장음표시 사용
541쪽
s avo iri prochain, o dans a vie, Ou dans a doctrine, o dans a justice, parce que a charit alme te proeliat comme elle-msime
ritas adit operari bonum et primo
quantum ad proXimum; Secundo, quRD- tum ad Deum, ibi is omnia credit, etc. n1 Quantum ad proximum autem homo operatur bonum dupliciter
A primo quidem , gaudendo de bovis
ejus Pet quantum ad hoe dicit On- gaudet autem Veritati, D c. POXimi, vel vitae, vel doctrinae , vel justitiae . ex eo quod proximum diligit sicut Seipsum 3 Ioan . I, V. 3) u Gavisu Sum Valde, Venientibus fratribus et testimonium perhibentibus veritati iis , Sicut in charitate ambulas. B Secundo , in hoc quod homo mala proximi sustinet prout decet; et quantum ad hoe dicit : Omnia sussert, D id est absque turbatioue sustinet omnes desectus proXim O-rum. Vel quaestumque ad VerSD Rom. XV, V. 1 uisebemus nos firmiores imbecillitates infirmorum suStitiere; GaI., VI, v. Alter alteri u Onera portale, et sic adimplebitis legem Christi, n c. charitate ui. 20 Deinde cum diei Omnia credit, is ostendit i luomodo charitas faciat operari bonum in comparatione ad Deiani. Quod quidem sit praecipue per viri ille theologicas, quae habent Deum pro objecto. Sunt autem praeter charitate ui duae virtutes theologicae, ut infra dicitur, se fides et Spes . Quantum ergo ad fidem, dicit Omnia credit, C. qui divinitus traduntur 6m. XV V. 6 :
Credidit Abraham Deo, et epulatum est ei ad justitiam n Credere Vero
542쪽
Omnia quae ab homine dicuntur eSi levitalis, secundum illud sic li. XIX, Qui cito credit . levis est corde. Quantum autem ad spem , dicit Omnia Sperat, quae se promittuntur a Deo sic cli., H, v. ui timetis Deum, Sperate in eum. D Et ne spes Dangatur per dilationem , subdit u Omnia sustinet, id est patienter exspectat quae promittuntur a Deo, quamvis dilata, secundum illud Habac , , V. 3ὶ in Si moram fecerit, exspecta eum m PS. XXVI. V. 14 in Consortetur cor tuum, et sustine Dominum n
543쪽
10. Mais orsque notis se='ons sensu gia parfait, tout e qui est impa= fait sera aboli.
Permanρntia haritalis super gratuita declaratur, et hoc qua Si per qua uidum similitudinem parvuli ad persei tum
8. Charitas nunquam eae idit , sive
gitabam ut parviιlus quando utem factus suri vir, evacua L quae erant parvuli.
Postquam Apostolus is indit quod charitas excellit alia dona Spiritus
Sancti necessitate et fructuositate, hic ostendit excellentiam charitatis ad alia dona quatitum ad permanentiam. Et circa hoc tria sagit: primo Proponit differentiam chari titis ad alia dona Spiritus Sancti, quatilum ad permanentiam ; seeundo, probat quod dixerat, ibi Ex arte enim cognt Scimus, etc. n tertio, ili fert conclusionem intentuna, ibi unc autem manent, etc. n Circa primum, duo facit Primo Propciuit permanentiam charitatis Secundo, cessationem aliorum donorum, ibi is Sive prophetiae, etc. I Diei ergo I MMO harilas nunquam excidit. Quod quidam male intelligentes , in errorem cecideriuat, di-
544쪽
can. 33.)cente quod charitas semel habita, nunquam potest amitti cui videtur consonare quod dicitur Ioan . III, V. 9h: Omnis qui natus est ex Deo, pesteatum non facit, quoniam Semen ipsius in eo manset , Sed hujus dicti primo quidem sententia salsa est potest enim liquis haritatem habens, a charitate excidere per peccatum, Secundum illud sp 0M II, v. Charitatem tuam primam reliquisti memor est itaque unde excideris, et age poenitentiam. AEt hoc ideo est quia eliaritas recipitur in anima hominis Secundum modum pSius, ut Sc. posgil ea uti, vel non uti. Dum ero ea utitur, homo peccare non potest, quia usus charitatis est dilectio Dei super Omnia ; et ideo nihil restat propter quod homo Deum offendat, et per hunc modum intelligitur verbum Joannis inducitura. Seeundo, praedicta sententia non est secundum inisentionem Apostoli, quia non loquitur hic de cessatione do
norum Spiritualium per Pec aliam mor
tale, sed potius de cessatione donorum spiritualium quae pertinent ad hane vitam per gloriam SuperVenientem Unde sensus postoli est Charitas nun-
545쪽
finira amais, parce que telle elle est dans l'sitat de la vole, telle elle
quam excidit, quia se , sicut est instat viae, ita permanebit in statu patriae et cum augmento, secundum illud B. XXXI, v. h si Dixit Dominus cujus ignis est in Sion, n sc in Ecclesia militante u et caminus ejus in Jerusalem, id est in pace coele Stis patriae. II DEINDE, eum dicit Sive prophetiae , etc., n proponit eSSutionem aliorum donorum spiritualium, Et SPecialiter eorum quae praecipua Videntur.
