장음표시 사용
351쪽
Derimum denique donrinae nostrae obje- 3 cHIitatem earnisgraditur peccare, actae caput es nullis flagitiis renatos fidem Deo tumen ita confervari, ut certum fit perdere. At hoc docet idem Poannes Des eos hane veram Mem,.hune vivificu modo citati . Perquinserius in dialog. Diritum , non totaliter , neque aliter de statu hominis parte M. p. . suppo- aurifuror. nens cuin suis, omnes veros fideles esse Insuper hanc assertIonem CalvinIsti in electos & praedestinatos , & sibi obji- eam evidentissimh comprobat pseud cieris : Verum obseero quid tibi videis Synodus Dord rectanai pag. Ios. ubltur 8 Nonne vult Deus eleetos sitos inter caetera ait , Deus, qui dives est m condemnari si peccent sic respondet: Non vult fundamentum enim salutis nostrae fundatum eΠ in aeterna electisve Dei , ita ut mille pereata , imo omnia peccata totius mundi,quin omnes diaboli qui si ut tu inferno mctionem Dei irriatam facere nequeunt. Heri quidem potest ut est a noctra offirment preeata ,sidem infirment , Diritumque Dei in nosisti initia a iant; verum fidem au rre, ἐπ Spiritum sanctum prorsus excutere non possunt. Deus neminem eoudemnae propter peccata, oui modo in FHium Dei adoptatur est in Chrim Iesu. Damnianus in concordia pag. Io8. Nuui Oere
eler , inquit, per uua peccata possunt
ex eratia Dei excidere , ae proinde non
possuulf eIer ex fide strorsus exeidere . Sed constantissime haee eat vinistarum assertio patet ex controversia mo ta inter Remonriranter & contra-Remonfrrantes Ministros Batavos r illinamque ut constat ex Scriptis Synodalibus eorum art. s. assirmabant, quod
Her possunt a v raside excidere , T in imu odi prolauei peccata, puccmn
sera ἐν iusti ante fide eo R re non sto sunt, nee stotes hoc tantum fieri , sed di
non raro sit. Verὸ fideles ρ sunt Da eulpa instetitia ἐν sesera atrocia ine dere , in iisdem Aerseverare ρο mori, ac proinde finaliter excidere , o sterire . 'Contra-Remonstrantes vero contra
rium prorsus docebant , ajiint enim ineollatione habita Αgae anno ISTI . pag. 34r .Probabimur ex sera Scriptura eor,gui per veram fidem Pera Christo sunt insiti re proinde vivisset ejur Spiritus' participer facti, quammis pinni per ira-
fericordia ex immutabiti electionis proposito Spiritum fauctum etiam in trin Hus Ialsibus is fuis nos proros aufert , nee eo usque eos prolabisinit, ut a stratia adoptionis, ae juctificationit natu
excidant; aut ρ reatum ad mortem, sive
in Spiritum fausti m eommittant, O a-
eo penitus deferti in exitium aeternum
ferie praecipitent. Quani utique doctrinam una cum caeter Is ejusdem pseudo- Synodi assertionibus probarunt Calvi-nistae Galli in eorum Conventu cele brato Aletr anno Isis.ubi inter ceterRejusdem Conventus acta, Ministri protestantur se recipere decisiones Synod ἐDord rectanae , & eas ad mortem usque defensuros ; quibus constat praefatam assertionem de ina missibilitate gratiae etiam per gravia quaeque peccata, esse commune Calvinistarum dogma. Notandum tertio, Ministros CalvinIstarum hujus temporis , elim Catholicis praemerentur tot, ac tam apertis testimoniis, quod revera docerent gra tiam per peccatum quantumlibet grave eme Inamissibilem: animadverterentque hoc pessimum dogma, nedum a
Catholicis , sed etiam 1 suis se statoribus ingrath accipi , varia commentIsunt diverticula,quibus simplices lud rent, & tam nefariae doctrinae injuriana
a se removerent: Prim/ namque eorum nonnulli cloeent Idcirco justitiam acceptam eme in amissibilem , quud Iichi per gravia peccata fides justificans
Imminuatur , tamen semper remanet
quaedam fidei scintilla , quae postea per
seriam penitentiam excitata reviviscit.
