Universa philosophia aristotelicotomistica, veterum, recentiumque, præsertim Maignani, Cartesi, Gassendi, &c. placita non segniter excutiens, in quatuor distribuita tomos. Authore P.F. Joanne Syri ... Tomus primus quartus Tomus tertius Physicam parti

발행: 1719년

분량: 233페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

iso De

tu aliter multiplex, notest elicere operationes speele essen. tials completa distinctas, ut enitescit ex dictis num. a. Simi. I iter propter sui eminentiam praestat quicquid praestarent plui es Animae ineompletae , ut ibidem vidimus.

Dices S. Th. p. p. q. I x.art. a.ad a. d et, quod in toto heterogeneo quaelibet pars caret forma totius: ergo die. Resp. interpretando S. D. eum distinctione: caret forma denominationis totius , concedo , scit ma eonsitutionis, nego ant. dc eon seq. Assignat ibi S. Th. disserentiam inter totum homogeneum, quod componitur ex partibus smiliabus; de totum heterogeneum, quod componitur ex parti .

bus dissimilibus, in hoe, quod partes heterogeneae carent forma totius , quatenus suhdit ipse) nulla pars Domus est Domus, nec aliqua pars Hominis est Homo. En quo

modo partes carent eadem denominatione totius, quam tam cui ob inent paries homogeneae ; quaelibet namque pars

ligni est lignum . quaelibet pars aquae est aqua, dce. Non autem intendit D. S. partes constitui per diversas sermas partiales, quia, ut vidimus, sicut una, eademque Anima propter sui eminentiam diversas potest operationes elicere, ita de diversa in partibus diversas potest date denomina.

tiones.

ε. Arg. 3 ad idem. Forma constitutiva Sanguinis Chri si in esse sanguinis est diuersa ab Anima: ergo in Christo

praeter totalem extat partialis forma. Prob. ant. Ex vi verborum conlectationis vini ponitur sorma Sanguinis, Et non Rnima: ergo dec Prob ant. Verba illa ponuut, quod lignis eant; sed solum fgnificant sanguinem, de non Λnimam : ergo die. Resp. nego ant. Ad proti ex dictis retroacto art. g. 3 ad 4.rum. s. dist. ant. quo ad a. p. dc non Λnima ut forma constitutiva Sanguinis, nego , ut constitutiva totius, de eaeterarum partium, coneedo ant. dc nego eonseq. sub specimbus itaque Sacramentalibus vini totus ponitur Christus , adeoque Λnima, caro, ossa dce Hoe tamen modo; nimiis rum forni aliter, de per se primo ponitur solus Sanguis, ecRnima ut eonstitutiva sanguinis in esse Sanguinis . Dices. Anima non est constitutiva carnis in esse carnis rergonee est eonstitutiva Sanquinis inesse Sanguinis. Prob. ant, Christus est perfectus Homo ex Λntina rationali, de

humana earne subsistens s ut in symbolo, qui Athanasii

creditur 3 tanquam duobus extremis totum componentibus Hominem; sed caro nequiret est e extremum ab Λnima distinctum, ii per Animam eonstitueretur: ergo die. Prob. min. De ratione unius eviremi est esse constitutum seorsim ab alio: icd si Anima constitueret carnem in esse carnis, eatra non esset consti tuta sol si m ab Anima : ergo ece.

Resp. nego ant. Ad proh primodom diei posset , esse

eestrema duntaxat ex modo sgni scandi. Praeterea, negomin. Ad prob. dist. maj. de ratione extremi s mpliciter talis, concedo, secundilm quid talis, nego maj. dc data min. -go conseq. Cato siquidein ecim paratur ad Animam ut e vir reum secund sim quid, de eum addito, nimirum constitu

tum per ipsam, sumendo subiectum formatum: ad eum

modum, quo s diceretur, mensurabile esse constitutum ex quanto, ec quantitate, quantum non est extremum pimpi id, sed duntadiat impropri/, ut eonstitutum per quanti

tatem .

. Arg. 4. contra a. p. philosophus a. de Generatione animalium cap. 3. docet, quod Embrio ptios est animal quam Homo ; sed animal constituitur per Animam laesi. tivam, de Homo per Animam intellectivam: ergo in Hamine est Anima sensitiva realiter ab intellectiva distincta . Resp. ex dictis art. antegresso s. 3. ad a. num. 7. data mai de min. nego conseq. quae ad hoc, ut argumentum et set in forma debebat se inferri: euo ιΛ mmine prius est fens ita , quam nlevemda Anima. Sed illa perit. sie ex ponit p. p. q. s. art. 3. ad 3. S. Tho. qui videri potest,

Contra. Anima intellectiva nequit esse sensitivat ergo illa adveniente remanet ista . Probant. Anima intellectiva est loeoFruptibilis, de vegetativa est corruptibilis; sed nequit eadem res esse corruptibilis , de incoiruptibilis : ergo dcc. Res p. primithr. Animam intellectivam esse eorruptibi. lem , diuisibilem , augmentabilem , dcc. ur quo , licet

non ut quod, quemadmodum anteacto art. s. ad s. num.

ii. dixi esse eorpoream ut quo. Praeterea ex D p. p. q. σε. art. 3 ad i. dist. maj. qud ad a. p. sensitiva, Ac vegetati vaest eorruptibilis si sit pure vegetativa ut in plantis, aut puid

Anima

vegetativa. dc sensitiva, ut in Bes vla, eoncedo, s etiamsi simul intellectiva ut in Homine, nego. Sie etiam dici mus , quod Anima, quae est pute vegetativa, aut sensitiva educitur de potentia, i ecos quae est smul intellectiva, ut idem habet S. Th. quias. II. art. I. Dices . Anima vegetativa , Ee senstiva dependet a tot. pote, ratio vero non dependet a corpore: ergo non sunt

idem .

Resp. primitiis ex dictis i. Phys. q. 3. art. 3. sub num. II ad s. sub finem, posse optim/ Animam rationalem depen. dete I eorpore quo ad operationes, quae non sunt propriae illius ut rationalis est, sed duntaxat quatenus eminentet sol maliter vegetativa, dc senstiva est, ac non dependeta suo ad operationes, quae sunt propriae illius ut tali natis ot maliter. Praeterea ex ibidem dictis ad cons. ult. a g fi . num. a . dist. ant. Vegetativa, de Se n stiva dependet a coi. pote ex suppositione, quod velit tales operationes elicite, concedo, absoluid , nego. vid. ibi.

Inst. Homo, dc animal sunt ejusdem genetis; sed si Ati sta seo stiva in Homine esset incoiruptib.lis, Et in Etutis

corruptibilis, Homo, dc Brutum non essent ejusdem geste. ris, ergo dce. Min. est Λrist. qui ra. Meth. cap. r. ubi di, cit , corruptibile , dc incorruptibile non sunt ciuideti

generis.

Resp. nego min. Ad prob. primiter eae dictis in lib. de Ge. Io q. r. art. 3. si a. sub num. 3. Resp. Arist. loqui de gerere physico. Praetet ea eum D. Th. satis esse, quod totum, dest totus Homo si corruptibilis, ad hoc, ut sit eum stl.

vis ejusdem generis.

poleo, bene' vero sensitiva, dc Uegetativa : ergo neqv teadem esse in Homine Anima. Resp. primitar ex nuper dictis dist. ant. hene vero &c. ex suppositione, concedo, absoluid, subdistinguo, si su dun, ta Yat Uegetativa, aut senstiva , concedo , secus, neglant. 8c eon seq. Praeterea cum aliis dist. ant, quo ad p p. taei est assiua, hoe est penitos immersa in materia, eonceio, idest hon intimo unita, de communicata materiae , nego snt dc conseq. Anima namque rationalis est vera corporisorma ; idcirco prout unita corpori dicitur affixa organ scorporeis tanquam eorum substantialis sol ma. Eaproptet est quidem independens I eorpore in intelligendo, dc volea.do ; tamen habet esse unitum eidem corpori tanqiua

sorma

Dices. Ab uno, eodemque prIncipio nequeunt esse po

tentiae contrariae; sed in Homine extant potentiae contra xiae , elim sensus contrarietur rationi: ergo dce.

Resp. dist. mai. si sit unum, de idem eam formaliter,

tum virtualiter , concedo , si sit multiplex virtualites, nego mai. dc data min. nego conseq. Quemadmodum nataque una, eademque potentia , nimirum volonias potes elicere actus contrarios, nempe amoris, dccidit, ita mul to magis eadem Anima valet radicare potentias ititer se

versas. Eo vel maxime quod, ut diximus, est eminent multiplex. Qua ex re in sero, quod Uegetativum, dc Sensitivum risui latione formali ut se non dicit post ivd esse corruptibile,

educi, dependere a materia, dce. sed duntaxat negative, permissi vὰ per puram non repugnantiam .

In eodem intellectu: ergo At plures Λnimae in eodem vi vente. Prob conseq. Quemadmodum Anima dat subjecto esse vivens, se speetes intelligibilis actuat intellectum , eique dat actuale eae in linea intentionali: ergo si die. Si respondeas ex dict is r. Phys. q. 3. art. . s. 3. species illas se habere per modum unius. Contra est. Ergo litat plures formae disparaiae requea et eidem eoincubare subjecto, ut ibidem dicebatur; bene tamen plures formae, de Animae subordinatae, ae per ruindum unius coordinarae. Ea propter hac solutione musa Resp. ad arg. dato ant. nego conseq. Ad prob. nego pari'tatem . Diserimen est, Tum quia forum intentionale . ceu magis elevatum maloti gaudet amplitudine . quani forumentitativum , ad quod spectant formae substantiales, seu Animae. Tum quia, ut hic ad a. num. . divimus, nequit unum accidens eminenter aliud continere, ben8 veto una forma subsantialis continere eminentet aliam. Cuius ratio

assignata est ibi. Tum denique s de satius quia forma in tentionalis, nimirum species dat esse, non simpliciter, sed duntaxat secundum quid , ac diminutum, nempe duo

taxat

172쪽

Liber Secundus. Is I

taxat intentionale, quod vel essese aceidentale, vel reducitur potias ad esse aecidentale, quam substantiale, etiam

in iis, in quibus species est substantia.

ARTICULUS QUINTUS.

g. I.

a. T X prae habitis antegresso art. I. g. a. n. E. &ύ. 3. Dq. . satis innotescit, formam superiorem continete inferiores, imi eminenter eontinere. Dubitatio impraesentia. rum emergit, num contineat eminenter formaliter. Pro quo

Sello, quod duplex est eontinentia , sermalis una, vir tualis altera . Prima est, qua unum continet aliud, taliter quod ei conveniat definitio, di esse sormale eontenti . Sie Deos dicitur eontinere sapientiam, se lentiam , caeterasque perseetiones simplieitet simpliees, quae sui in conceptu imis persestionem non dicunt. Secunda est, qua unum continet aliud duntaxat lo virtute, hoe est habet virtutem illud causandi, de producendi. Praeterea scit malis continentia duplex est, una sormalistantsem, Ae alia sol malis eminentialis . Prima est, quatin m eontinet aliud secundom ejus rationem sol malem illa eum persectione, vel imperfectione, quam ex se exigit ,

nullam majorem persectionem addendo , quemadmodum Homo cotinet humanitatem, album continet albedinem, ca- Iidum eontinet ea lorem.&e. Secunda est, qua unum continet liud secundum esse sormale eum majori tamen persectione, reseclusa impersectione, quam aliud habet in inferiori. Sie Deos omnes continet creaturarum persectiones. Ubi namque in ereatis intellectus, sapientia, seientia, die . sunt a eidens, suntque reallier inter se distinctae, in Deci sunt substantiae, Ac realiter inter se, atque eum Deo identi.

