장음표시 사용
281쪽
Infideles babent Gratiam susscientem . aTI
II uinum en enim, inqui e S. Prosper epistola ad Riistinum , Ialuberrimeque
perspectum hoc tantum eos de gratia confiteri ; quod quaedam liberι arsitrio sit
magistra ,.stque per cohortationes , per Iezem , per doctrinam , per creaturarum conten lationem , per miracula , mrque terrores extris curjudicio ejus seu
Porro longe ab eorum insania , 11 Bria discrepat assertio; quanquam enim non abnuamus Deum sui notitiam , &timorem ingerere infidelibus per creaturarum ministeria, ut docet S. Augu nixius lib. de natura , & gratia cap. .
- diciens : Ckm ubique sit eraei ια , quimiauis modis per creaturam sibi Domino
fervientem, aversum vocet, doceas cr
sem e hortetur, conantem a juvet,exaudiat deρreeantem; nihilominus exterior illa infidelium gratia interna adjuυκὼtur , qua , de illustretur eorum intelle- Rus , de voluntas ad bonum excitetur, de iuvetur; quemadmodum gratia quutiomines ita Christum credunt , etsi ter semper per externam Evangelii praedicationem conferatur , interiorem tamen Spiritus sanes; afflatum compre-Mndit . is Quam utἷque veritatem Iuculenis ter Melarat orosius in Apologetico, , de arbitrii libertate, ubi ita Pel is Rhim carpit: Mea semper haec est ,, fidelis atque indubitata sententia, ,, Deum adjutorium suum , non λ- ,, tum in corpore suo, quod est Ecele-M sia , cui specialia ob credentium si- is dem gratie suae dona largitur, v
is rim etiam universis In hoc iniuido is Gentibus Ionganimem suam aeter- ,, DRmque clementiam subministrare ris, non , ut tu asseris cum discipulo tuo
is Coelestio, cui jam apud Aselaanam M Synodum occulia illa impiorum d
gmatum natura eontusa est In solori naturali bono , εe in libero arbitrio,, generaliter universia unam grMiam is contributam, sed specIatIm , quoti- ,, die, per tempora, per dies, per mos, menta , Per atoma , de cunetis , de ., singulis ministrare. Ne quis tamen ,, inde colligeret singulis momentis gratiam conferri, paulo post mentem Iuam explicat, docetque de iis momentis istud esse intelligendum : quibus daemonis tentationi, vel domestichcarnis corruptela ad peccandum impellimur . Gidenrissimὸ , inquit, declaratum est , nemini hominum deesse Dei a jutorium , praesertim eum , byeductor
tentia exequendi mandati, ex carnis
infirmitate prosesi a. Buerseeundo: SemipeI-Iani admi rebant gratiam sufficientem in omnes effundi; atque adeo Rosse infideles ejus beneficio ad fidem accedere : Sic enimia Prosper in epist. ad S. Augustinum de ipsis ait: Smsersis hominisus pr pitiationem , suae HI in sacramento semianis Christi, e exceptione esse propo sitam'. ut quiexmque ad fidem, G ad baptimum accedere usuerint , furei esse possint: igitur nostra amertio Semipelagianorum errorem sapit.
Ners con qu ntiam; Semipelagiani
namque docebant posse hominem quemlibet naturae viribus , de sine interna Spiritus sancti ope, quaerere, Pubsare, credere ; atque his naturae operibus gratiam promereri, ut docet S.
Prosper in eadem epistola : Priorem , inquit, esse volunt o/edientiam quam gratiam, ut initiam salutis ex eo qui fiadatur , non ex eo credendum si arepui Ivat: re voluntas hominis disi errariae sibi pariat opem. Manifestum est agitur nos ab eorum haeresibus Iono .distare ἔ quippe ne minimum quidem voluntatis ad fidem , de salutem aspiarantis conatum sine interna, de sum naturali gratIa fieri posse assirmamus . Dises ter tu : Fides est prima gratiar sed infideIes non habent fidem : ergo nec illam gratiam.