Cujus quidem effugii praeIudium prae
352쪽
buerat Andrear Risetus in suis animad versionibus contra notas Grossit dicens: Deus in his, qui peccaverunt adhuc servat, & fovet igniculos , postea per feriam poenitentiam excitandos. Verit in , quam futile, quamque vanum sit hoc enuRium , apparet ex eo God illi constantissime affrment cum Calvino lib. cap: a. num. a. quod quantumvir
exigua sit in electis sideri tamen DiritMDei certa arrba es, aenilium suae adoptionis. Hina Scarpius de justis controversa vi docet , Rides etiam in 'ira oriatam totum eum ibis Aeneficiis υ- prehendit ; quod autem in nostr in
mum, is Christo is ustum ρο perfecturuefr, Denique si sta minimam .erae fidei
stativam habeo, eeratis iraecanti uru, quia dona Dei iunt fine paenitentia . Censet igItur fidem, etiam illam mini. rnam , rever1 justificare, subitideque latentur justitiam per quod libet grande peccatum esse prorsus inamissibilem& quod qui minimam illam fidem habet, aeque justus si & sanctus; ae si
fidem persectissimam haberet,ut apertὶ docet Vuin delinus lib. I .cap. a dicens,
qualitas juyseariovis est, qua Chri-flijustitia per fidem a rehensa omnibus a Deo aequaliter imputatur: etiams ala rum fides rokusior, aliorum imbeciuior
Denique non desunt, qui alia subterfugia praetexant, affrmantes fideles in gravia peccata Iapsbs justificari quidem quantit m ad se, non autem quan tiun ad peccata . Ita Robertus AB sin Tonpsonem cap. avi qui cum affr-maret Davidem in morte, id est in reatu mortis verὶ mansisse quousqne mansit in homicidio , nec habuisse vitam aeternam in se manentem ita re in spondet Robertus, Bene vero non δε-
eundum fioepereatum justificatui, tamen simpliciter quoad personam justi caruI',futurus tamen assi haejustificatione recidivus, nisi M Boe quoque peccato jusseum. Verum quam senis sit haec responso,quamque dissentanca doctrinae Catholicae , de fidei Christianae nemo est, qui non videat, inde. namque foret consequens Davideir
etiam ante poenitentiam , fuisse justificatu in quantum ad personam, licet non fuerit justificatus quantum ad pec. catum : & subinde , si ante actam poenitentiam mortuus fuisset, alterutrum fuisset necesse , vel quod cum peccatis actualibus fuisset salvandus propter justificationem personalem , vel quod fuisset damnandus propter peccata,eti am si aliunde fuisset ju1lus. Haec omnia paulo longi iis praenotanda volui,ut ap- Pareat quantum qu mque pessime devient , qui semel defecerunt a tramite veritatis quam apetriet. Cotictius Io UNICA.
I itia , o gratia fanictificans sine
accepta potes amitti , ἐπ Noera δε- perditur er obsequens peccatum mortale . Haec est de fide determinata In Concilio Tridentino sess.6. can. 23. his verbis: SI quis MMinem semeUufri tum dixerit amplius peccare non posse ,
neque gratiam amittere; atque aded eum qui Iabitur, I peccat, nunquam vere justificatum fuisse,anathema sit. Et cap. I s. ait: AE erendum es non mora insidiaua- νς, per quam, ima fides amittitur; sed etiam gu cumque ah mortali peccat , quamvis non amittatur fides, acceptam justi asionisgratiam amitsi . Probatur nostra assertio ex ScrIptura sacra : Prim) quidem illis parabolis , quibus exemplo filii provigi postea in gratiam recepti, & stola prima donati; dragmae perditae & recuperatae viscentesimae errabundae , quaesitae & in ovile reportatae, significatur hominem justum a gratia penitus excidere , &Per paenitentiam in statum justificationis restitui. 'Proisatur feeuno exemplis eorum , qui semel habitae justitiae jacturam fecerunt . Tales fuere Angeli mali, primi Parentes. David, Petrus Apostolus,
353쪽
& Galatae, quibus Paulus primo capite regno Christi: ergo c.nset Apostolus exprobat: Miror quod tam cito trans fideles posse committere vitia, de proferremini αδ eo, qui vos vocavit ingra- pter illa excludi a particisatione haere tiam CBrmi in aliud Evangelium : Et ditatis cum Christo . cap. 3. Sic stulti effir, ut eum Diritu
carpfritis, nunc carne eon memini : Et cap. s. Evclaeuati estis a Chricto, qui in
Die justi Damini a gratia excidistis.