Similiter eontinentia virtualis alia est virtualis tantum . ει alia virtualis eminentialis. Prima est, qua unum contiis mei aliquid per modum ea uis univoeae, vel quom Munisque non excedentis effectum ἔ quo pacto, leo continet virtualiter alium leonem, Unus homo alium hominem a se generabilem. Hoe etiam modo motus e tinet terminum, semen fructum. Secunda est, qua unum continet aliquid quatenus illud in persectione superexcedit , illudque potest excellentioli modo praestate. Sic Deus dicitur continete hominem, erraturas, omnesque causasseeundas: soletiam dieitur continere calorem. Uel etiam eontingit comtinentia haec, quoties unum ait tori modo alteri aequi valet. Sic mixta, saltem viventia dicuntur eontinere virtualiter

elementa. Animal siquidem modo persectiori quam ignis calorem possidet, quia in animali saltem instrumentaliter

enerat eat nes, sectis in igne . Mixta autem non vivent laicuntur eontinere virtualiter duntaxat elementa, quia equidem istis aequivalent, sed imperistiori potios, quam perinsectiori modo. Qua ex re deprehenditur, sectam modri esse digi sonem

continentiae actualis, at non potentialis, qua universale dicitur sua eontinere inferiora, vel materia continere formas. Deprehenditur etiam non esse idem continere virtualiter , re eontinere eminenter, licet pro eodem usurpentur non infrequenter. a. Tres extant sententiae. Prima propugnat, Armam superiorem continere inseriorem duntaxat emineoter vitis tua liter , v. G. Animam rationalem eontinere vegetallis ritu , &senstivam, inquantum virtutem habet producendi eatom essectus, licet majori aliqua eum persectione. Sie Caiet. hie cap. a. de p. p. q γε . ari. 4 lavel lus pariter hie ,

Toletus.

Secunda defenstat continere formaIltet tantom, idesttit absque maiori perfectione. Hane tenet Suare2 lib. a. de

Anima eap.ε. n. . de Scotissa nonnemo.

Tertia, quam universi turantur Thomissae, & exteti non pauci, inter quos Ruvlo, est nostra. Θνι Unieινδε Psu. Tom. III.

u. II.

T Auritur ex utriusque Magistri doctrina. D. Th. qui-IA dem p. p. q. γε . art. 3. ubi paritatem indueit de figu.ra, & de numeris I sed figura pentagona continet tetra. gonam, de tregona trigonam ; sicut etiam nui. erus quaternarius continet ternarium formaliter, ut conspicuum est ;& etiam eminenter, quia in Figura pentagona non adest limitatio ad quatuor angulos, nee in tetragona ad tres angulos, sicut est lo Trigona. Λristotelis etiam. Siquidem exemplum de Pentagono haust D. Th. eu Λrist. hie lex 3r. ut S. D. testatur tum ibi, tum quodl. . art. ε. im Λetiam exemplum de numeris haust ex eodem g. Meth. ubi

species assimilat numeris, qui disserunt speeie secundom ,

additionem, vel subtractionem . . Proh . quoad p. p. Tune aliquid dieitur in alio eon tineri formaliter, quando eontinetur seeundam suum einformale, sive secundum suam rationem formalem, sed Ani ma superior V. G. rationalis continet inferiores, puta vegetativam , de sensitivam secundum earum esse formale ,

idest se nilom earum rationem Armalem 1 ergo die. Maj. enite leti ex dictis n. I. Min prob. Tune unum eontinet aliud

secundam esse formale, quando illi eonvenit definitio istius et sed Animae rationali e venit definitio animae vegetati vae.&sensitivae r ergo dcc. maj. pateteit inductiv/ ; Ubidque

quia sol v. G. continet calorem, non sormaliter, sed dun taxat virtualiter, vel eminenter non convenit ipsea loris definitio, nee diei tui sermaliter eas idus, uti veriseatur de igne, &caeteris, quae eontinent calorem sol maliter : si .e uti quia Deus continet duntaxat virtualiter, aut eminen. tet Λngelum, Hominem, Ece. non e venit illi definitio Hominis, Λngeli Se. Μ m. vero prob. vegetatrix Λnima vel definitur cum Arist. quod sit generati dum latis, Dainti es tria, vel applieando definitionem Animae in e mmu . ni , dicendo , quod est principiam formale qua narriendι, augendi, oe geneνanri; de sensitiva, quod si prine plum formati quo sentiendi ; sed haee cuncta vetificantur de

Anima rationali, ut planum est e ergo flce. s. Prob a. quo ad eandem p. Λnima rationalis e situli totum compositum formaliter, de non tantom virtualiter vegetativum, & sensitivum e et go in se est forma litet vegetativa, de senstiva Ant. ex eo est manifestum , quod Homo non mini,s vegetati vus, ct senstivus est, ae sit rationalis , eo m ejus adaequata essentia sit esse animal rationa. te, de animal non sit, nisi vivens sens bile; Homo autem est sormaliter lationalis per Mimam rationalem. Conseq. prodi Anima rationalis quemadmodum eonstituit compositum rationale, ita eonstituit illud vivens sensibile; sed non posset date esse formaliter rationale, nisi esset sormaliter ra. tionalis,laesis de direre quis posset eam esse duntaxat virtuali ter rationalem r ergo nec posset constituet e sot maliter ve getati sum , ct sensitivum, nisi die. Cons. ex diserimine, quod intercedit inter intrinsecam 5e extrinsecam causam. Forma nequit dare, nisi quod in se forma litet habet ; sed Anima dat esse vivens sens bile r et go dce. Prob. maj. Effectus formalis formae non est, nisi forma ipsaeommunicata ἔ sed nulla res potest non esse sol maliter suametentitas i ergo&e. ad differentiam muta eL fiet entis, quae eausat per suae virtutis extra.missionem ε. Prob. quoad a. p. Tum quia vegetativum, de sensitivum in Homine sunt realiter ident theata eum esse petis.ctiori, nimirum eum esse Λnimae rationalis, adeoque habente esse persectius. Tum quia in plantis, de Bel .is sunt realiter distincta , habentque inter se oppositionem , In No.mine vero exercem oppostionem. Tum quia vegetativom in Bel vis operationes habet persectiores, ae in Plantis: Pariter sensitivum in Homine est principium dilautiendi sal. tem materialitet ei rea singularia, ut de Phamasia diximus in Logica Syntas. a. art. .& etiam principium ridendi, sen. di, Ne . ergo Vegetativum in sensitivo, de sensti τum in rationali continetur eminenter. Tum demum quia ratio Vegetativi, &sensitivi se habent ut rationes genet leae de

terminabiles, nimirum vegetativum est contrahi bile , di determinabile per senstivum In Brutis, de non sensti .um so Plantis r sicut de sensitivum per rationale in Homine, per x hinni.

173쪽

hinnihile in equo, perrugi hile hi Leone; sed ratio generica intrinsee8 perseitur per sul dissetentiam eontracti υam: ergo dce. Vethm ultima hara verba squamquam eis eom. muniter nostrates utantur urgere minime videntur ἔ eo quia differentia metaphysica videtur perficere duntaxat me taphysed, maxime vero, quia ex eis sequeretur, sensiti vum eontineri eminenter etiam in equo, Leone, dce. eum vel in istis eontrahatur per dissetentiam .

u. III.

A resis saltu ut ιν argumenta. r. A Rg. probando absolui ἡ, Formam super Iotem non ri continere inferiorem omnibus argumentis sol ut istumari. praegresso, tum ait. a. s. g. ad s. Vid. ibi. Arg. r. contra p p. Ideo anima V. G. rationalis continet

formaliter vegetati sum, de sensitivum , quia est princi tum quo constituendi hominem formaliter vivens sensis ile; sed ad hoc sat est, quod contineat virtualiter tan. tom: ergo die. Proh min. Rationalis Anima est principium non minos eonstituendi Hominem in ratione mixti, qu meo stituendi illum viventem senstivum, sed sussicit continere elementa duntaxat virtualiter: ergo a pari dee. Resp. nego min. Adprob. dico di scrimen eme, quia Ue- aetati sum, de sensitivum sunt sol maliter in Homine . at

elementa sunt duntaxat virtualiter in mixto, ut conspeximus lib. a. de Gener . dc Corrupi. q. g. art. a. Contra. Quamquam elementa snt tantummodo vitiua

liter in mixto; tamen Homo dieitur sor maliter quid mixtum ; sed ad hoe . ut si formaliter quid mixtum sat est quod eontineat virtualiter solummodo elementa: ergo pariter, ut si formaliter Vegetativus, de sensitivus sat est . continete duntaxat virtualiter vegetativum , dc sensit

Resp. retorquendo ara. Etenim quia non formaliter eleis menta eontinentur in Homine, Homo, scut de eaeter mixta non dicitur elementum sor maliter: ergo pariter sduntaxat virtualiter ejus Λnima contineret Vegetativum , de sensitivum, homo non dioeretur formaliter vivens sen. stivum . Et inde clarum habetur discrimen , At argumen. ti dissolutio. Praeterea data maj. dist. min. sat est quEd eontineat vir. tualiter tam elementa, tum elementares qualitates , ne go, seeos, concedo min. ec nego cons . In mixto si quiadem quamquam non existant formaliter substantiales forismae elementorum; sunt tamen in eo Armaliter qualitates elementares, nimirum ea lor. frigus, humiditas, dc se. Utas, licet attemperatae; quae sunt virtutes quaedam ese.

mentares .

Ian. Elementa eonstituunt formaliter mixtum di tamen in se non sunt sormaliter quid mixtum; hene veto simplex: ergo Anima tamets , dce. Resp. dist. t. de alias continent ut in aliquo, quod

nim aliter eminentet mixtum, concedo, se eos nego a t. de conseq. Elementa quippe continentur virtualiter in Λnima , quae est formaliter ut quo eminenter mixta r quemad--odum art. a. diximus β. a. esse sol maliter eminenter corpoream, vegetativam . de sensitivum . Id ipsum die suo modo de allorum mixtotum formis . Qua Ni autem an inia non contineat formaliter elementa etiam: vir qaa ; Hoeideo est, quia non dat esse formaliter elementum , licet det esse formaliter mixtum. 8. Arg. x. Quod est duntaxat virtualiter tale potest sacere sol maliter tale: ergo ad hoe, ut anima eonstituat hominem sol maliter vegetativum, dce. Prob. ant. Sol est tantum sirtualiter eminenter calidus; dc tamen facit sol maliter calidum i ergo dic. Resp. ex iam dictis num. s. in Cons. dist .ant. loquendo de causa effetenti, eo edo, de causa formali nego. Diees. Distinctio tantom virtualis lassicit ad uelisean. da e tradietoria sol malia ; de tamen est causa formalis talis seri stationis. Similiter punctum est solum virtuali.

ter divisibile; dc tamen potest tem sotm litet diuisibilem

terminare: ergo dcc.