282쪽
inii; nempe Unam qua creditur in Deum quomodocumque, Id est, aliqu3 mod8, sive quatenus cognitum ver creaturas, non tamen fine aliquo tu pernaturali lumine, qualis fuit fides in Cornelio, antequam sacramentorum participatione incorporaretur Ecclesiet:
ver, incorporantur corpori Ecclesae. De priori loquitur sane us Augustinus Iib. r. ad Simplicianum quaestione a. is Incipit, inquit, homo percipere gra-M tiam ex quo incipit Deo eredere velis interna, vel externa admonitione motus ad fidem: sed Interest quibus M articulis temporiam,vel celebratione,, sacramentorum gratia plenior &., evidentior Infundatur: non enim catechumeni non credunt, aut vect,, Cornelius non credebat Deo chm is eleemosynis de orationibus dignum M se praeberet, cui Angelus mitteretur: M sed nullo modo ista operaretur, nisi ,, ante credidisset: nullo modo autem , credidisset, nisi vel secretis per visa mentis, aut stirlina, vel manifesti is ribus per senuis corporis admoniti δε nibus vocaretur. Sed in quibusdam is tanta est gratia fidei, quanta non susticit ad obtinendum regnum Caelorum, sicut in catechumenis: sicutis in ipso Cornelio antequam lacra M mentorum particIpatione incorpo- ,, raretur Fcclesiae. De posteriori vero
fide loquitur Idem S. Doctor ibidem , dicens r In quibusdam tanta efrgratia fidei, ut jam eorpori cirreri, o sancto
Dei templa deputentur. Prior fides ODDrtur omnibus habentibus usum rationis juxta illud IIIuminat om . .em hominem venientem in hunc mundum: Posterior vero solis fidelibus propria est . Hine S. Aumstinus cap.9. de praedestinatione Sanctorum: Fides ii
eur, inquit,stinchoata, o perfecta d num Dei est: ἐν hoc donum ρυMusam dari, quibusdam nos dori, omnind non okitet, qui non unu manifestis nil δε-
eris litteris repurnare. Insa/is ex S. Augustino lib. de praedestinatione Sanctorum cap.9. Fides etiam Inchoata tion omnibus datur rigitur non omnes habent lassiciens auxilium ad salutem.
Disseruo anteeedens: Fides Inchoata quatenus signifieat fidem Christi IneI-Pientem ter praedicationem Evangelii
non omnibus datur concedo:quatenus
significat obedIentIam, de Inlpiratio nem Dei, qua nempe Deo interius, de exterius monenti, quis parere potest , non omnibus datur, ne o. Nec alia
ereth ibi stat mens sancti Augustini: ibi enim refert de approbat, quae scripserat contra Porphyrium Epistola quarta; ubi agens de tempore ortiis Christianae religionis , reselvensque cur tandiu Deus distulerit adventum Christi, ait: is Quid ergo mirum si tam infideli ais Plenum orbem terrarum Christus,, prioribus seculis noverat, ut eis ap- ,s parere, vel pri Ieari merito nollet; ,, quos nec verbis, nec miraculis suisia credituros esse praesciebat δ neque ,, enim incredibile est tales tunc fuisse ,, omnes, quales ab ejus adventu M- ,, que ad hoc tempus tam multos fuisse M atque eme miramur, 3c tamen ab ,, initio generis humani alias o I- ,, titis,alias evidentius, sicut congis ,, re temporibus divinitus visum est; M nec prophetari destitit, nec qui iari eum criaerent defuerunt: de
dam usque ad Moysem , de in ipsos, Populo Israel, quae speetali quodam is miserio hens Prophetica fuit; de in
is aliis Gentibus, antequiim venisset in ,, carne. Haec S. Doctor. Urrebis: Eis Deus denegat auxLIIum sidei sive inchoatae, sive persectae, quibus prohibet prUicariEvangelium: Ied aliquibus nationibus Deus prohbbuit Evangelium praedicari; legimira enim Actuum Is. quod Paulus, m TNmotheus vetati sunt a Spiritu sancto
283쪽
Infideles habent Gratiam susscientem 273
Mqui Verbum Dei In Asia, & clim tenotarent ire praedicaturi in Bythiniam , non permisit eos Spiritus Jesu : ergo gratia fidei quibusdam negatur . Distinaeuo minorem : Gratia Evangelicae praedicationis quibusdam denegatur propter praevisu in abusum , de ob eorum peccata, concedo : gratia quaevis Deum manifestans , & ad ejus cultum inducens quibusdam negatur :
Diees 4. S. Apostolus Actorum 14.aIt: In praeteritiseenerationibus dimisit omnes Gentes intredi vias fuas : Igitur non eis auxilia sussicientia subminis ravit, quibus ad verum virtutis & salutis
tramitem sese reeiperent. Nuo eonsequentiam ς Nam , ut prae clare ait S. Prosper lib. a. de vocat. Ger tium cap. q. Ne in praeteritis gui em, Lecular haec eadem eratia, quae post Domini noctri Vera oritri resurrectionem ubique diffusa ef , π de qua scriptum
enim Deciali eura , atque industentia Dei populum I raeliticum esse electum :omnerique aliae nationes suas vias inmedi , hoc est, secundum propriam permi esunt vivere voluntatem: non ita se tamen aetcrua Creatoris Mnitas αδ illi; hominibus avertit, ut eos ad cognoscendum te, atque metuendum nullis signi catiouihus admoneret. Atque ut ostendat quo sensu Gentes dicantur a Deo
derelictae, subdit: mi quidem licet tu
comparatione ELECTORum , id est, Jii-daeorum, videantur a Veiat: sed nungua mont manifestis, oecuumque bene- fletis abdicati . . IntraHis: Idem Apostolus ait; Suomodo invoeabunt, in quem non erediderunt, aut quomodo credent sine praedi- eante λ Seci plurimis nationibus non est praedicatum Evangelium : subindeque illis non est subministratum me dium sufficiens ad salutem.
