his studiis desectatio sola peteretur, tamen, ut op nor,hane aninii remissionem humanissimam, ac liberalissima in iudicareris: nam ceterae neque temporum sunt neque aetatum omnium, neque locorunat haec studia adolescentiam alunt, senectutem oblectant; lecnndas res Ornant, aduersiis perfugium, ac solatia prinhent; delectant domi.non impediunt foris; pernoctant nobiscum, peregrinantur,ruiasticantur, quod si ipsi haee neque attingere,neque tentu nostro gustare possumus, tamen ea mirari deberemus etiam cum in aliis videremus. Quis nostrum tam animo agresti.ac duro fuit,ut Roscii morte nuper non commoueretur tqui eum esset sene mortuus, tamen propter excellentem artem,ac venustatem, videbatur omnino morii tondebuisse. Eigo ille corporis motu tantum a m ethso conciliarat a nobis omnibus; nos animorum incredibiles. moIus, celerita lςmque ingeniorum negligemus' Quoties ego hunc Archiam vidi, iudices, utar enim vestra benignitate quoniam me in hoc nouo genere dicendi tam diligenter attenditis squoties ego hunc vidi, cum literam scripsisset nullam, magnum numerum optimorum vertuum de his ipsis rebus,quae tum ageremur,dicere ex tempore t quotiςs reuocatum eandem rem dicere commutatis verbis,atque sententiis' qui vero accurate, cogitateque scripsisset,easti: vidi probari ut ad veterum scriptorum laudem peruenirent. hunc ego non diligam non admirere non omni ratione dethndendum putem 3 atqui sic a summis houa iii, hus, eruditissimiique accepimus; caeteraru m rerum studia,& doctrina, dc praeceptis.& arte constare ι Etam natura ipsis valere,& mensis viribus excitari; dc quasi diuino quoda spirituas flari, quare suo iure noster ille Ennius Sanctos appellat poetas; quod quasi Deorum aliquo dono, atque munere commendati nobis sint. Sit igitur, iudices, Sanctum apud vos,hu inanissimos homines, hoc poetae nomen; quod nulla unquam barbaria viola uir. saxa. Sc lblitudines voci respondent; heitiae saepe immanescantu flectuntur, atque consistunt: nos instilliti rebus optimis non poetarum voce moueamur 3 Homerum, Collophonii citiem esse dicunt suum; Chii situm vindicat, Salaminii repetunt; Smyrnaei vero suum esse confirmant 1 itaque etiam delubrum eius inopido dedicauerunte per multi alii praeterea pugnant inter se, atque contendunt. ergo illi alienum, quia poeta fuit, post mortem etiam expetunt, nos hunc vitium,qui & voluntate, & lmibus noster est, repudiabimus φ praesertim cum omne olim studium, atque omne ingenium contulerit Archias ad populi Rom. gloriam, laudemque celebrandam. nam decim bricas res adolescens attigit,&ipsi illi C. Mario,qui durior ad haec studia videbatur, iucundus suit. neque enita squisquam est tam auersus a musis, qui non mandari versibus aeternum suorum laborum facile praeconium patiatur. THEM ISTOCLEM illum, summum Athenis virum, dixisse

aiunt, cum ex eo quaereretur,quod acroama, aut cuius vocem libentissime audiret

eius, a quo sua virtus optime praedicaretur. itaque ille Marius, item eximih L. Plocium dilexit,cuius ingenio putabat ea,quae gesserat, posse celebrari. Mithridaticum vero bellum magnum, atque dissicile,&in multa varietate terra, marique versatum, totum ab hoc expressum est, qui libri non modo L. Lucullum, sortissimum ,&clarissim iam virum, verum etiam populi Rom. nomen illustrant. populus enim Rom. aperuit Lucullo imperante, Pontum,Ac Regiis quonda opibus, oc ipsa natura regi nis vallatu; populi Rom. exercitus, eodem duce, nonnaaxima manu innumerabiles Armeniorum copias fudit: populi Rom.laus est,urbem amicissimam CyE Zenorum eiusdem consilio ex omni ini tu regio,ac totius helli ore, ae faucibus ereptam esse, atque seruatam. nostra semper seretur, &praedicabitur. L. Lucullo dimicante, cum intersectis ducibus depressa hostium classis , dc incredibilis amu Tenedum pugna illa naualis. nostra sunt trophaea, nostra momi menta nostri triumphi. inare quorum ingeniis haec feruntur, ab his populi Rom. fama celebratur. Charus suit Africano superiori noster Ennius: itaque etiam in sepulchro scipio utim putatur is esse constitutus e marmore. at iis laudibus certh non solum ipsi, qui laudantur. sed etiam populi Rom. nomen ornatur. in caelum huius Proauus Cato tollitur; magnus honos populi Rom. rebiis adiungitur: omnes denique illi Maximi, Marcet Ii, Fulvii non sine communi omnium nostrum laude decorantur. Ergo illum, qui haec fecerat, Rudium hominem, maiores nostri 'in ciuitatem receperunt, nos hunc Heracliensem,

multis ciuitatibus expetitum, in hac autem legibus constitutum de nostra ciuitate eiiciemusζε is

