장음표시 사용
321쪽
ad Rom. ad cap. 23. mam. I4. Induimini nominum Iesum orsum, ubi sic ait: Induere Christum, omnem simul in uniser vi virtutem habere. Et alibi ait idem esse, ae undique in nobis per lancti- momam , o mansuetudinem Christum conoicuum esse: homo enim indutus id esse videtur quod indutus en ς ana reainitaque in nobis Christus . Et Hieron. in cap. . ad Ephes. ni m. a ad illa verba: Induite nosum hominem , sic habet; igitur conversationem illius imitari Wres , T universas in se exprimere virtu-
ter , ut fit man eius ,sicut ille fuit mansuetus , re humilis eorde : ita ponat a Lmam Dam amicis suis, sicut illa ρ
fuit pro ovisus suis: Niseratus non respondeat, maledictus non miaedicat ,sed
vineat in humilitates e iam: isse indutus es novum hominem , ἐν dicere ρο-3s eum Apostola: Vivo ego jam non emo: visic veri in me Christas. Et similiter alii patres , de Interpretes dicunt, induere Christum , nihil aliud esse, quam ornari Christi virtutibus, de taIem esse,
tum interius , tum etiam externa vita,& professone, ut nos omnes ex illa velut ex velle Christi, servos esse agnoscant: sicut magnatum famuli dignoscuntur ex certo genere vestium , aut
coloria illorum proprii , dc peculiaris. Obbeiunt s. Haec ApostoIi verba ad Phili p. 3.Omnia detrimentum feci,t a 3urdr ut sereora , ut Christum Derma eiam, ἐπ inveniar in illo non habens meam justitiam , quae ex lege eLI ,sed i
Iam quae ex fide es Iesu Chricti, Unde
concludit Calvinus, oportet propriam
justitiam pro delieto haberi ab eo , qui vult Christi justitiam obtinere. Re pondeo per haec verba justitiam meam, ex Iere ect, intelligi nistitiam operum legis, quam idcirco suam appellat Anostolus , quoniam ad eam per circumcisionem erat destinatus , ut
alii Israelitae . Hinc ei opponitur justitia , quae est ex fide , quae nostra non est efficienter, hoc est a nobis, tanquam a
nobis; sed ex Dei dono ; IIeet certum sit eam nostram esse subjecti vh. Ofieiunt r.S. Ambrosium lib. I. de Jacob, de vita beata, ubi nostram justincationem explicat exemplo Jaeob sese occultantis habitu , de vestitu Mi fratris: Vt ibi, inquit, Dd commodd aliena
persona benedictionem acciperet; ita nos
sub Christi primoreniti noΠ fra tris
pretiosa puritate desuescimur , ut test moniumjuctitiae a conoectu Dei refera
Re pondeo prim) , praefatam sentenissam in eo libro non reperiri , subindε-que ementitam esse , Sc ab ipsis haereticis fabricatam, quocirca nul Ium etiam citant caput illius libri, ex quo sententia illa se desumpta . Respondeo seundo,quod etsi vel san- eius Ambrosius vel alius E sanctis P
tribus haec verba protulerit. tamen nihiI ex eis contra nostram assertionem
evinci potest: duplex enim distingui potest in nobis justitia . Altera qua λ maliter justi mramur, & ex peccatoribus evadimus justi, altera qua Deo satisfacianus pro culpa, de poenis ob IlIam debitis . Cimi autem sancti Patres dicunt Christi justitiam nobis impututam repraesentari per iacob delitescentem sub vestibus fratris sui, Esau , ut Patris benedictionem acciperet, I quuntur de justitia non sor mali, sed satisfactoria; quatenus nempe Christus Dominus satisfaciendo pro nobis suo Patri erat sponsor noster; itaqu6d ejus
justitia jure satisfactionis nobis applicetur, de censeatur quodammodo nostra, dum reconciliamur Deo sormaliter per gratiam nobis inhaerentem , nee enim nostris operibus quantumlibet bonis fatisfiicimus Deo , nisi in quantiim illa iunituntur satisfaimoni Christi. Oficiunt 8 sanistum Bernardum sermones i. in Cantica ita loquentem . Nunquid justitias meat eantaso Domine me Masor justitiae ιuae folius ; ipsa
322쪽
enim est, θ' mea, nempe factur er ιu mihi quaecumque foret illa, semper esset ad- uII1tia is Deo. Nunquid mihi verendum, mixta vitiis , & plurimis defectibus laee non una cinHobur sufficiat: non spaL horaret; nam, inquit Isajas cap.64. F. - - breve quod fecundum Prophetam Diomur ut immundus omnes nos, re non possit operire duor . quasi paunus men Druatae universe Iusti- Respondeo sanctum Bernardum Chri- tiae nostrae.Igitur ut per justitiam simus hi justitiam vocare suam meritoriε , de Deo accepti, oportet ut Christi justitia non quas per justitiani Christi forma- veluti pallio pretiosissimo tegamur .
