Psalmi ex recensione textus hebraei et versionum antiquarum latine versi notisque philologicis et criticis illustrati a Joanne Augusto Dathio

발행: 1787년

분량: 493페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

23o PSALMUS LXIX

hane elegiam scripserit. Murri temporis periodo prorsus responden Sed si non omnia de Davide dicta interpretamur, huic magri, quam illi videtur convenire.

r. Praefecto chori musici. In Hexachordo M. PisI

mus Davi dis. I. Serva me, o Deus, nam aquae me suffocant. 3. Haereo in limo profundo, in quo subsistere non

possum.

In aquam profundam incidi, fluctus ms obruunt. q. Clamoribus meis fessus sum, guttur arescit, Oculi hebetant, Deum meum EXpocto. 5. Major est numerus mihi immerito inimicorum, quam capillorum capitis mei, Qui me perdere student et me sine causa Oderunt, potentei sunt, tQuod non rapui, reddendum mihI Ost.

6. Nosses, o Deus, si quid mali commiserim b),

Q es Ps. 45, I. F) Cum David in antecedenti versu iterum iterumque an severas. t se innocentem esse atque immerito hostium suorum odium sustinere, non potest in hoc versu culpae' et delictorum reum se confiteri. Igitur haec verba necessario conditionale, sive de provocatione ad divinum judicium sunt explicanda. Miror sere recentiorum inisterpretum plerosque ad hoc non attendisse, et conciliare illam contradictionem maluisse. Ex antiquioribus in-

242쪽

PSALMUS LXIX MI

Te non lateret, si quid culpae mihi inhaereret. T. Noli permittere, ut propter me a te neglectum pu- defiant, qui in te sperant, o Domine, IOVa

No sinas quemquam pudere propter me precum su rum, quibus te implorat, o Deus Israelitarum l8. Tua enim causa contumelia assicior,

. Et totus ignominia sum opertus. 9. Alienus saltus sum fratribus meis,

Peregrinus eadem mecum matre natis. ' .

IO. Nam, Zelo domus tuae sere consumtus sum,

Atque contumelias eorum, i qui te probris assi- ciunt, ego quoque aegerrime fero. II. Lacrimas effundo et jejuno, Quod ipsum novorum conviciorum carisa mihi estixa. Vestitu Iugubri incedo, derisus propterea ab eis. 13. Diffamant me otiosi O, canunt de me compotores,

rum sensum viderunt, sed diversa ratione explicarunt. Apud recentiores inveni eum tantum a Mappio et Seb

tiro statim in versione expressiim. , Michaelis vero in nota adjecta lectores suos admonet, contrarium sensum ι esse verborum, quae in versione posuisset. o hebr. sedentes in porta. Porta enim erat Iocus, in quo homines convenire solebant, Genes I9, a. Hiob. 29, 7. l

243쪽

PSALMUS LXIX

14. Ego Vero ad to precor. Tempus, quo tibi Iibeat, me liberare, EX pecto, Pro magna tua gratia me exaudies, pro fido tua, qua salutem promisisti. 25. Eripo mo e limo, ne fidam, Serva diu ab inimicis meis, extrata me ex aquis profundis.16. Ne me submergant aquarum fluctus, No Vorago me absorbeat, ne margo foveae coli bens me obruat.17. Exaudi proces meas, o Deus, pro summa tua benevolentia, Pro infinita tua misericordia ad me restiem. 18. Noli servo tuo diutius auxilium tuum subtraher Θ,

Vehementer affligor, propera ad metim 'auxilium. 19. Adss ad vitam meam confervandam, Propter hostes meos me redime. 2o, Tibi opprobrium meum, ignominia et contumelia, Non minus, atque Omnes hostes mei noti sunt.

a I. Ista turpitudo animum mihi frangit et debilitat. Expecto, qui me condoleat, sed frustra Qui me consoletur, sed nemo adest.2a. Quin mihi pro cibo cicutam Q porrigunt,

Et sitienti acetum praebent. -

Q cicuta. vid. Celsius in Hierob. P. II. P. 46. et mcbaelis in quaest Arab. P. I M.

