장음표시 사용
51쪽
Contra homines profanos, qui, divinam providentiam negantes, moribus erant corruptissimis aliosque opprimebant. Cum hae mist idis querelae fatis probem, eum ipsum non valuisse horum hominum psticvtram reprimere, vov improbubile videtur. Ioabum auachos polentes aulieos Davidιs innui. coli. a Saπ3. 3, a8sqq. ro, δ .r Rey a, J.
Perditis et de standis moribus sunt. Nullus reis ite agit. .
. Iova de caelo hominum genus prospicit, Ut videat, num quis sapiat 3 num quis Deum curet 33. Sed omnes donexerunt, omnes intime sunt corrupti, Non est qui recte faciat, ne unus quidem.
q. An non poenas dabunt isti impii omnes, Qui populum meum opprimunt b Iovam non . invocant
ab Verbum lanificare qudque poenas luere, satis probarunt Sebuisensius ad Job. II, I9. Jud. 8, I 6. et Venema ad h. l. et ad Ier. 3I, 19. Contextui videtve haec significatio aptior, quoniam sententias facit grai , ViΘres. Lego Vero 'on, sed urat uti ει ό, ουκὸ
γνωσονταν et Vulg. nonne cognoscent' F hebr. qui comedunt populum meum tanquam si panem comederent. Quoniam haec tropice dicta, duriora videban-
tur in lingua latina, verbis propriis sensum in versione indieaul.
52쪽
s. Immo tandem aliquando Q contremiscent, D tius adest piis. 6. Amicti fiduciam. derident d), . . .
Quod in Deo spes ejus sita est. I. Utinam q Sion e salus Israeli veniret, Sublatis a Jova tot populi sui malis e). Quam exultabit Iacobust quam laetabitur IsraeIr
Docoeur qui sint veri Dei cultores ellusque favore et tutela dignia Probabile es Dauidem hune Psalm- composuisse eum arcae legis tabernaculum in Sione pareset ς atque hae occosove homines, inprimis principes et magistratus ad verae pietatis et justιtiae
e non tantum est adverbium loci, sed etiam tem-
poris, V. e. Ps. 36, I 3. I7. P OV. 8, 27. Sic grae- .ee quoque ἐκει es latine ibi.
In textu est: terim consilium inicii, quodnam 8 haud dubie id quo Dei auxilium expectant, uti sequens meinbrum dicit. Ergo fiduciam in Deo posi- , tam indi fit. Sed pro secunda persona pudore incisis, malim. legere tertiam M a' quam Syrus et Arabs exprimunt; vel quod habet Cod. I quis
hebr. et g nTO Iva. Non de captivitate,
neque de reditu ex exsilio sermo est. Ex Job. ΦΩ, IO. Plane 'apparet Hebraeos captivitatem pro quavis calam, tate gravi, aut misera et afflicta condit ne dixisse.
53쪽
Quis, Jova, in tuo tabernaculo morari, Aut ab quis in sancto tuo monte habitare audeat 2. Qui vitae integrae et verae pietatis studiosus est, Qui verum ex animo loquitur.3. Qui sermonibus suis alteri non obtrectat, Damnum aliis non infert,nec quemquam calumniatur. 4. Cui impii despiciendi, Iovae reverentes honorandividentur,
bent in Sic quoque legerunt interpretes antiqui
omnes praeter Chaldaeum. Sensum non mutat; nec tamen negligendum videbatur. F Verba textus a nonnullis interpretibus antiquioribus et recentioribus vertuntur: qui jurat in damnum suum, quasi esset infinitivus conjugatio
nis Hiphil verbi Pri malum esse. At enimvero siescriptum esse deberet T ri, sive Vexam
haud dubie lectionem exhibent οι O, ομνίαν πῆ πλησίον ἀυτου-ουκ ώΘετων. Vulgatus et Syrus: qui juror proximo suo. legerunt Neque aliter Symmachus:
ἐμοσας ἔταῖρος εἶναρ vel μου αἰαγευ. Alteram lectionem exhibent Chaldaeus, Aquila, Theodotion: του κα-ωσαν
- ου σφάλλ et Hieronymus: jurat ut se instat et non
54쪽
s. Qui pecuniam suam non dat ad usuram, Nec munere se corrumpi sinit, ut innocenti noceat. Haec qui facit, a nullo malo opprimitur.
Ex Act. 2, 27. 3r. plane opparet, personom quae in versa decimo hujus Psalmi loquens introducitur, non esse Davidem, sed Nisu Messium. 2uae verba si non sunt Davuiis, reliqua quoque ejusdem personae sint necesse es, quoniam una tantum, quod totureontextus docet, loquitur. - Messias igitur, qui ut sacerdos
uitur vers. . et s. Muciom suam resatur in Deo positam, a non solum conservationem in mediis ossictionibus sperat, sed
etiam resuscitationem ex mortuis ad laetitiam apud Deumaternam perfruendam.
