장음표시 사용
101쪽
so Defensio Decretorum GKilii Trid. Or.
an vera & involuntaria, infra palam fiet. Accedit, quod si me ut is, nullo praecepto vetitum si, ut contendit Adversarius, absolute, & sine necessitate licitum erit. Superflua ergo haec prima particula. Altera sau. sula utilitas se ipsa corruit. Utilitas enim isthaec semper adest. Quando. nam non utile peculium Quis est, qui sbi non utiles pecunias asse rat Frustra itaque & ad illudendum imperitis adiecta est particula prae
fata. Tertia tandem vox caute haud est caeteris melior , immo utris. que inanior. Peculium incaute adhiberi non votum paupertatis modo , verum etiam lex naturalis prohibet. Cautus & prudens pecuniarum usus omnibus necessarius est. Incautus, & imprudens omnibus pernici sus. Technis, Sc sucis excussis, erroris gravitatem, atque gravissimum
scandalum, nemo non videt. Tolle peculium, o sustulisti Religionem Ecquodnam est peculium illud , sine quo Religio , non est Religio λPeculium quod supra recensuimus : adeo abundans, uφ praeter victum.& uestitum lassiciat ad captanda honesta solatia ntra & extra ordinem, ad munera largienda, ad indulgendum ludis , ad emendam supellectilem argenteam, nempe horologia, arculas pro tabaceo , & caeis tera id genus. Tolle hoe Gerrimum peculium, o Religio non es R ii tib Absque hoe peculio Religio non est salutis portus , nec securitatis asylus, nec tranquillitatis sedes λ Tolle peculium caute adhibitum, o Religio non est Retitio, non securitatis portus non tranquillitatis statis . Omnes ergo Sacri ordines ad Regularum, & Sacrorum Canonum praescriptum reformati, a quibus procul peculium eXulat, syrtes sunt aeter ni naufragii, non salutis portus, non securitatis statioὶ Extermininda igitur e Claustris est perfecta bonorum communio, peculiumque introdueendum . Consilium Christi Domini dimittendi omnia , nullo reservato peculio, perniciosum erit , Viarnque aeternum pereundi aperiet uid plura. Disciplina ipsa exactae communitatis, quam, Teste Adversario, Christus quoad vixit in hoc mundo servavit, non erit dicenda nee fatalis portus, nec securitatis satio . Si hae blasphemiae non sunt , & scandala gravissima, quaenam erum II. Huic errori assinis est alter , quem eeu primarium sui systematis fundamentum distinctis carae feribus seribit his verbis pag. 4 4. Rerum
communitas aut partim , aut NIHIL commune habet cum paupertatis et uo, quod Deo nuncupant Clausratis: Nec ea stricto praecepto CD GIL T
102쪽
bus prascripta es. Si qui Evangelium , Apostolorum Acta, Patrum ,
Conciliorum, & Pontificum Canones ignorarent, talia scriberent, exiscusatione digni essent. Caeterum , utrum veniam mereatur eruditus Adoversarius Christianae, & Monasticae Theologiae Professor, alii judicent . NIHIL affinitatis cum paupertatis Monasticae voto exacta rerum comis munitas habet Inepte ergo Patii archae Sacrorum ordinum Instituto. res, inepte Concilia tum Oecumenica, tum Provincialia illam praescribunt. Inepte Concilium Tridentinum tribus integris capitibus illam prae scribit. Parum aut NIHIL commune habet eum paupertatis voto rerum communitas ' Iniuste ergo Dero jure iurando ad illam servandam Pontifi-ees Summi Claustrales adigunt λ Sed ultima verba veniant in examen . Nee ea stricto praecepto Claustralibus praescripta est. Quid prodit, To Striactost Dantur ergo praecepta larga & fricta Ea arte intrusa est vox illa, ut si praeceptum probetur , possit illudere respondendo , esse praeceptum non frictum, sed praeceptum largum . suo loco evidentius confutabitur error iste, & praecepti gravitas summa demonstrabitur. III. Pagina proxime sequenti, nimirum 4os. suorum errorum confectaria elicit, quorum unum transcribo, caetera alibi relaturus . Praelati Regulares nee gravi Umi , nec gramis , immo nec LEVIS peremi rei sunt, s vitam communem Dis non invehunt Monaseriis. Haec illatio necessario consequitur descripta principia. Si rerum communitas NIHIL commune habet cum paupertatis Volo, nullius sane. culpae Praelati Regulares rei sunt, si illius observantiam negligant. Quid si haec communitas esset saltem praemio Iargo impositat Non ne tum, ut minus Imi ter peccarent, si eam instaurare negligerent L Benigniores Probabilistae docent, graviter delinquere Praelatos Regulares, si vel unam Constitutionem in desuetudinem abire relinquunt , tametsi ad nullam culpam
103쪽
ss 1 Defensis Decretorum Concilia Tridoc.
