장음표시 사용
81쪽
rum violentiae et crudelitati succumbat. Sed Messias omηis gεηενυ erudelitates ab hostibus suis es perpessus. . Porro dicit se dies noctesque svsra clamasse, vers. 3. Iua verba Lugiorem moram indicant precum a Deo neglectarum, neque conveniunt Chrso ad paucas tantum horas in cruce pendenti. I. Neque ejus personam decet desperario summa, quam 'fectum in Psalmo loquens vers. o. et is prae se fert, penitusque secum actum dicit. 2uanquam enim Christus non omnis tiMoris aut anxietatis expers fuit, tomenrn extrema sua pusione magnam animi tranquillitatem ostendit, certus resurrectionis sua, et futurae gloriae. Tandem s. persona loqueus vers 1. et ε. provocat ad majores suos Deo Iseos et liberatos. 2uod Davidi melius conuenit quam christo, qui longe aliam libera-' rionem sperabat, quam illi majores ejus erant consecuri. - Meromen propterea unicum PDimi subjectum David potes haberi. Nam hostes usibus ejus potitos esse, easque inter se divisisse, vers. 97. non tum propterea porum probabile videtur, quoniam in hisoria Davidis hoc non narratur, sumi enim posser, hoc ut multa alia omissum esse; quam potius quoniam nemo facile verisimile dixerit, Davi dem exulem ea profugum, prater uses quibus indutus ero alias adbuc secum habuisse, quae in manus hostium venerim. Deinde nimis magna sunt et eximia commoda illa, quae persena in boo νιrno loquens in ultimis ver bu: ex suo exemplo in alios redundatura esse dicit. Propagatio re)igionis verae inrer ρmnes gentes semper est character temporum Messae, neque Davidem ex sua vita evenis is, aut eorum praedicatione bune sectuin sperasse probabiti vide, tur. Tandem allegationes Nov. Tes. ex hoe Psalmo Iob. a .
Hebr. I, M. u. ira sunt comparata, uν per accommodationem eas
factas eo dici non possis, nisi quis valde velis hypothesi suae indulgere. Puae cum ita sint, uirumque sufectum, Davidem ei Messiam in boo Psalmo jungevdum esse arbitror, ita ut dum David de se
82쪽
rebusque Ris loqueretur, spiritu prophetico simul Messiam moribun dum describeret. Haec hypothesis, quae ad complura alia vaticivia transferri potest, res V s. et 7a 9 nova non es, sed eum patribus
antiquae ecclesae, rum primis religionis purgatae instauratoribus probata. vid. Ernesi narratio critica de interpretatione prophetia arum messianarum in eccles Christ. p. My. Uc. Theol. . Sic quoque sentiunt de hoe Psalmo Venema in Comment. et Seller iuvers germ. Psalmorum. - Descriptions autem rerum suarum, quam David h. l. dedit, tempus vix aliud magis aptum videtur, quam illud quo a Saulo in deserto Mahon erat circumventus atque ita jam undique cinctus, ut elabendi rimam non haberet, nisi tempore opportunissimo Saulus esset revocatus. Bisoria legitur r Sam. 23.
1. Ρraesecto chori musici. Sub primum aurorae oris
Ex innumeris sere hujus inscriptionis explicationibus placuit hanc in versione ponere, quae saltem usu loquendi Iudaeorum defendi potest. Dedit eam Lubifootus ad Marci I 6, 2. ubi ex loco quodam Talnaudis - Hierosolymitani probat, Judaeos tempus matutinum inquatuor partes divisissse, quarum primam
cervam aurorae vocarint. Verum absit, ut quaestionem inexplicabilem explicandam mihi sumam. Quod tamen
ncit Faber ad Harmarum P. II. p. III. qui more suo primo ridet eos qui INVS de instrumento musico eκ- plicant; deinde excitato Talinudis Hierosolymitani loco , suppresso tamen Ligbfooti nomine, cui eam debebat, inscriptionem illustrat atque tanquam unice veram
83쪽
Mi Deus: mi Deus t eur me deseruisti' Remotus es ab auxilio meo, remotus a cIamore meo D. s. Mi Deus, clamo interdiu, neque respondes;
Clamo noctu, nee venit animo meo quiΘS.
q. Tu vero, sanctissime, habitas inter hymnos Ista litarum Q. s. Tibi confisi sunt majores nostri,
Tibi confisi sunt, eosque servasti. 6. Ad te clamarunt atque erepti sunt: In is sperarunt, nec spes eorum eos sesellit. - . Ego vero vermis sum, non homo: Opprobrium hominum ot contemtus populi.
