장음표시 사용
311쪽
Quanta si pro tua volantate humanae vitas
q9. Ubi est homo, eui non moriendum sit 'Qui sepulcro possit effligore so. Ubinam est pristina illa tua gratia, o Domine, Quam Davidi per sdem tuam adjurasti δ5 I. Memor sis, Domine, opprobrii cultorum tuorum, Meque tot populorum convicia patienter ferre o.
transpositione erratum esse pro Quam la-
monem eκhibet eodex Mnuisoni 6o7. Ex antiquioribus interpretibus amκum primae personae exprimunt Syrus et Chaldaeus. Sed pro nn legerunt hine. ωο longe altisr explicant, quam debebat.' Ille quidem: Memento mei ex fota cf. dicta ad mlterium Syriacum); hic: re Maro quod Jereatus de pulvere. Quid οἱ o et qui eos sequuntur Vulgatus et Arabs i gerint, non liquet: μνήσΘητι-ἡ -ος-έι μου. Memorare
quae mea substantia. Videri possunt legisse sed
. . fortasse construxerunt cum V m. Illud tamen probabilius videtur. H 'bi non simpliciter est aevum s. tempus, multa misu praesentis miseriae, sed tempus felicius vitae jueundae sino
incommodis, Ocente Seboisensio ad Iob. II, 17.q Non obstante dissensu interpretum quorundam in lectione hujus versus, equidem arbitror lecticinemi receptam defendi posse, modo post repetatur rem In una tantum voce malim legere numerum
312쪽
la. Siquidem lacessunt hostes tui, o Jova Conviciis proscindunt Omnes eo natus uncti tui. Laudetur Iova in aeternum. Amen, Amen. G
μse,a aurorem esse carminis elegantioni, ram parum dubitari
potes, quam probabile est, scriptum illud esse a viro disino sub finem oberrationis illius fissis ae quadraginta annorum in deis ferro, quum Oiderer minas divinas abunde impletas, maximamius
populi partem, quam eAE Aet Pro eduxerat, e medio . o. sublatam.
1. Ρreees Mosis prophetae. Tu, Domine, refugium nostrum sui hi per omnes
a. Antequam montus essent producti, terra et inuis
Tu, Deus, ab aeternitate in aeternitatem es.
. singularem Uzy tui, qui eum membro posteriori hujus versus, tum sequenti versui convenientior videatur et de uishia convicia Sancheribi aegerrime ferenteta apte potest explicari. Nec desunt testes hujus lectio. nis. Exhibent eam undeviginti codires Mnnicotti, Syrus et Chaldaeus. cf. Mictariis in Biblioth. ori P. XIX.
o Clausula est libri. terti; Psalmorum. Similis est in sine libri primi Ps 41. et secundi Ps. 7a.
313쪽
3. Redigis homines sn pulverem, Et dicis : rovertimini, homine natia i 4. Mille enim anni sunt ut dies hesternus, qui praeteriit, Ut vigilia nocturna. 5. Abripis eos, instar somni sunt, Quasi gramen, quod subito immutatur.
6. Mane floret, sod mox mutatur.
Uespors succisum eXarescit. . Tua ira consumti sumus,
.. Tuaque indignatione vehementer territi. 8. In tuo conspectu sunt peccata nostra, Atque etiam Occultissima nostra in luca tua eonis spieiuntur. 9. Dies enim Vitae nostrae. ovanescunt b), Per iram tuam consumimur, Anni nostri sunt uti vapor aestuans e . - Io. Vivia) Idem quod dicitur Genes 3, I9. piavis es et ad pulve.
b Aeeentus ta l. non satis aceurate positi. Verbum nastfaciem vertere de die dicitur inclinante Jer. 6, 4. Deinde etiam est evanescere, perire facie aversa. cf. Se ι
: .rensus ad Harir. III. p. I 53.
c reari vapor aestuam s. bulla aquae innatans, ab exa laavit. απαξ λενο a. cf. Suvltensius ad Prov. 25, 4. et ad Job. 37, 2. - Michaelis in Supplem. ad Lex. Hebe.
p. 493. aliis punctis subjectis legi vult ruri quod ex signi.
