장음표시 사용
201쪽
fI. Laetabitur pius, dum hane, ultimem videli
Pedes suos intinget sanguini impiorum.
Ia. Atque omnibus fatendum erit, pio sua manem
Deumque esse, qui mundum judieet.
Preces continet pro Iui conservatione ab hosibus impiit, qui eum siue causa persequerentur et perdere studerent. - us uirum hοὐ stibus perditi is poenas divinas impretatur, sibi vero defensionem
liberationem ex omnibus perieulis fiducia rem in Deum
- perdas. Monumentum Davidis. Quum misisset Saulus, qui ejus domum custodirent, ad eum
raesecto chori musici. modum eantici noe
jam Symmachus et Hieronymus verterunt per
crescere, ων ς ἀυ&θωσιν, antequam crescant. Quae signifieatio nili torte hi interpretes legerint verbo
ita vindicari potest eκ usu ejus in lingua arabica. Ρlacuit haec conjectura quoque Doederisinis in Scholiis ad h. l. cujus versionem supra posui. - Historia legitur I Sam. 19, II. Sed non sne. rati ne Misbaeli, Mappio et Mehlero haec inseriptio suspecta videtur. Nam nonnulla in hoc Psalmo occurrunt, quae illi historiae minus conveniunt, v. c. vers. 7. Versio Syriaca occasione caedis in sacerdotibus Nohensibus patratae I Sam. 22, I 8 seqq. Psalmum compositum tradit.
202쪽
2. Serva me, Deus, ab hostibus meis,
Ab advorsariis mois me tutum praesta. 3, Serva m.e ab impiis, Des de me ab hominibus sanguinolentis. ' - .
q. Vitae enim meae insidiantur,
Concurrunt adversus me νὼ homines feroces,
' Sme culpa aut crimine meo, JOVR.
s. Sine culpa mea concurrunt et se parant, '' Adsis ad meum auxilium et vide. 6. Tu, inquam, Deus omnipotens, Deus Israelitarum adsis ad judicandum istos homines c, Nec miserere ullius horum hominum pessimorum. T. Re infecta vespere discedant,
Latrent ut canes, urbem pereurrant.
s. Ore enim 1uo nil nisi noxia proferunt O , Omnes eorum sermones caedem intendunt, nee quemquam esse putant, qui opem ferat G.
integris gentibus sermo est, sed de quibusdam tantum hominibus. Atque exissimo per contemtum Davidem hoc nomen ut et synonymi um de hostibus suis usurpasse, ut Ps. 56, 8-
Verbum P dicitur in utramque partem, h. l. in malam de sermonibus impiis, ut Ps. 94, 4. Prov. II, 28. hebr. nam quu-Verba sum haud
203쪽
9. Tu vero, 'o Deus, rides eos,
Despieis istos homines omnes. -
Tu enim, O Deus, meum es refugium, Deua mihi gratiosus. - xx. Mihi subveniet Deus,
Faciet, ut vindictam in hostibus meis videam.
ra. Noli eos interimere, ne hoc populares mei
obliviscantur i dubὶe hominum Istorum Implorum, laetantium de eo
quod nemo eorum conatus impedire postit. - .
audire pro: opem ferre, I Sami 15, 3. 'f) Lemo recepta textus duplici mo do solet explicari. . Vel ut sit Nominatiuu , sie di/
ctus, absolutus, qui integri membri vim habet : rotu ejus se. Sauli, quod attinet, ego illud non curo, nam: te observo h. e. tuum auxilium expecto. Vel ut sub
intelligatur propter robur ejus te observo etc. Sed assentior viris doctissimis mcbaeli, Manio, Doederisinio.. Meblero, qui hunc versum ex ultimo emendandum putant, in quo haud dubie eadem sententia repetita est, ut Ps. 42, 6. IO. Consentiunt ex parte versiones anti' quae, legerunt omnes et habent seκ Codices Mn eorri. Sed pro legerunt tantum Syrus et Arabs. Ex eadem ratione jungo duo verba prioήra versus undecimi cuim decimo, uti est in versu duo
204쪽
Per tuam potentiam eos propelle. Dejice eos, Domine, qui uos defendis. ε 3. Quidquid dicunt, malum et perUersum est, Sed capiantur in fastu suo; jactant adeo sese perin
juriorum suorum et mendaciorum. I 4. Perde eos, o Deus, in ira tua; perde eos, ut ne
amplius supersint, Ut intelligatur, Deum Jacobitarum dominum esse,
Is, Re insecta vespere discedant, Latrent ut canes, Urbem percurrant.16. Incertis sedibus oberrent, ut Vistium quaerant,
Quem quum non inveneri ut, irascantur. IT. Ego vero tuam potentiam canam, mane tuaM erga me benevolentiam celebrabo. Etenim tu meum tutamen et in adverse fortuisna perfugium fuisti. I 8. Robur meum i te canam, . Nam, Deus, meum refugium. es, Deus mihil gratiosus.
