장음표시 사용
51쪽
Uamquam generabile, & eorruptibile ena pro objecto sortiantur libri isti, haud tamen scientiae conditionem amittunt, quae de invariabilibus, adeoque indefectibilibus duntaxat esse patitur, ut cons uimus in Logita Syntag. 3. q. I. art. a. s. a. S it
rum g. I. ad ult. arg sed veram scientiae obtinent rationem ; quoniam de generabili, & eorruptibili agunt, non in individuo, quo pacto mutationi est obnoxium , sed vel tota sui in universalitate, vel in genere, vel in specie saltem, quo pacto omnis, saltem exercitae, mu. tationis est expers, edm mineiplum invariabile moesos sit
ν is es eoννυ tib Ie . sunt itaque vera Philosophiae para . De objecto videri potest tarma hie. Tractatum istum Aristotelis Methodo docibus e seiam Iibtis, quorum in primo sermo erit de Generabili, & Cor.
toptibili ut se, necnon de iis, ouae generationem, corruptionemque ut se uel praeire, vel comitati habent, ut puta aberatione, nutritione, augmentatione. &e. In secundo
de Generatione . di Corruptione in specie, nimirum de elementis, & mixtis.
Octo per quaestiones hunc ab Oham librum.
GEnerationem, & Corruptionem substantIrim dati
cunctos adversus fit mistas ostendi I. PhIs q. r. art. unico g r. consul. s.
Bitariam eons derari Generatio potest. Uno modo ut pactio est; alio modo ut mutatio est, quo solum pacto saltem magis prineipaliter a Philosophis consideratur , cum Philosos iae objectum si ens mobile. Itaquo ut mutatio est desnitur a philos a. Phys tex. ra.& i. de Gener. eap. s. quod sit mur I o de non ens ad ens, vel quod est mutar o d subsanr a n parentia ad substantiam in actu . Ex quibus desnitionibus desniri luculenticia consueuit, quod si aνansas de non esse ad esse. Intellige de non esse tale duntaxat ad esse tale; neutiquam vero de non esse smpliciter di absoluid , ut etiam loco citato ex x. Phys ad s. objectionem dixi, ut distinguatur a creatio ne . quae chm fiat ex nihilo, est transitus de noti esse abs lute di simplicitet. Uld. ibi, ubi etiam habes, quomodo genetatio substantiae differat a Generatione accidentis. Cor ruptio autem opposito definitur modo, nimirum isanotisae esse od non esse, intellige ad non esse pissa , ut ab anni.
ad Haehias iuspositiones. g. I. a. π Um vestigamus, an si actio dist Incta, iam depre-
I hendis . quod non loquimur de Generatione ut mutatio est, dennita supra, quod sit tνa ius de nan esse ad s. estque ipsum mutatum esse, quod est terminus peis nerativae actionis. Loquimur itaque de generatione ut actio est, secundum quam aereptionem desniti se eum Guellis is potesti es actio ilia, ea a generans uovam fab .ur istim formam n mater a viti mὸ disposis is esse ent εν introdueit. De qua infra q. a. art. 4. g. 3. ad a. arg. dice
Λαhorum tria pereensentur placita etiam inter Thoralis stas. Primum est , quod duae stit actiones traliter distinctae , Ita quod ultra actionem terminatam ad praecedentes disposi lones, alia extet actio genetativa eompositi substantialis. Sie placet Scotistis, Rubio, Hurtado, & aliis, quos intereti Nostris Io 1 S. Th. Martiora de Prado. Biuno , Carino, & alteri in m. s. eximio. Seeundum est, quod eadem actio, quae toto antecedent tempore materiam praeparavit ad formae substantialis intim ductionem, ultimo in instanti . temporis huius terminativo effective praefatam introducat formam , ita ut eadem actioseeundom diversa munera dieatur alterati , & generatio, nimirum ut ad praecedentes terminatui dispositiones dieatur alteratio; ut veto ultimate terminatur ad formam sobstan. tialem constitutivam compositi geniti dieatur generatio .
Sie libet Compl. Mailath, Gabrieli a S. vino G dino, Guerinois post Caiet. de Sotiam. Tettium est sngularitet Philippi a s S. Trinit. qui concl-liare exteros studet, supponendo alias opinionem a nobis
explosam 3. Phys. q. a.art. unico g. a. num. 4. ac diuendta , uod inio agens est dispostiva, & generatio. U. G. ea-em actio ignis prios est calefactiva ligni, & postmodum introdueit formam ignis in materiam pilos dispositam pereatorem : Iosuendo vero de actione acta, quae recipitur in passo, vel enectu, diversa est actio alterativa a generativa, ceu dixerium habens subiectum, nimirum eompositum coris ruptum alteratio, compositum vero gentium generatio .
CONCLUSIO.G unaria non est ab atireari e disiacta reantis actu. a. A Fferri non pauca D. Thomae eonsueverunt testimo. Dia 4 in quibus dieit, quod generatio est terminus alterationis. ob idque elim ad actionem non detur actio, iam generatio non erit, nisi terminus, idea eonsumatio actio
52쪽
De Generatione Liber Primus'. I
actionis alterat ivae . Veram quia Λdversarii interpre. tantur, quod S. Th. loquatur de termino dispost lue, non verti esses lu/: Idcirco Unicd, quod S. D. habet r. Metaphys adducemus. Ibi
namque explicate dicit, generationem esse terminum alterationis, quia eadem actia ρνιmὸ alterae , et uti maιὰ se.
noar. Ubi Angelicus loquitur de generatione absoluid, &non de sola Hominis generatione, quam alibi a. Phys. diximus, esse generationem po id uniti vam.
3 Prob. r. communi ratiocinio . Substantialis forma per eandem producitur actionem , per quam ultima ponitur dispositio praevia ; sed haee ponitur alterativam per acti nem : ergo per eam quoque ponitur forma ἔ seque eadem est actio, generatio, de alteratio. Min. est indubitata Ultima namque dispositio ad ignem est calor ut octo, idest in summo inconciliabilis qualibet alia eum forma. Mai. prob. r. Ideo Thomista negat, quod Homo possit ponere ultimam dispositionem ad gratiam, quia simul, & semel diceretur producete gratiam , Meessario tali eum dispositione connexam e ergo die. Ex quo proba. eum Go in. Quae necessariam inter se eonnexionem sortiuntur, per eandem producuntur actionem i sed substantialis sorma necessariam connexioclem habet eum ultima disposito e t ergo &e.
Maj. hoe Illustratur exemplo. Quia namque radix , &truncus colligantur, qui trahit unum, eadem actione trahit de aliud . Idem nitet evemplo clavi Trabi infixi, in anu. iis simul eonnexis : ergo&c Objectiones nonnullae Iunioris eujusdam solventur s. se.
quenti 3. Interim Ptimum responsum est eiusdem, qui palmai. Ad I. prob. nihil dieit, nee mentionem de ipsa facit ullam. Λ d a. prob. dicit. maj. esse veram si eonveniant in ratione producibilis. Forma autem substant talis non potest convenite in ratione produeibilis eum dispositione ultima, quae est ae-cldens, Tum quia forma substantialis, ceu illa, quae est substantia, perfectiorem , quam aceidens, produeibilitatem sortitur. Tum quia substantia , de accidens sunt termini specie, & genere distincti, proindeque diversas termina. re actiones petunt. Sed Contra a. Quoniam responsum hoe videtur mera ptinet pii petitici. Hoc namque est, quod prohamus, nimirum quod deberet in ratione producibilis convenire, exemplo gratiae, quae esto generis, de ordinis supernatu tali se ven ret in ratione producibilis cum illa ultima dispositi ne ordinis nais
Nee est ad rem exemplum de Anima rationali . Non, imquam , quia rationalis Λnima quemadmodum quo ad operari , ita quo ad esse, est independens a subiecto, in quo vitiinis ponitur dispositio, nimirum a materia . Λt non semeterae scit mae, sicut nec gratia, quae ceu accidens est asobjecto dependens. Semodo. Adhue salvari optimi potes , qaod sorma su, shintialis persectiori producatur modo etiam per eandem actionem : ergo &e Prob ant. Quod prios in intentione pio. dueitur, perfectiori sand modo producitur, quam id , quod duntaxat in eueentione prius producitur csim priora in intentione sint semper nobiliora iis, quae lummodo in executione sunt priora, ut inductive palam est; sed tametsi eandem per actionem produeeretur forma substantialis, de ultima dispositio, negati haud potest, quod substantialis sol.
ma prios in intentione lie/t posterios in executione produ.ceretur, quia ultima dispositio non poneretur, nisi propter sormam substantialem: ergo&e.
Tettio. Accidens, dc substantialitat sint diversi genetis supremi, non petunt produci per actiores divers generis so-
premi, com tunc actio alterativa, tum generativa ad idem pectet actionis praedieamentum i ergo pariter licet unum se
generis persectioris, non exigit produci persectioris generis actione; seeos substantia peteret produei per actionem, quae esset substantia; quemadmodum rationalis Anima produci, Hest creati me actionem petit, quae spiritus est. Secundum responsum est illius praelaudati in m. s. qui &ὲpse negat mai. Ad prob. dieit, maj. esse veram in his, quae physicam habent connexionem eo omitantiae, idess, quae sunt stare & sant simul. Seeus autem in aliis. Ultima autem dispositio praevia non sat, nec potest stare smus eum Arma introducenda, chm ceu praevia recipiatur in comminsito eorrumpendo . Sed Contra insto. Et quidem effraciter. Quandoquidem non repugnat, imo ita est, Peripatetieὰ loquendo, quod inani. Dri Ualiersa Psit Tom. III. malis generis producitur anima vegetativa, &postea ean dem per actionem generativam primo factam producitur senstiva, quae non stat simul eum purd vegetativa, sed eam depellit, iuxta dicenda lib. a. de Λnima q. a. art. 3. F. 3. subrum Q. ad A. arg.
