장음표시 사용
231쪽
Cap. IX, 25. .. eaque terra hieme se densor, ob
eamque .causam calorem insitum in terris contineat arctius. Ad h. l. ,, Pronomen, inquit Cl. Davisius, 146 ad terram dubio procul est referendum; quod si sit. qualis quaeso haec erit locutio, Terra calorem inf- tum in terris contineat arctius p Aut igitur, pergit ille, reponendum, calorem insitum intra se conti- ueat arctius, aut quod malim, Voces in terris ProrsuS expungendae. Sic vir doctissimus. Haec autem miror tion aeque facile potuisse concoqui ab illo, quam ista lib. III. cap. 11. Illa vero natura coham rei et Mermanet naturae viribus. ubi ,,Ampl. , inquit.,,BOherius nonnulla deesse putat, quia vix est ut ΤQ--lius diceret, illam naturam Permanere nutrirae vi- ,,ribus. Lacunam tamen haud agnosco, et similis lo--quendi ratio est infra cap. 14. Sic ibi commentatur ipse Davisius, haud reputans se antecedente adnotatione sua sibi vineta caedere, doctissimumque Boherium sic redarguere, ut se simul redarguat ipse. In loco autem, quem allegat Vir Cl. , sic loquitur Tullius; EDenim aut simplex est natura animantis, . . . aut Couerela ex Pluribus naturiar quae sane non tantum faciunt ad vindicanda ista, quibus Vindicandis adferuntur, sed etiam ad stabiliendum illud terra eontinet internis, quod hic sollicitatur. Sed loquendi genus pluribus exemplis repraesentari meretur, quoniam, si V ,rum dicere velimus, non ab omni soloecismo immune'
Tusc. 5, 16. mphensius miro modo enavit. Dct reliquis exemplis antea diximus praeter illud de Divin. II, 71. ubi Hollingero credere oportet. Indicativo ibi nullus conceditur Iocus.
Ilaeo extrema Davisius in altera editione sui libri
232쪽
est. ' Sic igitur noster Acad. I. cap. 8. Seyjus autem omnes hebetes et tardos esse arbitrantur, Nec Verci- Vere ullo modo res eas, quae subiectae sensibus Nid
rentur. i. e. sibi subiectae. lib. II. cap. 33. Quid fee artibus p quibus p hisne, quae insae fatentur coni eiura se Plus uti, quam scientia p an his, quae tantum id quod videtur, sequuntur, nec habent i tam
artem vestram, qua vera et falsa diiudicent. ubi ami' tes sticuntur habere artem, qua diiudicent: plane quemadmodum Seneca loquitur epist. 95. Omnes isae artes circa lusertimenta vitae occuPaeae sunt, non circa I 47 totam Nitam. Itaque multa illas inhibent extrinseeus, et im ediunt, spes, cuViditas, timor. At Adeo sc.' ars) quae artem vitae Ar esa es, nulla re etc. Nihil igitur innovandum Tusc. II. cap. 17. Sit ne igitur malum dolor, nec ras, Stoici Niderint. . . Ego illud quidquid si, tantum esse quantum videatur nou Puto ;falsaque eius visone et Decio moberi homines dico vehementius , doloremquct etas omnem esse tolerabilem. Hic, si recte attendas, dolor doloris dicitur, quoniam illud doloremque eius directo quidem ad malum pertinet, deinceps Vero ad dolorem; quem is, qui haec disputat, non concedebat esse malum, aut tan-
44 Ne soloecismum appelles id, quod ad conformalionem Notionum uiri versalium pertinet. Potest enim in praedicato id iterum dici, quo subiectum constat. Sed op-kensius compotait diversa eXempla: at usum dictionis egregio illustravit. Cicero ita loqui poterat, quum duas res distingueret, calidam aqnam εκ puleis iugihus trahi, et hibernis maxime temporihus id fieri solere. Illius
caussa cernitur in eo, quod vis caloris cavernis continetur, hoc autem in eo, quod terra. in hieme densior facta , calorem arctius continet. Haec, quae disponi debebant, ex ordine apposita sunt. Diuiliroes by Cooste
