장음표시 사용
231쪽
CLara stirpe satus, Regalem admittor in Aesam.
Grande supercilium attollo; mox omnia Christus Dissipat, errantem revocans. Vestigia flecto Per varias incerta vias, jactantibus auris Votorum, donec Vitae via certa reperta est. Aerumnis corpus variis tibi Christe subegi. Nune levis alta super redeo Maxentius astra.
NOTAE.ILlustri sanguine natus Maxentius ad Aulam Constantinopolitanam
se contulit, ubi summo in honore apud Augustos fuit. Verum fortunae favor, 3c publici alicujus muneris amplitudo, ut usu venit, superbum effecerant. Impotentiam hominis diu non tulit Coelum. Quare ab alto deiectus, sibi vivere, meliorisque vitae institutum amplem eoactus fuit. Inde Christo se dicans, felicem ad mortem venit, qui antea inter felicitatis fructus computare potuerat, quddNazianzenum amicum haberet. Haec ab hisce versibus discas; nihil enim aliud in veterum monimentis de hoc non infimi subsellii viro offendi. Pro σκεβασσε, Cod. Medita habet κεδασσεν. In quarto versu ανευρω potitis legendum esse censuerat Boivinius, quIm ευρον, uti Regius Codex praeserebat. Eius conjecturae consentit Codex Mediiseeus. In utrisque verd Codicibus scriptum est αυε τη, pro quo ανειαρορον scribere placuit, sensu poscente.
232쪽
a 32 A NEC DOTA AIiud in eumdem. C XXX RPAlpitat mihi cor, Maxenti, tuum scribens
Nomen, qui duram vitae viam confecisti Mortalibus inviam, excelsam, injucundam. Ad tuum, optime. Sepulcrum Christianus sine tremore non accedet. NOTAE.A'Mβροτον. mrtalibus .nυiam. Vitae genus, quod Maxentius elegerat, & heic Nazianzenus describit, Monasticum fuisse
videtur a ρομος. Sine tremore. Aut significat Pceta, non spe reverentia, ac timore, accedere Christianos debere ad sepulcrum viri tam pii; aut potitis timorem i s incutit, quibus religio non erat aliena expilare, aut frangere sepulcra. Nazianzeni aevo impius iste mos praecipuε obtinebat, ut alibi vidimus, & infra uberilis patebit.
Ad animam suam. CXXXVI. Ex versione Boiυinii. R Rgentum hic, ille argento pretiosus aurum, Cl. Hic lautas inhiat, gaudia vana, dapes. Est quem fila iuvat depectere Serica: sulcos Laudat frugiferos hie magis, ille greges, Divitiae tu, Christe, meae, quem cernere pura Mente utinam liceat: caetera Mundus amet. NO Di hy Ccas le
233쪽
GRAECO LATINA. 233 NOTAE.ΗUie Epigrammati similia habes in reliquis Nazianaeni Carmi. nibus, & potissimum in Carm. de Vita sua. Aldus hoc idem
evulgaverat. Billius praetermiserat. Iterum igitur damus ε Regio Codice 289 I. descriptum. Καταρῶς. Pur,. H. e. sine nube utinam aliquando Chi istum conspiciam; non enim id homini corporeis vinculis adstricto licet. Eχοι. Habear. Ita Boivinius scripsit, quum corrupte in ML Codice legeretur εἰχέτω, quod glossema του εχοι irrepserat, ut puto,
in textum. Eις τους ἄνορυττοντας τάφους προφάσει Μαρτυρων.
In effodientes sepulcra praetentu Marurum. C XXX VII. TEr morte digni, primum miscuistis corpora profanorum Martyribus, & sepulcra Sacerdotem utrinque habent. Deinde autem tumulos, alios quidem evertistis nefarie Ipsi sepulcra habentes similia; alios autem vendidisti, 'Saepe, & bis unumquemque; aliquis & ter. Sacrilegio laedis Martyras, quos amas. Sodomitici cedite sontes.
NOTAE.EMS. Codice Regio 289 I. sel. et o. depromti sunt hi versu .