Quod si dixeris, disparitatem esse, quia cum esse vegetativum , thm esse senstivum sunt de genere substantiae. Tune erit primum responsum, iam oppugnatum. ultra. quam quod etiam in illis tametsi utrisque degenere substan tiae, militat successionis ratio. . Prob. a. Id ipsum habet calefactio V. G in actu secun do , quod habet calor in actu primo, quia eatefactio nil aliud est, quam ipse ea lor in actu secundo; sed ad produeendam substantiam ignis in actu primo non requiritur virtus propria distincta I ealore, de suscit ipsemet calor, ut vitatus subordinata igni: ergo ad eandem produeendam substantiam in actu secundo non requiritur actio distincta Iealesa -ctione in actu secundo, & sumeit eadem eatefactio ut actio
caloris agentis in virtute substantiae ignis. Respondent comitum lils Adversarii negando universaliter mai semper enim, inquiunt, actus primus est secundo amplior . Eapropter quemas modum unus est calor, succedanes diversos producens calores, non tamen una, dc eadem ea resact o; smiliter unus intellectus ad omnese extendit i telligibile, non tamen umca intellectio : Ita idem calor , neutiquam vero eadem eatefactio potest, dic Hane tamen soluti 'm improbat ille tot clarissimus in m. s. r. quia , dari actum primum non universaliorem actuseeundo quant m ad spe em, lieEt non quo ad numerum , conspiei potes, Tum in lumine gloriae, quod est virtus in actu primo, & adaequatur eum visione beata, quae est actos secundust tantom enim potest lumen in actu primo, quant sim .iso in actu seeundo. Tum in ea lore, qui est actus Limus respecturalefactionis, de tamen tantum potest ear formaliter ut calor , quantum calefactio in actu se
Semando. Potentiae speelseantur per ordinem ad operari Io es t etati s operatio productiva substantiae ignis eli rea. iter distincta ab actione productiva caloris, etiam uirtus calefactiva distinguitur realiter 1 virtute ignesint in . Neque in tuto eris, s dlxeris, hujuscemodi actiones sisse subordinatas . Siquidem vel taliter sunt subordinatae, quod una est actus primarios, &specifieativus , altera pur/ secundarius, ec non speciscativus, sicut amor Dei re proximi se habent respectu charitatis . E hoe non, quia disiei id erit assignate, quinam actus sit non speciscativus. Calefactio namque est operatio specificans, quia est per se primo intenta a virtute propria ea loris. Igne factici quoque actus Deciscativus est, quia est actio nobilior, de magis intenta a natura, quam actio ealefactiva.
Vel ita sunt subordinatae, quod ambae sint speelseatlvae ,
sed tanquam partiales, non seclis, ac tres operationes p tentiam speeificant intellectivam Et hoe diei nequaquam potest, Tum qoia substantia, & atridens non sunt partia.
lia speciseativa unius virtutis ereatae per meus urn unius esseactus. Deberent namque esse speeiseativa illius sub atria ratione superiori ad substantiam, &aecidens, quae est ratioentis ; at virtus creata productiva non specificatur ab esse. citi produeibili sub ratione entis eom id pertineat ad Dei viris tutem universalissimam productivam : ergo dee Tum etiam
quia, quiequid sit, num si possibilis una virios superiotis ordinis speciseata inadaequa id ab utraque operatione; nulla
tamen est ratio in insmis naturis elementaribus, cur non
debeant speelseare ut actus adaequati secundi ulrautes realiis ter distinctas. Ea propter ea subordinat lo inter illas erit, non in esse spe. eisca divi, sed duntaxat in esse entis . Quod miniis lassi cit . Quandoquidem etiam intellectio, ec volitio intra ea dem lineam operativam , litat subordinent ut , potentias specis eant realiter distinctas, licet invicem subordinatas . Item principia, Ac conclusiones, esto subrardinentur, ad diversas pertineot virtutes intellectuales, nimirum habitum ptinet piorum , dc scientiae. Respondet veto ipse dicendo, qudd virtus ealefactiva realiter disingultur a virtute igneiactiva in ipso calore. Λthoenos refutavimus a. Phys. q. a. art. unico g. 3. na. ad 3.
53쪽
AdeeνDνιον am au timentalionea sisuntur. s. A Rg r. Ubi sunt termini speeifice, vel etiam generiis . redistincti, debent esse actiones distinctae , ted tetis mini generationis, & alterationis sunt generi ce distincti , com unum si accidens, di aliud substantia : ergo &e Mai. prob. Tum quia acticines distinguuntur penes suos terminos. um quia ex eo philosophus hie cap... probat, lationem , seu motum localem esse actionem distinctam ab alteratione, quia es ad terminum distinctum a termino illius. Tum quia actio lieet dieatur speeiseati 1 suo principio, non tam utrumque specificatur ab illo, heia vero ut praehabet terminum, secus ab eodem non possent esse actiones specie diversae, di ita sentit s. Th. p pq. I .art. I .ad 3.&p PI aro. ergo &c.
Res p. dis . mai. si sint perie, & genere distincti in esse
producibilis, concedo, tantam in esse entis, nego maj. &dist. min. in esse entis, concedo, in esse producibilia, nego. Vel aliter dist. maj. si non se habeant e nexivὰ per modum primari , & secundarii, concedo , stelis , nego maj. α distinguo min. & s alias sum connexi per modum primarii, diseeundatis, eoneedo. seelis, nego min. di conseq. Re Petantur dicta num 3. in prima, secunda, & tertia primi responsi oppugnatione. Ontra. Terminus alterationis est Meldens, nimirum ualitas, ct terminus generationis est substantia; sed sti,
stantia, de accidens nequeunt convenire in ratione Drodua
cibilis: ergo &c prob min. Siquidem substantia est accidente persectiore ergo die. Resp. dist. min. nequeunt eonvenire aequ8 primo, concedo, per modum primarii, & secundam , nego. Contra. Si eonvenirent per modum pii maris, & seeundarii . substantia esset terminus secundatius, ct illa dispostici, quae accidens est, esset terminus primarius . sed repugnat, quod substantia sit terminus secundatius, ubi accidens est terminus otimatius: ergri Se. Min. enitescit, Tumonia substantia est persectior accidente. Tum quia seco substantia hahetet esse per quandam resutiantiam . Mai.
vero proh Quandoquidem pilos produci tui disposito illa,
ceu piae via , quam substantia . Resp nego maj. Λd prob. dist. ant. pilos in executionam uel tui dispositio illa, eoncedo, in intenticine naturae, aut horisque naturae , nego ant. & conseq. Et per hoe Opti. sal vatur, substantiam esse persectiorem , nec hahere esse per resultantiam quia quae habent esse per tetuliam iam, tu proprietates, existentia, &c. sunt quid possetius, non tam sim inexeeutione, verum etiam in intentione produ-oum . Vide dicta num. 3. Seeundum refellendo responsum, & applica, quod senstiva Anima est vegetativa persectior , nee esse per resultantiam habet. Dices. Forma substantialis debet habere actionem per septimo ad se terminatam; led si esset terminus secundarius etiam in executione non terminaret per se prim actionem et
ergo &e. Mai. iterum tam certa est, quam certum est,
ruod substantia est aeeidente persectior, undd s dispositicita, quae accidens est , habet actionem per se primo ad se
terminatam , inulto magis substantia Maj. autem prodi Actio siquidem alterativa terminatur ad illam dispositionem praeviam, di non ad substantiam. Resp. dist maj. per se primo in intentione, concedo. In eeutione, nego mai. & distincta min. nego conseq. S ad min. prola diras , quod actio alterativa utique inexeeutione per se primo terminatur ad dispositionem illam; tamen io antentione per se mimo terminatur ad substantiam . Et pethoe maior saluatur substantiae persectio. Repetatur exem. plum de senstivo.
oppugnabis . Ultima dispositio & substantialis sorm
genita sunt smul incompossibiles: ergo non s mul eadem producuntur actione. Resp. cum Go in diae consequena erga ad n IsmaIAe simultate comitatus , concedo , eonnexionis sueres.so is, nego cons .
Nee es necesse tui non nemo insistit quod comitatus
connexione connectant ut . Non , inquam , sed sat est, connecti eonnexione suecessionis, quatenus statim unum necessario ad aliud succedit, ut eonspicuum est in eaeemplo
praealtato de senstiva Anima.ε. Λrg. a. ex illo celebri in m. s. Λctici dispositionum productiva non existit in insano generalsonIs, nee etiam
qua tenus actio est, ut praeeludat ut evasti Guminois: ergogo substantiae generatii me alia requiritur actio. Λnt. in nora sententia, profitente, quod actio subjeciet ut in pas o. est otium, quia recipitur in composito corrumpendo, in
quo ultimam producit dispostionem piaeviam ad formam de
Resp. nego ant. Λd prob. dieo. quod haud dissicile , lieti
haud breve esset tutari. quod satis ut, actionem illam tum adesse virtualiter, tamets non formaliter. At quia tempus breve est, ct peolixitudo noti modica desideraret ut ad sinis gulas solvendas ob ectiones, quas contra habet praelaudatus in m s. laeti eo aliter interim diu. ant recipit ut in subiecto corrumpendo praetereundo ad eompositum gignendum , concedo, sistendo in solo eomp isito ecirrumpendo, negoant. di conseq. Et hoe vel ipsemet opponens solvere tenetur in generatione Animae sensitivae secedente vegetati ua, iuxta die a num. 3. Oppugnando secundum respons um . Contra. Ex hoc sequeretur. quod idem aceidena, eadem nimirum actio de uno in aliud transiret subiectum ; at hoc execratur Thomista: ergo &c.
Resp, dist. Mai Si pei duraret pro aliquo instanti in qua , concedo, si duntaxat pro instanti ais quod, nego maI. &concessam in nego conseq. Quemad modum namque a parieante duplex distinguitur instans, unum a quo di naturae; aliud in quo, di temporis Piimum non est prioritas eat.
stentiae, betid vero secundum ira debet I parte post duplex
distingui instans. Unum in qua . Et hoe dicit temporis m. sterioritatem , & existent ae , vel per se , si substantiam conornat, vel receptionis in alio, si accidens est. Aliud vero est instans praeeish ad quod, nimi tum ad quod stilendum res aliqua terminatur E istud non importat posterim ritatem temporis, nee exissentiae, sed duntaxat pii steriori. ratem naturae . ob idque dico, quod in illo ultimis in statilia. aad in nullo subjecto reciperetur. Dices. Dici in insta oti isd qtiod ad iri vel octo existit λ Et se non perdurat Veriri stuὸ Et tum eam non exit at per se . secus esset substantia: ergo existit in alio, adeoque te.
cipitur in subjecto. Resp. quod quemadmodum illud , quod existit in innanti
duntaxat a quo sui. solei T mista dieere de materia in aliquo priori ad formam) existit pro tune tantummodo in choativὰ , initiati v/, quatenus nimirum ineipit habete ex .stentiam formaei ita actio in illo instanti ad quod euis it s. nuivd, quatenus tum est in s niti ejus existentia. In eodem
squidem instanti in quo, seu reali temporis adest ultima dii positio praevia , di forma de novo gignenda , seu
Hine etiam dieo, quM actio illa habet esse in eomposta gentici, non informatiud, & per esse in t litat ex modo loquendi explicet ut per dict onem ιη dicendo , quod est,& perdurat in composio genito sed put d terminat ir/ , non quidem cori elativd, secos esset relatio, sed terminati. vd aci vἡ, non vero inhaesive . Praeterea Responderi cum Go in posset, quod subjecta illa essent duo subiecta partialia, non vero toralia.
