장음표시 사용
241쪽
216 T. Wo PRENs LECTIONUM 95. 110. et alibi. Caeterrem tam va nitatem posse tribui rebus caducis et instabilibus, quam Ueritatem ratis et constantibus, id cum per se abunde liquet, tum quo
que probari potest atque illustrari locis sequentibus. sic enim Acad. II. cap. 11. Aut quomodo Via Meroicua . dicemus, aut im resia in mentst jubtilius, eum se in
certum vere inaniterne moveatur. Claudianus in Ruffinum lib. I. V. 16. - .. vacuo quas currere semina motu
- vacuo, i. e. inani rationis, minime providentia qua Piam Ordinato, ut recte enarrat Barinius. Aria obius
lib. II. pag. 45. An numquid haec feri PQsιm et inaniter creditis p fortuitis cursibus adsumi has, mentes pa54 D. Paulus ad Rom. cap. ,8, 20. τν ματαr6τVτr Z κτισις ὐπετύγη. His etiam lectionis illius elucet integritas, supra cap. 5. in quibus nihil umquam immensa et infinita vetustas mentita sit. ubi pro mentita fit, coniiciebat cl. Walmerus mutaverit: immerito, ut etiam
54 Bene. Atque in his acquiescendum est, no cum Hetri- dorsio in verbis nullo ordine compositis ea, quae invicem opponantur, subtiliter eligamus, et respondere dicamus fortunam constantiae, rationem temeritati, ordinem' errationi, vanitatem veritati. Quidni constantia posset etiam eum vanitate, veritas cum erratione componi Sed omnia haec cognata sunt, et cohaermi, et signifieant stabilem et non stabilem, et quum id, quod in λconstat, a ratione et consilio regatur, veram et inanem ac ratione destitutam conditionem rexum. Quare altera Ieclio Darietas non potest hoc argumento reiici, quasi va-xietas non Teperiat verbum, cui opponatur, aut quasi post nomina fortunae et temer latis ipsa languescat. I α-nitas Praestat propter defectum rationis smul indi
242쪽
monuit doct. Boherius. Quemadmodum autem in loco Tullii proposito. sic alibi saepius veritas quoque Constantia, et verum constans, ratum ac stabile dicitur; quod ut hic quibusdam testimoniis demonstrem, ele gans facit locus de Legibus, qui mihi defensorem requirere' videtur. Sic igitur supra cap. 20. . . ut quii quid acciderit, id ex aeterna veritate, causarumque , eontinuatione suxisse dicatis et cap. 15. erandemquctfataiam neees)statem a pellat fem iter ram rerum futurarum veritatem. de Divin. I, 13. Mane vero quii quam Potest easu esse factum, quod omnes hahet in se numeros veritatis p . . se enim se Profecto res habet, ut numquam Perfecte veritatem casus imitetur. Ergo nil moveamus in his de Leg. lib. II. C. 5. . . quam' Obrem lex vera atque yrinc s- - ratio est recta summi Iovis. Q. Adsentior, frater, ut quod rectum est, Uerum quoque sit, neque cum litteris, quibus scita seribuntur, arti oriatur aut oecidat. ubi vir. H. tentabat, ut quod rectum es, aeternum quoque se. Cap. XXIII, 60. Daque tum illud, quod erat a Deo natum, Homine ipsus Dei nuncul abant. Vο-bum natum, pro quo datum, donatum malebat cl. oditor, satis huic loco aptum et congruum Videtur. Ita enim hoc ipso cap. Vtilitatum igitur magnitudine
eonfiituti sunt ii di, qui utilitates quasque gignebaut. i. e. a quibus nascebantur. Ipsa autem phrasis ab aID quo nasci, maxime Tulliana est: sic enim Oss. II, 5. Nulla tam. detesabilis Aestis es, quae non homini ab
