Defensio decretorum Concilii Tridentini et apostolicarum constitutionum ecclesiae romanae in causa paupertatis monasticae adversus duos libros inscriptos vita claustralis et vindiciae regularium &c, ... auctore F. Daniele Concina ... Accedunt censura

발행: 1745년

분량: 333페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

o Defensio Decretorum Concilii Trid. cte.

νώ t nempe visitatio Parentum, amicorum, solatia honesta intra vel extra ordinem , munerum largitio, Pietatis opera . Oh egregia paupertatis Evangelicae sorma i Oh splendida Apostolicae communitatis ima. go i Cedo, Reverende Magi ster . Uberrima Coenobiorum patrimonia, quo tandem recidunt quibus deserviunt Tot quippe sunt usus, quibus privatum assignas pecullum, ut vi K remaneat necemias aliqὐ- α M nasterio levanda. Nam primum peculιum sub quatuor necessitatum cauis sis omnia necessaria comprehendit. Alterum peculium vitularium inter quatuor illa ampla solatiorum confinia commoda omnia concludit. At quibus solatiis fruentur illi miseri cucullati, qui tanto peculio carent, ineptique sunt ad pecunias praedicatione, lectione, negotiorumque promis ratione conquirendM8 Languebunt, frigebuntque isti: aut continuo solicitierunt, ut ipsi aliqua via peculium & necessarium & voluptarium conquirant. En expressa Babilonicae eonfusionis, non Hierosolymitanae concordiae descriptae a Luca Act. 4. facies. Haec vitae Claustralis dot rina , ut mitissime loquar, laxitatis enormis plena est, chimaericum essicit Paupertatis votum, eachinnis sibilisque haereticorum exponit Romanam Ecesesam Conisellii Tridentini, & Constitutionum Pontificiarum voce praefata omnia damnaui cm.

PECULIUM TERTIUM

Pro supellectili Argentea Fratrum Mendi αυIium.

IX. Vita Claustralis a. p. Diff. VII. cap. II. pag. 47s. is Paupertatis Uo is to non opponitur, nec status Monasticae Disciplinae evertitur, si Claustra- is tes quaedam habeant instrumenta argentea, nempe cochlearia, cultrum, sum D cinuim, arculam pro tabaceo, horologia, idque genus sonilia: dummodo is nec summi pretii sint, nec vanitatem ostentent.

CENSURA.

X. Si praefata supellex non dedecet Mendicantes cucullatos, quaenam eisdem non congruet Quid, quod vel ipsi divites, nobiles, Principesque vix pretiosiore istius generis supellectili utuntur Fratres, qui , ob sum

92쪽

sim quam professi sunt paupertatem, Mendicantes appellari gloriantur,

temporis instantia argento metiuntur ' Fratres Mendicantes, qui humeris hippoperis impositis ostiatim victum quaeritant, panem ex eleemosyna acceptum cultris argenteis scindunt, & cochlearibus itidem argenteis putimentum sumere non erubescunt Audiamus iterum Magistrum Claustra.

Iem philosophantem.

VITA CLAUSTRALIS.

XI. Pag. 473.&476. Miratus sum immanem hominis rigorem, qua proah pter adversus eum audacter sis: Quod nonnulli, qui Claustralem pauis pertatem cum aegestate, rerumque inopia promiscue confundunt, ratiis Claustrales paupertatem sibi eligentes vovere rerum omnium penuriam sis ut inter lacerum mendicum, qui fusum panis ostiatim quaeritat, &is Mendicantem Fratrem, aut Monachum milum sit discrimen, haec omis nia claustralibus abiudicent, per me licet 2 opinio haec ignorantia at- is que inscitia est simillima . At quod vir doctus .... his reculis pauperta-- tis votum pessumdari, omnemque everti claustralem Disciplinam pervi-- caciter contendat , nec se ferreum stomachum habeam concoquere poti tis sum.

CENSURA.