ERROR OCTAVUS VITAE CLAUSTRA Llς
Obsersantiam Digciplin.e Regularis in sola arbitraria in Algentia, aut rigore Praelatorum consituit . Extremae laxitatis error Probabilissarum auctoritate lalmaritia.
que struxit insidias Magister Uitat Claustralis. Universam nunc invadit Monasticam Disciplinam, eamque ab imis suffodit initiis. Part. I. Dissert. V. pag. ta6. leges & ritus Disciplinae , quam ipse professus, est, describere aggreditur, & neglectis gravioribus punctis, reculas parvi momenti latius extendit: puta quod Fratre a canonicas horas recitent per vices alternatim stando, & Iedendo, quod post completorium e chora exeant infra Umbonem , quod singulis hebdomadibus defunctis parentem, quaterque in annum anniversariam eorumdem faciant comis memorationem, caeteraque id genus, quae missa iacto . Describam quae subdit pag. r 7.
is ad Palilia usque, exceptis diebus Dominicis observant, sicut & omni-ri bus totius anni sextis feriis, & in Parasceve panem tantum & ah quam degustant, carnis eis toto anno interdicto. III. Plura hic neglexit gravioris momenti. Quid ergo addendum Quod omnes Fratres cuiusque dignitatis sint, aeeedant ad communem mensam .' quod omnes communi cibo contenti, nullus ex proprio pecμ'lio sibi selectiora comparet fercula . Haee omnia & a Constitutionibus,& a Comitiis Generalibus praeseripta tanti feeit Summus Pontifex Benedictus XIII. ut in Brevi dato an. 1 a s. typisque edito, & inserto Capitulo Generali Bononiensi eiusdem anni , haec addiderit: Nihil tamen re cori nobis est, quam ειοd de tiniformitate in CIBIS , ae CELLIS ἔ- per Constitutiones, quam per Comitia Gencratia praescriptum es : nimirum, in nulli ex Fratribus, sis Priori , sis Ingustoribus , sive Magistris
104쪽
in Theologia quidquam in mensa ministretur , quam quod caeteris fratribus mini sirari flet , ut praecipit Capitulam Generale habitum anno I 694 Dbpanis ibidem sancitis . Ac praeterea, ut nemini liceat nis ex causa infirmi. ratis in CELLA comedere, sed omnes etiam INQUISITORES tam mane, quam sero in communi rest uris, infirmaria, vel in Hospitio eum Superioris
licentia eo inedant, ut in mandatis S. Pii V. Praedecessoris nostri Orinatione quinta continetur sub poenis ab eodem constitutis. Haec conserat R. Magi.
ster cum iis, quae scribit pag. 48o. IV. Haec prae aliis cordi erant pio , sanctoque Pontificit & tamen,
si cum iis, quae addit, comparentur, leviora evadunt . Sic ergo persequitur Pontifex in laudato diplomate r in denique Fratres in communi Dormitorio fabιtent, atque in eodem etiam INQUISITORES dormiant , nee quisquam Religiosam CELLAE formam excedat, ut mandata eiusdem Saucti Praedecessoris nηstri PRAECIPIUNT ordinatione vina, qua rursus Superjoribus localibus iniungunt, ut sublata CELLARUM pluralitate eas ad Religiosam formam , O Fratrum usum redueant, quos reulientes repererint, per propositas ibidem poenas parere compellant. U. Quid si Fratres ipsi privatim tam superba magnificentia ornarent Cellas suas, ut vel extrinsecus super Cellarum ianuas caelatas sa- tuas superponi curarent Quid si proprio aere, peculioque has facerent impensas ' Quid si extra commune Dormitorium plano pede camerulassbi aedificarent uot flagitia ex propugnato peculio, sine quo nihil horum, Pro manaret Scandalum sane maximum, quo offenduntur vel ipsilaici , qui humiliora habitant cubicula: solemne paupertatis votum violatum seret. Quid si haec non clam fierent ab hoc, aut illo , sed publice & impune ab omnibus, qui pecuniis abundant ρ Tanta corruptela olim grassabatur, quando Pestis Claustralitatis, inquit Fontana Verb. Cella, Disciplinam Regularem invaserat . Utruin R. Magistro similia videre eontigerit, ille iudex st. Deberem hie transcribere poenas gravissimas, quas S. Pius V. constituit adversus eiusmodi Fratres ; sed indicasse lassiciat laudata verba Sanctissimi Pontificiet Benedicti XIII. Lege, si per otium licet , quae Decrevit Capitulum Generale anno II 69. cap. de Claus alium , seu Conventualium reformatione . De cellis plura alia essent dicenda, quae brevitatis causa omitto . Recurrat itaque Vitae Claustralis textus. v I.