Iem sibi inputatam iustus sit. Solutio negando minorem, evidens est ex antecedentibus, oe con- nam ex pIurimis sacrae Scripturae consequentibus : ibi namque S. Bernard. textibus patet homines justos propriis docet nostrum meritum inniti meritis su is operibus cum gratiae auxilio factis, Christi Domini: Meum, inquit, pror de Deo esse gratos , & acceptos , & inve meritum miseratio Domini: non pluia ni spe gratiam in coli spectu Domini,
intim meriti inops , quamdiu ille miser subindeque falsum est homines propriarionum non fuerit; ρι d si misericordiae justitia Deo esse ingratos,o odiolos . Domini multae. multis ergo in meritis Respondeo fecundo , duplieem distin-
um . Et paulo post subjungit verba in gui posse perfectionem in ipsa justitia robjectione posita. Hinc quemadmo- essentialem unam , accidentalem alte-dum juxta S. Bernarii. ibi meritum a ram . Prior consistit in ipsa essentia ju- Christi D. non est nostrum Ermaliter , nisi eationis , nempe in adhaesione , &sed aliud omnino distinctum , dicitur insermatione gratiae sanctificanti quae tamen nostrum ratione sui esse stiis , & nostram afficit animam,& illustrat: po
commodi, quatenus cedit in nostrum sterior vero conciliit in ejus liventione, bonum , utpote cui nostrum meritum quoad gradus persectiores accidenta- innititur;ita etiam ut omnia apud eum rios ; qui autem habet juiritiam 1ecun- S. Bernard. sibi correspondeant, justi- dum priorem perfectiori cin, licci careattia Christi Domini est nostra , non qui- magna interisione illius , & aliis accidem sormaliter , sed effectu quatenus dentariis persectionibus , non propte- formalis nostra justitia illi innititur, & rea desinit habere illem lar maliter; si est aliquis novus es eius meritorius . cui qui habet calorem in minora gra- Et certe aetnovit Bernardus clarissimis du , revera est calidus , nec aliquid fri- verbis iustitiam inhaerentem, quando gor s habet. Qi alitum ad Prophetam, sermone s. in illud: Vrri Dominum, Te. dico eum ella intellinendum vel de j distinguit triplicem justitiam : unam stitia legali,quae apud Judaeos tunc tem- Dei rectam, puram, firmamque ; Ω- poris erat om uino Iabefactata , vel decundam Angelorum puram, rectam .sed justitia deperdita per iniquitates, &non firmam , quia Deus etiam in An- publica ac manifesta Judaeorum scelera,
gelis suis reperit pravitatem : Tertiam cujus quidem justitiae jacturam luget denique hominum post lapsum , non Propheta : non autem ejus sensus est , ram propter admissa peccata venio qu6d justitiae, quibus revera hominesia, non firmam , quia potest homo ab justi Mint, aliquid iniquitatis habeant. Illa discedere, sed rectam . Objiciunt 8. Justitia, qui Deo debe-
Inus esse grati, debet esse persectissma,& omnibus suis numeris absoluta; m ximὶ vero carere admixtione cujuslibet
vitii: sed justitia quae ex nobis esset, .
323쪽
In Justificatione peccata delentur. 3l3
quaestionis resolutionem, duplicem esse haereticorum hujus temporis errorem: Calainur enim lib. . Instit. cap. 1 1. num .aa. docet in justificatione peccata non verε tolli, sed tegi; non
eradicari, sed radi; non deleri,sed operiri , propter justitiam Christi nobis imputatam; ita quod peccata dicantur
esse tecta, quasi h Deo non videantur, eum ipsa non puniae: & rasa quasi non appareant. Hinc tibin: cap. Is . ait: Iam
cuerant pridem nonniati er baptismum Blsi nos, θ' eximi M ori rinaIi peccato. Idem asseruerat Lutherus, ut constat ex articulo secundo ex damnatis 1 Leone X. Secundus eorum error est, pec catum in justificatione ita tegi, & non Imputari, ut nihil unquam poenae Deo solvendum remaneat, sed totius poenae reatus unii cum culpa semper abolea
Notaesdum a. duplicem eogitari nosse peccatorum non Imputationem , α tectionem . Primo, itaut ver. subsistant,& solum occultentur . Secundo , Itaut prorsus deleantur, quemadmodum ulcera corporis a quibus haec metaphora
sumpta est , dici possunt tegi duobus modis : Primo, videlicet illa tantum
occultando , ne appareant, q ais pacto teguntur ab ipso vulnerato λ Secundo, curando, & tollendo , qualiter teguntur li medico . utique diserte explicat S. Augustinus enarratione a. in ,, Psal. 31. dicens: Deus ergo tegatis Vulnera non tu; nam si tu tegere ,, volueris erubescens, medicus non