8. Quicunque me vident, me doludunt: Labia distorquent, capitibus nutant. s. Jovae, inquiunt, est eonfisus, hie liberes, i Hic eripiat eum, si tam placet ei. IO. Tu vero me ex matris meae utero eduxisti: Tibi sidebam, cum ab ejus uberibus adhue
b) Sine mutatione lectionis, quam Tetentiores nonnullicritici tentarunt, repeto D ante ex praecedenti
es. Gelerus in Comment. ad h. l.
o h. e. tu quem Israelitae adorant, semper largam elalaudandi et celebrandi materiam praebes. Hunc sensum suadent sequentiae
84쪽
i I. Tibi Sarn ab utero commissus sum: Quam primum natus sum, tu Deus meus suisti. -
12. No me deserast instant pericula, Neque est qui adjuvet. '. iI3. Circumdederunt me juvenci multi: Feroces Basanis tauri me cin Xerunt.
'Iq. Aperuerunt contra me Os suum: Tanquam leo rapiens et rugiens.
I 3 Uiuius sum Ait aqua, soluta sunt omnia ossa mea,
Cor meum ut cera inter viscera mea liquescit. 16. Robur meum quasi testa exaruit,. Lingua faucibus adhaeret, in mortis cinere me deponis.
T. Canes O me circumdederunt. 4, E s Coetus
Q Quanquam Michaelis conjectura pro canes, aliis punctis subjertis venatores legendum esse a
ctoritate quorundam' interpretum antiquorum defendi potest, Aquila enim et Symmachus habent Θηραται, alius graecus κυιηνεταρ et Hieronymus venatores tamen receptae lectioni mihi quidem minime videtur praeferenda. Non decrescit oratio, quod Vir Celeb. dicit In Biblioth. Or. P. XI. p. ao8. dum hostes Messiae Uers. 13. cum leonibus comparati erant, si jam canibus simi- .les dicerentur. Etenim canes non sunt intelligenai fustibus aut lapidibus facile arcendi, sed canes feri, leo- . nibus ferocitate et saevitia non inferiores, tales quales Arahos
85쪽
74 PSALMUS XXIlCoetus impiorum me cinxit, Foedarunt o manus pedesque meo S. 18. Nuo
Arabes etiamnum alere solent gd castra sua tempore
noctiuno custodienda et defendenda. vid. Arvi us in Relati. P. III. p. O I9. vors germ.) Igitur etiam verso I. receptam lectionem defendo quam Μώ
chaelis ex eo quoque rejicit, quod absonum sit vertere: . . a manu canis. At, vide quam non dubitet Vir Celeb. idem peccatum committere, cujus Bochartum in eodem
loco libri cit.) accusat, partium nempe studium in defendenda sententia sua. Num verba illa non aliter verti possunt quam a manu canis' Quis linguae hebraeae tam parum est peritus, ut nesciat 'P manum Hebraeos saepissime metonymice pro vi, violentia etc. dicere Z Piget exempla adscribere cuivis tironi nota. eb Non prolixus cro in commemoranda lectionis diversitate, quae est in Codd. MSS. et impressis circa et
TM. Copiose de ea exposuerunt Bouartus in Hiero1. P. I. Lila. III. Cap. VI. p. m. 779. Michaelis in Biblioth. or. P. XI. p. 2o9 seqq. et Lillenibal in Commerit. crit. p. 377. Addo tantum Codices a Muricorio citatos, de quorum pretio, qui ipsum opus Κonnicottianum inisspicere non possunt, ex Brunsii editione Dissert. generalis Kennicotti judicent. Nempe pro unicus 2 s. habet π m. Sed habent: 39. 267. 27O.
277 in fine, 288. 6sio.. 4. 96. forte OO7. nunc 242. Ast Vlz habent 283 A. 29 I marg. 539 marg. 54amarg. 649. Equidem assentior illis qui lectionem ri
86쪽
y8. Numerare possem Omnia Ossa mea,
foedarunt s. eruentarunt defendunt. Ex antiquis' interis pretibus Aquila sic vertit, cujus versio αν plane docet, eum literam N putasse esse radicalem. Vorbum autem in lingua hebraica quidem non obvium ex lingua chaldaica, syriaca et arabica pluribus illustra. vii Bochartus i. c. cui addi pote st Michaelis i. c. atque probavit INP recte versum esse ab Aquila pexαιισχύνειν foedare, idque a scriptoribus graecis et latinis
dici pro torquere, cruciare, indignis modis tractare. Hane igitur lettioncm ut dissiciliorem praefercndam puto, ex lege criticorum quae faciliori lectioni minorem quam dissiciliori probabilitatem tribuit. Nam verbum rarum IXd occasionem dare potuit, partim lcetioni NI litera Vau in NI paulluluin deleta aut ' non satis producta; partim alteri lectioni TQ in qua stri . ba ex pronunciatione significationem divinans literam N omittebat. Minus autem iacile ratio reddi poterit, quae scribam moveret ut N inserereti Epenthesis hujus literae, quam Bochartus aliique ilatuunt, ut a Nd idem sit quod I, recte, uti arbitror, rejicitur a Michaeis ut figmentum Grammaticorum. Accedit et alia ratio, quam
saltem ii, qui laaec verba de crucifixione Christi explicant, admittent. Manua, non pedes cruci assigebantur, clavisque perforabantur, hi enim funibus cruci adstringebantur. η Locus quidem Joannis, Cap. IO, IT. Valde favet huic sententiae, neque huic contrarius est alius. Lue. 24, 39. eum neque in hoc pedes dicantur perforati, quanquam signa foedationis sive cruentationis
87쪽
Isti vero vident meam miseriam eaque delectantur a I9. Vestimenta mea inter se diviserunt, Et super tunica mea sortem jecerunt. IO. Tu Vero, o Deus, noli mihi de osse, Robur meum ad auxilium meum festina. I. Eripe. Vitam meam gladio,
Atque saevitiae canum animam meam. za. Serva me a faucibus Ieonis:
A cornibus bovis feri me defende.