105쪽
VI. Pag. i 7. ,, Praelatis tamen Monalteriorum huius ordinis fionis, is potesas est eiusmodi jejunia relaxandi, & carnis esum concedendi, si. se cui & in reliquis sere omnibus ordinis statutis, si sacrarum litterarumis studium, & proximorum utilitas id postulant, ut in legum textu sanis citum est, prout videbitur expedire . Hinc factum est , ut non solum se in aliquibus Provinciis plus minusve indulgeatur , sed etiam in aliquuis bus Monasteriis ejusdem Provinciae pro P RHLATORUM ARBI-- TRIO, caritate, dc prudentia. Unde NEMO est in toto Praedicato ,, rum ordine, qui, indulPiue Praelato, quantumvis fani s , oe ieiunium
is frangere, o carncm comedere licite non valeat .... Temeratoribus M poenae taxatae , quamvis nulla vel etiam minima culpa sit in harum se legum violatione, nisi aest contemptus . . . . Caeterum ordo iste εὐ- se to Orbe diffusus,& per varias Provincias ac Congregationes partitus sem-- per unus , & indivisus mansit sub eodem capite Magi iter dicitur ),, iisdemque legibus vivit, ac se regit : in si aliqua a pareat diserstas, ,, HAEC SOLUM penes maiorem , minoremve Pralatorum indu entiamri TOTA se teneat. Ex quo fit , ut in aliquibus Congregationibus diis strictior sit Disciplina , quam in aliquibus Provinciis i & vicissim in is aliquibus Provinciis, quam in aliquibus Congregationibus major rigoris exactiorque legum custodia: immo in uno eodemque sis ejusdem Congre- is gastionis sve Provincia Monaseris , pro majori , minorique Praelatι RI-
RE, aut INDULGENTIA. CETERA NIHIL.
VII. Quis est eorum omnium, quibus Disciplinae Regularis observa n. tia, atque inclyti Ordinis decus cordi si , qui dolore simul & indignatione percitus non exclamet cum D. Hieronymo: Proh nefas . Non possum ultra progredi. Prorumpunt tacrima antequam verba , σ Ddignario-
pariter ac dolore in ipso meatu faucium spiritui coarctatur . Ubi mare illud eloquentiae Tullianae' Ubi torrens futatis D mbush nis Nunc profecto muti essetis umbo, m vestra lingka torpesceret . Intentu es res, quam inua ei siuemla explicare queat. Repιrtum es faciatis, quod nec mim fingere , nec δεμ a lude , nec Maelianus possi essuri. M. s. Dis. od Sabis. Quam sit haec Hieronymi exclamatio peropportunna , patebit continuo ac tra scripti textus explanationem ineceperim. Quod ut clarius praestem primum seneratim, deinceps presse & sigillatim verba faciam.