Nihilominos si euipiam eonsultius visum fuerit, primum tutati responsum, nimirum quod perduret virtualiter dumtaxat, eo vel maxime, quod responsum istud necessarium est ad salvandum, quod eadem actio non subjecietur in duplici lubiecto, quando semota forma embryonis in scetu, petie. uetat actio geserativa in sermi, vegetati v a toto illo remiapore, quo eunctatur generari forma sensitiva Idei reo Subdo, quod obiectiones arguentis eontra hoe haud dis seit E solvuntur Quandoquidem prima est, quod Angelus ad hec . ut conservetur requirit, quod actio Divina conia set vati va perdui et formali ter, & non tantom virtualiter retho pariter dic. Secunda, quod actio corporea non stiis. Et, ut sit divisibilis ulrtualiter quo ad locum, tam re ipsa se extendat formaliter ad totum , in quo agit , t eum rergo nec sumit, quod si divis bilis uiti ualiter , quo adsucressionem. Ad utramque itaque, nego ant Non enim ideo in io Di. vina eonservativa geli perseverat formaliter , quia id exigat Angelus ut eonset τetur posset siquidem eonservari per actionem virtualiter duntaxat perseverantem sed quia
actio Dei est subsantia Dei: Idcirco quemadmodum ejus substantia, ita ejus & actio perdurat formaliter. item ad icteolpotea non ideo est divis bilis, quia id requiratur. ut agat in aliis loci partibus scaeu agere se posset, tametsi solum
54쪽
.l tu,lIter divisibilis foret, et quid virtuale aequivalet soria mali) sed quia tam et eonnaturale sit, esse divisibilem, Aca nullo in loco ejus impediatur divisibilitas, quia loeus est totus simul, ideo se extendit formaliter. Λt in casu nostro impeditur, quia termini non sunt simul; de atilis ipsa e I
de genere transeuntis, de abeuntis formaliter, flce Sami eodem hoc tesponso vel ipse utitur arguens eum omisnibu , Thomiffs quo ad dispositiones praevias , ut videbimus
quaest. a. s. 3. ad i. arg. sub num. I.
r. Arg. 3. ex eodem. Rctus electionis terminatus ad me dia , realiter distinguitur ab actione intentionis terminata ad finem , esto ipsa media sint propter finem: ergo pariter actio terminata ad praevias dispositiones realitet dis inguitura productione substantiae, licet ad substantiam ordinetur. 0. nego conseq. Discrimen sium in eo est, quod so Isconsecutio non sequitur statim immediate ad electionem me diorum saltem ex natura, sed ulteri os mediorum requiritur usus, qui pertinet ad aliam potentiam a voluntate. At sol ma penita sequitur etiam ad ultimam dispostionem suapte
natura neeessario, dc per eandem producitur virtutem. Imo in hoe sita nostra erat secunda ratiocinatio β. 3. num. 4. Ob idque retorqueas a T. g. Arg. . nonnullis D. Th. authoritatibus. Primo. SL
quidem quodl. II. art 4. in corp. po aBerationem, inquit,
sed actio indueens luminosum ad stum est distincta ab acti ne illuminati . a , estis una si terminus. dc altera via dispois stiva, quatenus una ad alteram disponit, de conducit: e go etiam Ece. Secundo. In contra Gentes cap. ε s. sformae, inquit, uidentales quae fiant In rebus comis Iibus his benI pνο- φνιas actiones, muti ἡ magis formis Dbsani His sale eanquam 'νυν am actionem. Non es aurem hujusmodi actae disponoe mat/νiam , quia hoc si per alterationem , ad quam suffieiunt fismae are dentales: erga fisma re. neνauris es m ne plum actionis. ut forma Disant alis
Rei p. ad i. s. Th. ibi explicatὰ loqui de generatione, ut mutatio est, seu, quod idem est, mutatum esse, at non in actio est. Nee hoe meum aliquod est glossema , sed tu. lenter dicit ipsemet S. Th. Pr terea haud omnimodam paritatem intendit, laesis sequeretur, quod non solom esset
diversa actio, versim dedi etiam agens. comminus locali, Solis V. G stab Arpeio movente Coelos, et illuminatio si ab ipso sole; motus localis candelae sit a deserente ea delam , di illumina iri a eandela. Ad a. Dici primitos eum G audin posset, S. Th loqui
de dualitate actionis tant sim quo ad diversitatem munerum, at non quoad diversitatem realitatis. Sed ne prolixd adhue incedamus reserendo objectiones quas contra producit Cas.
Idei reo brevius. Resp. X. Th. suisse ibi loeutum non ex propria , sed ex Petri Lombardi sententia, nimirum ut Magi
Seio quod pP. Salm ae id serunt dicere . quod S. Th. alio ter sentiat in summa ae in I b. sent. tibi expresia non dicit solita verba ne/t oppostim aliter iuxerim. Sie 3. p. ips ve
ad unionem s post ιιeam. At quod id non si semper verum sateri vel ipti debent Salm. qui eadem 3. p. vestigando, nam in easti, quo ana pressa duas fimul assumeνer . turas , foret ne unus deImures fi I cIrer lamines . idem quod nos hie quandam ad authoritatem ex lib. sent. de promptam respondent sine eo, quod se se exprimat Λnge. lieus . Quod de alibi non semel saeiunt. Nec obest quod tot illo ex loeo eliciantur aut horitates. Nam ver/ se est, quoties non constat, alibi oppostum demente S. Th. modo autem oppositum de ipsus mente si palam lore i nobis citato s. antegreta a. num. a. V. Ex dictis sub num. s. Ad i. arg. colligitur i. quod dinpositio, de forma substantialis litat diversum habeant esse; non tamen diversum habent sol, neque di versam per acti
nem, s ue non terminant diversum sacere . Etenim tum solummodo quae diversum habent esse, diversum obtinent seri, quando diversa sortiuntur esse non eonnexa, non suh- ordinata per modum primarii, et secundati t. idest non per modum unius se habent ia, dc non convenientia in ratione m ducibilis. secos etiam proprietates, & relationes,Bνι Umoersa Ph I. Tom. III. eeu habentes esse ab essentia, et fundamento realiter dist in sum, actionem exigerent propriam, dc simpliciter talem ad se terminatam. Idem dicas de Λnima sensitiva advenien . te post vegetativam.
Colligitur a. Eae ibidem dictis, quM actio illa, quae est
smul, et semel generatio, considerati dupliciter potest. Primo ut est ab accidente ut aeeidens est . Et hoe modo est alteratio, terminaturque ad praeviam illam dispositionem quae accidens est a. ut est ab accidente, quatenus accidens est virtus substantiae. Et hoc modo est generatio, di ter in minatur ad substantiam.
OUoniam quae hae in quaestione ventilanda nos maianent minuscula sunt, ae pauca de se agenda praestant; luci eo brevia per quaesta resoluta dabo .
Resp. a firmando. a. TΤa communiter. Et Prob. Tum quia mutati est isti 1 ιὸν se habere nunc, de prius : ergo ubi diversa, ut ita dicam, alietas, ibi diversa mutatio; sed diversa est alietas, quae habetur per generationem, ac per eorruptionem, quia materia per generationem aliter se habet aeeipiendo ense, per eorruptionem vero aliter se habet amittendo esse.
Tum quia diversos habent terminos a quibas , de ad
a. Obiic. r. quod termini isti se habent per modum primatii, de secundam , non tant sim in esse entis, vetiis. ex in esse termini, clim corruptio non si per se 1 natura intenta ut quaesto 3. Resp. nego am. Ad prob. annexam dico, Inde sequi quoi non sit terminus positi ve intentus, non vero quod si terminus de secundario, adeoque eorruptio est alia actio velut praeter intentionem, sevi de eius terminus. a. Objie. a. Commune est axioma, quod Generatio unius
Resp. intelligendum esse, quod sint idem eo nexlv E , de eonseeutiud ; vel quod sint idem in ratione actionis , at
3. Qualis autem strealis hae distinctio; dielmus, esseres lem negativam, quatenus est interens, dc non ens; at non positi vam, qualis est duas inter postivas entitates; quia corruptiva mutatio, uti diximus, est alietas per amissionem
ipsus esse, proindeque se habet perinde, ae non esse .
Nam es Iam is ratione actionis disinetiantuν realver . Resp. negati v c.
I. Ies. Th. p. a. quaes. ita. art. s. de Caiet. ibidem, de
Prob. Si duae solent actiones, una terminaretur ad esse formae gignendae, & alteta, nimirum corruptiva ad non esse formae eottumpendae; sed istaseeunda non datur: ergo unica datur actio, prima nempe, idest generativa. Cons de explicatur. Corruptio si per metam actiunis conservativae suspensionem, ac semotionem, at non perpositi vam actionem: ergo non datur corruptiva actio. Prob. ant. Corruptio opposito est pensanda modo, ac generatio . com snt ad opposta, nimi tum una ad esse, de altera ad non esse ; sed generat io fit per agere: ergo eorruptio per non agere, nimirum per cessationem a conservatione. Actio namque generativa ignis, ceu sortiori impedit actionem conservativam sormae V. G. ligni qua conservabatur actione illa , qua primo fuerat producta, dc quae virtualitet
perseverabat, eam conservando.
Qua ex re insertur, quod generativa actio est simul eor ruptiva, non quidem per te, sed duntaxat per accidens , quatenus se opponit contervationi alterius formae oppostae ,
55쪽
produeendo dispostionem, & sormam eum alia forma incompost bilem.