Probatur tertio illis omnibus Seripturae textibus, quibus significatur homines per peccatum mortale gratia viviscante excidere , & in eam nonnisi per paenitentiam restitui. Sic Ege-chielis II. averteriisejustus aju-
eerit non recordabuutur ς in ρraevarica
rioue qua praevaricatus es, θ' in pereato fud quod pereavit in i s morietur . T. Cor.9. Castigo corpur meum, θ' infervitutem redigo, ne fortὸ cum aliis praedicaverim i e reprobus inciar. I.Cor.6. Aunescitis quia iniqui regnum Dei non sto sidebunt Z Nolite errare : neque fornicarii, urque idolis fervienter, neque adulteri. ... reetuum Dei possidebunt , ἐν baec
bus verbis significat Apostolus veros fideles posse h gratia excidere,ioqiaitur enim de veris Fidelibus , ut constat ex posterioribus verbis: at falsum esset eos
a regno Dei posse excidere , si eoruni gratia esset inamissibilis. Similia tradit Ephesς.ubi cum dixis set: Fornieatio aurem, is omnis imman
ditia aut avaritiis, nec nominetur in vo-
βis: hujus dicti hanc rationem profert: me enim scitote intemgentes suod ominnis fornicator aut immutaur, aus ava
Mur , quod ect idolorum fervitus non Oa-set haereditatem in regno Chris=i π Dei: Mani festum est autem quod ibi loqua tur fidelibus, quippe ait: Eratis atra quando tenebrae, nisne autem lux in Domino : tamen illis praecipit, ut abstineant a vitiis , quae ibidem enumerat'; alioquin non habebunt haereditatem in Denique probatur illis oraculis, quI-bus Scriptura monet Iustificatos ut sedulo sibi caveant a peccatis , ne h gratia, & haereditate aeterna excidant: Sic Tu autem fide fas noti altum fVere , sed time. Et ibidem: Vide bonitatem Dei in te ,spermanseris in bonitate , alioquin, ita tu exciderit. Et ad Phili p. a.Cum metu, re tremore salutem sestram veramini. Et Ap . Episcopo justo dicitur : Tene quod Bahes, ne aliuraccipiat eoronam tuam . Sed haec omnia
vana essent, de inepta, si justi nusquam possent a gratia excidere : igitur id revera possunt. His adde quod S. Augustinus lib.de haeresibus, Haeresi 8a. 6e Hieronymus lib. a. adversus Jovinianum Inter illius
haeretici errores computent: χuod gratiam sancti antem in ossis inami Fi-
Iem absereret . Quapropter S. Augustinus lib. de dono perseveraritiae, cap. Idiserte pro uitiata. Mos quoque regene
ratos alios perfuerantes usque in sinem hine ire; alios ρυuinque decedant hIe te-ueri; qui utique non decidissent, si antequam laberentur hinc exissent. Et ri r-sus : mmdam Iapsos quomque redeant non exire de fae vita , qui utique ρer rent, si a virquam redirent exirent. IRI-tur censet justos posse a gratia sancti
Objiciunt haererici I. Illud r. Dan. Omnir qui in eo manet, non ρ cat, σomnis qui peccat, non videt eum, nec e gnovit eum , ἐν omnis qui natur ex nis erectum nyn faeit: quoniam semen i
ur in eo manet, nec pereare poten, quo niam ex Deo natur est.
R spondeo r. id esse intelligendum In sensu composito , quod scilicet nota peccet secundum quod natus est ex Deo , & semen illitis in eo manet, de Deum vovit, gratia enam non potest esse
354쪽
esse peccandi principium. Nam,inquie S. Augustilius lib. de Gratia Christi
fecumtism charitatem , sed seundsentis cup/ditatem fleceat, fecundum quam non es naχιν ex Deo . se pondeo a. Praelatos textus pos Intel igide praedestinatis,qui non peceant usque in finem vitae nec in perpetuum . Ita interpretatur satustiis Ber- nardus lib. de Libero Arbitrio : Di Iuvies I, inquit, de Praedestinatis ad vitam, non quod omnino non pereent , scd quod pereatum Vsis non imputetur , quia vel punitur condigna paenitentia, vel in charitate absconditur.
Respondeo 3. id posse intelligi de nativitate consumata , & perfecta , qualis erit in gloria. Ita explicat S. Augustinus lib. de peccatorum meritis , de remissione cap.8. Primitias itaque Oiriths nunc ha,emur, inquit, unde jam Filai Dei reipsafacti fumus, quia non dum falsi, ideo nondum paenise innovati, nondum etiam Filii Dei, sed Hii euti. Proficimus erro in renovationem jus am-gue vitam per quod FHri Dei fumus, o
per hoc peccare omnino non possumns , donec totum in hoc transmutetur , etiam
illud per quod adhuestis oeuli sumus;
per hoc enim, o peccare adhuc possumus: ita sit ut qui natus eri in Deo,non peccet. Et si dixerimus quia peccatum non habemus , nos ipsos seducimus , & in nobis veritas non est . Consumetur ergo
vatifumus . Et Iab. de persectione justitiae c. 18. eumdem textum exponen S,
ait : Secundum id quod ex Deo nati δε- mur,b in eo qui a parvit ut peceata D seret, id eri, in Christo manemus, ἐν non peccamur ; hoc est autem , quod interior έomo renovatur de die in diem ineundum autem ρuod de homine tuo nati D mus , per quem peccatum intravit in mundum, ἐν per pereatum mors, tu ira in omnes is-mines pertransiit, e peccato novomus, quia sue illius in mitate nondum δε- mus , donee tua renovatione , quae sit dodie in diem , quoniam iecundum i unι ex Deo nati fumus infirmitas tota δε-
Ofieiunt a. illud I.Joan. a. misi tintex nobis, nam si fuissent ex nasis permansissent utique nobiscum . Igitur qui habent veram fidem , dc justitiam, non
possunt ab ea excidere . Nero consequentiam , Si idem contra. riunt potius ex praefato textu sequituras gnificat enim Fideles , de vera membra Ecclesiae posse interdum ab ea deficere ; haec autem verba , Non erant ex
nobis , ree. non significant qu6d re ver non fuerint Fideles , de vera Ecclesiae membra, sciit caeteri : sed quod caeteris non fuerint similes, firmi scilicet, stab Iles ac generosi Christiani; imo potius Ieves,de inconstantes, quo loquendi modo dicitur T. Machab. s. Is si autem non erant de femine virorum illarum ,
per quos salus facta est in Uraeli, Id est .
non erant fortes , de constantes in bel- Io , sicut Machabaei. Os ieiunt 3. illud I. ad Cor. I 3. CBaritas nunquam exradit. Unde Cant.8. Aquae multae non poterunt extinguere charitatem , nec flumina Ohruent HIam .
