장음표시 사용
311쪽
AD CLARISSIMUM, AC ERUDITISSIMUM VIRUM
Monachum Benedicti num e Congregatione S. Mauri
Virginitatis stidium quam praestans, oe anthuum. Metilo Ch. m. tabis tantes eum fueris Virg n bus Clericos S. Cyprianus arhuis. Qtιibus novi nibus famia I aritatem hane js tegerent. Feminis Smilactis usis Paulus Samoste. ntis. Coneidia oecurrunt morbo. Seculo Cb. IV. eius vis latitis serpit. Mou ebi potissmum hujus erim nis rei, quorum genera varia recensentrer , uti O Virginum Iaerarum. Excusationes, m ratiunculae a Dalfactis adhibitae. Caritas praesertim depraedicata. Sororum, O' Fratrum tituli adhibiti. . reis utensis Coueilii Canon a censura Dodetruelli vindieatur. Coelibatus Presbn rerum antiquitus in usu, GV sub praecepto. Ordio Synilactorum, Aoa. petarum ante S. priani tempora. suibus L solorum verbis abuterentur. sui mereriei hoe vitio infames . Canones in Agaselos, ct Synisectos.
EMINERIS, Monifauconi amantissime, quibus te literis exceperim, ubi Italici Itineris tui Diarium, ac monumenta in lucem prodiere, & quibus te. cum luserim querelis, quasi per illud opus omnigena eruditione resertum optime non fuisses de re literaria, & de nostris Bibliothecis meritus, & qu si per te asportatis, vulgove proditis, tot abditis Italorum opibus, eam unus gloriam occupasses, quae multis apud nos Eruditis aeternitate donandis sat erat. Memineris, inquam' ut enim ingenio, ita & memoria mirum polles. Verebar autem,' ne eundem ludere ludum adhuc viderer, quum tibi Monasticam vitam professo Disquisitionem hanc in mei erga te obsequii tesseram inscribere statui, Monachis non admodum sane gloriosam. Nimirum heic
312쪽
tibi occurrant, quae vel beatis illis Ecclesiae temporibus in Mona chorum mores irrepsere vitia; & pro instituti tui dignitate fortasse irascaris tum eorum flagitiis, tum etiam mihi ex antiquitatis penusingula sincerissimε producenti. Quandoquidem tamen tu illi Mona. chorum coetui nomen dedisti, qui pietate aeque, & Iiterarum cultura multos alios post se relinquens, Gallias, imo caeteras Christiani
orbis provincias, nunc implet egregiis virtutum, famaeque monumentis: tam male de te judicare nolui, ut diu suspicarer, hinc aliquam vel minimam tibi creandam esse molestiam, quum praesertim
de iis Monachis sit res, qui tantum 1 te & temporis, & instituti
ratione distant. Quare non hilarem duntaxat animum a te expecta. re cogor, sed etiam exigere posse mihi videor ab eximia humanit, te tua, simulque sperare, sere ut quanquam summopere occupatus in Latio donandis, atque evulgandis tot πιεκδοτοις Graecorum Patrum scriptis, hanc meam, qualiscumque sit, lucubrationem percurrere velis, neque tantum percurrere, sed benevole quoque complecti.