ait: In omnem l rram exivit Asnus eorum. T in sin s orΑit terrae v rna eorum,
quod utique intelligitur vel de Aposto- Iis , & Evangelicis praedicatoribus, qui
Christum ubique terrarum anni ritiarunt,juxta sibi pr scriptum ab ipsa Domino mandatum . Eritis mibi t. Ret is
maria , b inque ad ultimum terrae. Via intelliguntur ea verba de ipse coelorum eoncentu, de ordinati ssima creaturarum omnium dispositione , per quam facilisereator omnium potest cognosci: Ama gnitudine enim Deciei, di creaturae eo-gnoscibiliter poterit earum ereator vi deri : ait Sapiens, cap. I. InvisibiILL anamque Dei ster ea , quae facta sunt in , peliecta eo piciuntur , Niterna quomque ejus virtus , di rivinitar, inquit Apostolus Rom. 1: ita ut limGentes, eum IrPem non babent, nempe Mosaicain , vel Evangelicam , t in xeu biles .... uia cum Deum corvovissent , non Aur. Deum glorificaverunt.
Hinc Trime istus in dialogis dicIehunc mundum esTe praecarum perutam in pus cernitur author naturae . Et Dio nysius ad Titum, Mundum rerum di vivarum , puae non videntur inregumen tum appellat. Et Basilius homil. in E xa meron . ait illum esse Iifram, in quo Iehitur Deus . Et Athanasius oratione contra idola, essem eum infrrumen tum , quo suavis edatur divinae notitiae concentus : Idem esse picturam , quae suum probat Atithorem , quae omnia confirmat S. Apos foliis Rom. Io. dicera S,
Non es distinctio Pudaei , di Graec et nam
idem Dominus dives in omnes, qui in vocant eum . Ubi per Graecum , intelligit Apostolus caeteras nationes distinis ctas a Judaeis, quibus Deus confert meis dia susscientissimu ad salutem. Hinc S. Prosper lib. de Vocatione Gentium cap. IV. Adhibita , inquit , se Nerest unioersis fovi inuus quaedam supernae ruensura doctrinae, quae etsistarcioris oc. M m tu D GII Zec b COOste
284쪽
cultiori ueoatiae fuit, o ficit tamen
sicut Dominur judicavit quiμusam ad
remedium , omnibus ad tectimonium . Et cap. II. uemadmodum quassam gentes, quod ante non norunt, in confortium fiorum Dei novimus adoptatas reta etiam nunc in extremis mundi Aartiὼurfunt aliquae nationes , pulsus nondun
gratia Misatoris illuxit: non ambigimus etiam eirea illas occulto judicio Dei remptis poeatis nis esse dispositura mmavelium , quod nondum viderunt, audiant , atque fuscipiant : quibus tamen IIa mensura generalis auxesii , quae desuper omnibus hominibus est praebita
Ates : An infideles per ea generalia auxilia , quae ipsis conferuntur ad Deum cognoscelidum , & mandata sejus lumine naturali cognita servanda,
PrNarari possint ad fidem Christi pRespondeo, id videri probabilius: tum
quia Cornelius Actuum Io. oratione,erpleemosynis id assecutus est,ut ad eum Deus dirigeret Angelum , qui ipsu in
moneret accersendum esse Petrum , ut
Christi fide instrueretur , & hapti Enretur : Tum quia id docent SS. Patres,&Theologi , nam S. Baslius in regulis brevioribus interrogatione 124. ait: Si in eidrete ut aIiqui Corneliosint iter, qui in nulla re mala sint occupati, ac cupidi perfectionis , bona illa gnaeeumque posita sunt in ipsorum facultate , ac cognitro ne ver cra δ' ue exerceant, his Ene du/io ea Iurgietur Deus , quae etiam Cornelio . Q prorier S. ThomaS quaestione I 4. de veritate art. D. ad pri-
,, mum ἰ Si , inquit, aliquis in Silviso, nutriatur, ubi nihil de fide audiat, is nec cognoscere possit , ductiim ta- , men rationis naturalis sequeretur cum appetita boni, & fuga mali, eertissim E est tenendum , qu6d Deus is ei per internam rationem inspiraret M quae ad cledendum sunt i ieceraria ;,, vel fidei praedicatorem 'riit teret, ut
,, Cornelio Centurioni.Tum denique, ,, quia ad divinam providentiam speis,, ctat, ut cuilibet provideat de neces. , , sariis ad salutem , dummodo non is fiat obex ex parte suscipientis . Qi aEs SEcuti Do . Utrum infantifus omnisus providerit Deus remedia δε cientia ad δε- Iutem ZOVeroandum , priusquam quaesto
fiat satis , hic sermonem non institui de parvulis morientibus post susceptum iacrum baptisma, illis enim sacramentum hoc esse remedium sufficientissimum salutis consequendae nemo dubitat, sed agimus dumtaxat de parvulis illis ; qui migrant ex hac vita antequam baptizentur ; qui quidem sunt in duplici differentia: quidam enim moriuntur in uteris matrum , id-llue vel parentum incuria , vel solo ca-u, solaque vi naturae: alii vero moriuntur postquam nati sunt ἰ dc priusquam ad annos discretionis pervene
In per, Distinguendum est inter parvulos infidelium , de fidelium et nam parvulis infidelium morientibus sive in
