장음표시 사용
271쪽
Codice MS. Ambrosianae Bibliothecae descripta sunt. Heic autem Dii boli insidiae narrantur, quibus non rard Pceta noster petebatur. Alia exstant Carmina jam evulgata, quibus aut ipsum Daemonem imp Obum acriter objurgat, atque , suis avertit oculis, aut ejus calliditatem, atque incursus deflet. Consule Carmen XIX. XXI. XXXII. LX. in alia in editione B:lliana. Eι subii. Alfi oeci Heic dicit Poeta, suas de Deo meditationes ansam Daemoni malo praebuisse, ut has sibi strueret insidias; quas, nisi se totum Divinis contemplationibus addixisset, silentium ae solitudinem sequutus, a Diabolo non sustinuisset. Καὶ τουτ' ωόμων. Et illud existimassem. H. e. Diabolum existimassem loco Dei, & divina, illius conlilia. Σοῖις-ς. Sopbista. Diabolum SVbistam mortis appellat, videlicet captionum lethalium artifi em. SVbista enim Graece simulatorem, cavillisiorem, atque his similia significat. Sive, quod Sophilia. rum est, varias Daemon figuras ad hi set, ut quod vult persuadeat,
272쪽
LG και θαλα- ς ἰροπωπας κινδύνων,
Ω - αντα , και κατ' ελπίδας Πραξαντες, αἰ οὐ τε τῆς οδῆ τελος Eυροντες αυλς προς φίλους , και συγγενεῖς
Manentes domi. Tibi acceptam referimus quietem. Tuum sane est sedere, tuum est surgere, & itare, Tuum rursus est ambulare; tuisque nunc etiam nutibua Recte incedimus. Sed ad me aliquem Angelorum Mittas ducem. aptumque custodem, Qui me columna ignis, & nubis agat; Secet vero pontum, & fluenta sistat verbo; Nutriat supernὸ, & infern ἡ opulenter.
Crux manibus efformata audaciam Inimicorum ccerceat, ne media in die Aestus me adurat, neque nox terrorem inferat. Asperam autem & acclivem mihi semitam Planam reddas, & expeditam famulo tuo. Namque saepe me ante manu tegens,
Terraeque & maris liberasti periculis, Et morbis gravibus, & arduis rebus; Ut secundε omnia, sicuti speramus, Agentes, faustum viae finem Invenientes, rursus ad amicos, & affines Revertamur, nempe libentibus libentes Apparentes domi, & , laboribus cessantes Te veneremur, finalem viam Lenem ac facillimam adipisci quaerentes. NO Digiti la
273쪽
GRAECO LATINA . 273 NOTAE. Post Carmen, quod Ebοδία inscribitur, seu Gregorii peregre
profecturi preciuio, jam typis editum, haec subjiciuntur in Ambrosiano Codice, modica inter utrumque Carmen distinctione facta . Ea verb lucubrasse videtur Poeta sacer, quum 1 Cathedra Constantinopolitana, qua se abdicaverat, ad solitudinem ruris paterni sese contulerat. Σταυρος. Crux m. Venerabile signum Crucis, quo Christi sectatores germani se manu quotidie muniunt, Diabolum fugare posse, vetustissima traditio est. Ejus institutio ab Apostolis ipsis proficisci videtur. Cuius rei ac ritus exempla pete v Greisero iBamplissimo opere de S. Cruce, 1 Bosio &c.
SI quis, malitiae miserum germen existens, heic flores,
Extremis tormentis te servari scias. Si quis optimus exiliens, in duram incidisti vitam, Tamquam aurum in fusoriis te purgari scias. Si ob invidi luctam aeger es corpore, alter Iob esto, Ut, postquam certaveris, coronam victoriae referas. Quare neque prosperis animum esser rebus, neque adversiis
274쪽
27 A NEC DOTA NOTAE.IN hujusmodi argumentum alia Gregorius Carmina reliquit, quae
ex editione Billiana petere potes. In quincto versu pro ἡ, quod legitur in MS. Codice, M fortasse scribendum. Pro IUS τιe, scriptum sertasse ab Auctore fuit Ia 2 A. In postremo versu MS. Cois deae habet χρις-οφόοου, & κμιδι, . Ego ex conjectura scripsi
In Philagrium, oe Tolerantiam. CXCVI.