XII. Si stomaehus R. Magistri non ferreus, sed argenteus esset, forta sis haec omnia, & duriora etiam concoqueret. Supinae ergo ignorantiae mater opinio illa est, quae Claustralem paupertatem Fratrum Mendicanistium cum paupertate confundunt mendiculorum ostiatim stipem quaeritantium ρ Quaenam amabo te istius ignorantiae causa ' Quia, inquit, mendiculorum paupertas lacera est, vilisque, rerum penuria laborans & aegestate. Fratrum vero paupertas, honesta, nitida, splendida, abundans. Quid si ego reponerem, hanc Monasticae paupertatis sententiam salsam, erroneam, Evangelicaeque paupertatis spiritui adversari Non ne quas dogma habetur, volun tariam paupertatem evangelicam solemni voto consecratam perfectiorem esse

paupertate necessaria mendiculorum In quo sita haec major persectio In sola abdicatione dominii λ In sola illa fictilia dependentia & mutua conniventia Tomo I. F inter

93쪽

Defensis Decretorum Consilii Tryd. cte.

inter praelatos & iubdito secus vero in parco hqmilique rerum usu Si me nodiculi tantae pecuniae summam conquisitam haberent, qui mensam instrue rent cochlearibus, surcinulis, cultrisque argenteis : qui horologiis lateri

haerentibus circuirent civitatem, stipemque conserentibus Tasareum ex ariscula argentea praeserrent, non ne omnium Theologorum atque Casu istarum Oonsensu iures essent, hypocritae, & latrones eleemosynarum restitutioni obnoxii Ita Theologia Casu istica . Tui Anti probabilistica quid

sententiae profert in Fiat res illos Mendicantes, qui non civitates modo, sed agros, & montes peragrant, ut ab ipsis vel pauperrimis agricolis, miserisque rusticis vinum, frumentum, pecuniam , & cuiusque generis annonam corrodant o qui Cirucllar quaesit creta in manibus ianuas petunt mercatorum, artifieum, & ipsorum pauperum, ut obolos quaeritent Porro isti, Inet ipsi Fratres, in quorum usum, commodumque eleemosynae cona uisitae cedunt, mensam argentea supellectile, te Iudice, parant , horologia argentea lateri aifixa, & arculam pro Tabacco argenteam in manibus habent' Si Causillica Theologia priores mendiculos, qui rerum dominium habent, qui paupertate non libera, sed coacta premuntur, furti Sc latrocinii damnat: Tu Anti probabilista strenuuς, quodnam iudicium sers iapraefatos Fratres Mendicantes omni rerum dominio de lai tutos, qui sublimem paupertatis Monasticae virtutem profitentur, qui ab omni superfluitate cavere sbi debent λ Haee Authoris Claustralis laxissima, & scandali plena doctrina infamiae, hypocrisis, & avaritiae labem Fratribus Mendicantibus aspergit. Quid si Episcopi hanc Claustralem Theologiam legenteῖ vetarent Mendicantibus Fratribus ostiatim stipem quaerere, pcenisque in avaros quaestores latis plecterent λ Quid si eosdem redarguerent , qui

tanta peculia privata, ultra communes,& frequenter uberrimos redditus, hahent, ut in solatia, in diverticula, in itinera voluptaria expendenda, eleemosynas veris, non fictis pauperibus surripiunt orationis filum abrumpo, ut exclamare Magistrum Claustralem sinam: Miratus sum imma- π νδ ει missis rucrem, quapropter ad istis eum audacter sis. Tanto ita t

94쪽

Dissertatio Prima Prae ominaris. 4ῖ VITA CLAUSTRALIS.

XIII. Pag. 476. se At inquies , spicndorem quemdam praeseserunt, is & quamdam saeculi vanitatem Ottentant, quamvis modici valoris sintis eiusmodi instrumenta. Rideo plane dum haec audio. Surores usque, in- ,, qui O, ut vilioris artis opifices, qui die tim manuum labore victum sibi ,, quaerunt, his hae M ira aetate utuntur instrumentis, &splendorem &no- is bilitatem ostentanti,,

CENSURA.

