Universa philosophia aristotelicotomistica, veterum, recentiumque, præsertim Maignani, Cartesi, Gassendi, &c. placita non segniter excutiens, in quatuor distribuita tomos. Authore P.F. Joanne Syri ... Tomus primus quartus Tomus tertius Physicam parti

발행: 1719년

분량: 233페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

IIo De

seni eapaees Reatitudinis, in lalii ad gehennam damnati.

Vid. S. Th. a. contra Gentes cap. εε. ubi probat, Bluta non habete intellectum . de in 3. sent. dist. a . q. r. an. . ubi exponit, quomodo Bruta dicantur nonnihil de intelle .ctu participare, ac dist. 33. q. I. quaestiuncula a. ad I. Viis deantur etiam dicta I nobis a. Physq. 3. art. 3. legi etiam

potest Arna hic quaest. 3. art. s.

Demum unam duntaxat editare Animam, nimirum ra.

tionalem sentite se dicunt Atomistae praesertim Carte sicini,

docentes, quod neque plantae, neque Bruta vivant. Conistra quos art. sequenti a. Alii uoluere, duas tantummodo extare Animas, ratio. ratem nimirum, & senstivam, quia eorum nonnulli de quibus art. sequenti a V. I.) lomniamini, plantas esse sen

su dotatas, ut Empedocles , ct Anaxagoras, quos secutiuest Isaae Israelita apud B. Λib. Mas. lib. a. de Animalibuit radi. I. cap. et quem refert Λrnu ubi supra. Nonnulli ati iem , ut Stoici putant, Plantas minime ψivere. Qui ad a. dubii partem P. Suare2 sentit, numerum mo dorum vivendi esse juxta numerum Animarum . putat namque ; quod loeo motivum si a sensitivo inseparabili, seque eenset, quod Ostreae quodammodo loco moveantur Sententia autem eaeterorum Philosophorum quo ad utramque partem est nostra.

s. II.

CONCLUSIO.

3. st Aristotelis hie lib. a. cap. g. de D. Th. ibidem T. leo. 3 & p p q. '8 ait. r. Cuius rati inici Pioh i. quAad p p. Tot sunt Animarum genera, quot

sunt modi generales, quibus Anima operando eleuatur sv pra formam inanimem, camve excedit; sed isti nee tu es, nee pauciores sunt quam tres: ergo &c. Mai. ignoratur a nemine non ignorante, quod Anima supra inanimem ele vatur formam, eamque supereMeedit tom in operari, tum

quoad ei se, quia operari sequitur ad esse Min. vero prob. Quandoquidem Amma vel ita excedit 4 quod sui in operatione dependet ab organo corporeo, de Λ qualitatibus Heamentatibus, nimirum calido, frigido, humido, de sieeo. Et liboeest vestet atrix Anima , vel duntaxat ab organti coriapoleo , dc non a qualitatibus elementatibus. Et haee est sen ibi .a Anima. Quamvis namque &in huiusceniodi organo

extent Mementa res qualitates,non tamen mediis illis exerce

lut semite . Vel ita excedit, & elevatur, quod nee ab or. pano corporeci dependet in operari . Et haee est Animati tellectiva, sed nullus alius est assignabilis modus t et go &c Quae ratiocinatio indiget illustrario post. Quod praesta

bitur tum g. sequenti solvendo argumenta, tum art. se. quentl a.

. Prob. modo eone luso quoad a. p. Tot sunt ut vendi modi, s ue gradus spro eodem namque sumimus quot sunt modi gradatim procedendi in genere vitae ; sed isti nee pluates, nee pauciores sunt, quana quatuor I ergo modi, seu gradus vivendi nec plures, nec pauciores sunt quam quatuor . Mai. enltestit ex ipso mei gradus nomine, quod quandam in ipso vivente vitae determinationem fgniscat .

Nin. pr h. Siquidem supputantur tres n odi, sive gradus vivendi iuxta ilia Animarum genera ; sed in secundo peis nere vitae, nimirum senstricis extat duplex modus, & pra-dua ; ergo Sc. Prob. min. In eodem sensit eis vitae pene re eestat participatio persecta, & impersecta r ergo duplex editat oradatim procedendi modus, com ab imperfecto ad Winctum sat ascendendo gradus. Ant. prob. Qui huidam in Brutis participatur vita sensitiva duntaxat secundom gu- sum, & tactum, med o quo praesentes tantummodo res apprehenduntur, ut in Usti eis, & Conchyliis, in aliis vo roseeund sim alios percipientes res absentes ; sed prima vi tae sensitivae participatio est persecta, secunda uero imperia secta r ergo die. Subsumitur min. sed persecta sun dat loeo

motivum ergo quatuor sunt vivendi gradus, nimirum Ve gelativus, sensuiuus, loco. motivus, & intellectivus. Qua ex re in sero, quod non modo separatim sunt qua tuor isti vitae gradus, veram etiam coniunctim, quia eodem in Homine, Decnon quolibet in Animali persecto ex.

Anima

tant duo vitae sensiquae gradus. Homo squidem, ZE quod.eunque Brutum persectum utrosque obtinet gradus, quam 4 quam virtualiter duntaxat distinctos. Quandoquidem ha . t uitam sensiti .ana imperfectam secundam lentum gustus,& tactus, & pet sectam in reliquis si risbus. Ob idque quia

in Vitae vegetativae genere non extat magis, &n anus Pel

sectae latitudo; Idei eo in Plantis uineus est gradus, in ani malibus impetiectis duci ; in petionis tres ; ec in homine quatuor.

Quae est doctrina II. Th. loeo num. 3. relato ex p. p. ubi Iuatuor voo , inquit , dicti Iuν mori videndι .suaedam en m vivens a sunt , in quιltis tantum est. erat tum ficur in plantis . Guae dom vero, in quibus ciam Vegerat do est etiam IerisIstum, non tamen motittim sectinlatim iactim, sicut immob Itia animalia , ut ConchHiis . Guaedam v νδ sunt quae supνa habeat mortim secundum locum , ut perfectis animalia , quae mutiis inistenι ad suam vitam,' deo Indigent ma. tu , ut titae nees ν is procuI postra quaerere stisnt .

g. III.

Argumensa solvuntur Adoesiariorum. I. A Rg. .eontrap p. Vegetatrix vita non est vera vitare La. go die. Prob.ant Omnis vita est participatio vitae Dei;

sed in Deo non est vegetatrix vita, eum Deus duntaxat intelligendo dc volendo vivat ergo Sc 2. Vitae vegetati vae actiones rebus etiam inanimis competunt, com vel ignis per candefactibilis materiae appostionem nutriatur, cres eat,

aliumve gignat ignem ς Magne attia har fertum, imo &sui in substantiam vertat, ut nonnulli asseverant ; di plura alia quandam per antipathiam sese invicem respuunt, ac abjiciunt ; eaque dependenter ab elementaribus qualitati. bus agunt. 3. Per Animae Uegetativae operationes vivens alia, ct non seipsum movet, puta movet nutrimentum, sue lum , Ne ergo &e.

Resp. nego ant. Ad r. prob. qnae, si quid probat, pr hat non tantom de Vegetativa, vertim etiam de sensitiva in perspicuum est omissa mai dist. min. in Deo non est Vita vegetativa modo illo, quo in plantis extat, concedo, modo perfectissimo, ae eminenti simo, nesto. Modo itaque excellent istimo deputato ab omni imperfectione admitti vel in Deo potest rigetativa, ct sensitiva vita. Quandoqui dem unus ex praecipuis hujusce vitae act ibus est generare; in Deo autem datur ab aeterno Verbi Divini genesis, litae per intellectum duntaxat . Senstiva quoque , quia sensitiva vita sentiendo sua oblecta suo modo illa percipit, ae sensitiva cognitione cognoscit ; In Deo autem est cognitio persecti sima, licdi tantum per intellectum . Praeterea communius cum aliis dist. illam dicii est par.

ticipatio vitae Dei secund sim conceptum disserentialem lemisper, nego, secundam conceptum vel differentialem, vel generieum, coocedra maj. & diu. min. in Deo non extat vegetatrix vita seeundum disserentialem , concedo , s eundum communim , &quasi geneticum conreptum, nego min. & eonsequentiam. In Deo quippe esto non extet

vita vegetativa, & sensitiva sormaliter, sed intellecti Wadun axat extat tamen conceptus eommunis vitae, nimirum se ab intrinseco mouere ; quod participatura vegeta bilibus, licet impersectios ἔ quemadmodum a Brutis patii capatur cognitio: Ab homini hus vero melios omnis vitae gradus participatur formaliter ; ea propter in Homine Dei imago, di similitudo cernitur et in plantis verib, ac Brutis vestigium dum amat inspicit ut Dei. Ad , . prob solutionem habes ex dictis q. antegressa art. a. g. 3. n. g. ad inst. 4. arg. ad vitam si quidem Vegata tricem non lassicit agere dependenter ab elementaribus qualitatibus qua utercunque, sed ab intrinseco se movendo.

Ad 3. quoque ex dictis ibi n. 9 ad 1 habes

ε Arg. a uitta praerecensitas Animas aliud Animae loco. motivae genus admittendum venit r ergo qυaluti sunt

animarum genera. Prob ant. Ideo sensitiva distinctum Vegetativa vitae genus constituit, quia est peculiatis ope.

rationis prinelpium, & quia est ab alia separabilis G sed

etiam loco. motiva est peculiaris operationis principium. est.

que a lensitiva separabilis, ut in ostreis , ct eonchyliis r

Cons

162쪽

Liber Secundu3.

Cons. quemadmodum senstiga differentiam Umetalla

vae eontracti vam importat, AT intellectiva eontracti Wam sensitivae . se loco- motiva differentiam Animae sensti vae e tracti vam importat ἔ ergo & loe motiva novum con stituet Animae genus . Ant. ex eo manifestum fit , quod quemadmodum vegetativa est sensitiva universalicit , de intellectiva ; ita sensitiva est universalior loe motiva ,

eom stet illa sne ista .

Resp. ad arg. nego ant. Ad proh . dist. mai. quia est Ace. eum eodem elevationis modo, nego, diverso cum eleva tionis modci, concedo maj. & dillincta min. nego conseq. Recole dici a g. s. n. 3. Hie namque si Λnimae di visio, non seeundam pati eulares rationes, sed secundum generali simas rationes desumptas ex diverso elevationis modo supra inanimes res. Et quia tum senstiva , elim loco.motiva eundem obtinent elevationis modum supra inanimes, nimirum eum dependentia ab organo eorporeo. Per quod Ad Cons. diserimen est, quia senstiva contrahit, ae de terminat Vegetativam ἔ nee non intellectiva sensitivam

diverso eum elevationis modo.

r. Arg. 3. Contra a. p. ex Suarez. Tot sunt generales vivendi modi, quot sunt Λnimarum genera, sed ista tr. sunt: ergo & tres vivendi modi. Maj. quam improbatam reliquit opponens probari sie possiet.Multiplicitas graduum vivendi sumitur m Λnimarum multiplieitate : ergo Ece. Piob. ant. modi, sive gradus vivendi sumuntur, ae praestantur ab Anima rergo etiam Ece. Prob. conseq. Λb eodem

1 quo habent eme . suam quoque habent diversitatem, quia ista iandaturin esse, &ad illud sequitur. Resp. nego mai. Ad prob. nego ant. Ad pto, dist. ant. praestantur ab Λnima, secundam quod diueis mod/ ista ab

insertoribus parti ei patur, coneedo, absoluid, subdist. nisi in ea habeatur latitudo, eoncedo, se e lis, nego ant. dc conis seq Gradus vivendi sumuntur ab Anima, non semper se eundom se, de absolut/. sed interdum ab ea secund sim se, Ee absolut/ , quando nimirum illo in genere non datur latitudo maioris, vel minoris participabilitatis , quemadmo. dum in uegetativa, de intellectiva evenit, ut mox luculentios dicetur. Interdum uero ab Anima secundom quod diuersmode participatur, ut in Anima sensi i Wa, quae nonnunquam imperfect/parilelpatur, ut in animalibus impet sectis. nonnunquam persecid, ut in reliquis animalibus , in quibus propterea datur loco. motivum. Cohaeret eum eo , quod diximus in lib. Post. ln Praelo. quila quaestionis mimae post conclusas duas praecognitio.