Et Rom.8. mis nos separabit a charitate Christi Z Ortur sum, quia neque νmors , neque vita br. Hinc S. Augustinus Epist. ad Julianum : Charitas quae deleri potes , nunquam .era fuit. Igitur charitas quq inseparabilis est a fide, vera est justitia,ubi semel habetur nusi quam deperditur. Nego eo me . Nihil enim aliud inteli' dit ApostoIus, quam quod charitas
quantum est ex parte temporis nescit occasum , quodque illa perseverabit injustis adveniente aeterna faelicitate, quando linguae , prophetiae , dc caetera dona cessabunt: non autem vult quod
illa nusquam per peccatum possit de-
355쪽
perdi; hujus enim propositionis contrarium docet sanctus Joannes Apoc. a. ubi Episcopo Ephesino Deus significat: Haseo adversum te, quod charitatem ruam Arimam reliquisti: memor efro itaque unde excideris: θ' are paenitentiam, T prima opera Dc: sin autem,venio tibi, o movebo candelaδrum tuum de loco suo , nisi poenitentiam egeris. Ad confirmationem dico, per eos te Ictus pariter non significari, quod charitas per peccata non possit extingui, sed quod tanta sit ejus vis , & essicacia adversus tribulationes , & persecutiones , ut nec calamitatum aquae exundantes , nec tribulationum urgentes pressurae possint ullataneus hominem
charitate ferventem k Christo sepa
Ad S. autem Aurumnum , dico praefata verba non reperiri in Epistola ad Julianum , quamvis illa ita citet, de referat Gratianus. Reperiuntur equidem in librA de salutaribus documentis c.7.
Verum Iiber ille spurius est Augustini foetus: de illius author quisquis ille sit, nihil aliud intendit, quam significare,
qtiod amicitia quae ex Ioci vel consuetuditae,vel tempore, de praesentia amici Pendet , non sis vera, de persecta chai itas , quia habet verum motivum charitatis , quod ab iis omnibus debet ah-srahere, quo loquendi mod3 utitur sanctus Hieronymus Epist.4r. ad Rufiniuim; Amtoitia quae desinere potest, veranuvquam fuit . Qua asTIO TERTIA . . AEn,m qualiter homo possit esse certus defiatu suae justificationis
NO avdum primo , nominEcertitudinis hic intelligi certitudinem comitionis , quae nihil aliud est, quam firmitas,dc infallibilitas ipsius astensus:
haec autem certitudinis notitia quadru
plex solito distinguitur s nempe fidei ,
scientiae, moralis, ες conjecturalis. Irtitudo fidei est assensus ille firmus quo certo, de sine ulla dubitatione rebus a Deo revelatis assentimur . Certitudo mentiae est qua intellectus firmiter asisentitur alicui propositioni per demonstrationem ex aliis evidentioribus de-. ductae. Certitudo moralix est qua assentimur rebus propositis propter communem hominum amertionem, de notitiam, qualis est assensus il Ie , quem habemus de ista propositione , Roma est in Italia , Jerosolyma in Palestina.Certitudo denique conjecturalis est qua asisentimur alicui rei propositae ob conjecturas , dc argumenta, quae probabilitatem quidem inferunt, non tamen auferunt omnem dubitandi occasionem .
