장음표시 사용
301쪽
So IVocas, Vocas me: accurro; timeo enim Ignem, voraginem, bullitionemque Divitis. Quis me Abrahae sines, ferens, dabit Z
A Medicis hoc in praesentia lucri facio,
Nihil, Christe, te superius ducere, A quo omnia, & medicinarum virtus. NOTAE.AD supremum Numen priores Iambi respicere videntur. Inquit
autem Gregorius: Vocas me, vocas ad te, Deus. En festinus ad te curro; timeo enim sortem Evangelici Divitis. Sed quis me in Abrahae sinum deferet Sequentes Iambi compositi videntur, postquam Medicis frustra conantibus ipsum ab aliquo morbo libera. re, Christus eidem restituit salutem pristinam. Tor μη τι . In MS. Ambros erat τό μέ τι. Medicam manum poscere mihi videbatur hic locus. Quare cum Salvinio legere placuit τὸ μ ἡ τι. Post Carmeo περὶ , και ἰτιφανε ας Xρισῆ. De Tesamem iis, o a entu Chrisi, quod legitur Tom. II. pag. 173. editi Billianae, nonnullos versus Scholiastes Ambrosianus M S. interpretatur , mihi nusquam conspectos . Et quoniam NaZianzeni textum producere nequimus, non ingratum, ut arbitror, futurum est , ii Seholiastis hujus Paraphrasin pro versibus Gregorianis proferamus, expectaturi ab aliis meliora.
302쪽
τ' θεῶ, καὶ πατρἰ: μωρος εγι, καὶ
que Dei ac Patris, semper exiliens, minime veneratur, neque Deo ac Patri aequalem arbitratur, latuis, & insipientibus est accensendus, R est convenienti Numinis notione destitutus. Et quicumque Deum Verbum , &Hominem. qui heie in Mundo apparuit, vel Deum degentem interris non adorat. aut dequali cubtu Gon veneratur, ac ipsum coeleste Verbum, dividit verδ, sepa
aut , Verbo humanam formam,& nostram crassu udinem; & ncuuno honore adorat Emmanuel riste etiam similiter fatuus est, &insipiens, & a naturali ratione omnino alienus. Erat Deus; Homo verδ iactus est. Erat Dei Patris filius; at ΗΟ- minis quoque filiuς est factus, ut ita commixtus nobis Deum hominibus commisceret. Unus ex utraque natura Deus, & adeo verus homo, quantum me verum hominem ex homine facit. Propitius mihi sis, Domine, qui Vulneratus, qui cum corpore fi gellato propter me, R transfixo, unus Triade hymnis celebraris. Tantum sat tibi su cognoscere, quicumque, quae ad divinam Iacarnationem spectant, vestigas. Non convenit verb amplius scrutari,
303쪽
ctionem, & ineffabilem mixti nem rimari; inutiIa enim, ac pamniciosum est. Tantum accepimus, quantum capere potuimus. Imo maiora praemonstrata sunt nobis, quam humanae mentis acies serat; & par est, ut captui nostro accommoda tae, & congruenti notitiae acquiescamus.
Si igitur tibi haec dicens persuadeo, gratum est. Sin autem Cis.
