Psalmi ex recensione textus hebraei et versionum antiquarum latine versi notisque philologicis et criticis illustrati a Joanne Augusto Dathio

발행: 1787년

분량: 493페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

In petra me exaltat b).6. Iam quoquo hostium meorum me victorem faciet Ut eucharistica sacrifieia in tentorio suo offerre, Laudare et celebrare eum possim. T. Audi, o Iova, Vocem meRm, Clamo, miserere mei, exaudi me. 8. Recordor tui praecepti: precamini ad me.

Ad te igitur preeor. 9. Noli mihi auxilium tuum subtrahere, Neque ignominia obruere cultorem tuum ae . Auxu

D h. e. me ab omni Periculo tutum praeststi. e hebr. extollet caput meum super hostes meos circum me.

Non displicet explicatio phraseos rarioris 'NA unquam dedit Schubensius de Defectibus 9. 2 s.

p. ' in et O. modo ne nimis ad literam inepte vertatur, ut ille fecit more suo: ne incsinare facias in nasum se vum tuum; sed dictionis proverbialis sensus exprimatur in versione: ne me ignomi uia obruas. - Digna tamen quoqoe est, quae Observetur lectio τῶν ό, μὴ tu

ἔργ' ἀπὸ τοῖ δουλου -υ, quae haud dubie fuit rimi;lo

quam etiam Vulgatus, Arabs et HieroΗymus habent. Equidem et ipse, uti Meuerus in Repertorio P. V. P. G. eam veram esse putarem, si lectio recepta admitte. ret explicationem minus probabilem. Quae praeterea ut distieilior, ex praeceptis criticorum faciliori est praefis.' renda. Syrus et Chaldaeus Iectionem vulgarem exhi.

102쪽

Auxiliator meus fuisti, noli me deserere, neque relinquere, o Deus salutis meael IO. Parentes quidem mei me deserunt

Sed Jova me excipit.

II. Ostende milii, . Jova, Viam tuam,

Duc me in via recta propter adversarios meos. Ia. Noli me hostium meorum lubidini tradere, .

Nam testes falsi adversus mo surrexerunt, qui anhelant violontiam.

. 13. I go vero certissime spero ID, Dei benignitatem

me esse experturum

Adhuc

bent. Ille sensum non male expressit: ne Quas in ira servum tuum, hic vero habet: ne inclines in

ira servum ιuum. o Gobaelis, qui Psalmum ad tempus, cujus historia legitur I Sam. 2I, refert, existimat parentes Davidis no- luisse eum excipere, quod sibi a Sauli crudelitate me.

Qui testionem τ NMI defendunt, explicant hanc

vocem ut formulam jurisjurandi per aposispesin: nisi credidissem, actum fuisset mecum. Sed parum aptum est contextui jusjurandum, neque dubitari potest, quin in hae voce subsit diversa lectio, ab antiquissimis Judaeo,

rum criticis jam observata, qui hanc vocem superne punctis notarunt. Omittunt eam Hieronymus, Aquila, Symmachus, Syrus et tres Tenuisoni Codd. III. I 2.

103쪽

XXVII

Adhuc in hac vita. '14. Expecta modo Iovam, 'Forti animo sis et firmo expecta Iovam.

PSALMUS XXVIII

plorat auxilium divinum adversus hostes, quibus poeimprecatur, sibi vero populoque suo Dei favorem

exoptat.

1. ΡΩImus Davidis. Ad te, Jova, clamo, meum refugium, noIi mihi de Nam si mihi defueris, aft p est mecum G.

. Audi, Iova, preces meas, quas ad te dirigo, Quando manus meas ad sanctum tuum ad eXpando.

3. Ne perdas me sicuti impios et facinorosos, . . 3 9. Chaldaeus tantum habet: Nun m

eredidissem. Sed LXX, Vulgatus et Arabs primata jus vocis partem se ad praecedentia verba

. . v. - - .

traxerunt: - ἐιείσατο η ἀδικία ἀυτῆς alteram vero partem N, orni serunt. Illud autem pronomen i

genio linguae redundat. Sic recte, uti arbitror, dilectionis diversitate judicat Geburus i c. Pro confortabit se. Deus, cor tuum, versione

tiquae omnes aliis punctis subjectis habent: t PNmum sit. -

Q hebr. Similis ero eis, qui desevdunt in foveam

104쪽

. . .

Qui simulant amicitiam cum aliis, et malitiam.

apud se fovent. ψ, Da eis prouti meruerunt, pro pravitate consiliorum siliorum, Opera ipsorum eis repende, repende mercedem

debitam eorum stadiis. . .