Insertur etiam, quod non inde sequitur, eandem actio. rem esse positivam simul, dc privativam intrinsec/, dc sor- maliter ex eo, quod sit genetati .a smisi, di corruptiva . Non, inquam, sed stilum modo causativd, eonsecuti v 3 , per accidens, quatenus actionem impedit conservativam alterius. Ea propter generati va actio nee seeundario insuit in erit ruptionem, com in non ens nec de seeundatio det ut insu. xus, sed tantummodo impedit insuxum eonservativum , mcido praedeclarato. Et hoc in sensu verum est, quod actio genetativa stactio eorruptiva. Uid: Cav. hie s. ra quaestionis Α.
distinctae esse actiones ; sed in generatione, & corruptione sunt traliter distin hae passiones r et g flce Prob. min. Petnos distinguuntur in ratione mutationis; sed mutatio est passio : ergo dce Resp. nego min. Mutatio namque nec actio, nee passio est, litat modo grammaticali passivo explicetur per mula. tum esse , sed est meta transmutatili negativa. Ratio est, quia passo est seri, quemadmodum agere est sacere ; non semper autem mutatio est fieri, ut de eorruptiva mutatione palam est. Insuper tum passio tum actio speciale constituit praedicamentum sui termini. Hi ne nee eorruptio potest formaliter dici passio, nisi stimatur pro alteratione antecedenti passiva. Quo in sensu nonnamquam sumitur ab Arist. de D. Th. Objectiones quaedam videantur solatae apud Lermam hie Iibi . quaest. I.
suomodo a natura fit intenta corruptio.
I per accidens, de de secundatio a natura uni .et sa-ii ; imo de secundatio, non formaliteι, sed materialiter duntaxat, quatenus liedi si quid eonnexum, nullam d cithonitatem, aut persectionem, nec etiam secundaria in , ociatione alterius, sicut illam dicunt pioprietates, eristenistia, dce. quae ldei reo tet minare possunt intentionis actum de ieeundatio , de per accidens formaliter ; seu, quod idem est, per aliud, nimirum ratione essen lae. . Modica ab ista, lic8t satis tenebros1 , dubitatione hie .lter, faciliterque me expediam , dicendo, quod eorruptio est intenta a natura solummodo negati τἐ, nimirum est quid nee eontra, nee iuxta intentionem naturae, sed praeis ter intentionem. Positivd autem nee primatio, nee seeun. dario, aut per accidens est intenta a natura sve universali, sive particulari. Ratio ea est, quia sut D inquit Dionysius cap. de Divinis nominibus) malum est praeter intentionem , di nemo respiciens ad malum operatur ; corruptio autem quid rea. rum est. 3. Objicles i. Quod ad honum conducit ast in se intentum a natura ; sed corruptio eondueit ad bonum t ergo est in se intenta post ivda natura. Prob. maj. Condueit nam ἀque ad uni .ersi pulchritudinem, quae pol illi mom rerum est in variatione sta . Resp. dist. mai. quod conducit postive, concedo. Corruptio autem conducit duntaxat negative, quatenus absque negatione, sive privatione sermae veteris timuit nova in
troduci. in idque eonducit privati v δ, dc quasi negativo , privando materiam se ma veteri, sumendo privationem fatissim/ etiam pro negatione. . CHic. a. Corruptio praecedit generationem in genere ea usae materialis, Thominieis haerendo principiis, & eolligitur ex D. Th.q 18. de ver.art. r. sed causa materialis est post lu/ intenta: ergo Ace. Resp quod praeeedit in genere eausae materialis improprie duntaxat, 3c reductive, quatenus se tenet ex parte mate glae, privando illam veteri forma. s. Objie 3. Corruptio in inductiva privationis ; sed privatici in per se intenta: ergo die. Resp. nego suppositum . Privatio squidem, quae est per se intenta , estnue principium, non est privatio formae eor. rumpendae, sed est privatio formae gignendae, ut a. Phys
s. Itaque eorruptio est quid praeter intentionem natu ianecessatio eo nexum. Naturae squidem antentio est quid. iam de novo procreate, ecprarier inten. t onem est, quod uius erasone convelli aliud necessario debeat ; Quia si postet absque hujus ruina illud generare, nequaquam illud
D. subjecto, ω rem ad Genctationi t, ct Core Iiovis. ΡPro vestigando subjecto generationis, & corruptionis,
quae in ratione ac ionis accidens sunt, duae eontrovei siae praemittendae veniunt.
Num mater a prima possi esse immediosam s. Metium accidentium .
I. TIRO plena opinionum notione reeole, quod dixi tib i. L sum m. cap. io quod fuit de ptrapolitionibus exr i. bilibus n . ex D. Th. 3 p. q. is a M. 8. nimirum quod sol-mae aliae sunt natae eonvenire toti subiecto . Et istae s uni soli competant parti, non denominant absolutil totum : obtaque minus bene direretur. quod AEthi ops si albus, ex eo quod albedirum in dentibus sit sortitussed eum addito dicen. dum AEthiops albus est fecundum dentes . Alia sunt natae uni soli eonuenire parti. Et i: lae den minant totum lataeis uni duntaxat haereant parta, ut capillorum clilpitudo, si mitas nas , dcc. a Prima sententia. tenet, aecidentia ma terialia s de qui bus sermo impraesentiatum est j i in mediat8 Haerere materiae pinnae ἔ dc nihilomin sis totum den minate eompositum , quia s dicunt ipsi nata sunt con .eniri soli parti essentiali physicae, nimirum materiae primae. Ea pro piet dicunt, ess e quidem in toto como sto ut in subjecto denominationis tamen esse in sola materia prima ut subjecto inhaes is . Hane propugnant N iminales, quibus ieeentioles adstipv Iantur ex Societate. Hi tamen diissident inter se. Quandoquidem eorum nonnulli docent, subjectari in materia pii ma, prior tamen actuata per substantialem sol mam ; nostquod forma sit ratio sol malis, imo nee eoraditio essentialis ad accidentia recipienda, sed quod conecitrat ut naturalis e Mitio praesupposita, de piae requisita, ue etiam sentit o stet Λstad illo apud Bannc2 hie ; vel ut ea uia formalis com pletiva existentiae materiae iii perti ctae, de p aitialis, ut C nimbricenses, volentes, quod materia meat formI a4 re ei piendum accidentia ; sed quod scita materia. non rethsorma si accidentium recepti .a. Λlii vero subiectari iamateria nudd sumpta pro priori ad cinanem subitantialem formam , ut Sualea, Λrtlaga, di alii apud ipsos. Secunda tutat ut , sub ectati immedia id in toto com posito substantiast. Hane defendunt omnes Thom istae idceti Sometate P. Mautus hic q is. MaZEiotta , Et Funis ea. Tenent etiam Seotistae, uno vel altero dempto, lo quendo saltem de accidentibus absolutis.
aera substantia, ubi docet, quod sola prima subitis tia, quae est compositum substantiale, est hoe aliquid , di
subitat accidentibus. Piob i. Mirum squidem est, quomoda possint Ad vel salii Peripateticos se jactare admittendo, extare substantia les formas. Etenim dum Cartes ani objieiunt , quod si ex latet materia prima, dciorma substantialis, tune ipsa tot ma substantialis foret aceidentalis ; quia mi generati emiti corruptionem posset adesse, & a belle absque 1 ubiecti, id est materiae eorruptione, in quo stat definitio accidentis praedicamentalis. Objectio illa solvitur dicendo, quod accidens praedica'
56쪽
mentale illud est, quod potest adesse, & abesse absque eorruptione subiecti habentis esse eompletum, & in actu . S mel autem admisso accidens reeipi in materia prima nondum per sermam completa. solutio locam non habet; quia
potest adesse & ab ae immediatὰ etiam i plum accidens abnue materiae ruina . Nee video viam aliam, qua a Carte. anorum objectione se intam queant.
prob a ratione X. Th. qui eum opinionem nostram
docuisset pusc. 33 cap. s. dc q. de Anima art. . Rationem
assignat s p q s. ait. ε. omnis actus, sue forma acci dentalis suppomi actum, sue sor mam substantialem; sed hoe ipso, quod praes opponit i n materia formam , sive actum
substantialem, non recipit ut immediat ei in materia primarergocte. Prob mai Esse aec ideo tale piae supponit esse subsantiate; sed esse subitantiale a sola habetur so ima sub stantia lir ergo dic Mai. tam certa est, quam certum eli, quod omne primum praesupponitur ad keundum, & esse
substantiale est esse primum esse vero accidentale est esse secundum. Min. prob. Ei se aceidentale Λ sola habetur sotina accidentali: ergra pariter esse substantiale, &c.D.ces a ques esse substantiale ceu persectius est primum
in intentione, at no nexecutione.
Contra. Id, quod persectius est lic&st ultimum in executione, quando non est id, cui innititur imperfectius; tamen quando est id, eui innitit ut imperfectius, debet esse prius, non tant sim in intentione, veram etiam in execu. tione , secta in executione posset priusquam sundamentum erigi moles ; sed esse substantiale est id, eul innititur esse aceidentale: ergo dic San si praefata valeret doctrina se. queretur , quod proprietates scirent prios quam essentia. Dices a. satis eme, quod praesupponatur esse substant late materiale entitatiuum , ct ineompletum, idest esse substan. tiale materiae, at non Dpus esse, praesupponi esse substan. tiale formale, diserentiale eompletum. Contra. Ein entitativum , & materiale aecidentis, teuseeundum , praesupponit esse substantiale entitativum eeuptimum: ergo a pari esse formale aecidentis ceu secundum, re aceidentale praesupponet esse formale substantiale, eeu
Negabis suppastum, nimirum quἰd in areidente extet esse aliud entitativum. & aliud formale. Extat namque duntaxat esse set male actuans. Contra . Aceldens habet esse duntaxat formater ergo laeundam totum id, quod dicit praesupponit esse substantiale so male. Proh conseq Etenim si diceret esse mittat vum non posset non praesupponere esse entitativum, idest
materiale substantia 1 ergo pariter si &e. Reliquum itaque est , quod aeeidentia subjectentur in toto compositi. Et prob. Quandoquidem forma substantialis, quia est actus primus tin mediatd recipitur in prima potentia: ergo pariter ace dens quia est actus quidam seeundus debet immedia id reeipi in aliqua secunda potentia, quae haud alia excogitabilis est, nisi totum compostum. Quae omnia militant de omni bas areidentibus . non sint ii m absolutis, vetom etiam relati .is; qu a & ista habent esse secundum, &aecidentale, imo magis, quia accidentia relativa habent esse debit M.