,, curabit. Medicus tegat, & curet, is emplastro enim tegit; sub tegmine,, medici sanatur vulnus , stib tegmine vulnerati celatur vulnus. Similiter Tom. IX. duplex est non imputatio: una quidem qua non imputatur id quod est: Secunda vero qu1 non imputatur id quod rever1 non est,Prior tectio, AT non imputatio, haereticorum est figmentum: PQRetior verti est Catholica assertio. Notandum tertio tantam esse , tan
quam infinitἡ persectam Dei sanctitatem, & justitiam , ut si quis hominum
mortalium quantumvis justus cum Deo conferatur,injustus appareat,sicut
stellae & quaelibet alia astra, etsi aliun de emicantia, Solis pr sentia offuscantur , de quasi tenebris obducta delitescunt: non quod revera non fulgeant, sed quia minor eorum splendor a superfulgenti solis Iumine' velut extinguitur de sorbetur.Hinc justorum unanimis vox fuit cum Jobo : Verὸ sis ,γδου ita fit, di quod non jufri etur homo eompositur Deo. Et ibidem cap. 4. Numquid homo, Dei eo aratione justificabitur aut factori suo purior erit vir pGee qui ferviunt ei non sunt stabitis, ἐπ in Angelis suis reperit stravitatram equanto magis hi qui habitant domos tu-tear, qui terrenum hahent fundamentum eo timentur velut a tinea ὶ Quapropter Vates Regius Psal. x o. orabat: Ne i tres in judicium eum fervo tuo,quia non justificabitur in eon pectu tuo omnis si-vens . Inde tamen non est consequens , ut vult Calvinus I. . Instit. c. I a. homines quantumvis justos revera semper peccatd inquinari, nec ullum eme qualibet sanctitate fulgentem, qui proprii admissi steteris obducta caligine non sordescat, qua deformis de teterrimus coram Deo appareret, nisi per Christi justitiam veluti regium ac pretiosissimum pallium sibi superinductum nitcret , & aspectabilis Aet, quem utique
errorem pervincet. Co MCLus Io UNICA.IN justimatione cujuslibet peccatoris,
pereata moriatia sic remittuntur, ut
serὸ deleantur re a ferantur . Haee est de fide, determinata in Cone illo Tri-R r denti'
324쪽
dentino sests. Can. r. his verbIs: Si Constat pariter eadem verItas ex
quis per ' esu Christi Domini nostritra- ipsis Textibus, in quibus justi dicunturriam, quae in Sapti are eonfertur, rea- immaculati ita conspectu Dei. Sic Psal, tum originalis pereati remitti uetat, aut II 8. Beati immaculati in via, ptii am- etiam abserit non tolli totum id quod se- bulant in I re Domini. Ephes. r. Metitram , t propriam precati rationem ha- nor. ut essemusiancti O immaculati fel ,sed illud 4ui tantis radi, aut non in eo pectu ejus, a. Petri 3. imputari , anathema fit. immaculati or inviolati ei inven=ri in Probatur haec Catholica veritas Illis pare. Quibus adde illud Ephes. s. Chri- omnibus Scripturae sacrae oraculis, qui- Nur dilexit me esiam ἐπ tradiditfenie bus aperte pronunciatur Deum pecca- vinum pro ea,ut tuamsanctificaret,muneta delere, M auferre : Sic Psal. so. Dele dans lavacro aquae in verbo vitae, ut niquitatem meam . . . . omnes iniquia exhi/eret irae sibi turiosam Ecclesiam rates mear dele . Isaia 43. Ego fhm 9s non haδentem maeuum aut ruam, aut qui deleo ininitates tuas propter me . aliquid hujusmodi: Ex quibus sic argu- Alicheae 7. suis Deus similis tui , qui mentor : mundatur, lavatur , &aufers iniquitatem ρ Zachariae 3. Ecce super nivem dealbatur, non manet re- abstula a te iat uitatem tuam. Et infra: vera immundus,turpis, niger, εc sordi Ecce ego caeuso sulpturam ejus, ait bus Infectus: similiter ille cujus iniqui- Dominus exercituum : Dr auoram in tates delentur, auferuntur ,& projici-quitarem terrae ruitis in die una. untur in prolandum maris ; nec eis Probatur similiter ex iis sacris textI- amplius foedatur nec maculatur. Denibus,qui docent nos a peccatis mundari que is qui est sine macula, & sine ruga, ct lavari longe perfectius , quam per non est nicendus Infici macula ac somnaturalem aquam abluantur , & soris de peccati: atqui in justificatione pec-dibus mundentur corpora: Sic Psal. 1 o. cator mundatur , Iavatur ac supra ni-
s erres me Domine hvs Ad, er munda- vem dealbatur. & peccatum illius to
Bor, lavisis me, siver nivem deaIδα- Iitur,deletur,& quam Iongissime proj, Hor : Ezech. 36. Mundam oper sos citur, ita ut Ipse remaneat immaculas quam mundam, mundahimini aδ tus in conspectu Dei: ergo peccator omnibus inquinamentis vestris. r. Co- justificatus non amplius inquinatur xinth. 6. postquam Apostolus gravia . peccatis in ipso vere subsistentibus . Gentilium peccata recensuisset, subdit. Profaturseu θ , authoritate ian