Notandum fecundd, certum esse justos non posse ulIam habere scientiae certitudinem de sua justificatioe; nam ejusmodi cognitio debet esse , vel a priori,
vel a posteriori: neutro autem istis modis potest aliquis certo scire se esse in gratia. Non quidem a prior quia nuIIa potest assignari causa , ex qua infallibiliter inseratur , quod gratia habitualis sit in homine; quippe haec pendet a beneplacito Dei, dc illam etiam citra peccatum potat ab homine justo revocare. Non etiam apocteriori, quia nul Ium effectum gratiae habitualis experimur in nobis, quo certo possimus deprehendere illam gratiam nobis inexistere . Cerintum est secundo justos omnes habere posse certitudinem conjecturalem devia justificatione, de signis quibusdam,
atque conjecturis probabilibus cognoscere se esse in gratia, itaui illa certitudo, quamvis non excludat omnem formidinem , excludat tamen animi perturbationem, de anxietatem: puth dum quis probabiliter arbitratur se exacte conscientiam suam examinasse, de cum debitis, ac requisitis dispositionibus absolutionem sacramentaIem recepisse: nam inqui Joan. 1 3.cap. M cor nostrum non reprcsenderit nos,fiduciam kusemus X κ μ
356쪽
ad Det . ortum denique est , quod Si enim dubitat, F ineertur est,jam non per dirinam revelationem specialem,St jufrificatur , sed momis gratiam . Cui ex singulari privilegio possit homo ha- iubscribit Mesancton in locis Theologiabere certitudinem infallibilem sive fidei eis de vocabulosi ei. Clim Paulus in-
sive moralem de sua justificatione: Deus ,, quit ,Iuyscamurs de , vocabulum quippe potest, quibus voluerit revelare, ,, fidei non tantum historiae notitiam& de hoc statu certiores facere; quem- ,, fignificat, ut diaboli etiam norunt admodum Dei para Virgo hane habuit is historiam , seu dogmata; sed significertitudinem , dum Angelus eam salu- ,, cat assentiri omnibus articulis fidei . vit gratia plenam ἰ quam pariter cer- ,, 8c in his huic articulo; Credo remis-titudinem habuerunt S. Joannes BaptI- is sionem peccatorum , εc vitam aeter sa , qui AngeIo nunciante repletus est ,, nam, non tantom aliis dari, sed ml- Spiritu sancio in utero matris suae , Ee is hi quoque.Cum hoc assensu quo tibi paralyticus dum audivit. Remittuntur ,, eredis remitti, cor erigitur fiduci tibimeata tua, nec-non de Magdalena ,, promissae misericordiae, dec. Christo dicente et Remittuntur eiperea- Hoc flagitiosum dogma innovavitta multa quoniam dilexit mulatim.Unde Calvinus lib. 3.Instit. ap. a.num. .de in soli1m superest discutiendum an omnes antidoto ad la s .cap. x . Concilii Tri- iusti certItudine aliqua fidei divin pos- demini, ubi inter caetera ait, sed quodnt, di debeant cerati credere se esse in ,, melitis tota eorum Theologia pate- statu gratiae justificantis. ri fiat lectoribus expendant, quae in
Notandum tertio,haereticos huIus tem- ,, eodem capite sequuntur verba . Sed poris asserere hominem non tantii , ,, neque illud asserendum, oportere
scire posse , sed eerto credere debere se ,, eos, qui vere justi ficati sunt, absque esse in gratia divina , alloqui nee justos ,, dubitatione apud seipsos statuere , se esse nec fideles ea scilicet fide, qua exi- is esse justificatos. Si ita est , videant, stimant fideles justificari. Ita in primis ,, qua ratione conciliari queat fiducia
docuit Lutherus , primum quidem in is cum dubitatione: Et insta : Et cujus thesibus publicis , quas anno Isr8. ante is obsecro jmprobabilitatis est ad asse- suam E Monasterio apostasiam , in qui- rete , nemo scire FIDEI CERTITUDINEbus hae propositiones eram x 3. Prique ,, potest se gratiam Dei consecutum ς ad insidelitatem errant, qui remGmnem is Paulus, fle Ioannes inter filios Dei cu ac incertam asserunt, propere ineem ,, non agnoscunt,nisi qui id sciunt. De 'titudinem eontritionis: Et x diuantam- qua scientia Id Interpretabimur, nisi libet incertus fit ram Sacerdos , quam , ,, quam Spiritus sanisti Magisterio diste cator de contritione , rata eLI aβ ,- ,, dicerint; Ipsi subscribunt omnes Se tro , si eredits as Iulum. Et I s. Cer- ,, ctatores,quorum nomine haec profert tum est ergo remissa esse pereata, si credit is Chami rur lib. I 3.capite z.numero Φ. remissa,puia eerta eLI Gricti Salvatorii ,, ubi ait: Summa est eorum, quae nos promissio. Et rα Abstatur per Hasem ,, hac parte docemus ejus duo capita. potius debet mori, o omnem ereaturam ,, Prius fideles scire per fidem non tan- negare, quam detha ah tutionedusita- ,, tum aliquos salsos fore vel re. Et in collatione quam habuit eum ,, salvos futuros eos, qui erereliderint, Cardinali Cajetano inter caetera assise is sed etiam in particulari seipsos sal-nnaa , Neminem justificuri Rose nisi per ,, vos sutu ros , quia Credunt. . . atque si em ri fefelliset ut necessesit eum rerta ,, adeo hanc applicationem submini si e crederes ejusti ari , re nulio m ia strare di δε entiam fidei verε justifi-σo dubitare,quodjustitiam eonsequatur. .,, eantis a fide historica : quae non ali
357쪽
ter eoncipit quaecumque audit ,, Deo , ejusque misericordia, quam utri pro veris, vel notius veracibus habeat; quod pol sunt ellam infideles,, plurimi: imo faciunt Diaboli omnes.., Alterum caput hane scientiam con- ,, junctam esse cum certitudine ; cujus s. mensura sit non alia, quam fidei.His , ita positis, sit. CON eLυε Io UN EA.