Cum ista itaque spe, imo fiducia, tecum jam ad inquirendum pro
cedo, quid Symifacti, Συνειπακτοι, quid Agapeti, A'γαπητοὶ , antiquis Ecclesiae Christianae temporibus fuerint, quam gentem tot Carminibus Nazianzenus noster exagitat. Hanc quidem eruditionis sacrae particulam, ut nosti probe, spassim pertractavere nonnulli, &potissimum in tertia Dissertatione Cyprianica Henricus Dodisellus, vir inter Heterodoxos celebris. At quum Platonica potius, qu mEcclesiastitii supellectile hujusmodi argumentum ille exornaverit, locum etiam aliorum calamis secit, ut diligentius in eadem arena versaretitur. Disquisitionis autem hujus beneficio constabit, quid ex .rraneae, quid subintroductae mulieres fuerint, quarum usum toties v sacris Canonibus, Sanctisque Patribus interdictum novimus. Certe hujusmodi seminarum mentio quum apud Gratianum in Decreto in
terdum occurrat, mirum tamen est, qu im male veteres Glossarum
conditores, atque Ecclesiastici Iuris periti vocabula haec intellexerint, di quam peius explicuerint. Itaque tum originem, tum pro gressus, tum finem hujusce pestis inquirere juvat, prae oculis ta men aetate Gregorii potissimum habita, cujus Carminibus illustran
Compertum est, ab ipsis Apostolis Virginitatis studium summis laudibus fuisse ornatum, uti Conjugio longe praestantius. Hinc vel ipsis prioribus Ecclesiae seculis complures tum viri, tum seminae ejus cultum Matrimonio praeposuere: quae disciplinae forma quda
313쪽
saeros Ecclesiae ministrox praecipuε deceat, ab ipsis etiam prae aliis diligentius usurpata est, ita ut , Latinis saltem Patribus, atque Conciliis subinde cautum jure fuerit, ne quis ad majora Ecclesiae mini. steria ascendens, coniugio amplius operam daret, reliquis libertate relicta eam sequendi vitae normam, quae laudabilis quidem est, sed pari persectione minimε constat. Quare quae nunc etiam inter Ca. tholicos vigent, atque laudantur, Castitatis ac Virginitatis vota, totius antiquitatis calaulo, exemplo, & usu probata reperimus. Temperare autem mihi non potam, quin Tertulliani vetustissimi testis, REusebii Caesariensis in hanc rem verba referam. Ita ille virginem alloquitur Cap. XVI. de veland. Virgin. Ν sisti Christo, ilia tradi. dissi earnem tuam, illi 'onfossi marurixarem mam; incede fecundum ous νui voluntatem. Christius est, qua C alienas Donor, ει mari ratas velari iubet, utique multὸ magis fuas. Eadem repetit Lib. I. Cap. IV. ad uxorem. & in libro de Oratione, quem integrum propediem dabo Tom. III. Anecdotorum meorum. Eusebium verbCaesariensis Lib. IV. Cap. XXVI. Vitae Constantini, Αγνωαν, inquit, και παφελῆ παρθε. ιαν γωπικες ἰερωτον θεου καθιερωαεναι μετῆλ- άγνου και παναγ- silio, καὶ σωMατι σφας αύτας καρομρωπασαι. H. e. Cassitatem, O in υiolatam virginitatem multae mulieres faeris dicatae conssanrer retinuere, quum omni purisare, oe sanctitate
perfusa mira se rotas eorporibus, oe auimis Deo consecrassens. Legendus idem in eod. Lib. Cap. XXVIII. & Lib. II. Cap. XVI. Leste 3c Cyprianum in Lib. de Habitu Virginum, imo universos fere Ee etesiasticos Scriptores, qui primis Christianae Fidei seculis floruerunt& Concilii Ancyrani Can. XIX. & Illiberitani Can. XIIL ut alia
Summo igitur in honore olim quoque erat, & colebatur Vi ginitas, eamque Christo promiscuε masculi, & feminae vovebant
Certantes, ut cum animo puro corpus etiam servarent purissimum
At in sanctum hocce propositLim gliscere sensim vel antiquitus vitia coepere: adeo quidquid in hac vita pretiosius occurrit, maioribus etiam periculis obnoxium est. Itaque, ut omnia recenseam, eum Virginibus Deo sacratis tam arctum contubernium dein instituerunt masculi Deo dicati, sive Clericalem, sive Monasticam vitam proses.si, ut apud omnes male audire eorum coeperint mores. De Clericis pnmd sit sermo. S. Cyprianus in Epist. LXII. ad Pomponium ita scribit: Postulas, ut ιιbi referibamus, quid nobis de iis Viuinibus Tom. XII. . R r udri ic Extat in P. II. Tom. XL praesentia Editi nostrae.