Uteris matrum , sive sub dominio p rentum nulla prorsus humana diligentia potest applicari baptismiis . An autem parvulis fidelium, sic decedentium possint applicari qtiaedam remedia; con tro vertitur apud quosdam Theologos , quidam 'enim censent non esse improbabile parvulis si delium in uteris matrum decedentibus Deum extraordinarie opitulari propter singularem parentum pietatem , & assiduas eorum preces , ac continua vota , quibus Deum exorant, ut parvuli ad Baptismi stratiam promoveantur. Ita docuit Gabriel an Φ.difr.4.7NU. I.art. . ad idque adducit authoritatem Gersonis adhortantis parentes , ut orent pro suis parvulis
quatenus illos Deus sanetificet , quos praevidit gratia baptismi non esse do
285쪽
mandos. De parvulis autem post nativitatem morientibus docuit Cajetanus 3 par.qu.68. art. a. ubi per humanam diligentiam applicari non potest haptismus , aliud eis remedium suppete Te, nempe fidem parentum applicatam parvulis , vel signo crucis , vel invocatione S.Trinitatis , vel alio modo. Vertim S.Pius V.summus Pontifex hos a iticulos cum muItis aliis, ut erroneos
Praesens dissicuItas non movetur de sis inlatatibus,quibus per hominum mi nisterium procurari potuit Baptismus :eatenus enim Crhistus dici potest providisse , ut eis applicaretur baptismus, uatenus illum ad salutem coii sequenam instituit , ministrosque ordinavit, qui ipsum administrarent, ut praeclarε,, docet S. Prosper La. de ,, Gent.eυ. 7.Non irreligi ε arbitror M credi, neque inconvenienter intel- , lioi, quod isti pauco mim dierum ho- ,, mines ad illam pertineant gratiae Partem,quae semper universis est im pensa nationibus : qua utique si bene uterentur parentes,etiam ipsi per eosdem juvarentur: omnium nam ,, que exordia parvulorum , totaque illa principia , nec-d uiri rationalis ,, infantis sub arbitrio jacent voluntas, tiS alienae, nec ullo modo eis, nisi per alios consuli potest : δe conse-
, , quens est eos ad eorum pertinere ,, consortium , quorum vel recto , vel ri pravo agantur affectu : scut enim ,, ex aliena consessione credunt, ita
ex aliena Infidelitate, aut dissimulari tione non credunt. Et clim ipsi nee., pr mitis vitae desiderium habuerint; M nec futurae : quum ipsorum factum ,, est nasci, tam ipsorum ericitur non ,, renasci: ficut autem circa majores, M praeter illam generalem gratiam M parcius, atque occultius omnium ,, hominum corda pulsantem excel-M Ientiore opere, largiore munere, pori tentiore virtute vocatio specialis
,, exoritur, ita etiam eirca innumeros,, parvulos eadem manifestatur ele-M ctio, quae quidem nec illis qui renati,, non sunt, in parentibus demit, stari iis, qui renati sunt, prae parentibuR,, affuit, ita ut mu Itis saepe , quos su
,, rum impietas deseruit, aIienorum is cura servierit, de ad regenerationem venerint per extraneos, quae eis non ,, erat providenda per proximos. Haec.
S. Prosper , quibus praelibatis . Refoondeo primo, quod parvulis sive
in utero sive extra uterum , vel casu, vel negligentia parentum morientibuS, Deus non sollim praeparavit remedia
suffcientia ad salutem,sed etiam quantum in ipso est, providit suffcie irier , ut eis applicarentur. Tum quia Deus voluntate antecedente vult omnes homines salvos fieri: igitur quantum est ex se , sussicienter praeparavit media ad salutem necessaria , providitque ut iis applicarentur : nam sapienter agens , qui intendit finem , praeparat media Iuffcientia ad eum finem consequendum, & qitantiam ex se est providet,ut applicentur. Tum quia remedium censetur esse suffciens ex parte provisoris, quando habet omnimodam virtutem conserendi effectum , ad quem ordinatur; at desectus applicationis non se tenet ex parte ipsius providentis: seamus quatenus Omnium hominum salutem intendit, Baptismum instituit , tanquam medium suffcientissimum ad eam consequendam,intenditque ut remedium illud singulis applicetur; alioqui non vellςt sincere omnium hominum salutem : ergo , &e. Tum quia denique medicus quantum est ex seceusetur aegroto suffcienter providisse de remedio, de applicatione illius , Qui non solum pharmacum praeparavit,secl& ministris eommisit, ut Illud deserant ad aegrotum , & ipsi praebeant; licet aegrotus non possit illud sumere, aut quia prohibentur ministri , & famuli medici, ne ad aegrotum accedant, aut M m a quia itigod bo Coos le
286쪽