XIV. Robustissima argumentatio. Sutores, qui manuum labore victam quaerunt, utuntur argenteis instrumentis; & Mendicantes Fratres, qui mendicato vivunt, eisdem uti nequibunt Hlioris artis opifices, qui in suis dore vultus sui vescuntur pane, argenteam habent supellectilem ; & Me dicantes cucullati eamdem adhibere non poterunt Si Sutores & Opifices propriae conditionis flaram praetergressi hae nostra aetate Equitum & nobilium splendorem, pompam fastumque aemulantur ; numquid ad tetricam vetustae aetatis disciplinam reformanda est Fratrum mendicantium Paupe tas λ Quidni addidisti . Sericas vestes induunt hac nostra aetate artifices ; eccur ergo eumdem adhibere vestitum Mendicantibus Fratribus non licet t

VITA CLAUSTRALIS.

XU. Pag. 477. ri Opponet, nan me praeterit extemplo Daniel : In se Constitutionibus nostris Dist. i. cap. X. in GloK. in lit. D. hae omnia se interdicuntur. Nullus Frater, aut Soror Ordinis nos, i cujuscumque gra- ω dus G conditionis existat, uti debeat cochlearibus oe instrumentis Greis istis argenteis, aut etiam lapidibus pretiosis sis in mensa, sis in cingulis, s. D ve in canis, cultris v I eρrum vaginis, sis in quocumque alio genere rein rum riten filium. Qui autem transgressores reperti fuerim, eisdem insistimenti ris omnino priventur, ρο illa communitati applicentur, ρο graviter praeter, rea transirsores puniantur. Sed e vestigio reponit ille non nescium se eL

95쪽

ήι Defensio Decretorum Concilii Trid. ιθ c.

se se, in Glossis suarum Constitutionum ita sancitum esse : sed pariter nosse se nullam omnino esse ex sui ordinis Constitutionibus, quae vel levisse simam eulpam in transgressores derivet, nisi adsit earum contemptus, is sed poenae tantummodo supponere temeratores ,, .

CENSURA.

XVI. Constitutiones ex genere, ut ipsae declarant, ad culpam non obligant. In praxi tamen raro deliberate violantur innoxie. Continuata transgressio contemptum, omnium Theologorum consensione, inducit, atque adeo culpam. Laudata doctrina scandali plena est, utpote latissimam aperiens viam ad Constitutiones universas transgrediendas. Non obligant ad culpam. Ergo violanda: λ ergo contemnendae' Quidὶ Dum declarant quae cum paupertatis voto pugnant, non obligant ad culpam λ Absque culpa ergo Fratres Mendicantes aurea, & argentea suppellectile uti poterunt

Haec est mirifica Magistri ritae Claustralis doctrina.

VITA CLAUSTRALIS.

XVII. Pag. 477. De pixide seu argentea arcula pro pulvere Tabac- ,, co res dissicilior videtur .... Nolo esse adeo immitis & superciliosusis Aristarchus, ut Claustralem ea utentem paupertatis temeratorem, Mo- ,, nasticaeque Disciplinae . . . . eversorem appellem. . . . pag. 478 Ca ,, veant tamen Clauiirales, ne aut magni pretii aut elegantissimi operis is ad ostentationem magis, & vanitatem, quam ad utilitatem deserant ,, horologia r quod Londinensia malint, quam Parisiensa aut Genesensia, , , per me licet, dum utilis operis praestantiam, & non materi ei elegan ,, , aut auri argentique pondus opusque analypticum quaerant. P4g. 479. D Quid si ego nullam prorsus culpam in horum instrumentorum usu im,, Veniri dicam Ero ne status Monastici eversor , non minus ac eversoro ruit Carthaginis & Punicae Reipublieae Seipioi .... Numquid laxoni. ,, Di, qui claustralis paupertatis voto omnia concedunt, dexteram do at

is que adsocior Si ita audio, percunsior, rogoqης ς iam atque etiam, obtesον- , quς .... per Deum hominumque fidem Ar archum n rum, ut mihi eiusi, ferat, meamque supinam dedoccm Unorantiam, Ande nam tantam haurians D pra