314쪽
: Et si viribus valemus, octoginta. Id, in quo superbi mus, labor est et molestia,
Et tandem abruptinur cito et avolamus.
i. At qnis attendit ad hanc irae tuae gravitate Aut indignationem tuam ita, ut religio postulat, timet yI2. Does nos vitae nostrae dies ita numerare,
23. Redi, o Iova, ad nos i quam diu irasterisy
Misorere cultorum tuorum. 24. Exhibe nobis mature tuam gratiam Q,
Celebrabimus eam et laetabimur de ea, quamdiu vivimus.
I5. Exhilara nos, postquam tam graviter nos affixisti, Postquam tot mala sumus eXperti.
16. Uideant eultores tui opus tuum o, i Et gloriam tuam Oorum posteri.
II. Ostendat sese nobis Dei nostri favor, Nostru-
signifieatione verbi in lIngua Syriaea, imaginatus est, sit phanta a. Sed non opus videtur Illa mutatione,
quoniam Sehullensiana originatio apta est formae nominis et significatio eontextuI.
id hebr. satis nor mane gratia tua.. Intelligit haud dubie introduction m in terram pro.
315쪽
Nostrisque eonatibus prosperos Iargiatue Recessu . Immo quidquid sinipimus, eo juvante feliciter
Agit is pravidentia Dei specialissima, quam is certo expectare possi, qui se suaque omnia in omnibus omnis generis periculis Arma sidueia Deo committat. - Sunt, qui hujus quoque Psalmi auctorem putent Mosen. 2uod tamen aeque ae omnes aliae hypo4
eses de tempore aur occasione carminis scripti incertum es, quum nulla insint criteria , ex quibus auctor, rempus aut occasisterio pinni demisi
t. Giui Iatet sub praesidio Altissimi, , y In hospitio ab Dei summi pernoctabitia. Iova, inquit, meu ita refugium es logusque munitus . Mi Deus i cui confido.
3. Prosecto te M a laqueo aucupis,
Genes I9, 8. Jes. 34, I 5. imago poetica sumta est a jure hospitii , quod in Oriente. inprimis summae sancti,tatis putatur. Is qui Deo confidit sistithr ignquam ab eo hospitio exdeptus , a quo propterea defensionem contra omnia pericula tuto possit expecure. vid. Mi thaelis in notis ud vers gerit4. h. l. et ad Lomthum da S. poeti hebr. Praelect. XXV1. ab initio. ι Elegantissima est in hoc Psalmo personarum loqueno . tium mutatIo. Ad verba in versu praecedente hominis,
316쪽
A peste lethali servabit. 4, Te pennis suis proteget, sub alis ejus tutus eris,
Clipeus et parma erit ejus fides S. Ne 1imeas nocturnos terrores, 'Non sagittas interdiu inolantes.
6. Non pestem In tenebris serpentem, Neque luem meridie grassantem.
T. Cadant ad snistram tuam millia, Atque ad dextram myriades, te non attinget. S. Tu tantum oculis tuis videbis, Et aspicies poenas ab improbis sumtas.
9. Immo tu, o Jova, meum es refugium c , Altissimus est asylum tuum. γxo. Nihil tibi mali eveniet, . Nee ulla calamitas ad domum tuam portinget. EI. Nam angelis suis de te praecipiet, . Qui
qui ad Deum eonfugit et de defensone, qugm ab eo expectat, Iaetatur, respondet inde ab hoc versu usque, ad versum nonum alia persona, quae ἰllam in hae sua fiducia in Deo posita confirmat, docetque, nulla, ne maxima quidem, mala ei esse metuenda.
o Interlocutio est hominis illius Deo confidentis, fisse. Ehum laetae fiduciae egregie exprimens. Sed pergit statim in altero membro eadem illa persona in praedicanda securitate, quam Dei amor et cura pro suis cui toribus praestet.
317쪽
Nostrisque eonatibus prosperos largiatur Recessu Immo quidquid suscipimus, eo juvante feliciter
Agit ate providentia Dei specialisima, quam is certo e 'pectura
post , qui se . suaque omnia in omnibus omnis generis periculis firma fiducia Deo eommittat. -- Sunt, qui bugus quoque Psalmi auctorem putent Mosen. uuod tamen aeque at omnes aliae hypo. Geses de tempore aut occasione carminis scripti incertum est, quum nulla insint eriteria, ex quibus auctor, tempus aut occasio. terio possint demisi.