Dicta etiam in animalibus imperfectis extat loco- mollis vus t ergo die. Prob. ant. siquidem se movent ostea de Conchylia motu dilatationis , Et restrictionis . Item lacertae , serpentes, vermes, Ece. sunt animalia imperfecta ;ec tamen localiter moventur: ergo Ece.

Resp. dist. an r. loe moti sus in loco, concedo, ad lo cum , nego ant. & conseq. Loquimur impraesent larum deloe motivo motu, qui si mutando locum, idest progres suo motu, qui est ad aequirenda necessaria vitae proeus p .sta. Ostrea autem, de Conchylia moventur duntaxat inloeci Ad Cons. Resp. quod laeeitae licet sint impet secta comparat lud ad quadrupedi a ; non tamen eomparati τὸ ad Ostrea, fle Conchylia; uti etiam art. s. g. 3. ad a. arg.

num. q. dicetur.

g. Arg. ultra praereerestos vivendi gradus extat appetitivus: ergo quinque sunt. Prob. Loco moti sum ideo si dum a sensitivo diversum constituit, quia est persecta vitae sensiti vae participatio solis in animalibus persectis, sed etiam appetitus perfectus, V. G. appetitus rationalis est persecta appetiti vi partieipatio reperta solo in homine: ergo Ece. Resp. nego ant. Ad prob. dist. mai. est persecta partiel. patio vitae ensti vae in eodem genere, concedo, diversa in genere, nego maj. de distincta min. nego conseq. ut misgo di vers constituantur gradus diversa ex participatione, opus est, quod participatio sit eodem in genere. Appetiis tus autem impersectus, qui habetur in Brutis, & rationalis in homine sunt in diverso genere; quia primus est in genere Animae sensitivae, laeundus in genere Animae imtellectivae. Diees. Et in eodem Animae sensti vae genere extat a petitus perfectus, di imperfectus: ergo diversos constituunt vivendi modos. Prob. ant. In animalibus imperfectis, nimirum Ostreis, Ex Conchyliis extat minos perfectus, quam in Bruti se ergo Ece. Λnt. quo ad a. p. est certum. Qubia r.

mola In ostreis, & Conehyllis extat dolor; sed dolor est

actus appetitus sugientis malum: ergo die. Res p. nego ant. M prola nego ant. quo ad p. p. quod in-eohaerenter nonnulli concedunt , Tum quia appetitivum est ei rea rem absentem, ut satis ostendimus a. Phys. q. a. art. 3 1s. I. probando, qued materia non appetat, quam possidet formam: sed Ostrea, dT Conchylia rem absentem non appetunt, lecas ad illam moverentur , quemadmo. dum ad eam pergunt caetera quae illam appetunt : ergo de e. Tum quia aopetitivum sundat loco motivum saltem imperfectum ἱ sed loe motivum persectum, de imperia. Ehum nequeunt diversum constituere vitae gradum , seut isti de pet secto, & i m persecto appetitivo dicere tenentur rergo hoe dato loco-motivum non esset amplius novus gradus , seut in ostreis novus gradus non est. Vel illud dist. ant. extat appetitus naturalis, concedo, elicitus, nego ant. & eons . Duplex itaque est appetitus. Unus est naturalis consequens ad formam aliquam absque praevia apprehensione. Et iste duplex etiam est. Unus non vitalis, seut est appetitus materiae ad formam. gravis ad

centrum, Ece. Alius vitalis, qui licdtelieit iud sit a viven- te; quia tamen elicitur absque praevia apprehensone, ae per modum naturae; ideireo naturalis nuncupatur. Et Iste in animalibus imperfectissimis, nimirum ostreis, & Con. chyliis. Alius simplieiter, qui nempe a vivente praevia ex apprehensone elieitur, scuti est appetitivus in anima. Iibus persectis, ut docet S. Th. p. p. q. et g. art. I. ad 3. Imo praesentiarum itaque loquimur de appetitu elicito hoe modo, qui nullatenus habetur in ostreis, ec Conehyliis, quae

omnl ptorsus apprehensione carent. Ex his habes, qua te appetitivum non constituat diversum a loco. motivo gradum, seu vivendi modum , quia nempe utrumque pet sectam importat vitae participati Dem. Loeo-motivum namque in appet stivo fundatur. s. Arg. s. ad idem. Intra vitae sensilvae genus extat sensitivum perfectum sundans omnes potentias pertinentes ad illud genus ; de senstivum imperfectum sundans aliquas duntaxat ad genus illud spectantes: ergo pariter

intra Vegetativae vitae genus extabit vegetativum perseiscium sundans cunctas potentias , nimirum nutritivam , augmentativam , dc generativam ; & vegetativum impersectum iandans duntaxat nutritivam, aut eum nutritiva augmentativam sive generativam. Resp. dato ant. nego conseq. de paritatem. Discrimen

est, quia vegetatrix Λnima est in infimo ultae loco, id citra non admittit latitudinem in partieipari secundlim perfectum , de imperfectum; seut etiam Λnima intelle. cii a squi equid si de intellectivo, quod non est anima quia est in supremo Animae gradu, latitudinem non patitur . Insmum squidem , dc supremum ultimi extremirationem habent . Caeterum Λnima senstiva est quid

medium.

Tres alias adhee solutiones adhibent plerique in m. s. quas brevitatis gratia missas iacimus. ro. Arg. postremo contra utramque p. Membra indivisione exacta debent eme opposita, nee tinum eontineti In alio debet; sed Animae inferiores, necnon gradus In setiores continentur in superioribus: ergo praelatae diviso. nes sunt peccantes. Resp. ex dictis in Logica syntag. r. prodromo ait. 3. ad i. inst.I. arg. & ex dicendis infra art. s. s. 3. num s. ad 3. arg. Superiorem Λnimam t idem dico de superiori, du) eontinete insertorem , modo quodam eminentio.; at non seeundom distentiales rationes , secundumas opponuntur, prout vegetativa v. G. est eonstitu. ti a Plantae, sentitiva constitutiva Bruti Ece. seras Λ ni ma rationalis post constituere plantam , de Brutum ;neenon sensitiva Plantam constituete posset.

ARTICULUS SECUNDUS.

. I.

1. T T Abes ex lectis praegressio art. g. I. B tuta non vivio vere vita intellectiva , adeoque a sortiori nee plantas; lmo nee sensilva vita plantas vivere fit mantis

sessum, Tum quia s vlta sensit tua Plantae viverent, sane

163쪽

De Anima Isr

provida natura quemadmodum sn Brutis, sta di in plantis diversa suppeditasset Oigana, diversis pro sensationibus . Tum quia, ut adversm Manichaeos Aug. arguit dolorem Plantae non sentiunt. Ut enim, inquit, amstram. quodnuliis moribus in Iuno sensus apparet, quid manifestas, quis m sane se op/imὸ habere arborem cum tuet . cumfroadet, cum fis lus ista, fuct bus opulanta est. Me hoe et ρIertimque, ae maximὸ puratione praestatu ν. Iaδds forum M sentiret, uti vultis, potius tot, lant que fecta vuln/ν bur eontabescerer, quam ex itiis puliutius locis tam eeνιa exutiatione retiti BeeνH. Videatur etiam Lerma hie q. ra. a. Dubium igitur movetur prout in titulo, licet a gr8, elim de hoc dubitare insania videatur. Nihilominos non desunt hisce temporibus, oui propriam insaniam sapientiam d leunt, hoc in ne antes, & non modo eont.s veram Philosophiam. sed de eontra Divina etiam racula asseverare audent, pl/ntas non vivere, nee Bel luas, sed duntaxat nobis viventia apparere; dc nil aliud

esse, quam machinas quasdam a Deo operose sie disposita, non absimili modo, ac horologia. Sle loquitur Cartesus, ct Ga sendus eorumque gregales, quos refutat Guet in is hiep Philosophim q 3. art to Et nonnulli alit, Philosophiam stultas in areademtas convertentes , ut proprium ostentent ingenium di ser stando, quae defendi sunt Indi.

gna; fioit quondam philosophus Favorinus legitur, suscepisse patrmel nium febris quartanae, de Glatio iniustitiae, imo quidam stultitiae Goudin seri t. Phys Iaid era de tisd eam uestis verba sunt Lactantii in a. e. x qu eῖm

Psuosophos, aut Mudentes , se os mendae a famiseaefende uda , quas ingenia su a in mans rebus exerceant, o ostentent . itaque universa eum Peripateticis,

CONCLUSIO ANNUENS.

3. t uoad p. p. perpetuum est Seripturarum, ae Patrnm dogma , praesertim veri Aug. i de Civit. Dei cap. . ubi de plantis; hoe, inqu*t, gentis rerum quamu sfensum non habeat, potest mονι, Θ aee M . Quod ecimis probat ex illo psal et t. o aec d/t u graud ne υ neas e rum; sed mors, dc vita sunt propria viventiumr ergo dcc. de D. Dionys ea p. s. de Divinis nominibus doret, quod Bluta, dc plantae eunctae iuxta extremum vitae harmo niam aeceperunt, ut vivant a vita Dei. Saera hos edoeult Seriptura Patres. Quandoquidem Io: ta. dieitur nsfigν

utraque pals traditur a D. Greg. Papa h m. a s. in Evang. ubi Homo, inquit. haber commune esse eum iamdilas, v vrae cum drboribus, soni νe tum animalibus , ει ιHeII oere eum Angelis i sed abnuet nemo , aut abnuere potest, Hominem vivere, de sentire ver/, dc proprid, nis seipsum deneget i ergo qua temeritate , ne diram haeresi plantis uegetativam, & Brutis sensitivam denegabit vitam . Vid. In exordio primi libri sub num. a. Doeetur quoque ab Aug. lib. de vela Religione ea p. 29. ubi ιννa sonab I a quoque, inquit, animantia vivere, atque sent νe nemo ambu p. Si, responderis Seripturas, de Pp. loqui juata nostium apprehendendi modum.

Si, inquam, ita responderis, iam nihil erit In saetis pagi nis, quod commento se vitiare non valeas , ut com in lib. Genetios dieitur, tot suisse generat lones En h. La. mech dce. dicere poteris. Seripturam loqui juxta nostrum conelpiendi modum. Cur namque ibi, de non hae dicere id

valeas, non Fideo.