244쪽

Et in rotributionem O tendicula. 24. Obscurentur eorum oculi, De Videant,

Fac, ut prae lumborum infirmitato semper vacillent. 2 Effunde in eos iram tuam, Et ardor indignationis tuae eos a quatur. 26. Fiat eorum castellum dosertum, Nemo in eorum tentoriis habitet. 27. Etenim quem tu percussistr, persequuntur, Et ex dolore a te percussis) Voluptatem eapiuntg .P s i 28. 'Au-

e se. cihi venenati ut potus insipidi, que mihi praehu

runti . . Quoniam interpretes antiqui omnes vocabulum

mon, et pac4 fruentibus s. tranquillis aliis punctis subjectis legarunt tanta'π',3 et in retributionem, ho-

rum testimonis non contemnenda putavi. . Obvium est

vocabulum My:: Hos. 9, 7. Mies . 7, 3. et pluralis

es. 34, 8. Neque tamen nego . recePta puncta qusque sensatu dare non incommodum. Caeterum appositu MLchaelis implementum ' harum minarum ostendit ex histo-i xia ultimae oppugnationis Hierosolymae per Romanos. Ad agnum paschalem comedendum multa millia Judaeorum in urbe confluxerant, cum Titus eam ex in proviso aggrederetur. In qua Obssidione maximam bppidanorum partem misere periisse, historia tradit. , i

j Pro plurali ri,' n haud dubie est legendum

persona nempe loquens, quae de hostium suorum crudelitate conqueritur. Sic quoque οἱ o, Syrus, Vulgatus. g Valde probabilis videtur lectio omnium interpretumani

245쪽

et s. Augeant peccatis suis culpam,

Nec umquam tibi reconcilientur. 29. Deleantur e numero salVΗndorum,

Nec coetui piorum ampliuS Bnnumerentur. , -

3O. Ego Vero mi sor sum et amictus,

Tua salus, o Deus, me consorbet.

3I. Laudabo Deum cantico, celebrabo eum gratiis agendis 32. Quibus Deus certe magis delectabitur, Quam juvenco cornuto et Ungulato. 33. Uidebunr hoc miseri et laetabuntur Ea, Atque Dei reverentes revivisconi. O - ε 3 . Ρω-

antiquiorum eAcepto Chaldaeo arris' addunt s. augent, loco receptae rimae narrant. Constructio enim cum

, non bene convenit verbo nisi explicetur per by super c de. Mubaelis confert cum arah. M

ineidere, quod partim nimis quaesituin videtur, partim

substantivo dolor non aptum est. Neque ipse

. Vir Illustris multum tribuit huic conjecturae, sed antiquo- rum interpretum lectionem probabiliorem judicat. Fb Vix dubito pro legendum esis: et i mna' 'NN . Sic enim legerunt οἱ ο, UuI-

gatus, Arabs, Chaldaeus, atque sic scriptum est quoad prius verbum in decem codicibus Kennicotti et quoad posterius in triginta quatuor. 0 In textu est : ei vivet cor vesrum. Nimis subita h. l.

246쪽

3 . Ρreces enim amictorum Iova exaudit λ), Et propter eum calamitosos non negligit. ' 35. Coelum et terra laudent eum, Maro et quidquid in eo movetur. . 36. Etenim servabit Deus Sionem, restaurabit oppi- da Judae, ' i'

Ut ejus custores ea inhabitent et ponideant. Etiam posteri eorum ea temebunt, Et qui eum amant, manebunt in ea cla. in Sione .

vIdetur personarum mutatio. Quam vero Dialitat lectio iῶν ό, τὸν Θεὸν, et Vulgati: quαrare Deum, legen

Syrus omittit utramque. Sed prius membrum legit in imperativo: Videte pauperes et utamini et vivat eor

In Probabilis est conjectura, quam Sellarus ad hanc Psalmi pericopam attulit, a Venems quoque quoad tres ultimos versus allata) eam non esse a Davide, sed a viro quodam divino in exilio Babylonico adjectam, quoniam , Judaei his Davidis precibus in liostes suos usi suissent, in Babylonios. Probabilem facit hanc conjecturam, quod vers. 34. mentio fit Pindiorum γονα, et Vers. 36 rsa - . rationis Sionis et oppidorum Iudae.

247쪽

M6 PSALMUS LXX

PSALMUS LXX

INArat auxilium divinum adversus hostes, quibus frustrationem consitorum suorum cum finiama uuominia conjunctam imprecatur.

Convenit hic Psalmus eum quadragesimo inde a versu decimo quarto. Cujus repetitiouis calsam probabilem indicavimus in praefationa Psalmi LIIL, qui ex eadem causa carminum Davidicorum col- lectioni bis est insertus.