pis chartam pluribus verbis illinbre, tamquam ne percipi quidem ingenio, quae hactenus difffa sunt,poisint: Age, cordis tabulis ea, quae I me dicta sunt, inscribam, imprimamque in cogitatione tua per linguam meam, quae mihi prostylo est, & pulchris, ac elegauintibus characteribus divina exarat in animabus Fidelium, absque
Uin Carmen hoc, euius exemplar desderatur, v Nazianzeni Pce te περὶ του ὐις, de Filio, Tom. II. pag. I I. editi Bil. lianae . diversum plane sit, nulla mihi est dubitatio; nam in eodem M S. Codice Scholiastes utraque est interpretatus; & alia heic, alia illic habentur sensa. Exponit autem heic Theologus, quaenam sint de Filio Dei post humanam ab ipso camem assum tam senti da, Arianorum insipientiam, ac temeritatem perspicuε sugillans. Divibnum Verbum pari cum Patre honore esse colendum affirmat; quippe inter se aequalis uterque. Humanam formam 1 Divini Patris Filio assum tam minimὸ ejus diuinitati obfuisse, ita ut alio cultu nunc sit Christus adorandus, tradit. Quod fi qui essent . quibus intime perscrutari placeret altissimum Incarnationis mysterium , eos
304쪽
commonet Gregorius, ut mentem Fidei submittant, & sublimia Trinitatis consilia, atque arcana potius venerentur, quam allitis scrutari pergant. Supra hominis captum haec esse, frustraque stylo operam dari, ut incomprehensibilia explicentur. Pro λατρωτος, vulneratus, quod in hac paraphrasi occurrit, Clariis Salvinius suspieatur
legendum ὀ - άτρωγος. Hoc est verbo sit venia qui quum sirinυuInerabilis, flagellis caelus propter me, ac vulneratus &c. Vocabulum οικονομ ιας, quod infra occurrit, ipsam Christi Incarnationem simpliciter designat. Quare Theodoretus Dial. II. Cap. IX. Tom. IU. haec habet: γην ἐνανθρωπη ν τῆ θεῆ λόγου, καλουμεν οἰκοroαιαν:Inearnationem Dei Verbi, oeconomiam, seu Distensationem appellamus.
Eodem sensu usurpatur 1 Chrysostomo variis in locis, atque ab aliis vetustis Ecclesiae Patribus. Mil ιν quoque ανα s, hoc est, mixtionem in abilem diυinde cum humana Naturae, alibi Nazian Zenus, Nyssenus, Hilarius, Cyprianus, aliique SS. Patres ante Eutychianismi damnationem dixerunt absque suspicione erroris, ut ostenderunt viri Clarissimi Peta vius Tom. IV. Theolog. Dogm. Lib. III. Cap. II. Thomassinus de Incam. Lib. III. Cap. V. & Laurentius Alexander Lacagnius Vati. canae Bibliothecae Praesectus in Praefat. ad Collectanea Monum.
ΡOstea quam haec scripsissem, opportunam mihi opem contulit
Clari & Humanissimus P. D. Ioannes Baptista dei Miro Abiae Benedictinus Congregationis Cassinensis, & Vaticanae Bibliothecae alter moderator, qui ex ejusdem Vaticanae bl S. Codi' 48r. desi deratum Carmen ad me descriptum misit. Quare & illud subjicio, superiora retinens, utpote non parum lucis addentia huic praeclaro Epigrammati, & specimen inediti Scholiastis praeferentia.
305쪽
Γράμματ' ἐμη γρα piti. ἡ μελαν δειν εχει. De Incarnatione. CCXXIV.
STultus, quicumque supremum Dei Verbum semper existens
Non veneratur honore pari, ac Patrem supercoelestem. Stultus, quisquis supremum Verbum, humana carne heic indutum Pari non veneratur honore, ac coeleste Verbum. Separat autem aut v summo Patre Verbum, aut , Verbo Humanam formam, & nostram crassitudinem. Erat Deus; sed Patris Verbum noster Homo compactum est, Ut Deum misceat, mixtum ipsum quum sit mortalibus. Unus utrinque Deus; tantum mortalis, quantum me faciat Pro mortali Deum. Ignosce vulneratus supra. Tantum accipito. Quid autem attinet Mentem, & mixtionem ineffabilem quaereret
De Deo Mortales amate sermonis mensuras.