Et haec quidem fuistis: sed aflati Hyis , elorum Patrum : Imprimis vero sancti sed sanctificati estis in nomine Domini Cypriani Epima. quae est ad Donatum, nostri Iesu Christi , re in Spiritu Dei ubi baptismum apellat mortem crimi
nostri .Et I doan.I .Sanguis ' eo Christi num, vitam virtutum : saneti Chryω- Tilii ejus emundat nos ab omni peccato. somi lib. 3. de sacerdotio, cap . mo. Et infra: Si G sitramur peccata nostra; r1s lepram purgare, inquit, vel ut Periuo Melis est e usus ut remitrat nobispee- dicam , purgatam ostendcre Iudaeo=υmcuta nostra, b emundet nos αδ omni in i- SacerdotiHtis lue t : at vero noctrix stultate: Haec autem divina oracula Meerdotiδus non eo oris lepram , sed nullatenus sitis sterent, nee uenuinam animae Bror , non dico purxator pro nc veram, sed falIacem haberent signi- Bare , d purgare prorsus concurMm es.scationem , si peccatorum sordes in Et lib. a.de coni punctione cordis. Cor- rusti scatior e penitus non alaserrentur. His compunctio sicut ignis omne anima de abluerentur : Igitur ita fieri saten- eitium perurit, or adimit, er quanto dum cst. cumque in ea repererit mesa , Mycrtu,
325쪽
D Justificatione peccata diamtur 3
uniserra, ἐν 'enitus delet. Hinc homilia η. in priorem ad Corinth. comparat virum absolutum per Regem a1uo crimine, cum reo, qui absblvitur a suis peccatis per baptismum. Additque illum adhuc iervare , & retinere animum insectum; hunc vero quem abluit baptisma, non item, sed habere mentem , Solis radiis puriorem . S. Hieron. Iib. 3. adversus Pelagium, Ioquens de regenerato per bapti sinum, ait: homo λ nunc mundusfactus erin lavacro, i de te dicitum. est ista quae ascendit dealbata innitens ορνα patruelem tuum , ut Iota quidem sit, sed
Rodire non vatiat Ruritatem, nisi a Domino fuctentetur. Prae caeteris autem hanc veritatem confirmat S. Aug. maxime in libris adversus Pelagianos, qui
Catholicos praesules calumniabantur , quasi asi ererent,SUtryma non darὸ iu-dustentiam peccatorum, nec auferre crimina, ut omnium ρeccatorum radices in maIa earne teneantur . Sic autem hanc calumnIam retundit lib. r. ad Bo- ,, nilacium, cap. 13.Quis hoc adversus,, Pelagianos, nisi infidelis assirmet ,, Dicimus enim baptisma dare om- ,, nium indulgentiam peccatorum, &i, auferre crimina, non radere, nec ut ,, Omnium peccatorum radices in ma- ,, la carne teneantur, quasi rasorum,
,, in capite capillorum, unde crescant' ,, iterum, resecanda peccata ; nam Se,, istam similitudinem comperi suae il-
, Ios adhibere calumniae tanquam , , hoc nos sentiamus atque dicamuS. Et Iib. 3. reserens similem Pelagianorum calumniam, qua dicebant Catholicos non vere homines novos facere ,
id est , non plenam dare remissionem peccatorum, sed ex parte filios Dei fie- .ri, & ex parte filios saeculi; id est, dia- ,, boli remanere: Respondet, Menis tiuntur, Insidiantur,tergiversantur;
,, non hoc dicimus . Et infra ; Bapti G,, mus igitur abluit quidem peccata s,, Prorsus omnia, factorum,dietorum, si cogitatorum, si ve ori Inalia , si ve,, addita , sive quae ignoranter , sive quae scienter admissa sunt. Probatur denique ratioue Theolatica : Si peccata in justificatis penitus
non delerentur, sed in eis revera subsisterent,sequeretur animam nec a peccato vere resurgere; nec persectu sanari per vivificantem,& medicinalem Christi gratiam: sed consequens illud aperte falsum est, militatque in illos Scripturae textus, quibus anima dicitur per justificationem a morte peccati reuir
gere, & sanari: Sic primae Joannis
Nos simus, quoniam transtiti fumus domorte ad vitam, quia diastimur fratres. Ex PsaImo 3O. Sana Domine animan meam, quia peccaoi tibi; non enim hmorte Hirgeret , qui adhuc peccatis
mortali inficeretur, nec membrum diceretur sanum, cujus vulnus emplastra dumtaxat tegeretur: Igitur,dcc. Sequeretur fecundo, justificatos nus. quam ingressuros in caelestem civitatem , nec intraturo. in regnum coelo rum : quia nihil coinquinatum intrabis
in remum caesorum; neque enim mun
di, sed inquinati dici debent, in quibus
remanet macula peccati mortalis; Illa siquidem macula non posset ab eis tolliante mortem in sententia h reticorum; via enim toIleretur per actum fidei , quem tunc eIicerent: veI per ipsam mortem. Non primum, quia sequeretur justificatos subitanea morte praeventos
damnari defectu istius actus fidei ,