314쪽
idearur, quae quum semei parum Dum eourinenter, o firmiteν eriners dereeυerinx, detectae snν postea in eodem lecto pariser mans e eum masculis, ea quibus unum Diaconum esse dicis; planὸ eodem, quae fa eum υiris dormisse eonfessae fur, asseverare se integras effo. Tum S. Episcopus praecipit, ne Virgines cum masculis habi. tent; Non dies, ait, smuι dormire, sed nee simul vivere, ne Di holo in fidianii, oe saevire eupienti, ad nocendum detur occasio. Haec S. Cyprianus Seculo vulgaris Epochae tertio, E quibus multa scitudigna hauriuntur. Primum est, vel tunc Virgines quasdam in Christiana Republica exstitisse, quae semel flatum suum eontinenter, Orfrmiter genere decreυerinst. Atque his verbis prosecto significatur,
eas virginitatem suam semel Christo Regi obligasse. Idem clarius infra explicatur. Vuod s, inquit vir sanctus, ea fde δε Christo di. ea runt, pudic3, oe eastὸ sne ulla fabula perfeυerent. Item: Chr Rus, Iudex noster, quum virginem suam sbi dicaram, oe sanct
rati fuae destiuatam iacere eum altero cernit, quam indignatur, ροῶν cituνp Addit: Guae Me erimen admist, non mariti, Bd Christi aduhera est. Impudenter igitur neget Petrus Martyr Haereticus, an. te Constantini Magni tempora Virgines Deo sacratas fuisse. Eo cer. tissima sanctae consuetudinis argumenta, quam nostra etiam aetate Catholica Eesesia sectatur. Discimus secundδ, Diaconos voto eodem
eastitatis obstrictos fuisse, qui enim, ut inquit Cyprianus, integrit ri, oe eontinentiae praeesse debebam, contubernium, imo comma. nem lectum eum quibusdam ex iis Virginibus habuere. Denique iam foedam, suspectamque consuetudinem v Virginibus excusatam fuisse, quasi nullum pudicitiae detrimentum intercederet. Illae fiqui. dem, quae se eum viris dormisse confitebantur, se integras esse asse.
Atque taee prima videntur en agapatorum, & Agapetarum in Eeelusiasticis Historiis exempla: quod tamen diligentius infra ex. quiretur. Σοιωτακτους, bui ctos, sive, ut ita dicam, COIntroductos,ia Coinreoductas feminas Graeci appellue consueverunt, aut etiam aperos , & Agapetas, quod se puro amore diligere dictitarent. Agaperet propterea in Papiae Lexico dicitur Lenocinator, o qui eum feminis illisi1ὸ emininarur praeacius Clericus. Tam arctam verδ fa, miliaritatem speciosis tegere nominibus, vel Cypriani aevo, nullam, que impudicitiam ex ipsiis amplexibus sequi, sed animorum tantlim, A non corporum, eam fuisse concordiam, atque amorem, vox illo. rum erat. Quod si dictis fides negabatur, tum Virgines de prona semper Disitir . by SQ le
315쪽
semper in obtreetationem , ac mali suspicionem hominum natura conqueri, obitetricum verb fidem appellare, suumque harum testimo. nio pudorem depraedicare intactum. Diutius non tulit in grege suo eontagionem hujusmodi S. Episcopus Cyprianus; sed masculos a s minis separari, utrosque vero severissimae poenitentiae regulas subire jussit. Me aliqua, ait, puter se polyse hae excusatione defendi, quod inspici, probori tufir, an Virgo sit; quum is manus obstetricum, er oculi saepe fallantur . Tum addit : Cerιὸ ipse concubitus , ipse eo texus, ipsa confabulatio, oe osculatio, o contactntium duorum turpis, o foeda dormitio, quantum dedecoris, s eriminis confretari Neque in Epitiola duntaxat ad Pomponium Cyprianus pellimum hunc morem sugillat, sed & in Epist. VI. ad Presbyteros, & Dia. conos fratres, ubi haec habet: Doleo, Cbrisii membra, ca iam Chri. Fum confessa, per eoncubitus illicitos inquinare, nec a Diaeonis, avs Presbieris regi posse; sed id agere, υν per paucorum pravos mores, multorum, oe bonorum Confessorum glaria honesta vitiesur. Clarius id etiam significat in Epistola sequenti ad Rogatianum, inquiens:
non deesse, qui Dei templa, oe post eo Issionem sancitiscaris, s it.
