Opere del proposto Lodovico Antonio Muratori già bibliotecario del serenissimo signore Duca di Modena

발행: 1771년

분량: 463페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

GRAECOLAT I N A.

as III. Ne ostetide mortalibus nudum mortuum; nam te nudabit Alter . Aurum . vero saepe somnium est. I 2. Οὐχ αλις ἐε ρροτοισι Φοτους ετι χήρας 1 A'μα καὶ εκ νεκυων σπευδετε χρυσον ἐI2. Non satis erat, mortalibus mortales, manus injicere, Verum etiam e mortuis studetis aurum habere II. T αετεροις τυαβοιτιν οἰ τοξ' ἰριτες ια δάirato. ἴπο λεύγετε τυα υλετην .I3. Vestris opem ferte sepulcris, qui hocce intuemini Monumentum discerptum. Quam magnum cernitis tum v. licidam l .

I4. Quis me E longo tempore immobilibus lapidibus o cultatum, mortalibus prodidit egenum cadaver I S. TITYε τατον διεπερπας ἰαὸν, ταλαr; ως διακυπηΣοι γε θεει βιοτῆν. ω φιλοχρυσον ἄγει. II. Cur sepulcrum evertisti meum, miser P Utinam secet Tibi quoque Deus vitam. O avaritiae noxa

I 6. Mortuos obtestor, obtestor & ipsa Tartara Numquam tumulorum eversores placido aspiciant Iumine.

I p. Ουρεα καὶ προῦνες τω ἰαον τάφον, ως τιν' ἐταίρων, Κλαυπατε. π- πε οι τῶ σε τέμνοντι λιθος.

17. Montes & tolles, meum tumulum, ceu aliquem sodalium, Deflete. Omnis velo lapis in eum, qui te caedit, irruat. Di siligod by Cooste

262쪽

A NEC DO TA

i8. Dives olim, sum modb pauper; tumulo copiosus, intus

absque auro. Scito te contumelia assicere mortuum rem inviolabilem. 19. Καν πυθμειος αχρις ἐμ - κευθμωνας ὀρυσσων, Mox σοὶ το περας. ἰτεα μῆνον εχω. 29. Quamvis non prius desistas, quam usque ad fundum latebras meas effoderis, Finis tibi erit labor: ossa tantum contineo .

ao. Secate, secate sic: multum enim auri possidet sepulcrum Desiderantibus lapides: alia omnia cinis.

ar. Tellus cara, ne tuo mortuum excipe sinu, Qui ἡ sepulcrorum effossione lucrari gaudet. aa. Τ Τρισης , ἐμ ῆλθε τον ή- σίδηρος.

263쪽

GRAECO LATIN A. acla Asiud e υersone Salvinii. CLXXXIII. FAbula sunt Manes; tumulum namque haud reserasset

Iste vir: eheu quEm tu pede clauda Dicet Quam pede clauda Dicet Manes quam sabulat namque

In Eupraxios . CLXXXIV. NEque inter ultimos locandus Eupraxius, neque alter, Nomen unum ambo, animum & unum habentes, Gregorii Sacerdotis ministri optimi, Ejusque. etiamnum famuli, illic adstantes.

NOTAE. Post Carmen is Probaeresum, cui primus locus datus in hoc Li

bro, subsequebatur istud Carmen in MS. Codice Mediceo. Titulum praefixi ego. Agitur autem de duobus Eupraxiis, qui Gregorio Episcopo inservierant in sacro ministerio, Diaconatus fortasse, vel potius Subdiaconatus. Quis autem sit Gregorius iste, pater ne, an filius Nazianzenus, an etiam Nyssenus, pronunciare nescio; quam . quam mihi probabilius videatur, intelligendum hete esse Gregorii Theologi patrem Gregorium. Inter Scriptoris nostri Epistolas trigesima, ad Eusebium Samosatensem Episcopum in exilio agentem scripta, hoc habet exordium. Tα πα- τίμιος - minis, καὶ τῶν φ λ- ἰν τοῖς γνησίοις, ο αm μότατος ἀδελφος ἡμῶν Eυπράξιος, τιuιω- τερος καὶ γν πύτερος ia τῆς περί σε διαθετε- dic. H. e. *uamis quam mihi fmper carus fuit, atque inter sinceros amicos, venerab iis frater noster Eupraxius: earior visus est, o magis ingenuus ob

animi assectum erra re suum oeci Sed Eupraxius iste diversus ab iis, Diuitigod by Coosla

