Psalmi ex recensione textus hebraei et versionum antiquarum latine versi notisque philologicis et criticis illustrati a Joanne Augusto Dathio

발행: 1787년

분량: 493페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

I o PSALMUS M

Ia. Cor mandum in me erea, o Deus, ta ' Mentemque firmam mihi restitue o.

13. Noli me tua gratia indignum judicare , Sanctumque tuum spiritum mihi subtrahere.

14. Redde mihi gaudium propter salutem tuam, Animusque ad obedientiam promtus me sustentet. 15. Tuam voluntatem peccatores docebo, Ita, ut impii ad te convertantur. 16. Condona mihi culpam ob caedem commissam, ο' , Deus, Deus salutis meae. Lingua mea tuam celebrabit clementiam. II. Aperi, domine, labia mea, Ut os meum laudes tuas possit praedicare.

28. Nam non delectaris sacrificiis, haec enim darem.

Nee tibi holocausta grata fiant.

19. Sacrificia, quae Deo placent, sunt spiritus contritus, Animus fractus et amictus, hune Deus non despicit.

H Quae nempe constans sit in proposito virtutis. Innuit haud dubie dignitatem regiam sibi posterisque

suis promissam. Qua, ne uti Saulus propter peccatum suum privetur, enixe rogat. Cujus exemplum quoque an animo habuit, dum in altero membro de spiritu sancto non auferendo precatur. Sub quo ego omnes illas praeelaras animi dotes intelligo, quibus ad munus . , suum a Deo erat instruetiu. Quibus et olim Saulus l

gavisus erat, sed a Deo rejectus eis iterum Privaturi ix Sam. I 6, 1

182쪽

ID. Benefac Sioni pro favore tuo pristino, Et muros Hierosolymae constriae g . . . 2I. Tunc tibi placebunt victimae legitimae 'et solida

. sacrificia, . .

g Dubium minime contemnendum videtur, quod Venema in Commentario ad h. l. movit contra duos eXtremos versus hujus Psalmi. Existimat nempe eos adsumentum esse tempore exilii Babylonici adjechum, sive potina in principio reditus in terram Cananaeam. Rationes, quibus hanc sententiam probat, sunt sequentes: T. quia David in hoc Psalnio pro se et domo sua tantum orans vix commode pro Sione intercesserit, cujus status satis felix erat et firmus. a. Quia verba Ipsa clare loquuntur de destructione Sionis et Hierosolymae, quae Davi, dis temporibus minime convenit. 3. Quia verba haud obscure innuunt, cessare prorsus cultum sacrificiorum, Vovetur enim ejus exercitium in futurum , quando Deus Instaurasset Sionem, et cum ea instauratione connectunt. 4. David modo dixerat: Deum nolle sacrimes cia in hoc statu suo ad reeonciliationem cum eo em -

eiqndam. Quomodo igitur David in his dicere potuis-. set: Deo grata fore sacrificia post Sionem restitutaminonne potius dixisset: benefac mihi, tunc grata erunt, sacrificia mea. Doederisimus quidem huic sententiae acute objicit: hellum is hid haud dubie atrocius fuisse et , Prae stilis cruentum, clade Israelitis haud levi inflicta, a Satia

183쪽

s a PSALMUS LII PSALMUS LII 'Historia, qua Psalmum compositum esse inscriptio tradit,

D avidis. a. Cum Doeg Idumaeus Saulo indicasset, Davidem ad Abimelechum venisse. 3. Quid gloriaris do impietate, tyranneyDei benevolentia quotidie conspicua est a . o. Prava tantum animo meditaris, - . Ut

a Sam. II, I7. aQ. Af enim vero si quoque concedatur, sat gravem fuisse cladem istam, in qua Urias ce-eidit, tamen praeter eam Israelitae in illo bello calami-

tatem aliam oκperti non sunt, multo minus murorum Monis et Hier'solymae destructionem. M Mihi quidem non videtur lectio textus recepta solli-

citanda, quanquam eam nonnulli eκ conjectura mutare vellat. vid. Reperiorium P. VIII. p. 228. Neque le- ctionem των ό ei praeferendam putem, qui pro le-

. serunt et omisso , cum sequenti versu z'd',

gatus: quid gloriaris in malisia, qui potens es in iniquit sep Tota dio injustinam euitavis lingua tua. Nam ex meo quidem sensu minime inepta est oppositio in altero membro misericordiae et benignitatia divinae adseritiam et crudelitatem Doegi.

184쪽

ΡSALMUS LII

Ut novaeula acuta fraudes saei . s. Malum bono praefers, Mavis mendacium, quam vera loqui. 6. Amas sermones, qui sunt aliis pernicios,

Linguam fraudulentam. opterea te quoque Deus prorsus destruet, et equo sublatum et eversum e domo tua b exa. ι - stirpabit penitus ex hominibhs. 8. Videbunt hoe pii et timebunt, Et istum deridebunt.

s. En hominem l inquient, qui in Deo spem suam non ponebat, sed divitiarum suarum multitudine fretus impie tati suae sidebat.