55 Verum est, quod in se perstat, nec mulalux aliis Tebus intervenientibus. Hoc intellexit Cicero. Celerum cur Wophensius inverso ordine verborum scripserit quod rectum est, equidem ignoro. Duiligis oste
243쪽
i55 homine nascatur. de Leg. III. cap. 13. Non vides, Luculle, a te id insum natum, ut illi eu erent. Sic oriris a se, Tusc. III, 17. ubi Stephanus . legebat ex se, sed immerito, ut ego existimo: vide enim de Fin. V, 24. et alibi. ' Cap. seq. 24, 62.J Hunc dies Liberum Semele Πα-
tum, risu cum, quem nostri maiores auguste Iancteque Libertim cum Cerere et Libera consecraveruus. Posterius illud Lih commentatores glossematis dam- . narunt. Cur illud tandem Y Non sane quia sensu incolumi, vox illa hinc migrare possit: sic enim exstirpandi, urendi ac secandi nullus omnino finis esset. . An ergo, quia eadem Vox est in superioribus 2 sed passim fit, ut post pronomen relativum, etiam absque ulla necessitate, repetatur nomen antecedens. Rem plurimis exemplis probavit Sanctius in Min. lib. II. cap. 9.quibus' adde quae contulit cl. Davisius ad ista Min. Felicis octav. cap. 13. Quid Simonidis Melici nonne admiranda omnibus et sectanda cunctatio p qui Simoni. des, cram etc. Elegantiam autem habet nomen post relativum positum, quae etiam suadet, ut non librario, sed ipsi Tullio vocem attribuamus. Chun enim ex vulsari Latinitate diceres, risu eum Libertim.
563 Μiror Davisti coniecturam Honatum, quae olim ia In glossator codici Vratistav. adscripsit, Noli dorsio et Mosero tamquam nocellariatii placuis . Quasi ea mularetur ipsa res. Natum a deo dicitur, quod per deum factum est, non eri deo ortum. Cons Tursellin. Tom. Ι. P S. *5. - 'B Eliam hoc Ioeo retentiores editores 1 equuli sunt Daviis sum, de caussa interpolationis non quaerentes. Cicero ipsam consecratiosis formulam Exhibet. Atqui bene respexit Wopkensius appositionis Tali Oilein. Nam reddi debent ista verba ita: a Is Liber mit Ceres unu Libera. Diuiti reo by oste
244쪽
TULLIANAnu M LIB. II. CAP. VI. quem nostri maiores- - consecravemini; Tullius sic ma-Iuit. nomine Laberiam pronomini postposit', ΠOra eum,
quem nostri maiores . . Liberum . . consecraberunt. de
qua ratione loco iam dicto plura Sanctius, quem aliis etiam exemplis adiuvit Perigonius. Noster pro Fonteio: Quis es ex eo numero, qui vobis auctor Placeat p Acad. ΙΙ. c. 14. nam qui Noluit subvenire erroribus T icurus iis, qui etc. et cap. 31. Etenim is quoque, qui a vobis fartiens inducitur, multa sequituretc. cap. 43. quod mihi tecum est dogma commune. Tusc. lib. IV. c. 27. videamus quanta sint, qu O G philose his remedia morbis animorum adhibearitur. ubi non erat, cur criticorum celeberrimus legeret,quauta et quae a Philosophis etc. et lib. V. cap. 10. In his tot et tantis, atque etiam quae Plura Possunt accidere, Potes esse fa iens. Lambinus legebat, ad quao etiam P. P. accedere, sed lectio vulgata tolerari
potest. γ' de Leg. lib. II. cap. 12. Cumque Vesta quasi focum urbis ut Graeco nomine es a Peltata, quod
nos Pro e idem Graecum inter retatum nomen tene- nius com Iema st. constructionis ordo ille ,proprius est. quod Prope idem Graecum nomen Nos inter rotatum tenemus. in quo loco non Ρo rum adduci, ut tria ista, Graecum interyretatum nomen, pro glossa habeam , aut cum Lambino, Graeco inter retatum TepOnam. ' Hyginus Fab. cap. 29. Postea quum nunciaretur ei, coniugem victorem adesse, minime euravit,
