장음표시 사용
201쪽
lignincatur. Anima ab Angelo ad Coelum rapta ' Corpus tum in Templo. Quod & in sequenti Carmine repetitur.
ALIUD. CXIV. TEmplum hoc, non enim totam Nonnam fas erat retinere Anima egressa, solum retinuit corpus. Ut rursus excitata puritis inde attollatur, Corpore laborum consorte gloriam indutura. NOTAE. Nonnae corpus in Templo, ubi animae supremum vale dixerat, fume relictum, atque humatum, ex his versibus erui
ponenda probabo, hinc etiam discimus, Christianorum cadavera intra aedes Lacras consuevisse componi.
202쪽
A NEC DOTA ALIUD. CXV. Nonna Philtatii. Et ubinam obiit Hoc in Templo. Quomodo Z orans. Quando λ anus. o pulchram vitam, & piam mortem lNOTAE.NEque breviori, neque elegantiori Epitaphio parentare mat i
suae Gregorius poterat. N Nonna Philiarii. Nob c Iegitur in Cod. m. diceo. Supple, fIta heie iacet. Supra edidimus quoddam Gregorii Carmen in Pb initium. At is adolescens erat, neque propterea Non. nae parens. Alterum Pinitatium in Carm. XXXIII. N.ieti anzenus memorat, euinque Amphilochii patrem, & Gorgo irae cuiusdam non enim Gregorii nostri sororem illam aflirmare ausi in ) virum appellat. Sed ne is quidem cum Philtatio Nonnae parente coniundendus, nisi aliqua gravis conjectura succurrat. Caeterum cur Phiulatim alibi Gregorius laudarit, ex hoe versu intelligere possumus; ejus enim necessarii erant, quippe suae matri sanguinis communione proximi.
ALIA. CXVI. I. Urru quidem igneo in Coelum Elias abiit: u Nonnam verb orantem Spiritus suscepit magnus.
203쪽
NOTAE.PRo ευνῆς Cod. Paris habet wχη: quod & sustineri potest. Sed praeferre placuit lectionem Codicis Medicet.
5. μονες υἱον εἰμὶ σαον ρονος, ἔρα πυλη pKχριμψ' ουραιέως , πρ ν βιοτοιο λυθῆ. I. Nonnae tumulus pudicae, quae ad fores Appulit coelestes, antequam vita soluta esset. 6. Δακρυεροι θ iiivili, θνητῶν γενος : εἰ δέ τις λως sae No ' ευχομενη κατθανεν, οὐ Reliquos mortales deflete, mortalium genus: ego verb, si quis, Ut Nonna, orans obiit, non defleo. NOTAE.
A Liquid fimile huic habet Ennianum Epitaphium.
Nemo me laevmis decoret, nee funera flexu rixis. Cur p volio viυu per ora virum. 7. Nοννης ἁζομενος αγνον βίον, αἰεο μαμον
204쪽
A NEC DO TA7. Nonnae venerans castam vitam, venerare magis Et obitum. In Templo mortua est orans. 8. θα ποτ' bim NωῬαNis N αρ' εν εὐσεβε- λίππιται ι αυενη. s. Heic quondam orans prona occubuit Nonna Illustris. Nunc autem inter pios stans precatur. s. σοι θαι ατου μελιηδεος ἔδε τρώεζα,
p. Cippus tibi mellitae mortis haec Mensa, O Nonna, juxta quam exsoluta es postremum orans. NOTAE.Πυ, λύθας. In Regio Cod. legebatur παρ' ἐς λυθει ευχομε-
U . Nonna Deo reddidit, heic olim Orans. xi. Πωιατε ἰκ νηοῦ θεοειδεα Nori, απαντες, Πρεσβειραν μεγάλην πεμψατ' άειρομένην.
Patronam magnam prosequimini sursum sublatam.
205쪽
Nouna quondam orans ex hac vita evasit.
NOTAE.VIdelicet Nonna, quae semetipsam per continuatas preces victi.