. . .

so. Ego vero quasi olea virescam in aede Dei versans, Confidens Dei benignitati in perpetuum.

I. Te, tantae huius rei auctorem in aeternum celebrabo, In te sperabo, tu semper te benignum tuis praebes.

sie Psalmus eum XIV. excepto versi sexto et aliis nonnullis levisaribus mutationibus prorsus idem es. Cugus reperisionis auctorem equidem nolim ipsum Davidem facere, quum non ceno eonstet,ueque adeo probabile videst ' collectionem carminum, ab eo fortasse curatam, eandem ad nos pervenisse. Sed placet portus υpothesis

. H Anixum secundae personae addunt OI ἡ in editione Mao, dina et Complut. Vulgatus, Syrus, Arabs.

185쪽

Eiebb orni i in Introductione in libros Vet. Test. P. III. p. collectionem Ualmorum, quam codex Graicus continet, fuctam esse post reditum ex exilio Babylonico ex pluribus minoribus carminum

antiquorum collectionibus. Quo in labore fieri potuit, ut eolletior immemor, hoc earmen jam in sua collectione extare, illud repeteret. error eo facilias potuit admitti, quum brevis esset Psalmus, araque ab eo loco, ubi primum legitur, satis longe remotur. . Similia

error deprehenditur i)fra in Naimo septuagesimo et in simili negotia admissus. es ab eositatore proverbiorum Salomonis, qui etiam sentem, tias quasdam bis suo fasciculo inseruit. De argumento et secasione vide dicta ad Ps. XIV

a. Praefecto chori. musci. Adhibita tibia a9 canetis

dus. . Carmen didascalicum Davidis. ' 'a. Immi cogitant, Deum non esse.

Perdite et scelerate agunt, non est, qui recte saetatis. Deus e caelo in genus humanum prospicit, ' tUt videat, num sit, qui sapiat, qui Deum curet. 4. Sed omnes deflexerunt, Omnes intime sunt corruptu. Non est, . qui recte agat, ne unus quidem. 35. An non poenas dabunt isti impii omnes H, Q n, n nomen, ut videtur, instrumenti mullei e genet' . . re πνευματικῶν ut et praeter h. l. tantur

. Pt 88, I. obvium. R De signifieationh verbi h. l. cs dista ad ps. 14,4. An et i X legendum puto ,2 quod in hoc quoque Psalino ut in deeimo quarto legerunt omnes in

186쪽

PSALMUS LIII.

Qui populum meum opprimunt c, Deum non invocant 6. Tandem vehementer timebunt, qui nihil timebant, Nam Deus disperget ossa istorum profanorum O,' Igno

terpretes antiqui praeter Hieronymum, et 3O. Codd. . Municotti exhibent. o vid. dicta ad Ps. 14, 4. J Hie est ille versus, in quo noster psalmus a quarto dein cimo maxime differt. Quanquam vero illud discrimen sat magnum sit, ut non easu sed studio factum videatur, - tamen remanet convenientia in vocibus et literI ejusdem organi haud paullo minor, quae viris quibus.

dam doctis persuaderet, omnem illam diversitatem eκ scribarum erroribus originem traxisse. vid. Mehlerus ira Repertorio P. VIII. p. 234. Sed antiquissimae sint istae

aberrationes necesse est, in prima carminum collectione haud dubie jam existentes, quoniam versiones antiquae magna eX parte curu lectione recepta consentiundi Aquila quidem et Symmachus prorsus. Ille enim habet rori s Θεσε κορπισεν ἰσα παρεμβεβληκοτων oris' λπιναε, οτι ὁ Θaee δώρει ν αὐτο . Hie vero: ἰ γὰρ Θμι λασκορπωπ

ἀυτουe. Similiter Hieronymus: 2uoniam Deus persit ossa circumdantium re et confunderis, quia Deu1 pro jecie eos. At M ό cum aliqua variatione: ori o Θω

ιιουδ ειν ἀυτους. Quos Vulgatus interpres seeutus est: Iuoniam Deus dissipavis ossa eorum qui hominibus placent οῦ eonfusi

187쪽

I 6 P SALMUS LIII. - ignominia assiclentur, nam Deus eos .reprobavit. . Utinam e Sion e salus Israeli veniret, sublatis a. Deo tot populi sui malis G,

Tune exsultabit Jacobus, tune laetabitur Israel.

