장음표시 사용
291쪽
bernIo Monachorum periclitantem habeat. In Codice tamen noli ronon δίγααον, sed δί αμον ἡ ἀγαπητοι , scriptum est. Necessariam emendationem putavi. Subintelligo αἰνῶ μαλλον; nam supra dixerat αἰνω ο ποσυνω. Nisi sortε legere malis iυσγαμον, ut sit sensus: Infeliciter nubentem magis laudo, quam Agaperum; quod tamen non aeque bene facit ad rem.
ΜΟaachi vitam Monachorum vivite. Sin Agapetabus Convivitis, non Monachi estis. Binarius , vobis alienus. Angelicae gloriae monas imago est. Sin Agapetabus Delectamini, mortalis dyadis amici estis. Credo, te purae purum convivere. Atqui cum foemina Si te hodie pudicum praestas; cras verendum, Hominum Christo viventium, & Agapetarum contubernio gaudentium Ne sortε ingentes aura serat labores. Aut ignem, aut ignis signa habent Agapeti. Quam sibi si fingunt, fugite temperantiam. Ο Ο Σ
292쪽
UT Monachos ab Agapetarum eontubernio Gregorius avertat, ab eorum nomine ac instituto argumenta depromit. Monactus enim ideo nuncupatus, quia folitarius, & Ioli sibi. & Christo vive. ret. Qui verδ cum Agapetabus vitam agit, non amplius unus, &flus; sed efficitur, ut ita dicam, duo. Monas quoque, hoc est,
unitas Angelis convenit aeternum Virginibus. Hanc in terris imitantur Monachi. At qui Agapetabus delectatur, mortalem badem, seu dualitatem , seu binarium amat. Aυρίον ωι φοβος. Cras verendum. Hunc versum cum duobus sequentibus conjunxi, ut sit sensus: cras verδ metuendum est, ne levis ventus iis, qui Christo vivunt, & adhuc Agapetabus convivere non dubitant, omne E praeteritis laboribus meritum surripiat.
Pro φέρω, quod est in ambobus Codicibus, legendum videtur φερ'.
ALIUD. auod pνοpter Iapsos non deeest criminari eastos. CCXIII. OUid ais 8 Plures sunt pudici, ae temperantes,
Qui nil una quam foedum clam committunt. Unus porro malus castis, Sc pluribus est dedecori. Quare quid attinet maribus convivere innuptas Parciis E e δεο των πιτθορτων ἁγνους Lαβάμων.Tr φης: Oi μω ἀγνοι, και σωῖρονες, λάγι- Κλέσθουσιν κακι ου. ος οἱ πλέονες.
293쪽
GRAECO LATINA . Parcite linguae, o invidorum genus. Neque pessimi sunt omnes, neque boni: & aliquid naturae est dandum. Si quis purorum umquam periit, an hoc de omnibus Iudicium erit 3 colores suos quisque seorsum habet. NOTAE.UBi Agapetos, eorumque vitia Gregorius exagitavit, se ad obtrectatores convertit, quibus Monachorum genus universum mala audiebat, ed quod ex his nonnulli in Agapetarum contubernio castitatis iacturam fecisse crederentur. E quorumdam lapsu omnium mores non esse aestimandos ait. Ego pro titulo Epigrammatis id constitui, quod in ML Codice tamquam versus conscriptum erat. Et sane si titulo eidem particulas οτι, ac ν- adimas, versum integrum habebis. Tί-: suid ais P In MS. Codice Ambrosiano scriptum est τὰ φηπις. Ut metro, ac sensui satisfacerem, aliter legendum censui. In Mediteo legatur τίς φυγιt. Quae lectio ne ipsa quidem pro bari mihi potest. Tαὶ χρόας . Colores. Nescio, an praestet legere τους δἰ χροας, ut si v quod eispus significat. Tum enim haec ita possemus interpretari. Quisque suum corpus ab alio sejunctum habet, & uno cadente necesse non est ut alterum cadat.
ALIUD. CCXIV. ANgelus fuit malus Luciser; sed illa cadente uNil gratiae Angelicae decidit. Neque Discipulis Probro est Iudas, licet ceciderit. Sed tu omnes Castos E paucorum lapsu vituperas. Estne hoc iustum
294쪽
294NOTAE.REm eamdem Poeta noster exemplis agit. Similibus vero sensi. bus & versibus serme usus est in Carm. II. Tom. II. pag. 54. edit. Billianae, ubi Iudae, & Angeli mali commemorat lapsum.
ALIUD. CCXV. NE inter feliciter navigantes, naufragantes recense, Neque inter rectε viventes eos, qui in vita errarunt. Diversi sunt bonorum, ac malorum termini. Perire lapsos dumtaxat dico. Tu verb bene currentium nusquam mentionem faciens, Lapsos solos commemoras; ego verb bene Operantes. Tu pessimos, quum sis malus; honestos ego. Distingue lascivum a pudico. Ne judica impuros omnes ex uno malo; astum magis reverere, qu m odio habeas malum.