58 Boni eodices omittunt quae.
59 Poonitebit Moserum coniecturas nec interpretatum, adeo in textum receptae, si modo repritaverit, corte scribendum fuissa idem Graecum, non inte relatum; neque vero hoc placere. , praemisso Vocabulo Prosec. Seni tentia Ciceronis est: quod nos Prope non mulatum no- Duiligod by Cooste
245쪽
quod 'Dutabat, se coniugem suum vidisse Qui eum
Amyhitryon in regiam intrasset etc. ubi fallitur doct. Μunkcrus, qui aut rescribendum, Quod eum, aut τδAmyhitryon delendum nutabat. 'φ Nec vero istiusmodi' constructionum turbae duriores sunt, quam hae sequentes. supra lib. I. c. 35. quid haec ad vitam membra Mertinent 8 infra lib. III. c. Duodequadragintα Dionysius tyrannus annos fuit OPulentUsmae . . ciUDtatis. cap. 26. qui es versus omnium femiuator malorum. Cap. 32. cur - - Pontifex maximus est Q. Scae- ωola erueidatus p de Finibus lib. I. c. 3. ut a Scae- mola es praetore salutatus Athenis Albucius. lib. Iv Tusc. cap. 2. Gravissmus auctor in Originibtis dieie Cato. pro Ligario cap. 1. yroyinquus meus ad te P. stibero detulit. de Leg. II. cap. 17. Omnia tum Pera torum eisium felere, discessu.meo, religionum iura polluta sunt. Curtius lib. III. c. 11, 22. omnia Planctu tumultuque, Prout cuique Oreuua erat , cstra re laeverant. ubi Q castra demebat Freinshemius, cui 157 equidem non accedo. Lactantius lib. I. cap. 15, 29. quia hoc felerato homini placuit Antonio. Min. Feliκ Oct. cap. 9. Audio eos tur Ufιmae Pecudis caseut ,
Uni eonsecratum Σenerari. ubi ordinem verborum Gadere arbitrati sunt Viri eximii, ut deleatur vox asini, quam ego tamen omnino Putem genuinam.
Sequitur eodem cap. quorum cum remanerent aut-mi,. . rite Di sunt habiti. Legendum amplissimo Bomen eodem signifieatu, quem Graeci inteIligunt, acce-Ptum et translatum lenemus, cui nos eamdem signifiea- lionem tribuimus.
6o Et Toelo quidem. Talis enim negligentia ne in Pessinio quidem scriptore ferri potest.
246쪽
TULLIANA auri LIB. II. CAP. VII. 221 'herio vidcbatur, recte Di sunt habiti, vel iuxta cod1-cem quemdam, ii re Di sunt habiti. Hoc autem in
loco si voculam emendes, in aliis nimium multis, ubi similem plane vim obtinet, emendanda erit. supra lib. I. cap. 20. Hurio Deum rite beatum dixeris. de Legib. lib. I. cap. 7. quae ratio cum adolebit atque Perfecta est, nominatur rite fa lentia. sic cap. 19. et alibi. CAPUT VII.
Cicero in lib. II. de δε . o. aliquoties explicatur et defenditur. Laetantii auctoritati in citandis aliorum locis 'non nimis tribuendum. Idem auctor emendatur. Enati Iage castium istiaueratiar. D. Lucas locus Dindicatur. Enallage generis comprobatur duplex. Cicero et Seneca Hefendiantiar. Ab ardoribus solis conflagrare. magnum, i. e. eximium. Pleonasmus adstruitur. Cicero obiter defenditur.
In libro II. Ciceronis de Nat. Deorum, quem iam versamus, cap. XXV, 64. ista legimus; Saturnus autem es aPPellatus, quod saturetur annis. Est in codicibus quibusdam et editionibus saturaretur, quod adsciscendum, arbitrabatur Walherus; sed receptae lectioni adhaeret Davisius, quod illam praestet Lactam lius lib. I. c. 12. Mihi quidem pro utraque totidem 1 53
Tationes militare videntur, ut plane nesciam utri Palmam deferam. Saturaretur optime congruit Cum
praeterito, es πyeIIatus; quum saturetur, si analogiam spectes, requireret potius praesens aμPellatur. sic cap. 27. Diana dicta, quia noctu quais diem eqsceret. Conser, quae in Ba ad cap. 47. et ad Acad. lib.