Perib iam talioeinlis quo ad utramq. p. Et primo quoad p. p. Vita inhoesta est, quod est ab intrinseco se m vere, ut praegressa q ait. a. satis probatum est; sed Planiae ab intrinseco se movent di ergo sunt viventes ulta. non senis sitiva , aut intellectiva r ergo vegetativa . Prob. min. Quod potest ex intrinseco ressare ab operatione . se ab Ia. trinseco movet, ac ad operationem se movet ; sed planta interdum G intrinseco regant ab actu secundo, nimirum ab operatione, dc motur ergo dcc. Praemi sunt probandae. Et primodam maj. Tum quia motus si esset ab extrinsecti, duntaxat ex ea trinseco, 1 quo est, resare posset: ergo ab oppo ito s dce. Tum quia res inanimes eegant a motu duntaxat ab extrinseco, puta ignis Ossat ab actu ealefactionis, quatenus ei non suppeditatur

ab extrinseeo res eandelae ibilis. Deindes min. Quandoqui. dem plantae ex intrinsecis cessant tum ab actu augmentatio. nis, ea meis eis non deficiat alimentum , quando tantam attige ni altitudinem , aut magnitudinem , ultra quam

non erescunt: ad differentiam ignis V G. qui quousque ei suppeditatur materia transmutabilis in eius substantiam ex .erescit. Ab actu etiam nutritionis, quia nos quolibet in instanti nutriuntor , tametsi eis ministretur alimentum. Quod prob Siquidem quando tantam attigerunt quantita. tem, ultra quam non augentur , tum nutrimentum non deservit, nili ad partes deperditas restaurandas; sed non quolibet in instanti Plantae deperdunt partes: ergo die. Mai. est certa. Min. quoque . secis arbores, quae non Instequenter evelluntur, celerrimὰ deseerent, eeu alimento caren. tes, com tamen constet . per multum temporis durare. Quod de in Brutis, ae in Homine videre est. Demum ab actu generationis, ut peripleuum est. Cons Plantae, ad differeti iam inanimatorum dum erescunt e reseunt secundam omnes partes: nos se veto res imis vlmes, quae seeundum aliquam duntaxat partem crescunt. Palam namque est, quodi,nis in illa tantummodo ei escit parte . in qua et eandefactibilis apponitur materia r ergo Plantae eernuntur a non viventibus, proindeque vivet. res sunt . Conspieis igitur optime Lector, Plantas nutriri, dimscere, non per juxta pestiorem , uti ignis, ae taetera sodviventia, sed per intos sumptionem quasdam per venulas: eo proportionali qucidam modo , quo animal antequaci

propriam in substantiam eonvertat illud sumit , inius m

attrahit.

Cons Quoniam 8c planti generant per semen a se deci

sum non seras, ae eaetera viventia . s. Prob. m d Conesus quoad a. p. eodem modo. Pessunt ex intrinseeis Aelluae eessare dc ipsae ab actu secundo. Perspieuum namque est , quia Bluta dormientia non eur cent proprios actus, tametsi ea suppeditetur materia , circa quam . Prarierea Bruta habent eadem organa , quae in i ni pro vita sensitiva deserviunt: ergo de ipsa sentitivam vi tam uer/, ae propria obtinent. Unum proereat aliud per seminalem propagationem , non seeos ae homo. Item En ta per sanguinis emissionem purgantur, ae oer pharnaci sumptionem, non seeos, ae homo, ut praeserit m in Eo bus , de Equis mos est. Quibus evidentiis si eontrad rere quis non dubita vetit, eadem valebit fronte negare, Coelum, quod oculis cerni mus, eme verum Coelum οῦ inficiati spuram in rebus, πω tum , dc extensionem , ae direre, haec omnia nostras solummodo imaginationes esse: quemadmodum eompellum est, se quendam insanire Cartesi prodis ei pl. lum, qui eo devenit, ut ore tenus, seriptoque tenus dicere non et u rit, se solo fidei testimoni. eonvinci de proprii eoi potis exi stentia liti de Animae. de Orporis ditet imine , ut fert Gou din a phys disp. i. quaest. a. art. 4. g. a. pag. 61. Eis autem admissa nequit praelatis in rebus vita non admitti. Rerum namque essentiae a post. duntaxat per effectus,acii nes, aepi prietates, nullatenus vero a priori probati queunt, cum sui prima cuilibet rei orincipia. Prob praeterea omnibus eis modis, quibus a. phys. q. s. r . 3. probavimus, Bluta agere eum eognitione snis. Probo demum ea ipsa mei Adversantium docti ina. Ipsi namque at puunt, quod si humanus opifex mulcana, seu lumbam volantem fabresaee te valuit s ut de Aledita. dc allis fert ut quae viventes apparebant, tamets tales mini reflessent; multi magis Deus omnium perlectissimus Opi sex valebit res efformare, quae viventes appareant modo longe excellentiori , tamets re vera vaventes minime

Ex quo se ipse argumentor . Ars naturam imitatur; sed eorum virorum ars tacere nonnulla valuit, quae apparebant Bruta viventia: ergo Bluta non pur8 artiheloia disposta viventia in modum , sed suapte natura viventia sunt .

Adde,

164쪽

Liber

Adde, quM Bruta euncta procreantur non minos , ae Homo vitalem per genesm, quae definit ut origo viventis a vivente miscimo coriuncta ιn fimilis udιnem na.

Adoersariorum argumenta dissuluntur. 6. A Dversus p. p. objici omnia possunt, quae praegressa o q. art. a. ad s. tum antegresso arisi. I. ad I soluta suere de nonnulla alia levia argumenta videri possunt apud Lelmam hie quaest. 1 . Λtg. . contra a. p. ex Cartesio . Archita Tarentinus sertur Columbam eonstruxisse, quae vivens videbatur, aeuolans ; elim tamen talis re vera non esset : ergo si militet Belluae licet videantur se movere , dc sentire; esse tamen po-i terit, quod re vera ita non sit.

Resp. nego conseq. Quandoquidem ea in Columba sus seiens habebatut motivum ei vitam denegandi ; seclis vero in Brutis , quia Musca illa movebatur, non ab initin. seeis , sed duntaxat mediis quibusdam occultis instru

mentis.

Contra. Columba illa videbatur ah intrinseco moveri , tametsi ita non esset : ergo & de Brutis diei idem posset . Gratis namque asseritur, quod Bruta ab intrinseeis moveantur ; seeos vero Columba illa. Deci hoesquidem assignanda ratio superest. Sie clamabat publicis in disputationibus ex Λduersat iis quidam. Respondebam, rationem sae illi md assignari. Columba

namque illa non se movehat ab intrinseco motu vegetativae vitae, quales sunt nutritio, augmentatio, & generatio , com rinn eresceret, aut aliam gigneret Columbam. Nee motu vitae sensitivae ἔ quia ea, quae sensti vae vitae motu moventur, diversim E secundum diversas partes moventur secundom diversa organa , ut perspicuum est . Quod non conti ebat in Columba illa . Agebatur namque per aera nihil ea teris in partibus operando. Ecquis vidit illam ote cibum sui nere, manducare, bibere, per aera alas dimovere, pedibus deambulate, oculos modo claudere, palpebras modo diducere ; ae ad ei tam longὰ postum, ae apprehensum pergere Instabat arguens. Creato ab Λrtisce sabrefactum quid piam est, quod modo aliquo modo vivens exhibebatur , tametsi non seeund sim omnes partes : ergo Divino ab Opisce infinite persecti ii seti aliquod poterit, quod perfeci dvivem secundum eunctas videatur partes, tametsi tale revera non st. Respondebam, quod sacere quid Deus potuerit non vestigamus, sed quid fecerit. Et dato, quod facere id potuerit, negamus secisse in Brutis . Quod colligimus, tum ex pra adductis ratiociniis . Tum quia quod Atti sex creatus saricit imitando naturam , Deus iacit in creatis per naturam . Ob idque retorqueas ais. Si namque Homines Brutorum

imitando naturam quicquam cuderunt apparenter vivum , Jam Bruta a Deo elaborata erunt suapte natura , dc non tantum apparenter viva.

. Arg a. Aliquod extat, quod senstivum non est, de tale apparet : ergo & idem diei de Brutis potetit. Prob. Ant Hetha, quae vulgo herba sensitiva compellat ut, dum palpatur se se constringit, quod sentire dolorem videt ut admodum castreotum, es Conchyliorum; dc tamen te vera sensti υα non est : ergo dcc . . Cons. Horologium videtur se movere ad insar viventium , com tamen re vera non sit : ergo idem diei de Bel luis licebit. Resp. ad arg. eodem modo, nimirum nos habere motivum sumetens, denegandi ei vitam sensitivam in ea apis parentem quia nempe in operando dependet a qualitatibus elementatibus, a quihus mininadsensitiva pendet vita, quae ab Orgario corporeo duntaxat pendet, suxta dicta antegret

Ad Cons. Resp. quod Horologium movetur in primo actu uel ab Artisce, vel ab alio, quem postea motum persequitise, quia est dispositissimum virtute illius in progressu agi. Vivens autem praesertim senstivum, litat ut primo e resis motu moveatur applicative a Generante, non tamen elicitivd, ut et. phys. q. r. & hic q. praecedenti art. a. ζ. 3. ad 3. arg. num. 7. Cuius signum est, Tum quia vivens diversas habet potentias, de diversa organa. Tum quia vis νι Universa PLI. Tom. III.

Secundus. Is g

uens ex intrinseco cessat motu, vel operatione, horologium vero nunquam cessat ex intrinsecis a suo motu, sed ab extrinseco duntaxat, nimirum propter impedimentum ali. quod eae desectu aliquo vel in rotis, vel in nervis. Nee unum aliud generat horologium. Vid. Guerinois hie q. 3. de Anima art. D. Vid etiam dicta 1 nobis a. Phys. q. 3. art. 3.1y. 3.

ARTICULUS TERTIUS.

si ne in moente forma aBa subsanslatis praeter

Animam fg. I. a. T Is haec de quadam duntaxat eorporeitatis forma ha La bebitur, quia resolutum supponit I. Phys. q 3. ait. ultimo absoluid de omnibus sermis, praecipue totalibus, ac disparatis , non posse plures formas in eadem materia

contubernales esse.

Seotus itaque in η. sent. dist. a. q. 3. suis eum gregalibus agnoscit quolibet in vivente composito formam quanis dam corporeitatis, quae a Seotistis forma mixti nuneupa tur, quaeque in non viventibus si indistincta ab eorum spe ei fiea forma, in viventibus vero realiter ab Anima distinguatur. Hanc sormam in vivente dicunt, se habere ut soromam quandam ineompletam, de veluti geneticam. Eandem corporeitatis sermam praevid ad Seotum tenuit Avicennas secutus Stoicos, sed diversmodὰ ; & etiam Plato , sed alio ex motivo. Quandoquidem Avicenna obtestabatur, istam corpore itatis sormam esse materiae coaevam; Plato veto hane ideo admittebat corporeitatis sormam , quia Animam censebat , non ut sor mam, sed ut moto rem corpori iungi ; contra quod vide , quae in Praelo. qui is lib. primi diximus , veteres refellendo philosophos .

Oppos tum propugnant Thomistae omnes, eaeterique Exteri , imo vel Seotitiae ips hae tempestate in Hispanis teste Arriaga, de quo conqueritur Μastrius .

. II.