233쪽
T. Wo PRENs LECTIONUM tum certe malum, quantum Videretur. Hoc non tol .rabant critici, qui emendarunt doloremque eis omnem, vel doloremque, velis, o muem, vel doloremque velis
modo omnem. Mihi vero, iuxta exempla quae protulimus, hoc loquendi genus eorum Catulogo accensendum Videtur, quae nimis urgerου non liceat. Rursum de Fin. lib. III. c. 20. consentaneum es huic naturae, 'tit sapiens velit gerere et adminiserare rem . , atque
ut e natura vivat, tixorem adiungere, et velle ex ea
liberos. hic est soloecum illud Σelit velle. quoniam vero illud veste et velle intervallo satis magno a se invicem distant: quid mirum, si Cicero in illudi absonum , de improviso inciderit 2 sic nihil esse videtur, cur cum
viris est. malimus legere, et Procreare ex ea liberos, vel et quaerere ex ea libero . , Plurima vero huius
dκυρολογἱας exempla ex sacris scriptoribus collegit doct. Glassius lib. III. tract. II. can. 13. unde etiam illud refellere possemus, quod Philo Iudaeus lib. de somniis a Deo missis, pag. 599. B. argumentatus est ex verbis Genes. 31, 13. Tria εωr Θεὸς ὁ δ*Θεές σοι ἐκ 143 των Θεου. Quae Versio mala est verborum Hebraeorum , ut docuit ad istum locum illustrissimus Clericus. et quamvis esset bona, ne sic quidem inserviret superi
4M Non ita. In verbo Πὶua non intelligitur malum, nares quae excitet cloIorem. Deest enim Ialinae lingpao vocabulum , quod respondeat nostro Gegensand. Et recte dieitur dolor olicuius rei, de dolore ab aliqua re excitato. Sie Cic. ad Att. 9, 9. iniuriae dolor.
. 463 At potius diversus est senseas unius verbi. Primum Delis signifieat, apud se constituere, in Ie recipere, tum vero, impetrare, cupere. Per euphemisinum quae dicta sunt, eritiei percipere noluerunt, librarii exposuerunt addito verbo procreare. Nihil deest, nec quod ista rations coniungitur Delit Della, putidum dixerim.
234쪽
stitiosis hominis ingeniosi' enarrationibus; sed argumentum illud iam fusius non persequemur. Non possum autem quin hac occasione defendam locum Velleii Paterculi, ubi non quidem vox eadem isto modo geminatur, sed haud minore cum duritie duae con-Currunt voces, quae Passim συνoνύμως accipiuntur. Sic loquitur ille auctor lib. II. cap. 7. Factum O imii, quod inimicitiarum quaesita erat ultio, minor secuta auctoritas; et visa ultio Privato Odio magis, quam vindictae publicae data. Ultio dari dicitur vindictae; quae est ipsa ultio; ergo ultio dabatur ultioni. Tenia tant viri magni, et visum Privato Odio magis, quam vindictae Mublicae datum: Vel, ut Nisum Privato o. m. q. T. P. dari. Sed incommodum illud, quod istinnmodi emendationem extorquebat his hominibns, idem plane exstat in his Senecae Epist m. Inter infantam Publicam, et hanc, quae medicis traditur, nihil in- terest, nis quod haec morbo Iaborat, illa Dyinionibus Jayis. Altera causas furoris traxit etc. Vides, ut furoris causas traxisse dicatur. insania; quae cum ipse
furor sit, furor furoris causas, si argutari velis, traxerit , h. e. causas suas. Noster Divin. II. c. 33. Errabat enim multis rebus antiquitas, quam vel rasulam, vel doctrina, vel Vetustate immutatam Nidemus.
Antiquitas passim idem valet, Dod vetustos; at Tullius ista nescioquomodo distinguere gestiit, cum dice-Tet, antiquitatem ... vetustate immutatam. Qualis 479 Scilieet privata ultio opponitur publieae. Id non re-Pulavit Wophensius, quum immutaret ordinem Verbo. . Tum quam publicas Dindictae data. Locum subtiliter explieuit Rnhnkenius.
