T. Macci Plauti Amphitruo

91쪽

Caeeli. Stati di si Hymnidia Both. Sine aeneetutem suam dueatuaque ad senium Orfit1 - eum ploratu, infelieiter. Similis eataimplex ahi temporia nulla addita praepositione Moat. II, I, 24:

Aleat ego adventu patria nune quaero quid faciam miner. blativum se autem, qui est noatro loco, reet explientia tua ad Reiaig. gramin. Iat. p. II3, item Κ egeras gramm lat. o. 39s eL p. 106. adnotat. 4 . Quod autem ad verbum Vero ex praegre opaea iterum mente repetendum eat preeem, non potest offendere, e . Cato R. R. e. 1 Fami icte male ne sit, ne algent, are esuriat, opere hene exerceret mente adde eam . Similiter Terent. Adelph. I, 2, 1 Verum si augeam Aut etiam adiutor im elua iraeundiae. V. 33. fratrem si PM quari et . . et exeerpta membranaeen 2 l. ed. Prin , amo. Lamh. Pro quo merem habenteeter Pall. eodd. Friaing. Rur. Gu uterque, . GuI., M. M. Cothen. Grut. Boxhorn. Gron. Lindem. Κ-pm de re p. fis, quo quamquam ex antiquo dieendi genere optime ferri posvit, tamen non Te dendum puto a auetoritate V. C. V. 34. δ uatis. Si V. C. et Pall. Gron. Κampin de ae P. II. inelda tua rem isse re iustos tast a. o. a. . 35. mpeirrer .ate V. C. Pal. sext. eod. Fruterit, ed. Prinα, Par in ed. II; mpererere Par in ed. I, D ulla, ed. Cothen. - horn. Gr n. Lindem. Κ-pm de αδ p. II. V. I. sui insinc Si Pall. omn. pro quo V. C. naeui, quod Pareus in ed. II. Prohat, ut nae ψήgnorant geminata negatio ait quae ammet, quod est eontra omnem unum loquendi. V. 38. Omnes rere Aquar ate eod. Cam. σπί--α eo gaeres eodd. Padi. Sur. ed prium Ald., Fruterius, Lindem. ἔ- omnes e quo I. Par. ed. Cothen. Grat, Boxh. Gron. Bothio et Linde- mannus pollieriorem y Iaham, Morer pro vi litterae' produetam esse statuunt, quam tamen rem admodum artia snthua eircumseri-hendam erae demonatravit Lingiua in quaeat Plauti p. 6 - 50. Noatrocloeo, ut Ainph. II, I, 9 non synahas aterior . Morer pro ueta, ed hoe voeabulum trihuaayllabia pronunulandum eat. Simi

V. a. Commemorat hune versum itaehelius in parergis Plaut. p χ

92쪽

g COMMENTARIAE S.

93쪽

V. 63. In V. C. hi versus ita acribuntur: Nam me perpetuo facere uis Comoediae, Rege quo veniant, et Dii, Non par arbitror quid igitur quoniam hi aeruua quoque Parte habet, faciam, ait proinde, ut dixi Tragi Comoedia. ΜΔ ime me quis repreheuderet' ait, quod in versuras pleniorem formam tragi comoecta, in nostro autem v 63. breviorem et contractam tragicomoedi ex . . reuuendam putavi. Editorea, quod se ain, mnes ad unam uarmam hae finxerunt, aio interrecentiore Lindem utrobique breviorem formam posuit. Ne opus quidem eat statuere alteram formam ex altera Coutractam eme aeduuaque a poeta ratione alterius non hailiis singillatim, prout verina menaura Dasulabat, fieta sae Poteat. Si quis tamen contraetonem atatuere malit, is multa eiusmodi contractionum exempla eol-Ieulta inveniet apud Ι-beckium paralip. grammia grae P. 3 sqq. Neque tamen rarum eat, ait, ut ex duabus syllabia, quae aut iisdem sal arainitio uitaria constant, una omittatur. Deinde affertirneteriai τ τημόρεον τι- μον ημέδιμνον Pς ὴμ-έ νO' Lat. suma a se oro, uma pro μονωτνια, ερονητος pro μεενον ΠελαμφODει ς' pro πιι νιφορεlic ceu Itaque hoc vol'. tantum ut mihi detur, potuisse Poetam utraque forma quamula Paucis tan um ver albus interiecti uti aedisevera hoc ab eo h. l. factum eme minime