CONCLUSIO.

a. MEgans concluso negativa sule itur aut horitate phlia a.' losophi, qui nullam unquam de hae eorpore itatis forma mentionem fecit. Nee aliud in Arist. sundamentum habent Seotistae , nisi quod Λnimam definierit per esse actum eorporis. Qua ex desnitione inserunt , Λnimam

suppone te in materia esse eorporeum. Vettim enim vero ultra dicta q. praecedenti, ait. I. s. 3, ad a. n. . ec iterum

uicenda, non ita senti in Philosophum fit perspicuum ex eo, quod Animam definivit non modo per esse corpor s , velum etiam ouansci actum ; & tamen nee Seotista praetendit , oigani rationem una cum forma eorpolei tatis Animam praeite, seceis de in non viventibus organiZatio

haberetur.

D. Thomae autem non tam negativὰ, verum de ex pro sesso aut horitas suffragatur a. contra Gent. cap. 33 dc q. uniea de Anima ait. II. dc 7. Metaph. Ieci. . dc opus. 43.ci p. p. q.εε. art. I. in corp. c ibidem q. et ε. art . ubi exprofesso controversam istam discutit. 3. Prob. I. In vivente unica duntaxat forma loeum habet : ergo praeter Λnimam non datur haee corporeitatis se ma Prob. ant. Vivens est unum , seu indisi duum est tinum e ergo die. Prob. cons . Etiam per Seotum dc Se tis as, ut a. Phys. q. 3. ali. . vidimus, plutes substant tuae formae nequeunt saltem naturaliter eadem in materia, nee proinde uno eodemque in vivente contubernium habete; sed si in vivente locus daretur corporeitatis formae, jam plures substantialescit uno eodemque in vivente, ceu eadem in materia societatem haberent i ergo si Ece. Prob. min.

Quoniam in viennens sub Clem. v. Et Lateranens Concilio sub Leone X. definitum est, Λnimam etiam rationalem

esse veram corporis formam .

Respondebat ad hoc Conventualis quidam , de benὰ , non minos ac prompte, quod plures in eadem materia esse

v possunt

165쪽

possunt formae, quarum una si principalis, dc altera sub-ord nata, ut e si corporei tatis lornia. sed Contra. Hoc ipso, quod sunt sul, irdinatae, V. G. sorma erit reitaras , aIiis , iam sumi fluit omnino distincta ab alia superiori rergo cimi non sint absque necessitate mul riplieanda enta a, vel non est suboidinata, vel non extat Piob. am Ss si mei sunt se subordinatae, jam omnino otio-s 3 moerintur; ergo de e. Prob ant. Quiequid praestare posset . praestaret scit ma superior: erg ece. Ant proh Forma superiore in inci in si inseriorem sbi subordinatam ergo dce Ant. s ultra quam quod ostend tur infra art. c s.) pr

hatur una sum eo sequentia. Anima V. G. rationalis continet taltem realiter inferiores formas, puta vegetativam, Ac sensitivam . earumque essi ctus Homini praestat, eo mnee Seor illae ponant in Hi mine sordiam aliam dantem esse vegeta rivum, /liam dantem esse sensi ivum. & aliam dantem esse rationale . Eo vel maxim/quia esse intelle e ivum , sensitivum , & vegetati vum sunt pradus metaphys et , qui nee seeundam se iistas distinguuntur realiter ,

sed ad summum formaliter ex natura reii ergo saltem rea liter sorma superior erint inet in se inferiorem. Roborabam. In vivente forma dans esse vivum dat etiam esse eorporeumr ergo ineamam ponitur forma eorpore itatis dans esse ecirporeum. Prob. ant. Esse vivens ,

quod pr stat forma dans esse vivens in plantis. dc in Biuatis, die est v lvens e rporeum t ergo dcc. Prob. ant. Fiat madans esse vivens in Plantis, Bel vis, Se non dat esse ui. vens ut se, & in communi, quia sngulae plamae, aes nagula Bruta sunt viventia determinata ; nee vivens spirituale, quia viventia spiritualia, sunt Deus , de Angeli

ergo dat esse vivens eorporeum. Roborabam magis. Esse eorpus est unus ex metaphyisseis gradibus, ut Porphyriana exhibet Arbor; sed gradus metaphysci non distinsuuntur realiter , ut vel Scotistae ipsi annuunt r ergo esse eorpus nequit praestati a scirma realiter distincta di forma dante esse vivens , sensibile .cte. EA vel maximd quod effectus formalis formae est ipse

forma eommunicata.

Ad haee non his verba audivi. 4. Prob. a. ratiociniis D. Th. ubi supra . Forma sub stantialis dat esse simpliciter; sed si in vivente alia praeis ter Animam resideret sorma substantialis , altera ex hii non daret primum esse smplicitet: ergo flce. Praemissae iant probandae. Et iam prob. primitos. Maj. In hcie disserunt substantialis, de aceidentalis forma, quod accidentali edat esse seeundom quid, nimirum cum addito; ob Idque Homo per albedinem V. G. non dieitur absoluid homo es , sed eum addito homo es anti iv dc dum in eo producitur. vel corrumpitur albedo non dicitiae ab lute mma fit vel corrumpitur, sed eum addito Homo M alitis, vel Aomarii se esse albus : Forma veto substantialis dat esse simplieiter absolut8 sne addito ; ideirco quando generatur , ani corrumpitur forma substantialis, dicitur absolut/ ω mens D, vel destruit . Deinde prob. min. Repugnat , urum, atque idem compos tum habere duo esse s replici ter, seeos esset, & non esset unum; sed eertum est, quod

quodlibet vivens est unum: ergo die.

Nee dixeris, formam ii Iam corporeitatis esse formam substantialem incompletam; de quod dare es e smplieiter

est de ratione solius formae crimpletae.

Ne, inquam, id dixeris. Quandoquidem forma illa eor. poteitatis per Scotistas remanet in composio postquam seeessit Anima; sed tune eompos tum illud habet esse s m. pliciter substantiale, non vero seeunddm quid , & acci

dentale : erκci est eompleta.

Vide i. phys q. art. 4. I. a. sub num. 3 pie, 3. Si in vivente forma eorpore talis praeiret

An mare , in eodemque perduraret una eum Anima , nuxta extarei Lbstantiva generatio, ac corruptio; sed hoeto re execratur Peripatetica Cohors: ergo dce. Min. habe.tur i. phys. q. r ait unico si et . a num. 11. Mai. prob Generalloea transitus de non esse ad esse, & eorruptio transtus de esse ad non esse , quem trans tum ne it materi primat ergo teneratio smpliciter est transius de ncin esses repliciter ad esse smpliciter, de corruptio smplieiter deesse saepileiter ad non esse smplieiter; sed scoli ea data hypo: hesi . in sene ratione vivrntis non seret transtus

de non esse simpliciter . quia materia antecedenter non

fuisset simplic ter sine esse . sed aliquod habuisset esse , imo esse simpliciter, ut diximus, per eorporeitails set

Anima

mam ; neque in eorruptione seret transtus ad non esie simpliciter : ergo Ece. Coni. si aduenlante Anima rationali in Homine te. maneret pilor forma vegetativa, dc sensi tua realiter di. stincta , non seret generatio smpliciter: ergo patitet Ece.

6. A Rg. I. Oppugnando secundum rati inium postumo sub num. Anima tamets aduenitet materiae habenti eorporeitatis formam non daret esse accidentale: etpo daret esse absolute, dc smplieiter. Prob. ant. Vet. hum Di ψmum tameis humanitati in suo esse constitutae advenerit, adhue non ei accidentaliter unitur, nee dat esse accidentale r ergo pariter Ece.

Cons. In compositione Metaphysea quilibet glade, aliquod includit esse, dc unus advenit supponendo saltem

virtualiter alium I et tamen non sequitur, quod det esse ae. eidentale, vel quod iaciat unum per accidens etiam vit.

tualiter: ergo a pati tametsi duae formae saltem subordina.

Resp. ad arg. nego ant. Ad prob. dist. ant. advenit ut forma, neg , ut terminus, concedo arit. Ec nego conses. ae retorqueo arg. Siquidem a verbo non potuit natura hu. mana terminati eius per divinam subsistentiam remares.

te in humanitate propria istius subs stentia creata r ergo pariter nee una forma substantialis potest advenire m1. retiae actuatae per aliam; imo I sottiori, quia nulla crea.

ta forma est insnita scut est divina subsistentia. Λdde, suod arg ad summum probat, supernaturaliter posse diuormas contubernales , non vero naturaliter , dc tamea Scotistae praetendunt etiam naturaliter . Alia apud Ca ,

num videri potes solutio disp. a. q a. si a. ad i. Ad Cons dato ant. nego conseq de paritatem. Dista,ritas est quia gradus omnes metaphysici praestarunt ab

tina, eademque sorma rati ne suae eminentiae . Ea ex te quemadmodum nee virtual ter sorma dieit esse accidenta.

Ie , se nee gradus illi. Oppos tum autem eveniret si due formae realiter distinctae eidem haererent materiae . similis objectio soluta est q praecedentiari r ad a. Vid. ibi. . Arg. E. Anima est actus corporis: ergo suppoest iamateria esse corporeum per aham sermam, quia omne se. reptivum praecedit formam suscipiendam . Si respondeas ex dicti q a. art. r. I. I. ad a num . . accipi in data definitione subjectum formatum , non vero inset. me: Eo quodam proportionali modo, quo S. Th 3. p. q 33. in emp. exponens verba illa consectationis fioe es carpas metim , inquit , teritas bufus locutionis noΛ praesuppagit rem unifieatam. sed eιt eam . Contra est r. Corpus ad Animae susceptionem dismo

tur per organirationem: ergo supponitur corpus orsanicus antecedenter ad Animam.

Secundo. Definitio debet tradi per aliquid, quod si de

s nito notius; sed subiectum formatum non est sua strina notius , quia esim si tale constitutum per sormam , eqstqualiter ae ipsa forma notum, vel ignotum. Ea pro et ignorans quid si lux, ignorant quoque quid sit lucidum : ci go non sumitur subsectum sormatum . Cons. r. Ideo Arist. probat, Animam non esse corpus, quia secos natui aliter duo corpora eodem in loco degerent; sed nisi materia haberet esse corporeum ab alia forma , ta mei se Anima esset corpus, Anima, Ac eor ptis non essent

duo corpora r ergo Ece. a. Viuentia dieuntur ex eorpore, dc anima eomponi.

Et sand de physica eo postione sermo est, ad disseten tiam non viventium, quae ex materia tantom, de formaeomponi dieuntur; fra partes physice eomponentes sustrealiter inter sedistinctae, ut palam est de materia, de sol mar ergo esse corpus praestat ut a forma realiter distineti ab illa, quae dat esse vivens.

Resp. a. quod loquendo de dispostione praevia disponitur

per Organirationem aeeidentalem, consistentem in illa s. pura , quae habetur per diversam coaptationem partium materiae menstrualis coagulatae. Deinde Responderi consuevit dist ant. disponitur ad susceptio nem Animae per organizationem praeviam, conredo, cos comitantem nesci ant. Ac conseq. Quemadmodum namque

duplex extat dispositio, una nimirum praevia, de aliacos

166쪽

Liber Secundus. Is 3

eomitans, ita de duplex organizatio, praevia una, quae habetur a serma praeeunte, concomitans altera , quae habe.tur ab Anima.

