Institutiones theologicae ad usum studiosae juventutis auctore Cajetano De Fulgure Aversane .. Tomus 4. Continens tractatum de sacramentis. 4

271쪽

De Sacramentis. pter me. Nisi manducareritis carnem Hlii hominis . non habebitis ottam in Mobis. Ergo remissio peccato' rum primarius est essectus Eucharistiae. ἡ Η. Dist. cons. Eucliari Stiae, ut est sacrificiunK eone. pUt est Sacramentum, d ubdist. Est remissio peccatormn venialium, conc. mortalium, neg. Christus enim non ait, saliguinem suum bibi in remissionem peccatorum, sed estaudi, hoc est , fideles bibere sanguinem, qui ad remissionem peccatorum in saerificium susus esti

Patres autem, et Ecclesia docent, Communionem esse remissionem pechatorum. non utique mortalium, cum constanter contrarium doceant, ut hupra Vidimus, sed venialium , ut infra dicemus. Dicitur porro Euchari sita vitam animae tribuere , iiDi I quia animam mortuam vivificat, sed. quia Vitam animae servat, roborat , auget. .

Etsi remissio gravium peccatorum non est proprius, nec primarius Eucharistiae esseclus, Per accidens lamen Eucharistiam aliquando producere primam gratiam jam supra diximus Por. I. Cap. 3.

Primus Eucharistiae essectus est gratiae sanctificantis augmentiam. Est dogma fidei. Prob. I. Christus ipse Ioann. VI. 56. ait: Caro

mea Mere est cibus, non utique corporis, sed animae. Ergo sicut cibus corporeus vitam auget animalem, ita Eucharistia vitam spiritualem, quae in gratia sancti si .

cante sita est.

4 Prob. II. ex Patribus. I.' Ignatius Epist. ad Smmnens. vocat Eucharistiam. yhαrmacum immortalitatis, antidottim, ne moriamur, sed sivamus Perstetuo per Iesum Christum. 2. Q Chrysostomus Hom. XLVI. in Ioan. Tamquam leones igitur, inquit, ab illa mensa recedamus, facti diabolo terribiles. Similia docent omnes Patres, qui ajunt , Corpus Christi animam alere , ac nutrire , Calicem Domini tuebriate spiritum. Unde

272쪽

Tridentinum Sess. Sumi autem polia Christus, hoc Sacramentum tamquam virisuriem ani marum cibum, quo Mantur , et confortemur Moenisi

ita illius , qui disu: Qui manducat me et ipse

Prob. III ratiocinatione. S. Thomae. Si cera igni exponatur, vix emollitur: si propius admoVeaturi, ii. quescit; si in ignem conjiciatur , protinus accenditur. Atqui in hol dacramento anima Deo ipsi conjungitur, qui ignis consumens dicitur in Scripturis Detit.

Ergo nisi ipsa obicem culpa sua ponat . ex hoc Sa

eramento penitus charitate flagret, necesse est. Dices. Multos videmus quotidie . communicantes , etiam Sacerdotes , quos tamen, non Vidernus in chai Iutate crescere; tum quia crescentis in eis quotidie. charitatis opera non .videmus e claritas autem cuin magua est , magna operatur, aut si operari renuit, Charitas non est; tum quia videmus , eos Vitam 3ge Te semper eodem modo cartialem , eum' contra crescens charitas contrariam carnis cupiditatem compe- .scat, ac minuat. Ergo e q.

U. I. Multi sunt, quibus vere dici potest illud oc. III. I. Nomen habes quod pipas , et mortuus es; qui licet in graviora peccata e terius non labautur , Sunt tamen sepulcra dealbata', ideoque si in pe

eato , quod nec ipsi culpa sua advertunt, Eucha-

ristiam accipiunt, mirum non est illos in charitate non proficere, cum contra judicium sibi manducent, et bibant. U. . a R Si illi iusti sunt, ex affectu tamen ad venialia peccata, et reverentiae desectu saltem veniali , vel omni fructu Eucharistiae se fraudant, ut S. BonaMentiara , S. Antoninus, aliique tenent: vel saltem remissione peccatorum venialium , quorum amore ligati sunt, et servore charitatis , seu auxiliis essicacibus , quae sunt ad manifestandum exterius Per bona opera augumentum gratiae sanctificantis necessaria.