vola obniXe contendere. Scio quam corrupta verba Plautina vel in Pial codd. ad nos vervenerint, sedciueum nune ea seeundum eos, maxime veterem codicem ae verbre, quoad eius iam eorum aententia et aalva rati e fieri postat, reatiιuere. v. b. Viag. ingae i, pro quo ni sextus singulo, Maomae' eundum, lachesium in parergia tau p. 23i adnotat habet .etiam

vetiis code Orsin in Vatiratio a manu prima, quare reposui. U. 61. -- tauctorea per eontractionem ea legendum es quaistores, P. Suhneider gravim lat. elem. II, p. 131. e. . 8a. V. 65. De cave. - - ν θεατοεν notione atrietiore, ιο-

eua, ubi spectatorea Mehaui , quae eis tempore, quum hi prologua aeribaretur, Romae fuerit, iam gradibus exatructis, vide disputan-

94쪽

tem misinetiam in parerg. p. 2I4 sq. 225. et de es-- ω-- esta sanias quae erant, ut ex dietione illa ire M saeta aequitur, ius tempore iam fixa et immobilis eundem ib. p. 22I. V. I. Fautores si V. C. et Pall. aevi, quin Reliqui quattuor favisorea. f. ad V. IS. V. 68. V. C. priua is, deinde ex emendatione recenaoria D. Pa l. his, quos aequitur ΚαmΡm de is praepos. p. . . Pr ad F.

55. et adde Sehneid. ad Caes. B. G. I, e 1 o. a. e. Is q. 4. vias, . . e. 30 q. a. e. 32. . a. e. 36 q. l. o. s. hia. e. 3I,4 3 et aliis Ioeis. v. s. Sis Muriente Grutero omne eostd et edd. vere. f. dv. ss. et ad IV, 3, fili. Pro ambissent autem et v. o. pro amisiae ratio grammattea postviare videtur ut aeribatur ἄ-δissint et amitast. Sie iam Lambinus eumque aeeuti Goenerua et Lindemannua, nisi quod etiam altero vera aeripaerunt ἐνου ambigatat Vera II. iam Fruterius seripsit rembissit. Sed qui Κruegeri praeesaram eommentatio nem de eonaeeutione temporum in oratione obliqua, quae eat in aeeum do volumine libri eius, qui eontinet quaestiones de grammat ea latina, aeeurate perlegit, non amplius soloeeismum inlectione vulgata reperiet. Etenim doenit megerus larga exemplorum opia ex optimis quibusque aeriptoribu allata, quum perfectum, prout rea eogitetur, sequi ponat in oratione obliqua vel in quavis enunciatione pendente

perfectum vel praesens aut plusquam perfectum vel imperfectum

eoniunctivi, ineptasime aeriptoribus in una eademque enunelatione utrumque coniunctivi tempus almes, quamquam utrumque diverinsignifieatione positum ase, cuiua generis exempla inveniuntur

adeo apud ipsummareum Tullium. ruegeri exemplichia adde ea quae ipse attulit in granam lat. l. 663, p. 8st. q. 654, p. 8sa. s. 65s, p. 895 8s7. . 65I, p. 90I. eissentiornius in syntaxi latina . 10, adnot. I, p. 30 . . 238, p. 3sε. q. 3.heta. 23s, p. 328 in

adnotatione, laterua yniaci analog. I. . Iis, p. 15l et Spraeherorterungen p. 158. Similem locum, ubi non magis opus eat mutare vertia, ut acripta sunt, infra inveniemus Act. I, se et v. 56. Adde I, 2, 25 - 28 et ad h. l. Lindem. I, 1, 4. I 5. II, I, l . II 5. Paeud. III, 2 6. q. ainaria i , 4, 37 Nam retineri, ut, quod ais albi operia loeatum, e siceret, ex leet. V. C. Trin. Prol. x4. 5. MiI. glor. II, 1, 53 - 15. Terent Eun. Ill 5, 22 - 26. Andr. V 6, 3. 4. Adelph. III, 2, 3 al. - Versu tamen noster sis, ut aeriplua eat, nondum omni vitio videtur earere propter duptieem hiatum,