43 Clara . est distinelio. Vetustas est longinquitas temporis, et dicitur adeo de rebus posteris. Cic. ad Au. 34, 9.
235쪽
nos. debet antiquitas imPeritorum - - ad errorem mutui ra ere coissensus: cum PhilosoPhorum suorum sententiis refellatur, quibus et rationis et vetustatis αδ- 149 Isit auctoritas. Iussa et imμeria passim ἐσοδυνα- μουσ1. Ivss tamen imperia subiicit Virgilius Aeneid. lib. VI. V. 455. . Sed me ivi a Deum, quae ritinc has ire Per tim-
Ter loca lenta situ cogunt . Noctemqrte VT - fundam , Meriis egere suis. quomodo etiam Motestati et a notoritati imverium subiungit Min. Felix oct. cap. 6. Sic eorum Potestas et auctoritas totius orbis ambitus occv avit e sic imν rium suum nitra Jolis Tias. . pro ag it etc. Dulcedo eor oris et titillatio, ex eaυe nata laetitia, nonne haec ipsa motu fas est 2 Attamen haec Volu tati nescioquomodo sub ordinat Tullius de Fin. lib. III. c. l. Volu tatem. . quidem concessit ram arbitror - - dignitati e etenim si imyudens: s. . ylaris esse contendat dialeedinem coryoris et titillationem, ex eave natam laetitiam C quam graυitatem animi atque eonsantiam. cur non dicere maluit, s. . Pluris se esse contendat, quam gravitatem a. a. c. p '' Commoda et Commoditates, cum passim eandem notionem habeant, sic tamen, quasi quidpiam interesset, Concurrunt de Nat. Deor. II.
C. 5. . . quam ce erimus ex magnitudine commodorum, quae Verciniuntur coeli temperatione, fecunditate terra
49 Non' Potuit. Neeossario enim distinguuntur HuIcerio corporis Maae est voluptatis scoris. de Leg. I, 27, 47 , et laetitia exstillans, ab illa dulcedine excitata. Duili reo by Cooste
236쪽
TULLIANARUM LIB. II. CAP. VI. 211
rum, aliarumques commoditatum esmylurium eopia. φ Εant igitur, qui Ciceronem quasi deum plane dν --τητον suspiciunt, omniaque in eius stilo ad amussim nimia sane cum religione expendunt; et mirentur, quomodo excidere illi haec sermonis vitia potuerint. Ca-Veamus tamen, ne talia scriptori tersissimo prae aliis quibusque probatissimis praecipua esse existimemus, quorum nemo non sic aliquando attentionem suam sus- staminari passus est.
cicero II. N. D. noDies defenditur. Constinctio, copula iiDa pro adDerfatisa in quib dum tiam Ciceronis tum Paterculi et Senecae locis fabilitiar. mo adiectiDa. sine copula. Cicero obiter defenditur. Vanitas ρro in iα-hilitate: Feratas Aro eo antis. Duo Cieeronis loca in transitu Hefendiantur. Nasci ab aliquo. Cicero rursum defenditur. Repetitio eiusdem nominis, una cum con- Aructione confusore adBruitur. Tria . Ciceronis Iocaeum Hygino , Curtio et M. Felice sabiliuntur. Rite
Cap. XV, 39. eiusdem lib. II. de Nat. Deor. de sole: necesse est aut Iimilis se igni, quem adhibemus
ad usum atque victum, aut ei qui eor oribus animantium continetur. Atque hic noster ignis, quem usus mitae requiris, eontector es et consumtor omnium--- Contra ille eomoreus vitalis et salutaris, omnia
εω Non omnia commoda sunt eommoditales. . Intelliguntur autem commoditates vitae, quibus commoda perci Piuntur. Haec igitur non vilio poterant dari Ciceroni. Aliter sensisso videtur Uein dorsius P. 2o6, Ciceronem vo eans scriptorem tot Iocis indiligentiorem.