Quae solutio quoddam patitur offendiculum. Quando. uidem praevia illa organthettio vel ab alia Anima praeeeis ente habetur, vel non. Si primum. Tum se. Etiam Anima illa exigebat eorpus dispositum per organirationem praeviam, quae iterum alia ab Anima praessari debuisset , di se in infinitam. Sinon: ergo nequit nisi a corporeitatis sorma haberi. Nihilominos praefatum responsum sustineri optim/ poterit, quidpiam addendo . Ut eo itaque . quM rationalis Anima, & senstiva exigunt, corpus esse dispostum piae.

via organietatione. Rationalis quidem effagitat eorpux dinpositum organietatione prae via a praecedenti sorma senstiva, quae perit adveniente Anima rationali praestante munus illius altioil modo. Similitet senstiva Anima ex stulateorpua dispostum organizatione habita a praecedenti forma vegetativa , quae perit adveniente sensitiva, praestante mo. do persectiori munus ejus. At anima vegetativa, quae ut tima, ae imperfectissima est, non exigit pro sui dispositio. ne organitationem aliquam praevsam, sed ad summum pe. tit organirationem concomitantem , ut dispositionem eonis comitantem ἔ prci praevia vero dispositione formam Em-btionis. Quo namque persectior est sotma , eo plures dispositione desiderantur ad illam. Sand neque scotistae praetendunt , aut praetendere possunt, quod corporeitatis sorisma det ede organicum, ut vidimus num. a pro quo Scito ex Arist. lib. et de Animalibus eap. 3. Ec Plinio lib. r. cap. s. quod in generatione non statim, nee tam hie. vi insunditur Anima rationalis. Circa quod tamen non omnes eonveniunt. siquidem priis initet Thomas Fienus libro de Da δεν arriee Fertus

edito anno sao. q 8. concl. II. putat, animari tertia ad summum die I seminis conreptione. Martianus Hi poeratis

interpres, Ac Io: Baptista Sinibaldus septem post dies. Fer. nelius, Amatus Lusitanus, Rodericus de Castro, & inhaDoctor Angelicanus post tres, 3c seret quatuor menses; quia

tune sollim putant esse pet stoe completum hepar, cor,& cerebrum. Ma Eruchellus tractati de eas bus reseruatis disp a. cap. 3. dissicul. r. num. e. existimare se verisis dieit, quod Anima rationali scelus informetur statimatque forma. tus est; in cujus sententiam inclinat non parum Diana p. r. tract. s. qui est de abortu resol. s. ite 3t tandem opprestem doctat. NazEuchelli opinionem tenet Ior Bapt. du Hamelio sua Philosophia veteri, de nova tomuneutri 3. qui est de Netaphysca tradi. 3. q. I. concl. 3. eitans P. Fabii. Citan tut 1 Diana etiam Mediet. Probant hoe aut horitate S. serim. in qua Exodi a r. iuxta versonem ro. dicitur qui peretissestit muAerem pνaegnan- .m, ω ilia abortum jecer ι , s fetus eνιι animatus da-hia animam pro animis e fi nondiam erat formastis mu Hahitti ν pertinia . Quibus verbis insinuatur, stetum Anima rationali informari fimuiatque formarus es . Praeterea ratione, seu potius paritate qualitatis, quae tota simul a principio communieatur subjecto, de postea decursu tem potis secundum maiores gradus intenditur. Sie ab exordio Anima rationalis infunditur, quae tamen nonnisi post certum tempus exercet operationes, reliquosque communieat pradus pos persectam scelus dispositionem. Et dant exem plum de Cane, in quo a suae nativitatis exordio est potentia vi sua ; de tamen nonnisi plures post dies exercit viso

nem.

Probat speetaliter do in mel, dicens quod si praeivisset forma vegetativa fuisset prios planta a dae prius Brutum suis. set si senstiva sine rationali praecessisset.

Dicunt tamen eorum nonnulli fretum non esse formatum,

nisi .el post so. vel post o. dies ut videre est apud Dianam tibi supra. Nihilominos oppositum cum Λtist. & Plinio sentiunt communiter alii, quos sulo ealamo refert idem Diana ubi supra , dempto nostro Guerinois qui pari. 4. Philosoph.

q. I. art. 3 g. I. ad a. in a. responso MaaZuehelli doctrinam habet, lieet nee de Mamuchello, nec de hoe dissidio men. tionem ullam faciat Eemerito Tum quia abortum procurans, vel consulens postquam foetus est iam animatus Anima rationali est exis comunicatus excomunicatione, quam Sixtus v. in Const. 8 edita a 338. Egraenaram F. t reservavit summo Ponistiset esse tu seeuto, sic/t Greg. XIV. Const. 8. edita annos ri Universa Phit Tom. III. asai. s/des Amsalua moderaverit si xti Bullam de redv. xerit g 3. ad terminos turris eommunis Saerorum Canonum,& Conei lii Trid. ut ab ea, & peccato possit absolvere in soloeon selentiae, licti non in soro externo Saeerdos quilibet ab ordinatio approbatus, qui tamen si ad hoe deputatus , de quo vid. Diana resol. rs. ubi etiam docet, quM

ro absolutione in foro exteriori semper recurrendum si ad ummum Ponti seem . Haec autem excomunicatio com

munitet ineutri censetur duntaxat post praedictos dies, quan . do iam eius ex ignissimi cuiusdam pueruli figuram induit ut in iis, qui ex dissecto utero sunt extracti compertum est tum in ahortis eirea illos dies saetis. Et se saera servae poenitentiaria.

Tum quia Marruchelli, aliorumque sentantiae favet illi,

quam refutavimus ait. I. g. I. num. a. dicenti, unam in

Oinnibus esse Animam, quae tamen diversis in eorporibus propter di versas dispostiones, dc eomple elones diversas elicit operatiocies, eum dc Ma2Euchelisiae dicant propter . talium dispositionum deficientiam non exereere ab exordio suas actiones. Unde sevi hae ratione negatur in Brutis,

ita dcc Tum demum quia Anima est actus eorporis physet, otia

paniet; Instetu autem ab exordio non adest organi ratio, loquendo praecipue de Orgametation, humana ad Animam rationalem reqvisua. Et tamen Animam aliquam habet, chm creteat, & nutriatur; imo plures post dies etiam senistit, quia si pungatur, se coni tmnit, ut videre est in abortis. Unde istae non sunt operationes Mattis, ut dixisse nonnemo

fertur

Λd i. partis adversae sundamentum Resp. Scripturam per scelum Armatum non intendere , ut Mamuc sitim intendunt, massam illam in integrum expletam, sed soriamatum suma, idest Anima rationali. Ada. D serimen est, quia qualitas tam sat per motum, potest quoque per motum augeti sueeessu temporis, quae ceu indivisibilis tota, ct totaliter in instanti communiea ut1 ubiecto; eo vel maxim/ quod generatio fit in instanti. Nee o Meit exemplum de Cane inandoquidem verum est, quod potest sorma aliqua esse in subjecto, ec non exercere aliquas operationes, non tamen impediti ab omnibus, dc ptinet.

pastoribus saltem imperfect/ exercendis , quales sunt cordis

motus, alimenti invectio, die. eo vel xime quod viso. nis impedimentum in cane est, non substantiale, com ha beatur in eo organum, sed duntaxat accidentale, ex defi-eientia alleuius majoris persectionis ae eidentalis in organo. Et san/ non alia ratione denegatur Anima rationalis in Atu.

tis . nisi quia in eis suas exercere non valet operationes.

Ad 3 Resp. ex D. Th. q. 3 de potentia art. ο ad xo. non fuisse Plantam prius, aut Brutum; quia formae illae non sunt persectae, de completae, ut in plantis, & B utis , sed imperfectae ac viales per modum transeuntis . dictae sormae embrionales in una vel altera embrionis specie. Introdueitur ergo ab exordio serma vegetativa, & postmodum senstiva , qua adveniente petit vegetativa dc p stea rationalis, quae in maris genes ereditur aduenire post dies o. s vero scemellaeao. de interdum 9 O. iuxta Arist. lib. s. de Λnimalibus eap. 3o. ZE Plin. lib r eap. 6 propter debilitatem seminis nondum perse h/ decocti, nee maturi,

quo proereatur foemina, ut docet S. Th. p. p q 91. in art. r. ad i. de ibi q q; art. r. ad a. Ne Q at ex re habes rationem discrepantiae inret mastulum, dc iceminam, ne eum D a na ubi supra resol. 4 dieas, nullam videri rationem disere pantiae inter marem , dc sceminam . Ea propter Philos. lib. a. de Generi eap 3. inquit, quod

non fit simul animal , de homo, nee simul animal , de

equus . vid. s. Th. y p. q It 8. art. h. ad a. Hinc nemine impellente e irruit illa Semistarum obis. Erio. Vegetativa nam qu Anima Nae ceu insma nullam exigit praeviam organizationem, ted duntaxat concomi antes, nimirum potentias. sumenda ly ouaniri in des

nitione prosubiecto sarmato a est dispositio ad senstivam , di senstiva ad intellectivam. Dices. Anima ita est pars corporis, quod etiam est pars movens, & corpus pars mota; sed mobile debet esse in actuantequam moveatur, qua ratione materia, quae es pura potentia nequit moveri, de duntaxat potest mutati mutatione instantanea: ergo corpus supponitur in actu per alaam formam nimirum eorporeitatis.

Resp. in primis posse distingui sic. Quantum ad modum signiseandi concedo, quantum ad rena nego mai. dc V , data,

167쪽

De Anima

data, vel distinctamin. nego consequentiam. Quamquam Atii ma significetur ut pars movens, ct corpus ut pars mota et re vera tamen totum est id, quod movet, videlicti

subjectum est id quod, & Λnima id quo movetur , nee

corpus, bene vero materia est pars. Deinde aliter eum D. Th. dist. mai. est pars movens per

suum eme, nego, per suam vim, seu potentiam motivam, concedo maj. cum min. & nego consequentiam. Movet itarinima corpus media potentia loco motiva. Unde dunta. at sequitur, eorpus supponi in actu per animam in aliquo priori naturaeam Medenter ad talem potentiam.

Ad a. Initi dico, min. eme veram secund sim se, non tamen quo ad nos, quoniam forma in coneteto, si se in subiecto eadit sub sensu, non vero abstiatiim, elim abstracta

saltem naturaliter non extet. Ea ex te etiam lux definitur

ab Λtist. quod sit actas pes etiι, sive lueidi ; qualitas quod sit sis , qua quatis esse is cimuν die.

Λd i. Cons data maj. S min. dist. consequens in hypothesi, qu Ad Anima esset eorpus,concedo secus, negocouleq. Si namque esset corpus, ct non forma ut vetetes illi dixere, com nequiret materiam in esse corporis constituere, jam ma. teria aliam per formam deberet constitui in esse eorporis ,

sicque illa in hypothesi ement duo eorpora , dc extarete orpore iratis sol ma. Undit retorqueas arg.

Ad Cons. Resp mai. esse vetam ex modo, di usu lo. quendi, ae signi seandi, at non quo ad rem . 8. Λtg3. Nisi in vi vente extaret corporeitatis forma , sequetur, ejus in obitu secedente Λnima advenire eada vetiis eam sotmam ; sed hoc veritatem non redolet : ergu die. Prob. min. Si adveniret ea da verica sorma, ista foret alia, imor cista diversa ab illa, quae praeerat in corpore vivo ;sed in mortuo remanet eadem numero, quae in vivo erat :ergo &c. Prob. min. Mutata forma, praecipia specifica ἔetiam Meldentia mutantur, quia determinata accidentia ad determina iam eonsequuntur formam ; sed sunt eadem accidentia communia in corpore vivo, & mortuo, imo interdum etiam aeeidentia propria, .ut in perempti corpore

remanent aeedem cicatrices : ergo &e.