Parentum mortuorum Prosopopoeia. CXVII. Eri σοι βιος ωλος ἰπ' ευλογίαισιν απασπις,
206쪽
A NEC DOT ASIt tibi vita prospera per omnes benedictiones,
Quaecumque a parentibus sunt filiis senectutem colentibus. Et commodum sortiaris, & sanctum vitae finem, Qualem senectuti nostrae dedit Rex. Juvenum, & eruditorum ingens praesidium, & Sacerdotum, Et canitiei nostrae columen, b Gregori. NOTAE.GRegorium filium, Poetam nempe nostrum, alloquuntur Gregorius, ac Nonna, illius parentes, aut saltem S. Nonna. Hoc aciem Epigramma utili cum sequenti an si Nagian Zeno res buendum, dubitat Cl. Boivinius. Neque immerito; siquidem verisimile nequaquam videtur, virum pium, in quo cum reliquis virtutibus Modsilia certabat, se ipsum appellasse ἐχεων, λοί- τε μεγα κρατος, Iu- enum, ae eruditorum ingens praesdium. Animadvertendum tamenelt, id Gregorio nostro in more fuisse, ut neque suis parceret laudiis bus, modδ alios laquentes induceret. In Carm. ad Vitalianum ita filii patrem alloquentes de Naaianzenci aiunt.
Hoc est: Gregorio primum vitaque, oe nomine talem,*us Triarim sancto amdiar firmissimus ore. Supra verb ia Carm. ει τον πατέρα, in Parrem, inquit Gregorius, parentem suum in se gratiam, splendoremque spiritus sui transfudinis. Imo ita eum loquentem iacit.
I. e. Et dedi Sacerdotem Gregorium illustrem purae Triari. Quare Disiti oc by GOOgle
207쪽
GRAECO LATIN A. 2o7 Quare mirum fortasse heic non videbitur, si se justis efferat laudibus Nazianzenus, alieno usus ore. Nili igitur alia accedant argumenta, non deerunt qui arbitrentur, abjudicanda ipsi non esse gemina haec Epigrammata. απιαι. Quaecumque se. Scholiastes Ambros ita haec veristit: οππι γινοντα παρά των γονέων. i. e. quai 2 parentibus praestantur oeci Κουιος. Commodum. Mihi legere placeret κου pου. Tunc sensus f ret: ut commodam uitam sortiaris, & sanctam mortem.
Abαξ. Rex. Videlicet Deus, vel Chrisius. Alibi vocem hanc pro Chrso Nazianzenus usurpat, quemadmodum & veteres pro I
ve. Apud alios antiquos Patres per eamdem σωτῆρα Salυatorem significari videas. Και πολ ιῆς - πων. Et eanitiei columen. Nos Itali communi iee vernaculo sermone dicimus Basione deua mia verebia . Similem dicendi formam habemus in Carm. de Vita sua.
ALIUD. CXVIII. ALacres terram hanc caris sub manibus filii
Induimus, nos pii parentes Gregorii, Qui & senectutem reddidit suis laboribus levem Nostram, & nune prosequitur nos sacrificiis. Respira a laboribus senectutem sustentantibus, filiorum praestantissime Gregori, pios Martyribus apponens Parentes tuos. Merces autem, magnum Patrem propitium tibi esse,
Spiritalesque tibi obtingere pios liberos.
208쪽
NOTAE.GRegorius, & Nonna filium Theologum alloqui pergunt. Labo.
res ab eodem devoratos, ut parentum senectuti opem serret, commemorant, eique Deum propitium. & gregem pium precantur. Codex Mediceus titulum huius Carminis praefert παρα τῶν γαέων, h. e. en persona parentum. Ibi etiam in secundo versu pro εὐπιβέες legitur ευπεGε- .Ebσαμεθ' . Induimus. Simile apud Homerum λδιον εσσο χιτωνα, ubi lapideam induere tunicam idem ac lapidibus contegi, & lapidari, sicuti heie xerram induere fignificat humari, terra tegi.
Θυνίαις. Sacrificiis. Non obscurus, ni fallor, locus, quo Christianorum preces, ac Sacrifidia pro iis, qui decesserunx in s gno F dei, o dormiunt in somno pacis, apud veteres viguisse, probari possit. Scilicet inquiunt Gregorius, & Nonna: Filius noster ita amis horum senectuti praestδ semper fuit, ut eam levem nobis effecerit;
nunc verδ nos rebus humanis defunctos incruentis hostiis prosequitur, ac iuvare pergit: καὶ ris αμαιε ,ει θυσίαις. Verbum αμ πιέπειν etiam quid melius in Greco sonat, quippe seret are, ac tueri significat. Itaque, ut supra itidem animadvertimus, dum Carmen ει.
