장음표시 사용
271쪽
qui quosdam angelos regnorum infidelium lo- te Persarum, corum &c.custodes inducit quaquam Gregorius & Basilius ad bonos tantum id referunt. Item Nabuchodonosor, Pharao Abime- ra a. Iech angeloruministerio somnia habuisse in scri- Lib. i. g,ipturis leguntur, undepatet etiam impios homines rit a M. nabere custodes angelos . Rurim quaerat aliquis utrum singuli singulos habeant custodes' De hoc Magister sententiarum dubitat: sed D.Thomas as. serit. Certum est autem ex scriptura,quod quadoque uni homini multi angeli custodes deputentur ut patet de Elisso. Deinde e cotrario certu est quod
unus angelus multos possit defendere. Caeterum D. Thomae sententia admodum probabilis Vide- Lib. 2.sentitur,quoniam Deus omnia decentissime disposuit. dijt.iti Aptius autem videtur, ut quilibet suum proprium A. Reg rangelum custodem habeat, quam multi Vnum. q. Re .s9. Angeli autem non semper in coelis manent, sed subinde ad homines descendunt, ubicunq; tamen ibi eorum cognitio per distantiam locale nunquaimpeditur. atq; ita hominis sibi commissi cura geran Vt statim quae agi quael ei vel bona vel mala immineant cognoscant,quia Deu vident in quo
Omnia cognoscunt, Deus autem ubique est. P terea boni angeli bonas cogitationes suggerunt, Vt contra mali malas,ut patet ex Paulo dicente: Vt no 2.Cor. I. circumueniamur a Satana. Ideoque quando ho- M.
mo subito aliquid boni cogitat, praesentiam angelicam reuereri debet: contra, quando cogitatio nes malas sentit,debet se stati sanctae criicis signo, α oratione munire. An vero quilibet malu etiam
Angelu habeat in exercititi sibi deputatu apud graues authores no reperi. Magister sciat. id tanqtia ex Gregorio statuere conatur. Probabilius est non habere,abunde enim ex naturae corruptione ad malu
272쪽
senios duos unum bonum, alterum malum posuerant,sicuti & duos lares,de quibus Prudentius. venit enim filius hominis saluare quod perierat. Secundam adijcit rationem ob quam pusilli cotemni nequa quam debeat longerriori essicatiorem.Ego enim, inquit,in huc inudii veni,vi genus humanu quod per Adae & superaddita peccata perierat, a coecitd te spirituali,aeterna mortebatque miseria liberare. Sic,inquam, ad saluandum genus humanum Venit, ut ad saluandum quemlibet proditorem Π-nerit . mis igitur unum ex illis contemnere audeat. Magnasane binc lucescit hominis dignitas xi 3 's cuius contemplatione exclamat Augustinus. O tu
bone omnipotens,qui sic curas Unumquemq; nostrum tanquam solum cirres: ct sic omnes tanquasingulos .Hanc rationem latius deinde explicat ad dii sta parabola de centum ovibus,&de pastore ovium:quae frequenter in nouo M veteri testamento proponitur. A men dico uilis,quia gaudet super eam magis, quam super nonaginta nouem quae non maverunt, tum quia magi s de ea cogitat,utpote recenter inuenta,siquidem de nouis rebus magis, quam de veteribus cogit mus : tum quia gaudium magis sentitur, propter oppositam tristitiam quae in animo gerebatur duovis illa aberrasset. uod etiam in rebus humanis contingit, nam & ei qui iamdiu esuriem passiis est longe suavior cibus est quam saturo. Pastor est Christus, centum autem oves suos angelicum αlaumanum genus, quae integra& recta a Domino instituta perpetuom ab eo pascenda suere: ex istis
alitem erratait una,nempe genus humanum , dum
princeps illius generis Aciam viam rectam rei quit , & peccato insectus totam posteritatem iam iniecit. Reliquit autem Christus angelos, qui in excelsis coelis perstiterurit , non quidem ab eis
273쪽
eis recedendo , sed naturam mortalem secun dum quam in eorum consortio non erat as. sumendo, venitque erraticam ouem quaerere a principio incarnationis usque ad tacesionem, quia omnia quae in corpore gessit ad humani generis errabundi salutem ordinauit, atque eam inuenit quando per crucem, dc resurrectionem misso spiritu seneto homines restaurare coepit. Gaudetque super ista oue magis quam super angelis, quoniam longe maior in hominu restauratione, quam in angelorum creatione est diuinae laudis materia, mirabiliter quidem homines creauit angelos beatificauit, sed longe mirabilius homines redemit:
quod pie in multis quae in sacrificio Misi, leguntur collectis declaratur. Quidam oues interpreta tur quae non errauerunt, non angelos sanctos, sed superbos , qui se putant iustos: qui non errasse dicuntur,quia errorem suum agnoscere nolunt. Sic L .r.e 3 r. Augustinus in quaest. Evangelicis. Hanc eandem Luc-i1. iparabolam latius describit Lucas. s te non est volun .