quem non potuissent elicere . Secundum etiam asseri non potest, elim enim mors formaliter speetata, si quid naturale, est omnino improportionata maculae peccati delendae. Tertu denique, sequeretur justificatum adhue habere aliquid , quo foret Deo odiosus , & suppliciis aeternis addicendus: sea hoc falsum est : Quia, inquit Apostolus ad Rom.8. nihiI damnationis iis, qui sunt in Chrifro Pesu; hoc est, ait Concilium Trident. sessis. Can. s. qui verὸ
326쪽
consepulat Idnt eum Christo per βαμ - dum, & unum per aliud explicandum:
ma , in mortem : ρui non fecundum eam possunt enim ad diversa referri, & dinem amsuunt, sed veterem hominem stinctos effeetias significare, quorum exuenter, o novum quis nora Deum primus secundum augeat, & secundusereatus ect induentes, innocentes, imma tertium : itaut remittere significet tan lati, puri, innoxii, ae Deo dilecti eme- tum remissionem quoad culpam,& p e-cti sunt: haeredes quidem Dei, cohaeredes nam aeternam: terire vero denotet ab autem Cbricti, ita ut nihil prorsus eos a, Iere memoriam praeteritorum peccato ingressu earli remoretur. rum , propter a stus contrariarum vi
Objiciunt haeretici primθ, omnes illos tutum : non imputari denique declaret Scripturae textus; quibus peccata dicum ne quidem ad poenam temporalem retur tegi , & non imputari: Sic Psal. r. tineri, sed ita expungi, & condonari,S Rom.4. Beati quorum remissae sunt ut cum reatu culpae, totius etiam poenae iniquitates, quorum tecta sunt pereata: reatus extinguatur, quod utique non Heatus vir mi nem imputavit Dominus semper contingit. peccatum: Ubi tria vocabula remitti , Objiciunt fecundὸ istud primae Petri tui,re non imputari posita sunt ad idem ' 4. Charitas operit multitudinem peeea- significandum ; itaui unum per aliud torum : Igitur cum charitate subsistunt explicetur: remitti enim a Deo peccata, peccata , quae per ipsam tegantur . I
nihil aliud est, inquiunt, quam ita tegi super illud primae Joannis primo: gli di-
ut non videantur apparere in conspee in xerimus quoniam mereatum non habe
Dei : & teri nihil est aliud, qutim non mus, usi nos seducimur, T veritas in no
imputari ad poenam , dc damnationem, bis non est. Denique haec orationis Do juxta illud Ezechielis 3 . Si dixero im- minicae verba, Dimitte noδis deflua no- io morte morieris, T egerit poenitentiam Hra. Ad quae verba sanctus Epiphanius, d peccato suo , omnia pereata ejus, quae Rit: tauam nocessario, quam salubritersereavit non imputasuntur ei: Quo ten- admonemur , quod peccatores fumus, visu Apost.secundae Corinth. s.dixit: Deus pro peccatis rogare eo elimur, ut dum rat in Christo mundum reeoncilians sibi, indulgentia de Deo petitur, eonscientiae ira non reputans tuis delicta imorum. Ii- suae animus recordetur: ne quis pisi quasitur peccata In justificatione non verὶ innocens placeat, s.fe extollendo plurremittuntur, sed dumtaxat teguntur. perdat, instruitur, o docetur ,sepe ην- To eonfestuentiam: Duplex enim,ut re quotidie, dum guotidie pro peccatir diximus in tertio Notabili, est pecca- jubetur orare. Igitur nullus est adeo torum tectio. Una qua dumtaxat oc- sanctus, qui peccatis non inficiatur, cultantur, ne appareant; altera qua subiodeque peccata in justificatione curantur ne remaneant. De posteriori non delentur, sed operiuntur. autem intelligendi sunt praefati Scri- Nero consequentiam: &. ad primum
Pturae textus,non de priori .Hinc S.Au- textum dico,sensum ejus non esse; qutidnustinus in praelatione ad praefatum, charitas operit multitudinem peccat
Psalmum 3I. Cooperta sunt peccata, te- rum ejus in quo est : sed quod charitas, cta Dut, aboIitariunt: si texit peccata qua diligimus proximum , Operit pr Deus noluit punire , noluit agnoscere , ximi peccata , hoc est, efficit ut unive maluit uno ere . Et postea subdit: Ne sa ejus peccata dissimulemus, celemus, sic intelligatir quod dixi peccata eooper- ae condonemus: Qu6d autem ea sit casent, quast ibi sint, ita vivant, itae. Apostoli mens, patet ex verbis antece-R pondeo fecundo , gratis asseri haec dentibus, quibus fideles alloquens, ait: verba posita esse ad idem significan- aeqnte ovinia autem mutuam in vobisu
327쪽
DAM eharistatem eontinuam habenter. Nec non, & sequentibus , dicens : -- pitales insicem sine murmuratione , unu*ui uestrat aerepit gratiam in a terutrum tuam administranter ς quae, ut
constat, concernunt charitatem exercendam erga proRimum .