ES: Epicteti gloria maxima Inter primos;
Est Anaxarchi. Quorum quidem ille fractus
Gloriam despexit. Hic verb, mortario manus tenente, Quum tunderetur, clamabat: sollem tundite. Sed tu quoque diuturna mala, Philagri, corpore perserens Lacerato, animum semper impercussum habes.
INIter intimos Nazianeteni familiares numerabatur Philagrius. ad quem ejus etiam Epistolae exstant, videlicet XL XLI. LXIV. LXV. LXVI. LXVII. LXVIII. & LXIX. in editione Billii. Ibi
quanta amoris conjunctio inter utrumque intercederet, perspicue intelligas, quantaque virtus Philagrio esset. Morbi plures, iique atrocissimi ejus corpori bellum indixerant. Ille vero animum impe turbatum supra corporis aerumnas serens, felicitate rara, virtutis potius quum doloris argumenta inde trahebat.
275쪽
E,ικτότοιο . Dicteti. In orat. I. contra Iulianum mentionem
Epicteti Theologus habet. In Epist. veth LxlU. ut singularem Pnilagrii tolerantiam extollat, eiusdem Epicteti, atque Anaxarchi
exemplo utitur in haec verba: καὶ των τους του - τοις παραπλησιους, oioo τον Κνάξαρχον ἰκῶνον, τον Eπικτητον &αλκternos etiam, quι similes eorum exstixerunt, admiror, exempli graria Anaxarchum, Epactetum oee. Prosequitur Nazianzenus, atque
ait, Epictetum, dum crus illi frangeretur, veluti in alieno corpore esset, magna animi firmitate philosophatum suisse, citiusque crus perfractum, quTm ipse vim doloris persenserit. Eumdem verb Epictetum hete signi Mari arbitror, qui Stoicae Sectae, si non princeps, certe supremus inter alios cultor fuit, patria Hieropolitanus,& , Neronis temporibus ad Marcum usque Antoninum Romae commoratus, ubi etiam ab Hadriano Imperatore summo in hono. re est habitus. Vide Spartianum in Hadriano, Lucianum in Dialogo ad ineruditum, oe multos Gementem libros. A. Gellium Noct. Attic. Lib. XV. Cap. XI. & Lib. XVII. Cap. XIX. Arrianum, ac Simplicium in Comment. ad Epict. Enchiridium, Eliam Cretensem,& Nonnum in Scholiis ad Nazianzeni orat. III. A'ναξαρχου. Anaxarebi: In supra laudata Epistola LXIV. Ana. xarchum veluti spectabile apud Ethnicos patientiae exemplar Naalangenus commemoravit. Fuit is Democriti sectator, & Alexandro M. carus, quo ε vivis sublato, in Graeciam rediens , Nicocreonte Cypri, sive Cyrenarum Tyranno, aut ut Elias Cretensis, & Non. nus in Scholiis ad Nagiana. Orat. III. arbitrantur ab Archelao Tyranno comprehensus, & in mortarium coniectus, ibi serreo malleo contusus est. Verum nullus cruciatus animum Philosophi frangere potuit. Quin is fortiter inclamabat: πτι-ε τον A αξάρχου θύλακον, κνάξαρχον M ὐ πτίσσως . Tunde Anaxachi utrem videlicet corpus; Anaxarchum vero ipsum non rundis. Hinc Ovidius in Ibin Aut, ut Anaxarebus, pila frangaris in aIta,
Iactaque pro solitis frugibus ossa sonent.
sive inaque, ut mihi eo in loco Iegendum videtur. Hac de re videndi Plutarchus in Tract. de Viri. morali, Tertuli. in Apologeti. co. Origenes contra Celsum Lib. VI. Clem. Alex. Stromat. Lib. Iv. Elias Cretensis, & Nonnus in Commeat, ad orat. III. Na
276쪽
NI tibi, d Philagri, corpus suisset adeo imbecille,
Numquam tuae virtutis vires deprehendissem. , i Nune illud disperiit; tu integer. Quam vere Bonis Deus in medelam aerumnam adducit l
ALIUD. CXCVIII. Exedit te morbus Philagri; oculos texit; Anima veQ v malis est splendidior. Omnis ceria sapientiae te peritum novi, d optime: Hoc velis nil aliud possum dicere melius.