I. Primo, quantum ad Propli etiam. dicit Sive prophetiae evacuabuntur. id est cessabunt, quia Se in sutura gloria prophetia locum non habebit propter duo ' primo quidem, quia prophetia respicit futurum pStatu autem ille non exspectabit aliquid tu suturum, sed erit finale complementum Omnium eorum quae ante suerant prophetata unde in PS. XLVII, V. 9 dicitur Du Sicut Rudivimus, rae. e prophetaS, cita et Vidimus praesentialiter u in civitate Domini Virtutum n - 20 Secundo, quia prophetia est cum cognitione figurali et aenigmatica , quae cessabit in patria; unde dicitur Num. XII, V. 6 Si quis fuerit inter vos propheta Domini, per somnium aut in Visione apparebo ei, vel per Omnium loquar ad illum et Osaee, XII v. 10 In manibu pro-
U. Secundo, quantum ad donum iuguarum diei Sive linguae ceSSabunt. Quod quidem non est intelligetidiim quantum ad ipsa membra corporea, quae linguae dicuntur, ut dicitur infra, XV. V. 52 Mortui resurgent
546쪽
celui par tequel, dans a primitive Egli se, quelque sidhles partaient
le corps est livryli a corruption Si done quelque p0rtior de la scien stea quis est c0nservsie dans a parti intellectu elle de 'ame, eette portio do illa si cessat rement de me urer api h la mort On a dono ditque les formes intelligibi es ne se conservent dans l' intelle et pur qu'eningorrupti, n id est absque diminutione
membrorum. Neque autem intelligendum est quantum ad Sum linguae eorpore se est enim stitur in patria laus vocalis , secundum illud PS. CXLIX, v. Exaltationes Dei in gutture eorum, mi Glossa ibidem expoliit. Est ergo intelligendum quantum ad donum i Ingiuarum, quo Sc ali tui in pri icitiva Ε elegia linguis variis loquebantur, ut dieitur u l. II, in futura enim gloria qui lili et quamlibet linguam intelligeta unde non erit ne esSariun varii Slinguis loqui. Nam etiam a primordio generis humani, ut dicitur sit n. XI, V. 1 Unus erat Sermo, et unum labium omnibus; n quod multo magis erit in ultimo flatu in quo erit unitas On-
m. Tertio, quantum ad Scientiam, subdit Sive scientia de Struetur. EX quo quidam accipere Voluerunt quod Seientia aequisita totaliter perditur cum corpore. Ad cujus veritatis inquisitionem considerare oportet quod duplex
est Vis cognitiva, Se vis sensitiva et vis intoli ectiva. Inter quas est differen 'ia, quia vis sensiti Va est actus organi eor-li Orali et ideo necesse est quod desinat 'rpore corrupti ; vis autem intelloetiva non est actu alicujus organi corporei,
ut probatur in tertio ue Anima Pet ideo
ne esse est quod raneat Orpore cor
rupto. Si ergo aliquid scientiae aequisitae conservetur in parte uim de intellectivae, necesse est quod id permaneat post mortem. Quidam ergo Osuerunt quod species intelligibiles non conser-
547쪽