Adseundum ST tertium d Ico, textus Illos intelligendos esse de peccatis venialibus , quae eum gratia sanctificante subsistere diximus in tractatu de mem
Instant: Peccata venialia ex concensis; Hibsistunt cum gratia sane i fleante, nec impediunt quominus homines justi sint aliquis veris ac reali sensu , quia ni miram ejusmodi peccata non illis imputantur, quidni igitur idem possit dici de peccatis gravioribus , quae mor talia appellamus pKe pondeo maximam esse disparita--tena, eo quod venia Ie peccatum sit val- . de exi Rua , de imperfecta macula , in
moralibus autem parum pro nihilo re- Pt latur; unde non mirum est, si eis non
obstante , justi, qui aliquando in illud
labuntur, dicuntur adhuc esse imma
Iuli, id est, puri a gravi macula, quae sola si inpliciter, & a oluth macula dici solet in vulgari modo loquendi: sicut
sol una peccatum mortale saepissime in Scriptura vocatur abselute peccatum , ut Rom.6. Si pendium pereati mors. Ja--cob. r. Concupiscentia cum conceperit parit procarunn, peccatuin verὼ cum cou--funiratum fuerit , generat mortem . EZch. I 8. Anima quae peccaverit Morirtur. Non mirum etiam, si non ob- sanieleccato venia II, nominenturIusi; quia peccatum veniaIe, cum sit Ie- vis offenia, non disilvit amicitiam cum Deo, neque privat ipsius gratia,& habitibus virtutum infusis, quibus justus formaliter constituitur ; id est, Deo gratus, & habitualiter instructus ad benε operandum si pernaturaliter in omni genere virtutum. At de peccato mortali idtra dici non potetn. Nς-que enim miniis maculatus est ille, quIre vera est in se stus aliquo gravi peccato mortali, 'uamvis non imputetur in sensu Calvinistico, id est, tegatur tantum, de dissimuletur. Neque minus est injustus, tum actua i injustitia, quia aequaliter peccat: tum etiam habituali, quia atque meretur privari Dei gratia ,& virtutibus infusis, ac reipsa privatur a Deo judice, qui hane legem genera Iem statuit Ezech. 18. Anima quae pecca verit , i a morietur. Et versas. Cum
averteriis Iustus a justitia sua , or Haserit iniγitatem, morietur in eis, in inju stitia quam operatur en, morietur.
Oficiunt tertio : In homine justificato semper remanet concupiscentiar sed illa est peccatum : ergo hoc cum
gratia sanctificante subsistit. Respondeo triplicem distinguI posse
concupisccntiam, quarum prima est in clinatio ad peceandum, quae licEt non
sit sormaliter peccatum,tamen h8 n mine appellatur in Scripturis , quia eVpeccato est, de ad peccatum inclinat, ut docet Concit. Trident. seCς. Cano ne s. incunda est motus inordinatus, qui rationem praevenit eamque peccati tenebris velut offundit, ut voluntatem
non reluctante rationis dictamine facilius ad peccatum polliciat. Tertia de nique , est motus inordinatus, de Iiber, qud voluntas concupiscientiae IIlecebris ac Rimulis agitata rei vetitae assensum praebet. Concupiscentia prim3, dc secundo modis sumpta, potest remanere in homine justo, ut pote clim non sit formaliter peccatum , sed tantum alillud pelliciat: secus vero est de concu piscentia tertio modo sumpta, maxi in quando res vetita, cui consensum praebet voluntas , magni est ponderis ς
ita quod consensus ille halisat rationem peccati mortalis .
Objiciunt quarto: Nullus quantumvis justus eximitur a peccato, nisi per fecte impleat praeceptum charitatis .