Re p. ad a. nego ant. quo ad a. p. ut namque in Logi. ea byntag. 3.q a.art 4. s. i. sub num. I . ad i. iost iactam contra resp. ad x. arg. diximus, distinctio u i riuat is in M. Dere eauiti essicientis facit contradictoria veris cari. Ad

a. dico, diserimen esse, quia com punctum si divis bile virtualiter terminative duntaxat. non dat esse dIvis bile ,

ut 6. Phys. diaeimus. Anima autem rationalis dat homi ni ego vivens sensibile. Idem dicemus insta ait. sequentis. 3. ad γ. de existentia formae divisibilis. s. Λrgo ad idem. Una species nequit continere r. ni aliter aliam; led sensitivum , de rationale distinguuntur speeie inter se: ergo Ece. Prob. maj.Species squidem sunt inter se oppostae. Resp. primitet, quod arg. s quid probat, nimis probat. Siquidem probaret , non solum . quod anima rationalis non si formaliter veselativa, dc sensi ira , sed etiam

quod neque Homost tot maliter vegetativus, de sensit. vus. Praeterea dist. min. distinguunt ut specie sumptis Ue. gelativo, dc senstivo, ut contractis per disserentias spe cilicas, e cedit, seeundam rationem genet iram delet mi. nabilem, nego min. Vide tum art. .sH. adult. arg sub Io

num . tu mari. 3. g. 3. sub num. ad εContra ex Caiet. Si rationalis anima ei nilneret sensti .vum se eundum rationem peneticam, dc senstivum eon, tineret se Vegetativum, rationalitas loret digerentia eon.

tractiva sensti vi , de sensitiuum disseιentia vegetati vi , sed id propugnati iliuni mὰ potest: ergo Ece. Pr Q. miα Si a. iirinalitas esset disserentia sensitivi, dc tio sit iuvat vegeta.

tivi, rationalitas est et taleitas sensitivi, dc sensitivum ta. selias vegetati vi , sed hoc propugnari nequaquam potest :ergo Ece. Prob. min. Quemaumodum vegetativum, est quideommunius, de universalius, adeoque riiagis determinabile quam sensitivum , de sensiti uum , quam rati male , ita vegetatio est universalior , de commui. or quam lens alio. Ac senis sat io , quam intellectio; sed i mei iactio non est tale itas len. sationis, nec sensatio tale itas vegetatiosis Iergo a pati cie Cons. Nulla supra tot disserentia i ut Ommuntur in L glea docetur eontinet formaliter inferiorem V. G. disse. rentia rationalitatis rationem formalem sensitivi , eum gradus inter Metaphysicos distinctio intercedat virtualli exclusiva: ergo paritet nee superior forma eontinet scir. maliter insertorem. Resp. ad arg nego min. Ad prob. negra iterum miti. Adprob. dist mai universalitate purae extensonis, concedo . uni .ersalitate piandieationis unius de alio , nego mai. da. taque min. nego conseq. Ut unum se habeat ut disseren. tia, de tale itas alterius osus est, illud de isto praedi eari , non quidem in sensu Mimali, dc veluti abstractivo , se. csis valeret diei, ammai ιas est νar o Irtas, sed reali. ter , esim dici optivi valeat an mistitas ιn somive es νeatirest rationantas . Quamvis autem vegetatio si uni versaliot sensatione, de sensatio intellectione , universa. litate purae extensionis, quatenus in plor patet, nimirum pluribus convenit sensatio, quam intellectio; tamen nequit una deal a realiter praeditari, dicendo Vererat a Ia

min ne es Numeν intellectιo . Quare autem Vegetativum , dc senstivum in Homine realiter identifieent ut eum rationali, quamquam non identificentur vegetallo, sensa. tio, ae intellectio . Ratio est , quia major unitas est in principio, quam inessectu, eom ab eodem principIo plures effectus realiter distincti quotidie prcveniant. Adeoos Responsum est art. antegresso g. num. 4. ad I. prob. in I. arg. praeterea aliud assignatur diserimen , quia digerentia superior metaphysich componit eum alla disse. renita inseriori, totum constituendo metaphysicum . Λt physca forma constituendo totum phy sicum componit

phys c/, non cum alia forma inferiori; sed duntaxat cum

materia.

Λrg contra a. p. arg. soluto ibidem art. praeeedenti ad a. Vid. ibi. o. Arg. s. adversus a. p. vegetativum est idem in Eanta, Bruto, Et Homine : ergo non continetur eminent et in Bruto, Ac Homine . Plob. ant. Ratio vegetativi est dare augmentum ; sed tam in Planta, quam in Belua, dc Homine dat augmentum: ergo dcc. Resp. nego ant. Ad proh dist. maj. ratio adaequata, nego. in adaequata , concedo maj. eum min Zc nego conseq. Ve gelativum itaque importat, non solam hoe, quod est dare augmentum , ver m etiam nutrire, dc generare . Et quia nutritio non eodem modo est in Homine, et Bruto,ae in Planta, eom in planta non aggenerentur carnes . .

vero in homine, dc Bruto, idcire vegetativum in No.mine , dc Bruto est persectius , ceu persectiores habens

operationes.

174쪽

Liber SecunduS.

Qua ex re insero , quod Vegetativum in Homine, &In Bruto est diversae speciei a vegetativo, quod est in Plan.

iis r necnon sensitivum in Homine est diversae speciei sen-stivo in Brutis . Ad montium tamen lectorem velim, me loqui de specie, non metaphys ea, sed physica. Metaphy. scd namque eiusdem sunt speeiei subalternae, secos non esisent unum genere Homo, de Brutum in animalitate; nee Homo, di Belua, ae planta eonvenirent uni vocis in esse Uegetativo. Eo vel maxim/ quod metaphysed unum ab alio praescindit, nee unum est alterius metaphysed persectivum , ut dictum est anteacto art. g. 3. ad I. prob. ln l. arp. de quo iterum num. sequenti ad s. arp.

Dices eontra hoe r. Phantasia licti in Homine per eon. junctionem ad intellectum perficiatur. & elevetur supra Phantas am Equi; tamen eiusdem est speciei in Homine, & Equot ergo pariter Vegetativum licti perficiatur, adhuc Sc. Ant. quo ad utramque p. planum est. Quo ad x. quidem quia Phantasia in Homine est distursua. Quo ad a.

etiam. Quandoquidem potentiae sensilvae externae eommunes Homini, & Equo sunt ejusdem specieir ergo & in. φ teriores, inter ouas supputatur Phantasia. seeundo. Calor in animali quamquam perficiatur, &ο elevetur supra ea lorem V. G aquae non tamen est diversae . speeiel I ealore aquae: ergo pariter &e. Resp. ad i. primiter omisso ant. nego conseq. & parita-α tem. Diserimen est, quia major illa persectio in Hominea est pure materialis, com iuxta complurimos etiam in Ho- a mine Phantasa st duntaxat materialiter distulsiva. Plaeterea, nego ant. quo ad a. p. & dico, Phantasam esse dia versae speciei in Homine, ct in Bel vis. Ad oppugn. dator, ant. nego eons . & paritatem. Discrimen est, quia interiores potentiae sunt proximiores intellectui, magisque ad

illum accedunt.

Ad a. proh. nego e seq. & paritatem. situm in eo diis a se timen est, quia calor in animali elevatur ut purum instrux mentum ad carnis productionem. II. Arg. s. si vegetativum in sensit tuo, & sensitivum N in rationali eontineretur eminenter, perseetetur essentiali-α ter, adeoque seret specie diversum; sed hoc non: ergo &e. a Prob. min. Sensitivum si di versae esset speetes in Homine..i di in Bruto, radicaret potentias in utroque speeie distinctas; sed has non radicati ergo die. Mai. enitescit, quoniam potentiae sequuntur ad essentiam: ergo ad diversam specie : essentiam diversae specie potentiae . Min. prob. squidem v eomplures potentiae sensti vae sunt ejusdem speciei in Homi. ii ne, ct in nrutis.s Cons. Si rationale perseeret sensitivum , potentiae sensis lixae serent in Unini ne persectiores, ae in Brutis; sed nona sunt periectiores: imo imperfectiores sunt: ergo die. Prob. s min. Bruta persecti res sortiuntur operationes sensti vas, a quam Homo, undd otium habuit vulgatum illi dNos aper auaestu , Dux BID, simia ausuri ιαν odoraria, Maecedit Aranea tactu

Urg. Si in Homine ultra senstivum generi eum extaret speeifica persectio citdinis sensitivi, hare speelsea persecticii esset disserentia ultima Hominis; sed hoe non: ergo non disserunt specie. Prob. min. Quandoquidem hoe posito ev- taret duplex disserentia speeifica Atoma in Homine, nimirum talis speeisca perfectio sensitivi, & ipsa rationa.

ι litas. Resp. ad arg. dist. mai. loquendo de potentiis sequentibus differentialem ad gradum , eoneedo , ad gradum generi. cum, nego mai.&distincta min. negI conseq. Animadver. te, quod potentiae aliae eonsequuntur ad gradum generieum

senstivi, ut sunt tactus, visos, auditus Ece. & istae sunt in omnibus eiusdem speeiei. Aliae ad gradum sequuntur disi fetentialem. Et istae di .erss in animalium speeiebus sunt, specie diversae. Sie potentia V. G. ad latrandum sequens adesse specificum Canis est diversa spee e 1 potentia ad rugiendum secuta ad esse differentiale Leonis: ita etiam pcitentia ad ridendum sendum , &e. secuta ad esse sensti sum differetitiale Hominis est specie diversa ab allotum potentiis.

Ad Cons primiter dico, mai. & min. esse veram de potentiis sensitivis seeutis ad esse senstivum disserentiale H minis. Deinde, nego min. Ad prob. dieatur, id esse non perae, sed duntaxat per accidens, &ab extrinseco ex aliqua meliori dispositione evirinseca potentiae, lita intrin

seca organo.

Λd id, quo urgetur, si respondeas cum plerisque in m. s. δενι Universis PMI. Tom. III.

ipsammet rationalitatem esse disserentiam Αtomam sens ti Wi Hominis. Contra est, quia com potentiae ad ridendum, flendum,&e. sequantur ad esse speciscum sensti vi Hominis, jam sequeretur ad rationalitatem , seque rationalitas ut talis esset prinei pium ridendi, flendi, ece elim tamen ut talis si principium duntaxat intelligendi, volendi, ece. Λliter igitur Resp. dist. maj. Si extaret speelsea persectio metaphys- ea , conecto, physea tanthm , nego maj. & data min.

nego conseq. Ut namque num . praecedenti x . diximus r

en stivum Hominis , di senstivum Bruti distinguuntur speete, non metaphys ea . sed phyllea tantom . Λa hoe autem non desderatur differentia speelsea, sed habetur me hoc tantum, quod ipsum sensitivum realiter identificetur physed cum rationali. a. Arg. postremo contra utramque p.ex D Th Dp q. γε..it. 4. ubi scribit, Animam rationalem continete virtute sermas inseriores: ergo per S. Doctorem eontinet virtuali ter . non vero sormaliter eminenter.

tur pro eminenter. Et se sumitur a D. Th. Nec inde sequitur, eontinere duntaxat eminenter. Non , Inquam, quia non dicit virtualiter tantlim, s ve emineo ter tantsim ; & alias de ejus mente constat ex dictis num. 3.1 . Collige ex dictis, quomodo Anima rationalis posse constituere Hominem sentitivum, & v elativum etiam, itit quod . Nam licit seorsim inspecta sit vegetativa, ct

sensitiva ur qua duntaxat; tamen collectivd sumpta eam materia est talis ut quod , quemadmodum prout sie est ipsum totum vir quos, potens proinde constituere totum ut quod .

ARTICULUS SEXTUS.