tant qu'il conuolt mais te formes sensibies se conservent dans tespuissances de 'sime en tant que sensibi e par exemple an la simoire et 'imagination e sorte que te pur intelle et lors qu 'illeut de nouV ea congeVOir, mome e qu'il a con ζid' ab ord, a t0uj0uribeso inde fatre abstractio de Drmes sensibies, parcia lumisere active dei' intelle et or, dans e sens, i s 'ensuivrait comme consequence quela science aequis ici-bas ne subsisternit plus aprses a mori. Mais
ceti hypothdse est 'abor contraire licia raisona caesi est si vident quo es formes intelligibies soni reque dans 'intelle et pur, a molnslorsqu'il concoit actuellemendi or e qui est requiti quelqu'un existe en ui selones' sita de gelu qui recoit La substane de 'intelle et purotant d0ne fixe et immuabie, i s 'sensuit que les formes intelligibies subsistent dans uri sitati' immobilite. 'aille urs ceti hypothbs est contredite par Aristote, qui dii ii v. me 'intelle et pur, comprenant to ut es hos es, Si intelligent en tant que uissance Onvoitionc u 'il possh de te formes intelligibi es par tesquelles on 'appelle principe conce vanu; et to utemis il est en om temps lici 'sitat
de ui SSance seu conceV0ir ac uellem erat, de sorte que les formes
vantur in intellectu possibili, nisi quam-diti intelligit. Conservantur autem pecies phantasmatum in potentiis animaesen Sitivae, Puta in memorativa et imaginativa. Ita Se quod Semper intellectus possibilis, quando de novo vult intellii ere, etiam quae prius intellexit, indiget abstrahere a phantasmatibus per lumen intellectus agentis; et secundurn hoc cODSequens est quod Scientia hie aequi-8ita non remaneat O Si mortem. Sed haec positio est rim quidem contra rationem. Manifestum est enim quod
species intelligibiles in intellectu possibili recipiuntur ad minus dum aetui utelligit. Quod autem recipitur in
aliquo est iu eo per modum recipientis; cum ergo Substantia intellectus possibilis sit immutabilis et fixa, OnSequeu est
quod species tutelligibile remaneant
in eo immobiliter. Secundo, est contra auetoritatem Aristotelis in tertio stes nima , qui dicit quod, cum intellectus possibilis Si sciens unumquodque, tunc etiam est intelligens tu potentia. Et sic patet quod habet species intelligibiles per quas dicitur Sciens Pet tamen adhuc est in potentia ad intelligendum in actu, et ita species intelligibiles furit in intellectu possibili, etiam quando non intelligit actu unde etiam ibidem Philosophus dicit quod anima intellectiva est locus Specierum, quia Se in ea ODServantur Species intelligibiles. Indiget tamen tu huc vita convertere Se ad Phantasmata, ad hoc quod actu intelligat nou solum ut abstrahat species aphantasmatibus, sed etiam ut species
habitas phantasmatibus applicet : cujus Siguunt est quod laeso organo virtutis
548쪽
la prudence des prudent Sera Ob Seu rete.