hustrata prius membra, rurpi m infami concubitu suo maculent, cubia ιia eum feminis promi uὸ iungenter, quando etsi stuprum eo eleuriae eorum desie, Boe .uum grande crimen es, illarum scandalo in aliorum ruinas enempla nascantur. Nimirum tam altas jam in Alitica radices egerat ista licentia, ut vel ipsi Confessores, Dei Templa animata, quique in mediis tormentis Christi Fidem constantissimε eonfessi fuerant, religioni sibi non ducerent, cum sacris Virginibus Ooncumbete, caussati nullius libidinis afflatu corpus inde inquinari. Sed Cyprianum dimittamus, sequentia tempora exploraturi. Pau. ix annis post sanctissimi hujus Episcopi gloriolam mortem, Antio. ahenam Ecclesiam flagitiis, ac Haeresibus turbavit Paulus Samosatenus ibi Episcopus. Praeter alia vitia, quibus gregem suum inficere,
ac perdere coeperat, illud non ultimum, quod seminas συνειπακτους non Presbyteris tantlim, ac Diaconis sitis indulserit, verum & ipse earum consuetudine fuerit usus. Extat apud Eusebium Eccl. Hist.
Lib. VII. Cap. XXX. scripta ad Dionysium Romanum Pontificem Epistola ab Episcopis Antiochiae iterum coactis, ut in Paulum sen.
tentiam dicerent. Ibidem haec habentur. N. δε συνεισάκτους δετῆ
καὶ διακον-; H. e. Suid beic referre arrisex feminas, quas Cointro. ductas Anxistaeni appelianν, tam Usus, quὰm Pr burorum eius, ac
316쪽
ex eiusmodi mulierum contubernio parrim in praeceps ivs snν, pamrim in suspieionem venerint. Iraque etiamsi quis concesseris, nibit ab eo turpe commisti, fulpicionem ramen, quae inde solo gigui, vitari oportebat, ne euiquam fandalo foret, neve aliquos ad imitarionem fui pravocaret. Ut autem infra legitur, duas ipse Paulus aetate florentes conspicuasque seminas, quocumque pergeret, circumducebat. Porro damnari quidem, sed ab improborum mentibus, atque v corrupta hominum natura minimὸ eradicari potuere Pauli Samosate. ni errores, atque flagitia, ac praesertim τῶν συνειπακτων abusus. Quamobrem Ancyrana Synodus circiter Annum Christi 3I . celebrata pestem hanc fulminibus Ecclesiasticis iterum petere coacta est.