τυριιοae; sed aliquod huiusmodi subjectatur immediat/ in
materia primar ergo die Prob. min. Hoe, quod est esse in potentia ad formam immediat/ eonvenit materiae; sed hoe, quod est, materiam V. G. ligni esse in potentia ad formam P. G. ignis potest adesse, & abesse absque materiae ruina: ergo&e. Prob. min. Dum materia est sub formaligni est in potentia ad sol mam ignis, dum vero postea transis motata est ad ignis formam, est quidem potentia informata per formam ignis, non tamen est in potentia ad formam ignis, e m actu eam possideat. Resp. nego min. entitati τὰ loquendo. Ad proh dist. min. potest abesse eonnotat IvE, & denominat ira , concedo entitati v/, nego min. & conseq. Vid dicta l. Phys de uni ne inter materiam, & formam. Dicere ni volueris juxta4icta num. 3. accidens praedieamentale esse illud , quod
potest adesse, & abesse absque subjecti eompleti destructione. Dra Universa Phil. Tom III.
ma: ergo&e. Prob. ant. a. ut probatum est 1. Phys. q. s. quae fuit de existentia an s. 3 num. s. ad 3. arg. a. Quan. titas nequit reeipi in toto composito Hominis: ergo &e. Prob ant. Si in toto reciperetur e meosito, reciperetur in
materia, & sorma ut subjectis partialibus, hoe est partialiter in materia, & partialiter in Amma lationali, com totum eompositum constituatur ex partibus, oel includantur saltem in toto partes; sed nee partialiter potest quantitas recipi in Anima rationali: ergo &e. Prob. min Anima rationalis est subiectum omnino spiritualet ergo &e. Resp. nego ant. Ad I. prob. habes ex dictis ibi. Ad a nego aut. Λd pr b. nego min. ad euius proti die o subjectari in Anima rationali ut dante gradum corporis. Videbimus
namque a. de Anima q. a. art. 3. ε 3 ad g. arg. & art. 4.& s. praeeipud I. ad a. arg. quo ζ,do Anima rationalis sit corporea eminenter ut auo. Non quod si iubjectum eminenter, eum esse subiectum sit impersectici, sed eminenter
corporea , es per hoe Formaliter subiectum . Setas nee
materia posset Animae rationali immediate uniri. Dices i. Nullum aecidens spirituale potest saltem per modum permanentis reeipi etiam partialiter in corporea ergonee accidens materiale in spititu. secundΛ Agens ereatum quia est eremtum nequit agere,
nisi ex praesuppost subjecto: ergo pariter quia est eorpo. reum, ac quantum, nequit agere , nisi ex subiecto eorporeo . & quanto , adeoque praesupponitur quantitas in
Resp. nego eon seq. chm actus sensationis litat materiales recipiantur in toto composto Hominis, adeoque S in ejus Ahima, ut nemo diffitetur . Discrimen autem est, quia corpus, com non exeedat spiritum nequit esse eminenter spirituale. At spiritus eam emineat corpori potest esse em senter ut quo eorporeum. Ad disserentiam Λngelorum, qui ctu quid omnibus modis completum cum ut quo , t limat quod nee tit quo ecirporales funt. Λnima squdem lationalis utpote quid medium Angelos inter, di eorpora, participat aliquid de uir que, nimirum de persectione Angelorum, di de impersecticine eorporum tit quo. Undi esse corporeum ut quo est persectio quaedam compat aliud ad corpora, sed i m persectio comparativd ad Angelos. Vide, quod diaet r. Phys. q. s. ait. I ad A. Ad a. Resp. quod quemadmodum agit ex praesuppost subiecto, non immediate, sed media et, nimirum corrum
pendo sormam veterem, ita agit ex subjecto quanto, Mantiscato mediate , videlicet mediante forma eorrumis penda .
r. Λrg. 3. Dispositiones reeipiuntur immediat/ in m a. teria prima: ergo die. Prob ant. Dispositiones immediate educuntur de subjecto, ex quo immediate educitur forma, di recipiuntur immediatd in illo subiecto, in quo ipsa sormareeipitur; sed forma edueitur immediat8 de potentia materiae, & immediate in illa recipiturr ergo &e. Prob. maj.
Dispositiones sunt via ad formam; sed uia debet esse ubi est
Resp. nego mio. Ad prob nego mai ad cuius prob. dist. mai. sunt via mediante forma quam ad eorruptionem dispo nunt, concido, immediatd, nego Calor squidem rectismus in ligno disponendo sormam ligni ad corruptionem, disponit materiam ligni ad susceptionem formae ignis. Id. circo media ista educitur ex materia, & in materia recipitur.
Contra . Dispostiones sunt in subiecto , quod saeiune dispositum; sed dispositiones V. G. ealor solam disponit
materiam non vero compos tum , aut formam: ergo &c. Nin. enitescit, com nee totum e mpos tu ra ligni, nec sorma ligni reeipiat ignis formam. Mai. prob. Fcirma suum communicat effectum formalem praeeipud ptimatium subjecto sul tecepi tuo; sed essectus formalis dispositionis est
disponere: ergo &c. Cons. Ad generationem requiritur, quod materia appi ximetur agenti ; sed loealis approximatio est accidens rogo aliquod aeeidens ree pitur tinmediate in maletia
Resp. data maj.dist. min. quo ad a. p. non vero com p .stum , aut formam ad idem, ad quod disponunt materiam,co edo, ad aliud, nego min & eonseq Com etenim peneratio unius ut actio sit alterius corruptio, fit inde, quod
illud idem, quod est dispositio ad generationem unius si dispositio ad eorruptionem alterius . Ea propter eaedem
57쪽
dispost lones illae disponunt & materiam, di formam, aeeompositum simul, sed ad diversum terminum, nimirum materiam ad non esse sormae veteris, de ad esse recentis soriamae ; formam vero veletem, Ac eompositum disponiant
praeeis/ad non esse: idest ad corruptionem, loquendo de dispost lonibus praeviis. Ad Cons. Resp primodilm ex dictis, quod approximat lost mediante forma corrumpenda, in quam eos rupti ve agit Ipsum generans. Praeterea non requiri approximationem
post tuam, sed sufficere approximationem negativit, quatenus non si postiud distans. Dicta. Nihil disponit ad destructionem sulpsus: ergo nequit calor ille disponere ad corruptionem sormae compos ti , in quo subjectatur, de quo pereunte de ipse perit. Res p. quω lic/t nihil directe disponat ad sui destructio. nem, bend tamen indite id . ille autem ea lor direct 3 adpenerationem disponit, solumque in directe ad sui destru ilionem. Vel eum Cav. dicatur, haud ineonveniens esse , qudd kr, quod ei intentum a natura praecise , ut via ad generationem alterius, moliatur sui destructionem . g. Arg. 4. Materia prima potes immediatὰ substantia. lem sublientare formam: ergo multo magis accidentalem. P. Obb eon seq. si quidem sinquit Suareχὶ majoris pondetis esssubstant talis, qua irreteidem talis forma ergo si Ece. Rei p. nego iudi a supposta. Primitet supponit , quod ipsa mei gravitas non sit ipsum mel accidens, com tamen itast. Et in Saei amento Eucharistiae remanet gravitas panis; qua tendit Hostia deorsum , nec tamen adest substantia paris a. supponit, nos dicere, quMaecidentis gravitas Impediat, accidens immedia id recipi in materia prima, cum tamen dicamus, impediri quia rerum essentia effagitat ut
esse secundum supponat esse primum ι. supponit formam vero . de proprid aerigoro substentari a forma . Uid. Ioras Th. q. Rrg s. ex Conimbr. Quamquam praerequiratur in materia subsantia sis forma, semel taruen recepta sorma, tunc materia immedia id recipit accidentia, ergo Ece. Prob. ant. Forma nullo modo recipere potest i emo dce. proh ant. Quem ad incidum materia est primum receptivum, primaque potentia , ita in ima es primus actus; sed materia prima nullo modo actuare potest : ergo neque de e. Resp. nego ant. quo ad a. p. Ad prob nego ant. ad euius proh dist. maj. di alicis ad non recipiendum eondueit primitas actus, nego, ultimitas aetus, e needo. Actui namque primo succedit secundus recipiendus. Diees . Primitas potentiae condueit ad hoc, quod est nullo nando actuaret ergo pariter primitas actus ad Ece. Resp. nego conseq. dc paritatem. Di scrimen in eo est s-
tum , quod primitas potentiae saeit, quAd nullam aliam sup ponat ante se potentiam, quam informet. Λt primi tas actos salsem facit, quod nullum ante se actum supponat; non ve .ro quod non expectet alium post se a tum, quem recipiat. Ob idque te torqueas arg. Sani3 impereeptibilis est Conimbr. sententia volens, quod forma praecedat in materia ipsum accidens, de quod postea accidens recipiatur in materia immedia E sne eo, quod reeipiatur in ipsa forma interiacente, chm de ektremo ad extremum pertingi nequaquam possit, nisi tangendo me
io. Arg. g. Ex nos ro Flandria, de seolistis volentibu a, quM accidentia relativa subjectentur, saltem aliqua, immediatd in materia prima. Relatio qua materia prima reis fertur ad totum, dc sermam, ut eausa a deflectum , nequit recipi in toto: ergo in sola materia. Ant preb Si quidem
idem nequit esse subie lum, de terminus ejusdem relatio nis , quia subiectum refertur ad terminum , de nihil potest ad seipsum referri; sed totum est terminus relation s , qua
matri ia refertur ad totum, ut causa ad esse huma ergo flce piae erea relatio recipitur mediante suo sundamento pro- , imo; sed surdamentum proximum plurium relationum est ipsa entitas materiae, vel est in ipsa emitate materiae, non veto totum nee in toto: ergo Ece. pro, min. Fundamentum
proximum telationis, qua materia est similis alteri male., ix Ec di immitis formae , est ratio potentiae receptivae substantialis, quae non est in toto; Similiter relatio unio. nis, qua materia refertur ad formam, fundatur in ipsa metentitate maletiae, quae se eommunicat formae vel in modo unionis reeepto in materia, non vero in composito. Dentque relatio est exercitium reserendi: ergo in eo est subiecto ,
quod constituit relatum; sed relatio unionis , similitudi. nia, & dissimilitudinis constituit relatam materiam, quae dicitur unita, sinitis, etc. ergo dcc. Resp. ad omnes , quod ex relationibus illis quaelibet est transcendentalis, quae non distinguitur realiter a proprio
Prima quidem, quia materia prima est eausa intrinseca. Sola autem causa ektrinseca dc esseiens est illa, quae est ea. pak sundandi relationem praediramentalem ea usae ad esse. et um; quia lut vidimus in Lo ea, q. s. quae fuit de relatione in Syntag. 4. praeloquio primo num. 3. 3 relationes causae ad effectum sumi relationes seeundi generis sundatae in se. eundo sundamento, quod est actio, de passo . Ob idque
materia prima, eam ceu causans per traditionem suae enistitatis, non habeat actionem praeditamentalem de praedi- eam nici actionis, ideirco non sundat relationem praedica. mentalem causae ad effectum, qui est forma, vel totum. Relationes autem , quas iandat eausa finalis landamur in tertio sundamento, quod est mensurabilitas. Ea de te Fi. nis reducitur ad genus causae extrinierae speeiscativae . Et se etiam objecta icientiatum dicuntur snis illarum. Seeundae etiam, quia, ut diximus a. Phys. q. a. art. a. materia, ceu illa, quae omni actu metaphysico caret, di .eits militudinem , de dissimilitudinem, non positivam, sed
Fateor , quod in sententia admittente in materia prima actum metaphyseum , haud sacilis est solutio. Nihilomi-nlis etiam illius sententiae sautores respondent , quod talis
relatio solummodo secundum conceptum ad , non vero se eund)m eonceptum in recipitur immediate in materia prima . Quomodo autem sustinere id ualeant; ipsi emitent. Demum unio non est relatio, nec sundat relationem uni bilis saltem praedieamentalem. Quandoquidem dum logicis dicitur, quod primum sundamentum relationis prae diramentalis est unitas, & numerus; ly un las, Or nume. νus . ut ibi explicuimus, intelligitur convenientia, de disi convenientia, sue diversias, at non eonjunctio duorum uni bilium, aut eorum seiunctio.