96쪽

Disserta t io Prima Praeliminaris. s

is pravitatem eiu 'di instrumenta. Dic sodes, mi Frater, est ne illicitus purus,, putusque horum instrumentum usus, aut eorum detentioὶ Si purus pututari que usus quotiescumque extra Carnobium comedis, & ad Laicorum mense iam assides, quum his argenteis, & majoris quidem ponderis & elegatiis tioris operis uteris insti umentis, contra paupertatis votum pecces letha , , liter, an venialiter, sub te Iudice lis est.

CENSURA.

XUIII. Supplices tanti Magistri preces exaudiendae. Non modo laxam, sed laxissimam pronunciamus illius sententiam. Nec ell, quod singulas illius ineptias persequamur. Quod horologia Londinensia, secus. Parisensia &Genevensia, adversentur voto paupertatis Monasticae, lepidissima inventio est, quae acuminis praefert subtilitatem. Supinam suam dedoceri ignorantiam ille petit. At vereor, ut, qui tot errores litteris prodidit publicis, suscipiendae veritati aptus evadat. Quae ad nos spectant partes implebimus. Prolixum transcripsi textum, non ut singula ejusdem membra confutem, sed ut singula deridenda propinem.

PECULIUM QUARTUM

Pro ludis pocuniariis.

XIX. Vita Claustralis a. p. Differ. VIII. cap. III. pag. 483. ,, Clauis stralibus pro honestis necessariisque usibus privatum peculium licitum D esse sexcentis argumentis luce evidentioribus demonstravimus. Quid e Gri go vetet, posse Claustrales modicam pecuniae quantitatem, intra , υμh extra ordinem, ludis sibi non interdiciis exponere, non quidem lucran- ,, di, quod avaritiae est, sed animum relaxandi causa Quandoque contingit,h ut Claustrales, vel domi, aut extra domum,quum vel inter sese, aut cumis amicis, aut consanguineis, ubι nullum, es scandalum, honeste & mo- is derate ludant , accepta e Praelatis suis aliquid ex privato suo peculis, , in honestos usus expendendi iacultate. Non vid o heic, cur eos violataeis paupertatis incusem, & tanquam suae professionis temeratores damnem.

97쪽

6 Defensio Decretorum Concilii Trid. m.

se Avaritia abest, fraus abest. Adest modestia, honestas adest. Et quidis ulterius requiritur in viro Religios '

CENSURA.

XX. Nihil ergo in Vira Religios ulterias desideratur, ut pecuniariis ludis operam navet, nisi quod avaritia absit ' Christiani autem viri avaritiae explendae ludant. Noe ista Evangelico. Monastica Theologiaὶ Ut Viti Religiosi Mendicantes plenius, & undequaque redundare laetitia , exhilarare animum valeant, non modo intra Coenobiorum pomoerium sed extra cum amicis laicis aut consanguineis peculium suum ludo commiti t. Facultate Praelatorum obtenta in honestos usus expendendi peculium suum, consequitur necessario licere iisdem in ludos quoque distrahere silud posse. Sed genus ludorum Mendicantibus consentaneum audiamus.

VITA CLAUSTRALIS.