I. ripitaphium o). Psalmus Davidis.
Serva me, O Deus, ad te enim confugio. 2. Dixi αὶ Verti vocabulum hebraicum tar D epitaphium, quo-
niam argumentum Psalmi hanc significationem requirere videtur, quanquam non ignoro etiam in genere de quacunque inscriptione aut monumento publice erecto illud dici. atque hinc bene a LXX interpretibus versum esse per τηλογραφίαν. Sed persona quae in hoc Psalmo loquitur, sistitur tanquam in sepulcro deposita, mox vero in vitam revocanda, vers. IO.
55쪽
a. taxi Jovae: Tu es dominus c, - Nulla mihi felicitas praeter te contingere potest LA
Fb Assentior viris doctis, qui pro rin re dicis, legendum
esse censent Vm N dixi. Sic quoque omnes interpretes antiqui praeter Chaldaeum, et 2O Codd. a Mnn, - eotio citati. Durior mihi videtur Ellipsis του ne-
que loca, quae pro ea citantur, aliquid probant, e. e. Ps. 4a, 6. 43, 5. Jer. 4, I9. Thren. 3, 24. nam in his N aut non deest, sed legitur. Schnurrerus quia dem in Animadverss. ad loca quaedam Psalmorum Fasc. I. eκ lege critica, quae lectionem difficiliorem faciliori praeserre praecipit, defendit lectionem receptam. At enim vero dubito, an haec lex, in crisi scriptorum graecorum et latinorum recte lata, ad crisin Hebraeouim
semper satis tuto transferri possit, quoniam ex literarum similium confusione, aut etiam minoris, Jod omiΩsone facile ortae esse possunt lochiones duriores, quibus faciliores, geminas literas restituentes, praeferendae sunt.
H Pro quinque Codd. Kennicotii habent nam qui
se confirmant lectionem receptam dominus, pro qua Miachaelis et nonnulli alii legere malunt dominus meuπ, Provocantes ad τους o, Vulgatum, Syrum et Chaldaeum eandem lectionem exhibentes. Sed nec re- repta techio sensum duruin. aut multum diversum ab illo habet: Tu es dominus, i. e. tu es dominus Jova,
d Equidem non actitrer lectionem receptam πὶ rei
56쪽
3. Sanctis qui in terra sunt, mira praestabo Q.
esse sollicitandam, quod Imbigantio, Michaeli, Mehlero aliisque videtur. Bene observat Sebnurrerus I. I. saepe indicare occasionem s. adjunctionem, et tunc Iatine vertendum esse prαter, e. c. Genes. 32, II. Exod. 35, 22. Amos 3, 15. etc. Neque versiones antiquorum interpretum probant dissensam a lectione uerecepta,' quippe quae eodem sensu explicant, quo sumen- dum esie diximus. o Lectionem receptam h. l. non admittere probabilem . explicationem, apparet eX dissensu antiquiorum interpretum' et recentiorum, quem pluribus exposuerunt Miebaelis in Collegio Critico et Siluurrerus in Disput. laud. Nolo ego augere numerum conjecturarum super his verbis, quae sane emendatione egere videntur. Perinplacet propter facilitatem suain ea quam Schnurrerus I. c. attulit. Nimirum pro legendum censet quod sit prima persona futuri Conjugationis Hi-
pro prNN cs similem conjecturam ad Ps. IAM II. not. M. Ex qua forma. vocis obscura et insolita redieinfert Vir Celeberrimus, mirum non esse haesisse ae fluctuasse veteres interpretes, quippe qui a subtili legum grammaticarum scientia minime erant instructi. Litera, Vau vero ante quam neque οἱ Aquila, Symmachus et Vulgatus legerunt, voci praeponenda est. Quibus adinissis omnia limpide fluunt, atque eum seoquentibus aptissime cohaerent.
57쪽
Ilis enim inprimis delector. 4. Mala sibi accumulabunt, qui retrorsum festinant f , Non libabo libamina eorum sanguinaria, nec pro eis deprecabor g). s. Jova D Verba textus Vl 'D 'rire plerique interpretes vertunt I
qui alium Deum festinanter sequuntur. Sed recte jam ab
alsis observitium est, ni re absolute positum, nunquam significare Deum alium, nisi Jova Ipse verba faciens il- tum alium a se distinguat, veluti Es 42, 8. 48, m. deinde si sit festinare, non esse verbum transiti viam, quod cum accusativo nominis jungi possit, di-
Deut. 6, I 4. At Symmachus veram haud dubie lectionem servavit, dum vertit: ali τα σαί- ιτάχυμιν. Legit ergo coli. Es I, 4. 42, I7. Retrorsum festis nare nihil aliud est, quam nolle sequi Messiam, omnem que cum eo conjunctionem respuere ac repudiare, uti recte explicat Schnurrerus l. c. De his protervis Messiae contemtoribus, qui τοῖὸ ei deditis et ad-
dictis opponuntur, dicitur: ar augent sibi
dolores, non idola, quae nunquam significant;
illud vero quam severe in Judaeis Messiam rejicientibus
sit impletum, ex historia satis constat. vi Sistitur Messias ut sacerdos. Hujus enim erat libamina libare, Num. 6, II. et pro sacrificante apud Deum deprecari. Cruenta dicuntur libamina istorum Messiae - contemtorum, h. e. detestabilia, Deo aeque ingrata, ae
58쪽
s. Iova est mea pars, Portio et calix meus UJ. . Tu amplam latamque mihi dedisti haereditatem l .