23. Commemorabo nomen tuum fratribus mois,
In medio coetu te collaudabo. I) 24. Qui Jovam timetis, Iaudate eum: iVos posteri Jacobi, praedicate eum; veneremini
n6. Te in frequenti conventu laudibus efferam: '
Coram omnibus, qui te colunt, vota mea solvam. 27. Comedant inopes et satientur: i Laudent Deum ejus reverentes, Recreentur corda vestra in perpetuum.'28. Haec perpendentes convertent se ad Jovam Omnes totius hujus universi incolae: TE ID Sequitur verss. 24. et 25. formula hujus confessionis.
88쪽
Te adorabunt Omne nation CS. 29. Jovae est regnum, dominatur gentibus. 3O. Comedent et adorahunt. eum omnes divites,
Submittent sese ei amnes miseri et qui in ipso. γ. servare non potest g).3I- Ρosteri eum colent: 'Deo erunt ut nova generatio adscripti lib. 32. Venient et praedicabunt ejus justitiam Populo nascituro. Nam haec omnia patravit O
U Equidem non arbitror sollicitandam esse lectionem reis ceptam, quod statuunt interpretes recentiores, antiqv xum versionum dissensu, uti videtur, permoti. Admit-
tatur modo elliptis frequentissime obvia Ver-
hum vero πn in conjugatione Piet esse vivum servare norunt omnes. Neque satis apta est mutatio, qua viri docti h. l. tentarunt, contextui. Nam per I . ipsius Messiae non conveniunt haec verba, qui non potest particeps esse eodem modo beneficiorum regni sui, quo ei, quos ad hoc invitat.
B In catalogum membrorum novae ecclesiae reserentur cf. Ps. 87, 6.
D Sie nis sepe de insigni facinore usurpatur, e. c. Ps-- ῶ7, 5. Jer. 18,
89쪽
Testatur David Dens et fidueiam, quam in Dei favore et cura. ponat, qua se non Dium tutum ab omni periculo, sed etiam felicem
uae fortuαatum futurum ese Berabari , initur vero imagina ipsi fa-
miliari, a vita pasoritia sumta t- , a qua deinde transit ad deis heias vitae regiae. Videtur Psalmus ad initia νegni Davidis rosis rendus, cum ei a Sauli familia nihil amplius esset
Jova est pastor meus, nil mihi deerit. - . 2. In pascuis herbosis me recubare faciet, - Ad aquas Ieniter fluentes me duces.
Recta via me ducet pro sua benignitate. q. Igitur si quoque in valle tenebricosa mihi ines.
dendum est, malum non timebo, . Nam tu mecum es, pedum tuum tuusqUe bacu-
s. Mensam mihi instrues, spectantibus adversariis meis, leo caput meum unges, calicem abunde reple-. tum b) praebebis.' , 6. Ceris
u Ut pastor gregem pedo suo defendit ab impetu fera. rum, sie David defensionem a Deo contra Omnes hostes suos sperabat. ιν Largior cibi et potus portio apud OrIentales signum honoris est et amoris, quo hospes hospitem amplecti- . A . tut
90쪽
PSALMUS XXIII 796. Certo salus et benignitas me prosequentur per
Diuque in aede Dei commorabor. Α
sentiunt fere interpretes Psalmum hanc compositum ese osem e solennis pompae, qua arca foederis in Sione collocabatur. num haec prima illa fuerit, cum David hanc aream ex domo
obededomi in regiam s-m transferret, a Sam. Coxon. I. an alia quaedam, eum ex bello redux arcam loco suo reponeret, incertum est. Caeterum carmen alternis choris in ipsa solenni pompa cantatum fuisse, dubio caret ex
Terra Jovae est et quae eam implent, Terrarum orbis et ejus incolae. 2. Fundavit eum juxta maria Juxta flumina eum stabilivit. 3. ,,Quis montem JOVae astendere, se Quis in sacris ejus locis stare recte poterit' . q. Qui est insontibus manibus et pura mente praeditus. - Qui
tur, luculentIssimum. Genes. 43, 34. x Sam. 2, 5. Doederiein. ab Mare et flumina undique ambiunt terram et quasi includunt. vero non semper super sed juxta quoque significare, vel tironibus notum, Ps. I, 3.