237쪽
conservat . . serioque adscit. Primo δντὶ του Atque . cmendabat vir Cl. Atqui, licet editi simul et scripti
prius illud repraesentent. Similes eiusdem viri emeni dationes exstant ad lib. III. cap 36. Acad. II. cap. 40. et Tusc. II. cap. 20. et lib. III. cap. 7. At a contraria parte stare videtur Salmasius ad Florum lib. II. c. 15, 2. et Cortius ad Sallust. IUg. Cap. 4, 3. et Catil. Cap. 51, 35. Horum si sententia vera est, quod qriidem ut suspicer, ingens facit exemplorum numerus, qui lariCem in eam partem deprimit; agnoscendum erit, orationem saepe per copulandi coniunctionem sic continuaxi, tibi aut contraria connectantur, aut aliquid per occupationem subsumatur, ita quidem, ut proprius ibi videaturaba adversativae coniunctioni locus. Atque idem etiam do. Voculis et, ac, et que videtur statuendum: ut nihil mutandum sit. infra lib. III. c. 10. Chrys ms etc. Doc apud Veli. Paterc. lib. II. c. 33. Et Lucullus et c. et cap. 4. Et Scinio et c. nec in his Senecae Suas. I. cxtr. Vtriusque vobis faciam Motestatem. Et volefiam, vos ex eriri, risu et c. et Suas. II. initio: . . Et rati uc.
proh dolori concidunt etc. Pluribus id, quod dico.
confirmarem testimoniis, nisi in rebus tam exilibus et meo tempore, et lectoris attentione abuti vererer. Con- ferantur, quae ad Tusc. lib. III. cap. 3. Hoc primum crat ad locum propositum Ciceronis Commentandum
Iam alterum est, quod vir clarissimus in sequentibus, . verbo substantivo iniecto, legebat vitalis est et saIuta' ris. Quae emendatio quibus rationibus' nitathr, intelligo equidem iuxta cum ignarissimis. Nam si verbum illud huic loco conveniret. Posset subaudiri pex ellipsin longe usitatissimam; sed omnino Per appositio-
fi Cons. quae dixi in Tursellino s. v. ATQUE.
238쪽
nem intelligenda videntur illa, vitalis et falutaris, quae per eiusmodi periphrasin efferri potuerunt, qui Ῥitalis et salutaris es.
Cap. XVIII, 48. Ne hoc quidem μhysei intelli-
'gere Potuistis, hanc aequalitatem motus consantiamque ordinum tu alia fgura non notuisse serυari. Non esse Puto, Cur malimus constantiamque et ordinem e intelliguntur enim iidem illi ordines. de quibus sic supra C. 5. . . multo magis in tantis motionibus, lautisque vicisseudinibus, tam musearum rerum atque tautarum ordinibus, in quibus nihil unquam. . vetustas mentita sit. infra cap. 35. motus eius fultos et aequabiles, omniaques ratis ordinibus constantia. et cap. 38. tam certos coeli motus, tam ratos ascorum ordines. Quis non videt,
quod hic de ordinibus illis dicitur, id in loco proposito ordinum consantiam commodissime appellari '
Cap. XX, 53. Huic autem Proximram inferiorem orbem tenet πυροεις. Ostendebat virum . doctissimum duorum adiectivorum sine copula concuctus, quem ut tolleret, Proxime pro Proximum legebat. Similiter etiam in lii lib. III. c. 21. eodemque numero, quo Pro ximas in Ieriores: Proxime restituebat. Mihi haec loca mutuae inter se defensioni inservire videntur, cum
praesertim plura similia adiungi queant. sic enim lib. I. ad Fam. ep. 9. quem Proximis su 1erioribus diebus
acerrime OPPugurasset. in Orat. cap. 64. non Ioquor de uno Pede caetrem O. adiungo, quod minimum se, Proximum Dyeriorem , samo etiam tertium. Tacitus Annal. s. cap. 77. Theatri licentia Milaximo Pris roianus c9 ta. Saepius autem duo adiectiva dσυνδετως uni iunguntur substantivo. ut tu Sonin. Sei p. cap. 5.
summius illo coeli sellifer evrsus, cuius cou verso es
239쪽
T. Wo PRENs LECTIONUM eoncitatior etc. Isidorus orig. lib. XIV, 8. continens terra Pemetua. Plura cumulate subministrat Sanctius
Min. lib. II. cap. 8. unde forte defensio etiam suscipi potest pro lectione ista, infra cap. 21. Coelestem euo
admirabilem ordinem, incredibilemque consantiam etc..