328쪽
fe : sed ex S. Aug. lib. de persectione justitiae c.8. praeceptum charitatis perfecte non implebitur,nisi iii sutura gloria : Igitur iustus quilibet hac in vita aliquo semper peccato vitiatur. Di guo minorem: Praeceptum illud non implebitur perfecte , hoc est , appretiative , nego: hoc est, intensive ἔea scilicet intensione, & persectione,
qua Deus a creatura debet diligi, con-eedo minorem,& nepo consequentiam quamvis enim hac in mortali vita te neamur Deum diligere, ex tota anima, ex toto corde, & ex totis viribus; non tamen tenemur id exequi secundum omnimodam intensionem,& perfecti
nem , qui dilectio illa potest a creatu-δs exerceri pro quovis statu; certum enim est proportione servata , lono
prinantiorem esse virtutem beatorum, Guhm viatorum. Sed tantum virtute
illius praecepti tenemur diligere Deum appretiative;ita quod eum pluris faciamus , quam caetera quaeque objecta di-
Iigibilia a quod utique justus quilibet
equitur , dum in justitia, Ae divinorum mandatorum Observantia perse
lagis distingui rerum oppositionem : unam quidem physicam; alteram vero moralem , Si demeritoriam. Prior est quae intercedit inter entitates physicas positivas naturales invicem pugnantes , ut inter calorem , dc frigus, album , de nigrum. Altera vero reperiatur inter extrema a seipsis dissita ι non ratione entitatum physicarum , sed ratione dignitatis, de indignitatis, vel ratione ordinationis superioris volentis utrumque illud extremum subsistere, ae Conservare . Hinc controversia est , an gratia, δc peccatum physich opponantur . Sc ita sese invicem excludant; vel positive , sicut frigus calorem ; vel saltem privative, sicut lux tenebras, de tenebrae lucem : an tantum moraliter, Seex ordinatione Dei. Priorem Partes a tuentur Cajetanus I. a. qiL9I. δc Vanquea disput. ao quos non pauci Recentiores sequuntur posteriorem vero tuentur cum subtili Doctore illustriores quique Theologi. Notandum ferandri quod etsi comper-thm sit, de certum apud Theosogos , gratiam sauctificantem , dc peccatum juxta ordinariam rerum dispositionem, dc usitatam divinae providentiae ordinationem , nusquam simul subsistere; inter
eos tamen non conveni ut an secundum
extraordinariam Dei potentiam,& pr ter statutas leges possint haec extrema opposita invicem stare: ita quod peccatum non sollim actuaIe,seu peccamin
sus actus elici possit ab homine justo, non deperdente propterea justitiam ,
quam Deus extraordinaria virtute conservavit, sed etiam reatus ille culpae,seu macula peccati post elicitum actum in peccatore remanens, subsistere possit cum illa caelesti, ac divina qualitate justi sicantis gratiae. Negativam parten nonnulli Veteres, ac Recentiores tuentur; assirmativam autem plurimi cum subtili Doctore propugnant. Notandum tertio, seu potius revocandum ex praecedenti volumine . tractatu de peccatis, peccatum mortale habitu a- Iiter manens non esse dumtaxat privationem gratiet ablati propter peccatum, esse ipsum mei peccatum actuale 'ora liter manens, donech Deo remittatur
vel condigna satisfactione deleatiis: sicut inter homines debita , de offensae moraliter subsistunt, donec vel per gratiam condonentur,vel per aequalem satisfactionem , aut solutionem extinguantur. Hinc fit quod remisso peccati non sit praec Ise infusio gratiae ; sed ut docet Dinor in disp. I6.qu. acilla pe
329쪽
eat; remissio , Se gratIae Infusio sint rein
vera duae mutationes si non reales , sautem morales, ut fusilis Infra demonstra-binatas. Quapropter non est absolutheon setiuens, quod ad infusionem gratiae
nece Tario sequi debeat peccati remisso, ut patebit Insea. Tria igitur potissimnmveniunt hac in quaestione solvenda: M num quidem , an peccatum, & gratia sese invicem expellane physeδ , & n
turaliter ,. an dumtaxat moraliter, & eκ ordinatione divi ira e Meundum, an devia ordinaria Invicem subsistere possint, saltem pro aliquo temporis instanti. Tertium denique, an per extraordinariam Dei ordinationem peccatum tam actuale , qui, habitu aIe cum sanctificante gratiae possit permanere.
catum non ostponuntur invicem nee
axat: idque non ex natura rei, sed evordinatione divina . Haec conchisio duabus maxitne partibus constat: qtiam iit prima est Dorioris' In 3.d. nu.4.ubi pro bat odium proximi non pugnare cum charitate ex natuta rei, nec illam destruere naturaliter, sed dumtaxat demeritorie . Tranoressio enim praeerpti, inquit , non eorrumpit positiv/ babitum , nee actum dilatendi Decrari, sed demeretur
ut Deus se ostrahat, ἐπ' nee babitus, nee actus possis inesseo Idem dicendum est de peccato respeetia gratIς quam 1 charitate realiter non esse distinctam , ex ipso Doctore supr1 probatum est. Quod
insuper aperth docet in . .d. I. ubi ait, gratiam , & virtutes infusas In nobis corrumpi per aliquem actum nostrum, non quasi per naturam repugnantiae , sed solum per causam demeritoriam : anima enim precans meretur quod gratia non conservetur in ea. Et se in secundo instanti naturae propter tale demeritum quasi praecedens, Deus ruri Conservat gratiam , & sie annihl
