장음표시 사용
241쪽
o Corolla, CrL. G26 CT AIT sum sicut autores tradunt σ qui extot,c.CaesarisAn his non co-umit eum esse astrictionem, Cr breuitatem sensiora , intelligi. ἡ utposint,scdita configrari dictauersi 'or: siumnus,ex quisu Acise nor reliqua conj-ciat lector non imprudens, Craelatari posint ad eam. historiae ueritatem, quam supra constituimus. Flor Drusiserit astricta, resti, nuda, quod de caesarianis. scribit Marcus I siris.
Vrnis est a lingua in linguam uoborum troductis,fensu struato. Hurum in quibusdam solvi spe tutuo is sines Volaphrasis er dictio: ut
siquis tentaretDemosthenis, aut M. Tullij orationcs, aut Homeri uel Maronis carme in alius logues trans- 'refcie sitier colore dicendi prosim iubstructo. quod experiri hominis esset purum iuuiligentis,quantast in Γnguis diuersitas. Ea est enim acto copiosa linguaQuari quae posit per omnia respondere figuris,Cr consemationibus etiam inseritifim2.Non om- Bianos ducentes exta cosequuntur,ait M.Fubiim: sicut nec illos quidem, quoties fuisutis uerbis signare nostra voluerant. Tertium genus est, ubi πτυσμνba pond antur, cilicet ubi uires Crarduum ensis ad strux uerba,edis Misingula uri coimmines ipsa uni
242쪽
uersa orationeInquirrefoti habetur scissori ratio ea sunt interpretando libera, Cr habetur uenia quaedanes omittenti, quae adfici in non a tim uel ad nu, quae fensem adiuuent. Nec sunt fimae σβb ara linvisurim in alterum existinenda, mulio minus quae sunt ex Hismate. Nec uicto p suam pertino soloe murm aut barbarismum admittere,ut totidem uerbis se representes. Qi fecerunt quidam in Aristot k, Crin sacris literis. Licebit duo uerba uno reddere,ezunum duobus, CT in quocunq; numero, ut nactus eris linguam. En er aliquid addere, σ dctrahere. Exempla horum promptum erit sumere ex Cicerone in libello de uniuersitate, Cr Theod. Gaeta optimo hi-terprete.isen in primo uolumine Aristotelis derasema tibus κόσωμα vertit aequamentu, CT discrimen:tum austerum etacerbum imam vocem duabiis. Q. is eodem latro, λοκυ I. ο σπογγορ ἔχω ν υνα
qu e totasimplici mitiore, testa operta uertitati ap- pcllintur,Cr cust aut tu a.Adhaec, quae Latinae cotivm M ta exprimi etiamsi Graeceptato bisecturali
ris pars exterior,cui est nomen auriculae, ne constit
veriore mira inferiore i sis. de aquil
243쪽
mam necesse. res ipse de qua agitur, siquo initida Gnomine est,quod pcllationis Graecie lum d Act habere,n facim. Qisamuis non facilepatiar queml bet interpretem tantam sibi siumere, nisi certum prius exploratum habeat nonsili fici qui, in arte, de qua tracta, iustam operum m*crit. Interpretationes sunt non tantum conducibiles, sed etiam in primis ne eessaris, quum disciplinis omnibus, ais artibi si tum uniuerse ritae singulis nos momentis: Meles nenlota Fiunt uero albe ues singuarum ignorantia, uelm erue,qua de agitur.Versam festa sun res infinitae. Itus militudineuerborumquae dicitur monγ-nii capiuntur multi. Verum de quibuε Otur, interepraesignari falluntarier allunt eos piipsi tantitum in uocibus er dictione, uri artissit,uel dureripeculiaribus. Ita uideas quosda in Aristoteleuertendo, aut Galam,par liciternegociu adminili spe, pari l dignitate operis: quod in philosophia medicina
non essen quantum erat opust ersuti. In quibuε iste pretationibM res Cr ucria appenduntur, tropter 'gurae, Cr reliqua orationis ornumenta conferuari dobm quoad eius ferim 'it,eadem. sin id minuε queas modo imilia uter decore, videlicet qualia in poste Gril Pincongruinninaes eandem uel uum refrm P a uel gra'
244쪽
uel grata, in altera in lingua priore. in quom cutim est transferendo Aristotele c- alias, tuin nielembis,sicuti alibi demonstrauimus Uti finium cset linguis, si dexteri interpretes auderent non impum peregrina laurum tropum donare sua ciuitare, moianeus illuκm ri s consuetu ne multu dii lideret. Quandos etiam ad imitatione prioris lingrue, Cr quasi matris sngcre actormure apte uerba aliqua, ut posteriorem linguam,ac quasi filium locupleta, LQuodsi Gueta Graecus homo, de Latinis bene meritu6.Η uero non quivis putet licere bi cr consultius est hac in parte esse parcum ac meticulosium, quam a
