장음표시 사용
551쪽
mourra, et te sicheu de cent an Sera maudit. Gl aut rem arquer
que t 'Ap6tre compare ici 'sitat present lici' enlance, li cause de sonimpersection, et i 'sitat de la glo ire future Di 'age virit, Draisoni sa
rationis discursum, dicit Cogitabam ut parvulus D id est aliqua ana; unde et in PS. XCIII, V. 11 dicitur u Dominus scit cogitationes hominum, quoniam Vanae sunt. D Et videtur Apostolus Ordine praepostero haec tria poneres nam locuti praeexigit judicium sapientiae; judicium vero praesupponit cogitationes rationis. Et hoc satis congruit impersectioni puerili, in qua est loeuti Sine judicio, et judicium sine deliberatione. Potest autem referri quod dicit is Loquebar ut parvulus D ad donum linguarum I cum dicit is Sapiebam ut par-Vulus, , ad donum prophetiae; quod autem subdita re cogitabam ut parvulus, ad donum Scientiae. - 2 Secundo,
p0uit id quod pertinet ad persectionem
aetatis, dicens Quando autem factus Sum Vir, n id est quando perveni ad persectam et virilem aetatem , G Vacuavi, n id Si aljeci, si quae erant parvuli. n quia, ut dicitur Js. LXV V 20 a
u Puer centum auuorum morietur, et peccator centum annorum maledictus
erit. AE est attendendum quod Apostolus hic comparat Statum praeSentem pueritiae, propter imperiectionem PStatum autem suturae gloriae, propter Persectionem, virili aetati.
552쪽
S0MMAIRE. - Ι 'Apotre explique comment cessera ce qui est impar ait furtout dans la connaissane de Diem ii conglut cependant que lacharit ne sint radamai S.
2. Nous ne ovom mala tenant que comme en un mirois et en desgnigmes, mala alor nous errons ac d face. e ne connais maintenant qu imparfuiternent, mala tors e connastrat, commeo suis moiamgine
Ostendit quomodo evacuabitur quod ex parte est, maxime in cognitione Dei, concludens tandem quod haritas nunquam evacuabitur. 12. Videmus nim per speculum in aenigmate, tunc autem a te ad faciem. Nunc cost nosco e parte, tunc auten cognoScam, Sicut et cogni us
13. Nunc autem manent si des, SyfS, chari tres, tria haec major aute u ho- rvin est charitaS. Hic loquitur de visione, quae e Si cognitio eici unde omnia praecedentia dona Vacuanda sunt intelligenda secundum quod Ordinantur ad cognitio-nsem Dei. Circa hoe duo facit primo enim probat id quod interdit in generali Psecundo, in Speciali de Seipso, ibi
Ι DICIT ergo Dixi quod e parte cognos stimus, quia si unc videmus persi edulum in aenigmate. Sed Qtune, Se in patria, Videbimus re saei ad saeie in , Ubi primo considerandum est quid sit videre per speculum in aenigmate; Secundo, quid sit videre faeie ad faciem.
I. Sciendum est ergo quod sensibile aliquid potest tripliciter Videri, Se aut per sui praesentiam in re vidente, sicut ipsa tu , quae praesens est oculo ant
553쪽
se volt lui-momei'une connaisSane naturelle, parce qu'en Diems Ouessene et son intelle et ne fontinu 'une eule et mome hos ea parconSsiquent, Son essene est prsis entera son intelle et Peut-otrocles anges volent-ils Diei de la seconde mani sere, 'est-k-dire en tant quela ressemblanc de la divine essene se resthte dire tement Sur eux. Dancla te presente, nous connaisson Die decla troisilinae manthre, en tant que se perfections invisibies nous soni manifestsi es par tes
l 'ordro ducla beauisi et de la grande ur que Die a ait clater dans
per praeSentiam suae similitudinis insensu immediale deriValam ab ipsa re, sicut albedo quae est in pariete videtur, non existente ipsa albedine pis sentialiter in oculo, sed ejus similitudine, licet ipsa similitudo non videatur ab eo; alit per praeSentiam similitudinis non immediate derivatae ab ipsa re , sed deri- v itae a similitudine rei in aliquid aliud, sicut cum videtur aliquis homo per 3peculum. Non enim similitudo io minis immediate est in oculo , sed similitudo hominis result in is in speculo. Per hunc ergo modum loquendi de visione Dei, dico quod naturali cognitione solus Deus Videt seipsum, quia in Deo idem est sua essentia et suus intellectus. Et ideo sua essentia est praesens Suo intellectui. Sed secundo modo forte angeli naturali cognitione Deum vident, inquantum similitudo divinae essentiae relucet immediate in eos Tertio Vero modo , cognoscimus no Deum in vita ista, in quantum invisibilia Dei per creaturas cognoscimus, ut dicitur B0m. I, v. 20 . t ita tota creatura est nobis sicut speculum quoddam qui e Ordine, et bonitate , et magnitudine, quae
in rebus a Deo causata Sunt, Venimus