quia aegrotus ipse clini sit aliunde eriminis capitalis reus, a lictoribus publIcis postulatur ad mortem : igitur a simili, Deus quantum est ex se , dicendus est providisse sufficienter de re me medio parvulis necessario ad salutem , elim baptismum ad id instituit, & mianistros , ad eum applicandum ordinavit; lichi contingat interdum ministros impediri, aut parvulum prohiberi hcausis naturalibus , quae coeleiti Rem quodammodo servientes, criminis originalis poenam ab Ipso exigunt. Respondeoseundi , quod etsi contingat interdum perhumanam diligentiam parvulis tam in utero, quam extra uterum morientibus , non posse applicari remedia instituta ad eorum talutem ; nihilominus ista in applicatio non censetur positi vh volita , & ordinata 1 Deo , sed tantum permissa . Haec assertio sequitur ex praecedentibus; implicat enim quod Deus sinceri velit omnium salutem , & simul positi vh intendat , & ordinet aliquibus media necessaria non subministrari . Adde quod opposita sententia paren
tibus praeberet ansam desperationis , iii curiae ,& negligentiae , circa ea, quae necessaria sunt ad suorum parvulorum
salutem aDenique, clim Deus neminem reprobet absque praescientia demeritorum, non ἔ paret cur positive intendat aliquos parvulos manere in massa corruptionis , & perditionis , potius quam Malios: convenientius ergo de divina Voluntate , & providentia sapit, qui censet Deum intendere quidem,sic UeIle sincerE singulis parvulis applicari remedia convenientia ad salutem , licet Propter suavem ejusdem providentiae ordinationem nolit prohibere cursum causarum naturalium , quas praevidet uniendas in perniciem , ct necem quorumdam parvulorum, antequam illis
applicari possit remedium ne starium
ad salutem. Dices T. Non censetur aliquis provia dere sussicienter ei cujus curam geris,' qui malum ei impendens non propullat, dum potest Illud repellere: atqui Deus prohibere potest ea, quibus parvuli impediuntur ne ad Baptismum Veniant , nec tamen impedit: ergo non censetur eis lassicienter providere .
. Disinguo majorem: Si provisor sit
particularis,& ad speciale bonum unius di mtaxat ordinatus, concedo: si sit provisor generalis,& commune bonum spei tans , nego ; cum enim provisori generali cura sit omnium rerum , sic singulis providere debet ut reliquarum curam non abjiciat, nec statutum a se disturbet: Deus autem non potest pro hibere causas , quae puero in visceribus
maternis necem procurant, & ante
quam ad baptismum perveniat, quia praejudicium earum naturae, aut mihi vitati asserat, de positum a se ordinem interturbet, quod utique praestare non tenetur ζ Neque enim fato euitur De urivis infantibus obsenire , inquit san eius Augustinus lib. de bono Perseve
rantiae cim. Ia. Hlis autem non subvenire, ci m sit ut que causa commuUis,aut res humanas in parvulis non divina pro
videntia , sed Artuitis agi easibus osius Aimur , itari Dictabis. S. August. Ibidem ait: Merumque fectinantibus parentisus,' a ratis ministris, ut Hapti mur parvulo detur , Deo tamen volente non datur, quietivi paululum in /ac vita non tenuit, ut
daretur : Ergo Deus non vuIt illis par vialis baptismiam applicari. Confirmatur ex Epistola ro' in qua exemplo illorum parvulorum ante susceptum baptisma morientium , S. ille Doctor probat Deum non velle omneRhomines salvos fieri: Suomodo dieitur omner homines gratiam fuisse ac- rapturos, si non ilia quibus non donatur, eam sua voluntate reouerent; eruoniam Deus uuis omnes homines sisyrsieri cum
287쪽
Gratia sussciens datur Parvulis. 'I. T
Verique moriantur, qui non hasent con-srariam voluntatem , b aliquando cu pientibur ,femnantibusque parentibus, minimis quoque volentibus, ac paratis,
Deo volente non detur, eum repente antequam detur, expirat, pro quo ut acciperet eurrebatur . Unde manifestum eseos qui huic resistunt peroleuae veritati, non in teuirere ymnino qua Iocutione fit dictum , quod omnes Bomines vult Deus Disos fieri, eis in tam multi nisi nomis fiant, non quia i ,sed quia Deus nou.vult, quod sine ulla ciastine manifestatur in parvulis. Respoudeo I. Particulam illam , Deo volente, non esse intelligendam primariam Dei volitionem perdendi aliquos parvulos absque culpa, sed tantum vel permissionem aliquam , vel volitionem prohibitionis cursiis causarum secundarum , quod utique explicat S. Augi stinus exemplo passeris non cadentis in terram sine voluntate Dei , hoc est,nisi Deo permittente, de cognoscente cosum ejus. Unde informa disinguo ante- radent : Non confertur baptismus istis
parvulis Deo nolente perturbare ordinem,nec prohibere virtutem causarum naturalium conservando parvulo vitam plusquam naturalis ordo exigit , concedo : nolente servato Ordina naturae