6. Tributa mihi. est amoena regio, Immo haereditas mea mihi quam maxime placet λ .
si vini Ioeo, quod erat lege sancitum, sanguis esset adishibitus. Libamina h. l. synecdochice dicuntur, pro universo .genere sacrificiorum, atque sensus verborum est: miseros istos, qui Messiam aversentur, sibimet ipsis gravissimam miseriam inferre, quoniam divina, quae ex ipsius sacerdotali' munere consequi potuissent beneficia, proterve neglexissent et repudiassent. Sic verissime ex. plicat h. l. Schnurrerus i. c. Φ, Phrasis sumta est a sacerdotibus et Levitis, qui quod nullos in terrae distributione fundos acceperant, de sacrificiis aliisque Jova consecratis vivebant, hinc Itava pars et haereditas eorum esse dicitur. Num. I 8, 2o.
0 Sie explico auctore Schubensio, qui in Institi. L. Hebr. p. 298. illud derivavit ab Arab. sive amplum, latum esse. In con ugatione Hiphil igitur est:
amplam et latam sortem mihi tribuis. Quanquam a plerisque interpretibus habetur pro participio conjugationis Kal a 'lun futare, sustinere, tamen aptior videtur illa significatio, quoniam sic regni Messiani per totum terrarum orbem dilatandi amplitudo praedicitur.
λ in Chald. et Syr. lingua est pultarum
. esse, et cum constructum placere, Dan. 4, 24.
59쪽
. Gratias ago Io vae, qui suas mihi dedit promissiones II
Noctu adeo intimo rius assicior desiderio nio. s. Semper Iovanes ob oculos habeo, me defendit
Non succumbam his amictionibus n). s. Propterea laetatur cor meum, animus meus exsultat, Etiam corpus meum tuto quiescet. Io. Etenim animam meam non apud inferos relinques o , Nec permittes, ut tibi deditus m experiatur corruptionem. 'II. Mo
l ru' non solum est consulere, ' sed etiam praedicere res futuras, Num. 2 , I 4. ut Arab. lac, monere, in primis
praedictione rerum futurarum. - νῆ hebr. etiam noctu pungunt me renes mei.
hebr. a dextra mihi est, non dimovebor. Q Jam . a multis probatum est Hebraeis diei loeum, in quo manes congregentur, sine respectu ad statum eorum vel felicem vel infelicem, corpus autem sepulero tradi. Utrumque negat divinus vates tibi eventurum esse, neque animae in , Νἰν apud inferos, neque corpori in sepulcro diuturnum futurum esse domicilium.
M Quanquam viri quidam docti lectionem, vulgarem teκ-tus 'l' Pn in numero plurali defendi posse 1fatuuot' salva argumentatione, quae eκ hac voce inprimis pro Messia unico hujus Psalmi subjecto ducitur, auctore
Petro Act. 2, 25. et Paulo Ast. 13, 35; tamen fateor, mihi lectionem marginalem numeri singularis alteri praeferendam videri. Nam priuio ploralis ille eminentiae,
60쪽
II. Me in vitam reducis. Magna est apud te laetitia,
significationem singularis numeri tribuunt, Vereor ut
satis redis hue transferatur. Hebraismus. ille loeum
tantum habet in nominibus abfractis, non in concretis, exceptis nominibus bara et i, quae dominium no tant et pro nomine Dei in duobus Ioela Hos Ia, I. Prov. 9, IO. In reliquis omnibus sunt
abstracta v. c. caecitates, laetitiae, salutes, sapientiae. v, desis Glassi Philol. S. 58. edit. nostr . DeInde omnibus sine praeconcepta opinione perpensis, qu4e recentissimus vulgaris lectionis defensor Celeb. Brunsius in nota ad Minisorti Dissert. praelim. p. 23 seqq. scripsit, tamen me adduci non posse fateor, ut auctorita
tem tot Codicum hebr. In quibus Singularis legitur, Propter paucos quosdam Codd. hispanicos nam in non. nullis hispanieis tamen quoque Singularis extao quos Vir Celeberr. praestantissimos judicat, negligendam esse statuam. Tandem ad versionum antiquarum consensum
in lectione numeri singularis et ad Petri et Pauli testimonium li. cc. non temere provocatur, inprimis si ille hebraismus, de quo supra dictum, non satis accu
rate ad defensionem numeri pluralis est advocatus. vid.
mebaelis in Collegio critico. Lilienibal in Commenti erit. et Brunsias l. l. qui recentissimos lectionis vulgatis defensore nominavit. γ