Orici volt particulilirement dans e qui consterne a connais sane de Dieu, vivant celle parole de J0b XXXVI, v. 26h: En esset. Die est grand ci passe out notre scien ge et Job XXVI, V. 14h: Te quenous Venon de direm' est qu'une partio de se inu es. Hi montre
imaginativae vel etiam memorativae, ΠΟΠsolum impeditur homo ab aequisitione
novae scientiae, Sed etiam ab usu scientiae prius habitae. Si ergo remanet scientia in anima post eorporis mortem, quantum ad species intelligibiles, non autem quantum ad inspectionem pha lasmatum, quibus anima Separata non indigi bit, habens esse et operationem BbSque corporis communione. Et Secundum hoc Apostolus hic dicit quod
Scientia destruetur, SeeUndum conVersionem ad phantasmata unde et
B. XXIV V. 14 dicitur Peribit sapientia , a Sapientibus . et intellectus prudentium ejus abscondetur. III DEINDE , cum dieitu in parte enim cognoseimus. probat quod dixeratu et primo, inducit probationem Pseeundo, manifestat ea quae in probatione continentur, ibi is Cum essem
I. Inducit ergo primo, ad probandum propositum talem rationem : Adveniente
Persecto, e SSat imperseelum Psed dona alia praeter charitatem habent imperlaetionem : ergo cessabunt Superveniente persectione gloriae. - 1 Plimo ergo, proponit minorem propositionem, quoad impersectionem scientiae, cum dicit Ex parte enim OgDOSei IUUS, Did est imperfecte. Nam pars habet rationem impersecti. Et hoc praecipue Ve-rifieatur quantum ad cognitionem Dei, secundum illud Iob , XXXVI, V 26 : Ecce Deus magnus incens scientiam nostram et ibid XXVI, V. 1έ):u Ecce haec ex parta dicta sunt vita um
549쪽
Cependant, 'it en est in si ii semble que a charit elle-msime sera sitruite par tu lo ire future, uisque cette charit est elle-msime impariuile dans i 'elat de la 0is, si oncia compare Di 'sitat de
ejus. n Proponit etiam imperfectionem l rophetiae, cum subdit: si Et ex parte id est imperfecte, uirophetamus. D EStenim prophetia cognitio cum imperse tione, ut dictum est. Tacet autem de dono linguarum, quod est i inperfectius his duobus, ut infra, XIV, V. 1 patebit. - Secundo, ponit majorem dicens: Cum autem venerit luod per se iuuiii e3l, id est persectio glori ae,ue vacuabitur quod ex parte est , id est o uitiis inperfectio tolletur. De qua persectione dicitii Pel. V v. 10 MOdi eum aSSOS ipse perficiet. Sed Secundum hoc, videtur quod etiam charitas evacuetur per futuram gloriam, quia ipsa est in persecta in statu viae Perco inparationem distalum Pntriae.
Dicendum ergo quod imperfecti dupliciter se habet ad id quod dieitur imperfectum. Quandoque enim est de ratione ejuS, quandoque Vero non sed accidit ei, sicut impersectio est de ratione pue i, non autem de ratione hominis. Et ideo, adveniente perfecta Elate,
cessat quidem pueriliari sed humanitas sit tersecta Imperfectio est ergo de satione scientiae, prout hic de Deo ha
betur in quati tum c. Oguo Scitur X
sensit, ilibus ; et similiter de ratione Prophetiae, in qu autum est cognitio liguralis et in futurum tendens non est autem de ratione charitatis, ad quam cognitum bonum diligere pertinet; et ideo, Superveniente persectione gloriae , e Ssat Prophetia et scientia ;
550쪽
dron sin malila charite ne sintra pol ni a contraire elle se persection nera, a Die serat' autant plus parsaltementisim qu 'it sera
charitas autem non cessat, sed magis perficitur, quia quant perfectius O-gnoscetur Deus, tanto etiam perlaetius amabitur. II. Deinde, eum dicit u Cum essem
parVulus, etc., D manifestat ea quae praemissa Sunt. Et primo, manifestat majorem, C. quod Veniente perfecto cessat imperfectum G Secuud , RDi- se flat minorem, Se quod scientia et
prophetia sint imperfecta ibi is Vide
mus nunc, etc. - 1 Ostendit autem
primum per similitudinem persecti et impei secti, quod invenitur in aetate Orporalici und et primo . deseribit m. persectum aetatis corporalis, dicens :
loquebar ut parvulus B id est prout congruit parvulo sc balbutiendo unde, propter naturalem desectum oeutionis qui est in parvulis, commendatu Sapientia Sap. X, V. 21 , quod si Linguas infantium facit disertas et ut parvulus loquitur, qui vana loquitur PS. XI, V. 3 re Vana locuti Sunt unusquisque ad proximum suum. Quantum Veroad judiciunt, subdita, Sapiebam ut parvulus, is id est approbabam vel reprobabam aliqua stulte, ut laciunt parvuli, qui quandoque pretio Sa contemnunt, et vilia appetunt, ut dicitur Proυ. I, V. 22 USquequo, parvuli diligit insantiam, et stulti ea quae sunt sibi noxia eupientalis Sapiunt ergo ut parVuli, qui, spiritualibus contemptis, terrenis iubaerentu de quibus dicitur Philip . IV
v. 19 Gloria in consusione eorum qui terrena Inpiunt is Quantum autem ad