ras ante patrem uolaum qui in coelir est,ut pereat unus de m .
filis i iis. Hoc modo parabolam applicat: Sicuti
pastor modis omnibus ovem errantem reducere studet,sic non Vult Deus Vt quisquam pereat, etias nunc erret,sed vult ut vitam aeternam habeat. Si igitur pater coelestis tanti hominem faciat, ve strum non est contemnere quemquam. Pastorem in parabola non de patre, sed de Christo interpretati sumus: eterem pater oues nonaginta noue de reliquisse non cimtur,nec in humeros silos ematicam assumpsisse,quod addit Lucas.Ηumeri enim, Christi humanitatem quam nobiscum communem accepit significant,dc quia Christus per hanc parabolam,istam illud venit filius hominis saluare&c. declarare intendit, ubi de se manifeste loquitur omnino ipse per pastorem est intelligendus. .
274쪽
Quod autem dicit: Sic non est voluntas,de patre suo loquitur,non quasi parabola de patre dicta sit, sed quia omnino eadem est iiiij patrisque voluntas. Dicitur autem Deus Velle Vt nemo pereat,
sed quilibet saluus fiat hactenus, quia nullus electorum Dei perit: sicut in semine Abrahae ben dicuntur omnes gentes,quae benedicendae, Vel selectae sunt. Vel,quemlibet vult saluum fieri,quo niam nemo nisi ipsb volete saluus sit,quemadmo- Rouss. dum Paulus dicit: Per unius iustitiam in omnes homines in iustificationem vitae,id est , Quicunq; iustificantur,hoc debent Christo. Vel velle dicitur quia cordibus iustorum ut de ipsi quemlibeo saluufieri velint inspirat, quemadmodu spiritus sanctus k et dicitur clamare Abba,pater,& postulare pro nobis gemitibus inenarrabilibus no quod ipse Deum seret,sed quia nos orare,postulare,& ingemisceren-
civ.Simpliciter vero loquendo Deus non omnes uult
Druare, sed pro peccatis & malefactis suis iuste damnari. Varias expositiones istas habes apud Augustin.varijs in locis,ut Epist. o7. de praedestinatione sanctorum cap.8. Enchirid. cap. o3. Decor. dc gratia cap. 4.dc is. Damascentis dicit, Deum que-
tenuit. libet velle saluum fieri,inquantiam cuilibet homini media ad salutem tribuit, de inquantum quilibet a Deo creatus est. Quanquam eum Vt peccator est, condemnare Velit.Quemadmodum de iudice dici potest, quod quemlibet ciuiu vivere Velit, quoniam omnibus vitet desens nem prouidet: Veruntamen quosdam occidere tali,no quatenus ciues, sed inquantum malefactores. Vnde Esaias: Ua, r. Heu consolabor super hostibus meis. Voluntatem
hanc consequentem voca illam antecedentem. s i autem peccauerit in te frater tuus uade,. . orripe eum
inter te er ipsum. Sententia prorsus moralis est, quae
huc intellectu admittit. Quisquis es Christiane,i ue sub-
275쪽
ue subditus, sue superior, cuiuscunque conditionis aut sexus si frater Christianus te offendit, eo reptionem adhibe . Christiani statres dicuntur, quoniam eundem patrem Christum habentiHune inquam,si peccato occulto te laeserit nam de aperte dc publice peccantibus praelato dictum est Pe
cantes conam omnibus argue corripe eum inter te
dc ipsium solum, ut famae ipsius quoad fieri potest
parcatur.Fama enim ad corporalia,& spiritualia admodum utilis est. s i te audierit poenitentiam agenti Iucratus eris fratrem tuum, ex quo patet per peccatum