ubi vir cl. volebat, Coelestium. de Finibus lib. III
cap. 19. sic amaret a natura insa ut eos quos genuc-rimus, amemus imPelli. Ex hoc nascitur, ut etiam communis hominum inter homines naturalis sit commendatio. ubi ille et naturalis. Cap. XXI, 54. Hanc tantam tam Nariis cursibus in omni aeternitate convenientiam temPorum. Quod
Quum agitur da concursu dilorum adiectivorum in iis quidem Iocis, qui non Thetorica vi ingravescunt, secernenda sunt ea, quae aut ob ipsam distributionem nomi- .num, aut ob alias rationes ad diversa capita referri de-hent. Nam ubi alterum adiectivit m nomini praecedit, alterum ei adiicitur, aut duo praemittuntur, eorum alte i, Tum crim nomine in unam notionem ita concurrit, ut
unum tantum epitheton appositum videamus. Alienum aeS grande. Sallust. Cat. 14. communis hominum inter homZ' nes naturaIis commendatio: ubi Uavisius temere interposuitet. Cic. de Fin. 3, 19, 61. Praeterea distinguenda sunt tria haec genera nominum, participia, nomina Vel tem-Pus Vel locum vel numerum significantia, veluti inferior, Proximus, ultimus, et pronomina : quae Omniri
non pro puris epithetis haberi possunt. Atque his gene- . Tibus ea adnumeranda sunt, quae Wophensius protulit. In Cic. de Nati deor. a, si1. dubitari non polost, quin scribendum sit: eoelagitam ergo admirabilem ordinem. DoLeg. I , 9, 26. Goerenetius edidit rerum plurimarum obscuras necessarias intelIigentias enodauit. quoa ferri nul Io pacto potest, neque etiam allatis ememplis, qua admodum discrepant, illustratur. Aut voca hulum necessarias fortuito irrepsit e glosas, quae erat Schiitati sententia, aut oblitterato quodam nomine, factum esteta vocabulis, quae in aliis codicibus supersunt, nec satis. Igitur Iacunae signum apponamus.
240쪽
Tu LLIANARUM LIB. II. Cap. VI. 215 codices quidam Lactatuit, qui haec verba citavit inie. Cta Praep. reserunt, Hanc tantam in tam variis curs-bus et c. id mihi quide1m haud ita ridet, ut a vulgata Ciceronis et Lactantii lectione transversum unguem ab- 155 edendum putem. Tam variis cursibIιs, hoc est, quum tamen varii sint cursus. ut alibi, in Arma waletudine, tanta hieme, tanta rerum commutatioris, tam gravi morbo, Nullo GPrico horto, tam recenti gratulatione, hoc tanto incendior et innumera talia. ab
Nec temeritas, nec erratis, Nec vanitas ines; coutraque omriis ordo, veritas, ratio, coristantia ἰ quacque his vacant, ementita et falsa Plenaq1ιe eeroris eunt circum terras. Exhibet codex aliquis, Nec m ratis, Vec varictas. Pro variitas: ego tamen, spectatissiniorum pace Virorum, vulgatam lectionem Praetulerim, Uacc enim elegantur iungit opposita illa, vanitas et veritas; ut Tusc. III. c. 1. rat vanitati veritas, et D inioni confr-matas natura is a cedat. Pro Quintio Γ6. J : s veritate amicitia colitur, qui amicum Prodit, v auum se fateatur necesse es. Seneca epist. 13. s tiomodo intelligam
vana siti, an vera p. . nescio qHomodo magis Tana Pertia bant: Nera enim modum Ititim habent. sic epist.
55 In Ituric modum omendandus est Plinii Paracgb r. 27, 2. ubi codicum praestat lectio haec: largiatur et aufertit: vilat et occidat: nec ille tam breui tempore essecerit, Mi Omnes non pesterorum modo, seu fiat Marentiamque poeniateat. Tam, quod Ernestio ineptum videbatur, recte dicitur in sententia, quae admirationem eκprimit, pro viaiam. II ac eadem ratione componitur cum superlativo. Gic. Philip 12, 5, x r. nondum erat Lestris tam grcDi inrisI imque mullis iudiciis ignominιisque concisus. Diuilir Corale