VIII. Inclytus ergo ordo noster non firmis, definitisque consistit Iegibus
106쪽
Dissertatis Prima Praeliminarit. ss
bii. In Praelatorum arbitrio sitae sunt leges istae ρ In eisdem Provincitet ἔimmo in eisdem Monasteriis leges servantur plus minusve prout Priorum genio, qui quot biennio in Praefecturis sibi succedant, visum suerit Nia hil ergo in ordine, praeter Tria vota, certi, nihil definiti , quo ab alii, secernatur ordinibus Nulla peculiaris certa via , quae ad Evangelicam
ducat porsecti otium Iri hominam pliaratalmatibus Religionem tuam l
eas Tot ergo erunt ordines quot Priores. At iste non Ordo Reguli rix, sed irregularis Turba r non Societas perpetuo legum scedere sacrata, sed consulas populus versatili hominum ingenio moderatus, nunc severitatem praeserens, nune laxitatem . Quaenam ab orbe condito bene instituta Res publiea hominum arbitrio absolute supposuit leges suas ' Quaenam Saera Religio Regulas non praescripsit , quae vel in ipsa a legibur dispensatione saepe necessaria . ex rationabili causa , de qua infra . servari debeant Ordo inquis I per varias Provincias , ae Con gregationes partitus semper unus, iisdemque legibus vivit, ae se regit , ut si aliqua appareat diversitas, haec SOLUM penes maiorem, minorem Praelatorum indulgentiam TOTA se teneat. CETERA NIHIL Argutis sme ad miraculum usque. Quod ergo in Congregationibus Provinciisque aliquibus ieiunia,& abstinentiae a carnibus, peculiari rationabilis necessitatis easu sublato , examussim serventur δ Et quod in caeteris Provinciis, non eum aliquibus, & in aliquo tantum casu, ut leges , de qui bus iamiam , clamant , sed passim & fere singulis diebus carnes com eis
dantur, discrimen nullum . praeter indulgentiam maiorem, minoremis Prae
latorum . CETERA NIHIL Quod in Congregationibus Provinciisque alia quibus indumenta ex fargia snt , quod nemo unus indusia linea ad ea nes adhibeat : quod Fratres per Civitates vix unquam nisi associati incedant r quod una angusta Cella sint contenti : Contra, quod in aliis quibusdam Provinciis communiter, paucis exceptis, indusiis lineis utantur, quod subtilissimas Tunicas induant, quod soli per Civitates discurrant, quod eamerulas, & aediculas tum supra , tum infra dormitorium habeant. Quod alicubi etiam opipare extra resectorium mensas instruant,
discrimen nullum , praeter maiorem, minoremis Indulgentiam Praelatorum.
CETERA NIHIL Ah exelamabat olim Mellifluus Bernardus ad similem stultitiam, dixerim , an temeritatem epistola prima ad Robertum t Sip)mni subtiles, o pretios , s longa manicae , oe amplum Capuerum , σ
107쪽
s6 Defensio Decretorum Concilis Trid. oec.
pertorium sisHire , θ' molle sumineum SANCTUM DO,cnt, quid mo. ror, te non sequori Quod in Congregationibus, & Provinciis aliquibus
exacta vigeat communitas , pulso omni peculio: quod omnes pecuniae sive praedicatione, sive lectione, sive quacumque via conquisitae in comis
munes omnium usus conserantur : quod nemo pannosus, nemo comptus, sed omnibus tum sanis, cum aegri s Pi u L cuiqua. piaa , Provideatur et
E contrario, quod in aliquibus Provinciis quisque pecunias lueretur sibi quantum ad eorum usum, relicto dominio civili Conventui sui illo ve staturi: quod qui peculio pinguiori abundant, selectioribus fere ulis ve
scantur, famulitium promptum habeant : quod ille penuriam, hic redundantiam experiatur : quod iste pannosus, alter comptus r quod infirmis ditioribus nihil desit, & pauperes necessariis non raro careant, TOTA
est indulgentia Praelatorum. CETERA NIHIL Postremum quod inquibusdam Provinciis , & Congregationibus Capitula in hebdomadam Praelati teneant, in quibus Sanctum Dei Verbum ad subditos habeant, exactam
Disciplinae Regularis observantiam praeservi de inculcent i in abusus in. vehant , & ne ultra serpant, aggeres aditetant: quod corrigant delinqueniates , eccitent tepidos, poenas infligant transgretaribus t & subditi omnea in genua procumbentes culpas adversus leges perpetratas publica confessione alta voce exponant, debitamque suscipiant poenam : Quae omnia severa lege praescribuntur. Quod vero in quibusdam Provinciis vel ipsae Fabricae Capitulorum, in quibus Fratres audire Verbum Dei debent, dirutae, aut aliis destinatae usibus sint di quod alibi vix in annum culpae subditorum adversus Constitutiones ordinis audiantur: quod transgressiones impunitae pratiantur, TOTA G indulgentia Praelatortim. CETERA NI HIL ui Religio tua ab omnibus aliis secernetur , nisi Legum suarum praerogativis Si hae in hominum si bitris positae sunt; Arbitraria ergo Religio, phantastica, versatilis. Si observantia Regularis quarumdam Provinciarum,& Congregationum& aliarum provinciarum laxitas nil aliud est, quam indulgentia , aut rigor praelatorum, in vanum B. Raymundus improbum laborem subiit in ordinis reparatione di in vanum Taumat uinus Ferreis rius, ejusque Discipuli Petrus Cerdanua, Michael Pages in Hispania r in vanum Catharina Senensis, Joannes Dominici, Marcolinus, Thomas Senensis, Thomas Atuta micristo in Italia r in vanum Conradus de Pruscia, Franciscus Retra, Ioannea Nyder in Germania , Ioannes Excuria, in