concurrere ministros ad applicationem baptismi, nego. Ad eonfirmationem dico , S. Augustinum ea dumtaxat dicere, ut excludat gratiam secundi im merita, arguit enimadversus Pelagium repetens, & reseIIens duodecim capituIa, quar ipsi Pelagio objeeta fuerant in Concilio Palestino : si enim eadem , inquit, duodecim Brevi expositione percurram : quomodo voIuntatis humanae meritum sequitur gratia , eum detur ἐν tamulis, qui hoe nondum possunt velie,seu noueὶ quomodo gratiam ves in majorifus dicuntur praecedere merita voluntatis , finalia ut sera sit gratia, non Iecundum merita
nostra datur , i . Quibus S.Λugustinus
non aliud intendit, qu m praecludere Pelagianorum dogma statuens gratiam nobis conferri penes bonum votum liberi arbitrii. Unde solum loquitur de applicatione actuali gratiae, non vero de praeparatione, quod evidenter Indicat eὐm tam multi aeterna morte
puniantur, cum stibdit post verba in objemone posita , Meut illud quod dictum es oMNns IN CHRISTO VINI FICΑ-BuNTuR .... ideo dictum es quia omnes quicumque vitam aeternam pereipiunt
non pereipiunt, nisi in Chriso, ita quos
vos fieri, ideo dictum eII, quia omnes qui Dioisiunt, nisi i o volente non fiunt
Quibus verbis S. Augustinus apertε fi-gnificat se dumtaxat agere de execu tione divinae voluntatis, qua vult Deus omnes homines salvos fieri; non verbde intentione,& ordinatione illius voluntatis .
InsaHis: Omnia quae fiunt in mundo, excepto peccato, Deus positivὸ vult,&ordinat: sed illa baptismi carentia,qua astici antur parvuli, non est peccatum rer , o illam Deus positive vult , & ordi
ordinat, vel primaria, & anteeedente voluntate , vel dumtaxat secundaria ,&consequente, concedo; primaria semper, nego : Deus autem primaria voluntate, & antecedente non vest baptismum negari parvulis , sed tantum ex consequenti;quia nimirum vult ea sas naturales agere suis motibus , nec vult earum virtutem prohibere. Urrebis: S. Augustinus eodem cap. de bono Perseverantiae refundit in inscrutabile Dei judicium , cur uni parvula potius, quam alteri baptismus detur . Respondeo id dumtaxat dicere de II
in quorum favorem occulta providentia particulares causas ita ordinat, ut non agant motu suo , nec praepediant quominus parvulus baptismum conse-
288쪽
Matur, non vero id afirmat de singu- ' lis generatim : Hinc lib. de gratia, &Iibero albitrio cap. a a. praecla rh docet:
Aliquando , inquit , siliis insidiatum
praestatur haec gratia, cum occiata Dei mo et ι dentia in manus pioru&s quomodocumque perveniunt; aliquando autem fl- . l. um Mii non eam consequuntur , ali
quo impedimento exsente, ne ρυμ ρ rielitantibus subveniri; flunt vero ina per occultam Dei providentiam , eQur Uorutabitiasunt Iudicia, G' investiaea-BHes Oiae Uusti quod ut Apostolus diceret, quid praedixerit intuemina, i . Infrasis ire rum : S. Αupustinus epi-
sola Ios. aperte docet aliquos parvu Ios interdum mori ante susceptum baptisma , non propter peccatum aut ne- ωligentiam parentum, sed propter ω- am ordinationem divinam, qua vo
,, Iuit eos perire; Quid dicam, inquit, ,, de inopinatis, & repentinis innuisis merabilibus mortibus , quibus saepe
., etiam religioserum Christianorum ,, Praeveniuntur , & baptismo praeri-M piuntur Infantes; cum ε contrario M sacrilegorum , Sc inimicorum Chri-M sti aliquo modo in Christianorum ais manus venientes, ex hac vita non ,, sine sacramento regenerationis emi. grent... quae tandem hic merita
is praecesserunti Si eorundem parvulos, rum merita cogitantis nulla sunt M propria: utrisque est illa massa com-M munis: si parentum attenderis,bona
M sunt i Ila quorum filii repentinis is mortibus sine Christi baptismate pe-M rierunt: mala vero illa, quorum filii M per Christianorum aliquam potesta-M tem ad sacramenta Ecclesae perves, nerunt. Et cur providentia Dei cui ,, nostri capilli numerati sunt, sine cu-M Ius voluntate non passer cadit in . terram , quae nec fato premitur, nec ,, fortuitis casibus impeditur , nec uIIa is iniquitate corrumpitur,ut renascan- ,, tur ad hqreditatem coelestem , nonis contulit omnibus parvulsis filiorum ,, suorum, & nonnullis consulIt Im- ,, piorum. Iste infans de fidelibus con-ri jugatis ortus , laetitia parentum su- ,, sceptus, matris vel nutricis somno-M Ientia suffocatus, fit exterus,& exto G ris suorum fidei. Ille insans de saeriri lego stupro nascitur , crudeli timore patris exponitur , alienorum miseri- ,, cordi pietate colligitur,eorum Chri- ,, stiana sollicitudine , baptizatus , fit M aeterni consors, & particeps regni.M Ista cogitent, ista considerent, hinc., audeant dicere Deum , vel accepta-. M torem in sua gratia personarum, vel M remuneratorem praecedentium me ritorum . Haec S. Augustinus .