95쪽

quorum quamquam alter in hephthemimeri positu aeeundum Beeverum de eonia Rom. quaest. p. l06. ferri possit, prior tamen non ea legitimus. Facillima medicina videtur ut aeribas ambiissent pro ambissent. V. 0. Ed prine. Sive pro Seu. V. I. V. C. sive qui ipse ambissent, Pall. ipse ambisset, eum teri et sext. prius habuissent item ips ambissent, e quo on-aensu Met Verum esse singularem. Frui et Par in ed. l. Sisa pae ambissit, sed qui est in omn membranis. d. princ hunc versum omittit. V. 4. ambiverit. De hac forma vide Flee eiaeuii exerelisit. Plaut. p. 38. - . 64 - 4. Osannua in ania erit. p. III non germanos, sed posterius demum additos et appositos esse existimat, quoniam consuetudo histrione palmi ve alio quodam modo ornandi posteriore demum tempore nata sit, eum quo consentit etiam

Planckius ad Ennii edeam p. 38. Refutare studet hanc opinionem Ladewigiua in proIegom. et adnotat ad Plauti Casinam in mus. Rhen anni 1844. ecl. 2, p. 182, adnot. I), nisus mari e Ioco Livii , I, ubi narratur anno 294. n. Chr. a. u. e. 460hmorem palma victoribus dandi e Graecia Romam translatum esse neque dubitat, quamquam Livius illo loco fortasse de olis gladiatorum ludis loquatur, quin etiam histrionibu palmae datae fuerint. itamen itaeheIius in parergis . 229 sqq. parum cautum hoc esse dieit, quae de Iudia in circo valuerint, etiam ad scenico ludo nullo alio documento allato transferre. Sed quamquam argumento ex Ioeo Livii petito uti nos posse negat Ritschelius ad demonstrandum iam Plauti aetate morem histriones victores palitiis ornandi exstitisse, tamen ex ipsius Plauti Trinummo i 1, 2, 83 sqq. argumentum, quo hoc certum fit et extra omnem dubitationem ponitur, affert. V. 3. aqq. De everitate in ambitum adhibita in rep. Romana, uiua . I. mentio fit, id mischelium in parergia p. 232.

V. 8. q. Codd. teste Pareo faritoribus favitorum, teste Grut fautoribus, fautorum, et ale etiam est prine. V. 80 ima. Sie V. C. et PaII. Solus tertius is uias. V. I. Ut versus stet antiquiasimas edd. seeutua innerui sua post mini Lindem eod. Sur aecutus acripsit me quoque etiam mi in rendatis dedit pater.

96쪽

ealea synaeres in unam eontrahendae sunt. v. Sehneid. Mamm.

Iat elem. p. 362. prol. 69. Sive . 78. I, 1, 2 iuventutis . III, 3, 24. IV, 3, 15. V. 1 G2 Vide de his versibus Ladewigium L l. p. x84. V. I. V. C. tente Pareo δε non iis, sed littera maluaevias

in V. C. saepe pro geminata littera a scribitur, ut infra ineptu videbimus. f. a v. 55. I, I, 220. I, 06. II6. Etiam M. prine. habet is vulg. eis. V. 5. vos inserui aeeuiua Lamh. et Lindemannum, ut veraua

stet. In PHI deeat. V. 6. In argumentum Iogus hiatus est legitimus post finem primae dipodiae troebaleae, qua de re id Lingium I. I.

p. 5 sqq.