quod commiserat suisse perditum. Idem apud Ia- Dcολycobum pulchre habet .Fratres mei si quis ex vobis errauerit 1 Veritate dc conuerterit quis eum, scire debet quoniam qui conuerti fecerit peccatorem ab errore Viet sus,salvabit animam eius a morte,& operiet multitudinem peccatompa. s i autem te non aud erit.Hinc patet quomodo praecepta quae hic de statre corripiendo ponuntur, & adhibendo testes,Item de denunciando Ecclesiae hominem obligent, inquantum scilicet ad lucrandum statrem necessaria simi. Quapropter si verisimile sit quod frater peccans sponte se emendabit, vel ex correptione suturus sit deterior, praecepta de fraterna correptione nullatenus obligant. Simili modo qui tempus opportunius expectat ad corripiendulrq-ceptum nullo modo viola quoniam propter Patris emendationem praecepta est correptio. Quare si quis hoc tempcdie corripiendum esse non iudi
cet praecepto non tenetur. A dbsse tecum adhuc unum, uel duos, ut in ore duorum. vel trium testium stet omne uerbu.
Si per secretam correptionem admonitus te non audierit,adhibe testes cora quibus verecudetur, α deserto malo conuertatur. Sub uno vel duobus te-
stibus plures intelligi possunt, tot enim adhibendi sunt quot fratrii emendatio exigit.
276쪽
Quaecunque enim de correptionepraecipiuntur,ex fine qui lucrum est statris,metiencia sunt, tales autem adhiberi debent quos peccans verisimiliter auditurus si docti videlicet & probi , Qui peccatuet suum quale sit oc quam granae ostencere queat, ct quorum ille authoritatem & probitatem reuereri possit. Adhibedi autem sunt testes vel ad docendum,vel conuincendum,denique ut testes sint admonenti, quod pro salute fratris correptionem non neglexerit,unde si non audiatur, facere debet quod sequitur: quod' non audierit eos die Ecclesi,vi timi testes isti viri debent esse reuerendi, quibus credatur, & qui peccatum fideliter testentur in iudicio,& admonentem . ossicio suo stactum esse confirment, ut sic peccatum in multitudinis notitiam deducatur,& salvetur opprobrijs, qui saluari
non voluit pudoris mediciamentis. s i autem acci flam non audierit,& a Pnaeposito eius quem audire noluit,tanquam rebellis condemnatus fuerit. sit tibi. id est habeatur, sicut Ethnicus er publicanus, publicὸ excommunicatus,non iam tanquam frater, sed extra Ecclesiam existens,Ethnicis & publicanis similis effectus. uinimo illis deterio peior enim est impius Christianus homine gentili. Per Ecclesia non tam ipse multitudo, vel congregatio qua Ecclesiae praepositus intelligedus est, siquidem de illa ecclesia cui correptus subest agitur,talis auteno taest multitudo,quam prςpositus,qui correptum rebellantem publice punire poterivi Augustinus ait lib. quinquaginta Homiliarum tractans illud Apostoli Si quis frater nominatur ebriosus, ubi docet
saepe publicos peccatores tolerandos esse,& no vitandos,donec per Ecclesiae praepositos excommunicationis ferula percussi sunt. Ideoque interpretati sumus de excommunicatione. Quis autem
possit excommunicari, dc quod soliis sontumax
277쪽