S. Etenim neque Deum curant, neque ad ejus Opera

attendunt, Perdet eos, nequaquam stabiliet 6. Laudetur Deus, nam preces meas eXaudivit. I. Jova est meum robur et clipeus meus, cui confi

do; factum mihi est auxilium,

Prae gaudio exulto meoque canticis F eum celebrabo. . 8. DeusM Quanquam lectio textus reeepta imam genio

linguae contrariam judieat Μ haesis Biblioth. Or. P. XIL p. 137. cui ii initis non detur, defendi potest loco haud absimili Ps. 137, 3. eanire nobis' Un unum ex

eanticis Sioniticis: tamen videtur h. l. legendum

Ex isissensu versionis Graecae, Syr acae et Vulgatae de quo tamen h. l. dicere non attinet) apparet, hos inte pretes legisse vocem cum 2 incipientum. Praeterea Symmachus vertit D et Hieronymus: in cantico me . Quae testimonia mih1 lectionem illam probabi,

Iem reddunt. Attamen nihil decerno, nam alteram quoque lectionem cum v Edem illi interpretes exhibςnt.

105쪽

e a . .

8. Deus salutem populo suo c)

Et constantem felicitatem regi suo praestabit S. Serva tuum populum tuoque peculio te benth

Custodi et redde eum subinde feliciorsin.

olebrat m jestatem Dei in tempestate eonspicuant.

Agnosciis majestatem et potentiam Iouae. 2. Agnoscite gloriam nominis Iovae, Adorate eum in ornatu sancto. 3. Vox Jovae super aquis auditur,

Deus gloriosus intonat, Iova super aquis multis 4. UOX Jovae praepotens est, i. Vox Jovae gloriosa. 5 Vox Jovae frangit cedros, . Frio Pro ra, et , s ri legendum esse populo eis.

dubitari potest; partim propter consensum omniur

terpretum antiquorum, excepto Chaldaeo, in hae b

ne, partim propter contextum. Nam non adest

stantivum, ad quod illud reserri possit. es t parallelum Ps. 29, II. et observati ad Psalteriumriacum.

a dii M DI varie explicantur: filii potentum, filii do

Michaelis, sevius et mederisiue deastrorum cultore

106쪽

PSALMUS XXIX

Frangit Ioin cedros Libani. 6. Illasque ut vitulum subsilire facit:

Libanum et Syrium b) ut pullum bovis seri. . Vox Iovae spargit flammas igneas. 8. A voce Jovae tremit desertum, . Tremit desertum Kad eschi e .

9. . UOX Iovae facit abortiri cervas, nudat silvas,

Et in templo ejus omnia celebrant majestatem. io. Jova imbres demittit -

Est et manet rex aeternus.

II. Jova vires largietur suo populo,

Eumque omnis generis selicitate cumulabit.

tantinet gratiarum actionem p= o liberatione ex praesentissimo mortis periculo.

1. Psalmus Davidis. Cantieum in dedicatione templi Q.

2. Te,

, a vi

P Sirion alias Hermon vocatur, Libano contiguus trans Jordanum, atque ultimus terminus est Palaestinae versus

orienteme Vasta solitudo Arabiae, alias quoque Sin et Paran dicta, in qua Israelitae tot annos commorati sunt, metonymice ponitur pro feris in ea obviis. Verborum hujus inscriptionis primum eum ultImo est

quenti voce non potest construi propter ri articuli prae

107쪽

a. Te, Io va, extollam, nRm me ex calamitate extraxNuc concessisti, ut hostes mei do mo possent laeta 3. Te, Iova mi Deus, in vocuvi, Meque salvum fecisti. 4. Ex inseris me roduxisti, Uitam mihi reddidisti, ex mortuis me revocasti l5. Canito Jovam vos ejus clientes,

Celebrato facta ejus sanctissima. 6. Ad breve tempus durat ejus ira, vita delectatur, Vespertini temporis tristitia mutatur mane in laetitu T. I

fixum. Igitur verba IV m expomant

essionem, qua Psalmus est compolitus, quam non pu fuisse eκ struthionem palatii regii in Sione, cui argua. tum Psalmi non satis convenire videtur vers . 8. 9./ sed' dedicationem loci illius, in quo David Deo aec exstruere decreverat, I Chron. 21, a6. Ost, I. occqua David hoc consiliuin cepit, argumento Psalmi bconvenit, quod ut pluribus exponam opus non est.b Secutus sunt 'lectionem textus quam exhib