199쪽

IN CIC PRO ARCHIA POETA. is 3

as eiiciemus nam, si ouis minorem gloriar fructum putat ex Graecis versibus percipi,

quam ex Latinis. vche menter errat: propterea quod Graeca leguntur in omnibiisse iegentibus. Latina suis finibus, ex guis ianὸ,continentur:quare ii res eae,quas gessimus, Orbis terrae regionibus definiuntur, cupere debemus, quo manuum noli rarum tela perueneruat,codem gloriam, san cimque penetrare: quodicum ipsis populis,de quorum rebus scribitur, haec ampla sunt; tum lis certe,qui de vita, gloriae causa dimicant, hoc maximum, & periculorum incitamentum est, dc laborum. Iam multos scriptores rerum suarum nragnus ille Alexander sexum habuisse dicitur 3 atque tamen cum in Sigaeo ad Achillis tumulum adstitisset, o fortunate, inquit, adolescens, quitii aevirtutis Homerum praeconem inueneris. dc vere snam, nisi Ilias extitistet illa', idem tumulus, qui eius corpus contexerat, nomen eius obruisset. Qii id noster hie Magnus,Milicum virtute fortunam adaeqirauit 3 nonne Theophanem Mytilenaeum,

scriptorem rerum suarum, in concione militum ciuitate donauit: & nostri illi sortes vir sed rustici, ac milites, dulcedine quadam gloriae commoti, quasi participes eius. dein laudis, magno illud clamore approbauerunt3 Itaque, credo, si Ciuis Rom. AN chias legibus non es let,ut ab aliquo im peratore ciuitate donaretu siperficere non potuit. Sulla, cum HisIranos,& Gallos donaret,credo, hunc petentem repudiasset.quem nos inconcione vidimus, cum ei libellum malus poeta de populo subiecisset, quod epigramma in eum secisset tantummodo alternis versibus longiusculis, statim ex iis rebus quas tunc vendebat, iubere ei praemium tribui, sit bea conditione, ne quid postea scriberet, qui sedulitatem mali pectae duxerit aliquo tamen praemio dignam, huius ingenium,& virtutem in scribendo,, c copiam non expetisset Quid3 a Q.Metello Pio. sana iliaristimo suo, qui ciuitate multos domuit, neque per se, neque per Lucullos impetrauisset qui praesertim usque eo de suis rebus scribi cuperet, ut etiam Co dubae natis poetis, pingue quiddam sonantibus, atque peregrinum,tamen au res tuas

, , dederet. neque est enim hoc dissimulandum, quod obscurari non pote st, sed prae no-l f serendit ira; trahi mii r omnes laudis studio,& optimus quisque maxime gloria ducitur. ipsi illi philosopbi etiam in illis libellis, quos de contemnenda gloria scribunt.