Sitii 1atot sub praesidio Altissimi, ' , . '' In hos illo ab Dei summi pernoctabit.
z. Jova, inquit, meum refugium es logusque munitus. Mi Deus ' cui confido. 3. Profecto te b) a laqueo aucupis, ab liehe. ιη mnbrat. Sic alias quoque dicitur, e. e. '
Genes I9, 8. Jes. 34, 11. 1 mago poetica sumta est si jure hospitii, quod in Oriente. inprimis summae sancti,tatis putatur. t Is qui Dco confidit sistitur ignquam ab eo hospitio exceptus, a quo propterea defensionem
dontra nitima pericula tuto possit expectare. vid. MDchaelis in notis ud vers gerata. h. L et ad Lomthum da S. poeti hebi. Pticlest XXV1. ab 111ltio. 5 Elegantissima est in hoc Psalmb personarum loquena tium mutatio. Ad verba in versu Praecedente hominis,
318쪽
A pesto Iethali servabit. 4, Te pennis suis proteget, sub alis ejus tutus eris,
Clipeus et parma erit ejus fides. s. Ne Iimeas nocturnos terrores, 'Non sagittas interdiu volantes. 6. Non pestem In tenebris serpentem, Neque luem meridie grassantem.
7. Cadant ad sinistram tuam millia, Atque ad dextram myriades, te non attinget. R. Tu tantum oculis tuis videbis,
Et aspicies poenas ab improbis sumtas.
Immo tu, o Jova, meum es refugium Altissimus est asylum tuum. /xo. Nihil tibi mali eveniet, . Nee ulla calamitas ad domum tuam portinget.
1I. Nam angelis nis de te praecipiet,
qui ad Deum eonfugit et de defensione, qugm ab eo
expectat, Iaetatur, respondet inde ab hoc versu usque ad Versum nonum alia persona, quae ἰllam in hae sua fiducia in Deo posita confirmat, docetque, nulla, ne maxima quidem, mala ei esse metuenda.
o Interlocutio est hominis illIus Deo confidentis, κει-ctum laetae fiduciae egregie exprimens. Sed pergit statim in altero membro eadem illa persona in praedicanda securitate, quam Dei amor et cura pro suis cui turibus praestet. '
319쪽
Qui te in omnibus viis tuis tueantur. a 2. Manibus te gestabunt, Ne pes tuus forte in lapide offendat.
I3. Super leone et aspido in codes, Leones et dracones conculcabis. - a
I4. Μpi desiderio tenetur, ideo quoquo eum ex omni perilaulo eripiam, Tutum eum praestabo, quoniam me amat. I 5. Invocat me, ego eum exaudiam, Adsum ei in omni calamitate, M
Liberabo eum, immo ad honores proveham. I 6. Uitam longaevam ei dabo, Maximamque eX praestita a me saluto laetitiam' percipiet.
Aptissimum es argumentum diei, cujus solennitati bis Psalmus δε- eundum inferiptionem desinatus fuit. Sabbathi enim finis erae
laudare Dei sapientiam, potentiam, benignitatem ram in creatione
hujus universi, quam in conservatione conspicuam. Quae omnia auctor earminis incertus nam commentum Iudaeorum: Adamum,
Q Haehenus ille divinae providentiae commendator. . In ultimis tribus versibus Deus ipse loquitur, qui idem confirmat, novasque promissiones addit magnae felici-
citatis, quam ei, qui ipsum amet et colat, conferre velit.
320쪽
ui, quum in fine hebdomadis creatus esset, mane Sabbathi hune Psalmum dixisse, me=ito repudiatur eleganter
1. Ρsalmus eanendus die Sabbathi.
a. Magna est felicitas, Deum laudare,
. Tuumque nomen celebrare, Altissime l
Atquo nocto tuarii sidem commemorare,
Cum carmine in cithara. s. Nam exhilaras me, Jova, Operum tuorum conis sideratione, 6 Canam haee tua opera.
Perquam profunda sunt tua consilia. . Homo stupidus haec non cognoscit, Et stqltus haec non intelligit. 8. Quamquam impii germinant ut herba, Quamquam florent facinorosi, ut in perpetuum
s. Tu tamen, utissimus es in AEternum.1O. Hostes vero tui, o Jova, hostes tui peribunt,
Dissipabuntur omnes malefici. 11. Sublims erit instar bovis feri cornu meum,
- vi In utroque membro .retinui in versione tropos oriem tales