Si igitur persuasero: hoc melius. Sin autem denigras Chartam multis verborum millibus, Age, in tabulis tui cordis has paucorum versuum inscribam Literas meo stylo, qui nil atramenti habet.
apparebit, maximε si conseratur cum Scholiastis Ambrosiani paraphrasi . In secundo versu ibi legitur πατρός άτ οῦρα νιου. Mihi scribendum censui πατρος επουρανίου. In sexto itidem scripsi πάχος , quod est apud Scholiasten, quum Cod. Vatici habeat πάθος. In septimo pro ημετερος pia, sensus poscebat, ut scriberem ἡμετερος φως,
306쪽
quo sacratissima illa verba Ioannis significantur Verbum earo factum est; sive Verbum Homo factum est. In nono pro τόπον scripsi τό σοι . Immutare nolui, quae sequuntur. At Scholiastes noster sat indicat pro υδων scribendum esse ἔρδω. In decimo libenter scriberem pro θεον, θεῶ, Sc conjungerem cum sequentibus. In undecimo legitur τι V εμοιγε νιον. Fortasse legendum τί μοι γε, ος αν. In duodecimo pro ααφίθιον scripsi α αφὶ θεον. Reliqua non carent lectioni. nibus dubiis. Tu confer cum Scholiaste.
Ad Gigantium domorum aedificatorem. CCXXV. ALius quidem Babylonis pervia curribus moenia, Alius verb Aegypti fabricavit Pyramidas. Alius etiam per pontum processit, & per terras Thracias navigia bene transtrata perduxit. Verum ego speculam, & exiguos montes concutiens Manu gigantaea, hortum irriguum habeo. NOTAE. Hoc quoque Carmen, uti Sc tria sequentia, 1 Cl. V. P. D. Ioanne Baptista dei Miro transmissa ad me fuere, descripta e MS. Cod. Vaticano, qui multis scatet erroribus, Sc suspectiis lecti nibus, ut mihi videtur. Inscribitur Epigramma Gigantio. Ego suspicor inscribendum Sigantio, quum facile parum attentus Librarius Sigma pro Gamma in Graeco illo vocabulo accipere potuerit. Erat autem Sigantius Eremicola, & Nazian Zeno amicitia conjunctus. Ad illum retiat alterum Epigramma 1 Billio editum Tom. II. pag.
18 o. caper. Nagian Zeni, & cum hoc non parum conveniens. O.'κ
δόμοs , sive domorum aedificator fortasse dicitur, quod ipsi sibi in
307쪽
monte domunculam aedificasset, atque hortum instruxisset ; quare eum eo lepidε Gregorius confert celebres ingentium operum auctores. E,λσομον αρααm τει N. Pe ia curribus moenia. In Vaticano Codice habetur ἐπιδρομον - τοῦχος, pro quo legebam ἰσίδοοααδω αατο τε νη. Verum in Codice Mediceo optimae notae pro ματο legi οἴρμ α - , monuit me doctissimus Salvinius; & ad eam te.ctionem versum concinnari, tum quδd infra habetur Τμαατο, tumquδd in Authologia reperio Epigramma quoddam cum simili plane
Exi;λ eo. Procus3. Ita scrips, quum in Cod. Vatic. habeaturris Κλασι. Fortasse etiam Gregorius scripsit τις αν ἐλασε. In sequenti versu prosodiae ratio poposcit, ut scriberem ἰώπσελμους pro εὐπίλμους, quod habetur in eodem Codice . Pro μD ρὼ in quincto versu legendum μακρὰ itidem suspicor.
Γιγαντείη . Gigantaea. Vaticanus Codex habet γιγαι τίν, corrupte, ut reor. Caeterum & heic nescio, an γαι τὸ , Sigsintaea potius scribendum sit, nempe ad Sigantium alludendo, qui suis man, bus in monte sibi domum exstruxerat. Exυδρον. Irriguum. Tum in Vaticano, tum in Mediceo stri. pium est ἄνυδρον , aqua earentem. At wυ υ omnino legendum mihi videtur, ut aliquis versui sit sensus concinnus. In Epigramma. te ad Sigantium per Billium edito ait Nazianaenus, se ad illum in.
visendum perrexisse; at solum sontem Sigantio absente a se fuisse salutatum: quod Sc hujus Iozi emendationem iuvat, & ad Sigan. tium eumdem haec quoque reserenda mihi persuadet, nisi & apud Billium pro ad Sigantium scribendum sit ad Gigantium.