Eorum titulus apud Ambrosianum Scholiastem MS. diversus est, nempe κατὰ τυμβωρύχων, contra sepulcrorum Us ores. Quinam fuerint hi perditi homines, infra disces Disquisitione, quam de Chrisianorum Sepulcris institui, ubi Epigramma istud illustravi neque enim Scholiis, ac noιis uberem explicationem commendare, a
234쪽
que includere, commodum videbatur. Caeterum nunc monendus est Lector, eosdem hosce versus ab eruditissimo Boivinio ante aliquot annos mihi humanissime communicatos, anno subinde MDCCV. proxime praeterito publici juris factos fui l e v Cl. V. Joanne Mabillo. nio in nova editione insignis opusculi, cui titulus Eusebii Romani
ad Theophilum Gallum Epistola de eultu SS. Ignororum. Quum au. tem ipse appellet versus Graecos Anovmi cuiusdam Poetae, fatis in. dicat, neque sibi, neque Boivinio eorum Auctorem Nazianzenum videri. Et revera in iis frustra requiras consuetam Gregorii nostri elegantiam. Quisquis tamen Auctor sit, certe vetustus est; eos enim explicat memoratus Scholiastes satis antiquus , iplique Naaian Zeno tribuere videtur. Nos heic adnotabimus tantum pauca in Graecum
A'θλο:οροις. Apud Cl. Mabillonium, qui Sc li Boivinio accepit
hos versus, legitur τοῖς οσόοις. Σ ματ ἔDPτες. Fortalle legendum σύμ ατ'εχοντες.
Δῖς. Ita per ccnie Eluram scribendum censuit Boivinius, quum in MS. Cod. habeatur τρῖς, quod sequentibus non bene respondet. Eιξατε πηγαί. Ue arae fontes. Ita quoque legitur in Cod. Med.
Mihi placet conjectura Salvinii eruditissmi, cui scribendum videtur ἡξατε, h. e. υenire, prostite, sulphurei fontes, qui Sodomam ever. tiliis, & istorum scelus expiate.
235쪽
Ex interpretatione Βολυinii. M autem Dialogus. Interloquuntur A. Poeta. B. Sepulcrorum violatores. C. Marures.
A. Ilii Christianorum, hoc audite. B. Nihil est Tumulus. Γ A. Quare igitur vestros tumulatis insignes B. At est etiam omnibus commune ) hoc praemium. A. Item ne
Injicere alienis ho stiles manus. Quod sit ideo. quia non novit mortuus, quae heic fiunt, id inultum
Credo tibi si tu seras patris ignominiam mortui. Compotores, ventri dediti, quorum vita vomitus est, homines lato doris, Usquequ3 Tumulis Marturas alienis Honoratis, pii quatenus non licet Z Compescite gulas, Et tunc credam vos Martyribus gratificari. C. Honos est Martyribus gratus semper mori vitae, Sanguinis coelestis memores, magni sinquam, sanguinis. )Sepulcra autem mortuis honori sunt . Qui autem suggesta nobis exstruit Alienis lapidibus, is nec sepulturam consequatur. A. Martyres, cruorem Deo magnam libastis libationem, Et quidem v Deo digna praemia habetis, Suggesta. hymnos, conventus, animarum reverentiam. Sed , Tumulis Fugite, mortuorum curatores, Martyribus obedientes. NOTAE.IDem ac superius argumentum pertractatur. Aliquid etiam innuitur de Coenis ad sepulcra Martyrum. Utramque materiem persequutus sum ego in geminis Disquisitionibus, quae ad calcem hujus Libri legentur. Horum Auctorem non ausim dicere Nazianzenum.
236쪽
Παῖδες Xμ ια.ων. Filii Christianorum. Hoc est, Chrsiana, Graeca periphrasi, ut ἰατρά . πῶδες, ροτορων πῶδες, Medici, Rhetores. Mii τε τάφοι . Item ne Tumulis. Addidi particulam γε, quae in Codice M S. desideratur, & excidisse videtur propter similis syllabae vicinitatem in voce σάφοι m. Quum sepulcrorum violator dixi set αμ' ε ν καὶ παm γέρας τοδε, quod ad illud Homericum ali dit, exequias ac funeralia, honorem esse, ac praemium mortuorum: το γο γέρας εγι θανόντων : Poeta, quasi sermonem continuaret, subjucit: μὴ τὸ ταφοι n, i. e. Similiter praemium est ac honos mortuorum, sepulcris alienis violentas non inferre manus. Σ9us3ολῖται. Compotores. M S. Cod. Medici habet τυμ εο μαι,νumulorum eversores e quae vox alibi di Gregorio usurpatur. At hei ede ingluvie, & ebrietate epulantium in Basilicis Martyrum loquitur. Quare prima lectio praestat.
E'ρυγό8ιοι. Codex Medic. habet os οβιοι. Pro πιθευ, ibidem legitur m ευP. Pro aut ιν scriptum est hiau accentu acuto in primatum ibi, tum in Cod. Regio. Ego αμευν reponendum censui. Aιαατος. Sanguinis. H. e. sanguinis Christi, quem idcirco ma. gnum appellat. Honor est Christianis imitari suum caput, 1 quo sanguis ei usus est, & vitam dare pro Fide. Atque hactenus Carmina ε Regiis Codicibus descripta.
In Sepulerorum lossores. CXXXIX. NE quis amplius compactile aratrum in terram agat . Ne mari naviget, neque bellicam hastam capiat;
Sed ligonem serens, trucemque corde animum In patrum tumulos, aurum ibi quaeritet.