273쪽

Alier Eueharistiae e ectus est peccatorum oenialium remissi . 1 Q Ambrosius Lib. IV de orCαρ. 6-quotiescumque, inquit, emunditur sanatias Christi in . remunonem Peccatorum essunditur, debeo

atrarum anranarum satus est, hoc Goatur anima h ornatur hoc Incenditur : mundat squaltorem et abrdem Idem alii docent; unile TrideTum Sm. XIIIC . a. Sumr poluat, Cliristus , hoc Sae mem, Fus ιιberemur a cu is quotidianis. 'Prob. LL Eucharistia instituta est ad modum eth et Potus , ut significetur, id fieri per iliam in .ri M. 'quod per sensibilem cibum in collore Amisi Tlati cibo deperditae corporis vires quotidi ' re, dati Ergo per Eucharistiam spiritualis vigor venia Pςςοβι,3 hebetatus , restitui iuh. . Ri '

Corollarium. iatrecte, et ex vere OPerato, sed indirecte nemittendo enim peccatorum venialium cui

te dicis Apostolo I. Ioan I s 'ri'

274쪽

di Theoriansiit. Lib. VIII. Pars IV. Sect. I. Cap. IX. 'xeris , delere nil lita, nulla ratio esse Videtur, cur u- nulli potius , qua in aliud deleat. U. Per Eucharistiam ea peccata venialia deleri, de quibus justus sincere dolet, saltem imperfecie ; quod si de ornuibus dolent , omnia delentur; neque id contrarium cst Apostolicae sententiae , quae Doti aliud significat, quam totam hominis etiam sanctissimi vitam venialibus maculis non carere. Quod quidem non Obstat , quom irius ad breve tempus possit clusius sinc macula inveniri, ut diximus Lib. VII. Cap. i 3.

Tertius Eucharistiae essectus est perseverantia in bono. Prob. I. Ipse Christus manducantibus carnem suam permanentem vitam pollicetur Dan. kΙ. 57. Qui

manduom meam carnem ... in me manet , et ero

in illo. Ex quibus verbis etiam hanc doctrinam ad fidem pertinere, perspicuum est. 2. v Patres docent, Eucharistiam esse antidotum ne moriamur , nec rursus

in pristinam peccatorum foveam incidamus ; unde Cantis, inflaute persecutione, reficiendos esse docet ucharinia fideles , etiam e numero poeniteratiurn et Quia non est idoneus , inquit , ad mororium , qui ab Ecclesia non armatur ad praelium, quia Diens deficat, quam recepta Eucharistia non erigit , et iaccendit. 3. Denique sicut sensibilis cibus animalem vitam, it spiritualis iste cibus vitam servat spiritualem. Ergo, inquies, omnes, qui Eucharistiam sumunt, perseverant ,. quod evidentissime falsum est... Neg. cons. Tum quia multi indigne, et ad mortem Sumunt sacramentum, quod ad vitam institutum est: tum quia ni ulti sua culpa obicem opponunt essectibus sacramentit tum quia multi etsi aliquando Eucharistiam digne sumserint , ab eo tamen caelesti

igne diu recedentes, frigescunt paulatim , donec in

peccatum prolabantur.

275쪽

i De Saerer ensis.