Epigramma in Ecclesam, quae, ubi manebat, ab 'fo rransformata fuiν; erax enim Idolorum Templum. CCXXVI. SUM urbs antiqua Daemonibus fatiscens. E converso excitata sum Gregorii manibus. Templum Christi exstructum est. Daemones abite.
308쪽
ma, quod num auctorem habeat Gregorium ipsum, an alium de Templo per Nazianzenum constructo loquentem, incertum est mihi. Fortasse etiam aliqua hete desiderantur, & mancus est aliquis versus. Planudes περὶ ἐγκαινίων Carmen hoc Nazianaeni citans, sic
Parabolae . CCXXVII. Tot Christus magnus fecit, verba verb loquutus est Per parabolas super terram. Unum semen nequaquam fimile, Et cum Zi2aniorum semente simul natum. Et sinapi, & heredem occisum manibus iniquis. Marcus quidem haec, Petri alumnus. Latὸ verδ patenti Graeciae Pauli alumnus Lucas haec alia scripsit. Daemon, & febris, & vincula, & lepra, & paralysis. No Dial aod by GOo e
309쪽
ter Nazianzeni Carmina li Billio edita quadragesimum tertium,ia sequens consulat, ubi Christi miracula, & Parabolae fusius, & e. legantius enarrantur, ista non magni faciet. Nobis tamen & haec evulgare placuit; magnorum enim virorum vel quisquiliae reveren. tiam poscunt. Quatuor priores versus leguntur di in Mediceo Codbce. Pro τοπσα, quod in primo versu idem Codex Medita habet Vaticanus legit οπα. Uterque Codex habet μυθος. Mihi scribere placuit μύθους, ut sensus sibi melius constet. In tertio versu Medi.
ceus habet τοι, Vaticanus vero . . In quarto Vaticanus legit κληρονοαος τε θανή, . Mediceus opem tulit. In postremo versu & ἄγρti, & λυ A, mihi suspecta sunt, & manca. In memoraIo Carm. XLIV. ita legitur.
ΔαίMων, καὶ πυρετος, και λεπρα, καὶ παραλυτις
Daemon, o febris, o lepra, oe parat is
NE quis aut improbus de calamitatibus, doloribusque meis
Delectetur, aut probus facile moereat. Illum enim probum quis sine morbis meliorem effecit 3 Hie verδ morbum etiam novit sui defensorem, tum impuris Medicinam, tum puris luctam di victoriam conserre.
310쪽
3io A NEC DOT AAliis victoriam, Christe, sine labore peperisti. At mihi Per calamitates, & dolores gratum est te obtinere. NOTAE.IN MS. Cod. Vaticano 482. pag. 6 r. haec habentur, sed admo.
dum corrupta. Praesto mihi adsuit Codex Medice . Variantes lectiones utriusque Codicis subjiciam. In primo versu pro παθέε Vaticanus habet παθίim; in secundo ανιανοι pro ανιάζοι; in tertio τον tu ἔν γε pro τον si ἰν γαρ. Ebθλου ανουπον. Ita Vaticanus. At Mediceus ετ o. ανουτος. Ego interrogantis specie haec lego, ut sit sensus: Quandonam probus aliquis sine morbis, & aerumnis melior evadit 8 Contra qui morbis vexatur, id sibi utile intelligit &e. Salvinius Mediceo Codici adhaerens, ita vertit sine interrogatione. Nam bonus, oe sanus meliorem iudicat aegrum. In quarto versu Codex Vatici habet. ος V ο etsi . Mediceus ve. rδ ος ο ιεν. In utroque Codice scriptum est αρηγοrα, defvserem: quod neque displicet; morbi enim defendunt hominem , nonnullis peccatis. Salvinio tamen ἀρμονα legendum potius videtur. In quincto pro &-i , Cod. Vatic. habet πάλιν, & ἔχου ri. In sexto pro & πορες, idem Codex habet αμον, & πορεν.