pulchrὶ tractat D. Thurnoui. Aduertendum est Saluatorem, quando dicit, Sit tibi sicut Ethnicus esci Publicanus,non prohibere omnem claram ex- 6 a. communicati,sed tantum eum vult non haberi denumero Christianorum. Etenim pastores,& alij Συ b. t . Christiani non tantum oues quae in ovili pascumtur curare debent, veruetiam iummo studio quaerere,ac reducere debent extra ouilia abiectas,atque errantes: Vnde Dominus pro gentilibus, publica nis,& haereticis orare praecepit. Quod autem Tard pro istis orationes sundantur causa in nobis est remissior charitas, Ut Augustinus ostendit lib. i. de
cap. 9.de civit. Dei. Amen dico vobis. quaecunque rigor tis super terram, erunt Data in corio: quaecunque solveritis suςer terram. eruntsolata Cr in coelo Quoniam Ecclesiae Praeposito
peccator dicere potuisset Si tu me tinquam Ethnicum, & publicanii despicis, ego te vicissim despiciam,& Ecclesiae sententiam nihili facia, Ideo Dominus Apostolos. & Ecclesiae praepositos tali potestate donat,qua sententia eorum per diuinam roboretur,atque obsit, vel prosit, non tantum in terra,veminetiam in coelo. Licet autem haec verba
cum verbis Petro dictis serὸ eadem sint, quaedam differentia est siquidem verba Petro dicta plenam potestatem super omnes etiam Apostolos significant,etenim ei singulariter dicta sunt in praesentia
caeterorum Apostolorum,haec autem verba omnibus Apostolis dicta sunt,nec pleniorem uni qua alteri potestatem tribuunt.Hqretici aliter istud exta serat is. eponunt prauὲ intelligentes Augustinum, qui dicit notis. Domitium ligareproximum , qui non vult peccanti in se ignoscere,& illum soluere, qui ignoscit peccanti in se,non enim Augustinus existimandus est docere hanc potestatem penes Laicos esse, sed mysticam duntaxat interpretationem tradit, aut po-- tius
278쪽
tius per quandam allusionem hoc dicit. Quod au- M omil. ula tem Augustinus penes solos Ecclesiasticos ius ligandi,& soluendi esse senserit clarE patet ex libroso .Homiliarum supra citat. Item Epistolaad Honoratum quae ponitur in sine vitae ipsius. iterum Vt intelligatis quanti faciam mutuanacharitatem , ct concordiam, seu quantum VelimVOS peccantes corripere, & correctis ignoscere: rursum quantum velim corripientes 1 peccantibus audiri, ac praesertim Ecclesiam. Di o uobis
quia s duo ex uobis consenserint super terram. de omni re quamcuηque petierint fiet illis a patre meo qui in coelis est.
id est : Si isti concordes fuerint ac Veram pacem coluerint, quicquid voluerint a patre meo infal libiliter impetrabunt. Etenim concordia, &communis oratio ad quiduis impetrandum est ecticacissima. si igitur tantum valet duorum o-
ratio, atq; petitio, dubium non est concordem totius Ecclesiae orationem plurimum valere. ubi enim sunt duo , vel tres congrePiti in nomine meo . ibi
sum in medio eorum. Ideoque quiduis imperiare ponsunt,quoniam ibi secundum diuinitatis meae singularem gnatiam sum cum patre meo, qui petita nequa'uam negabit. In medio per gratiam Christus esse dicitur, tanquam inter eos re patre, mediator , propter quem quiduis pater donare debet, quoniam Unigenitus eius filius per passionem suam noc promeritus est, & hoc rogat.
Si igitur Christus ibi est, ubi duo, vel tres
in nomine eius congregati sunt, multo magis
ubi uniuersi, ut in Concilijs Oecumenicis ubi patres Ecclesiae ad Christi honorem congregati sunt. Q uocirca humili animo, alacri deuotione, . ac mentis affectu sanctorum societati, orationibus, atque piorum supplicationibus interesse studendum est.