Probatur haee seritas: Opposito physica est vel relativa inter relationes invicem ε diametro pugnantes , vel contraria , vel coluradietorIa , vel privativa r sed neutro ex his modis peccatum,& gratia sancti fieans invicem pugnant: Igitur non opponuntur invicem , nec ses xpellunt physice . Major est certa. Minor itidem faci Ie eonstat: Primo namque apparet gratiam , & peccatum non invicem pugnare, nec contrariὸ , nee relatiνρ; hae siquidem oppositiones Intercedunt solum inter formas positivas in eodem subjecto respeetii ejusdem ineompatibiles, ut calor, & frigus in eodem subie 'o , paternitas, & filiatio in eodem'. fundamento respectu ejusdem termini: peccatum autem non est quid positivum, ut abundε probavimus disputatione de peccatis; subindeque iis oppositionibus eum gratia sanctificante non milliat. Non etiam Invicem pugnant eontradictoria : quippe oppositio haec intem dit dumtaxat interens, Se non ens universim acceptum : gratia autem, S pe catum non habent hane generalem latitudinem entis, & non entis : imo sunt intra determinatos, ac Dciales cance Ios entis , de non entis specialis. Denique non pugnant invicem privariis anam peccatum non est formaliter privatio imus κtiitIae sanetificantis, sea rectitudinis, de eonformitatis,quae actuῆ peccaminossi inesse deberet. Confirmabitur haec ratio ex infra dicetidis,& qui adversus hanc veritatem solent objlal, smu I solventur. Secunda pars est smiliter eiunentia Doctoris In .dis .is. mrm. 18. ubi ait , quod gratia, εe peccatum non sint op posita immediate simplieiter ex natur, extremorum,sed ex institutione divina, Be non sequitur induet7o vn Ius ad motionem alterius, nis in oppositis immediatis seeund lim se : sed an gratiam sequatur expulso culpae, dubium est,cum non sitit sormaliter oppositae; quam utique
330쪽
qite verItatem se probat Ibidem num.ς. I n iis que invicem formaliter opponuntur, causa esse stiva,& produ stiva unius oppositorum est destructiva alterius; a-ens enim producens calorem v. z. d
ruit frigus, & Brmam in subjectum Indueens privationem ejusdem sermae ab ipso removet: sed causa essed apeeeati non est destructiva gratiae ; v Iunias enim creata ipsa est effectiva peccati, quia ab ipsa est culpa , & aetiis peceaminosi defectus , ac reatus; illa
tamen non potest destruere gratiam , quia gratia non destruitur , nisi annihI--ur;creatura autem non potest aliquid physeὸ annihilare,sicut nec creare,maximὲ de potentia ordinaria , ut omnes fatentur: Igitur gratia, & peccatum non pugnant larmaliter ex natura rei, sed dumtaxat ex dispositione , 6e ordinatione divink , Secundo, gratiae donatio , & peccati expunio sunt duo distiniscia beneficia, gratis a Deo concessa rergo unum non infert necessario cons 'cutionem,& praesentiam alterius. Patet Antecedens ex Concit. Trident. sesL6. cap. . dicente justificationem non esseselam remissionem peccatorum, sed de sanctificationem, δe renovationem in interioris hominis per voluntariam sust ptionem gratiae, de donorum . Eamdem veritatem docet S.Augustinus trae . a.
In Io .ubi aitti diret qui potes utrum majus sit justor Angelas creare, qua impior jusseare : eert si ae sis esstrimque nrentiae, hoc mavoris es mi - Dordiae. Ubi expresse ait, expulsionem pereati distinctum esse beneficium ab apsa infusione gratiae , quae Angelis concessa filii in eorum creatione, ut cum Ipso docuimus in tractatu de Angelis . Igitur aliud est gratiam infundere,alhil peccatum remittere , Se utrumque Dei gratuitum beneficium est; subindeque 3 otest unum conferre seorsim ab alto,de consequenter unum naturaliter, de ne cessario non sequitur ad positionem alis' terius. Patebit evidentius, de firmabitiir Insuper hae veritas ex dlaendis iii
Diras. Si gratiae infusio non inferret necessario peccati remissionem: haecque esset quoddam beneficium ex illa conia sequelis, sequeretur applicationem meritorum Christi non tantiim fieri in ipsa infusione gratiae , δe donorum supernaturalium , sed etiam post ipsius infusi nem : sed consequens est contra Concialium Tridentinum scT.σ.cap.7. ubi ait:
Suamquam nemo possis esse jusurons qui merito Pas nir Domini noctri ye Christi tammunieat: id tamen in hae imia pii justificatione sit, dum ejusdem riunm simae Rusonis merito ster Spiritum sanctum MaritarDei di undrtur in eordiδureorum , qui justificantur: asque usis in haeret: unde in v justificatione eum rein missione meeatorum haec omnia simul invinina aeripit homo per Iesum Christum .eui inferitur per fidem, sem , o charitatem . Quibus verbis significat unicam esse causam Brmalem justificationis , quae non solum sit hominis interior renovatio, d etiam peccatorum remissio. Sequela majoris patet; si enim peccatorum remisso non necessario, de natuis raliter sequatur ad infusionem gratiae,
necessum erit quod Christi merita in ipsa infusione gratiae applicata denub applicentur, ut eorum intuitu maximum donum nempe peccatorumremissio eonferatur .
Respondeo negando sequelam majoris : quamquam enim gratiae infuso, 6e peccatorum remisso sit duplex benefi-
Cium, quorum unum naturaliter ex alio
non sequitur, inde non est confrauens, quod ipsa Christi meritorum applicatio etiam debeat esse duplex.Ad id namque suffeIt, quod Christi merita per gratiae infusionem semel applicentur , ut par ter valeant ad remissionem peccatorum , quae ex Matiae sanistificantis in suissione , juxta decretum divinum de via ordinaria infallibiliter sequitur, non