II. cap. 23. Quod autem lectioni vulgatae Lactantii
247쪽
auctoritatem adiungit 'vir es. , in ea sane praesidium satis firmum non habet; quandoquidem Lactantius, praeterquam quod depravatis libris uti potuerit , saepissime aberrat ab iis, quae alicunde profert; quod iam saepius monuimus, atque etiam ex . aliis huius adlegationis partibus planum ac manifestum est. An vero his rationibus illud poterit essici, ut praesens faturetur Rrri plane nequeat ' Non sane Videtur . illa temporum enallage durior, quam quae a nobis illustrata est supra, ad lib. I. cap. 22. et alibi.
Cap. XXVII, 68. cum fol dictus sit, vel quia fo-
lus ex omnibus 1ideribus est tantus, vel quia cum es exortus, obscuratis omnibus, solus a Daret. Huc respexisse Lactant. lib. II. cap. 9, 12. iam . monuit Cl. Darisius: nos tamen verba illius auctoris in medio ponemus, ut aliquam ab eo gratiam ineamus. Nam sicut
IDI, inquit, qui oritur tu diem, licet sit unus, unde solem esse a Mellatum Cicero vult videri, quod, oh-seuratis sideribus, solus a Parcat; tamen quia verum ac Perfectae Plenitudinis lumeu es, et calore Potiβι- mo et fulget re elarissiano 'illifrat omnia: ita in Deo, licet sit unus, et maiestas, et virtus, et claritudo Per- feeta es. Primo in his legendum videtur, nisi me quidem fallat animus, calore FOTENTISSIMO. ut fo-lem Motentem loquitur Virgil. II. Georg. 373.
- super iudignas Ayemes, solemque ystent et lib. I, 92. - rapidive Motentia solis.' Aerior . aut Boreae Menetrabile frigus --61 Vid. peier. ad Cie. de ostic. 2, 3, 9. p. m. EX moremo Cicero etiam hoc Ioco posuit imperiaclum.
248쪽
TULLIANA Rum LIB. II. CAP. VII. 223 Deinde legerim libenter. LUSTRAT omnia. pro illustrat; quo commodius verbum hoc referatur ad calorem Poteriti Pimum. quo sol magis proprie Iusrare, quam illustrare dicitur omnia. sic Virgilius lib. IV. Acn. 607.
Sol, qui terrarum flammis O era omnia lustranci passim alibi isto sensu occurrit I1oc verbum, hi idem' quod circumire Vel peragrare lave praesentem sistere significet. Si tamen illud illi irat retinere velimus, Confugiendum erit ad ea, quae Graevius ad Iustin. lib. I. c. s. et Flor. III. c. 21, 27. Davisius ad Cic. N. Deor. I. c. 17. Barnesius ad Eurip. Hel . vs. 1550. Bu mannus ad Quinci. Inst. Or. VI. c. 1. Duherus ad Flor. lib. II. c. 7. p. 361. et Cortius ad Sallust. Iug. cap. 42, 4. Scd haec velut in transitu.
stra natio, tu inridendis nobis nolitote confrimere -- Nec vero hoc tu te tino convenit, moribus domesticis ac
Noyirorum homirium urbanitate limato; sed eum iureliquos Nesros, tum in eum maxime, qui Uta erit.
6aa Quod in codicibus quibusdam repertum est calore poteri- tussimo, coniectura praesumsit etiam Heusingor in Emendat. P. 56. Eadem varietas scripturae oecurrit in Quinctil. Inst. - 1O, 3, 22. et in Plin. Epist. 4. quihus in locis editores r niluerunt quod potenti imum est: vereor ut recte. Apud Lactantium certior erat emendatio. Verbum tussirat non Teprehenderim, quamquam, cur magis eliam ad calorem xeferri debeat, nulla caussa est. At Somn. Scip. 4. .dissolo: tanta magnitudine, ut cuneta sua luce illustret et compleat. Ibi codices praebent lustret, quod aut in illustret, aut in collustret mutaverunt. Hoc etiam Heinricli ius comprobavit. Sed, quem asseri Wophon fius, Virgilius: sol qui terrarum flammis opera Omnia rustrat.