NEmo debet ne a potect credere edisinas lasererratiam sanctis- cautem a 'sue Gyeelagi reuelatione Mifacta rae Miquo EnoIari prisHegio. Conclusio est de fide determinata in Conci- Iio Trident. sesLσ.cap.9.ubi damnand inanem fidueiam haereticorum , simul etiam damnat omnem InsaIlibilem cer titudinem, quam citra divinam revela tionem aliquis de propria jiistificatione praetendere posset his verbis , Num sicut nemo ius de Dei misericordia, deor Ri merito, dequeseramentorum virtute,
eaeia dubitare debet: sie quilibet cum Mimum , inuamque propriam in inmitatem, b indignfitionem reisuit de sua gratia formidare , ἐπ timere potes ecim nullas scire viaeat certitudine fidei, eui non poteri subesse famum , se gratiam
Dei esse eo emtum. Hinc Canone ς.decernit, Si quis dixerit amnem renatum, ita iustificatum teneri ex fide ad ereden eum se certo esse in numero praedemnatorum , anathema sit. Probatur primis ex Scriptura sacra. Proverb.ao.mis poten dicere: Mundum es eor meum, purur tum a peccato : Si enim non potest istud dicere,mulio minus potest scire fide divina. Item ex illo Ecclesiasticis: Sunt usti, atque fustientes, o opera eorum in manu Dei, o tamen nescit homo utrum amore, out odio dimur sit ;sed omnia in futurum servantur incerta. Quςm Iocum sic expendit M S.Hieron. rro inquit,hic sentus est,ia Etiam In hoc dedi eor meum, o sciri re Volui, quos Deus: diligeret,quosi, odisset, & inveni justorum quidem
,, Opera in manu Dei esse, & tamen is utrum amentur ii Deo,an non,nunc ,, eos scire non posse , & ambigvh flu-M ctuare, utrum ad probationem suis stineant, quae sustinent, an ad supinis plicium . In futuro igitur scient, &M In vultu eorum sunt omnia , id est,i antecedit eos cum de vita hae decesi,. serint, veritas istius rei, quia tunc estis judicium , nune certamen , & quiis cumque adversa sustinent utrum peris amorem Dei sistineant, ut Iob. an ,, per odium , ut plurimi peccatoresis nunc habetur ineertum . Item ex illo EecIesiastici s. De propitiato pereato noti e e sine metu , ne dicas : Miseratio Domini, magna es; muItitudinis pereatoriam meorum mi resitur. Denique ex illo ad Corinth.
Nibia mihi eonferus sum , sed non in hoc justificaturium, qui enim me judicat D minui es . Quibus Apostolus, iuxta interpretationem S.Chr ostomi, significat non esse satis ad certitudinem de propria justitia, quod nullum in se peccatum animadvertat , siquidem Deus posset aliquod peccatum in IIIo deprehendere . Mod si dixeris Apostolum . dum hae scriberet habuisla divinitus revelationem de sua justificatione: Reponam hoc dato , quod sensus Verborum istorum sit,nihil mihi cotiniussum, sed id non suificeret, ut essem eertus demea justificatione,nis Dominus qui judicat me aliunde id mihi notificasset. Probatur fecundo authoritate sanctorum Patrum : Primo quidem Ambrosii sermone inPsalmum II 8.super haee verba : Aufer opprobrium meum, quod δε- Dieatus sum: ubi ait, Voleflat auferrio'probrium, euod in picatur es,ves quia cogitaverat in eorde , ita non fecerat, re paenitentia licet abolitum ,noesur tamen erat ne foria adhuc maneret ejus opprobrium , O ideo Deum praecatur , ut illud auferat, quislus novit, quod nescire potest etiam irae qui ferit, Aug.lib. de perstitiooe justitiae cap.a s, Suanta-
358쪽
Iibet justitiast praeditur homo , cogitare Confirmatur , ut dispositio actdefet ne aliquid in illa quod i e non vi- justificationem se valida , & converso
det inveniatur esse mistandum , eum Rex persecta, debet procedere ex motivo justus derit in throno , cujus evnitio- supernaturali; hoc autem nequit nobis nevi furere delicta non possunt , nee illa esse certum ς quia licet nobis certum de quisus dictum es ; Delicta quis intes- esse possit nos ad detestanda peccata istut Hinc lib. so. homiliarum 3s .diser- moveri ex motivo supernaturali mate- te pronuntiat : Suamdiu visimus hic, rialiter; nempe propter Deum offende nobis i r nor Vst judicare non possia miri, incertum tamen est an ad id etiam mus , non dico fuid cras erimus,sed quid moveamur motivo supernaturali for-hodi umus. Ipsi subscribit S. Gregorius maliter , hoc est , per formam , & gr lib. s. epist. aa. ad Gregoriam augustar tiam divinitus elevantem , Se excitan- cubiculariam , quae ad ipsum scripserat tem; subindeque nemo potest esse cer- cupiens scire, an sibi remissa essent pec- tus se habere sufficientem dispositio- Cata , inter caetera haec respondet: Rem nem , ut justificationis gratiam eons 'Mihi di ellem , tu tisi inutilem postula si : di Hem, quia indignus sum , cui
reveIatio immittatur a Deo ; lihi inutilem , quia securitas v Iistentiam parit. Probatur denique ratione: Id tantum
s de credi potest, quod revelatum est si-Ve per Scripturam , si ve per Ecclesiam :sed neque per Scripturam , ne lue per Ecclesiam revelatum est homini justisi-eato , quod justus sit : si enim esset revelatum, maxime, vel in genere, vel in particulari; Non in genere, alioqui omnes justi scirent se vere justificatos, quod falsum apparet; nam plurimi destia iustificatione, & salute dubii sunt,& anxii. Non etiam in particulari , quia si justorum aliquis nosset se esse in yratia, maxime per testimonium Spiritus sancti inhabitantis , sed id non potest affirmari: nam cum idem Spiritus habitet per gratiam in omnibus justis omnibus testaretur , quod sunt Filii
Dei; cujus tamen contrarium apparet.