ΚAudi , A 'λεξάνδρεια. Φιλάγριος ωλετε μορφήν,
277쪽
GRAECO LATINA 77 ALIUD. CXCIMA Udi Alexandria. Philagrius formam perdidit
Animo aureo minime inferiorem. Caesarium ver b novum invidia rapuit. Numquam deinceps tales Flores 1 te mittentur ad Cappadoces equis praestantes. NOTAE.CArmen hoc repetitum supra invenies inter ea, quae in Caeso. rium Gregorius composuit. An haec repetitio a Nazianzeno iplo an verb , Librario aliquo praestita fuerit, allirmare non ausim. Quae supra in hos versus ad nota vi, huc sunt referenda. Pro quod heic habetur, legitur illic λογικου. Mορτω. Formam. Hoc est, corporis formam, ut Philagrium interiisse significet. Carmina etiam superiora videatur facta in Phila
Και παριον δἰ νίον. Caesarium vero novum. Quasi, ut possumus interpretari, alterum Caesarium Gregorii fratrem fata invida rursus
rapuerint. ι Προς πενίαν φιλοροοφον.
Στω τις νοτερος χαλεποῦ ς, καὶ που ἁ ποριζὼν
Προς του πλουτοντος χρ*μασι και πάθεσι.
In paupertatem Philosophisam . CC. SIt aliquis graviter morbosus, & multa comparans Pharmaca suis morbis, alter sanissimus Nullo indigens pharmaco. Utrum beatum praedicabis Bene valentem: scio omnes ita esse dicturos. Ita praedicabis indigentem paucis, licet pauperrimum, Prae homine opibus ti malis divite. N
278쪽
2 8 A NEC DOTA NOTAE.ELegans de Philosophica paupertate Epigramma, cujus sensus i.
dem Poeta aliis versibus expressit 1 Billio editis Tom. II. pag. is 6. Iambico VIII. cum eodem titulo. Eiς A'γαπητου. .Hχη μοι πολιὴ, δάπτω δέμας, ομ αα Τααάζω,
In Agapetos. CCLIAm mihi est canities, corpus lanio, oculum domito, Curis diurnis nocturnisque absumo Animam ter miseram, ut ab igne eripiam; Sed nihilominus corpori aegrε impero. Quomodo vero tu, & iuventutem serens, & carnes erigens
Ampliores elephanto Deinde verδ mihi delicias facis, Tamquam sane quis purus, & spiritu dilectam Amans . O fugienda dilectio, quae Christum dehonestat. NOTAE.FEsellit me diu Billiana Gregorii editio, quam omnium procul
dubio hucusque persectissimam, miraque diligentia elaboratam confitentur eruditi, & non nisi ab illa superandam credimus, quam nunc instruit Clarissimus P. Louuard Monachus Benedicti nus e Congregatione S. Mauri; nullum enim ibi offenderam e multis hisce versibus, quos ego nunc sum editurus in Agaprios. Serd tamdem animadverti, nonnullos ex iis , Billio fuisse evulgatos ad calcem Tomi secundi, at sine textu Graeco, quamquam Graecos quoque
279쪽
antea dedisset Aldus in vetusta Editione Anno II O4. procurata. Pa blicae igitur interesse rei sum arbitratus, tum lampridem editos, tum nuper detectos Naetianzeni de Agapetis, oe Soenis iis versus in unum cogere corpus, & simul proferre. Quod est ad argumentum, Ezclesiasticae eruditioni perquam utile, tanta ejus est ubertas, ut so lis notis, & Scholiis, explicari atque exhauriri commode non possit.