Similia habet nec minus prςclara lib. M o. contra Julianum cap. I ubi ait: ,, quod multo est mirabilius , aliquanis do adoptat in filium , quem formatis in utero immundissimae Reminae : &,, aliquando non vult suum esse silium M quem sormat in utero suae filiae. Ille is quippe ad baptismum nescio qu1M provisione pervenit; iste repentinas, morte non pervenit. Atque ita Deus,, in cujus potestate sunt omnia , facitis esse in Christi eonsortio , quem sor- ,, mavit in diaboli domicilio a & non ,, Vult esse in regno suo , quem formainis vii In templo suo: aut si vult,cur nonis facit quod vult Non etiam quoari soletis de majoribus dicere, Deus M vult,& parvulus non vult. Certi hicis ubi fati nulla est immobilitas , nullari fortunae temeritas , nulla perSonaeri dignitas , quid restat nisi misericor- ,, diae, de veritatis profunditas PM 'ondeo; his S. Augustinum nonsgnificare, qliod Deus voluntate positiva arceat aliquos parvulos a gratia baptismatis; sed dumtaxat permissiua; non impediendo videlicet conciIrsum, εe activitatem causarum naturalium , propter generalem ac suavem suae divianae providentiae administrationem, au fit ut prilis extInguantur parvuli,quam ad baptismatis gratiam perveniant.
289쪽
Gratia sussciens datur obduratis . ' 270
oratis peccatoruus Deus conferat
auxilian centia adgestitem ZOPH mandum prinid eos peccatores
dici ouecareatos, & oydurator, qui Ita firmo animo peccatis inhaerent, &ita sint a divino lumine aversi , ut nec pessim tim suum statum cognoscant nec exhorreant, quin potius inde sumunt oecasionem perseverandi in peccato. HI ne obstinatIo, & obcaecatio duo importat ἔ Unum ex parte voluntatis humanae , nempe ipsus firmam adhaesi nem in malo: aliud ex parte divinae justitiae quae est ipsa substractio gratiae; ex qua sequitur quod mens nec illustretur
ad percipiendum malum , nec eor tangatur ad illud adversandum. Duae sunt litur obdurationis , & in malo obstinationis causae . Prima hominis perversitas , qua divinas gratias sibi oblatas respuit, quo sensu scriptum est Psal. . Hodie si voeem Domini audieritis , nolite obdurare corda vectra .
Hinc monet Apostolus Hebr. 3. Videte fratres ne forte sit in ari uo venrum cor malum incredulitatis discendendi a Deo viso : sed adhortamini vosmeti os per 'tuur dies, donee hodie,cvnominatur, ut non OA uretur quir ex po/is fallaria peccati. In quem sensum scribit S. Fulgentius lib. de fide cap. . Oδduratur vivit se eui nὸn convertitur desperans de ruduirentia pereatorum suorum ; Dequi sie misericordiam Dei sperat, ut urique in frem vitae praesentis in Dorum
eriminum perversitate maneat. Secunda causa obdurationis est divina j iistitia , quae ab homine IndIgno removet auxilia proxima quo posset converti. Sic explicat S. Augustinus traei. s4. In Joannis Evannellum . . rdam,inquit,
non crediderunt nec ρsetierunt credere ,
diei Dei fuerunt excaecati, di indurati, deferente illo qui perbis resistit, humi-Iuus autem dat gratiam : Sicque obduratio ex parte Dei nIhil est aliud qu mgratiae emeaeis substractio . Hinc idem S. Augustinus epistola Ios.Non ofdurat Deus, inquit, impertiendo malitiam ;sed non impertiendo misericordiam . Observandum fecundδ , quaestionem
non moveri de auxilio lassicienti operante; nemo siquidem dubitat quin non cooperantibus gratiae excitanti Deus auferat auxilium ad uvans seu cooperans . Nec etiam sermo est de auxilio
suffcienti externo , quodcumque illud sit naturalis ordinis , quod videtur no bis concedi beneficiis creationis: Sea praesertim agitur de auxilio supernat rati, itim externo, qualia sunt miracula , Evangelii praedicatio , &c. tum in- terno , ut sunt piae illustrationes intellectus, Ae motiones voluntatis . Dissicultas Igitur est an Deus quibuslibet pessimis, excaecatis, & obduratis peccatoribus det semper auxilia sussicientia itim interna, tum externa supernaturalis ordinis , quibus proxime possine
Pinnitentiam agere : an verti ipsis sal tem subministret gratias remoth sussicientes ad operandam conversionem et circa quam dissicultatem resolvendam variant Theologi, quidam assi anteS , quidam negantes. Nihilominus probabilior mihi videtur eorum sententia ciui affrmativam partem tue tur . Idcirco .