V. I. Thehree. Si V. C. et ni teri. a. m. aee. ecteri Pall. Thehs. V. s. Electri proprie Eleetryonis vid. Mat. eommentati. Plaut. p. II. V. 00. Commemorat hunc versum itactenus in parergis Plaut. p. 22. V. 0I. Veraua ratio postulat ut aeribatur eum PH. I. et vulg.δefrum est pro eo, quod est in V. C. et Pall. quinque et ed prinα:est heurem. V. 103. V. C. Alcumenrem M. f. Frui. f. m. quemadmodum etiam Ritaehellua in parergia Plauti p. 22 emendandum e et hune versum. latus enim qui est in fine primae dipodiae troehateae quamquam ferri posset, tamen emendatio, qua vitatur, in hoe veraunimia in promptu est. V. 04. credo rem si V. C. et Pall. quinque, secundu v. irem omittit, quem seeutus est Linde D. ut versum reatitueret aedi v. pretor prima vocalis in loquendo est supprimenda et lectio vulgata retinenda. Eodem modo vetis II, 2, 72. tibi th. v. 87. νε- m. v qua nisi v 162. Fortasae tamen cum Boihio transponendum est meae pater, quo ordine his oeabulis item aenarius iambiens finitur , 2, 15. prol. 44. lab, in neeio senario uni ib. v. III. fias. Ias meo patri th. v. 1 4.

97쪽

V. 109. redem seripsi ex ovi Lindem pro vula ἐν eam, quod eat in eodd. quidem, aed nimia frigidum, quum Pro eo exape-etetur potius et pariter Wσοί infecit, quod iam antea gravida fulti V. III. meus pate. Ita V. C. et omn. Pan. Mai quod sext. aupra Ita his, quod etiam ed prine omittit. V. II . Vulgo num ine, quacum era. quae leetio eat In PH. I, 2, 3, 6, quamque retinuit etiam Lindemannus. U. C. et Psi . et 5. et ed prine habent tua, quapropter ex ertissima coniectura Lindemanni aeripat num cum iure. Soneiderus elem. I, p. I 57:num a e quieum ore voLm, retinens hiatum. V. III. serva ae ma Si v. C. et PalL, eum antea in V.C. fuisset servuILV. 120. V. C. en secum en eccum aeripsit etiam Parena in ed. aee nee ruterua refugiebat hanc lectionem. Vulgo ea Misa nune est reum, quemadmodum habet Pal. tot a manu peregrina teste Pareo. Fortara exemplum eoniunctionis huius innotentiori enereum peti poteat ex II, 2, 147 si verum eat, quod ibi Lindemannua pro Em posuit En - cerem. V. 25. Osrit. Ita Camerarius, Lamb. Schneideras elem. II, p. 759, Fleehelaenius exereitati Plaut. p. 38 ahi dine . . et eodd. HI omne testibus Pareo et rutero, item ronorius, quam Ieetionem defendit Lindemannus admisso in theni tertii pedis hiatu, quem tamen in Plautinia aenariis, nisi ai fortior distineti aecedat, tolerari Poas recte Flechelaenius negat. In adnot. ovi Lindem. Aine abet axere. Miu ap. Schneid. l. l. in lecti uu is producendum statuit, item Ritterus elem gramm lat. p. 167, quod reete improbatum est a Schneidero. In nostra scriptura, Ioiseiaenius ait, prima syllaba voe sors tuis eorrimenda, vel, si ii mavis, in pronunciando devoranda ea es prol. v. 14s. I, 3, 6. V. M. Ascumenas ina. vig. Age af M, sed at in nulloeat cod. Pal. ne in ed. prium, quapropter Lindem recte misit. Ηiatus est Iegitimus in Ietim. Is in sine primae dipodiae tro-ehaleae. eineekiua in collectaneis ad Plauti novam editionem pertin in aligem Sehulgettung 829 Αbth. II nr. 4 P. fis et Sehneiderus Forment. p. 23. verisimile putant aeriptum esse aPlauto AIeumenres M. I, I, 2 6. II, 2 ls0. I, et 145. V. 3I V. C. et omn. Pial ast oris, ae propter tuo m