IM Me carmine duplex tempus idque maxime diversum haud obscure innuitur. Praeteritu triste et calamit m r - 7. Praesens, derum et fortunatum δ - Illud multi interpretes de eodem illo bello Davidis eum Suris ancipiti fortuna geso, de quo in inscriptio- , explicant. Sed omnino dubitari potem an hae inscriptio satis N accurare
205쪽
accurate addita sit. Posterior quidem carminis pars minus bene ei respondet. Nam in hac David primo utatur de tribubus quibusdam Israelisicis arctius ei junctis; deinde de victoriis non ab Ed
mitis randum, sed etiam a Moabitis et Philisaeis partis. Propterea placet hypothesis Ve nem ae, qui carmen compositum putat a Dauide, postquam ab omnibus tribubus rex esset creatus, atque in parte
priori r - 7. sermonem esse de satu trist et assiicto regni post mortem Sauli, , antequam David ab omnibus tribubus rex esset electus. In posteriori de initiis regni David. ei longe flictoribus, ex quibus 'spem coperet, de incrementis potentiae sua et victoriarum futuris.
raesecto chori musici. Adhibito instrumento minsco Schuχhan Eduth a9. Monumentum Da-
vidis. . Carmen didacti eum. ia. Postqutam pugnaverat cum Mesopotamis et Syris Sobenis, Ioabus vero reversus in valle salis duodecim millia Edomitarum oeciderat f.
. vid. Simonis in Lexico sub voce . b) De dissensu, qui est inter loca O Sam. 8, Ι3. et I Chron.
I8, II. et omnino de hoc bello Davidis legatur Mi. chaelis Historia bellorum Davidis cum rege Nesib. P. II. Coinmentati. societati Scient. Gaetting. praelecti. P. II. Sed magna illarum dissicultatum pars disparet, si sumitur, quod in argumento Psalmi jam observavi, inscri
ptionem minus accurate esse additam. Hubigantius adversum septimum id ipsum jam monuit, et Psalmum ad initia regni Davidici retulit. Quam hypothesin de
206쪽
3. O Deus nos deseruisti, vehementer nos afflixisti,
Irascebaris, Jam ad nos redis.
q. Tu terram commotam dissidisti,
Has ejus fracturas sana, ruinam minatur. 5. Graπi calamitate affecisti tuum populum, Propinasti nobis vinum inebrians 6. Tui cultoribus vexillum d) erexisti, Ut eo ab arcubus hollium confugiant
inde Venem plurἰbus ornavit, ita tamen ut ἰnseriptionem cum historin et Pisimo ipso conciliare studeret, sed perquam coaste. Q Tropus orientalibus perquam familiaris. Dicitur gutem
vinum aut cata, e, quo hibitur, In utramque partem, ad hona et mala, quae quis suscipit aut patitur, indicanda.
vid. Gulsius in Philol. S. p. I 2 Ex usu loquendi ambico hanc formulam illustravit Mehlerus in Obsero , vati. philol. p. 35. et in Repertorio P. IX. p. 72. Q Vexillum hoc, ex hypothesi de tempore et occasione Psalmi compositi, est ipse Dauld, quem populus, quo-
niam de eo optima quaeque sperabant, ut milites vexillum, ad quod eis concurrendum, respicἰebatio Quoniam lectio textus recepta non commodam admittit explicationem, secutus sum eam, quam habent οἱ ο,
ροπ κ. Vulgatus et Hieronymus: ut fumrent a facie arcus. Qui omnes zzun , derivarunt a
du et loco legerunt n D. Syrus quoque eOV i u ledem
207쪽
. Ut eripiantur dilecti tui, Serva nos pro tua potentia et eXaudi nos. --8. Deus suas mihi dedit promissiones f). Exsulto. Dividam Sichemam, vallemque Suchoth dimetiarg 9. Mea est Gilead, mea Manasses, Ephraim tribus validissima mea est, ut et Juda tribus princeps F .
dem modo legit, addita tamen negatione parum apta, ne fugiant a conspectu arcus, uti jam quidem de ea ju- dico; cf. observat. ad Psalterium Syriacum. Attamen antiqua est lechio vulgaris, quam Aquila reddidit sine sensu: του ση μειουσθμ απο προσωπου βιβαιοτητος, ut signifiremur a facie firmitatis, et Chaldaeus: dedisti metuentibus
ie vexillum, ut exaltentur in illo propter veritatem Abra. hami in aeternum.