279쪽
Yum accedens Petrus ad eum, dixit: I ne quoties me aui: in me frater meus, dimittam ei: inque septies
Quia Petrus de corripiendo audiuerat,dc poenitetiam agenti esse dimittendum,deniq; istud, uod si duo consenserint super terram de omni re dccx. . accessit ad eum,rogans quoties statri peccanti di
mittendum esset. Non autena interrogat occasione. istius dicti Quaecunque alligaueritis, quoniam ex
resipolisione Domini sequeretur nunquam alliga da esse peccata,quod saluator semper vult ea dimitti. Dixi: illi resus nou dico tibi usq septies.sed usque septua .gier septies. Numerum finitum ponit pro infinito, Volens s ut patet ex Luca) Vniuersitatem significare,quasi diciat: Semper statri dimitti volo. Hine non exiguam peccatores poenitentes consolationem accipere debent,etenim si Deus nos in Patres tam vult esse clementes, Ut quotiescunque nos OLsendunto vera poenitentia aput dimittamus eis, quanto clementior est immensa illa bonitas procul dubio peccantes dii a peccatis resurgui,&poenitentiam agunt semper in gratiam cst receptura. 'adeo in milatum est regnum coctorum homini regi, qui voluit rationem ponere cum seruis suis. Quod autem de
linquentibus perpetuo ignostendum sit, similitudine admodum congruenti declarat, dicens: Sic in regno coeloriam seu in populo Dei coelo destinato agitur,atque si esset rex aliquis qui poneret rationem cum seruis suis &c. or latus est ei unus qui debebat ei decem milia talenta Per huc designatur quilibet peccato qui unde soluat non habet: etenim nemo unde se a peccato redimat, vel liberet habet, nisi Deus misericordiastra ultro eum praeueniat. xt debitum sm fit ei. Petebat tantum dilationem, Dominus autem totum debitum dimisit .siquide pietatis sitae abundantia hominum merita,vota dc petitiones ut canit Ecclesia excedit.
280쪽
a rmus autemseruus illa inuenit unum de construis fulsere u identes autem confieres eius quae fiebant contristati sunt valde, mmaverunt Dominosuo omnia quae facta fuerant.
Conserui angeli sunt, de homines Diacti, quae de
impiorum hominum crudelitate apud Deum co- queruntur. Tunc uocauit illum Dominus suus, er ait is: νerue nequam omne debitum dimis tibi quoniam rogasti me. nonne ergo oportuit Cr te misereri conserui tui φ qui inserior te non est,sed aequaber ego qui te superiorsum. Tui miseertus sum Magna Christianorum comfusio,& improperium designatur,qui post tantam h Domino misericordiam acceptam, nullam pete' tibiis se impendere volunt. B t iratus Dominus ejus extrema, & implacabili ira,tradidit eum tortoribus,id est,daemonibus torquendum,quoadusque redderet uniuersum debitum, id est inaeternum. Etenim nunquam poterit homo post extremum iudicium pro peccatis suis satisfacere. nullus enim poenitentis locus relinquetur.Tractari solet hic quaestio. Vtrum peccata dimissa redeant,de qua conitere licebit Magistrum sent. lib. 4.dist.rr.& eius Ioci commentato& B. Thomam in tertia parte,
τ venit in fines et udaeae trans Iordanem , Non in Iudaea,sed in Iudeae propriὸ dictae fines: quet duarum tribuum est,Iudae scilice dc Beniamin. Et accesierunt ad eum Pharisaei tent tes eum , dicentes: si scet homini dimittere uxorem suum Eum tentabant Vt in verbis capere possent, nam si quaestioni affirmatitia respondisset, tanquam contraria doce-tem,dc non Verum pudicitiae laudatorem, atq; doctorem acclisassent, si vero negatiue, legi Moysi contrarium esse culpassent. Potest etiam istud non