PSALMUS I Iv

r Arat David auxilium divinum aduersus hoster suos spe et Mutia fusoris et des otiis antea jam expertae, et propter Dorum

hostium improbitatem. .

s. Ρraefecto eliori musiel, fidibus adhibitis canendus.

i , Carmen didascalicum Davidis. a. Quum Siphaei Saulo indieasient, Davidem apud

. eos latitare a .

v - ' - , . . 3. Deus

eonfusi sunt, quo viam Deut sprevit eos. Neque syrus ab

hae lectione est diversus. Nimirum non dimelle est ad

divinandum, eos pro 'Mn . legisse ζuri et pro secundi persona tertiam ustam . Quas lettiones

textui vuIgari praeserendas esse propter sensus Aellita.. . tem cum mederisinio sentio. . Sed quod illi inter. pretes legerunt, non verio per hypocritam, quae lignifieatio partim contextui p ruin. Opta est, partim ab ipsa voee tyri aliena, sed per profanum irreligiosum , uti in ' Iingua Syriaca. De qua ejus significatione es Gala erin Advers. Misceli. Cap. sta. p. 67. Opp. . . o cf. observata ad Ps. 14 .a At his prodiderunt Sipim Davident, ut historisi tradit. 1 Sam. 23, I Q. et a6, 1. Postetiorem proditionem

video u

188쪽

PSALMUS LIV

s. Deus: pro taa potentia me serva,

Pro tua virtute ectusam mestm age. 4. Λudi, O Deus, preces moas, Attendo ad sermones meos.

5. Homines enim arrogantes insurgunt contra me, Attoces vitae meae insidiantur, Deum non reverentes. 6. At Deus me adjuvat. Dominus me sustentat.

, Convertetur O malum in hostes meos. Providentur ἰnnuere, quae de mira ejus conservatione et deri, sensione ab hostibus commemorantur.

Reeepta lectio est t peregrini. Sed Chaldaeus m. . rerpres degit α It superbi. Quam lectionem etIam

octo Codd. Lennicotti exhibent et praeterea loeus Ps. 86, I4. Phrallelus valde probabilem facit. Manias quῖ-dem et Mialerus in Repertorio P. V I. p. 237. de nindunt receptam lectionem, quoniam peregrinus Inter harbaras nationes pro hoste habitus sit, hinc etiam apud Romanos olim hosti peregrinum notarit. . . Sed quanα quam hoe docte observatur, tamen haud scio an hie vocis usus etiam inter Israelitas obtinuerit, quibus Mo- . ses humanitatem erga peregrinos in lege sua saepius injungeret. Quae me moverunt, maXime tamen locus parallelus Ps. I4. M lectionem Chaldaei interpretia praeserendam censerem. o Seeutus sum lectionem textualem ἰ quam chaldaeus quoque eκpressiti Marginalem exhibent complures Kennicvrti eodites, item Oi Symmachus et Syrus. Utraque sensum faeit non incommodum.

189쪽

Pro 'fide promisionum tuarum perde eos. 8. Ego promto animo tibi sacrificia offeram, . Teque, O JOVa, . Ob summam tuam bonitatem

celebrabo. -

Immo me ex omnibus periculis eripuit, Ut hostes mei mihi essent spectaculo' c.

Psalmum hune compositum esse in fuga propter Absalomi seditio-

nem, argumentum satis probat. Conqueritur de periculis sibi ri-

mestris ab hostibus iniquissimis, e quibus unum in primis Abito. philem innuit vers u - ου. Poenas divinas omnibus impre- .catur, seque spe et fiducia divini auxilii erigit.

Carmen didascalicum Davidis.

2. Audi, O Deus, preces meas, . .

Neci tu subtrahe meae supplicationi.

Attende ad me et exaudi me, . '

Anxie discurro in precibus, meis et vehementi desiderio agitor M,

Q Utor hae plarasi Ciceroniana ex loco quem Mehleruscitavit, Lib. X. Epist. ad di Atticum Epist. I. . Caeterum forma loquendi Hebraeorum, qua verbum sequenti Belli construunt ad laetitiam et delectationem indi-

candam, quae ex alicujus rei consideratione percipitur, sepe in Psalmis et alias quoque occurrit. ab Verbum πm ex lingua arabica illustiarunt Silubens ad

190쪽

Propter hostium eiamores, propter impiorum

injurias, ' ,

Pessima edisti adversus me consilia eudunt, iusti que irati adversantur.

s. Cor mihi In pectore trepidat,

Mortis terrores ms in essunt. s. Timor et tremor me invadunt, Horror me totum pereussit.

Dicor utinam haberem alas ut eolumbal Avolarem et in tuto ioco quiescerem. 8. Longissime aufugerem in locis desertis commorarer. s. Fuga salutem peterem ab imminente procella.

Io. Perde eos, o Deus, scinde eorum eonsilia, Violentiam et contentionem in urbe esis novi. II. Haec diu noctuque in ea grassantur,

Scelera et iniquitas obversantur.

ra. Improbitas in ea regnat, .

Fraus et dolus in eius plateis non cellant. --I3. Non hostis me opprobrio assicit, hoc enim serrem, Non inimicus se eontra me effert, hunc enim vitarem. 24. SQ tu ejusdem meeum eonditionis,

derus ad Origg. Hebr. Cap. I. p. I 3. prima significatio est: ultro eitroque agitari s discurrere pabulandi cau-D.-αm vero dieitur de siti vehementior hine trans- sertiar ad immodicum animi appetitum.

SEARCH

MENU NAVIGATION