duoem,pro Uunm Suniuersiones quaedam en*m, in quibus exacti funiconfisunda etiam uerba ut ea inreri eris fit, adnumeres, uelut in locis difficillimis, er ad intelligendupero curis:cuiussiuntgenseris Aristotelica complura,quorelinquenda sunt te risiudicio: tum is negocijs publicis aut priuatis mari pii momenti in mysterijs pietatis, quae libris sacris cotinentur. in queis omnim non debet iudiciu sit ni is terponere,qui uertit. Propria uti hominu uel loco renomina, integm debent transire a lingua tun lingua, notaui spessitationis mutata. nes enim Aristotelem uerterissem optimmuti Platonem latum, uel Iyro rem supplantatore. sicBarbara nomina Graeci ac Romani reliquerat in sua origine unctura:tantummodo flexeruin
245쪽
flixerunt adsomissu elinguae Ideo merito , ut alios multos, itas historicum illum deridet Ocium,qui
nomina Romana mutarit in Graecarui ex saturnino βrit θρίνιον, et aitueri modi. Licet tantum eis, ut dico. 'bam,literam aut a stilum clidcreucliadere,quo apsi linguis reddatur er cogruens. lut quod Latini dicut
rmeo iudicio Diunt.qui nominu Romanum scriptura Graecaducuntad nos: ut quin Rhomum uolunt irari, quia Graeci alirant quae incipiunt in ri sunt quaedam nomina iam olim in linguis receptu. vario modo utendi erit ea cot uctuesne. carthaginem uo
Qt propria nomina ad linguam afluam transierut per mediam ex hac siumuntur,no ex prima ut barbara gentit illam orientis ex merid irim Romanos pereuenere, Graecis monstrantibus: septentrionis.aut at poccidentis,ud Graecosper Romanos. Ergo et Romani more Graeco efferunt,quae Graeci docuerunt:.cT Graeci Romano,quae ab illis acceperunt, paulum utris inferixis uocibus assuum pronunciundi rationem, quod σω linguis nosti is uulgaribus est intelligere. Hilani enim er Itali,quia per Gallos Germanis cognou re, Germanicus regiones dis urbes nonut Germani ipsi,
246쪽
sed ut Galli prostriint. Qui ergo Latinim femor
cogunt Hebraica nomina ud FI Momini consuerusinem ejerre,uidentur mihi um facere naturae rerum.
Non recipit ferino generositus tum affluesus tortiones palathlinguae, oris totius: Cr quae a Graecis sumpsit, Graecu retinet 'rina. No est si extremissi iiij, trunctiuε is natura,sed a uicinis,Cr cosimilibu3.Sacras por γδ literas Ecclosae Latinae a Graecis stre acceperunt,et Uus nominum maluit ex uersone septuaginta. is est conmiens Cr conformis Graecae linguae,pis ex Graeca orta est. tine. Quid quodHGraei ipsi natis nin nomin non victae eloquuntur, fita proprio quo' dum more ovo,alien imo a caeteris. Quod pQicuum est Iegentie quaede Persarum, Medorum, tAegyptiorum regibus scribunt, uel de orbis regioni bM er locis. Oratio uel sequendualteriises in eo uertatur interpretationis uis aliqua: ut si uis Apuleij δῖ- transferret ad exprimendam dictione illam mire iocularem, er risui mouendouptifim . sin aliter, te ipsi sequitor, Ernaturam tuum optimam cuique di
rem,moia recte instituta. Si potes, cotende etiam cum reo exemplari, CT meliorem quam accepero orationem reddito, hoc est,aptiorem ercomodiorem res ab que auditoribus num hocd in melius,quod appositiuTer conducibilius.Non ut quidam praua animi uapitate inducti aciunt,qui re trita nitidam atq; hc
247쪽
ti si dictione ita miles omni, cultu onerant, ute ictu cir grata Braue ac molesta reddunt. Q id illi,qui elegantium ais sylendorem prioris orationis faedant uerbis, figuriss obscuris, tractis, humilibus, immodita af inutioe ostentandae lacundiae, ne ullo iudicis,quae sit cuiusque oratiose natu ra et uis. putat enim hoc fore dictionem praestantiorem maxime rara, te uisita, aut antiquaria uocabula In Nerint. Quor aliam orationis struaris examus, et propiuεμο ris interpretatus ad uerbum, hoc uerso erit potior ac priolatilior, nempe exemplar assimuerius exprimes: qualis est libidus ciceronis de Uniuersiae,pars ΤΠm ei Platonici, quem studiosis proposiverim optimum aduertendtim exemplari carmen omnino liberius est interpretatu,quam oratio pedestris, propter nec itatem numeriaddi laech detrahi er mutaripermittituriatq; bocliberius,quumst itentiae umma, Crquam nos potifimum quaerimu manet intenta.cicero in mbro de Gloria fecundo, cui exemptu unum ad iano plarimis Homeri interpretaturuersum ex Iliad. ς ομ
Hectoreo perculsius concidit ensie. omisit ά i, ὁον,α σφαιδιμοe. quodbae voces ad rem fluam nihil attinerent.