Operae itaque pretium duxi, Disquisitionem de Agapetis, oe bni. factis liceat Graeca retinere nomina instituere, quam in hoc Tosmo conspicies. Ibi verδ. quid Agapeti, quaeve illorum origo, quod institutum fuerit; amplissimὸ proditum. Interina scire lassiciat, Ag peros, hoc est Dilestos, illos audiisse, qui postquam Christo castit
tem dicaverant, & Monasticae vitae sese addixerant, cum Virginibus plerumque Deo sacratis cohabitabant, animorum tantummodo, non corporum, Amorem, communionemque prae se ferentes. m. . Iam me. Non uno in loco NazianZenus fatetur, se catanis concupiscentia acriter divexatum, neque canitiem atque in fictas corpori voluntarias poenas adeo valuisse, ut v stimulis inferioris ain petitus animum, tot licet virtutibus firmatum, omnino liberarent. In Carm. IV. de animae suae calamitaribus, in Carm. XXXXVIII. de Virtute humana, & in Ep. CXCVI. ad Vitalianum, eadem Gregorius repetit. Vide, quae Baronius Cap. XVII. Vitae ejusdem Sania
si viri Tom. II. Maji, editae a Cl. Papebrochio, scripsit. Illic t feruntur hi ipsi versus, ad quos Pape brochius haec habet: Nescio,
ubi hune locum in niam; nam quod in margine noxarat Baronius
Carmen de rebus fuis, rate nihil habet. At Al si Manutii editionem sequutus est Baronius ' Pape brochius verδ Billianam prae oculis habens, nihil tale vidit, quod & mihi primum contigit. Εὐρυτέρας. Ampliores. Monachos, caeterosque Agapetos increpat, qui quamquam adolescentiae flammis aduri possent, corpusque. elephantorum instar amplum, pingue, & ut ita dicam, abdomini natum foverent, , Virginum tamen contubernio arctissimo nequa. quam abstinebant, inde sibi nullum creari periculum dictitantes. Ipsemet Gregorius in Carm. LIX. ad sinos Monachos ita loquitur:
TA παχέας σάρκας, και γατέρα ογκον επουσαν H λεπτὴ χορῶν ειποδος ου δυναται. Pe ingues nimium carnrs, ventremque tumentem
Haud eviν aerbereae ianua parca domus.
280쪽
E πωτα δὲ μοι διαθρυπτ'. Deinde verὸ mihi delicias facis. Hoeast: Sed tu ais, maximas li te percipi delicias in hujusmodi amore, qui sane purissimus est, ac tantummodo spiritualis, ideoque 1 carnali contagione remotus. Unica exclamatione respondet Gregorius, ain rem huiusmodi fugiendum. A,Mrητι ν. Agapetnm. Legitur in MS. Codice ἡ ἐπω,19. Placuit aliam substituere vocem; nempe sensus ita purgatus ellicitur. A MO .
ALIUD. CCII. UIrgo, Christum habes semper vivum adiutorem,
Sponsum amabilem, tuaeque sormae amatorem Coelestis. Ne carnem rursus, carnisque miserae
Moderatorem admitte; linguas vel δ improborum declina. Ne Christi intaminatam tunicam probris milce, Cunctis Virginibus opprobrium imponens. NOTAE.OT - . Coelestis. Formam melesem appellat Gregorius animam Virginum, cuius amatorem esse dicit Christum. Σάρκα. Carvem, Hoc est: ne, quaeso, carnis commercia ite. rum admitte, neque viros, qui corporis tui curam habeant, quaere, postquam Christum elegisti adjutorem tibi numquam defuturum. Scilicet hane potissimum errori suo caussam obtendebant Virgines, quod viros in suo contubernio sustinerent, veluti adjutores, dome. sicisque rebus necessarios. Vide, quae in memorata Disquisitione protuli. Πάταις παρθε χησα . MS. Cod. Mediceus habet παρθενικα.