οἱ ο, vulgatus, Syrus, Arabs. Marginalis ' 'Pu cest complurium Xennicotti Codd. admittit quidem plicationem per se bonam, si habeatur pro inlinit conjugationis I al: a descendere me in foveam, h. e. c

minus ego destendam in foveam : cf. Syllogen Dis Suhulten T. P. I. p. I 39. attamen ego illam praeferdam iudicavi, quoniam alias quoque obvia est, e. PL a 2, I. Ιψ3, 7

108쪽

. Ego quidem cum fortuna uterer fellet, Existimabam hane fore mihi perpetu pm: S. Etenim tu, Iova, pro tua benevolentia regnum meum firmaveras Q, Sed eum favorem tuum mihi subtraheres, veherimentet sum terreractus. Ad te, Iova, clamavi, ad te supplices preces misi r

xo. Quid lucri ex morte mea ' quid commodi ex

mea corruptione I

Num eineres ta laudabunt' num tuam praedicabunt-Veracitatem Cy

et t. Audi Iova, et miserere mei, Tuum mihi auxilium praesta. Ia. Μutasti luctum meum in gaudium,

Uestes lugubres mihi detraxisti et induisti mo

montem roboris' mei; in quibus equidem nolim sollic1' tare lectionem σου idque mutare in propter Versionem o, aere eis τῆ κα λει μου δύνα μυVulgati: praesitim decori meo virtutem, nec non Syri et Arabis. Hae enim lectio' ex seribarum errore facileor inem traxerit. Davidem autem montem Sionem, in quo regiam suam habebat, metonymice pro regno ipso dixisse, nemini durum aut insolens videatur.

in ἡ

109쪽

I 3. Propterea anima mea e) te laudabit, neque lasTe, Jova mi Deus, semper celebrabo.

PSALMUS XXXI

D statur David fiduciam suam, quam in Deo ponat . queum possit in maximis periculis servare. Referendus vidi ad perseeutiones Sauli.

I. Praefecto chori musici. Psalmus Davidis. a. Tibi, Jova, confido, ne me spem meam frustrarii Pro tua benignitate me serva. 3. I

Abest affixum primae personae in lectione recel' 'II. Sed supplent illud οἱ ο, ο ε αν ψάλη σοι

μου, et Vulgatus: ut cantet tibi gloria mea. Si e θ sensu plurium testium antiquorum quaestio deeest, utique sine aflixo 'legendum esset. Nam S chus, Theodotio, Hieronymus legerunt Irad, quoque, qui verbum in prima persona legit: cangloriam. Chaldaeus abstractum per concretum eκ ut lauisent nobiles mundi. Mihi quidem olim prae

lectio Syri interpretis. cf. dieha ad Psalter. Syr. Sed quoniam mutatio tertiae personae 'Pur in s Pire tantum bujus interpretis est atque voci pro anima a Davide alias quoque dieitui Ps. 7, 6. 16, 9. 57, 9. iam quidem prafferendancavi lectionem versionis graecae. Fortasse neglereliqui interpretes Jod aExum, quoniam immerant significationis illius; qua ignorata utique rius dicitur et vertitur : canet tibi glaria mea.

110쪽

3. Praebe mihi aurem, succurre mihi celeriter, Sis mihi petra tuta, arx munita ad me conservandum.

q. Immo petra mea et munitio tu tantum es, Et propter tuam misericordiam duces me, meique curam geres o). s. Eripe me ex reti, quod mihi abdiderunt,

Tu enim es robur meum.

6. Tibi commendo animam meam,

Me jam saepe liberasti, o Deus fidelis. . Odisti qui idola colunt; ego vero tibi confido. 8. Laetabor et exultabo de tua b Pignitate, Siquidem meam miseriam vides, meque in ipsa. mea calamitate amas.

9. Hostis manibus me non tradis, G a Viam n) hebr. nam et duces me.

Sensum, quem in versione indieavi, hene expressit Symmachus Per τημελήσεις H, quod est juxta Scholion: παντοδεπῆς με προνοίας αβωσεις. vid. Bi.I in Novo Thes philol. sub h. v. οἱ ό, λαθριιεις με.

Aquilae: με.

b) In textu est prima persona . Sed οἱ o, Syrus,

Arabs, Vulgatus et Hieronymus legerunt secundam personam, Quae lectio oppositione alterius membri

quae saepe se dicuntur. - ef Deut. 32, 2I. et Jon. a,9.

qui haud dubie locum noruum respexit.

SEARCH

MENU NAVIGATION