Respondeo probabilius esse qnhd obeduratis, & excaecatis quibuslibet hominibus detur gratia saltem remote sussiciens qua possint impetrare gratia ad poenitendum, &resipiscendum necestariam . Quae usque assertio colligitur primum ex illo Eaechielis et s. ubi Deus sic obtestatur , Nola morram peccatoris, sed magis ut convertatur, re vivat. Igitur cujuslibet peccatoris , quamdiu in vivis est , non mortem , sed conversionen intendit: at secus ageret si nullum ipsi ad poenitendum auxilium sub
290쪽
ministraret: Igitur, &e. Quod utique inam utique doctrinam S. Prospereonfirmatur ex illo secundae Petri 3. ubi diserte tuetur , dicens lib. r. de voca- Deus dicitur erga peccatores patienter tione Gentium , cap. a I. Credimur nulli agere, nolens aliquos perire, sed om- homini opem gratiae in totum fuisse δεί- nes ad poenitentiam converti. Qua- nrasana. Quod lib. a. cap. I 3. in ipso propter Concilium Lateranense sub In- Cain obduratorum omnium antesigna-
nocentio II l. decernit, Si post fusce- no clarissimhostendit: nam ubi elegan-ptionem kaptismi quispiam resamur tissimis verbis expressit internas voces, it in peccatum , per veram paenitentiam quibus obstinati fratricidae cor pulsa-M er potes reparari batur, addit: Cum ergo talia ad Cain Hobatur eadem assertio authoritate loqueretur Deυr: namquid amflioum S. Augustini qui non omnimodam gra- efr ambiguum es voluisse eum , puan. tiam negat desperatissimis illis homini- tum ad tuum medendi modum fumissat bus, qui vulgo excaecati, de obdurati erisse, ut ab illo impietatis furore δε appellantur. Primι namque S. Doctor pisceret 8 Sed malitia pertinax inde La- docet propriam hujus vitae caecitatem , sa es inexcusabilior , unde dehuit σγει obdurationem esse tantum imperfe- eorrces or. Uuluit igitur Deus, dc quanctam, & plurimum ab ea distare qua thin sufficiebat egit ut obduratus ille
damnati dicuntur omnino in malo ob- resipisceret.
firmati . Sic in Psal. s. post medium ita Firmari etiam potest haec sancti Do-M Ioquitur : Dedit eos in reprobi O etoris sententia illis omnibus locis,quin ,, sensum : Nam ea est caecitas mentis: bus docet excaecatos , & obduratos e3,, in eam qiit uis datus fuerit, ab in- ipso tempore, quo ex caecitate , & ob-M teriore Dei luce secluditur; sed non- duratione peccant, posse utramque ,, dum poenitus cum in hac vita est. abjicere, uberiorem nempe gratiam is Sunt enim tenebrae exteriores , quae impetrando, qua cordis caecitas, & duri magis ad diem iudicii pertinere in- rities depellatur. Sic tra statu Inri telliguntur , ut paenitus extra Deum Joaii. explicans cur obdurati Judaei cx is sit , quisquis dum tempus est,corrigi de re non potuerint, ait: Non potueruntri noluerit: penitus enim esse extrG, eredere, quia hoc Majas Propheta prae-ri Deum quid est, nisi eme in iumma dixit: hoe autem Prubera praedixit, ui,, caecitate λ Admittit ergo excaecatos Deus hoc futurum eis praeseisit: qua in ,, dum hic vivunt, ab interiore Dei re autem non poteranis a me quaera3ur, luce non penitus secludi. eito respondes , quia noleδant. Censet Confirmari potest ex eo que,d in Psal. eruo Judaeos exc catos ideo non credi-ς8. Idem S. Doctor cum dixisset; Os- disse , quia nolebant; & subinde indi-nipotenti medico nihiI esse in vabile, cat eos remota saltem credendi pote. peccatorem obduratum sic alloquitur : state sui in praeditos . Quod , declarius, Sed , of volas curari vulnus tuum , ad- affirmat lib. de praedest. SS. cap.9. m. monet ut cureris, ἐν aversum revocat, cile est ; Inquit, ut infidelitatem aecu b refugientem quodammodo ad se redire mas Fudaeormn de ti/era voluntate veram euit, rattrahit: in omniHus im- nientem , qui factis apud D tam magnirpist quod dictum eri: Affricordia ejus sirtutibus eredere noluerulit, praev niet me : Quibus verbis aperth Denique hanc fuisse sanetissimi Do- spirificat ipsos etiam obduratos Dei istoris mentem colligi potest ex obdu- misericordia praeveniri, ut omnipo- ratorum peccatis ς nullus enim, ut plu tentis medici opem , quam implorare ries inculcat, peccat in eo quod nul id admonentur, petere possint. modo cavere potest ; quippe Deus nulli