Nam exrent Aa mae ditis iles in partes integratis , o quis. . I. r. Λ Nimae duntaxat sensiti saeia titulo nominantur, dco. merito. Quandoquidem exploratum apud cunctos contra Cleantem, Chrysppum, aliosque veteres Philos phos est, Animam intellectivam esse indi .uibilem, ei mnon tantom sit spiritualis, qnantitatis expers, 1 corpore Independens, ut ex dictis r. Phys. q. 3. art. I. verrain &persecta meorporis organietationem et agitans. De quo viis deti aliqua possunt apud Guetiools hie art. 3 ρ. r. flea sciristiori patescet s. sequenti, probando, Λ nunas animalium

persectorum esse indivis biles. Item haud dubium est e tra Platonem, Mars lium, simplietum, Ficinium, alios e Platonicos, Animam V elativam, quando est pure Vegetativa, ut in Plantis , esse divisbilem. Palam namque est,

ramos ex arbore abscisos vivere, Serescere etiam in albo.

res, s su elenti eum sollieitudine sintdes xl. Admonitus esto, quod animalium quaedam sunt perfecta, quaedam impersecta , quae a philosophis insecta nuneupantur . Prima sunt, quae partes habent diversae rationis in magna eopia, ut Equus, Bos, Leo, &e. Seeunda sunt quae paucas habent patres dissimiles, ut Laeertae, Serpentes, Vermes, vespae die.

. Classicae sententiae tres recensentur . Primae placet,

iuseunque animalis Animam esse indivis bilem in partes actuales . Pro hae stat P. Lincaeus , & P. Maurus cum

aliis, quamquam annuant, Λnimas animalium imperia Ootum esse divisibiles In partes potentiales. Seeunda extrema e tendit, Λnimam cuiusvis sue persecti, sive imperfecti animalis esse divisibilem. Hane ample xantur Semus, Durandus, AEgidius , Suarer , Ruvio,& alii. Tettia media propugnat, Animas animalium persectorum esse indivisibiles, imperfectorum vero esse divisibiles. Hanc tutantur Thom istae omnes, cum quibus

175쪽

Is De Animas. o.

CONCLUSIO.

Animae animatium prefectorum sunt invit Miles, Frefectoνtim verὸ sunt dii bitis . 3. Uo ad p. p. est consentanea docti inae Philosophi, quili, de Iuventute, di senectute ea p. a. de animali hus hisuis , inquit, vivere dissecta queant, eo quod eo-νum uatara quam ma me pares una habeaιών. Quibus verbis explieatae docet, animalia persecta vivere dissecia non me, quia eorum forma est maxim dum . Nec minus conissentanea est doctrinae Λngelaei tum p. p. q γε . art. 8. tum q. despit. creat. art. . Tum demum quo ad utramque p. q. de Anima art. o. ubi manum es, inquit, es am, quod non divid tur divisione conri ι, ρναρνι in animae anima Iium perfctorum, quin decisa non vivunt r secus enim foνtὸ de an malui an manum annatisorum.

Prob. De ratione Λnimae persectae est esse indivis bilem; sed Animae animalium persectorum sunt Animae sensilvae

persectae : ergo die. Min. supponenda venit , lectis animalia persecta non essent. Μaj. prob. Anima persecta exigit subiectum Nanteum organitatione perfecta; sed Anima exigens subjectum organt eum Gigant ratione persecta est indi si sibilis r ergo &e. Naj. est conspieua . Anima squidem eli actus eorporis physi et Organtei : ergo Anima per infecta est actus eorporis persectὰ organici, aue uecte. Min.

prob. Λd hoe, ut Anima st divisibilis, debet possie salvari divisa in partibus divisa sui subjecti, com non dividat ut , nisi ad divisionem sui subjecti ; sed in partibus divisis non

salvatur persecta organi ratio r ergo&e. Patet mai. & min. etiam . Res squidem persecta non est, nisi integra sit , com integittas se ipsa persectio . Palam autem est, in paristibus non adesse perscctam organizationem, sed duntaxat

in toto.

3. Prob. ultellos quo ad eandem p. Si adimalium apersectorum Anima foret di vis bilis, veteret per se, vel peraeeldens divis bilis ; sed propugnari neutrum potest : ergocte. Min. quo ad p. p. tam certa est, quam cetium est , quod Animae non per se, sed ratione totius existunt, adeo.

que tati e totius deberent esse divisibiles, proindeque peraceidens, seu ratione alterius, ii ve per aliud. Quo ad a. autem prob. Forma, quae indivisibiliter informat non est divisibilis per aecidens; sed Λnima animalium persectorum respieit, di informat totum indivisibiliter . ergo nee peraeeidens est divisibilis. Maj. ex tet minis elucescit. Ob id. que sevi sorma informans divisibilitet est divisibilis, ita dcontra die. Min. prob. Λnima animalis persecti respicit subiectum , in quo possit persecti animalis operationes exeriseere, quemadmodum d contra animalis imperfecti Λolma subjectum aptum pro imperfecti animalis operibus exercenis dis ; sed ad operationes persecti animalis exercendas exigi

tur indivisibiliter totum eorpus r ergo Sc. Μin. explica.tur. In nulla namque edi partibua pos uni exerceri operatio

nes animalis persecti, secus pars quaelibet soret persectum

animal.

Dilucidatur ustatiori hoe exemplo. Quia namque sine

calore ut octo nequeunt exerreri operationes ignis, ideireo ignis indivisibiliter exigit omnes illos octo caloris gradus ;ita quod nisi omnes adstit gradus non salvatur forma ignis . Ita etiam quia sne persecta organizatione nequeunt perfecti animalis operationes e mei, ideιreo extra totum minime

periistit animalis persecti Anima . Vices, quod arg. nimis probat, nimirum quod etiam Ignis forma indi uisibilis sit. Resp. negando illatum . quia litat etiam imperfecta sorrea vitalis & etiam forma inanima, ut ignis forma, respiciat subjectum aliqua sub indivisibili ratione ἔ non tamen totum respicit subiectum indivisibiliter, eum qualibet in parte

suas possi t exercere operat lones. Quod praee. pud perspicuum est in rebus inanimis, quae ceu quid homogeneum partes habent eiusdem rationis. ε. Secunda pars etiam non minas luculenter colligitur ex Arist. loco n4. relato, ubi paulo ante illa verba doeet , plantas, & animalia impersecta vivere post sectionem ea.dem specie, sed non numero . Talem quoque esse mentem

S. Th. deprehenditur ex dictis eodem n. 3. sed apertius a contra cἰentes cap Ig.

Prob. moniam ad impersectorum animalium Animassumeti imperfecta organi ratio; sed qualibet in parte adest

imperfecta organizatio , quamquam non tanta, quanta iuroto : adsunt namque partes heter geneae, nimirum ca

ma art. c. ad II. arg. ct hie a. de Λnima eommentarioa . tex. a. lect 4. ubi post rationem, di quidem emeaeem non minos quam pulchram probat ab experimento, Ammae animalis impersecti partes decisas vigere, quia se retrahit, si pungat ut . A quidem tone moventur non praeeisdratione spirituum vitalium transeunter, cum diu in eis motus perduret. 7. Prob. praeterea. Imperfectorum animalium Λnimae in infimo sunt vitae sentientis gradu r ergo diuisibiles sunt .

Prob. conseq. communi ea maxima in statim supremi a I.

s. III.

Obi Uae s νιιι argumenta foreantur. 8 A Rg t. contra p. p. Si animallum persectorum Λni. maea et indiὐis bilis, tota resideret in toto , & tmea in qualibet parte ἔ sed propugnari minimὰ hoe potest i e go &e. Mai. haud negabilis uidetur. ideo namque S. Th. 3. P. q. γε .art. 3 Corpus Christi totum esse dicat in tota, &totum in qualibet Hostiae parte, quia ibi indivisibili extae modo. Similitet S. Aug s de Timit. cap.ε. ex eo colligit, rationalem Animam esse indivis bilem, quia in tota in qualibet parte. M m. prob. Si Λnima tota esset in toto

& tota in qualibet subjecti parte posset in qualibet parte

suas exercere operationes, V. G. visionem in aure, auditionem in pede &α sed hoe est vel caela ipsis aperte iis

Resp. nego min. Adptob. quae, si quid probat, proba

non modo de Λnima Brutorum, verum etiam de rationali Anima dist. maj. cum D. Th. loeci ix. 3. & ε citato tum ex p. p. tum ex q. de Anima, tum ex q. de spir. creat. ses et tota totalitate essentiae di virtutis, concedo, s sola to. talitate essentiae, at non uirtutis, nego maj. dataque m anno conseq. Equidem l utS Th. habet locis nupet citatis ltota in toto est Anima, & tota in qualibet patie subiecttotalitate persectionis, ct essentiae, quatenus ejus tota essentia salvatur in toto & tota in qualibet parie subiecti ;non tamen est tota totalitate virtutis, quia non qualibet in parte adest secundlim quamlibet potentiam, seu in oeula secundom potentiam vi suam, in aure secundom poten.

tiam auditivam &e. vel f in qualibet est secundam quam .

libet residet potentiam, non tamen in qualibet quaslibeteeterret operationes ex desectu dispositionis, aut organi; at non ex desectu sui. Contra. Si tota in toto, & tota Anima in qualibet vet. satetur parte totalitate etiam solius essentiae, ibi habetet vesmι Sacramentale quale habet Christi Corpus sacramentali . his, sub speciebus,vel vis haberet desinitivum;sed propugnari neutrum potest: ergo die M ai. plana videtur, eo m non alius indivisibiliter existendi modus assignabilis si . Min. quo. que tum quo ad p. p. quoniam Christi Corpus qualibet

in Hostiae parte habetur totus totalitate , non modo essentiali, versim etiam integrali, ut eonstans est ex diciis a nobis in Logica Syntag. . q. . art ε. g. I. ad ulti inst. . arg. uti n. 16. Quo ad a. quoque quia Ubs uesnitivum e si pio. prium Λngelo um. Resp. nego mai. Λd prob. dist. ant. non alius adest modus essendi tanquam in loco , transeat , tanquam in subiecto, ne so ant. & consequentiam . Esse namque in

eo pote ut sorma in subjecto nullum importat specialem . Dixi transear. Potest enim dari modus essendi ιι συι habens esse in loco ratione alterius , nimirum sub.jecti .

Contra. si Anima est ut forma tota in qualibet parte, tota educeretur ex qualibet parte; sed hoc penitus est impos . bile: ergo die. Uttaque praemi ita prob. Mai. quidem, quia forma materialis est in subjecto, ex quo educitur, ut liquet ex dictis a. Physq 3 art. 3. Μin. etiam , Tum quia pars materiae equi nequit continere formam totalem equi. Tum quia sequeretur, eundem essectum contineri in duplici to.

tali causa .

Cons saltem ratione Rhiecti est in locor ergo assignandum est quodnam habeat Ubi. Resp.

176쪽

Liber Secundus.

Resp. dist. maj. Tota educeretur ex qualibet parte, sumptis illis partibus eoilectiv/ ,& per modum unius . conceisd , seors m, ae per modum plurium, nego mai &distin ciamin. nego conseq Ea propter non sequitur, quod una

materiae pars eontineat formam totalem, nee quod idem effectus pendeat a pluribus causis totalibus, aut per modum plurium ἀΛd Cons. Resp. ex dictis r. Phys. q. r. art. unico si. I . ad s .arg. dist. ant. s uniretur subjecto modo impenetrativo, concedo, secos, nego. Unitur autem per penetrationem.