Quartus Eucharistiae sectus est spiritualis sancta i delectatio. Prob. i. ' Cyprianus E 'ist. LXV . Calix inquit, Domini bibeu&s inebriat. Et Auctor sermo is in Coena Domini intcr opera ipsius Cypriani: Quam Praeclarus est calix istes quam religiosa hujus polus ebrie-ιas, Per quam excedimus Deo. non habentes sensum h tis mundi . . . . a sapientibus hujus saeculi judicamur amentes . . . Mident haec sacramenta pauperes

3Piritu, et hoc uno contenti ferculo omnes hujus mundi delicias aspernantur. et possidentes Christum, a quam hujus mundi possidere su 'pellectilem dedignantiar. 2. V Clemens V. in Concilio Viennensi: tu hoc

Sacramento habetur omne delectamentum, et Omnis Sa-POris suapilas, lysaque dulcedo Domini degustatur. 3. Cum Christus sub orbi, et potus symbolis hoc Sacramentum iustituerit, spuitualem asserat delectatio in ,

necesse est.

Ceterum haec spiritualis delectatio non semper sensi. bilis est, sed in parte animae superiori percipitur. Imo plerumque Sancti, Deo sic disponente ad humilitatis exercitationem, nullum omnino delectametituti ex hoc Sacramento percipere sibi videatur , cum tamen ex effectibus constet. magis eos in parte superiori duhoc spirituali cibo delectgri,. quam qui sensibilem quandam delectationem in communione percipientes, carnali bus tamen , et mundanis oblectamentis inhiave lion deis sinunt. Illi vero utillain , ne iit' parte quidem superiOri, delectationem in hoc Sarrametato sentire possinit, qui nauseatites, aut male etiam asseeti accedunt. Prae occuρatum neviste me laribus desideriis animum de-lρctatio saucia declinat, ut inquit Bernardus Serm. m.

276쪽

T imui mehori.ae essemus est pisci aeterna tum animae , tum corporis Est dogma Idei.

rob. L, ' shristus ipse Man. VI. 55. Qui man et vi m ni in luit, et bibu meum sanguinem,

λαλι νιι- νε- iam, et ego resuscitabo eum in noWissimo,die. a. imatius Epist. ad Ephes. Eucharistiam Voncit pharmacum immortalitatis. 3 ' Augustinus Tracti ora. in Ioan. Eos, in xuit, a quibMS . Sumtiur ὀm mortales, et incorruptibiles facis. Utrum autem hune effectum Eucharistia producat directe . an andirecte tantum, praestans sellicet homini perseverantiam. cujus Praemium est vita aeterna; inter Theologos disputatur.

. I. Sicut cibus non prodest nisi manducantibus sie Eucharistiae ex Opere operato non prodest , nisi acci pienti; pbtest tamen communio, sicut et caetera Opera bona Deo offerri pro aliis , ut illis ex opere operan-' iis prosit , si, tamen id largiri velit Deus, qui nunc quam promisit, Eucharistiam aliis , quam .sumentibus, Profuturam. Quapropter merito sub Alexandro VILLSacra Cardinalium cougregatio damnavit eorum opinio' nem,qui communionem pro defunctis,tamquam prorsus inutilem irridebant. . .

. II. Effectus autem recentia Eucharistia in ipsa manducandi actione pmducit; ac proinde qui Eucharistiam

; ore acceptam non deglutiret, is nullum sacranientio metim perciperet. Contra. qui Sacramentum iam in stomachum trajectum diutius servat, non mais 'de emo Iumentum .capiet. Bitio reprehendenda es . na religio, qui 'ut . iores gratiae mistus res hostias sumere satagun ' si durinis in stomacho manentibus speciebus Euchi istici,, plus gratiae recipiant. Ceterum non minus culpanda est eorum teme-τitas, ne dicam impietas, qui statim post Fucharistiam Heceptam , manente adhuc in ipsis Christit Corpore ,

277쪽

De Sacramentis. ' et 77

vel ab Ecclesia se proripi uit , vel vana 'de rebus inutilibus miscent colloquia, ves negotia Pertractant, qu . .