Resp. nego min. usque ad ult. syllogismum inelusve , ad quem dico, satis esse dictum lib. t. de Gen. & Corrupi.

. . ait a. Pervestigando nam In vivente Deum saleis afforma corpore latis I. 3. n. . ad a. arg. quod accident i a i l.

sa sunt duntaxat similia propter rationem in arg. hie adductam. Uid ibi Hie tamen opportunam libet considerationem habere, nimirum quod minus mirum est , accidentia mortui & viji esse diversa, quam quod una, eademque natura sit viva s. mul, & mortua, eo modo quo est viva, di mortua ; retamen Seotista fidelis vult, esse eandem in Titio, di Sem. pronio speei sc/, licEt non numericὰ, non obstante, quod tum speci sed tum tumet ted si motiua in Titio, dum interdum est in Sempronio mortua. Vide quae dixi in Logica Syntag. 3. quod suit de universalibus quaest. I. ati a.

Et sanὰ quod in Viventis eorruptione adventat nova sub santialis forma vel Seotista abnuere haud poterit, cum caria ruptio unius fit generario atier us, scut 4 eontra, ct in ducti.ὰ in omnibus perspicuum est. N is autem eadavericant mam gignatur , quid quaeso in viventis corruptione

gignetur.

Dices. Cadavera omnia eiusdem sunt speeiel : sed s in

viventis eorruptione introduceretur nova forma non essent

eiusdem speeiei t ergo non gignitur hujuscemodi nova sorisma cadavetica . utraque praemissa est pictanda. Prob mai. Accidentia saltem propria sequuntur ad sormam; sed Ca

da veta cuncta habent accidentia, non tantom communia ,

vellim etiam ecim plura propria similia, & ejusdem speeiei: ergo &e. Min. quoque prob. Tum quia ad formas speciei eiusdem, eone oriunt dispositiones ejusdem speciei; sed vi vens decedit interdum nimio ex algore, interdum nimio ex aidore t ergo s cte, Tum quia diversa speeie agentia M.queunt eundem specie effectum producete ; sed est idem sal. tem in specie eadaver sive gladio transverberatus, sive se hii exustus, sive fulmine ictus Sta intereat Homo : et go die. Resp. i. nego mai. Ad prob. dist. mai. sequuntur ad se mam completam , & persectam, concedo, ineompletam vialem, & imperfectam, nego maj. & omissa min. nego conseq Equidem eadauera omnia sunt speciei diversae, non

tamen sormaliter, sed reductivd. Ratio est quia sorma Caadaveris est forma quaedam, non persecta, o eumpleta sed imperfecta, ae incompleta. Non quidem jocompleta

in sensu nonnullorum Neotericorum , admittentium fol. max incompletas non dante4 esse smpliciter, di actuabith, per alias, sed sie dicta incompleta, quia per eam nonnisi veluti substitutivὸ actuatur materia quasi, ut ita diram , pto visonaliter, & pro interim tanquam via ad Limam xompletam & perlectam elementalem. Idcireticum istae fol. non importent propriam speetem, sed reducant ut ad illam persectam, quae per se intenditur ah agente, etiam Cadavera sunt diversae 1peciei reductiv/ . Pari quodam modo, quo S. Th. q. 3 demt.art s. ad ro. docet, Emhtionem

Haminis ante denter ad Λnimam non esse ens persectum, sed in via ad persectionem , di hac ratione non esse in gene.

re nisi per reductionem sicut ineompletum reducitur ad te. nus , di speciem eompleti. Igitur cum forma cadauetiea si via ad Almam esemen. talem l saltem per se loquendo, licet aliquando per acci, dens ad illam non perveniat, ut in Corpote Christi Domini) si elementum praedominans si aqua, utputa quia Iatione humidi mors occasonatur , reducitur ad speciem aquae , si est ignis ratione vehementissimi caloris, reducitur ad ignis sepciem , dic. Resp. a. eum Caiet. omnia cadavera esse ejusdem speciei ob idque omissia mai. nego min. Λd proh primit sis ut nuper, ct in lib. de Gen. & Corrup.q a. art. a. β. . ad aAEI. Res p. maj. esse veram duntaxat de formis pei sectis per te intentis a natura, non vero de illis , quae intendunt ut subiti. tuti τὰ, & propter alias. Deinde dist. mai loquenda de dispositi ioni, is per se, concedo, de dispositionibus per ac cidens, nego mai. &distincta min. nego conseq. immo. deratus autem calor disponit per accidens ad eadavericam formam, per se vero disponit ad sormam ignis ; & im moderatus algor ad terrae, vel aquae formam. Et sicci

caeteris.

Λ d a. prob. posset cum Caiet. negari mai Quaeda: Siquidem animalia, ut mures, & smilia gignuni ut iussi ex putri, tum ab alio mure. De qua generatione ex putii adversus Atomistas, & Chymieos videli potest Maillius in lib. de Gen. & Cortu p. disp. a. q 3 solio 433. PraeleIe Resp. ex dictis a. Phy Lq . ait unico g. 3. ad 3. sub finem omnium solutionum, fulmen, gladium , ct c. esse causauduntaxat instrumentariam cadaveris productivam; princi palam vero esse Coelum, vel praedo minacita es ementa. s. Arg. . Ex vi verborum eonsectationis ponitur per se sub panis speclabus sacramentalibus Corpias Christi ut eost stitutum ex materia, & aliqua sol ma, ct non pusa mate ria cum meta organi ratione aceidentali s iat Atria gae placet lesim nullum aeeidens Thom ista velit pciae immedia id lub.jectati in materia ; sed non ex Anima : ergo praeter Ani mam alia dat ut substantialis forma , quae a Scoto sol nucorpore itatis vocitat ut . Prob. min. Λ ut horitate Concili Trid. dicentis Λnimam Christi duntaxat concoin itant:

poni sub speeiebus Eucharisticis propter realem eum corpori coniunctionem ; & D. Th. 3. p. q γε .art. ad a. ergo quia ponitur per se, di formaliter non est edipus eonstitutum ea corpore, & Anima. Rei p. primiter instando arg. Quandoquidem etiam iaconsectatione calicis solus Sanguis per se, & sormasset ponitur ; & tamen nee Seotissae profitemur, Sanguinem habete formam diversam a forma ossium, eat nis, &o utari. sequσnti videbimus : ergo lices in consectatione pa his solum eorpus per se, & formaliter ponatur, non se quit ut, Corpus Christi per corporei latis sormam eonsti.

tui . Plaeterea

Resp. dist. min. non ex Anima ut dante gradum corpo is, nego, ut dante gradum viventis, concedo min. a nego consequentiam. Recole dictaq . art. I. g. 3. ad a. sub n. . Potest autem idem secundom diversam rationem diversas terminare actiones, ut vidimus r. Phycq a. ait. ι, s 3 ad i. arg. sub n. s. lteium art. sequenti. Contra. Quia verbum duntaxat concomitanter poni

tui sub Eucharistieis speciebus, dicitur poni ratione soliua unionis, non vero identitatis eum corpore Christi : ergo pariter si &e. Resp. sultra plures alias solutiones 4 diserimen esse, quia

non per se suapte natura Verbum Divinum ordinatur ad humanitatem ; bene vero Anima ad eorpus.

Diees. Si in Triduo mortis aliquis Apostolorum conse ς talset , idem fuisset terminus conuersonis, ae ille, qui est in

Coo ole

168쪽

Liber Secundus. 137

est in Christo virente; sed tune non suimet eorpus eoiast l.

tutum ex eorpore, & Anima, ut perspicuum est , comtune non seret Anima informatum, ut docti S. Th. 3. p. q. 6. art. I. ad a. ergo fuisset eadem illa corporeitatis forma, quae erat in corpore Christi vivo, & perseverabat in illo. Mai. enitescit. Sicut namque ejusdem rationis est potestas conseetati Wa, & conversima, ita eiusdem semper rationis est Sacramentum , adeoque ejusdem semper rationis est

etiam terminus.

Resp. dist. mai. inesse termini, eoneedo, in eme entis nepti reat dataque min. nego conseq. Idem equidem in esse termini suisset terminus, quatenus eadem suisset ratio sor.

malis sub qua, nimirum ratio corporis, sub qua Christi

corpus attingitur, & quae a forma etiam cadaverita prae satur. Ad eum modum, quo in Logica trin. . q. 3. art 4.

s. . De pluribus ejusdem relationis terminis diximus a &4. Phys quaesto a. num. a. de pluribus supersciebus va

riatis.

Repl. Si Hostia eonsecrata in erena suimet adusque resurrectionis tempus conservata , tune Christo mortuo idem mansmet Christi eorpus in saerament ; sed non eon. situlum per Animam: ergo&e. Prob. mai. Tune sub speete. hus Sacramentalibus existeret eorpus, quod fuit converso. nis terminus: ergo &e. Resp. eodem modo ut supra dist. mai. manssset idem in ratione termini, eoncedo, in esse entis, nego. vid. S. Th. 3.

3 o Arg. 3 argument Seoti. Corpus Christi mortuum,& vlvum est idem numero; sed unitas compositi habetur

per unitatem sol maer ergo eadem erat sordia; sed non Ani. ma, nee forma cadaverim, ceu diversa : ergo forma codi rei talia . Mai. est D. Th. 3. p. q. s .art. s. ex SS. PP.

Resp. primitos, quod arg. hoe nimis probat. Siquidem si est idem numero, a solitori erit idem specie . quae per individua contrahitur ; sed eorporeitatis forma dat esse dum i taxat genericum , di incompletum per Scotistast ergo deberet remanere etiam forma dans esse speciseum, nimirum

Deinde ex D. Th. ibidem dist. mai. est idem numero rea. terialiter, di suppostaliter , eoncedo, sor mali ter, nego maj. dataoue min nesci cons . In vita, & in morte idem numero aieitur Christi eorpus identitate materiae, .lcia p. positi, ae existentiae. Suppositum namque terminans huis manitatem leniper fuit etiam Cadaveri, animaeque sepa

ratae unitum.

Contra a. Christi Corpus in morte non aliam habuit sor mam: ergo fuit idem formaliter. Prob ant. Tum quia si aduenisset nova forma nimirum cadaveriea, hanc dimis D et resurgendo , seque salsa illa esset Damascini sib de Fide cap. a . maxima . quod semeI assumpsit nunquam dιmst. Tum quia si no a advenisset forma , fuisset nova facta unici, sed non fuit nova iacta unlo: ergo die. Mai. Harescit. Unio squidem advenit per hoe quod humanitas fiat unita; tune autem suisset aliquid de novo unitum . Min. vero prob. Si nova sui me unio facta, nova quoque facta suisset assumptio; sed neque in S. Seriptura, neque in s s. PP. ha hetur duplex assumptior ergri &e. Certe haee eadaver ea forma nusquam fuit a Uerbo assumpta, esim nunquam Deus dicatur Cadaver, lic/t mortuus, pagus, cte. dieatur. Eo vel maximst quod Verbum assumpst humanitatem cum omnibus spectantibus ad illam; sol ma autem eadaver lea ad naturam non spectat humanam . clim si hujus destiu-ctiva.