Vid. ibi. Et alia solutio videatur apud Cavinum . s. Λrg. E. Animalium persectorum Animae sunt cor . Teae, ac materiales, sed ad hoc, ut quidpiam divis bile si sat est, esse corporeum,& materialer ergo dic. Prob. min. Ideo animalium impet sectorum Animae divisibiles sunt sent At non viventium sormae, quia sunt corporeae, di

materiales: ergo &e. Resp. nego min. Ad prob. nego eausalem. Vera namque

causalis est, quia respiciunt subject um, non indivisibis iter, sed divis biliter. Quare autem respiciant subiectum divis-hiliter. Ratio est, non quia materiales snt, sed quia sunt. Imper se hae , adeoque persectam non requirunt dispastionem, ec organiEationem , sed satis habent si imperfecta adst, puta ossa, raro, sanguis die. quae haberi & in pat-tibus potest. Hoe tamen admonitus sis, qood animalium persecto tum Rnimae intra Brutotum collectionem abloluid loquendo sint uersectae liceι eomparati v d ad rationalem Animam,

quae sipersectissima est, dici Imperfectae queant. In Lacertis vet4, Serpentibus , Vermibus , Vespis Ece. absolute Imperfectae sunt, sicili eomparati vel ad ostreorum, & Gn.

yliorum Λnimas gradu loco motivo carentes , queant

. impersectae diei, uti diximus art. r. hujus quaestionis I. 3. ad 3. sub num. I., Contra . Ideo rationalis Anima indivis bilis est , quia, spiritualis est, ly quia dicente causam saltem sum cientem ti ergo e contra Animae animalium etiam imperfectorum,

i quia eorporeae sunt, & materiales, et unt divisibiles. , Resp. ex dicendis nuta. sequenti primit O , nego conseq. Quamquam enim illa sit ratio lassiciens, aliae tamen possunt esse rationes sum cientes, eo ipso, quod adaequata illa, non est, ut puta quia persecta exigitur organietatio, pro qua totum indi .isibiliter subjectum exigitur. Praeterea, nego' causalem . Causalis namque est, quia respicit subiectum indivis biliter. Eapropter com etiam id habeant etiam sor. mae animalium petiectorum, tametsi corporeae, & mate. tiales, Melteo & istae indivisibiles erunt. Ita. Arg. 3. ad idem, di potest esse dati respons oppusnatio. Anima debet proportionari suae materiae, sue sub

ecto; sed subjectum informatum Anima animalis persecti

est divisibile: ergo&c. Resp. data maj. dist. min. est diuisibile entitat ivd 3c materialiter, concedo, formali tetiti ratione subiecti proportionati, nego min. & eonseq. Arg. hoe probat, etiam Λnimam rationalem esse divisibilem, eo mec Homo sit di .is. bilis. Selio itaque, qu5d dupliciter sumi potest subiectum Anima informatum. Primo secundo in sui entitatem. Et hoc modo est divisibile in partes . Seeunda formaliter ut est aptum informati ab Anima persecta. Et cum hoc modo,

ut vidimus num. 4. respieiat persectam organizati nem,

quae in nulla parte putest salvari ; ideirect hoe modo est indi Wisibile.

Contra. Animalium persectorum Λnima proportionatur eum materia, qnam informat in hoe, quod corporea

est, & materialis; sed materia quatenus est corporea est divis bilis in partes, ergo & talis Anima erit in partes divis bilis. Cons. Materia prima non alia ratione est entitati v ἡ d -s bilis, nisi quia est Orporea; sed di talis Anima est corporear ergo Sc.

Resp. eodem modo dist. min. est di .ls bilis materiali tetentitati v/, concedo, formaliter inessa subjecti ipsius Λnlmae, nego.

Ad Cons nego causalem. Causalis namque est, quia, ut vidimus lib. i. de Gener. dc Corrupi q. a. art. 1 . s. 3. ad a. n. s. tum I. Phys. q. s. quae fuit de existentia art. s. s. I. num. s. ad r. arg. re iterum videbimus in Metaphysq E. art. a. Materia prima est mima radix quantitatis, quae litat a toto di manet composito, tamen dimanat ab illo, non secunddm omnia, quae dieit. puta formam Ece. sed secua Sori Universa Psil. Tom. III.

dlim, quod dieit materiam. De quo vide r. Phys citato. Inst. Diuisibilitas sequitur ad esse corporeum : ergo si persectorum animalium Λnimae ita proportionantur cum materia, quod sint eorporeae, erunt divis biles . Coos Corpus in hoc spiritu distinguitur, quod eorpus est quantum α divis bile: ergo Animae animalium persectorum si sunt corporeae, di maletiales, sunt quoque di.

visibiles . .

Resp. dist. ant. ita quod esse eorporeum sit ratio inserens divis bilitatem, nego, ita quod sit praesuppostum ad divis bilitatem , coneedo ant & nego eon seq. Divis bilitas igitur sequitur ad esse eorporeum in hoe sensu, quod di sisibl-litas supponit esse corporeum, nee datur aliquod divisibile, quod corporeum non st. Non tamen corporei tas est ratio inserens divisibilitatem. Eapropter quidem divisibile qu H-

cunque erit eorporeum, non tamen e contra omne corpo

reum debet esse divisibile. Sicut quia omne rationale suinponitur esse vivens, valet quidem ergo omne rationale est tens s attamen quia esse visens non est ratio inserens rationalitatem, non valet ergo omne livenι es rationati,seesis etiam Bruta, imo& Plantae inter rationalia supputa.

rentur.

Λd Const dist. ant. quia eorpus est di .isbile secundon, quod dicit materiam, concedo, secundom quod dicit sor.

am, nego ant. dc conse luentiam . Corpus namque aspiritu distinguitur perhoe, quod omne corpus includit ma

tetiam, quae est radix quantitaris , di divis bilitatis , ut videbimus in Metaphys. q. ra. idcirco tin ne eot pus est diis visibile, non tamen omne corporeum est divisibile. Ob idque apte S Th. p. p. q. sa ait. a. scut & a. contra

Gentes cap. o. ratione l. dca. cap. 63 ratione 3. probat,

Animam non esse corpus uia omne eorpus est divisibile. pariter p. p. q. 3. art. a. dc primo eontra Gentes probat, Deum non esse corpus, quia non est potentia divis bilis. Nec est verum, quod s. Th. q. ar. de velit. art. q. ad s. ex eo neget, virtutem, quae est in Sacramentis ad eausanis

dam gratiam posse diei proprid corpoream, quia sit indivi.

sibilis , de extensonis expers . Non inquam est verum. Viso namque illo responso, inveni , quod nullatenus ad hoe recurrit. 'Nihilominus glossema videri apud Cavinum potest.

Λdde, quod in sententia advers corpus distinguitur aspiti tu , non per divisb litatem, sed per impenetrabilitatem. De quo Lerma hic a. de Anima q. 3. pag. 4s. Et quidem posse extare eorporeum aliquod indivisibile constat iopuncto. I. Arg. 4. ad idem. Quod habet partes est di .isblle;

sed Animae animalium perfectorum habent partes: ergo dce. Prob. min. Dum per nutritionem animal acquirit novam materiae partem, tune ex hae nova patie educit ut novasormae parsi ergo dcc. Prob. ant. Ma etialis sorma educi. t ut ex materia, qu1m informat; sed si dum per nutriticinem nova acquiritur materiae pars non educeretur nova sormae pars, sorma non educeretur ex illa parte, quam in soro

Cons. Quandoquidem Deos sequeretur, eundem indivi. sibilem esseAum pendete a dupli ei causa, una ad aequata, ct altera madaequatae ergo dicendum est, habete partes. Prob ant. Eadem indivisbilis forma dependeret ab illa materia totali, aqua primo fuit edueta, ct rursus dependeret ab omnibus illis, quae recenter per nutritionem aequirunt ut, ad quas insor mandas de novo extenditur. Imo sequeretur, idem producere seipsum. Etenim forma Equi ad hoc, ut insor mei novam illam partem , debet eti illa eduei; non ab alio autem educente nisi ab Λnima educeretur: Igitur nee hoe dieatur, latendum est, unam partem educere aliam, proindeque partes habere.

Resp. nego min. Λd prob. in primis dico, si quid probat ,

probare non solam animam esse divisibilem, veram etiam plures in animali adesse partiales ani mas. Quod nee Scoti. sta piaetendit, ut eae dictis ait. 3. habes. Praeterea nego ant. Ad ptob. t ultra responsa alia o dist. mai. edueitur ex mare ria, quam in imat, inspecta materia secundom se, & pu-rd materialiter, nego, inspecta materia scirmaliter ut stat sub tali, vel tali dispostione, eoncedo mai. & distinctamin. nego eonseq. Ut namque diximus a. Phyl.q in Praeloquio nuan it r. materiae partes, quae temporis lapsu acquiruntur in vivente per nutritionem eontinuantur eum primtibus partibus sub iisdem dispostionibus, sub eadem forma; Idciteo materia est semper eadem sordialiter. Inde sit ,

X a quod

177쪽

165 De Anima

ηubd forma dieitur educta etiam ex illa etiam, quae de novo aequiritur; quae licet materialiter non adsuerit, ehmsuli educta forma ex tota materiai tamen aderat sotmaliter, quia formaliter est idem cum illa, quae sust et natu. ratem calorem deperdita, dc eum tota illa, quae modo adest. Stetit etiam in hac quaest .art. I sub M am. 9, . explieul. mut quom ado Christi Corpus vivum, de mortuum est idem sormaliter in ratione termini conversonis , de conseera. ticinis, ubi iti nonnulla ad hoc exempla dedimus . Forma autem educitur eκ materia, non secundym se considerata,

sed formaliter inspecta ut stat sob tali dispostlone, quanti.

tate, flce. Hi ne Ad Coos. Rela vel quod sunt plures causae In esse entis, non veto formaliter. 8c in esse causae materialis talis sol. rex. vel saltem se habent per modum unius. Nee sequitur, sermam educere seipsam . Non, inquam, nuta non edueitur de novo ex ista, sed ex is a formaliter in. specta d eitur educta , quando fuit primΛ educta. a. Arg s. Si anima animalium persectorum soletinis ἡλs bilis, etiam operationes indivisibiles solent; sed istae sunt divisibiles: ergo Sc. Maj. ex eo certa fit, qDod operari sequitur ad esse; Et min. ex eo, quod huiuscemodi operationes sunt accidentia materialia .