De Sacri io Eucharistiae. Eucharistia, ut sacrificium est, Variis apud veteress nominibus rappellari solet Liturgia. seu publicum ossicium, . quia scilicet Pro omnibus offertur. Synaxis, . sive adunatio. 3. v Collecta, sive populi congrcgatio. 4. V Dominicum, si v e divinum opus. 5. Q oblatio. 6. ' Hstagogia. Hierurgia. 8. V denique apud Latinos' Missa, quod nomen nonnulli ab Hebraico missah, quod Detit. VI. oblationem significat, alii melius a nil ulido deducunt , quia scilicet missio fit catecti umenorum, Poetii tentium , . denique fidelium. Utide Isidomu Lib. VI. Orig. Cay Is Missa, inquit, temPore sacrifi- cii est quando catechumeni oras milliantur: et inde mis- 5a. Latini mim sequioris aevi missam pro missione di- 'xerunt, sicut Cyprianus remissam Pro remissio ne. Quam- .vis autem in Eucliaristia prius ratio sacrificii attenderi. da sit, quam fidelium communio , cum ideo victima manducetur, ut sacrificio communicetur persectius: tamen nulla est huius tractatus Pars, in quam Vehementius debacchati sint Novaiores , qui licet in aliis se- cura ipsi bellum gerant, in hoc tamen misere consentiunt , ut Eucharistiam verum novae legis sacrificium esse negent . ut videm est apud Lutherum, Mela

cistonem, Itbricum , Brentium, Cadoinum, Bezam , Peιrum MariFrem, ali osque a) inter quos Lutherus Lib. de Missa prio. fatetur, se a diabolo fuisse edoctum, ut Missae sacrificium abrogaret 5 .

278쪽

Quid , cytistu lex sit Sacriscium et 'tii, statut 'quaestionis inter Catholicos, et haereιicos .

Acrisiorum duplici significatione potest intelligi,

proprie scilicet, sive strictius , et improprie, seu latius: Sacrificium latius, et improprie dictum, en omns opus, quod ag ιur , ut sanc a societate inhaereamus Deo relatum scilicet ad ilium finem hori, quo oeracite beati esse possimus, ut ii, quit Augustinus Lib. X. do Cio. Cay.6. quo sensu dicitur Mai. XLIX. Sacrisicitam laudis honorificabit me, et Psal. L. Sacrifcium Deo spiritus confribulatus. Strictius vero, et proprie ac pium sacrificium a eeleris operibus bonis distingui luo, ut eae VI. 6. miserioordiam Molui, et non sacriscium. Definitur autem: Oblatio externa soli Deo facta. qtio ad agnitionem humanae in mitatis,et dioinae mesesia isn legis imo ministro res aliqua sensibilis, et permanens

Fuia Drustico consecratiar, et mutatur. In qua definitione oblatio . externa genus est, in quo conVettiunt oblatioties omnes quibus .res nostras Deo dicamus; consecratio vero, et rivilatio disserentia, qua sacrificium a reliquis ouationibus discernitur; cetera definitionis verba sitiem explicant, et ministrum sacrificii.- II. Cum autem quadruplici ratioue nostram infirmitatem, et divinam majestatem profiteri possimus: hino quadruplex est sacrificium stricte, et proprie Sumuim, .mretiricum scilicet, quo supremum Dei in res omnes dominium agnoscimus, et profitemur; Eucharisticum,

quo ei pro beneficiis pratias agimus; Imρetraetorium , quo nova ab eo benefleta postulamus; et Propirios

rium, quo Veniam ab eo peccatorum petimu iit e au tem quatuor sacrificiorum species in lege: Veteri non omnes in unoquolibet sacrificio reperiebantur, sed quatuor dis unctae sacrificiorum species institutae Sunt, ad quatuor erga Deum officia obeunda. 'At tu nova lege, ut dicemus inscrtus, uinam sacrificium, Iuod alio libus illis Mosaicae legis sacrificiis signisicatum sue-

279쪽

De Saeramentis. ' . 279rat, quatuor ilIa simul sacrificiorum genera complectitur.