Canon XIX. his constat verbis. Tάς συνερχομενας παμενους τι ν, ως αδελφα , ἰάωλυπαμεν. Idest: Virgines, quae cum quibusdam eon. grediuntur, prohibuimus. Sive, ut vertit Dionysius Exiguus, Virgines, quae conveniunt cum aliquibus, ramquam sorores, habisare ρr hibemus. Ubi συνερχομίας respondere Videtur συγροτακτους. An in cyranae Synodi decreta sequutus est Canon Tertius Nicaeni Concilii Primi, in quo Sanctissimi illi Episcopi Agapetarum consortium
omnino interdicunt. Damus ipsa Canonis verba, quippe in eis συνεισάκτους memorari aut madvertimus. A,ηγόρειυπε καθόλου η μεγάλησα οδος, μητε ἐπισκόπω, iσε πρεσβυτερω, ita τε διακονιώ, ita τε ολως
τινι των ἐν τω κλήρ' ἐξ-αι συνεισακτον PPO . Hoc est. Vetuis omnino magna bnodus, ne Episcopo, Presbiero, Diacono, aut ulli penitus eorum , qui sunt in Clero, coinrroductam, seu impia ακτον, habere liceat mulierem. Dionysius Exiguus vertit mulierem subintroductam, quasi non σωμπακτον, sed παρώπακτοi scriptum fuerit in
eodem Canone, quo postremo vocabulo usus est Apostolus ad Gal. XI. 4. Hactenus igitur, quantopere studuerint vetustissimi Patres, ut perniciosum hunc morbum 1 Christiano populo averterent, explor vimus. Nunc veth quantum virium illi deinde accesserit, inspiciamus. Non Africam solam, sed conterminam Aegyptum, & reliquum Orientem Seculo Christi quarto hujusmodi contagio pervasit, adeoque excrevit, ut omnes iere Sanctissimi Scriptores calamum in eam Dipiligo ν O le
317쪽
stringere coacti fuerint. Celebre est in Ecclesiastica Historia Leontii facinus 1 S. Athanasio sub finem Apologiae primae de Fuga sua
commemoratum. Accusatus hic fuerat, quod commercio cujusdam
juvenculae mulieris uteretur, iussusque proinde ab ejus contubernio abstinere. At Leontius, ut sibi liberius cum muliere versari deinceps liceret, omnisque impudicae consuetudinis suspicio tolleretur, se ipsum castrandum dedit. Neque tamen vel ita umbram sceleris detergere potuit, quominus, quum Presbyter esset, deponeretur. Haec Atha. nasius. S. verb Basilius Epistolam, quae CIIC. est in edit. Paris. Anni I 618. , ad Perigorium Presbyterum septuagenarium scribens,
eidem vitio vertit, quod uteretur seminae crum του contubernio. Ille quidem se ἐλευθερον παντὸς σωυατι κου παθους, liberum ab omni
ramis affectu profitebatur: quod sane de ejus aetate verisimile fuit. Censuram nihilominus Basilii Magni non essugit, quippe etsi criminis suspicio a Perigorio sane abesset, pessimo tamen exemplo periculum reliquis creabatur. Iamque ad Gregorii nostri tempora, ac Poemata venimus, quibus titulus est εἰς ἀγαπητους, in Agaperos, & περὶ των Συνεισάκτων, de Sinnifactis, live Cointroductis, ut hoc vocabulum Latine aliquomodo reddamus. Monachos autem tant lim , & non Clericos, heic S. Gregorius hujus flagitii reos facit. Quod ut melius liqueat &quomodo Monachi tam severae alioqui vivendi disciplinae addicti, in adeo turpem devoluti sint vitae rationem, pei spiciatur: meminisse oportet, Monachorum olim triplex genus fuisse. Nempe, ut S. Hieronymi verbis in Epist. ad Eustochium XXII. utar, Primum Coen bitarum, quod Aeoprii Saufes gentili lingua vocant, nos In communiviυentes possumus appellare. Secundum Anachoretae, qui Ioli habitans per deserta, oe ab eo quod procul ab bominibus recesserint, nuncupa
rur. Tertium genus est, quod Remoboth dicunt, deterrimum atque u
glectiιm, oe quod in nostra Proυincia aut silum, auν primum est. H bini, vel rerni, vel muliὸ plures sumi habitant suo arbirratu, aeditione viventes era. Cassianus itidem in Collat. XVIII. Cap. IV. eadem Monachorum genera in Aegypto haberi affirmans, tertium Sarabattas appellari ait. Tum illorum mores, improbamque vivendi normam pluribus describit. Inter caetera inquit: Hi igitur, dum Coenobiorum nullatenus expetunt disciplinam, nee seniorum subiiciuntur arbitrio, in suis domiciliis persevirant, eo ruentes sibi cellulas, easque Monasteria nuncupantes. Addit infra: Districtionem Coenobii declinantes, bini, vel terni in cellulis commorantur, non consenti AMbatis
318쪽
baris cura, at aue imperio gubernari, sed hae praeripaὸ ρrocurantes, urabsoluti a seniorum iugo, exercendi voluntates fuas , ' procedendi, vel qi ὸ placuerit evagandi, agendiυe quod libitum fuerit, habeans li. bertorem se. Iisdem ferme verbis E S. Hieronymo in Epistola su. perius laudata, & a S. Benedicto in Regula, delcribuntur Sarabati a. rum mores. Quaedam tamen addit S. Hieronymus, quae plurimum ad nostri argumenti illustrationem conferre possunt. Habriant, in.