Cons. Fieri est via ad esse; sed seri Animae animalisit iam imperfecti est divisibile, elim si accidens mateliale: ergo& ipsa divisibilis est. Resp. primiter ad hoc, ut ejus operationes sint sorma- litet di visibiles satis esse, quM ipsa si virtualiter diuisi. bilis. Praeterea nego mai. Λd prob. dieatur, quω operari sequitur ad esse totius eompositi, idcisco sat esse, quod

istud divis bile st. Ad Cons primodom Resp. quod seri lic/t si divisibi

te entitative, de materialiter, non tamen sormaliter ut feti, elim generatio, ceu instantanea mutatio sat in instanti indivis bili. Platerea dicatur, quod sequitur ad esse

tot sus de in illo recipitur. Dic s. Formae vitalitatem colligimus eκ operationibus vitalibu , dc ubi non est motus vitalis insertur, non esse seruom vit lem 1 er pariter formae indivis bilitat ex operationum debet indivisibilitate deduel. Resp. da O ant. nega conseq. & paritatem . Dispalitas est , quia non aliunde possumus venire in eoanitionem vitae , nisi ex riperationibus vitalibus. Caeterum aliunde forismae indivisibilitatem deprehendimus absque eonfugio ad operationes; nimirum dignoseimus ex moti vis g. a. pr

Inst. Eveo, quod Animae rationalis operationes Indi visibiles sint infertur, rationalem Animam indivisibilem esse e ergo pariter ex eo, quod operationes Animae anima. lis etiam pei secti di vis biles sint . inferri optimd poterit , ct earum Animam divisibilem esse . Resp. nego eonseq. de paritatem. Discrimen est de se conspicuum, quia conspicuum est, nunquam posse ope rationes in persectione suum excedere principium . At potest principium , ceu substantia operationes excedere

suas.

a 3. Arg. s. ad idem . Ideo persectorum animalium antismae sunt indi visibiles, quia in partibus divisis suas nequeunt operationes exereere; sed compertum est, eas in illis de cisi seuereuisse: ergo dce. Prob min. Tum exemplo sex Mar. tyrum Tolosatum ex ordine nostro, qui caput proprium abscissum ad proprium detulere eoenobium : scut de D. Dionysius abscissum eaput ad plura detulit millicitia. Item compertum non semel est. caput Hominis abscissum plures erumpete in saltus imo interdum compertum est, verba proferre. Fertur etiam persaepe a Iunioribus ex Arist. Αiietem deambulasse abscissis cerviee; &de pullis, Gallinis . te. Quibus omnibus addi potest 4 id quod narrat Alia bellus Laetati suo in opere, cui titulus est MoriBI, ee uiso βι tu re te gu/νre ita lice edito festa molito pag. tia. sub finem de Comite Ludovim Milandulanti, cujus eorpus avulso eapite vi glandis instrumenti bellici , gesta. uit Equus aliquo temporis tractu dc prci tune ejus compusis movebat , protendens brachia quas pugnare velle videtetur imo quasi reipsa pugnaret.

Cons. Videmus, quod si pars aliqua recisa festio/ teu.niatur vivit sicut antear ergo fgnum est , aliquid animae in ea remanssse clim a ptivatione ad habitum non de.

tur naturaliter regressus.

Resp. ad arg. id , quod de martyribus , de Dionysio obiicitur, suisse miraculoia Disina vJrtute iactum, qua

eorpora illa agebantur, non vero virtute animae moventis

secus& rationalis anima divisibilis solet. Ad id, quod diei tui de Hominis evite reciso saltante, de interdum loquente, primitos di eo, quod qui prostea. tur, rationalem Animam esse divis bilem est nemo. Unde hoe nobis poti sis favet ad suadendum, quod, neque in aliorum Animalium partibus, in quibus separatis aliquiseernitur motus, re vera non adiit anima . Raeterea id eve

ni re dieci, quia spititus vitales, nimirum subtiliores sanis guinis partes ibi in magna eopia incius, mortis tempore dum soria erumpunt causabant talas motus, & aliquas jam immediatὰ inchoatas voces articulant. Idem dieci de aliis addi.ctis, vel adducibilibus exemplis, praesertim de Mi. randulano, in quo se spiritus agebantur vitales. In nonnullis etiam fortasse miraculose, aut Daemonum

virtute evenit.

Ad Cons. Resp. nego conseq. Εκ hoc namque non se. luitur. suisse viventem, sed remanere in illa parte dispo. itiones aliquas, per quas sit proximὰ apta ut vivificetur; sicque reunita conglutinatur, atque successive viviscatur; seeos etiam rationalis Anima divis bilis solet, cum vel in

homirne id nonnunquam eveniat. Et inuatur. Ei enim suis partem aliquam alterius animalis comedat; haec p . eaquam est in comedentis substantiam cotiversa vivit vi.

ta istius: I tamen non sequitur, quod prios ea in parte

sueti anima. vel pars animae comedent i s. Ita quocue Ece.

Ad id vero, quod subditnr a ρνιυatione ad sobdiam

non dari natural reν regressum etiam brevem pQ mo. rulam, imo de instans dico, esse intelligendum de privatione totali in toto composto. I . Arg. 7. eontra a. p. Exissentia animalium etiam ire. persectotum est indivisibilis: ergo de eorum Anima. Cor. sequentia est exa ta, quia existentia sequitur ad essentiam ratione sermae. Λnt autem prob quoniam Thomisticis hΣ. tendo principiis . nullibi dantur existentiae partiales, ut vel nos diximus r. Phys. q. s. in fine&q.ε. in fine. Respondeo, quod nimium probat . Probat namque vel inanimatorum tormam esse indivis bilem . Praeterea dist. ant est indivisibilis formaliter, transeat, virtualiter etiam Destri ant. de conseo. Quemadmodum namque scripsimia

4. Physq a. art. a. s 3. num . . ad a. instans e Ile viritia iter

divisibile , ct ε. Phys punctum esse virtualiter divisibile tediminati τὰ duntaxat; ita idem de existentia dicas, nimirum esse divisibilem virtualiter terminati vetantum . Dixi transeas , quia poterat absoluid negati; de ad prob. dato ant negari eon seq. quia aliud est dicere, quod sint impossibile, existentiae partiales, de aliud est dicite, quod existentia si in diuisibilis. Primum saeit sensum , quod non sint ponsibiles plures existentiae inter se divisae, de discontinuatae, licet sibi contiguas terminantes diversas partes . Seeun. dum τero reddit sensum . impossibile esse , quod eadem euistentia dividatur in plures partes, quae sane valde diversa sunt: se ut vel nos dicimus, in animali etiam i m. pe secto esse impossibiles plutes animas partiales realitet districtas ; de tamen eensemus , eius Animam divisibi.

lem esse.

is. Λrg. postremo ad idem. Et iam imperfecti anima. li, anima est modo indivisibili tota in toto , de tota iaqualibet parte : ergo indivisibilis est. Prob. ant perati se- qu tur ad esse, sed operari animalis etiam immisecti ita indivis bili modo attingit rabiectum aliquod, ut smul at.

tingat totum obiectum, de quamlibet objecti partem : et. go Ece. Prob min. Serpens namque unico visonas actu potest videre totum alium serpentem , omnesque simul partes eius: ergo die. Cons. ptimo. Si pars Animae existens in cauda serpen. iis esset alia a parte existente in capite non deberet ex noe periculo caudam pira capitis tutamine ; sed ita certum est euenite: ergo die. Prob maj. Si exponere se debetet, utique quia est sibi coniuncta ; sed quod curat de aliquo, quia est shi conjunctum , multo magis de seipso cu

Secund6. Si animalium imperfectorum Anima dimisbilis foret, sequeretur, quod qualibet in corporis parte esset distincta partialiter Anima ; sed id possibile non est : ergo dic. Prob. min. Distinctae Animae disiecta postulant organa, eo quod Anima est actus eoiporis physet organici ;sed non in qualibet parte animalis etiam imperfecti iuni distincta realiter organa : ergo&c. Tettio

178쪽

Liber Secundus. I 67

Tert Io . Forma div Isbilis respleti eodem modo totum di partes, ut habet S. Th. p. P. q. s. art. 8. Sed Λnima animalis etiam imperfecti non eodem respicit modo totum, di paries ; quia in toto sunt plura, quam in partibus orga

Resp. ad arg. nego ant. Adprob. dist. maj. operari subisjective inspectum, concedo, purὰ terminaliph inspectum , Dego maj. dedis . min. indivis bili modo indi .isibilitate ter minativa, concedo, subiectiva. nego min. de conseq Quilibet namque animalia imperfecti actus, imo etiam petiecti, ut diti imus ad s. est divis bilis subiecti vh, eeu acet. dens materiale, litat si indivistilia terminat iud , quate. nus modo indivisibili terminat ut ad objectum. Λdde, quod attingere objectum indivis bili modo non est ex natura ipsus operationis animalis imperfecti, sed est eo, quod indivisi. hili modo repraesentatur per speeiem . Ad a. Cons. nego sequelam mai Αd ptob. dist. mai. e praeci quia est illi eonjuncta, nego, quia est coniune aut principallor pars Et prima, concedo maj. dedistincta

et min. nego e seq. Quemadmodum namque miles periculo

a se omnit in Dueis praesidium, quia iste eli potior exeret tusparsi se optime brachium 8ce.

Ad a . mst. maj. in qualibet parte idonea retinere vitam,r concedo, secos, nego maj.&distincta min. neso conseq. Non enim corporis pars quaelibet est rapax, ut ieiuncta vi ae tam retineat, sed illae duntaxat, quae habent partes diveris

a Grationis. v G. s solus sanguis separetur, vel sola ea, ro, vel sola ossa dee. haud aptae sunt vita gaudendi, adeo.i que M. Anima ἰ hene vero eauda, in qua sunt partes di. ii versae rationia, nimirum eam, & sanguis smul. Ad s. dist. mai. forma divisbilis in partes eiusdem ratio. 2 nis, ei cedo, diversae rationis . subdiss. eodem modo ,

di nonnihil diverso, concedo, eodem omnino modo, ne , gomaj. de distincta min. nego e seq. Noveris ex CMet.

si tibi supia, di Bannm ibidem . quod triplex extat s tmai rum genus. Aliae sunt, quae indifferenter respiciunt totum . de partes, ut forma ligni , aquae &e. cuius operationes ., qualibet in parte eodem salvantur modo, dummodo para ri ci praetereat suae parvitatis terminum. Aliae dissetentet smpliciter, ita quod solo in toto, nulla vero in parte esse queat, uti est Anima nostra, persectorumque animalium Anima. Aliae inter istas mediae sunt, quae medio modo se habent, nimirum partim disserenter. ec partim indisserenister. idest partim eodem, partim diverso modo respiciunt totum, de partes. Tales sunt animalium impetistiorum Animae. Istae namque respiciunt aliqualiter indifferenter ,

quatenus eon silere queunt in eapite , dc cauda. Et aliqualiter differentet, quatenus nequeunt qualibet in parte saluari., Ex quo inseras, huiuscemodi sormas non esse divisibiles

in infinitum, ut sunt formae homogeneae

ARTICULUS SEPTIMUS

. I.

i. A Llis sub terminis proponi dubium consuevit, nimi.

suli ilis tamen aliter exposui, quoniam apud nonnullos haud dubium est, ea cuncta, quae inu animati corpus sunt par. res ab Anima informati : Untiquae informantor ab illa , ex eo informati probatur, quia sunt actu partes : de quae

non insormantur, ex eo non informari evincitur, quia actu partes non sunt : ae proinde re vera apud istos agitatur , quaenam dicendae verae partes veniant . Verum est ta.