- - - ,

x. IRarsecto chori musici. Psalmus Davidis. In

memoriam G. .

a. O Deus i ad me servandum, O Jovat ad auxilium Ineum festina.' 3. Confundantur et pudore assiciantur, qui mihi ir sidias struunt, Turpiter retrocedant, qui malo meo delectantur. q. Terga dare cogantur ob spem frustratam,

Qui mihi acclamant: eugul euget s. Gaudeant de te Ot laetentur omnes, qui te eXpetunt, Semperquo dicant: Iaudetur Deus i qui per to

salvi esse cupiunt. 6. Miser ego sum et egenus. O Deus, propera ad me, IAuxilium meum et rofugium es, o Jova, noli

e morari.

ab Nar es de hac inscriptione dicta ad Ps. 38, I.

248쪽

ps ALMUS LXXI - . PSALMUS LXXI

Ex fiducia, guam semper olim in Deo posuerit , spem concipit ditibnus vates fore, ut in posterum quoque a Deo servetur, quemadmodum bactenus in multis mora, isque periculis fit servatus. Scripturvidetur hymnus posseditionem Absolamicam, cum David regno jam es t rc utus.

ibi, Iova, confido, Noli permittere, ut tanquam spe mea excidani. I. Pro tua benignitate Ine eripe et serVa, Audi preces meas et me defende. 3. Sis mihi petra receptus, ad quam semper consuis

gere possim. Praestitisti jam salutem. Nam petra mea et aaex munita mihi 'es. q. O Deus t eripe me ex manu impii, A vi hominis perversi et Violenti. 5. Tu enim spes mea, o domine Joval

Fiducia mea inde a pueritia fuisti. 6. In te nixus sum inde ab Utero, Tu me a nativitate mea beneficiis cumulasti, Ta semper Ictudabo. 7. Pro

In textu hebraeo est pro quo Mehlerui in Reper

, torio P. XIII. p. I 39. putat legendum fortasse esse

ex loco parallelo Ps. II, IC. Probarem et ego con-ι. jecturam, nisi lectio recepta admitteret explicationemi minime

249쪽

. Prodigii instar fui multis, . Tu enim tutissimum mihi es refugium. 8. Pleno Ore te laudabo,

Quo vis die tuam gloriam CBnam. 9. Noli milii duem in senectute mea. Viribus meis consumtis, ne me deseras. xo. Hostes enim mei de me loquuntur,. Ee qui mihi insidiantur, consilia inter se agitant II. Deus, inquiunt, eum deseruit, Persequimini, prehendite eum i non est, qui eum

in i defendat.

Ia. Noli mihi, o Deus, deesse. ' Ad meum auxilium festina. ix3. Pudore conficiantur adversarii mei, Infamia et contumelia obruantur, qui malo meo student. Iq. Ego minime dissicilem. Manius quidem nostrum con-

fert cum arab. γ transire, atque existimat receptam lactionem eundem sensum dare, quem illa ex conjectura Ps. 22. Sed tunc scriptum fuisset haud dubie in conjugatione Hiphil: in qua tantum est transmisir, fecit ut penetraret. Goltur p. 554. Igitur assentior Sebultensio, qui in Animadverss. philol. ad h. l. nostruml deducit ab arab. tribuit, pensavit, quod Irorsus respondet hebr. retribuit atque In

Utramque partem dicitur, etiam de beneficiis in aliquem collatis, Ps. I 3, 6. I 8, a T. etc.

250쪽

Tq. Ego vero semper sperabo et cumulabo tot tuas

. laudes.

15. Dicam de tua benignitate, Quotidie de saluto tua. - Sed eloqui omni

16. Celebrabo potentiam tuam b) o domine Jova,

Praedicabo tuam tantum benignitatem.

XT. Tu, o Deus, me inde a pueritia me docuisti,

Et adhucdum miram tuam sapientiam praedico. 18. Neque in senectute et canitie me desere, Dum tuam potentiam aliis, tuamque virtutem

posteris eXponam. I9. Tua enim benignitas, O Deus, magna est. ξ . .

. . a

Eximia sunt tua opera. Quis tecum, Deus,

potest comparari δ2o. Te enim volente multa et gravia mala sum eXpertus, Sed vitam mihi restituisti,

ω . '. . . . a

Atque ex profundissimis malis meretractum evexisti. a I. Auges dignitatem meam,

Et post tot miserias me recreas. .

dia. Igitur ego te tuamque fidem nablii fidibus celebrabo,

b) Sie Ludov. de Disti in Crit. S. ad h. l. et ante .eum

jam Varabius aliique. Quem sensum ille praeterea erelingua arabica illustrat, in qua verba veniendi cum a dotistructa significant adducere, Urere. Igitur adducere: .. potentiam Dei nihil aliud est, quam eum laudare, ceti a .rare. Qui sensus etiam alteri membro bene restondet. -

SEARCH

MENU NAVIGATION