citum nostrum adversetur S. Th. qui in f sent dist. a. q. r. art. a. quaestiuncula . ac in . contra Gentes cap. gr. seeu ius est sententiam Averrois, qui docuit, in materia prima
ante sotmam substantia Iem recipi immediat E quantitatem , de dimensiones interminatas illi eoae vas, de aequd incorruptibiles, ae ipsa materia. Vero in Reis eum eommuni, quid Angelicus explica
id opust. 3 a. cap. 4. improbat in Averroe praeexistentiam dimensonum in materia. In primo autem loco locutus est ut commentator in Petri tam bardi puello. In alici etiam Ioeo tui inquit Ferrariensis, Rannea hie q. s. art. 3. Iorax Th. art. r. Lermaq. I r. ad 3. loeutus est in eiusdem Avet. Dis sententia adjersus eundem Averroem, aliosve Genti. Ies, ut eos de universali resurrectione eonvinciret ex iis , quae ips admittebant . Minuscula alia nonnulla arg. vide apud Cavinum soluta.
a. A Bnuit Scotis a stando in rebus animatri. Λbnuuntri generatim Nominales, quorum gregales sunt omnes
recentiores Neoteriei Ex diverso autem motivo. Quan doquidem Scotista, ideo fieri tesolutionem adusque mate. tiam primam insciatur, quia profitetur, remanere in materia sol mam eorporei tat is, dc accidentia in ea eorporeitatis sol rea subjectata . Alii autem ideo abnuunt, quia renis tur , remanere accidentia immediatὰ subjectata in materia prima , quod praepresso art. Iesutavimus.
Annuunt vero Thomissae univeis, quibus adhaerent qui ad res inanimes Seotistae. Adhaerent de insgniores Seho. lastici , quos citant Conimbr. Mazalotta , Naurus , Ecalii ex societate.
58쪽
n. Uam doeuit Λrist. hie r. de Gener. cap. . tex. 2 3. ubi tuae, inquit , esse teneνat anem substanslatim , cum .s mutatu totius in torum, nee sensibιle qaidquam aer subjectam Idem perman/t , at cum ex toto semine sanguιι, tis ex tota aqua aeν , sed si maneret materia eum aliquibus se istilibus aecidentibus , manetet in
generatione idem subjectum sensibile r ergo &e. Giosema quoddam Patris Suarra explosum vide apud Ca .mum hieq 4. s. . Eandent, Philosophi doctrinam habet S. Th. hie r. de Gener aliisque in t eis, quae habentur apud Compl. &Capreol in a dist r. 3 Proh i. Fieri resolutionem usque ad materiam primam est. nihil ex iis, quae praefuerunt in eomposito corrupto manete in genito, scisa dempta matella prima ; sed ita evenit in eorruptione substantiali ergo Ece. Ptob. min. Si quid remaneret, hoe vel esset sotma aliqua substantialis, vel a eidens ; sed propugnati neutrum potest i ergo &e. Min. rvo ad p. p. mitescit ex dictis r. Phys q. 3art. ult ubi Menisum est, non posse plutes formas esse in eadem materia contubernales, magisque elueestet lib. a. de Anima, proindeque adveniente nova sorma genita. tenetur fetus abscede re. Quo ad a. etiam patescit ex art. praegresso, ubi Mensum est, nullum aeeldens posse immediatὰ subjectati in materia prima.
. Probo a. In substantiali eorruptione resolutio non cessat quousque non fit eompleta quantum exigit generaticin Tae formae ; sed resolutio physio non est completa quantum exigit generatio alterius formae quousque non pervenerit ad materiam primam i ergo &e. Prob. min. Non est
completa resolutio physica quousque non pertigerit ad aliis quod primum minet pium positivum ; sed non pertingit ad
primum politivum prinei pium quousque non pertingat ad materiam primam : ergo die. Min. est manifesta. Quandoquidem mi ipia sunt materia, forma gignenda, α huius ρον atici. Cum ergo tune nequeat esse forma generanda, quia ista adhue in actu non extat; neque privatici quia ista non est prine plum positivum, erit sola materia Prima. . Nai. autem prob a Dari . Quemadmodum resolutio in esse
physieo fit modo physeo, ita resolutio intentionalis stmodo iniene ionali ; sed resolutio in esse intentionali non est eompleta & perlaeta quant lim evigit geoeratio scientiae quoiasque ad aliquod primum non pertingat postivum principium. Ob idque habitus ille dicit ut demonstrativus, pro
Meque scientis eus, qui suas resolvit conclusiones adusqueptima principia : ergo pariter die.
Cons praecludendo Motissae fugam, direre quis forsan pone , quod resolutio physica fit in duo prima pridei pia sismus, materiam nimirum. & formam corporeitatis. Foriama ecteporei taria non est prinei pium entis naturalis, saltem
In seri, eo quod hoe est sarma gignenda. Tum quia res
Iullo demonstativa ultimo completa fis in unum duntaxat principium, universalissimum principium, ad quod caelo. ra omnia redueuntur , nimirum quodliber es , hel uou
adores Horam arati mea a salvan Iu . s. A R . . Dispositiones praeviae remanent in materiari. dum recipit formam i ergo &e. Prob. ant. Materia dum recipit formam est disposta ad illam ; sed habet esse disposita per dispositiones r rapti &e. Resp primitos nego ant. Λd prob. dleo quod tum est disposita materia per accidentia e comitantia sormam gentistam . Talia enim aeeidentia talem praecedunt formam in genere causae materialis , ut art. 3. videbimus . Praeterea Res . . ex dictisq i. art. r. 3. sub n. s. quod remanent pro instanti aliquo ad quod, di naturae, non v
id in aliquo instanti temporis, & ιn qua, ut diximusti alteratione. Vide ibi, & hie applica. Haec est brevior, nee ultra oppugnabilia solviIo. Nihilominus
Resp. a. cum communi dist. ant. remanent virtualiter ,
conredo, formaliter, nesciant. & eonisq. Responsum hoenitet ex dictis ibidem sub finem. Remanent namoue virtua. liter quatenus relinquunt illam pro eo momento obsignatam ad hane potios . quam ad aliam formam . Contra r . obtignatio Ista relicta a dispositionibus praeriis est quidpiam i ergo quidpiam remanet , adeoque non fit resolutio usque ad materiam primam. Prob. ant. Non est nihil : ergo aliquid. Patet ant. secas nihil remaneret etiam
Secundo. Materia pro instanti generationis est formali ter disposta ad rereptionem huius formae r ergo habet soris maliter, & non tantam virtualiter dispositiones. Prob. Conseq. Ubi est essectus Memalis sol mae. est etiam formaliaret forma illum communicans, sicuti ubi est album est solis
maliter albedo. Resp. ad a. dist. ant. est quidpiam de monotato, concedo, in recto, nego ant. & eonseq. Est siquidem entitas ipsa materiae ut connotans, idest praesuppociens dispostio ea praevias iam habitas. Quod ut melilis elueelcat. Ad a. eum per tapd laudato in m. s. s qui licet solutionem
hane oppugnaverit ubi supra q. a. t. r. ad a. arg. num. s. sub
finem, modo hie perpulchre eam dilalleat j permisso antidiae consequens, habet formatiter dispostiones in ratione praesentis, & inhaesiv/, nego , in ratione praeteriti, &
quo illa forma tribuit e Desum formalem, eo edo, leelis nego. Essectus itaque sol males suis eum denominationibus ab aliqua forma alii sunt in ratione piae sentis, ut esse album dieitur ab albedine, ut actualiter insormante subjectum . Et huiusmodi non habentur formaliter, nisi forma st f. rmali ter ut praesens subjecto denominaici. Aliae sunt denomina. tiones a forma ut fututa, scut Crium esse meeaturum dicitur 1 peccato ut futuro. Et hujusmodi exietunt formanahahentem actu esse suturam filiae denique sunt a forma ut immediatdpeaeterIta, V. G. domum esse aedificatam diiscitur ab aedificatione quae fuit. Et ad ictos essectus ut tributos requirit ut serma ut praeterita. In instanti itaque generationis materiam ese dispostam ad susceptionem huius potios, qu1m alterius sermae. est e sectus fot malis praeviatum dispositionum, non in ratione formaliter exissentium. & prae otium in materia inhaesisve, cotti hoc sit impossibile, sed quatenus sunt immedia id
praecedentes, & in ratione praeteriti ean Otat lud, quatenus videlicet materia connotat, suisse has praevias dii posi.tiones. Eapropter elim pro instanti generationis verum stidispositiones tune esse praeteritas, & immediath antea suis. se, sequitur, in eo instanti materiam esse dispositam ad sol-mae receptionem.
Cuius rationem assignat, quia nimirum forma , euius effectus, & denominationes sunt ab illa ut praeterita, s vent praetereunte, disponit rem, noti quanto in ad esse, sed durat axat quantom ad fieri, &per modum viae. Ura autem cessat aequis to termino. Ad quod displieandum produeli ex Gotain exemplum , quo postea usus est etiam Guerinois. Quandoquidem perhoe, quod quis toto tempore antecedenti movetur per viam, quae dueit Parisios, immediate post illum motum in instaniati sequenti est determinatus ex vi praecedentis motus, ut se Patisis; & tamen motus ille tum formaliter non est. Ita
similiter per hoe, quod suit tempore antecedenti sub praeis viis dispositionibus est determinata, ut immediatd post habeat formam. Λliud quoque adducit exemplum de pueritia, quae est disposito ad adolescentiam; de forma Embrycinis , quae est dispositio ad formam animalis ; & de die hodierna, quae est dispostio ad diem erastinam. 6. Arg. a. Non est a philosopho deneganda sensibilis euis perientia , ehm ex sensi hi libus Philosophus procedat ; sed videt quilibet non eaeeus in Homine viis sancto eadem, quae
erant in ulvo accidentia remanere, easdem nimirum eie trices, eadem lineamenta, eosdem colores, eandemque quantitatem e ergo die.
Respondet Thom ista, remanere simi lia duntaxat a
Ast audite hoe tota exterorum detrectat eaterva , quasi impereeptibile , di non modo ineredibile pariam
xum prodat Thomista contra perspicuam experimentalem evidentiam.
vertim enim vero talis, ae tantus eorum, ae praesertim
59쪽
Ioannis sapi. du Hamel evanescet stupor apertis aliis experimentis, quibus sensus errandi oetasionem in similibus su peditat, & iudieandi identitatem later ea, inter quae est meras militudo. V. G interdum propter coloris smilitiai. vera oeulus intellectui occasionem praebet iudieandi, quod sel sit mel, Atlanteum sit saecharum, auricalchum, si ve auris mentum, si verum aurum. Item si eae duobus civis si. mu limis quis uno subducto, alterum subdole subrogaret, sensus non perciperet huiuscemodi numeri eam ovorum va4riationem . Quid plura λ superinduam ut velle uniformi adolescens annorum i a. e puella ejusdem aetatis ἔ tum s juxta se locentur, diseernet nemo, qui masculus, qui .. mela st . oeuli namque nostri penetrare non valent Motlsum tamen in nostro easti suffeiens hune corrigendi errorem medio eodem sensu ex eo suppeditatur, quod aliis essectibus deprehendit , satiatam esse substantialem
Inam , puta quia videt, carere motu, proindeque vita Id. citra rationabiliter insert, ese quoque accidentia varia a ,
quia uti ostendimus ad variationem substantialis sol mae debent &ipsa aeeidentia corrumpi, juxta ea, ouae d1xi in Log ea in lib. Poss. q. a. in praeloquio j. 3. dua seeuncio tubnum.ε. limitatione tertia. Quod s Λdversatius non a sequitur mente, nolit quaeso Thomistam, sed seipsum ae-
Contra . Accidentia, quae erant in subiecto eorrupto , mullum habent sui cori uptivum e ergo eadem numero manent incorrupta, At non eam um smilia. Prob. ant. Comtrarium non cortumpitur, nisi a sui, ecinitar lo ; sed notan unisuam accidentia, quae praefuerunt in subiecto eorrumpe o , nullum habent in eo a cisto gignendo eostratium: ergo dic. Resp. nego ant. Ad prob. dist. mai. per se, coneedo i per aecideos, nego nias. & eoncessa min. nego conseq. Hue eit doctrina Cajet & D Th. de virtutibus q. a. art. n. ni mirum quod quatuor modis potes accidens corrumpi. Pil- reo per se per acti nem contrarie agentis. a. per desectum suae eausae, sicut lumen in aere ob absentiam solis. 3 perae
sectum sui obiecit, vel termini, si t Paternitas desectu
filii . . per accidens ad corrupi lonem subiecti. Et hoe m do aceldentia , quae erant in subiecto vivo petierunt ad ruinam sui subiecit. Contra. Λd hoe, uis milia producerentur accidentia , deberet tum produei forma similis alteri sormae productae ;sed inima V. G. eadaverica non est smilis formae praece denti vivae r ergo Ece. Prob. maj. Reeidentia similia deis hent sequi formam similem i ergo dce. Ptola ant. Per nasarei/entia sequuntur ad formam et ergo die. Resp. dist. maj. debetet tune nova petoduel forma smilis vel quidditati τὰ , vel substitutivd , concedo, similis semper quidditat ve, nego mai. de distincta min. nego conseq. daveris sol ma i inquiunt Compl. videtur a natura intenta, ut st veluti simulaetum, & effigies viventis. Natura squidem pellectissamum opus suum, euiusmodi est vivens, conseivate quantum potes eonatur, adeoque eum non ultra petdurare quo adessentiam istud valeat, formam 1 umeli Cadaveris, in qua superstes suo tanquam in s. mulacro permanet eum exhibente quo ad exietiora saltem accidentia, nimirum lineamenta, fguram, quantitatem , dcc. Resp. a. dist. eandem reai. ut producerentur aceidentias milia per se, concedo, per accidens, nego maj ad cujus prob. dist. ant. accidentia, quae consequunt ut per se, con. cedo , quae consequuntur per accidens, nego anet. ad cujus prob. dis . ant. aceidentia, quae per se pro cuntur a gene. Tante, concedo, quae per accidens producuntur a genetam re , subdistinguo, consequuntur ad sormam merd praesuppo-stive, concedo, commensurative, nego ant. de conseq. Quae per se a gignente sunt aecidentia, consequuntur naturaliter ad formam. Possunt tamen aliqua produci per accrudens ev necessitate , dc exigentia materiae, vel alias propter circumstantias extrinsecas exigentes in instanti genera alonis ea aecidentia in re gentia. Sic Generans rem gravem In loco sursum, dat illi ubicationem sursum, quae tamen non sequitur naturaliter ad ejus formam.
Dices . Forma Cadavetis es opposta formae vivae: ergo repugnat assimilari etiam substitutivd. Λnt. praenitet. Vivum namque, di non vivum opponuntur.
Resp. dist. ant. opponuntur proprii , nego; impropriit, nimirum oppositionem ineo ossibilitatis in eodem subje.cto, concedo. Non enim opponuntur oppostione contra dictoria maliter, quia ista vertitur Interens fle non ena :nec oppositione privativa sormalltet, eo quod ista vetuiuisormam: nter de ptIvationem ; foema autem tum cadave. tica, ediu viva est quid positivum, nimirum sunt dissor. mae positivae : nee tandem oppositione contraria, quia coo.traria sunt, quae eodem sub genere maximis dissam, ut ca .lor , dc frigus Se. Forma autem viva, dc sordia radaveri.
ea lieet sint sub eodem genete inspectae ut formae substantia.
Iessunt, nimirum in eodem genere substantiae ἔ non tamen in ea ratione, in qua opponuntur, nempe is ratione vixi , Ac mortui, eam dentur etiam accidentia non viva. Dice. rentur uero contrariae si posset una dici mortua privati νὰ , quia vivum, de mortuum sunt contraria ἔ at tarma cada. vesica nequit dici priva uv/ moetua, eum nusquam suetit
viva, sed duntaxat dicitur mortuus totus Homo per Ant. mae triuisionem 1 dc Cada .etica forma diei potest mot. tua negativ/; quo pacto etiam lapis mortu us dicitur. Nee pugnat, quod duarum formarum impromid opposi. tarum oppostione mutuae incompossibilitatis una in aliqui. bos alteri assimiletur. Quandoquidem modo isto opinio ad versatur scientiae ; de tamen ei assimilatur in discurrenda , argumentando, syllogietando . die. litht ei non assimiletu quo ad omnia, ut puta quoad hoe, quod est procedere ex ptincipiis infallibilibus. de evidentibus . Init. Si accidentia edent alia a primis , aliquod assinan. dum solet agens ea producens ἔ sed hoe assignabile nequa. quam est : ergo dce. Ptob. min. si assignabile hoe solet, maYi md istud esset illud, quod formam gignit eadavericam , sed nee ais gnabile est quodnam si formae eadaverieae rene. rati sum : ergo Ece. Maj. non negabitur a nobis, volenti. bas, quila talia accidentia ad formam sequantur cada eri,cam. Min. prob. Non nun uam id, quod perimit is i nem est gladius, sulmen . laqueus, Ece. sed ista nequeunt esse eujuspiam substant alis formae generati va: ergo Ece. Resp data mai nego min. Ad proti concessa mai. negomin. ad cujus prob. res pondeti multi se imitet potest . piimhquod fulmen, ensis laqueus dce. non ea uiant postiri adi. mxlis talium . dc ear ruptionem , ae formae eadavericae se merationem, sed duntaxat occasionaliter proximis : ade
modum, qua sensus dicitur indueere erroxem in intellecta inon essecti τὰ , sed duntaxat occasionaliter . Quaenam autem sit causa producena esselentet Ipsum cadaver, sive ea laveticam sol mam. Diuo esse illudmet generans, quod iam genuerat sermam illam vivam, cujus ad corruptionem , vel separationem genita cadaveritasorma fuit.
At Me aliud insigne nonnullis videbitur portentum, Tuae
quia videretur generans intendere tuliam formae a se ιαμ tae, eo quia formam intenderet, quae nis ad eius edita ptionem induci minimii potest. Tum quia nequit esse caulauni voca, nec aequivoca. Non univora, quia forma cida verica non es similis generanti vivo a nec aequivocat qua ista est eausa uni etersalis, ut e spicuum est de Coelio . Tua quia generantis illius actio olim iam abiit .
Nihilominus nihil potieniosi, hie ipse video . Ad primam
namque Resp. nego ant. Λd prob. annexam dist. ant. latet deret Ecc. absoluid, nego, ex suppositione, eoncedo antre nego conseq. Λliquae sunt formae put/ 1 ubstitutae. Et istoesunt ii omnes, quae sequuntur ad actionem alterius Men. is, quod eeu non habens in se nee virtualiter . nee sotraliter formam, quae tum gignitur, qualis est forma rati ν rica . quae interdum ex seiai, nonnunquam ea sulmine, laqueo&c. octa sonaliter prox, md inducitur; litat raso raliter minos proxim/aliunddinduratur, puta ex occasio
rante febrim , tractante gladium &e. Τales quoque lust imae illae salis, Sulphuris, Mercurii, SQ quae ignis sub sdici ab Hermeticis gignuntur ex mixtis, de quibus diria Phy sat t. unico s. a re aliae, de quibus diat itinum. 19. di aliae, de quibus ibidem vixi si et . num. ar. ad
Et istae omnes procreantur eo ab agente, a quo genita ipsa sorma fuit, eujus ad ruinam sequuntur, quia sequuntal ad ipsam ut substitutum quoddam eius. Novi intenduntur autem ab illo generante absoluid, sed duntaxat, ut ita di eam, provisonaliter, dc ex suppositione, quod pereat sot-ma a se procreata. Natura namque praecipuit particulatu licit per se nunquam intendat illius sit mae eoti upti em tamen eo m nequeat sormam illam a se progeni iam eonset. vare, providit formas istas, quae illius Ioeci suffoetentur. ne tum materia omni sorma nudata maaeret : illatum ad
60쪽
disserentiam formarum , quae eontinentur in virtute cor rumpentis sordiam praecedentem U G. in virtute ignis eorrumpentis formam ligni, & introducentis formam ignis in ejus materiam; onia ista serma non est quid metὰ substituatum, sed quid absolutil, dc non tantam conditicinate inten.
tum ab alio agente, in cuius acti va virtute continetur. A quonam autem eorrumpatur forma prior genita; Dico, etiam corrumpi per accidens ab eo, 1 quo fuit per se genita quatenus nimirum vel a fulmine, vel a gladio laedente, &e. impedit ut, eam ultra conservate. Et quia eessat lo I eon seruatione loeum non habet, nisi per annihi sationem , aut per corruptionem: idcircA eum nequeat esse cessatio me annihilationem, quia ad hoc opus sciret, etiam materiam primam everit, & ali s materia prima nequeat omni nuda ra forma persistere, per accidens tunc producit dispostiones alterativas , quibus sorma prios genita eorrumpitur, dc altera substituta generatur.
Ada dico, quod est eausa univoea . Ad cujus oppugnationem dieci, quod eo m sit forma meid substituta, & dun. taxat ex suppositione intenta, sat est, quAl si illi s misi. quatenus est substituti v8 smilis priori illi formae eorruptae, quae erat generanti similis etiam quidditati vh. Adde, non esse eetid, quod quando aliqua generantur per aecidens
animi lentur in omnibus , tametu eausa particularis sit; quia tune est causa, non simpliciter uni voca, nee simpliciter aequivoea, sed partim unis ea , AT partim aequivo . Sie ienis nonnunquam per accidens ex indispostione aquae calefaetendo aquam generat aerem, satiendo, quid aqua in vapores ascendat, & postea vapores in aerem resolvanis tui, lie/t interdum etiam iterum in aquam resolvantur. Sie etiam nonnunquam progignuntur monstra, ut edm Mulus eu equa procreat ut, de Asino , quia eum generans pertinis
fere non valeat ad speelseam perfecticinem sistit in minori militudine ; seque partim uni vota , partim aequivore
generatur Mulus. Ita in nostro casu eadaver gignitur ut simile in sgura, organietatione accidentali, dce. Ad 3. dieo , quod lic/t obierit formaliter, perseverat tamen virtualiter eonservando talem formam . Qua ratione dici consuevit, quod conservatio est continuata producti . Et in ipsa exemplo illustratur animalis genesis, in cujus materia prilis generat ut forma Embryonis, de Anima vegetati va, Ac aliquo temporis successu media Ipsusmet generantis virtute eorrumpitur prior illa forma vegetativa, de nova gignitur forma sensitiva praestans utrumque esse, nimirum vegetati. um&senstivum t juxta dieenda lib. a. de Anima q. a. an. 3. F. 3. sub num. 7. ad a. arg.) eum haeduntaxat disserentia , quod ista es absolutε intenta, & non tamdm ex suppostione se ut illae. Alii autem Thomistae eommunios respondent , quod causa principalis pioductiva eada νeris est eausa universat is, &praecipua Deus, Cretum, d . aut elementum praedominans; gladius vero fulmen, dce. est causa instrumenta
oppugnabis . Quodcunque sit hoe generans produeere
illa nova accidentia non valete ergo&e. Prob. ant. dupli citer . primo. Λ generante producuntur duntaxat accidentia, quae naturaliter consequuntur sormam geniti; sed illo
in eadavere cernuntur accidentia, quae non consequuntur
naturaliter ad cadaveris formam, imi sunt illi disconvenientia , com inter cadaveris viscera compertatur calor, qui non est naturalis ipsi cadaveri, quod sibi telictum naturaliter stigescit: ergo dcc Seeundo. Si Canis sursum propellatur, medio in aere mortuus sursum adhuc eietur mediante impulsu in se recepto ; qui tamen motus non est naturalis Canis cadaveri, quod ratione suae gravitatis petit deorsum moveri: ergo im pulsus ille non producitur conseeuti τὰ ad eadaveris sol-
Cons. Nonnulla eadaveris accidentia contrariantur ipsi generanti, ut eonspicuum est dum animal deseit algore necatum . Etenim tum ejus intra viseera extat ealor, qui nullatenus potest produei a generante physeo, nee per se, nee per accidens, eum omnis ea usa eontineat essectum , se productum si ve per se, si ve per accidens. Resp. nego ant. Ad r. prob. in primis dico, Mai. esse velam, quando forma non si forma substituta , sed absoluid intenta, sin autem secos. Palam namque est, quod in liquoribus genitis ex herbis, Ac solibus vi lanissimilia remanent aceidentia, ut Odor, sapor, die. Praeterea cum aliis leo, maj. illam veram esse de aecidentibus, quae per ses νι Universa PLI. Tom Ial.
sunt generante, ut supra ex necessitate, & exigentia materiae ecc. Ad a. dicatur, quod statimatque mortuus est ranis variatur numero motus, nee proinde est eontinuus, licti talis appareat , ut dicemus in Meth. tutanda, quod accidens
indi viduetur a subiecto. Nee obest, quod sit tali formae
eonnaturaliseeo substitutae, ut nuperrimEdictum est .
Ad Cons. iam liquet, non esse illud stigus quod formam cadaverieam causat, de aceidentia illa, sed vel illud generans, a quo genita suerat forma, quae tum corrumpitur, vel eausas universales, de aequivocas. Praeterea diei eum Lerina posset, quia quia omne agens in agendo repatitur, quamvis breWi id fiat itum namque a brevior fiat est aerior pugna) actio agentis a resistentia solismae viventis, dE qualitatum ejus determinatur, ut intro. ducat formam eadaveris cum si milibus accidentibus cicatri. cum, caloris, eo loris, flemotus in Cane ascendente, aut
destendente. Et hoe quasi per accidens ex anti petistas , de ex obsistentia passi. De quo videli Capreolus potest in a.
Dices. Quando Equus moritur, Anima Equi periens
non relinquit materiam detErminatam ad novam Animam equinam producendam: ergo similiter ealor, qui desinit in moriente equo non res inquit mate iam ad novum determi
Resp. est eons . & paritatem. Equina squidem sorma non est sol ma quae possit generati mere pet accidens, nee forma aliqua substituta, nee tanta eum facilitate produ- cibi sis, quanta eator , vel eadaverica forma . Solutio alia legi apud Guerinois potest. Λlia argumenta quaedam, quae de hie objieit Mastrius, disses ventur lib. a. de Anima q. s. art. 3 ad 3. num. 8. vestigando, num in vivente detur corporeitatis sol ma λγ. Arg. 3. Ab ineonvenientibus. Si substantiva in corruptione fieret adusque materiam primam resolutio, sequeretur a. Sanctorum reliquias maiori non esse veneratione dignas, quam eaeterorum eadavera, quia in eis sola remateret materia, quae non est eultu digna. E. Consultius nouesse cibis uti pretiosis, puta earnibus perdielnis, ae vilibus , ui puta asininis, eo quod cibus dum substantialiter corrumis pitur, & in substantiam vertitur aliti, nullum perseverat ex praeexistentibus accidens, sed materia duntaxat prima, quae in omnibus ejusdem est rationis. Resp. ad a. nego ant. Ad probanni κam dist. sola rem1-net materia physicε, concedo, mora ii ter , nego . Cometenim materia illa intimam habuerit unionem cum Atiliania, retinet per hoe quid sngulare penes prudentum existimationem, ratione euius si obsequio adhue di na sanὰ in
omnium Theologorum sententia , dempto valentia de Cetuino, Sanguis Christi. qui in terris mansi post resuta rictionem, non est nune Verbo hypomi ted unitus, de tamen adoratur ad ratione latriae ; quia fuit unitus . Alii respondent , quod remanet materia ut reunienda Samni
Viti Λnimae ex ordinatione Divinae Ideireo est obsequio
Ada. nego similiter ant. Quandoquidem licdi non sint eaedem , sunt tamen similes qualitates corrupti , quae in
g. Λrg. 4. Quemadmodum substantialis sorma est actus primus, ita gratia habitualis sanctilicatis est primus actus es dat primum esse in ordine supernaturali; sed remota gratia habituali per lethale pereatum adhue nonnullae rema ianent virtutes supernaturales, ut fides, de spes, qua danesse seeundum supernaturaler ergo pariter 8ce. Resp. Discrimen esse, quia gratia ita est actus primus. In ordine supernaturali. quod non saeit unum per se eum subjecto. Praeterea praefatae virtutes sunt proprietates gratiae ut vivae vita spirituali morali, de gratia dat primum esse supernaturale viviscum, non vero absolute , est m etiam ser peceatum homo elevetur ad esse supernaturale a versvὰ ruci reo remanent mortuae. Eam ob rem dixit Caiet. p. a. q. I . art. 3 quod supernaturales virtutes dependent a gratia
habituali tanquam ab actu primo supernaturali, non qu5 ad substantiam, sed tantummodo quo ad statum persectum virtutis. ulterias Gratia ita est actus primus in ordine superis
naturali, quod aceidentis non exit confinia. Λecidθns autem licti sit primum smpli ter in aliquo ordine, non lavimen absolut/. Et quidem quod paritas non teneat qui ad omnia quisque admittere compellitur, secus sequeretur , quod quemadmodum materia nequit saltem de potentia oris G dinaria