nomen suum inscribunt: in eo ipsb, in quo praedicationem, nobilitatemqne despiciunt. praedicari dele, ac nominari volunt. Decimus quidem Brutus, summiis ille vir,& Imperator Attii, amicissimi sui, carminibus templorum, ac monumentorum aditus exornauit suorum . Iam vero ille,qui cum Aetolis Ennio comite, bellauit Fulvius non dubitauit Martis manubias Musiis consecrare. Qiuare in qua urbe Imperatores prope armati poetarum nomen, & Musarum delubra coluerunt, in ea non de-hent togati iudices a Musarum honore, dc poetarum salute abhorrere . atque ut id libentius faciatis, iam me vobis, iudices, indicabo, dc de me quodam amore gloriae, nimis acti fortasse, veruntamen honesto, vobis confitebor; nain,qitas res nos in consulatu nostro vobiscum simul pro Ialute huius urbis,atque imperii.& pro vita ciuium, proque uniuersa Rep. gessimus, attigilliae versibus, atque inchoauit: quibus auditis quod mihi magna res, atque iucunda visa est, hunc ad persciendum holiatus sum rnullam enim virtus aliam mercedem laborum, pene 'Ditimque desiderat, praeter hanc lai ad s. dc gloriae: qua quidem detracta, iudices. quid est, quod in hoc tam exiguo vitae curriculo, & tam breui, tantis nos in laboribus exerceamus 3 certe, si nihil animus praesentiret in posterum .dc si quibus regionibus vitae spati tam circumscriptue'. eisdem omnes cositationes terminaret sitias, nec tantis se laboribus frangeret rneque tot curis, vigiliisque angeretiar, nec totieS de vita ipsa dimicaret. nunc insidet quaedam in optimo quoque virtus, quae noctes, oc dies animum gloriae stimulis com citat; atque admonet, non cum vitae tempore esse dimetiendam comemorationem nominis nostri: sed cum omni posteritate adaequandam. an vero tam parui animi videamur esse omnes, qui in repti blica, atque in his vitae periculis, laboribusque versamur, ut cum usque ad extremum spati tim nullum tranquillum, atque otiosiani spiritum duxerimus, nobiscum simili moritura omnia arbitremur an cum stat iras, imagines, non animorum simulacra sed corporum, studiose multi summi homines - reliquerint: consiliorum relinquere, atque virtutum nostrartim estigiem non multo malle debemus summis ingeniis expressam, & politam 3 ego vero omnia, quae gerebam, iam tum in gerendo spargere me ac disseminare arbitrabar in orbis terrae memoriam

200쪽

memoriam sempiternam.-vero siue i meo sensu post mortem absutura sunt, siue, ut sapientissimi homines pntinerunt, ad aliquam animi mei partem pertinebunt; nunc qu idem certe cogita tione quadam, speque delecto t. Hare non miniis eruditis qdam elegareterae perspicue M. Jlius de ingenuis disti. plinis. sane nisi eluendae accussationi tributa essent, ad laudationem per se pertibnerent a calixti generis orationem constituerent. sed ut dixi defensioni dicantur, de ideo pergit M. ullius perorati9nem aggrediens

Feraratio . .

QVare construate , iudices, hominem pudore eo, quem amicorum studiis vide.

tis comprobari,ium dignitate, tum etia venustate; ingenio autem tanto,quanu Iulii id conuenit existimari s quod summorum hominum ingeniis expetitur esse videatis: causa vero eius ita odi, quae beneficio legis, auctoritate beneficii, testimonio Luculli, tabulis Metelli comprobetur. Quaecum ita sint, petimus a vobis, iudices siqua non modo humana, verum etiam diuina in tantis nNotiis commendatio debet esse,ut eum,qi rivos, qui vestros Imperatores. qui Pop. Rom.res gestas semper om uit, qui etiam his recentibus nostris, vestrissique domesticis periculis aeternum set stimonium laudum daturum esse profitetur; quique est eo numero, qui semper apud omnes sancti sunt habiti, atque dicti, sic in vestram accipiatis fidem, ut humanitate vestra leuatus milius, quim acerbitate violatus esse videatur . . iVbi tum summatim colligit quae copiose disputauerat, tum sigillatim defensionii capita Iudicibus reuocat in memoriam . Quanquam, quoniam reuera nouo MO- dam&inusitato dicendi genere usus erat, ut omnem a se depellat inuidiam, paucissimmis illis verbis concludit perorationem. inaede causa pro mea consuetudine bre, εχ uiter, simplicii εrque dixti iudices, ea confido probataen omnibus: quae non sole, Meque iudiciali consuetudine,& de hominis ingenio,Hc communiter de ipsius strudiblocu tiis su na, ea, iudices, a vobiε sper esse in bonam partem accepta, ab eo qui iudiaci Lim exercet, cerib scio. a

H.ec summatim obseruare placuit in hac oratione pulcherrima. lectoream& accuratius expendere, dc scribendo imitati ne graueris ut uberiores in dies fructus percipias eloquentiae. Interim, si place , Praefationem percurrere ne graueris, quam in hac oratione habuimus ali- 'quando dum eam publich interpretaremur. Praefatio, de qua dixi, habetur inter rostra Miscellanea opusculat

Quibus ascripsimus Volumen xit. Ibi igitur sera tibi offeret huiusmodi praefatio: in qua - primum Tullianae huius orationis uti

litates commemoramus. tum v

ro Theoremata quaedam pr ponimus quae subinde m gna ex parte reiecimus adorationis explicatum,ac suo loco prosequuti sumus. Nunc tuum erit. Lector candide, ea recolere,ut maiore cum fructu rationem percurras. Nunc ad Marcellianam.

SEARCH

MENU NAVIGATION