Deinde , Justificatio non solii ira dependet ex divina promissione , & revelatione , sed ex nostra conversione , &Praeparatione ς atqui nemo potest esse
certus,qiiod vere si convesus ad Deum, quia ncicit homo utrum conversio istast ex gratia , an ex concupiscentia , &ut ait Gregorius I. parte tui Pastoralis,
c. 29. I lens humana spes/i mentitur ,er fingit de bono amare, guod non amsit .
Devique , non convenit ordinariae
Dei providentiae, & rerum dispositioni,
nec hominibus expedit , ut homines certo credant se esse justificatos ; illa namque certitudo esset illis occasio superbiae , despectus caeterorum , & Iaxioris vitae , superbiae quidem , & complacentiae ', si sciret se esse Deo gratum , despectus verti caeterorum , si nempe sciret homo se else justum, nesciret vero, an aliter pariter justi ement: tandem
laxioris vitae, quippe non curaret agere
fructus dignos paenitentiae , nec in gratia proficere.
Objicies r. Illud Joann. I 3.D-cognoscent omnes, quod discipuli mei estis,st dilectionem ιabueritis ad invicem : ergo multo magis homo potest de se ipso cognoscere , qu6d Christi discipulus sit, si dilectionem habeat ad proximum. Et
cap. sequenti: Vos autem cognoscetis eum, quia apud vos manesit,stis voHis erit .
Et postea : In illa die vos cognoscetis , quia ego sum in Patre meo,er vos iv me, er reo in vo-is : Igitur aliquis certo cognoscere, & fide divina habente funis
damentum in Scriptura sacra credere potest se esse in gratia absque alia speciali revelat;one. Nego consequentiam,& ad primum textum dico , eum esse intelligendum de
certitudine conjecturali; quia videlicet
359쪽
s gnum dile 'Ionis Dei est dilectio
proximi , unde Tertullianus in Amto-getico , cap.39.ait: Maximae diuuionis operatio notam nobis inurit penes quo dam : Vide, inquiunt, ut Me invicem d Istunt ; hoc autem non potest sacere certitudinem absolutant , quia sine speciali revelatione nemo scire potest, an haec dilectio sit ab effecta naturae, vel
Adseundum dico, sensum illius esse, quod Fideles in quibus Spiritus sanetus
inhabitat, eum cognoscant, non qui dem cognitione sterili , qualis ea est,
quae est ex fide informi; sed fructuosa,
qualis oritur ex fide viva : Porro haec cognitio dumtaxat est confecturalis, quis enim novit , an opera bona , quae
elicit, procedant ex fide viva, aut insorini λAd tertium, dico cum S. Augustino tractatu γ s. in Joan. verba ista designare diem futuri saeculi, & vitae beatae, in quo videbimus , & cognoscemus clare, M intuitive , quod Christus Dominus sit FiIius ejusdem naturae cum Patre , quodque ipsi tanquam membra capiti
Objicies a. Illud Rom.8. I e Spiritus tectimonium reddit Diritui nonro, quod simus Filii Dei . At testimonium Spiritus sancti est intelligibile, eique fide divina tenemur assentiri; unde S.Chry- solio mus in haec verba: civi Spiritus sanctus testatur , quae tandem restat am-
leuitas ρ nam si ses homo, vel Anzelus, vel Arctantetur, vel alia hujusmodi ρο-
jumma essentia, π ea quidem quae hoe
largita ea Duum, nosis testimonium afferat,quis tandem de dexitate a visitat igitur certitudo , quae ex tali testinionio in nobis causatur, infallibilis sit necesse est. Hine S. Bernardus serm. I. de Annunciatione : Si eredis peceator tua
non posse deseri , nisi aὐ eo euiAa pecca-Ita , di is quem peccatum non cadit, bene
faeis: Med adde adhue ut eredar, quia peri um tibi peccata Undonantur , hoc est testimonium quod perhibet in eorae nostro
Spiritur faustus dicens: Dimissa sunt tibi
Respondeo 1. Verba Apostoli intelligenda esse de tota Ecclesia, cui Spiritus sanctus testatur , quod habeat spiritum adoptionis: tum quia ibi confert Ecclesiam cum Synagoga, contendens Ec clesiam habere spiritum adoptionis,Synagogam vero habuisse dumtaxat spiritum timoris: tum quia , in sequentibus significat aliquos ex iis,ad quos scribit, esse contentiosos, & infirmos in fide,