III. Porro in omni sacrificio proprie dicto duo necessario requiruntur , et sussiciunt: oblatio, et conse Cratio cum mutatione conjuncta. Sive autem oblatio Consecrati Hem, et mutationem praecedat, ut passim in Veteri laus sacrificiis fiebat, sive consecratio, et mutatio oblationem. ut se hat in sacrificio illo Leoisio. IIV. quo Pontifex semel in anno e tra sanctuarium mactabat victimam, deinde ingressus in Sancta sanctorum sanguinem ejus offerebat, id nihil refert, modo oblatio, et mutatio noti quidem physice . sed morauiter Conjunctae actionem eonstituant unam , quao sacri

cium est. NIV. His ita explicatis , constat, in Eucharistia esse consecrationem, et mutationem victimae. Corpus enim Christi iam Deo eonsecratum est, et maci tum in Cr ce; imo in ipsa Eucharistiae consecr. uiolae n Stice mu tatur , tum quia sub speciebus Eucharioticis positum Novo modo existit, ut concedunt Lutherani, et uos supra ostendimus colatra Sacramentarios, tum quia vi Verborum consecrationis sanguis a corpore rustice se in paratur, ac proinde ipse Christus mystice moritur. Igiatur controversia lantam restat cum haereticis , utrum Praeter consecrationem. et nullationem sit in Euchari-. Stis oblatio vietimae. hoc est utrum Corpias Christi non Solum a Deo nobis o Gratur manducandum , Verum etiam a nobis osseratur Deo. IIine Novatores toto oonatu hanc oblotionis rationem destruere aggressi sunt, ut videre est non solum in eorum scriptis loc. ωρ. cit. Verum etiam ita eorum liturgita, in quibus quidquid oblationem sonat. magito studio abolere studuerunt. Quapropter si obtineamus, revera coi pus, et Sangui

nem Christi in Eucharistia a nobis offerri Deo, tram

acta res est. a .

280쪽

C in P. II.

Euchtarissiam esse rerum , ' et proprie dictum noνασιegis sacrificium , ostenditur.

A . 'rmo dogma fidei contra haereticos stabiliendum est ex Scripturis , Traditionet , et v tione Theologica. . τ

m Scri Wris Oeteris, nopique Testamenti ostenditur, Eucharistiam esse perum , et proprium sacrifcιum- Prob. I. Malachias Bal. I. I. ' praegicit, fore i nova lege oblationem. quae in toto terrarum orbe, re jecili sacrificiis tigalibus, sacri sicabitur. 'Non est mihi Moluntas in Mobis, dicit Domi us exercituum, et munus non susciyiam de manu perara. Ab ortu enim solis usque ad occasum magmιm est nomen meum in gen-ribus, et 'in omni loco saeriseclitur, et offertur nomini meo Oblasio munda. Atqui .oblatio haec non alia est, Iim esse potest, quam Euchariclia. Nam I. 'non potin est esse ipsum sacriscium erucis, quia sacriscium illud si spiritualiter accipiatur, ab origine mundi oblatum est, si Vcro rhalerialiter, non utique offertur omni ita loco. Nec possunt esse bona opera, lum quia VOR Hebraica Mincha, qua usus est Propheta, Veram, ut que sensibilem oblatiotiein significat, tum quia ipsi Novatores coritendunt, nullum esse opus boliuin, quod sumundum a peccato, ac proinde dici non potest a NUVatoribus oblatio muhda. 3. V Constatis, et perpetua Patrum Traditio a Tridentino etiam Concilio comprobata Aess. LIII. cap. I. de sola Eucharistia verba Malachiae semper,et ubique intellexit,ut videre est apud Iustinum cum Toph. Irenaeum Lib. IV. Cap. 32. Tertulli auum