δει βίαν, in Liυiam commentaremur, non tantum preces, verum etiam incruentum Sacrificium pro mortuorum animabus offerebatur. Gους τιμας τε , καὶ μr αας appellat Gregorius Orat. X. in funere Caesarii anniυersarios honores , atque commemorationes. Haec igiturpia Chri itianorum in Oriente consuetudo fuit, pro mortuis tremendum offerre Sacrificium, quam tamen nostrorum temporum NOU
tores ab Ecclesia Dei eliminare contendunt. Quid Ecclesia Medio. Ianensis, & occidentalis hac in re praestaret, saepe S. Ambrosius monuit, sed potissimum in Epist. XXXIX. ad Faustinum, ubi ait:
Itaque non tam deplorandam, quam prosequendam orationibus squae vox respondet rui ἄμφιέπειν Poetae nostri ) nee moestificandam laeγ-mis tuis, sed magis OB LAETIONIBUS animam eius Domino comis mendandam arbitror. At de his non plura, quum de iis iam plures. Εὐαγίας. Pior oee. Iuxta sacros Martyrum tumulos composita fuere Gregorii, & Nonnae ossa. Morem hunc pluribus illustrare exemplis 3c ego sum conatus Tom. I. Anecdot. Dissert. XVII. a. Alia addidi in Disquis. III. quam ad calcem Carminum Nazianzeni habebis.
209쪽
In ipserum omnium sepulcrum. CXIX.LApis unus patrem, & natum inclytos Tego Gregorios; unus, inquam, lapis, aequalia Iumina,Ambos Sacerdotes. Alter nobilem excepi Nonnam cum magno filio Caesario.
Sic partiti sunt tumulos, & liberos. Quod est ad professionem, Omnes sursum. Unus iis amor vItae coelestis. NOTAE.Ρositum est hoc Epitaphium utrique Gregorio, item Nonnae,
atque Caesario. Si quis contendere velit, Nazianzenum & h julce foetus Auctorem fuisse, inquiat, v vero non abhorrere, Sam tum Pcetam, viventem adhuc, hujusmodi versus lucubrare potuisse, usui post suam mortem futuros. Iam quippe constitutum ipsi fuerat, ut in paternum tumulum corpus suum inferretur. Sed aliis non cile persuadebit; parum enim sanctum virum decuisset in postremo versu edicere, se in coelestem patriam receptum propter pietatem suam. Duo autem tumuli heic memorantur. In altero ambo Gregorii, in altero Nonna, & Caesarius claudebantur. Cur soror Goris
fouia omittatur, ea esse videtur ratio, quod illa cum Alypio virouo sepulta fuerit. Κυδη--. Destras. Ira legere placet, potius quum κυδηεντα singulari numero, ut Codex Paris praeferebat; quippe non Theologo sollim, sed & eius patri laus ista communis erat, & consentit Scholiastes MS. dimonem illam sic interpretatus περιβοήτους, h. e.
210쪽
rερῆας. Sacerdores. Saepe apud antiquos ἰιρευς Episcopum significat. Plura Nazianzenus exempla suppeditat. Neque id peculiare Graecis ; nam & v veteribus Latinis Sacerdotis nomen solis tribuebatur Episcopis. Cujus rei documenta non pauca supersunt apud Augustinum, Paulinum, Cyprianum, Ambrotam, & alios. Vide, quae notavi ad Nati XIII. S. Paulini v. 568. Tom. I. Anecdot. p . Tli πρ ως, καὶ τὰ μελπειτα ατῆρε.ΠPῶτος Καισγριος, l:in, ἄχος. αυτὼρ ε τα
β iis primus, oe quis postea δ υi υἰs abieris. CXX.ΡRimus Caesarius, eommunis dolor. Ast deinde
Gorgonium. Tum postea, Pater eam. Et lono post Mater. O tristem manum, & scripturam acerbam Gregoriis Scribam & meam mortem, ultimi licet.
describit Poeta. Nempe Caesarius primus , tum Gorgonia, deinde Gregorius pater , ac tandem Nonna mater vivendi finem fecere . Post haec ipse unus e familia sua superstes Epitaphium sibi conscribit. Hoc autem Epigramma, cujus Nazianzenus certissimus Auctor videtur, argumento esse potest, ut eidem superius quoquo
Eυνον ἄχος. Communis dolor. Idest, quum ante alios Caesarium Libitina rapuerit, ejus mortem communi dolore, ac luctu prosequuta est universa Gregorii familia. Πάτερ ιτίλε. Pater eare. Codex Medic. habet in nominandi casu πατὴρ φίλος : quae lectio mihi magis arridet. Pro καὶ μετάρον habet idem Codex εἰ μεγά ξορον, h. e. pro ει ιοπὸ post, sententii contraria habet nee longὸ post. Cum Mediceo consentit alter Codex Regius a 43. Si quid heic opinari fas est, praeferenda est postr