Respondeo a .Quod si haec verba intelligantur de fidelibus in particulari, tzstimonium illud , de quo loquitur Apo stolus soluin fit per experientiam Lila vitatis , & tranquillitatis conscie tritae , ct per pios motus, & affectus in Deum; per hoc scilicet quod Fideles, qui se putant justos confidenter audeant dicere, Abba Pater: quae omnia reperiri etiam possunt in hominibus non justis : nam h c confidelia etiam ex praesumptuosa,& erronea conscientia provenirepotest. Denaque, dico hoc testimonium solum esse coiaditionale , ut constat ex his sequentibus verbis, L autem Filii, π baeredes haeredes quidem Dei, cohaeredes ararem Christi, si tamen eo alimur: Α, tincertum nobis est , si cum Christo, atque ejus exemplo , & gratia vitae praesentis calamitates forti , de constanti animo patimur: Igitur , &c. Ad S. Ber- nardum dico ipsum ibi talittim docere duo ista esse credenda. Primum quod Deus habeat potestatem remittendi peccata; alteravi quod etiam habcat voluntatem nobis conferendi remissionem peccatorummediis ab eo institutis. Sed non assirmat S. Bernardus , ista me. dia nobis hic, & nunc applicari, ut op portet , & secundum omnimodam di 1positionem , quae requiritur ad hoc, u*remissio insallibiliter sequatur.
360쪽
non eo oscitis vosmet for , quia Chri
sermonem facere non de omnibus ominnino justis, sed dumtaxat de Apost
Iis . a. Eum non loqui de gratia sanctis eante; sed tantum de mysteriis Chrisianae religionis, nec- non, & de beneficiis prae paratis, & concessis , utque etiam concedendis societati Electorum In genere, ut probant haec: sequentia verba: mae, o loquimar non in doctis humanae sapientiae verbis , Ad a. dico,hoc testinronium conscientiae esse dumtaxat coόjecturale : nam ,
ut quis in Domino gaudeat, sussicit quia habeat bonam fiducia ad Deum .
Deinde , Apostolus loquitur dumtaxat de sua propria persona : Denique , testi nium hoc non est de statu sanctitatis animae , sed de simplicitate, &sinceritate conversationis suae in munere Apostoli eo obeundo; subdit enim quod non infavientia camis,sed ingratia Dei eonversati sumus, i voxtra sta Dei, non solum significat potentem DeI operationem sibi cognitam ex mi Taculis quae patrabat, sed ex plurim
Ad 3. dico, Apostolum non loqui detraesentia secundum gratiam habitua-em , sed tantum de praesentia Domini
secundum potentiam, de miracula; ita ut sit sensus, Examinate conscientias vestras,utrum habeatis fidem veram detestate Ecclesiastica , quam Christus clesiae suae concessit. Suod si velis in.eelligendum esse Apostolum de praesentia Christi per gratiam sanetificantem, dira ejus verba accipienda esse de e Enitione morali, di conjemirati: nec obstat vox ista reprobi: nam eb Ioesidem significat, ae viles atque degene res facti, unde subdit: Spero autem quod eornoscetir, quia nor Non si ut reis
probi , id est viles , de authoritate de stituti. Objirier vi illud r. Ioann. 3. 4 urquoniam translati fumus de morte ad vitam, quoniam divaeimur fratrer. Et IIIud Apocal.3. Vincenta dabo mannaassonditum , quod nemo novit, nisi qui aeripis. Et ii Iud a. Petri I. Fratres sintque,ut per Hona opera certam νsram vocationem , o Hesionem faciatis: Uitur ex operibus honis certi esse possumus de electione , de vocatione nostra ad sanctitatem. πιθα-eo I .sanctum Ioannem loqui sei de Melesia, seu ipso fidelium coetu, ita quod certi simus in Ecclesia Catholica esse homines, qui translati sunt de morte ad vitam, quia diligunt fratres:
mel si intelligatur de fidelibus In particulari ; inde sequitur tantum , quod id
sciamus certitudine interdum morali , non autem fide divina; quis enim absque speciali reveIatione nosse potest se diligere fratres , sicut oportet ad salutem λ
aeeipit significatam per illud mann . absconditum, potest quidem nosse conjecturaliter se illam habere,non autemeerta fide, de absque ut Ia formidine.
Ad Tertium dico . sensum illius I Inon esse,qubd possimus per bona opera praesentis vitae ita certam facere nostram vocationem , Se erae ionem, ut talibus operibus certi simus nos esse ex numero Electorum , sed quod ex parte nostra ita bonis operibus debeamus insudare , quatenus vitam aeternam possimus promereri, de illam faciamua
certam nostram Ocationem coram Deo.
ObνDira quintd Aliquis stIre potest certitudine scientiae , imo , de fidei, lium esse in statu gratiae sanctificantis: