장음표시 사용
191쪽
ALIUDA XCIX. Extra odorosum templum non obiit Nonna, Vocem verδ prius rapuit Rex Christus Orantis: optavit enim illa, ut inter preces deficeret Uita sibi, omni purior sacrificio. NOTAE.PRaesens Epigramma E superiore dividendum sum arbitratus. Cl. Salvinius pro Nomι prima illius voce legendum suspicatur Mου.
. i. In isto pro χλων dubitat an legendum εθανες, & consequenter Pro ποθεεν ποθεες. Utrumque autem Epigramma conjunctum ita ille reddidit Latinis versibus.
Sermo tibi tantlan superaverax, inestra Nonna, Imponens magno cuncta premenda lacu, Puro δ eoiae factum . Liquisi sedula randem Sermonem, in templo raptae nee Us tamen Mortua, Nonna, eutra reueli pia limina odori. Orantis Christus sed Dominus rapuit Verba prius; namque vrabas finire precando Hanc Uitam, cunctis quae mage sancta sacris.
192쪽
ALIUD. C. Noana religiosa, tu quum totam Deo vitam obtulisses, Spiritum tandem ei dedisti puram hostiam.
Heic autem orans vivendi finem fecisti: mensa vero uera Tuae, mater mea, gloriam dedit morti. Hujus sacrae mensae magnus cultor fuit meus parens, Mater vero apud coniugem orans vivere desiit.
ALIUD. CLGRegorius, & Nonna celebres. Deum rogo, Ut mihi talis vita, & mors contingaut .
ALIUD. CILPLurima tu Nonnae, Sc lacrymas, pia mensa, tulisti;
Nunc animam, extremum tu cape, mensa, sacrum. Dixit, & e membris aufugit spiritus: unum In voto, gnatus nempe superstes erat.
193쪽
I99 NOTAE.ΡRriores versus Nonnam loquentem inducunt. In sequentibus in. quit Poὀta, matrem ε vita discedentem hoc unum exoptasse, ut secum traheret superstitem filium, Gregorium videlicet ipsum, qui unus e reliquis Ncnnae filiis superstes erat.
ALIUD. CIII. ΗΕie olim orantis Noanae mens tantum volavit,
Ut mentem vita quoque sequuta suerit. orans autem mortua ante sacram iacet mensam. Ad posteros scribite monstrum hoc, homines pii. Α MoaTIς θανεν, λ θαξ a N- , παρ ευαγίεπσι τραπέζαις Των liρων σανίδων χροργὼ ἰτ απτομένη:Tὼ λυσεν ευχοελένης No tW τυπον; ως ἐπιδροἰνενθα μενειν καὶ νέκυς ευπεβεων.
ALIUD. CIROUis mortuus est, ut Nonna, apud piam mensam
Sacras manibus contingens tabulas Τ duis orantis Nonnae se am dissolvit perinde ae diu Voluerit heie manere, & mortua pietati vacare. Tam. XII.
194쪽
ALIUD. CV. HEic olim oranti Nonnae Deus infit ab axe: Sponsa veni; & membris illa soluta libens.
Ambarum manuum mensam tenet altera sacram;
A Christo Rege ait altera poscit opem.
ALIUD. CULDIlecta Sara, quomodo tuum liquisti Isaac, cupiens
Quam celerrimh in Abrahae sinum deferri, Nonna Gregorii Sacerdotis Τ ingens certe prodigium, Ne extra quidem templum, & sacra mori. Parcite, Martyres: aegre quidem dicam: non vobis inserior Dilecta Nonna, propter occulta, & patentia bella. Idcirco talem etiam vivendi finem sortita est, Unum precis, & vitae exitum inveniens. No. Diuitiaod by Coo
195쪽
G R A E C O L A T I N A. i93 NOTAE. Non male sorsitan Epigramma hoc in duo distinxissem, alteri
priores quatuor versus, alteri subsequentes tribuens. Λι,ες. Liquisti. Ita scripsi, quum in MS. esset λίπε . Si quis concludere malit sensum priore disticho, neque in sequentem disse re , ego non contendam. Ita quoque bene erit. Μογις M . Aegrὸ quidem. Obscura mihi istius versus verba. Ego supplevi dicam, & vobis. Pro his fortasse legendum μογευτα σα, aut quid simile, suspicatur Cl. Salvinius. ΚρυπNI. Propter occulta oec. Hoc est, quia tum patentes, tum occultas victorias retulit de Christiani hominis hostibus, ideoque vidi tute, ac merito non concedit vobis, d Martyres. Tοι, κυρτιν βιοτοιο, videtur legendum τοίου, ut respondeat βιά.
ALIUD. CVII. E R dice pia sum orta, & caro Sacerdotis sui,
At mater. Christo corpus, vitam, lacrymas, Omnia osserens, exhausi. Postrem δ hinc sublata sum, Templo annosum Nonna relinquens corpus.
NOTAE. Armen hoc, & quae sequuntur ad numerum usque CXXXIX. impetravi li Cl. Viro Ioanne Boivinio. Deprom sit ille e MSS.Codicibus Regiae Parisiensis Bibliothecae, cui praeest. Ut superioribus attexerem, fecit idem argumentum. Est idem titulus in Regio Codice 289 i. ae in Ambrosano, scilicet in τὴν μητέρα ia τοῦ θυσιαςηριου προπλ11ιθῶ ν: L e. tu marrem en aliari assumiam. Neque
196쪽
ve id humanissimo Boivinio sat fuit hos mecum versus communicasse; sed & Latinam ille nonnullorum interpretationem , se elabor tam addidit un, cum brevibus Scholiis E MSS. Codicum margine descriptis. Reperta sunt poste, ab accuratissimo Salvinio eadem Carmina in Codice Mediceo, cujus variantes lectiones subinde attexam. Pι ος ευσεβίος. E radice pia . Hoc est, E Christianis parentibus, quod & in Carm. de Vita sua Gregorius noster repetit, matrem
appellaΠS ευσε βοῦν τοπρινθεν ευ βεζέραν, prognatam fandiis sanctiorem parentibus. Codex Med. habet ρί ς ευγενεος. Καὶ σαρς. Et caro. Ι. e. uxor Gregorii lenioris, uti etiam tu. terpretatur, Boivinio teste, Parisiensis Scholiastes MS. scribens: καὶ συζυγος ἱερεως, oe uxor Sacerdotis: A'0θην. Subura sum. In Cod. Med. legitur αερθη, sed parum congruὸ cum superioribus. N:;ῶ. Templo. Regius C ex νηον praeseri, quod explicare posses: templum annosum, i. e. corpus, quum revera Templum Dei sint
Christi fideles. At longe nimis petita solutio: proptereaque legendum νη'. Lectionem hujul modi firmat MS. Scholium ita se habens: υ αγ- του β ναS: in hoc sancto Templo.
ALIUD. CVIILFIdes Enoctium transtulit, & Eliam: inter mulieres autem
Matrem meam primam. Novit hoc Mensa, Unde incruentis cum victimis sublata est Adhuc orans corpore, Nonna dilecta. NOTAE.MIςις. Fides se. Quomodo prima inter mulieres, Enochum,& Eliam imitata, ab humanis Nonna translata abierit, non facile intelligas ; illi siquidem una cum corpore viventium oculis eis
197쪽
repti stat, quod S. Nonnae profecto non contigit. Hanc tamen Sanctissimis illis Prophetis ea sortasse ratione comparat Gregorius, quod eum haec, tum illi sine morbo, & orantes, inter vivos ap. parere desierunt. Sublata est. In Regio Codice scriptum erat ά θω. Ut contextus, ac tertia persona servetur, ἀέρθη legendum tensui. Non aliter Scholiastes ipse legit, sic interpretans: ab εὐθεν γάρ τελυζίων- ὼρὼγ θυ-- ά εντο προς odero. Hine enim sacris complexis in Coelum avolavit. Pro QOαάκτ1ησιν. Salvinio legendum videtur δ
ALIUD. CIX. Non morbus, non te senectus alter morbus, non te moeror uamquam longaevam, o mater mea, domuit.
Sed illaesa, neque curvata, sanctae sub pedibus Menue orans, Christo, Nonna, reddidisti vocem. NOTAE.O'Motis . Alter morbus. Scholiastes hanc vocem interpretatur Uρώπινοι , hoc est humanum, respiciendo ad τὸ γῆρας generis neutrius. Mihi videtur Poeta seue tutem appellare similem morbo, atque adeo morbum alterum. Senectus ipsa es morbxs. απε 1ς . Mense. Ubicumque hoc nomen vel sine adjuncto facrae, apud Nazianzenum occurrit, Altare sacrum significari scito, ut alilis notavimus. Quod non ab hoc tantum Scriptore, sed ab aliis non paucis Patribus usurpatum invenias.