295쪽
De Nuptiis. CCXVI. AN tibi aliquid praestantius videtur mihi enim certε nequaquam Ancilla, qu m uxor Z dic mihi, δ amice.
Carnis enim captivi omnes revera sumus,
Divina parte deteriori immixta. Quid praestantius est, animamne miseram E came abducere, An gravioribus nodis carni adstringere
NOTAE.OStendit, quantum coniugio virginitas praestet. In primo versuam 'o Codices Ambrosianus, & Mediceus, habent Uraςον. Ego scripsi κρῶγσον ex coniectura Salvinii, quam video probari in quin clo versu, ubi idem verbum occurrit. In secundo versu Codex Ambros. habet οικέτις καὶ γαμστη, metro plane corrupto. Ea propter Illud και In η converti. Mediceus praefert οἰ,ος καὶ γαuετε: sed ne Ipse quidem recte, ut milli videtur. Nominibus autem Ancillae, &-orrs, Nazianzenus significat Carnem 3c Animam hominis. Qui igitur Carni Animam posthabet, uxori ancillam praesert. In quin- Iς I: Medic. habet πάντες δε λωται ἐπαεν. In sequenti in
Quod or bonesὸ Deari Leet. CCXVII. Iocatur etiam canities. Sed Iusus sunt lusus graves, Permixtii Christo simplicitate. Et ego grave ridens, animum oblecto. Helicones verb. mite, & Lauri, & Tripodum furores. N
In tertio non in quincto, δι--m iam .
296쪽
ratione pangendis carminibus sese oblectaret, apertum fieret. Sci. licet lusus suos graves appellat, ideoque senectutem suam decentes. Cicero alicubi, pias sibi placere ais lora Platonis, quam feria Stoico. rum. Sunt enim ioca gravia. E λικωνες. Helicones. Musicum instrumentum ἐννεάχορδον, hoc est novem cordis constans, fuit ελικων, Helicon, ut in musicis tradunt Ptolemaeus, & Proclus, ac eruditΦ monet Iulius Caesar Maliger Lib. I. Cap. XXXXVIII. Poetices. Musas inde Heliconiadas appellari, sententia quorumdam fuit. Utrum huc respiciat Poeta noster, an potius ad Heliconem montem, Apollinis domicilium, ut Ethnicorum commenta ferebant, statvere nescio. Certum tamen est, heic , Nazian Zeno ipsorum Ethnicorum Poetarum consuetudinem notari, qui, ut nugas sabulasque canerent, Heliconem ac Parnassum se ingredi
fingebant. Persius in Proemio morem hujusmodi ridens, haec habet: Nee sente labra prolui Caballino,
Me in bicipiti somniasse Parnasso
Memini, ut repente se Poeta prodirem. Heliconidasque, pallidamque DrancuIllis relinquo G. Ita & Laurus Numinum, Uatumque Ethnicorum ornamentum fuit, ac praecipuὶ Apollinis, cui & Tripodes sacri fuere . Ad haec ergo Poeta noster alludens, sibi, ut carmina pangat, minimὸ necesse Lauros, ac Tripodas, quaerere, significat; non enim fabulas, & somnia canit, quod secere Ethnici Poetae.
Πρας τους ἐν Mαρτυρίοις τρυφωντας.
EI' φίλον ορυσαῖς ἀθληματα, καὶ φίλον ἔσω
297쪽
Ad eos, qua sn Martyrum Basilicis genio indulgens. CCXI III. SI grata sunt saltatoribus certamina, gratae sint etiam
Athletis deliciae. Haec enim sunt o Ofita. Si a verδ neque saltatoribus certamina, neque athletis Deliciae: quomodo tu Martyribus dona fers Argentum. vinum, escam, & rubationes ὸ Num justus,
Qui solles impleat, etiamsi injustissimus fit NOTAE.
Arman hoc, & sequentia, idem cotaplexa argumentum, non ε Codice tant lim Ambrosiano, sed etiam ἡ Regio I 8pr. fol. 24o. Boivinii V. C. Ope descripta habemus. Scholiastes item ille vetustus, quem Ambrosiana Manuscriptum servat, eadem interpretatur. Diversus porro titulus apud istum Scholiasten exhibetur, videli-set εις εορτὸν τῶν Μαρτυρων in Festum diem MartFrum. Sed quodnam horum Carminum est argumentum apas, seu Convivia ibia, quae sacris in Basilicis peragebantur in SS. Martyrum honorem minime Nazianzenus probabat. qudd multi jam abusus, ac praese tim ebrietas. piae consuetudinis institutum corrupissent. Quare, ut ab lix Christianos deterreret, hujusmodi versibus Poeta noster est usus. Tu vide, quae de hisce sapis, sive Conviviis, eorumque vatia disciplina dixero in Di . II. non enim notis uberrima seges poterat claudi. Eι φίλον. Si grata oee. Si, inquit Nazianzenus, iis, qui salta. toriam artem profitentur, certamina ac bella grata sunt; Athletiqetiam, ac militibus, deliciae atque otium placebunt. At neutrum esse potest. Nam quemadmodum illi ab artibus belli, armorumqua furore abhorrent, ita hi quoque delicias quietemque odere. Οι πό. νοι , και ἡ ανε ς , iaborare, oe quiescere, sive oriari, opposita sunt, ut ait laudatus Schesiastes. Εἰ π έκ. Sin ver, neque m. Videlicet: Igitur si neque Athle. tis militibusque deliciae placent; si contra neque saltatoribus horrida Martis certamina grata sunt: cur tu ad Martyres, nempe ad sorti Lsimos Christianae Fidei Athletas, desere mollissimas dapes, & co. messationes, hoc est vinum, di ascam, E quibus ebrius revertaris
298쪽
H' ρα Δἴ αιος. Num iustus si c. Ita in Regio Codice. IdestrNum qui ad ista Convivia accedit, & folles, ideli, ventres implet, justificatur, si injustus, sique Deo propter scelera invisus ante erat Minimε gentium sane. In Ambros. Cod. ἡ ρα scriptum est, nempe Dine: quod mihi magis placet.