108쪽
Dissertatio Prima Praeliminaris. 37
Bumundia r in vanum Sanctissimi Pontifices Pius V. & Benedictus XIII. aliique innumeri miraculorum omniumque virtutum splendore celeberri mi pro Disciplinae Regularis resormatione adlaborarunt Quid Cone ilium Tridentinum, quid caeteri Pontifices omnes tot Constitutiones ediderunt Quid tremendo interdicto suspenderunt laxatis. Provinciis facultatem reei piendi juvenes in Ordinem' Quid nunc sacrum iusiurandum exigunt, quo adfirmetur, exactam Constitutionum & Potissimum vitaeommunis, pulso pe eulio, observantiam vigere iis in Coenobiis, in quibus iuvenes profiteri Religionem debeant, si haru observantia non aliud est quam indulgentia, atii Riρον Praelatorum . CETERA NIHIL t Filum abrumpo , ne satiram seribere videar, dum leges servandas describo, & errores atque offendiacula propulis. VIII. Hactenus universim , nunc sigillatim dispieienda est Doctrina Concellitae nostri . tam in capita duo tribuo. In primo legum obligationem i in secundo facultatem, quae Praelati pollent ad dispensandum, quam brevissime indicabo. Et ad primum quod attinet, Verba Magistri vitae Claustralis revocanda sub oculos. Quamvis inquit nulla υes etiam miniama eulpa D in harum legum violatione , ni contemtus. Haec doctrina omnium vel benigniorum probabilistarum consensu, nemine excepto, falsa est, & ruinam disciplinae Regularis inducens. Quod nullam mortalem
eulpami perpetret legum harum violator, sublato contemptu, verum habet . Quod sine contemptu nulla υel minima culpa si in harum legum vis latιone irror es. Quod ut clarius pateat, aliud est, quod leges seu Constit tiones genere suo non obligent ad ullam sive gravem sive levem culpam e quod verum habet, Constitutiones ipsae declarant. Declaramus, ut Regula no
so, o GUitutiones nosra non obligent nos ad culpam , sed ad poenam, nisi propter praeceptum, vel contemptum. In Prol. tex. q. Aliud longe diversum, quod in ipsa violatione legum nulla vel minima adsit culpa sine contem. ptu: quod erroneum est, ut explicant Constitutiones ipsae ibidem ad Lit. L. Nam sinquiunt i ut docet S. Thomas a. a. q. I 86. σ. 9. ad I. is Inis Religione ordinis Fratrum Praedicatorum transgressio vel omissio sciais licet Regulae sive Constitutionum ex suo genere non obligant ad cul-M pam nec mortalem, neque venialem, sed solum ad poenam taxatam se sustinendam, quia per hunc modum ad talia observanda obligantur. , , Qui tamen possenx ismatiter vel mortaliter peccare ex negligentia vel libia
109쪽
s8 Defensio Decretorum Concilii Trid. oec.
is dine, seu contemptu, ,. Haec Constitutionum verba ut jacent transeri pia sunt a S. Thoma De. cit. quae sic interpretatur Caietanus in Commen. tariis in hunc ar. 9. is oportet diligenter notare verbum Auctorix in ii se tera haec dicentis, quod hu)usmodi transgressiones non sunt culpae exfisori genere e ita quod sensus Legis obligantis ad poenam, & non ad culpam is est, quod statuit actum illum esse extra genus culpae, non qualitercum is que ex suo genere, hoc est, nou ex parte operantis, sed secundum suam ,, naturam, & propterea trifariam potest ex parte operantis ingredi geri nus culpae actus , qui fecundum se extra genus culpae a lege posiis tus est . Numerantur autem in litera tres modi , quibus ex patre,, operantis actus hujusmodi ' culpa. Primus, qui manifestus est, dici-
,, tur ex contemptu . . . . Secundus est ex cupiditate .... Tertius est ne-
,, gligentia &c. is Consule & Thomam & Caietanum R. Magister, qui
scribis cit. pag. III. Angelicum Doctorem D. Thomam Aquinatem Praece pioris loco habent, a greo vel digitum tan una desciscere Praedicatori s Reis ligis est .... Quis namque per homi num Deumque fidem dosti inam Aquinatis Doctiris sequi, eamque pro viribus defendere -n Horietur λ Dicendum fuisset universam Doetrinam, ne aliqui suspicentur, te velle dumtaxat doctrinam aliquam Angelici peculiarem , puta Praedeterminationis Physicae quam & ipse germanam esse D. Thain. sententiam iudico I pro viribui
defensurum fore, cetera nihil, eorum nempe, quae mores sermandos spectant. Triplici ergo via iuxta Angelicum peccare potes suas violando Ieages, quae alioquin ad culpam genere suo non obligant. Prima eli negligentia. Altera libido, seu nimia animi cupiditas erga aliquid, ob cujus
amorem legis observantiam negligas. Tertia contemptus.