198쪽
OBtulit Deo Abrahamus filium; ita & filiam
Inclytus Iephtes; ambo magnum sacrificium. Tu verδ, mater mea, obtulisti castam vitam, di novissimὁ Animam precis, Nonna, gratam hostiam. NOTAE.I'E:θαε. J bter. Ita quoque legitur in MS. Med. Forsitan scruptum olim fuit Γε θαν, vel Γετθαῖος. Immutare tamen non sum
Ebκ ῆς. Precis. Habebatur in Cod. Regio 1υ λαις. Conjectui a locum emendavit doctissimus Boivinius, monens legendum fortasse ευχύλης φίλον σpάγιο i. e. precum suarum victima, nempe victima, quae semetipsam per proprias preces Deo obtulit. Sic infra legitur ευ π ιη mor, suae precis victima. Certe apud Pctitas Φίλος idem non rarti significat atque 7 , Dus, proprius. In Cod. Medici reipsa scriptum ευχύλης, poste, deprchendi.
ALIUD. CXLTRinitas illa, quam desiderabas, unum jubar, & una majessas, E Templo sublime ad Coelum te rapuit, NIana,
199쪽
verba interpretatur: το ὀαοήσιον φως, το εν, και ὀμοτιμ.ola' σί.
βασμα, i. e. consubstantiale lumen, unitas, s ei dem honoris mas stas. Similem dicendi formam habemus in tribus iis versibus, quos Tollius 1 Gregorio nostro animam efflante pronunciatos Opinatur. Juvat ipsos rursus referre, quippe non satis recte ab eodem Tollio Latine redditos.
Ita vertit ille. Angeli fulgentes in immenso Coeli raro, Trilucidae Trinitatis, quod meum iubar est, ministri,
Recipite Gregorium, indignum quidem, attamen Sacerdotem. Ubi vides, male Tollium partiri in duo verbum unum, nempe ο- μον in ο μου. Uertendum igitur: Trituminis Deitatis unum iubar. In priore etiam versu pro in immenso Coeli raro libentius verterem immensem in rarum, vel immens in orbe.
A L I U D. CXII. NUmquam labra miscuisti incestis labiis easta,
Neque impiae manui puram manum usque ad cibum, o mater mea: merces autem liquisse vitam inter Sacra.
200쪽
A NEC DOTA NOTAE.AUctor est Gregorius ipse in orat. XIX. quam in Patris funere
habuit, adeo S. Nonnam ab Ethnicorum consuetudine, &communione abhorruisse, ut nullius unquam Gentilis foeminae, tametsi honestissimae, & sanguine propinquissimae, manibus madum junxerit, aut labra labris miscuerit. Eadem in Carmine hoc repetit. Praemium verδ tam eximii zeli Nonnam retulisse ait, quod in Templo, Sacris peractis, finem vivendi fecerit. A'Θ o. I iae, sive Insideli, & αου uti Scholiastes in te pretatur. In supra laudata Oratione S. Gregorius amrmat, numquan cum impura, ac profana Ethnicorum mensa Nonnam communicare voluisse, ita ut ne illorum quidem domos ingredi, aut conspicere sustineret. Λισω. Liquisse. Cod. Med. habet λίrsi , pro quo fortasse scribendum λίπες. Ibidem etiam in priore versu pro μίξας α γιπις, scriptum est, μίξασλάγνοκ. Quae lectio si magis placeat, Epigramma hoc , superiori sejungendum forsitan non videatur.
ALIUD. CXIII. ANgelus radians lucidissimus te ra ii, δ Nonna,
Heic quondam orantem purὸ membris, ac mente:
Et hoc quidem Tui rapuit, illud autem reliquit Templo. NOTAE.Dθαρο . Purὸ. Verti per adverbium. Fortasse legendum καθα -
Καὶ το siau. Et hoc quidem. Ad ν praecedens refertur haec particula, hoc est ad mentem, quod nomen pro ura, seu anima hete usurpatum est. To δε verb ad 3χελέεσσι, qua voce corpus helcsgni Diuiligo ν