Seeundd. Christi corpus dieitur a D. Th. illisque Py. idem numero vivum, & mortuum absolute, & sne addito, uti vel Caiet. ibidem exponit; sed nequit diei tale pethoe, quod sola si supposti identitas: ergo dce. Prob. min. triplici patitate. Primos verbum Diuinum allam assum. psisset humanitatem diverso eum eorpore, & Anima, ne quiret diei absolutE, I sne addito eadem humanitas: ergo a pari lce. a. Quemadmodum compos tum substantiale materiam importat, & formam, ita concretum subsisten. tiale amportat suppositum , & naturam; sed non est idem numero eompos tum simplieiter, nis eadem numero fit matella, ct forma: ergo neque &e. 3. Ex eo, quod tria suinposta in eadem eκ istant Deitate non dicunt ut smpliciter

tres Dii: ergo paritet lices idem si suppostum, dummodo in utes s ni formae, non est idem simpliciter, di absolutὰ

corpus.

Resp. nego ant. Ad prob. dico, Damascenum loqui deIMI Unitemis Phil. Tom. III. eo, quod assumpsit per modum permanentIs; sormam au

tem eadavericam ceu vialem assumpsit per modum tran.

seuntis . vel de eo, quod assumpsi pertinente ad naturae

humanae integritatem.

Ad a. ejusdem anti prob. nego mai. Λd prob. dist. min. suisset de novo unitum aliquod ab Anima Christi diversum in esse entis, concedo, diversum in esse termini, nego minati conseq. Illa namque cadaveri a forma iactessit so Animae rationalis. Exemplo illustratur, licet descienter Ex eo, quod vinum in dolici existens mutetur in acetum, dolium non dieitur aliquid de novo assumere, seu recipere, sed retinere illud, quod prios habebat, de mutatum est. Sie impraesentiarum proportionali quodam modo discur

rendum

Qua ex re habes, quatenus eadaverita forma dicitur ad humanitatem pertinere, adeoque debui me a verbo assumi, licet non pertineret ad integritatem humanitatis. Dicereni volueris, quM pertinebat ad humanitatem saltem ratio.

ne materiae.

Ad id autem, quod subdebatur, ol mirum . quod Deus non dicitur eadaver, di eo hoc ipso, quod dicitur mortuus dieitur etiam suisse radaver. De hoc vide aliqua in Gue.

Nee obest illud Dauidis affatum de Christo non dabis

sanctum tuum virire cari ιιι nem . Siquidem vel loquitur de corruptione morali; .el s de physici, intelligit ut de eorruptione usque in elementa. Quod autem absolui ἐChristus corruptionem sit passus inses abitur nemo, Tum quia proprio suo de eorpore soli re , inquit, remptam treo is triduo reaedifieabo Iliad. Tum quia secas noti suisset

mortuus, ut Gaianitatum prostebatur haeresis.

Ad a. primiter, nego maj. cum addat ad ly Irim fretia.

dum suppositum .

Praeterea etiam juxta Caiet. nego min. Λd I. prob. dato ant. Dego conseq. re paritatem . Diserimen est duplex. Primum, quia nulla ex humanitatibus est forma substituta , di veluti provisonalis saltem suapte natura; vero eadaverica , ut satis lib. a. de Gener. q. a. at t. a. g. 3. ad a.

sub num. r. de hie ad 3. aliud solet tradi ab aliis responsum

praesertim in manuscriptis.

Λd a. patitatem assignatur disparitas ex doctrina D. Th. 3, p. q. 3. art. 4. ad a. quia nimirum Matura signiscatur admodum formae adiacentis supposito. quasi ad modum, quo vestis adjacet vestito. Idcirco quemadmodum unus, duas habens vestes non dicitur duo homines, sed unus homo duas habens vestes: ita uoleum suppositum eum duplici humanitate unus dicitur homo, duas habens humanitates. G. tersim licἡt forma si adiacens materiae; tamen materia, ct forma non sgniscantur adjacete toti, sed per modum componentis totum , ideirco nisi eadem sit materia, & sor.

ma non est idem eam positum.

Λd 3. diserimen est, quia ad multiplicationem substan- rivi tequiritur multiplicatio utriusque, nimirum formae.& suppositi. Ad multiplieitatem veto adjectivi suffieit mulisti plieitas suppositi cum unitate formae ; ob idque in Divinis verum est, esse tres Divinos, et salsum est, eme tres Deos, quia licet tria sint supposita, tamen una est forma. Ea propter Christi Corpus dieitur idem vivum , & mortuum. litat . diversa sit forma, quia unicum est suppostum. Similis d ctrina fusius Deo dante repetenda erit in Theologicis 3. p. intract. de Incar. q g. quaesito ponendo post ait. 4. ec alio quaesto ponendo post art. s. Pro hujus solutionis complemento ut sat latis alteri obiectioni, quae alia via solvitur a M. Cavino, ad noto quod regula illa a nobis in Summulis cap. 6 de appellatione tradita, quamque habet s. Th. p. p. q. 36. art. 7. in fine, nimirum quod termini numerales applicati terminis substantivis appellant supta formas, de numerant illas, oua rati ne in Divinis haec est haeretica sunt ινes D ιιr applicati vero

adjecti Wis appellant supra supposita, & multiplicant illa;

qua ratione haee est Catholica in Didinis sunt ινes Div ns. Talis inquam regula non valet, nee est intelligenda de sormis pute substitutivis, quales sunt cadaveticae saltem eom. parati τὰ ad illas, quartim sunt substitutae; quia pro illis computantur; licet non ita si, si eomparentur inter se, uidelicet plures formae cadavericae in tet se comparatae ;quia una forma cadaverita non est alterius formae cadaveticae substituta. it. Arg. ε. Homo non habet esse eorpus per Animam rationalem: ergo per sormam corporeitatis realitet distin

169쪽

De Mima

nam . Prob. ant. Anima rationalis est spiritualis, di incor.

porea': ergo die. Si respondeas ex dicendis art. seq. . de s. Λnimam ratio.

nalem esse eminenter eorpoream.

Contra est. Si rationalis Λnima esset Eminenter eorporea, esset in se formali ter corporea; sed talis non est, seis eos spiritualis non esseti ergo dcc mi. prob. quia namque Deus est eminenter sapiens dicitur formaliter sapiensi erga pariter si Ece Resp. bene ibi. Ad oppugn. nego ant. Ad prob. nego conis

seq. Anima namque rationalis est eminenter corporea dun. taxat ut qua; Deus autem est eminenter sapiens tia quad. Sand anima rationalis non est in se vegetativa, ac sensiti. va sormaliter ut quod, dc tamen utrumque etiam per se tisas praebet. Inst. Forma nequit habere etiam ut quo denominationem

oppositam suo esseciui sermali; sed eue spirituale est oppos tum ad esse eorporeum t ergo ece. Nitet Mai. Non enim potest albedo esse nigra tir quo; nec potest Λnima rationalis

esse irrationalis ut qua . Resp. dist. mai. seeundam rationem dissereatlalem, eon. cedo, secunddm lationem determinabilem, nego ma da laque min. nego conseq. Responsum nitet ex dictis art. .hu juxq g. 3 ad ust. sub n. ro. di ex dicendis art. s. s. 3. num. 9. ad 3. arg. Albedo autem s contineret esse nigrum, eonti. neret secundAm rationem disserentialem, quia nigredo est ratio specifici atoma, non importans excessum supra albedinem , aut d contra, quem importat intellectiva Ani. ma supra vegetativam, de senstivam; neo nigredo est contractiva albedinis, aut 3 contra. Praeterea disparitas ad hoc patescet art. sequenti g. 3. ad x. dicendo rationem , ob

quam unum aecidens nequeat eminenter continete aliud.

Ad id, quod dieitur de rationali, de irrationali, nego assumptum , eam Λnima rationalis ut vegetativa, ec sensit .a st illationalis ut quo. a. Arg. postremi. Et est fundamentum Henrici. Ubi diversa sunt agentia, diversaeoue actiones, eadem forma non est terminus utriusque, sed ad Hominis productionem

concurrit Deus per creationem Animae rationalis. Ec Homo per generationem : ergo non unica est forma. Prob. maj.

Omne agens per se habet etiam perse proprium terminum ;quapropter s. Phys negatur, eandem redire sanitatem propter actionis diversitate mi ergo dce. Res p. primodam ex dictis r. Phys. q. 3. art. 3. g. 3.ad 3. de

q. . art. .s ad 3. actionem generativam Hominis esse actionem effectivam e meientia pure uniti ua , non vero em eientia emitati v a . Tune autem duplex evigilue terminus productus, quando plures sunt actiones ossicientes emeten. tia entitativa. Praeterea ev dictis hic ad 4 arg. num s. dist. mai unica forma seeundum eandem rationem nequit esse terminus utriusque, concedo . secundam diversam ratio

nem nego mai praeeipud ii actiones sit subordinatae . Sanes deberent esse sormae in vi vente quot causae sunt dc actio nes, multo plures forent formae; quia praeter Deum, dc

sublunares causas concurrunt etiam causae universales ,

3. Λrgumenta alia solventur art. seq. 4. Alia a paritate soluta sunt r. Phys. q a. art. 3. ad η. Quemadmodum namque plures repugnant actus primi, ita plures tet ni ultimi nimirum plures existentiae, & subsistentiae ἰ di ibidem q. 3.3rt. ultimo per totum. vid. ibi

Num eodem In viten/e plures resideant an mae.

I. I. i. Rlsariam intentari lis ista potest. Primo num e

I dem in vivente praeter Animam totalem snt aliae divellae partiales in diversis partibus, puta serma oculi,sorma ossis, sorma sanguinis die. Secundo, Num juxta di vel f Ammae gradus dentur Animae realiter distinctae, puta duae in Bel vis, vepetativa nimirum de senstiva, tres in Homine etiam , nempe intellectiva , ut non pavet opinati sunt nominales , videlicet Cham , Gabriel, de Paulos

Venetus. secuti Avicennam relatum a D. Th. quod l. it. art. 3. Ac Platonem. qui autumans, Animam eorpori e putari ut purum motorem, tres posuit Animas, vim sciliiscet nutritivam in Hepate, concupiscibilem in Corde, ec e gnoseitlvam In Cerebro, ut sert S. Th. p p. q. 7s. are. q. De. mum ad uersus Manichaeos, qui duas prostebantur esse Ani mas ; unam h Deo buno, qua ad honum homo trahere. tur, aliam 1 Deci malo, qua Ad malum induceretur, iurastatur S. Aug. ln lib.de haeres cap. .

s. II.

. Um illa haeret, qua in Posterioristicis tutatila. mus, scientiam non componi ex pluribus partiali bus hahitibus. Et Prob. a. quo ad p. p. ratiocinio D. Τh. p. p. q γε .art. 3. Tum quia sunt impossibiles, eeu quae sacerent . di non saeerent unum perse, juxta dicta, ec probata l. Phys. q. l.