men , quod Zc apud nonnullos lis etiam est, num etiam mnia, quae sunt actu partes insormentur ab Anima . Pro quo Ut certa ab incertis seiungantur, suppono primo, partes principaliores viventis, uti sunt Caput, Cor, Hepar, dcci informati ah Λnima. Quod autem in dubium vertitur est de sanguine , caeterisque quatuor humoribus, necnon aliis minas prinei palibus partibus, quales sunt capilli, ungues, dentes, lae, semen, dce. scut in Brutis pili , eornua, plumae, squammae, St. Meundo. In Homine, qui est merae mas extate quatuor humores, eonespondentes quatuor Universi elementis. Primus humor est sanguis, qui est humor quidam calidus. &humidus, de duleis eorrespondens aeri, euius pars densor, &obseuriora corde procidit in venas . pars vera nitidior, majorique spiritu pollens immittitur in arterias . quae venae dieuntur vitales. Seeundus est Bilis, quae est humor quidam ea lidus, secus, de amarus eorrespondens igni, ac sanguinem supernatans veluti spuma, immittitur inque ad .essicam talis. Tertios est Pituita, quae est humor quidam frigidus, & humidus, albus, ct insipidus eorreis spondens aquae, immittiturque In ventriculum. Quartus est Melancolia , quae est humor quidam densus, stigidus .& seeos, ater, & acerbus, immittiturque in lienem . si

quis vero totius animalis structuram deseriptam optat, legat nostrum G udin tomunculo 3. quatia Philosophiae parte in appendice posta post quaestionem 3. Itaque de his omnibus dubium emergit, quos tamen, quia omnes singillatim nominare, valde prolixum solet, idcirco principaliotem duntaxat, nimirum sanguinem in discursu habebimus , in- relligendo idem reliquis de humoribus, non modo animalium, versim etiam plantarum ; nec non animalium quorundam, in quibus praefati non adsunt humores , sed aliteis eorrespondentes, ut medullae, de huiusmodi. Λst heminem lateat doctrina caietani p. p. q. 34. superari. a. cui concordat Sylveser eum aliis non paucis, adnotantis, quod duplex distinguitur sanguis . Unus est naturalis, qui unus est quatuor ex humoribus, estque sanguis proprid dictus. Alius nutrimentalis, qui est humor quidam duntaxat inchoatus, & impet sectus, nee promid sangui

nis rationem obtinet. sed quandam tantummodo in colores militudinem praeseseet. Quae sanguinis distinctio , quamquam fetitia censeatur, veleenseti fingatur P P. Mailrio,

uarerici,& Ua Metio;tamen ex eo fit palam quod natura lis residet in venis, at alius extra venas versatur , & habeatur ex D. Th. quod l. s. art. s. Dieitur autem iste nutrimentalis, non quia ex eo nutrian

tuream, ossa, dee. Sed quia si immediate ex alimento , de nutrimento. Ad disserentiam sanguinis naturalis, qui stim mediatd ex sanguine nutrimentali. Siquidem sanguis , qui est unus ex quatuor humoribus, qui sunt per nutriti nem i quae, eeu substantialis transmutatio perseelam exigit concoctionem , quam non habet sanguis ille modied decoctus, estque potisis humor sanguine usa est melisis deseea.

tus ; quia natura, eum non statim pereurtat de extremo ad extremum, gradatim habet concoquere .

Quicquid tamen de hoe si, in hypothes, quod extet

sanguis iste aeutrimentalis, eitra dubium est, minime esse de naturae integritate, elim gloriossin corporibus natura humana integerrima sit sutura sne illo, proindeque exploratum est, ab anima non informari. a. Prima sententia retur, sanguinem non Informari ab

Anima, sed insormari ab alia forma non vitali, quam vo citat formam sanguinis. Ab ista sum D Bonaventura , Richardus , Scotus , Conimbricenset , Suato, Vasqueet . Ruvius, Maurus, aliique cum Durando, ae Galeno, de ex Thomistis Utatur Capreolus, ct Paludanias. Secunda autumat, informari ab Anima. Hane tuentur universi Thom istae demptis relatis. Thomistia subscribunt Arriaga, O viedus, Lineaeus, Hurtadus, ZE alii. Quo ad alia partes sententia isti eommunis est, dentes . capillos, ct ungues insor mari ab anima, licdilis aliqua sede rapillis, & tinguibus, de quibus inscias eunt non pauci antiqui relati ab Arad, quos nonnulli sequuntur recentiores

praecipui Maurug.

Quo ad semen , & lae abnuunt informati ab Animaeommunios Thom istae, ut Serra p. p. q s. super art g. Complut. hie, ct alii. Ronnunt vero Io: de S. Th. in lib de Genet. & Corrup& tarma hie.

I. II PRIMΛ CONCLUSIO.

ιnformarus Anima torsus , saltem quo au

3. Irum est, quot, quantisque authoritatibus sulcia. IVI tur. Et primiter habetur elata aut horitas Aristo telis qui 3. de historia animalium cap. s. palpat, inquit, inIra venar sanguis an malium , Utiqvie fimuI undiqua moverae, solusque omnium hamaram sparsas peν lorum

corpus

179쪽

rrepas animatium est. Ee quamd u mira semaiuν sanis au s unus animaιαν , ω δεν ver . Ubi non totum in ulti mis verbis per illam dictionem animis tiν s quam Maurus

dieit ma idem latin/ ab interprete expostam & in sensu graeeo Aristoteli, eme dicti mem, quae latin f sgniscat s

sed toto in discursu, eunctisque verbis illis. Plaeterea a inhoritates S. Th. eomplures, de quibus vide. ti alii possunt scriptoles, & novissim d Guerinois. Perpeia tuus namque est in asseverando. quod Sanguis est de huma. nae naturae integritate , & proinde sui me a verbo assumptum

In hrae conspirant etiam Summi ponti seea, &Concilia. Quand quidem in primis Casus Papa in dehortatoria ad

Fh sieem, uhi eos damnando, qui negabam. Vethum veras assiimpsisse naturae humanae partes: si Chrsus, subdit veν ι natu νae hia manae partes non assumst ι, qtia sis nev n/ νὸdempti fumur ρ similiter Innoe ill . in evita vagantide eelebratione Miliarum docet , ideo ex Christi latere aquam fluxisse, re Sanguinem, ut ostenderet eme ev qua . toot humotibus elim positum . Item Conelium Tridenti num sessi r 3. cap. I. docet, Sanguinem eme sub panis spe. eiebus eκ vi illius connexionis, qua partes eorporis inuleem copulantur. Ex quibus omnibus . Plob r. Sanguis est pars actualis ad naturae animalis periectionem, integritatemque pertinens, sed paties eunctae actitates, ad naturae viventis integritatem attinentes informant ut ab Anima: ergo Sanguis informatur ab Anima . Maj. s ultraquam quod ejus oppositum contradicens praealtatis omnibus aut horitatibus temerarium videtur, ne dicam haereticu mi suadet ut . Quae non sunt de integritate humanae naturae non eam petunt Homini semper , & in omni statu, Div. G lae, sine qua resurgent sceminae; Aesemen sine quo omnes resurgemus, nee non sine Sanguine nutrimentali; Sanguis autem Homini eompelli pro omnis a tu, nimirum eo tri pro satu eorruptionis, tum pro statu resurrectionis, dc gloriae. Min quoque eonstans videtur, non solum quia ait. 4. ostensum est, non adesse sormas partiales, versim quia totum consatur, & integratur ex partibus a sed totum informatur ab Anima: ergra es partes actua. lex attinentes ad illius naturam. Quemadmodum namque totum absolut/ eonfiat ex partibus absol ut/, se tale totum,

nimirum animatum ex partibus animatis.

Respondent obversarii, Sanguinem equidem eme viventia partem, sed tamen duntaxat seeondariam . Non autem omnes partes informantur ab Anima , sed tantummodo partes primariae. Sed Contra. Partes actuales primariae informantur primario

ab Animat ergo pariter partes secundariae informantur salatem secundari Sab Anima Cons. orii ctum Deundarium scientiae attingitur saltem de seeundat iri a seientiae ergo a pari partes seeundariae in formantur seeundatio ab Anima. Neque dixeris. ideo objectum secundarium scientiae aristingi saltem secundario ab illa, quia alia non est scientia , a qua attingatur. Ne, inquam, id dixeris, Tum quia ait 3.& . probatum est. nee in v lvente aliam adesse formam praeter Animam. Tum quia si alia non datur scientia, , qua eius seeundarium attingatur objectum t ergo pariter nec praeter Animam alia extabit forma, a qua secundatia parseorporis animati informetur.

3. Prob. xa post. Sanguis ab intrinseeo v Italiter se mδε-vetr ergo informatut ab Λnima. Consequentia est exacta

ex dictis q. I. art. a. ant. prob. Sanguis nutritur, augetur, servet, totum circumcursat corpus, ascendendo, & de .seendbndo; sed isti sunt motus vitales: ergo &e. Prob. min. Nis solent motus vitales, competerent illi etiam extra eorpus , V. G. contento in vase ; quod tamen minim/contingit , nisi miraculosὰ , ut de D. Ianuarii Sanguine Neapoliasservato serturr ergo&c 6. Prob. t. paritate, quam habet S. Th. in . sint dist. . art. a. ad 3. ubi samores, inquit, in Homine se ha-jor fietis etimenta in UniteUo. Ex quo se . Quemadmodum se habent elementa in Universo, ita quatuor humores in Homine; sed elementa omnia stant sub sorma, di ordine uni versi ergo de quatuor humores sub Anima. Mai. ex eo innoteseli, quod Homo est Mundus parvus . Dilucidatur hoe . Elementa in universo duplicem habi. tudinem habent , alteram partis actualis, quatenus sunt partes actu totum integrantes univosum: alteram partis possibilis, quatenus transmutari nobiliores ad formas, niis

Anima

sti eum mixtorum pomunt. Ita humores in ahi mali dapti.

cem sortiuntur habitudinem. Λlteram partis actualis: sunto reque partes actu integrantes corpus animatum. Alte. ram partis potent talis, inquantum sunt in potentia, ut ad nobiliorem trantadigant partis rationem, nobilius sermam

totius participando. Ex illis squidem, &praecipu/exsan.

guinest caro, os, nervus, aliaeque potiores partes. Cum hae tamen dissetentia , quod elem emta evadendo mixta substantialiter transmutantur, novamque formam amni. runt. non sc vero humores, qui evadunt partes nobiliores

perfectiorem duntaxat aequirendo dis sitionem, ut di,i. musari. I ad a. ob idque paritas non cultit qu4 ad omnia . Sed de hoe iterum β. sequenti g. in s ne num. I.

Rati cinati alia Theologica videri apud Compl. Let. mani, Cavinum, & Λrna potest.

β. III.

oppugnantium auumeata sisti ηραν.

, Α Rg r Quod est in potentia ad informati ab Animnon est actu ab ea informatum, seclis esset in D. tentia simul dc in actu; sed sanguis est in potentia, ut te. formetur ab Anima: ergo&e. Prob min. Quod est in m. tentia, ut fiat pars animata, est in potentia, ut informetur ab Amma; sed Sanguis est in potentia , ut sat partes asti.

restae , nimirum os, nervus, caro, Ace. ergo die.

Resp. nego min. Ad prob. dist. ma i eo modo, quo es inpotentia, ut sat pars animata, eoncedo, stelis, ne mal&distinguo min. est in potentia, ut sat pars animata ani matione gradus senstivi, concedo, gradus vegetati si, B go min. &eonseq. vel dist. consequens. sanguis informa itii ab Λnima seeundum gradum durita vat vegetati venesim non sentiat. Est autem in potentia, ut informetus seeundom gradum sensitivum , seeundom quem inlataean tu e caro, ossa &e.

Qua ex re spro cuiusdam obiectionis soluti eo insito, qu/d sanguis naturalis non est purum alimentum, sed Malimentum aliarum partium magis principalium , es te simul para, litat minus prinei palis.

Contrat. Si Sanguis seret animatus, esset informa illseeunddm gradum etiam sensitivumr ergo die. Prob. ars seret animatus, ejus motus essent vitales, proinde et motus ejus etiam circularis per venas sciret vitalis; sed motus eircularis est sentientium proprius, esim ut art. i. dixi mus loeo. motivum sundetur in appetiti vor ergo Ece.