264쪽

qui tu Carmine laudantur, videtur; quum enim appelletur frater , Nazianzeno Episcopo, & ipsum fuisse Episcopum, conjicere cogimur. Nostros autem Eupraxios ad tantum munus pervenisse, heic misi, me innuitur, sed quidem ipsos e vivis sublatos, dum adhuc Epi. scopo Gregorio inservirent, cujus & apud Superos ministri esse, ni mea me fallit conjectura, dicuntur. Caeterum, si quis divinationi

locus est, quatuor hosce versus ah integro aliquo Nazianete ni Ca mine avulsos opinor, cujusmodi fortassis illud eli προς E' h. iso περι - Mοναχ, , ad Hellenium de Monac bis num. 47. in edit. Billiana, ubi de multis piis viris sermo habetur aut degentibus, aut vita de iunctis. Illic pene simile Diti ichi unius exordium occurrit. Hi autem versus ad alios praecedentes referri videntur. Προς Xρι δε τω σωτῆρα .T, F ποιος ira χγρὰ ἴχ- α ρα ι,

Ad Chrisum Serυaiorem. C LX XXV. NE unum quidem gressum pes movere sne te potest,

Christe Rex, qui tuis mortalibus es omne Bonum, & recta via, per quam in omnibus pergant. Tua ope fretus, hanc ineo semitam. Deduc me Illaesum; tribue quaecumque cor meum cupit Et me, d Rex, ad pauperes aedes reducem ducito,

Ubi liber te diu noctuque mihi propitium reddam. NOTAE.

Armen hoc multa habet communia cum eo, quod editum estri B:llio Tom. II operum Nazianzeni num. II. cum hocce titulo Pοδία, sive S. Greeorii peregre profecturi precario ad Christum. Ego titulum huic noltro praefixi.

265쪽

GR A E COLAT IN A.

ALIUD. CLXXXVI. OUi igne & nube exercitum duxisti, quique viam fecisti

In mari, undas immobiles pulsis sternens; uias iussu peregrinus panis coelitus, nec opinantibus, pluit, Et petra e praerupta fons manavit; Nunc etiam famulo tuo te invocanti comitem te iunge, Christe lux mortalium, prospera cundia ferens. NOTAE.IDrm cum superiore argumentum. Similia legas in memorato Carismine LIII. apud Billium. Quae verb ibi solis hexametris, hele Elegiacis exprimuntur. In Maledicum CLXXXVII. ΠO ἀ λίγρις με κακως, ω φίλτατε. εἰ μ ὲν αρισος

IN multis mihi maledicis. carissime. Siquidem op imus Iose es, fortasse & in aliquo tibi credam. Sin autem pessimus, Rogo. semper mihi & gravius maledicas. Equidem ita In omnibus victor ero. Malis iuvisum esse praeliat. Tom. XII.

266쪽

Contra maledicum, sive contra maledicos, ingeniose argumen. tatur. In postremo versu pro legitur in MS. Cod. cum accentu & spiritu leni supra syllabam primam. Sensus, & versus ratio, & accentus emendationem hujusmodi poscebant.

ALIUD. CLXXXVIII. IN multis mihi maledicis, carissime: tibi autem ipsi facis.

Hoc argumentum habeo calamitatis medelam .

Si tibi Deus maximus indulgeat: sunt & in quibus mihi indulge re possit. Sin vetb indignetur: quam majorem sperem vindictam

ALIUD. CLXXXIX. IN multis mihi maledicis, carissime. Siquidem vera,

Auctor ego, qui linguam tuam adversum me traxi . Sin autem injustε, & falsa: quid ad me 3 per me licet. omnibus edissere. Ita enim majorem ultionem . Deo consequaris.

267쪽

GRAECOLAT I N A. 267

In Patienslom C XC. SI quem improbum cernis florere in hae vita: Scito poenas manere hunc postremo die. Si quem probum malis obrutum vides: ut purgetur, Haec illi contingere scito. Par enim est, si quid, Modicum licet, faecis contrahit, id purgari doloribus, Ne quod scelus in incendium reservetur; Sive tentari, & luctari cum Diabolo,

Permittente Deo, ut magnus citeris.