Mi. . F. a. num. 3. Tum quia inutiles, ae superfluae, otio.

saeque forent. Quod prob. Quandoquidem una, eademque sorma superior, de persectior eontinet inseriotes, dc ire. persectiores; sed totalis forma est superior, de perfectici caeteris eunctis paritalibus: ergo quicquid istae facete possent, saceret illa. adeoque die. Mai probat S. Th. exem. plo ternarii numeri , qui in quaternatio continetur; stexemplo figulae imperfectioris , quae in majori contine. tur, puta tetragonus, idest triangularis figura cotitiam ut in pentagono, idest quinquangulati s gula: ergo Ece. Idcincto quemadmodum supernetes non est pentagona per unam figuram totalem, de tetragona per aliam figuram pama. lem : ita vivens nequit esse intelligens V. G. volens die. petunam Animam, ec per aliam videns, audiens, occ es rationale per unam , dc vegetati gum, ae senstivum petaliam, vel alias partiales. Dicere autem, quod non adest totalis sordia ubi alia adsunt partiales, est error priori peior, dc resutatur luci eadem paritate . quia quemadmodum extat totalis sginaequivalens pluribus, quae seorsm aeeeptae se habent ut quaedam illius partes , ita de totalis forma dari debet. Tum quia ubi ex ant partes, praecipud unitae, datat to tum i ergo similiter ubi partiales extant formae, totalis quoque dabitur sorma. Cons. Tum ab exemplo, tum ab essectibus. Ab exem plo quidem , quia videmus, unieum satum sussi cete ucommunieandum sonum omnibus , sngulisque silulis ot gani muscalis divei s in eis edendo sonus et ergo smi lii et uni ea , eademque forma lassiciet ad diversas insit. mandas partes, de ad diversas eliciendo operationes, pro indeque supersunt partiales. Λ, esse tu etiam, quonum si diuersis in viventis partibus divellae forent partiale animae, actio unius partis quantumvis intensa non praepediret aliam; sed impedit : ergo dcc. Min. in extaticis est perspicua. Mai. prob Actici unius partis non habete tur ex influvu alterius partis r ergo dce

3. Prob. quo ad a. p authoritatibus 1 D. Τh. In amsed contra productis . Quandoquidem in lib. de Ecclesia si ieis dogmatibus cap. 1 f. se seribitur: neque duas dei mas d e mus esse in somine uno, Mur Iacobus , o alii

nodus anathemΛιιetat.

Prob. praeterea omnibus ratioeiniis num praegresso ad' ductis. Et ulterius hae ratiocinatione, quam habet S. Dubi supra. Quod libet vivens est unicum vivens: sed non esset unicum vivens, si plures in eo Λnimae sedem haberent: ergo Ece. Prob min. Vivens est unum per ani mam: ergo dce. Prob. ant. Ab eodem , a quo aliquid habet esse, habet etiam unitatem, vel distinctionem , quae sequit ut ad esse , sed vivens habet esse vivens per asi' mam : ergo dce. Confirmo . Hujuseemodi animae vel ejusdem forent ,

vel diversae speciei λ Sed dici neutrum potest : ergo dic

170쪽

Liber Sectitatis. 139

M n. quA ad p. p. retia est . Ideo namque Ad persari ut pluis res in vi uente agnosest Animas , quia plures in era ternuntur operationes diversae speciei . adeoque s lce. Quoad a . Os en ditur ἔ qu a m ut se vivens esset Chimaera . Eequid enim aliud est Chimaera nis aggregatum quoddam ex rehus diversae speciei, nimirum in una ex partibus habens ege Hominis, in alia Leonis, in alia Serpentis, in alia Equi, vel Canis. dic.

Auti mensa infensorum foretin raν. A Ra. i. Ideo a vivente plures depelluntur partiales

Ammae, quia totalis forma superior continet enal. Tente4 ii letiores; sed ratiocinatio ista Inconcludens esti ergo te. Prob. min a Quen admodum sorma una est alia stipe

rior , ita gradus unus metaphyseus est vit tua litet alio superi r ; sed unus gradus metaphysicus non ita continet alios, Iod non extent plures virtualiter disticti r ereri pariter te. a. Quemadmodum una serma est ad aliam luperior Ita multo magis substantia est superior ad aeeidens ; sed sub satia non ira continet aecidens, quod possit sormales accl. dentis eg ctus praestare t er o a pari die. Etiam unumaeeidens est alio superius, V. G. accidens spiti tua te eompa rati ud ad materiale ; & tamen non ita continet aliud , quod

ejus formalem possit effectum praestare t ergo h pari lce. i . Unus sacramentalis ordo est alio supellor, V G. Plen

laterarus ordo ad eaeteros de tamen non ita e intinet eminen

ter caetercis, quod non requirantur alii realiter distincti; et-

Clans Eliam Gratia unionis eontinet eminenter gratiam e habitualem ; de tamen in Christo ultra glatiam unionis T datur habitualis r ergo a pari lce. Urgetur. Forma Coelestis est eunctis sublunaribus perse x ctior, de tamen non eostinet eminentet caeteras, seeos a primet praestare eme vivens, imi de rationale ; ergo salsumis est, superiorem formam continere eminenter luseriorem , . 1 ct imperfectiorem. I Res p. ad a. nego paritatem. Diserimen est, quia obstaculum alio ex capite extat. Quandoquidem virtualis ipsa graduum multiplicitas est ipsa met physcasormae superioris eminentia ; ti virtualis inter ipsos gradus distinctio est ipsa eminentialis distinctio, quatenus super tot illa forma emi. net, ae aequivalet pluribus sormis in eaetetis in serioribus realiter distinctis. Semel autem posto, quod unus ex pta v dibus et auderet in se caeteros, non ultra haee adeesset vioi tualis distinctio, seu Eminentialis; seque formae everterei tu reminentia. Idcirco dispar est ratio. n Ad a. nesci quoque paritatem . Iterum namque Obst culum alio se offert ex eapite. Siquidem lubstantia si eontineret eminenter accidens, identinearet sibi sua accidentia ;quod tamen est impossibile , secos evaderet actus pu.

Ius, ut a. Phys. q. I. art. unico diximus, ec etiam instaq. 3. art . dicemus.

Ad 3. Resp. prim lim ex dictis eodem a. Phys. q. r.

. art. unico diserimen esse, quia esse aecidentis non est per septimo intentum a natura, nee areidens est per te primo intentum ut st, sed est intentum propter operationem. Praeterea Resp. ex dictis antegresso art. a 3. ad a. inst. s. arg. n. I. quod ad hoc, ut unum aliud eontineat debet i l. lud determinare, dc eontrahere ad suum esse, quemadmci. dum rationale V. G. eontrahit, de determinat animal, dc istud e trahit, ec determinat vivens. Palam autem est , quivi unum aeeldens non est alterius determinativum, eccontractivum. Qua ex re habes, cur spirituale accidens non contineat eminenter materiale , una superior potentia aliam inferiorem, nec habitus superior inferiorem , de sede caetetis. Imo nee unus Dido eminenter alium. Per quod patet

Ad 4. Cui ultetios fieti satis potest eum D. Th. in addi.tionibus, sive supplemento ad 3. p. q. 33 Mq. s. cui titulus utrum claracto an us ordin s de Beees state praesupponat es racteνem alto as ρ Ubi respondeo, inquit , Meendam, quod non es de necessitate superiorum oν. dinum, euod I quis minores oνdines ρmus habear ,

quia potesares suna distinctae, ει una quantam es de

eatus in Ree o , sed posea peν consitu Ionem Ecele- is dererminissam id , quod ad majores ordines mons ingeras, qui prius an infraJoνIbus osse is se non suo musistiir ω Inὰe es, quod qui ordinanta ν seν satiam. secundum canones non reordinantur, sed id, quod omissam fuerat de praecedentibus ordinibus confertur. Cur autem ad sentente Anima sensitiva secedat pur/ vegetati va . & adveniente rationali pereat prior senstiva,at non superioribus supervenientibus ordinibus abeant inseriores ἔhoc ideo est . quia suapte natura indelebiles sunt . Dices. Ideo una serma aliam continet, quia est superior; sed in omnibus praefatis paritatibus importatur suo modo superioritas e et g dcc Resp. dist. mai quia superior est, quia alias nullum aliunde se offert impedimentum, concedo , secus , nesci Ratio adaequata est, quia est superior habens esse substantiale, perfectum, quod est per se a natura intenta, estque determinativa inferioris, ac unitur eodem modo perinde ae illa inserior, dcc. Ad cons dist. ant. 8c alias unitur per modum formae, s-cut gratia ipsa habitualis unitur, nego, Deos , concedo Int. de nepti conseq. Gratia squidem unionis non se habet ut forma. Ac supernaturalium operationum principium , uti eertum est; Idei reo des derat ut habitualis gratia ut sor.

ma . de principium talium operationum. Ad id, quo urgetur dist min. otiti continet in eme entis , coneed , in eme sormae, nego min. de consequentiam . Equidem non continet in eme entis, qua ratione constituere non valet vivens, sensibile, Ece tamen continet in emeformae in quo duntaxate se est persectior quatenus perse- Od suam satiat materiam, nee alias appetere formas permittit. ob idque retorqueo arg. s. Arg. a. ad idem. Totalis sorma componi debet pluribus ex partialibus formis realiter distinctis : ergo dce Prob ant. Tinum eomponitur ex partibus realiter distinctis : ergo paviri ter dcc. Prob. eon seq. Quemadni usum forma totalis est superior ad formas partiales, ita totum est superius ad patres ; sed totum non ita continet partes, quod non permittat . partes realiter distinctas e ergo pariter die. Res p. primites retorquendo arg. Quamquam ex partibus realiter dillinctis totum componatur non tamen ex pluribus partialibus totis componitur, nee eodem totali ineom posito plura extant partialia reta et ergo neque plures partia. les formae. Pιaetetra dato ant. nego eon seq. Et discrimen

in eos tum est, quod totum est quid compositum ; eompositio autem fit ex pluribus . Forma veto est quid smplex, de

componens, non velo ecim posita idei reo iterum retorqueas arg. Λdde, quod partes heet seorsm sumptae distinguant ut a toto, secus tamen collectaue aceeptae. Contra. innus, oculus, Ece.differunt specie: ergo etiam totum eompositum eo inponitur ex pluribus totis partiali.

bus . Et Roboratur. Partes illae distinguuntur specle t ergo habent formas, seu animas partiales specie distinctas. Prob. ant. Tales partes sunt principium , a quo speeie distinctae

perationes proveniunt et ergo specie distinguuntur inter se, quia operari sequitur ad esse. Rei p. ex D. Th. Ium p. p. q. s. art. s. ad 3. tum p. a. q. a. ari. 7. dist. aut . differunt specie accidentali, eoneedo , essentiali, subdistinguo incompleta, eoncedo, completa, nego ant. de conseq. Manus quippe , oculus, caro, Ota cc. non sunt in specie, inquit S. Th. sed solum totum est

in specie ; idcircoptoplifl loquendo dici nequit, quod sunt

diversatum specierum, sed quod sint diuersarum dispositio. num, quas exigit Λnima rationalis ratione multipliris suae virtutis ad diversas operationes eliciendas. Ob idque diei possunt differre specie duntaxat aeeidentali, quatenus dispotiones inter se speeie diversas habent ἔ vel ad summum quod disserant specie essentiali incompleta, secus homo esset ehi maera, ut dicebamus n 3. in fine. Contra operationes ab illis provenientes sunt inter se spe. eie essentiali completa dis inclae e ergo de illae partes ece. Praeterea si sunt specie essentiali incompleta distinctae r erisgo plures aderunt Animae incompletae specie essenitali in. completa : quemadmodum si solent spee:e essentiali eom. pleia distinctae darent ut plutes formae completae. Resp. nego conseq. quia una, eademque Λnima, seu viris

tuali.

SEARCH

MENU NAVIGATION