Secundo. Forma quae nequit esse in subjecto se da gradum ultimum, nequit eme in illo essentialiter: ergo si Anima nequit informare Sanguinem laeundum ultimo gradum , nimirum sensti vi nullatenus illud informa rvalet. Prob ant. Etenim gratia, quia nequit esse in lanisseeund sim ultimum gradum speciscum constituendo ipleagradum, nee ullo modo valet esse in illo: ergo&e Resp ad i. nego maj. Λd prob. ex ibidem dictis habes. non omnem motum localem ab int inseco esse propriuasensitivomam, sed motum loralem duntaxat progressivum, qui est ad procuranda vitae necessaria procul posta, qzSanguini minim/ eompetit. Ad a. quae nimis probat, tam probet, nee Anim

rationalem posse informare seeundom pradum sensi. v,nent piaris partes, quas nequit secundom intellectivum in 1. mare) dico, ant. esse verum, quando forma habet praeeisἡ sot maliter caeteros gradus, at non quando habet etiam eminenter, seut forma senstiva habet eminentet vegetari .um. Vel dist .ant. si si subiectum adaequatum, ut eo iaeasu, quo lapis seret gratiae subjectum, concedo, quia tunc nulli ex partibus suum posset ultimum tribuete pradum si si subiectum inadaequatum, ut in ea su nostro, in quo etiam cae terae partes ultra Sanguinem sunt eiusdem Animi subjectum, nego. Vid. art. praegresso I 3 ad i. ara ubi vidi mus, quomodo Anima est tota in qualibet parte, licet r. nseeundim totam sui virtutem qualibet in parte. Contra ex Garcta , primam persequendo oppugnatio nem . ungues, Capi it l, ct Dertes qui informantur ab Ani ma secundum gradum vegetati sum non sunt in potentia, O: informentur fetu lim sensitivum gradum i ergo patiter sanguis, si semel informaretur ab Anima secundem gra' dum vegetativum, non eget in potentia, cte. Resp. nego riseq. & paritatem. Diserimen autem est,

quia ex dentibus & unguibus ceu solidioribus earne , st

aequa

180쪽

dieqoaliter saltem ae ossa solidis; nec ex capillis, seu ex ex.

crementis procreatis sunt partes, quae secunddm vegetati. viam informantur gradum. Ben/vero sunt ex sanguine. 8. Arg. a. Sanguis non est actu pars eorporis: ergo &e. Prob ant. I. Quemadmodum semen est in potentia, ut ex eo fiat scelus, ita sanguis est in potentia, ut ex eo sat caro , die. sed semen quia est se in potentia non est pars eorporis animati : ergo neque die. a. Partes omnes actuales Corporis Christi veniunt per se eae vi eonsecrationis panis ira Eucharistia, scut corpus ipsum , sed sanguis venit duntaxat per eon comitantiam, ut Concilium docet Trid .sesri 3. cap. 3. ergo die. q. s. Th. 3. P. 3I. art. s. ad a. inquit, quod

Sanguis non est actuears, sed in potentia totum. Et ibidem docet, eorpus Christi non fuisse iactum ex earne, vel ossibus B. V. quia huiusmodi sunt actu corporis partes, seque minuta corporis B V. integritas suisset; fuisse tamen stitissimo eius ex sanguine factum, ceu illo, qui non est

actu pars: ergo&c. . Partes omnes actuales animalis sunt Invicem continuatae , seclis animal non esset simplieitet

unum esim unum , ut philos s. Phys tex. 3 s. necesse Iis

esse conιιntiarum, sed sanguis non continuatur cum teli. quis partibus: ergo &e. Μin. habetur eodem ex Arist. 3. de partibus animallum eap. 3. ubi non enim , inquit, sanati s of eontinuus earns , neque eunatus, sed in eoν Ee. ει In menis quas in vasa detinetur. Resp. nego ant. Ad I . proh nego eausalem. Causalis enim

est, quia non est de Integritate, & persectione individui. Ratio autem, quare non sit de individui integritate est , quia intenditur, non propter ipsum Individuum , sed propter bonum speciei. Ad a. Resp. mai. esse vetam de partibus solidis , eo mihi Christi eorpus veniat pet modum cibi; non vero de partibus suidis, em illis, quae veniunt per modum potus. Ad 3. Resp. S. D. vel negare, quod si pars comparativd ad alias prinei patiores, vel negare, quod sit pars principalior. Per quod patet ad id, quod ex eodem subditur .

Non enim viventis integritas minuitur per hoc , quod quie- quam ex partibus minas prineipalibus adimitur: quemadmodum nee minuitur per hoc , quod aliquid sanguinis deperdat . Imo nec caeteris in Matribus minuitur integlitas rhoe, quod earum ex sangui ne scelus formet ut, sed perieti aperitionem; Idcireo Christus esivit utero clauso Vide quo ad hoc ulterilis Salm. 3 p. in tract. de incar. nimirum tract. qui est 3 t. disput. I . q. dub. l. num . .

Λd 4. nego min. Si quamcunque continuationem excludat. Λdprob. dico, Arist. vel negare continuationem ii. Iam adeo persectam, qua solida continuantur, eum facilli md diseontinuetur; Uel denegare eoni nuati nem imis mediatam duntaxat, elim sanguis mediis quibusdam pelliculis eum ossibus, ct earne eontinuetur, & a Medie is s-hrae voeitantur. Quae lie/t non eernantur in omnibus pro .pter sui exiguitatem; tamen Taurorum conspiciuntur in

sanguine, qui eli sanguis erassior. Eapropter sallitur Ma- 1ltius, dicens, nusquam esse ab Anotomis is eompetias . Vel demum , loqui de sanguine nutrimentali. Nee loquitur cum omni rigore, sed minas rigoroti, ed mdicit, contineti in eorde, & invenis sient in vase . Nam

etiam medullae continentur intra cisa, & tamen non est ita r orosa continentia. Sand de Arist. mente e stat ex

dictis num 3. Dices. Solidum, & liquidum nequeunt eontinuari; sed sanguis est liquidust ergo &e. Prob. maj. Nequit idem inis divisibile punctum a mei, nee etiam mediath, sulditate, ecsoliditate, eeu qualitatibus eontrariis: ergo Ece. Resp. nego mai. cujus salsitas nitet in lacte euius non nunquam pars una coagulata continuatur eum liquida. Λdptob. dis .ant. nequit smul assiet &e. per se, concedo. per accidens, negri ant. & conseq. Punctum squidem per se me soliditate, nee fluiditate, sicut nec alia ulla assicitur qualitate, sed duntaxat per accidens, sive per aliud, nimirum latione partium. Minime autem repugnat, idem a mei per accidens duabus qualitatibus contrariis , seut 4. Phys di-2imus, quod idem litat perse nequeat eontrariis motibus eieri; ben d tamen per accidens ad motum alterius, puta

Navis.

o. Λrs. 3. Sanguis s ab Anima informaretur, eandem habetet substantialem formam, quam eaeterae obtinent partes, nimirum ossa, carnes, & nervi, eo m omnia per nos eadem informentur Λnima, litat secundum diversum gradum, sed non habet eandem substantialem formam: erisIM mersa NIL Tom. III.

go&e. Prob. min. Subminilva mutatio est privatione sub statitialis alicuius Armae ad talem substantialem sor mam , sed nutritio, qua ex sanguine si eato, est mutatio substan tialis, licet duntavat partialis qua ratione dicitur aue ratio, ad differentiam mutationis subitantialis totalis, quae generatio dieitui; ergo sanguis est privatus forma substantiali, quam habet earo, adeoque&e. Resp. nego min. Ad pto, cui maxime fidunt Gareia, de

Mastrius primod sim insto. Etenim quemadmadum per nu. tritionem ex sanguine fit caro, ita ex carne fiunt ossa, nervi, ece. sed hoe non obstante insciatur nemo, earnem in. sermari eadem, qua ossa & nervi informantur anima: erisgo pariter litat, Ece.

In forma autem dist. mai. mutatio substantialis sermalltet talis, coneedo, consumati v d duntaxat talis, nego mai.& distinguo min est mutatio substantialis consumative , concedo sor maliter, nego min. 3c eon seq. Sanguinis itaque mutatio in earnem est consumatio nutritionis, & mutationis substantialis inchoatae ev cibo, qui primo transmutatur in sanguinem; & tum sit transitus de priuatione ad sormam. Quae mutatio tandem perscitur, re completur in carnes; non quidem novam acquirendo formam substantialem , sed novum aequitendo informationis substantialis modum, ita ut si prius secundam vegetativum informabatur gradum, postea sub sensitivo informetur. Diees ex Mastrio. Ergo s non est mutatio substantialis sol maliter, erit sermaliter accidentalis mutatio. Quod tamen salsum esse ne dubita. Resp. quod formaliter non est mutatio, adeoque nee subinstantialis, nee accidentalis mutatio est, sed est eonsuma-ilo substantialis mutationis, licEt secum asserat mutati nem aliquam etiam accidentalem, nimirum de fluido, &liquido ad solidum, de rubeo colore ad alios eolores. Io. Λig. . Quod est insormatum ab Λnima est substantialiter diversum abeo, quod non est ab Anima animatum; sed sanguis naturalis non est substantialiter, seu essentialiter diuersus nutrimentali, qui per nos non informatur ab Anima: ergo Ece. Prob. min. Quae differunt secundoni peris sectum & imperfectum non sunt essentialiter diversa, sed sanguis naturalis differt a nutrimentali duntaxat penes perinsectum. & imperfectum: ergo &e. Maj. est conspicua in viro, & puero, in mare, I scemina. Resp. nego min. Ad prob. dist. mai quae disserunt secun- dom persectum, & impersectum persectione accidentali , concedo, persectione essentiali, nego mai.&distincta min. nem cons . Namque unus Angelos disseti ab alio, quia est illo persectior, & tamen essentialitet ab illo dissere re se de pluribus aliis . Naturalis autem sanguis, & nutrimen. alis disserunt seeundum persectum, & impersectum peris

sectione essentiali, quia nutrimentalis veram sanguinis ensentiam non obtinet, nec est verὲ sanguis, sed duntaxat apinparenter, & quoad aliqua aeeldentia. At puer, & Uir , Mas & Fcemina differunt persectione tantum accidentali, quia omnes vera gaudent hominis essentia, quae est animal rationale. Dices. Nut timentalis differt naturali, quia Iste magis . ille minos est deeoctus, sed magis, & mlnsis de eo

tum non differunt speeie essentiali t ergo&e. min. enitescit in musto, & vino. Resp. dist. mai. maioritate ut octo idest in summo, eon. cedo, leclis, nego mal. & dist incta min. nego e seq. Etiam

namque lignum calefactum, & lignum eombustum disse tunt quia istud magis, illud minus est ealefactum ; & tamen essentialiter disserunt, quia secundum, eeu ut octo capiesactum, est ignis. Nee vinum est decoctum ut octo, se-eda iactum esset acetum. Quod autem sanguis nutrimen in talis non si vere sanguis, deprehenditur , tum ex eo, quod vitae operationes non habet, nimirum set vere in venis ,

cum extra illas degat, inter carnem, di pellem; Tum quia

non remanet in res gentibus .

Inst. Sanguis naturalis, & nutrimentalis invicem conia tinuantur, ut palam est, comὰ vena emittitur: ergo non sunt essentialiter divers. Cons. Sanguis, qui est in vena dissecta continuatur eum illo, qui effunditur, sed iste non informatur ab anima: ergo nee ille. Resp. nego ant. Tum siquidem permiscentur. Quemadmodum si aqua vino infundatur permiscentur, di videntur continuari , quamquam re vera minime continuenis

SEARCH

MENU NAVIGATION