quit, quamplurimum in urbibus, oe eastellis. Apud hos assectata Itina
omnia, laxae manicae, caligae follicantes, vestis erassor, crιbra suo..σia, visi tuto Virginum. En Hieronymo telle quanta olim cum ii. centia Monachi Sarabattae viverent, & cum Virginibus versarentur.
Nullas autem alias virgines heic designatas puto, quἹm Deo sacras.& Agaperas, in quarum familiaritatem Monachi isti Coenobilitata disciplinam perosi irrepser C. t. Gregorius vero noster in Carm. XXXXVI. ad Monachos in Coeo nobio degentes, non obscure duplex Monachorum genus distinguit,
eorum nempe, qui sub uno Abbate communem vitam moribus sanctissimis ducebant, & eorum, qui Abbatibus subjici renuebant. P si re mos οἰοβίους appellat, hoc est, Iotirariae vitae addictos: non quZ4 remoti populo in eremis viverent, sed quod aliorum Monachorum contubernium fugientes, soli suis in domibus habitarent. Qui igitur Monachi solitudine contemta in urbibus, oe eastillis agebant, eos etiam Virginibus συνεισι rore , seu Agaperis, delectatos fuisse, omnino verisimile mihi videtur. Quod enim est ad Virgines Deo sacras, animadvertendum est, ipsas primum aedibus propriis, & parentum custodia fuisse contentas; tum verb & ipsas Monasteriis, sive Asteteriis, ad instar Monachorum, includi, & sole maiori voto se Christo dicare coepisse, sacro velamine ab Episcopis accepto. Postremum hoc, seculo duntaxat Christi quarto, usurpari coeptum est. S. Hi a. ronymus in Epist. XVI. ad Principiam : Suburbanus, inquit, ager-bis pro monasterio fuit, oe rus electum pro solitudine, multoque ita
Axiseis tempore , ut en imitarione vestri, oe conυersione multarum , gauderemus Romam factam Hierofo-mam. Crebra Virginum Monasse. νia, monachorum innumerabilis mutiitudo, ut pro frequentia se temetum Deo quod prius ignominiae fuerat, effex postea gloriae. Idem alibi Monasteria Virginum in oriente excitata describit. Omnino quoque legenda sunt in bane rem S. Augstini verba Lib. I. Cap. XXXI. de Moribus EccL Catholicae. Postquam enim laudavit Mona. chorum vitam, ita loqui pergit: Haec es visa feminarum Deo solicis
319쪽
ia, east que servientium , quae babitaculis segregatae, ae remotae a viris quam longissimὸ decer, pia ranihm iliis earitate iungunrur, oimitatione virtutis. Ad quas iuvenum nullus accessus est, neque ipso rum quamvis gravi fimorum, oe probarissimorum senum, n si v que ad vestibulum necessaria praebendi, quibus indigen3, gratia. Audiamus& Nazianaenum, qui in Carm. ad Hellenium de Virginibus Christoditatis haec habet:
Hoc est: Aliae quidem simul eongregatae eommune desiderium foven. res Coelesyis υitae, simile ue viυendi moris ἰ Aliae vero suis parentibus assidentes infirmis, aus fratribus testibus temperantiae oec. Aliae igitur Virgines erant; quae sub uno conclavi commune vivendi institutum servabant; aliae, quae adhuc in paternarum aedium secreto curam parentum, atque amnium suscipiebant, ipsosque suae eontinentiae testes habebant. Propterea S. Ambrosius in Exhori. ad Virgines ita loquitur: muus fir tuus sene marre progressus, quaest anxia eustos pudoris. Et quidem inter Virgines sacras, quae a.