98쪽

eaeaaram Beekerua l. l. p. 108 emendat hunc vergum una vocula

traiisposita ita suo preeti nis si notus prurimis, reete, pinor. V. 141. Et servus Cam etiam, addunt Sosia, quae tamen vox in nullo Pal. reperitur Lindemannua hiatum iisne eeundae dipodiae tolerandum cenaeua veraum intactum reliquit Gruisrua voluit eorrigi Et servus estis cuius eu 'Eπέχω. v. 43. Vulgo: Παδεδο se iasque, sed se in nullo eodd. Pall. ne in ed. princ reperitur aec. Heineekium I. l. additamentum est Pyladia), quapropter etiam reei ab Heineerio et Lindem. omianum eat in Asδεδο est hiatu legitimua Κampm de in p. II. Ais retinuit. V. 42 - 147 attingit Beckerua I. I. p. 93. V. 49. latus non est in . portu ut Lindem statuit, sed legitimus in v. Iretern advenit. V. 151. Adest, ferit. Retinui vulgatam, quam Caatalionia ratione defendendam puto, eum, ut ait ad Sosiae adventantia eeleritatem et upiditatem sese in aedes domini reeipiendi exprimendam mirifie pertineant duo illa verba redeat, ferit. ieet enim nondum propius accesserit neque fores pulsaverit, tamen Μercurio trepidanti ne quid tale aecideret, adesse iam Sosia et Pulnare videbatur. Palmerius, quoniam Sosia nusquam adierit, sed antea a Nereurio vapulaverit, primus seribendum proposuit Adeste, erit vero pret. quem secutus est Lindem. fortasse recte. Sed quid Lindemannus dicat de hiatu, qui sit in v. pret rem, ad quem vitandum aerihi osse spectotoribus, equidem non intelligo. Ferit hahent codd. Pall. et ait teste Pareo Hermannua apud Bee erum . . p. I06. q. hos duos ultimos versus ita emendando cenaei: Adest fert operae pretium, Asa inspectantinua vem et mereursum facere se Aistrion rem. V. 52. v. et Mere. Si V. C. et HI et ed prin , pro quo Lambin et Monov. aeripserunt atque, sed hiatus in v. reret hephthemimeri est legitimumaee Beeverum p. I 06, eui Rallentior.

Multo huius seenae versu traeiavit Herm. in elementia doctrinae metr. p. 393. 45 et alibi Priores sex vernua uni iambies tetranteiri aeatiaeeti. s. Hermanu. I. I. p. 103. V. . Vulgo: ut qui me eonindent. sed me abeat a U. C. et Pall. omnibus et ed princ ominitque etiani Lindem.

99쪽

V. 2. In voce laevantutis littera v in loquendo supprimenda et ambae vocale per aynaeresin una syllaba pronunciandae sunt. v. Sinneider elem. I, p. 362. Prol. v. 69 Sis . 8 90 l I, 3, 24. V. . incla eras e promptreri eodd. Pali. Frilling. Samb., Lang. ed. Priam, ruter. In V. C. n manu Teee oria pontis. erae additum ea quari. Viag., Herm. Lindem. Inae eras promptuaris, sed vel propter lectionein illam antiquam romutaeris reatituendam putavi cum areo in est. I . item antiquam, ut videtur,leetionem quaesi, quoniam non addito hoe voe versus Pessumdatur. V. . Sis hune veraum ouatituerunt em eumque Reeutua. Lindem. Vulg. auxiata, verbo siet in fine versu ponito. Genitivi formam in is apud antiquiores poeta Latinos nunquam ferri ponae virorum doetorum diaquialtione tandem extra omnem dubitationem aitum eat. v. Ritachelii parerg. Plaut. p. 16. - Non opus eat autem eum Lindem ultimam oe dicere syllabam Productam esse cenaere. U. I. Homines Sie V. C. et Pall. viai quod pr. et aec omittunt Asmines et validi. V. I. In quattuor proximia veralbo securua sum Hermannum et p. 393. et Lindemannum anapaesticos numero statuentea, quorum duo priores dimetri, tertius monometer, quartus pur emineus eat. Attamen invito hoc feci, quoniam non habui quo Hio modo hos veraua conatituerent. Invitus feci propterea, quod nonnulla inhia mutanda erant eontra fidem . . v. 8. enim scribendum erat ἄρα pro eo, quod est in V. C.,ita usque habent Pal. extu ei primus a manu seeunda , et v. 10. v. hospitio pub te tua transponenda erant in p. A. V. l. ea dimeter trochaicua eatalecticu aee Herm. l. p. 458 et Lindem. qui aequuntur, Sotadei, attamen quinque proximi, Ia Is, non iusti Sotadet, ae uno pede breviorea, proximi veri Sotadet vid. Herm. I. I. p. 458 sqq. et Lindem. V. a. merit. Sic V. C. et Pal. quint , reliqui quinqueror quemadmodum aeripserunt Herm. I. I. p. 45 et Lindemannua, quo non Pus esse puto, quum eum elato eoegit dualiua y labia pronunciari possit. Similiter diri I, I, 25 3, 48. Mehrem I, 1, 236. meus prol. 4. lla. 120. 35. I, 3 8 mei prol. 31. meo ib. v.'26. 44. Deus h. v. a. eorum,. 45. - . 80. x38. eam v I 3. Ea m v. II. εω v. 106. Dubium ellae oleat utrum me referatur ad coegit an ad excitavit utrumque fieri potest, forinas ad utrumque referendum est, nam saepe optimi quique aeriptore enaum an-