ALIUD. CCXIX. ΜArtyres, dicite nobis, verε an plaeeant vobis Conventus. Quid enim jucundius Cujus rei caussa
Ob Uirtutem. Nam multi meliores evadant, Si Virtus honoretur. Recte hoc dicitis. At ebrietas, & ventris esse cultores, Aliorum sit. A Martyribus aliena intemperantia
NOTAE.DIalogus est inter Comessatores, & SS. Martyres, sive inter
istos, & Poetam pro Comessatoribus interrogantem. Es priis md interrogat, an ipsis Martyribus publici conventus, & convivia grata sint. Tί με, ουν ἔξ ον. Suid enim iucundius' Num hoc dicant C messatores, an potius Martyres, incertum mihi. Illud οἰντὶ σίνος; quod sequitur, certe ad Martyreg reserendum, petentes, quare convivia sibi placere debeant. Respondent subinde Comessatores, ob Virtutem debere placere; homines enim amorem Virtutis concipere facilἡ possunt, quum illam in Martyribus honoratam, & omnium gaudio exceptam videant. Martyres ad haec respondent, se bonum comessantium animum laudare, at ventris ingluviem, ia ebrietatem ab iis conventibus arcendam. In tertio versu pro γὰρ, quod legituria Cod.
299쪽
in Cod. Paris Ambrosianus habet γ' α9. In pOIrremo occurrit αὐλος - , qua voce saepe monui ΣS. Manyres significari.
A L. IUD. CCXX. DAemonibus opiparas mensas parabam, quibus antea cordi erat Daemonibus grata offerre, minime puras hostias. Hujus rei Christiani invenimus finem. Martyribus Nostris statuimus spiritales conventus. Qui me timor nunc habeat, audite, o comessatores: Ad Daemoniacas formas, ritusque transfugitis,
NOTAE.CRedebant Ethnici. Deos suos pinguibus hostiis, & nidore fumi,
& eonviviis delectari. J Iinc apud ipsos epularum, & victimarum nullus I finis . Sui tulerunt hujusmodi superstitionem Christiani , seu potius expiarunt; mirumque enim sensum vox λυσα patitur. Quamobrem ad superstitiosos illos ritus redire gentem Christianam, merito conqueritur Poeta noster.
300쪽
ALIUD. CCXXI. NE mentiamini, qudd ventris laudatores sint Martyres.
Gularum vestrarum hae sunt leges, d boni. Martyribus unum scio honori esse, dedecus expellere Animae, & lacrymis consumere pinguedinem. Testor vos, certaminum victores, & Martyres: contumeliam reddidere Honores vestros lurconum filii isti.
Non quaeritis mensam odoram, non coquos.
Hi exhibent ructus Virtutis praemium. NOTAE. AUληταί. Martyres. Athletae vertendum erat, sed ut legentibus statim innotesceret sensus, Martyres scripsi, Scholiasten etiam
Ambrosianum sequutus. Martyres autem ἀθληται, & ασλοφοροι Infra, appellantur, quia pro Christo gloriosum certavere certamen.
α 'γαθοί. o boni. MS. Ambros. ω γαθε, Parisiensis verδ ύαγαλὶ habent. Scholiastes Codici nostro concors explicat: ω -θρωπε, ὸ bomo. Ego scribere malui L, 'γαθοί. Φιλογα τορῖδαι. Lurconum filii , seu gulosorum . Patronymice pro lurcones, & gulosi. Ita porro habent MSS. Paris. & Metic. In Ambrosiano legitur Oi λογα ριδιαι, quod minus elegans est. Ζητωτε. βuaeritis. Ita scriptum in Cod. Paris. & apud SchωIiasten. Ambrosianus Codex habet uti etiam in postremo versu ουου pro οἰ V, quod est in aliis Codicibus. Juvat heic addere Fragmenta duo Carminum Gregorii, quum inter ejus edita opera meis non occurrant oculis. Leguntur autem in alio MS. Codice Ambrosianae Bibliothecae, variis jamque evulgatis ejusdem S. Poetae versibus immixta. En illa.