Orationsigenera quae adpersuasionis quaestiones peretium prope sunt infinita, ueniaterium lectes,sive prodisti dicentium . nam his duobus discemuntur.
248쪽
Ea uero Ullam persepi operis immensi foret generalibus ista lictis comprehensi Ioraiulis,quae paucae.
sunt , e7 certiuε Mariusq; artem docent: modo attentio diligens,σexercitatio, ne qua nussie omnino praeceptiones fiuilitarent. Rechabusiqitie de rationesermonis dicerem praeceptis uniuersulibus, ut facilius Amoliore fide tin renerim iit, tum is quemuis isum accommodari, praetermisis ijs quae ad institutu hoc non sium arbitratus pertinere. Vestru erith tari' itum bonam, humano generi Dei munere coces Mino detorquere ad prauos usim, uelut ad maledicentium Cr rabiem . nes is perniciem hominum conuertere,
quod ad salutem eorum fuerat comparatum. denim restis,impetu quempiam sero, an linguasnνὶ quod hoc estgrauius sermonesedere,qub histrumetui natura magis frebat,ut eo pro stes.Bestiae, quas m tu nominamus, suo illo ritu genus quiadam habent sermonis inconditum dis impermis,qui αβ ictus
earum struit: nosterautem,menti.idcirco mc um habent sermonem, nisi quae etiam mentem. Quapro' pter induimus nos prostrio brutoru ingenia ac mores,
Cr plane transenim in bruta,quu fermone nostruatationis obsecquis adferuitu transstrimus OctM L
249쪽
cI VIVIS DE CONs VLTAtione ad Ludovicum a Flandria,' i Domin ram Di nrora aeria er multist is est tam via ita e qua toti,si lisin portiunculis subinde is confisim itur: tum quod ii hocmere, cui in iudiciali Cr demostrativo, timent tis tota: ex Iocis argumentorum fumitur, qui mihi aut repetendi erunt hoc loco, aut certa quadam Cr novai ratione proponendi,ut maxime congruet praesenti is- stituto.Veri Angularis tarn tust uvas eruditio, ad haec amor in me summis cogunt me iniihil mihi ui
J deatur difficitadum fider i missarificium,praestr thn quod tibi Cr tuis iubim, qui frequentcrde rebu magnis cum Princi bus confluitatis, nihil est perinde ncccssarium,utco iij expcdiendi modus e cubas. Sed in optre properato puta te tantum amentarium hcturam,rui ter taedium, expinutione tua mi
ET Is Visclarifim degram deliberativo separatim a reliquo iis Metoricae corpore scribam Orpus mea quidem sententia difficile. tum quod tum latifime paret,q
250쪽
morsit haec tractato. om est tunicii attentione, ne i iter a nobis attinguntur,er in punctim praetere uolent anima alibi occupatissne uti sensu sui. Haec praesiti ad rem accedamus. In omni fue oratione, siue
sermone,quemcuns quis Murus cst,tria thiectanda: quibus de rebus est dirina,quo quicq; loco,postremo quibus uerbis. quaesolent a rhetoribus nominari Instratio,Dill inuo, et Elocutio.Ita nos primo loco de inventionesiuasoriarim disseremus, proximo de ordine partium Cr ratione, ultima erit de uc is cura. Ante omnia considerandum qui sicut considimu3: tum qui nos:deinde qui alij confiustores,et quibus de rebus, quo Ilaco,quo tempore,ac rerumstatu. Qii cu esse a me posita,ut non bongis ianteruallis cogitandusin fiaueta uno oculorum pectu colligenda, confisenda interfic*.In desiiberante,σ nobis, ' caeteris cs ultioribus nis in unaquas persona haec considerari de bent, quae ante ipsum, quae cum ipsa, qui post ipsam
Ante ipsiam siues maiores eius, O ueteres omnes, hinc
patria: tu quicquid actum, uri dieisi , quod ad ipsi
posit quoquo modo pertinere, aut ad rem de qua des, beraturi. uelut exempla ex historia x salutis:ordia praedictiones, apophthegmata, sentcntiae, dicta uulgoria, ouerbia.T- ipsa,quae in animo, quae in corpore qum; Dctra. In animo est acumen ingen j,frmitas memoriae data naturae, illius udicium er quae ri