IX. Sed ad Constitutiones ipsas regrediamur, quas detruncatas refert R. P. Magister. Haec ergo adjiciunt laudatae Constitutiones De. eis. adiit. D. sub textu a. is Declaramus quod illa, quae ponuntur in nostris Constitutio, , nibus, & non habent praeceptum annexum, sed sunt pure statuta adis ornatum & decorem Regularis vitae pertinentia. videntur esse minimais respectu illorum, quae pertinent ad substantiam Religionis sui est exis acta rerum communitas J vel quae habent praeceptum annexum. is men illorum transiresso ex negligeniis non es me veniali culpa, quae diso ponit ad MORTALEM, αι doceι S. Thomas 2. 2. g. I 86. s. v. ad I. is Plura in hujus rei confirmationem ex Scriptura sancta, ex Hieronymo a C ex
110쪽
Ddsertatio Prima Praelim aris. 39
Qx Isidoro addunt, quae legere poteris. Spiritus ergo legum in hoc situs est, ut conscientiarum perplexitates & angores abigat, ut animorum tramquillitati consulat, atque optimis subditis observare leges conantibuς sola men afferat e minime vero, ut desidiosis, tepidisque viam ad transgres. sones aperiat, ut omnes tum domestici tum extranei Theologi docent. Constitutiones illi inquit Ioannes Excuria de ref. a. a. non obligant Fra tres ad talpam, sed poenam tantum. Sed huiusmodi Constitutio, liret magnum solamen asserat timoratis observantibus, qui interdum scrupulosis peris exitatibus agitantur, nihil tamen remedii confert renuentibus observare. Lege B. Umbertum in Regulam D. Augustini cap. ro. Sed missis antiquioribus Theologis, ad recentiores accedamus. X. P. Paulus Layman Probabilita lib. q. traft. I. cap. 9. n. 8. Utrum uiarum omnino peccatum si ιν grediendi Regulam ordinis Praedicatorum,
Societatis IESU , cujus saluta non obligant sub culpa Dico a. Si
quis Regtilam transgrediatur ex animι torpore vel negligentia, venialiter peccat . . . . Dico 3. Si quis Regulam trafgrediatur propter libidinem, seu inordinatum assectam erga rem aliquam, consat jam committi saltem venialem. Legesis P. Hermannum Bulambau lib. 4. Eub. 3. ejusque interpretem P. La Croix, qui tom. a. lib. 3. n. 2I . pag. 32. Imo doco D
ealbum, ut docte probat Iessius, singulas Regulas cui cumque ordinis vix posse violari fine peccato; quia in eo es fatiem deordinatio , inquis
reet &c. Lege caeteros omnes vel benigniores Casu illas. XI. Quae sequuntur excitare deberent vel ipsos surdos. Violare Regulam & Constitutiones, quae absolute ad nulla in culpam obligant, ex negligentia culpa eit venialis, quae disponit ad mortalem, ut clare edicunt Conili tutiones ipsae . Frequentia vero & consuetudo easdem vi landi plerumque culpa mortalis est, ut docent non solum D. Thomas, H imbertus, Excurias, Trithemius, Carthusianus , omnesque graviores
Theologi, sed Recentiores Probabilistae La yman , Sanchez , Castropa- laus, Busum bau, & quotquot Bae de re scripserunt. Paucorum textus
transcribam. Ex antiquis omnes docent eum D. Tho m. a. a. q. 185. a. 9. Ad 3. Frequentia tamen peccati dispositive in cit ad contemptum.
Quem contemptum duplicem esse Theologe asserunt, formalem, & imrer' tativum, qui ex frequenti, & continuata transgressione consurgit. Sed audiamus Recentiores Probabilistas.