Quandoquidem nescio quis hoc meum splendidum sepulcrum Estodit, injuste agens, lucri caussa. No Disiligod by Cooste
237쪽
NOTAE.CArmen hoc unli cum subsequentibus ad numerum usque CXCVIII. accepi e MS. Codice Mediceae Bibliothecae S. Laurentii. Cl. V. Antonius Maria Salvinius descripsit, & mihi suppeditavit./Uti
verb fusilis in Notis ad Carmina in Martinianum animadvertimus, Gregorii tempore crudelis consuetudo invaluerat, ut dejicerentur tu
muli vel splendi dissimi, non alia de caussa, qulim quhd ibi thesauri
crederentur reconditi. Qui hoc ausi sunt, τυαεωροχοι, I. e. sepulcro rum effossores appellabantur. Nonnulla in eos Naziangeni Carmina produxit Billius Tom. II. Iambico. XVI. pag. 2or. Longὸ plura nos damus. At unde tanta Nazianzeno Carminum copia in unum idemque argumentum 8 Ex eo factum arbitror, quod complures Epigramma suo tumulo inscribendum poscerent, arbitrati forte, se per illud misericordiam, terrorem ve incussuros impiis tumulorum estracto, ribus. Unicuique foecundissima Nazianzeni Musa opem tulit; Sc certe stupeas, quantum, & quam variε, atque eleganter, se in eodem themate Gregorius exercuerit. Si quis tamen contendat, haec omnia fere Carmina in unum aliquod illustre inter Cappadocas Sepulcrum conscripta fuisse, quod auri conquirendi caussa impii homines prostraverint; ego non moror.
Mηκε τι. &c. Ironice haec dicit. Si aurum quaeritis, d homines, ab arando, navigando, belloque gerendo abstinete. Citius, & commodius in sepulcris evertendis divitias comparabitis. Abλο .E'πτα βίοιο πελω παῖε θαυαατα, τειχος, αγαλ α s
238쪽
ALIUD. CXL. SEptem in orbe terrarum haec sunt miracula: Moenia, Simulacrum, Horti, Pyramides, Templum, Simulacrum, Sepulcrum. Octavum sum ego vastus heic tumulus Sublime compactus, ab hisce rupibus longe procurrens. Sed qui primus inter mortuos decantabar, nunc sum opus insatiabile tuae, δ homicida, furentis manus.
NOTAE.IN illustre aliquod sepulcrum videntur haec scripta. Alibi verbanimadvertimus e Servio, consuevisse veteres in montibus, colli. bus, aliisque editis locis, sua collocare monumenta. Infra pluries id significabit Poeta noster; atque erit repetendum, ubi σκοπέλων, σκοπιών, λοφων. i. e. scopulorum, rupium, oe sublimium locorum men
Ω οε Γ ἐτιναχ θεν γ ονος ἐν παλάααις. ALIUD. CXLI. J Am olim inconcussum ego sepulcrum montis e vertice Plurimum supereminens, longe lateque conspicua moles. unc autem bellua me domestica evertit auri caussa, Atque ita vicini manibus concussum perii.
239쪽
GRAECO LATINA. 239 ALIUD. CXLII. ΡRaedonem tanti sepulcri, quod circum undique
Quadratorum lapidum obit corona, Aequum statim fuit, ipsum in idem sepulcrum deponentes, Hiatum super impio rursus claudere. NOTAE.TO σου. Tanti. In MS. Cod. habetur τοπον. Emendationem poscere sensus visus est mihi.
ALIUD. CXLIII. SCeleratum facinus inspexi, tumulum hiantem, iter faciens. Hujusmodi sunt fraudulenti auri opera. Si tibi aurum contigit, malum reperisti. Sin vacuus Hinc recessilli, inutilem impietatem es molitus.
ALIUD. CXLIV. OUot praeterii hominum aetatest Neque potui, Effugere manus perniciosi vicitiiὶ Qui me licet sublime positum sero animo disiecit, Nequo Deum, neque mortuorum sanctitatem veritus. Diqitigod by Corale
240쪽
z o A NEC DO TANOTAE.O Σπατιον. Θον G. Tumulus loquitur, ut alibi saepe . Inquit autem: Intactus per tot tempora fui, & tandem ab impio vicino mihi indictum est bellum.
ALIUD. CXLV. TUmulorum depopulatorem perditissimum fugite omnes; Qui quum facile tantum ruperit scopulum, Non Sc ipse iacile disruptus est. Verum hinc procul
ALIUD. CXLVI. ΗEu, heu, quale malum iam appropinquare praesentio
Tum sepulcrorum perfossoribus, tum conterminis, In altum excurrente perdito monumen tot Sed inimicum Novit Poena. Mortuis illacrymare nostrum est.