XXI. Pag. 484. ,, At inquit Daniel. His alearum ludis, ipsa experieu- ,, ria, intima est avaritiae occasio, quando in illis pecunia exponitur , reis ipsa non ad animi solamen , sed ad cupiditatem alendam exercentur .is Hine vero Sacrorum ordinum dissutatis, Parepertatis Evangelicae eversio, is Chori neglectus, Sacrorum contemtus , iurgia moventur oe. Si ita est D quid reponam non habeo , nisi paucorum ludentium hoc esse, quiis conculcatis Eutro peliae legibus virtutem in Titium vertunt, quot quot, altis ludunt in tot delicta, & flagitia dilabi nemo dixerit . : . . Cae- , , terum eertus sum, nullum ex his malis ab eo laetum iri , si modicum, , pecuniae alearum expaneret ludo. porro ut ulterius argumentationem ,, meam urgeam . . Si sola pecuniae expositio tot flagitiorum foret cai

se sa, hoc ipsuπr contingeret, sive aliis, sive latrunculis, sive pilae, siveis trocho e poneretur nummus .

98쪽

XXII. Dissertatione VI. Diseiplinae Apostolico-MOnasicae lasso eatam. omnia ineptissima commenta, quae laxiores quidam Casu istae excogit rum, ut Iulos pecuniarios licitos Mendicantibus iacerent explodi. Vix tamen quempiam offendimus, qui aleis Claustrales Mendicantes vacare licite poste asserat. Magi ser Claustralis, nullo agnito ludos mere sortuitos inter & industrios discrimine , atque illis , ac istis e ponere suum pecaliam posse Mendicantes Fratres contendit . Quid interest, inquit, sive aleis, sive latrunculis, sive trocho, sive pila nummus commitis ritur Discrimen agnoscunt qui prima Chri istianae Theologiae rudimenata delibarunt. Me pudet Magistrum in Theologia Sacratum, aut breis vi consecrandum haec prima principia docere. Atia puram putamque sortem sonat. Poenas a Canonibus ab Ordinis sui Constitutionibus iaFratres aleis ludentes indicatas reperies Le. sit. Quare ad peculii qua titatem ludo committendam accedamus.

VITA CLAUSTRALIS.

XXIII. Pag. 48 . , At petes e quantum pecuniae sarto tecto pauperis is latis voto ludis exponere liceat Claustralibus t obvia petitio , sedis perdissicilis responsionis : cui ut faciam satis , quantitatem peculii si Claustrali privatim concessi expendo. is Aut enim Claustralis adeo modicum peculium habet, quod ne eis necessariis usibus satis sit : & tunc dico, nec obulum posse ludo expo- is nere. Enim vero , si indigentiis, quibus premitur , contaere potisse non est , quo pacto in solatiis quantumvis honestis pecuniam e . pendere potest λ Pro necessitatibus prιus permi*um es peculium , oe sis quid superes, pro solatiis. Ita o natura ipsa , o paup.rtatis votum ,, videntur posulare. is Aut peculium pro utrasque habet iuxta gradum oe eonditιonem , ct

,, tantum pecunia exponere concessium esse assero, quantum honesas , atten

99쪽

ι7 Defensis Duretorum Coneilii Trid. cfe. CENSURA.

XXIV. Audisti reconditam Theologiam Mendicantes , qui peculio

carent levandis necessitatibus idoneo . nec Obulum ludere valent. Cur Quia natura ipsa, & paupertatis votum ita postulare videtur, ut delli tuistus pecunia necessaria ad vitam alendam, ludis & solatiis indulgere non valeat. Firmanda haec ratio erat aliqua Platonis auctoritate. Si vero pe- eulium abundans sit tum pro victu ac vestitu , tum pro recreationibus ,

oblectamentis, & solatiis , tum duplex Claustralium genus distinguendum . Alterum eorum, qui gregarii sunt, in seriorisque scamni . Isti non adeo

magnam pecuniae summam aliis consecrare valent. Cur . Quod istis haud congruunt solatia valde laetifica , nec tam gravis adest exhilarandi, expectorandique animi causal Alterum vero genus Graduatorum Clausermlikm est. Appellantur hi Praesentati, Iubilatι, Bareat rei , & Magistri. Illorum graduum varietas mensura est pecuniae alais exponendae . Plus nummorum Magistri, quam Baccalaurei, & Iubilati prae Praesentatis impendere ludis valent : tum quod gradus isti uberrima latifundia sunt , unde opimius corradere peculium e tum quod sudoribus su sis , & laboribus exant latis immensis oppressi sunt. Iccirco recreatio magna , solatia peculiaria, & commoditates congruae consequi labores illos debent. Nec suspicetur lector, me hac ad invidiam conflandam exaggerare . Singulis namque paginis Magi iter Claustralis edocet, Peculium concedendum esse pro diversa personarum qualitate, O iuxta graduum diversitatem. Suavis-fima revera Monastica haec Theologia est, quae vota solemnia variat iux ta graduum diversitatem . Confirmari ne alicuius Patris auctoritate valet

doctrina isthaee λ Dubio procul, inquit Magister Claustrali, . En Augustinum in Regula . Disribuatur victus , o tegumentum, non aequaliter omui bus, quia non aequaliter Valetis omnes, sed potius unicuique prout cuique opus fuerit. Nec te moveat, quod Sane uς Pater tantum victum , & vestitum recordetur, quia sub his comprehenduntur etiam peculia pro ludis aleatoriis. Quod porro iuxta sive valetudinis, sive infirmitatis di .ersitatim Magnus Pater iubeat providendum , nulla personarum, graduum , aut dignitatum mentione facta, nullius momenti est . Quoniam infirmitas ct Bacca Lureatus , valetudo & Magisterium Theologicum idem

100쪽

Dsertatis Prima Praeliminaris. 43

ostus sunt. His talibus inspida embammata , hisque iocis , de sibilis

contemnenda potius, quam refutanda sunt calefacti cerebri somnia. XXV. Unica nunc supputatione in summam contrahas velim quae recensuimus peculia tum cessaria expendenda in vestes , in dapes, inargenteam supellectilem , tum voluptaria absumenda in solatiis, oblecti mentis, itineribus, ludis , idque genus caeteris . Haec omnia memoriae haere ni, ut monstrosam laxitatis imaginem uno oculorum ictu spectare uileas. Magister Vita Claustralis in universo suo opere exquisita arte o, tegit descripti peculii horrorem, ut odio invidiaeque causam suam subduacat. Peculium hactenus descriptum harum vocum calamistro adulteratum exprimi solet: Aliquid de venia Praelatorum permissum ad usus Meessarios hones qua . Quoties ergo offendas To aliquid , in mentem revoca am plum , uberrimumque peculium, quod hoc in capite descriptum est.

CAPUT X.

ERROR SEPTIMUS UITAE CLAUSTRALIS.

Descriptum peculium asseritur ab Autlare Claus ali cesprimum Monasicae San Pitatis fundamentum , ct Sa

erorum ordinum propugnaculum . Nihil cum pauperataris isto commune habere ait bonorum communionem.

I. Mnes, quos recensuimus errores, in paucos contrahit Authoe

Claustralis. Ingens, quod hucusque descripsit peculium, adeo annexum statui Religioso, & solemni paupertatis voto contendit, ut absque tali peculio Religio consistere nulla nequeat . Sic enim scribit pag. asI. Tolle peculium, quando utilitas, aut necessitas posviat, σ fmmisi Religionem. Tolle peculium eote adhibitum, o Religio non es Religio , non fecinitatis portus , non tranquillitatis flatio. Qui itaque , peculio sublato, exactam rerum communitatem invehit , Religionem de medio tollit Ut aliquo suco errorem hune Adversarius obtegeret, tres adiecit particulas : utilitas, necessitas, caute. Necessitas habendi peeulii, si vera & coacta sit, ex sat a lege communitatis e secus si voluntaria ,& libera suerit. Utrum haec, quae asseritur, necessitas volita sit & ficta, Tomo I. G an

SEARCH

MENU NAVIGATION