pud parentes in domo propria versabantur, Marcellina praecipuε fuit ejusdem S. Ambrosii soror, quam ille ita alloquitur Lib. III.
Cap. I. de Virginibus. Beatae memoriae Liberius, quum Salυatoris
Natali ad Apostolum Peιrum Virginitatis professionem vestis quoque mutatione segnares, adfantibus eriam puellis Dei compluribus,, quae eertarent inυicem de tua foetetate: Bonas, inquit, filia nuptias des- derastio Eustochium verδ, Principia, Sophronium, aliaeque non paucae Virgines, quarum S. Hieronymus mentionem facit, nullis sese Monasteriis addixerant , & sub una pareatum custodia degebant. Quare mirum non est, si ex hisce postremis Uirginibus non aullae interdum aut parentibus fratribusque orbatae, aut infirmitate, aut paupertate, aut aliis incitatae rationibus, Clericos, & Monachos vagos in contubernium suum adsciscerent, un, cum iis peregrinarentur, immo communem iis suum quandoque facerent lectum. . Necessitatem nimirum hinc petendi alieni ministerii, inde verd praestandi, singuli praeferebant. Atque ita factum. ut parentum ac fratrum I co saepe succederent Clerici, sive Monachi ad puellarum virginita
320쪽
tem custodiendam, seu ut inelius dicamus, perdendam. Quis enIm tantum sibi a virtute sponderet, ut juxta ardentissimum ignem po. fitus ardorem nunquam conciperet ΤSunt in hanc rem S. Ioannis Chrysostomi Orationes duae, quarum una inscribitur ad viros τους ἔροντας παρθένους σπεισάκτους, h. e. qui habent Virgines seni factas. sive eointroductas p altera ad foeminas τας ἰχουπας ανδρας συι εισακτους , h. e. quae habent viros S
ni actos , sive eointroductos. In secunda haec habet S. Episcopus: Iam autem se te rogavero causam huius contubernii, praetextum aliquem dicere potes P Infirma Ium mulier, neque sola vatio meo usui sufficere. Ita verb argumentum hujusmodi Chrysostomus: Enimυμτὸ quum hare robab Ororibus υestris obiicimus, ab eis eontraria audi. mus oeci Tum alia addit, quae apud illum colligere praestabit. Piis etiam nominibus consuetudinem tam absurdam Monachi, & Clerici obtegebant, Caritatis videlicet, quam quum omnes in infirmos eis Xercere debeamus, quant δ magis, aiebant illi, in sexum infirmum Atque hinc sanὸ Agaperrarum, atque Agapetarum nomen originem habuit; A'γάm1 enim, ut omnes ferme norunt, dilectionem 3c Caria νatem Latinε significat, eamque dumtaxat, quae animi spiritusve, non corporis, coniunctionem parit. Ita foedum contubernium, ac periculosam vivendi normam sanctissimis nominibus fucabant. Audia.
Pιῖ, φεῖ μην τι εχη καὶ ριπαρῶς ἀγήνtN. Hoc est: Dilecta tua est, oe nomen quidem honestum est. Heu, heu ne quid babear Dureae dilectionis. In Carmine etiam Tertio, quod inscribitur Praecepta ad Virgines, de Diabolo Virgines perdituro haec scribit: