장음표시 사용
271쪽
q. In amictione Dominum anquiro,
Manus mea ad prem noctu extensa non remittitx Animus meum omnem honsplationem respuit. q. Dei recordor et ingemisco,
Cogito de Deo animo sero deficiente. . s. Somnum ab oculis meis prohibes c), . Adeo animo sum perturbatus ut loqui non possim. 6. Reputo prisca tempora, annorum antiquorum
T. Carminum recordor noctu olim dictorum,
Dum animus meus meditabatur et spiritus scru-..
tabatur. 8. Adeone dominus in perpetuum nos rejicit ἰNeque amplius se benignum exhibet Τ
9. Num perpetuo gratia eius destituemurῖ
Num semper promissiones erunt irritae 8 -
Io. An oblitus est Deus suae benignitatis' An ira ejus omnem misericordiam excluditῖ - -
praeterito legatur, sive in imperativo, nexus est hujus versus cum sequentibus facillimus. Neque desunt hujus signifieationis alia exempla, Genes 37, 3 . Num. I4, 3. vid. Notitur sub num. 3.
o Verba textus ad lIteram habent: tenuisti vigilias oculo. rum meorum. Vigiliae oeulorum sunt oevh vigilantes. Invocabulo quod alias scribitur N fortasse absorpta est a pr cedente voce in simul sono
272쪽
II. Tandem sic me consolor: mihi quidem haec sunt perferenda, Dextra vero Dei summi omnia in melius mutare potest.
12. Recordor operum divinorum, Immo recordor miraculorum olim a te patratorum. 13. Animum adverto ad tua opera,
Atque laeta tua considero. I . o Deust sancta sunt, quae facis. Ubi est Deus aeque magnus ac Deus noster Cy 5. Tu es Deus, qui miracula patrare potest, Tuam inter gentes potentiam manifestasti. I 6. Hac tua potentia redemisti populum tuum,
IT. Viderunt te aquae, o Deus, viderunt te et timuerunt, Etiam abyssi contremuerunt. ' 18. Nubes aquas effuderunt, aether fragorem edebat,
. Tela tua ubique pervadebant. I9. In aethere tonitru tuum sonabat, FuIgueta tua per orbem coruscabant,
ao. Tu per mare ingrediebaris, per aquas vastas incedebas,
Nec reliquisti vestigia una. R 3 2I. DU-
Pro ravom Oi ό et Syrus legerunt quam
lemonem oppositio; quae est in hoc membro, confirmat.
273쪽
t. Carmon didastali cum Asaphi
Audi, mi populo, institutionem me B,
Singu=aria quaedam narrabo et memorabilia od pro feram de rebus antiquissimis 3. Quae ex re attono accepimus, Qu* patres nostri nobis narr3runt. Φ Non colabimus de his eo xuim filios, Sequesti
Historsas antiquissimorum iEmporum vocat divinus v tes e quoniam eas convertebat ad
monendos et hortandos populRxes suosi ut sibi caverenthb imitandis pessimis majorum suorum moribus. EX quo ejus consilio apparet, h. nos, φssς ε Per brum s. sentemum acute dictami, neqRe π n Oenigma, uti alias utrumquε sepe dicitur. Sed originem utriusque
h. L esse respiciend m. Illius quidem edisminadano
274쪽
Sequenti generationi enarrantes laudes IQVae, Potentiam ejus et miracula, quae patraVit. s. Publicavit Jacobitis statuta,L0gem dedit Israelitis,
Quam servarent majores nostii atque filios suos
6. Ut posteritas quoque cognosceret, filii nascituri, Et hi fimiliter traderent ea suis liberis.
7. Ut Deum tantum spem suam facerent, Neque operum ejus obliviscerentur, Sed praecepta ejus servarent. 8. Ne similes fierent patribus suis, hominibus contumacibus et immorigeris, Oui inconstantes/ erant, nec fideles Deo.
s. Ephraimitae similes erant armatis sagittariis, Qui in proelio terga Vertunt M. . IO. Foedus, quod eum Deo pepigerant, Πon servarunt, Atque Iegi divinae noluorunt Obedire. . II. Obliti sunt operum rius, Et miraculorum, quibus se eis manifestaverat.12. Inter eorum majores miracula patraverat, In Aegypto, in regione Tanis.
b) Equidem non putem alludi ad historiam certam, quod nonnulli interpretes existimant. Sed comparantur Epiriai-mitae cum perfidis sagittariis, qui in proelio se in fugam vertunt. coli. vers. 57. et Hos 7, 16.
275쪽
13. Fivit mare, . eosque traduXit, Aquis quasi in eumulum congestis. I . Duxit eos nube interdiu, - . Et nostii igne lucente. II. Rupes in deserto dissidit, Potavit eos tamquam ex profundo maris. Eduxit e petra latiees, Ex quibus ut flumina aqsae manabant. - . 17. Sed denuo peccarunt in eum, Contra omnipotentem Deum in deserto robellarunt.18. D sum deliberato animo tentarunt, Cibum pro appetitu suo Petentes I9. Contra Doum murmurantes, Num poterit, inquiebant, Deus monsam in soli-
tudine instruere . ao: Sit ita, petram percussit, ut aquae manarent flumina sese offunderent; . Num panem dare quoque poterit num carnem suppeditars suo populo δα I. Quae quum Java audiret, vehementer iratus est, Exarsit ejus irae ignis inter Iacobitas atque inter lsraelitas saeviit. 22.. Etenim Deo non crediderunt, Neque confisi sunt ejus auxilio. 23. Jussit igitur nubibus supernis,
Portasque coelestes aperUit. 24. Et depluit eis Manna, qua Vescerentur, '
276쪽
Frumentum caeleste O eis dedit. 25. Omiam cibum praestantissimum d 9 comedebant, . Alimentum eis dedit, quo satiarentur. a6. Adduxit per caelum eurum,
Et vi sua austrum imimisu. 27. Depluit in eos carnem instar pulveris,
Tantam alitum copiam, quae aeq uaret arenam
a8. In media eorum castra eas Projecit,
a9. Edebant igitur et se uis explebant, Venerat, quod desiderarant. 3Q. Nondum recosserant a cibo illo appotito, Erat adhuc in eorum Ore,
31. Quum ira Dei eos aggrederetur, Qua principes eorum interfecti sunt,' Et leuissimi lsraelitarum prostrati. - 32. Atque tamen peeeabant amplitus, Nec miraculis eius iidem habebant. ,
o Sic poetice vocat Munnom, ut Ps. IOS 4o. cf. Obser vata od EXOd. I 6, 1 S. . Necdum poeni et me eorum quae ad illum locum de cibo hoc praeternaturali, quo Israelitae tot annos vescebantur, scripsi.
δ hebr. πn, panem porentum et nobilium. Quicum cibo optimo vesci soleant, ille pro pane prorsus egregio et delicato dicitur.
277쪽
33. Igitur frustratione ob ejus, quod sperabant, vita i
eorum absumsit, Atque annos eorum inter terrores.
34. Si nonnullos ex eis interficiebat, quaerebant
Et poenitentes studio in eum colebant. 35. Memores, Deum esse eorum tutΘrem, Deum summum eorum redemtorem.
36. Sed oro tantum obedientiam simulabant, Lingua ei mentiebantur.
3T. Nunquam in obedientia constantes fuerunt, Neque fidelςs in servandis promissis. 38. Illo vero misericors fuit, et venia eorum pecematis data, non prorsus perdidit,
Saepe iram suam coercuit, nee eam omnem effudit. ε
39. Bene Onim novorat homines eos esse, Ventum abeuntem non reversuPUm.
OO. Quoties rebellarunt contra oum in deserto' Boties exasperarunt eum in soIitudine p
4 I. Iterum iterumque Deum tentarunt, . Et .
eorum. Intelliguntur haud dubῖe molesta illa et infrugifera itinera, In quibus omnes, qui Aegypto egressi erant, morsiui sunt, neque terram promissam viderunt. Num. 14, 28.
278쪽
Et numen Israelitarum irritarunt f).
M Immemores potentiae ejus, Temporis, quo ex angustiis eos eripuit,
43. Quum in Aegypto miracula ederet,' Et prodigia in regione Tanens: 44. Quum rivos eorum in sanguinem mutaret,
, Ut numina sua bibere non possent. 45. Quum mitteret Inter eos muscas equinas, qu eos conficerent,
Et ranas, quae eos perderent. as. Bruchis proventum et locustis laborem eorum
tradidit. 4'. Prostravit grandine vitem et sycomoros glacie. 48 Tradidit grandini eorum pecora et greges feris
Omnem in eos irae suae fervor m immisit, Indignationem, severitatem et calamitates, Ivlissis huno in finom malorum angelis D.
Vulgatus: exacerbarunt. Syrus Cn- ex lignificatio De verbi in lingua Syriaca lac poeni uir, quod in Hi-phd h. l est dolere facere, lil. e. coinristare. vid. Simovis
in Lexico stib h. V Verba textus sunt in statu constructossutii malorum, h. e. missi ad p-s ipfligendas. Dissen-ι tiunt
279쪽
so. Laxavit in eos irae suae impetius, Non pepercit eorum Vitae, jumenta eorum pessi tradidit. 1s I. Omnes Aegypti primogenitos interfecit, Primitias roborii in Chami tabernaculis. - a. Eduxit, ut Oves, Populum suum, Ut gregem pastor in deserto curat 53. Tuto sos duxit, ut nullam timendi causam haberent,
Hostes vero eorum mare operuit.
54. Perduxit eos ad termis os sibi sacros,
Ad montanam hane regionem, quam sua sibi
dextra aequisivit. 55. Atque expulsis propter eos gentibus scirio divisithaeroditatem,
Tribubus Israeliticis sua cuique domicilia assignans. 56. Verum et sic tentarunt et rebellarunt edo traaltissimum, Ejus praeceptis non obtemporantes.
5 . Sicuti majores eorum aversi, Et perfidi fallebant ut arcus dolosus.
tiunt interprete utrum angeli boni an mali sint iniebligendi. Multi Chaldaeum et auctorem libri Sapientiae
Salam. Cap. II, 3. secuti de in alis angelis explicant. Equidem assentior illis, qui omnino de angelis propriesie dictis sermonem h. l. esse neganti Hebraei omnia media, quibus Deus utitur ad aliquid essiciendum, vocant angelos. Sic Ps. 34, 8. 1ΟΦ, Φ.
280쪽
58. Iram eius provocarunt locis suis exeelsis,
Atque aemulationem Rulptis simulacris. 59. Quo facto Deus vehementet iratus est, Atque is stelitas repudiavit. 6o. Deseruit habitationem, quae Silunte erat, . Tabernaculum illud, in quo inter homines habitabat. 61. Signum illud potentiae suae A) captiuitati tradidit, Majestatis suae BFmbolum hostibus pPrmisit.
6a. Tradidit hostili . gladio suum populum. Exarsit ira ejus in suum pedulium. 63. Juvenes ignis ira diuina consumsit, Uirgines non laudatae sunt epithalamiis.
64. Sacerdotes gladio sunt intersecti, Nee a viduis defleti. ,
65. Sed quasi e somno evigilavit Dominus, Ueluti heros a vino jubilans Q. .66. Plagam inflixit hostibus suis in parte eorporis
Probroque aeterno eos affecit.
arca legis, quae sic quoque vocatur Ps. IOs, 4. a Paria. 6, 4 r. Plistoria legitur I Sam. 4, I seqq. . 0 Audaetor sane eomparatio genio poeseos orientalis Igno- scenda. cf. Michaelis not. s. ad Loπthum P. m. I 33. de imaginibus a vitiis hominum petitis et ad res hc-