D hebr. Deus locutus es in sanctuario suo. Quae non sie intelligo, ut nonnulli interpretes faciunt, as si Deus a Davide loquens introduceretur In sequentibus. Ea enim Deo non conveniunt, sed personae Davidis, vi, quid factitrus sit, docet, ex quo Deus - Hie contextus plane, uti arbitror, docet h. L uti saepe, explicandum esse per promittere. . f h. e. regiones cis et trans Iordanum mihi parent, et pro arbitrio cum eis agere possum. h Verba taxius, si ad literain redduntur: Ephraim robur capitis mei, Iuda legislator meus, obscura stant, quod ex diversis interpretum explicationibus apparet. Propterea statim in versione sensum indicavi, qui mihi maxime
208쪽
Io. Moab labrum mihi est eluacrum, In Edomitas projicio calceum meum o, super' Philistaeis triumphum cano A). II. Quis me ducet ad urbem munitam hy quis mocomitabitur adversus Edomitas ni)ῖ
probabilis videtur. AHxa nempe pronomina verbis et putem esse eXplicanda per prae positionem separatam V. Sic respondet membrum pG- sterias priori: Mea es Gilead et mea Mana1sec Epitheta vero illa, robur capitis et legislator, illis tribubus aptissima esse, ex historia constat. 6 Intelligenda haec sunt ex moribus orientalium, qui servorum ministerio utebantur ad pedes lavandos et ad calceos servandos dum deponebantur. cf. Grotius all, Matth. 3, II. Sensus igitur haud obseurus est: Moahitae et Edomitae vilissima mihi servitia praestabunt. I) Quanquam recentiores critici fere consentiunt, Pro' clegendum esse re jubitabo, quae lectio
quoque in loco parallelo Ps. IO8, Io. extat et a Syro est expressa, tamen minime necessarium est mutare lectionem receptam h. l. quae eandem explicationem ad- mittit, modo non Vertatur per imperativum, ut plurimi
faciunt, sed per infinitivum cum afligo primae personae, qui ex idiotilmo linguae centies obvio pcr Verbum' finitum explicandus est ejusdem personae, cujus est assi xum. Igitur jubilare meum idem est quod jubilabo. 0 Haec urbs munita, ex hypothesi de tempore et oecasione hujus Psalmi, est Hierosolyma, cujus oppugnationem i aggressus
209쪽
12. Nonne tu, o Deus, qui nos deserueras Nonne tu, G Deus, cum exercitu nostro egredieris 3 13. Praesta nobis auxilium post tanta mala, ' Hominum enim auxilium parum prodest. 14. Deo juvante, magna praestabimus, Ille enim hostes nostros subiget.
Plerisque interpretibus videtur in fuga ah Alsolomo eo=npostatiquum in locis deseriis ultra Iordanum degeret. Neque argumem rum repvguae. Nam implorat auxilium diuiuum ita, ut recordetur defensionis priorum xemporum, ex quibus spem eoncipit, fore ut regnum recuperer, idque diu et feliciter teneor
a. Ρraefecto chori mustei. Adhibitis instrumentis pul-
satilibus a canendus. Psalmus Davidis.
2. Audi, oi Deus, clamorem meum,
Attende meis precibus. 3. Ex torrae finibus ad te cIamo, quum animus mihi deficit,
aggressus est David, non ita longe post cum ab omni bus tribubus rex esset electus. cf. a Sam. 5, 6. ni Igitur Edomitae nondum erant debellati, quod tameti inscriptio vult. Sed moliebatur adhue David illud bellum, de quo cf. 2 Sam. 8, I seqq. Q Loco legendum esse in numero plurali
probant undeviginti codices Mnnisotri et versiones antiquae, οἱ o, Chaldaeus, Vulgatus, Hieronymus.
210쪽
- Ad rupem, ad quam ascendore non posλm mo
Firmissimum contra hostem praesidium. 5. Manebo igitur in tuo tabernaculo in perpetuum,' Confugiam ad latebras alarum tuarUm.
6. Tu enim, Deus, audivisti vota mea,
Roddis mibi haereditariam possessionem collorum
T. Vitam Iosgaevam regi dabis, Annos ad sequentem generationem.
b) Secutus lana in versione lectionem receptam 'Sed non dissiteor probabiliorem videri lectionem, quam οἱ o, Syrus et Aquila habent tu exestar
ef. Mehlerus in Repertorio P. IX. p. 77.c Quid sit paullo dissicilius est ad
explicandum. Vulgo quidem vertitur: das cultoribus
tuis haereditatem. Sic quoque antiqui interpretes Omnes.
Neque apparet, cur David, qui de se tantum loquitur. plures Dei cultores exauditionis precum suarum par ticipes faciat. Milii videtur Dativus ex praecedenti
repetendus: Dedisti mihi haereditariarn possessionem cul-
torum tuorum. Sub qua . terram Israelitis, Dei cultoribus, assignatRm intelligo. Ad quam sperat David se brevi ex eiulio esse reditusum. Qui sensus cum se