249쪽
Τ. Wo PKENs LECTIONUM OFieri non potest, inquit ad hunc locum es. Davisius, ut hoc, quod Vult noster, in Velleium omnino con- ,,Veniat, cum fuerit Romanorum limatus.. Quin et ab horum interlocutorum cultu et elegantia ,,tales abhorxent contumeliae. Cum igitur alii viri docti eis de causis vocem unum aut delendam existi- ment, aut reponendum vinum,i vel omnino; ipse legit 16o una, i. e. simul. Si iustae sunt rationes illae, quas adfert vir es. , salva atque incolumi lectione Vulgata, res sic expediri posse videtur, si syntaxin ita concipias, Nec vero hoc in te convenit, uno -- limato, i. e. qui solus, vel qui maxime - - limatus sis. Sic Velleius ab ea stupiditato, quae ceteris Epicureis impingebatur, satis bene immunis praestabitur; quod urbanitas Vel Ieii, et disputantium εὐπνημονἱα flagitare ita terpreti doctissimo videbatur. Scd rationes illae si attente Tpectentur, haud recte talo niti liquebit. Quod enim ad , .urbanitatem Velleii attinet, illa quamvis hic molliendorum aliquomodo convitiorum Causa Commemorotur, non tamen erat tanta, quin cum Epicureis, qui se in plurimis ridicule dabant, turpiter crearet; quod satis superque docent antecetantia: . Neque Vero Cultus Et elegantsa interlocutorum vetat, quominus haec disputantis verba sic intelligantur, ut Epicureorum stultitiam Velleio impingere omnino voluerit; quasi ita locutus fuisset: Hoc eum in te conveniat, . . limato; multo quidem magis . . tu eum -- hominem sine aris etco Saepius ita Ciceronis Stoicus, aestu disputationisse abripi passus, inclementer agit Epicureos non tantum, sed ipsum quoque Velleium, qui illud disputatio-
nis suae superbia omnino meruerat. Tale etiam Con-
vitium erat illud Cottae, lib. I. c. 40. Arbitror te, Vellei, similem esse, leti reorum reliquorum, quos
250쪽
Tu LLIANARUM LIB. II. CAP. VII. 225 non nudeat earum EP curi vocum etc. sic enim legebat illic editor es. ,,nam reliquorum, inquit, Epicu-
, ,reorum numero Velleium eximere non voluit Cotta. si is esset eius animus. eum his verbis non alloquere,,tur, quσm cibum, . quOS tactus, quos odores adhibe-
, , his ad Deos, ut eos Perfundas voIuptatibus p Hoc primum: sequitur iam, ut en allagen defendamus istam, 16r qua praepositio tu, tam br8 4 interVallo, modo cum ablativo, modo cum accusativo construitur, quam pe inutationem cum alius alio modo tollere aggressus sit, nos tamen omnino putamus tolerari et posse et debere. Quin tam Latine dicatur quid convenire in aliquo, quam convenire in aliquem, id nobis dubitare non sinunt, quae observarunt V ri summi I. F. Gronovius
ad Sen. N. Quaest. lib. IV. praef. et G. Cortius ad Sal-
65 Εgo quoquo nondum despero, integram esse librorum
antiquorum scripturam. Si accentum posueris in voca-hulo uno, sententiam habebis non aptam: nam reliqui Epicurei simul comprehenduntur, quibus tamen vir ux-hanitate limatus opponitur: quod male se habere, hen perspexit Davisius: sin vero graviori accentu essers vocabulum te, additur rario tamquam praedicatum non cum negatione contringendum, sed unicum significans ita: Nec vero hoc in te convenit, qui unus ex omnibus praeis stat, Drbanitato limalus. Et si nulla interponilur interpunctio, fortassie aliquis haec coire censebit cum sequonis libus, quasi scriptum esset: uno moribus domes is ac nostrorum hominum urbanitate limato. At 'iantis dici tur, qui seorsum et ex altera parte spectari debet, Iivo qui, reliquis missis, per se venit in confiderationem. Ita nunc desendo verba Cic. pr. Rosc. Corn. 5, II. et adDocatio ea est, quam Propter eximium splendorem tit itidicem unum Dereri debeamuS. quae Vertas: wio einen Rich- .r an sch hetrachiel. i. e. ex altera parte. Aliquando necessariam putabam Ernestii emendationem unum imdicem.