Haec tibi Iob victor persuadeat. NOTAE.FDitum est hoc Epigramma Tom. II. pag. I gr. Operum NM. Ei anzeni. Quum in MS. Codic. Mediceo duo versus occurrant, qui in editis Libris praetermissi sunt, ideo rursus producem dum censui. I' . Faecis. Sensu, & metro poscente, ita scripsi. M S. C. dex habebat ἰλ iasin μηδεν. Ne quod oee. Facilὁ ex his probes Catholicae E clesiae sententiam de Purgatorio post mortem igne, quam Graeculi quidam aversari videntur. concoquere verh nesciunt nostrorum tem. porum Ηeterodoxi. Si praestat temporariis in hoc Mundo poenis faeces, & reliquias scelerum vel minutas purgare, ne purgandae in ignem deserantur: ergo est post obitum nostrum purgativus ignis,

268쪽

168 A NEC DO TA& quidem 1 Tartareo diversus. In hoc enim non purgantur, se4 aeternum plectuntur crimina ; in illo verδ animae sordes eluuntur, ut ad aeternam postea felicitatem transitus fiat.

De se ipso. C XCI.

TPiαὶ λαλοῖτο, και καταρτίζη λεάνAλλος τις , ωπτερ θροι- ου ἔγωEiξω. θεῶ γάρ προσλαλων έ παυσθααι aTR initas loquatur, Sc reconcinnet populum Alius aliquis, ut par est. Ego vero ἡ Throno Cedam. Neque ad Deum loqui desinam umquam. NOTAE.HAec Nazianetenus cecinisse videtur, quum Sedi Constantinopo. litanae renunciavit, ut Episcoporum , & populi tumultus compesceret. In MS. Codice habetur κοσαρτι η λε- αλλος τις :quod interpretari forte possimus: O eoncilietur aliquis alius Lo. At libentilis lego καταρτι is λεά, , h. e. conciliet, seu componat, seu regat populum aliquis alius Episcopus; ubi λεων Attice pro λαον. Ad Deum CXCII.

τι πάλιν κακ- τε καὶ καθαρπιων

OUaedam audeo dicere, d beate. Quod mihi corpus est,

Tuum est. Opus manuum tuarum jactas, Sed quὲm tenue, qu1m male olens, qu1m fractum Ecce prostratur: respice : defecimus. Tu verδ nunc ades, da manum, vel vita solve, Priusquam mihi deterior finis contingat. Quid opus amplius morbis, & purgationibus Liuiligod bys, Oste

269쪽

GRAECO LATIN A. a 69 NOTAE.GRegorium haec cecinisse puto, quum gravi aliquo morbo, se

nex fortasse, laboraret. In secundo versu MS. Cod ex habet προσγίττω , h. e. proiicis. Scripsi ego προπρίπτεις, ut commode flueret se alas. Atque hactenus Carmina per Cl. Salviatum e Mediceis Codicibus descripta. Πιαὶ τῶν χαιωνίων πολεMων. E' πω ψωiκω, καὶ Acu M. EI' ιι - γλωνπαν εδηγα λάλων, και χείλεα σιγῆTD νο, αθροι ζων εἰς λῆ κοπωνιαν ,

270쪽

et o A NEC DO TA

Carmen Heroicum, oe Iambicum. C X C III.

NI si loquacem linguam, & labia silentio vincta habuissem,

Mente collem in Dei societatem, Ut purissimis intimis sensibus purum Dominum Venerarer nam pulchrum est istius mentis sacrificium in Nequaquam animadvertissem tortuosae artificia belliae. Certe & praedicassem, & illud exilii massem. Saepe mihi etiam supervenit nocti similis, Et rursus lucis sub fraudulenta figura. omnia enim, quaecumque voluerit, ei licitur mortis Sophista,

Natus Proteus ad formas dololas effingendas,

Ut aliquem aut per insidias, aut aperte, hominem interficiat; Nam deliciae illi sunt mortalium lapsuς.

Sed nondum talem tantumque ante con pexeram, Quantus modδ irruit in mea certamina. Quδ magis enim animae meae internam cernebat religionem, Ed magis etiam ira turgida effervescebat. Ut quando per insidias subrepens, insanabilem intra carnem, Morbus compressus medicamentis inopportunis, Depascens latibula non apparentia, non prius cessat,

Qiam alid erumpens saegrum) adducat in discrimen;

Aut fluentum firmis munitionibus hac parte repressum, Illae obnititur, & collectim erumpit: Tale est invidi pravum bellum. Quando ipsum cohibebam Lingua, ad aliam quamdam dilabebatur noxam. Non tamen cepit. Christus enim superveniebat, praesidium meum, Qui & Discipulos e tempestate eruit, Ac multos morbis. 3c Daemonum vinculis Liberavit, voluntati largiens gratiam. Attamen tentabat, quemadmodum ante homicidis

Dolis surripuit Principem generis Adamum ).

At, b beate, tumultum compone, & tranquillatum me iube Iibi incruentas mitere semper hostias. Digitigio b c oste

SEARCH

MENU NAVIGATION