100쪽

as CONUENTARIUS.

quem, qui, duobua eisi reetua me induatria Interutramq- veinum inis onunt, in aut nil ut metae referatae aut ad auerti utrum mente addatur. Sic mu IV ,32: in is tuam actutum um v. a te, ut abeat per gratiam, mum de αδ p. 21. haeo h et Videtur a te ad atrumque verumna pertinere, itavit apud a terum intestigatur. Terenti Ean. II, 2, 3 hiae ego rectri paro me ut rideanti Nep. Timoleon. ut satriR- - -- premam αυ-- liberare Lambinua, qui Aiso explieis per aed eo ma Pectare voluit nil priua verbum Magis. Iam quaequia Matuta, exbum evera iunctum reperitu es eum es Reeua rei et eum euplici Meua et Maonne et re inritiaque eo eruetionis

Hermannua et Lindem secundum regulam tuamnos ima nentissia Teaeent. Adelph. IV, I, 26, numqu- apumaeenima Romano eontinetia formia gratis ἐπε-tia laeum eme et Ling. P. 1 . et F. 220. Mam non eoniungendum eum v. oe, ut ait ne a generia neutrina, aed ea nom. generia maMutini et referendum ad Aer V. 6. me Mec te V. C. - I. pr. et aem Mec, tertiua L-cis, mimo Ase, reliqui tres et in prium se Mess. Tut Romaeeipit pro Aue Charitia p. 82. Putaeh. fala coniunxit Me Mei, nam AOc eat neeua. - δ Aoc ideo, quemadmodum etiam Gratis in alia adnotatione aecipit, item Lindem et Flechelaen. I. I. p.ria. Similiter III, 2, 28 ω hue revorti. V. 5. opulent Rom. Sarviana, Mento homin ea aeruleus quam quia ervi opuIento, ut Tecte explieat auum. De stermeaea. hoc etiam'. I. - ob hoc, et o aed non necua eat h. L aed ablativus enutae vel inatrumenti. Pro eo aeα, terti, quarti quint. PRII. item ed prium habent Aaee, quod reeeperunt Herm. I. I. et Lindem C merariu edidit me regia servitus -- est, aed Pareu F. mregis nee in . . nee in Pall. nee in Frising. extare diei Etiam uuM--ua magis inserere voluit, quamquam post, dum est demum. V. 6. Hune versum Seioppiu et Gulielmina pro non geT-mano iudiearunti Cave interpreteriarum a vie mehr nouehIIeh, ut eomparatio quasi iniereedat inter om-- ναι--m verius praegre i et initem -atri vernus, quemadmodum haee intellexit