in cognitionem sapientiae, bonitatis et eminentia divina, et haec cognitio dicitur visio in specillo. Ulterius autem sciendum est quod liiij iis modi similitudo, quae est similit uilinis in alio relucentis, est duplex quia aliquando est clura et aperta, Sicut illa quae est in speculo aliquando Obscura et occulta, et tunc illa visio dicitur
554쪽
decla similitude 'est coriu'on dit de la glaee, qui est engendrsi de
i' ea congelsi e 'eaura son ou est pngendrsi de la glace fondue . O volt parilli questa connaisSance, paria reproductio de laueSSem-blance, existe dans te miroi parda ressemblance cachsie fous e voilesinimatique, tandis questa ressemblance clatre et manifeste constitueune se conde sphe de la Vision alisigorique. Quandione nou con-naissoniles perfections invisibi es de Die par les crsiatures, ii dit
On objecte es paroles de lamen d se XXXII v. 30 J'ai v le Seigneu face li fac se, etc. x orci est constant que Jacob ne vitio int
aenigmati ea , si ut eum die O me mater genuit, et eadem gignitur e me istud est per simile est ultum et dicitur de glacie quae gignitur e aqua congelata, et aqua gignitur e glaeie resolitia. Sic ergo patet quod visio per similitudinsem similitudinis est in speculo per Simile occultum in aenigmate, sed per simile clarum et apertum laeti aliam Sppetem
allegoricae Visionis Iu quantum ergo invisibilia Dei per creatura cognoScimus , dicimur Videre per Speculum. Iu quantum vero illa invisibilia sunt nobis occulta, videmus in aenigmate. Vel aliter Videmus Dune per Spe u lum id est per rationem OStram, et
tunc ly u per D designat virtutem tautuma quasi dicat Videmus per Speculum n id est virtute animae nostrae. N. Circa Se landum Vero, Sciendum est quod Deus, secundum quod Deus, non
hab0 faelem; et ideo hoc quod dicit :
Facie ad faciem, metaphorice dicitur cum enim videmus aliquid in spe- eulo , non Videmus p Sam rem, Sed Si
militudinsem ejus sed quando videmus aliquid secundum laciem, tune videmus ipsam rem si ut est. Ideo illi aliud vult dicere Apostolus, cum diei Videbimus in patria re acie ad aciem , quam quod videbimus ipsam Dei essentiam l . an. m , v. Videbimus
Sed contra est quia Gen. XXXII, v. 30 dicitur Vidi Dominum facie ad aciem, etc. Sed constat quod tunc
555쪽
non vidit essentiam Dei ergo videre saei ad faciem non est videre essentiam Dei. Respon8iO. Dicendum est quod illa visio fuit imaginaria visi autem imaginaria est quidam gradu altior, S . videre illud quod apparet tu ipsa imagine in qua apliaret est alius gradu inli-
muS, c. audire tantum Verba unde
Jacob, ut insinuaret excellentiam visionis imaginariae sibi ostensae , dicit u Vidi Dominum facie ad faciem, , id est vidi Dominum imaginarie apparentem in sua imagine, et non per SSentiam suam PSic enim non fuisset visio imaginaria.
Sed tumen quidam dicunt quod in patria ipsa, divina essentia videbitur per similitudinem creatam raedio egi omnino salsum et impossibile, quia
nutiquam potest aliquid per essentiam cognosci per similitudinem quae non coti veniat cum re illa in specie . Lapis enim non potest cognosci secundum illud quod est, nisi per Speciem lapidi S, quae est in anima. una enim similitudo ducit in coguitionem essentiae alicujus rei si disserat a re illa secundum Speciem, et multo tuus si dissert Secundum genus. Non enim per speciem ei tui vel albedinis potest cognosci essentia hominis , et multo minu e SSentia angeli. Multo ergo minus per aliquam Speciem creatam, quaecumque sit illa , potest videri divina essentia, cum ali essentia divina plus distet, quaecumque Species creata imauima, quam Species equi vel albedinis ab essentia an-
556쪽
don qu ' O puisse voti Die seu lement par une mage o par quelqueresset de se clarisis, 'est supposer u 'o ne e ut Vol la divineeSSeneo. En utre, 'sim sit an eo inmemne essemblance de Dieu, la
geli. Unde ponere quod Deus videatiir solum per similitiidinem seu per tuamdam refulgentiam elaritalis Suae est ponere divinam essentiam non videri. Et praeterea, cum anima sitrii laedam similitudo Dei visio illa non magi i SSet Speeularis et aenigmatica, quae est in Via, quam isto clara et aperta, qui Breproruiittitur sanctis in gloria , et in qua erit beatitudo nostra unde ΛuguStinus diei hic in Glossa quod visio Dei,
quae e Si per similitudinem, pertinet dvisionem speculi et aenigmatis. Seque retii etiam quod beatitudo hominis ultima esset in alio, quum in pS Deo, quod est alienum a si de Naturale etiam hominis desiderium, vi od est PerVenieudi ad primam rerum cauSam, et cognoscendi ip3am per eis Sam, Sset
II SE0CITU Nunc cognOS O X parte, etc. n Hic illud quod probavit iugenerali probat in Speciali de cognitione sui ipsius, dicen une n id
est iu praesenti vita, ego Paulus a cog-nOSe e parte v id est obscure et imperseete is tunc autem n sc in Patria, a cognoscam Sicut et cognitus sum, id est sicut eris cognovit essentiam
tiam ita quod sicutis non importat hic aelualitatem cogniti ossis, sed similitudinem tantum. III Cox spur EmEli inseri principalem
conclusionem , cum dicit DuΝuuc autem manent, etc. n CauSa autem quare non
557쪽
que 'espsirance ne soli pasi deessalae mal sinu 'elle est superstue. P0ur explique ceci ii aut se appeter que 'amour est uno sorde unitive, et que to ut amour consiste dans queique Sphee 'union De
ici-bas de se mains la econde, quant licia sintitude, en tant quenous participons ci-bas par a gra cera a si licit sit0rnselle, dans lam e Sure Meette participatio sest possibi e et par nous sp sirons parveni licia possession de celle datitudo ternelio et devenircit0yens de lai sileste Isirusalem. Ainsi, en Vertu dela premi bre communication do a lici' sigar de Dieu, ne amiti natu relle en vertude laqu0lle t ut Otre herche et sistro natu rellement Dieia, commecauSe premi hre, bien Supreme et dernisere n. En verita de a se conde communication, amour de charilsi, par tequel lairsiatur intellaeit mentionem de omnibus donis, sed de istis tribus tantuin est quia haec tria conjunguis Deo; alia nutem non conjungunt Deo , nisi mediantibus istis. Alia etiam dona sunt quaedam disi neutia ad gignendum ista tria in cordibus hominum unde et Soluui ista tria, i c. deS, Spes et charitas, dicuntur virtutes theologicae, quia habent immediate Deum pro objecto. Sed cum dona sint ad perficiendum vel assectum vel intellectum, et charitas perficiat allectum, fides intellectum,
non videtur quod spe sit neceSSaria, sed superstila. Ad hoc sciendum quod amor eSi quae- dum vis unitiva , et omnis amor in unione quadam consistit. Unde et Secundum diversa uniones, diverSae Species amicitiae a philosopho distinguuntur.
Nos autem habemus duplicem conjuuctionem cum De : una est quantum ad bori Daturae quae hic articipamus ab ipso alia quantum ad beatitudinem, tu quantum nos hic ulmus participes per gratiana superui felicitatis, Secundum quod hic est possibile. Speramus etiam ad persectam consecutionem illius aetern: hoatitudinis pervenire, et fieri
cives a lestis erusalem. Et secundum primam Ommunicationem ad Deum, Stamicitia naturalis , secundum quam unumquodque , Secundum quod St, Deum ut causam primum et Summum bonum plietit et desiderat ut sinem Suum. Secundum vero communicationem Secundam, est amor charitatis ,
qua solum creatura intellectualis Deum
558쪽
lectvelle se ut aime Dieu. Mais, parce que nul obj et ne pe ut sitre aimsi
diligit. Quia vero nihil potest amari nisi
sit cognitum , ideo ad amorem haritalis exigitur primo cognitio Dei. Et quia hoc est Supra naturam, primo Xigitur fides, quae est non a99RPentiumri Secundo De homo defigiat vel aberi et, e Xigitur Spes per quam tendat tu illum finem, sicut ad se pertinentem, et de
his tribus dicitur siccii. Π, V. 8 Qui
timetis Deum, credite in illum D quantum ad fidem si ui timetis Deum, Sperate tu illum n quantum ad Spem Qui timetis Deum, diligite eum , quantum ad charitatem. Ista ergo tria manent nunc Sed charitas majoreS D omnibus, propter ea quae dicta
559쪽
3. Mais celat qui proph tis parte auae honimes our es diser, es
4. Celui qui parte ne langue s sidisi lui-mgine, ou is que elui qui prophstise disieci'Eglis de Dieu. Apph avo ir tablici 'excellen e de la charit comparativement auxautres donS, 'Apotre compare ensuite les uires don entre UX, montrant la prsisiminence decla prophsitie surde don des langues A et esset, d 'abor il pro uve cette prsisiminence ensuite ii montre commentit faut falae us age didon des langues et duio de prophetie v. 26y: Que aut-il donc me sphres , Sur te promiser de ces potnis, ii fait uoi que te do de prophsiti est plus excellent quem elui des langue S, par des aisons priseid coisi des insiddies, ensuit du cot des CAPUT XIV. LECTIO PRIMA.
Praesertur donum prophetiae dono lin
. Se tamini charitatem aemulamini syiritualia, magis autem ut prophetetis. 2. vi enim loquitur lingila, non ho-ὶuinibus loquitur, Seu Deo οῦ Heu O niu audit Spiritus autem squitur mysteria. 3. Ram qui prophetat, hominilius loquitur ad aedissentionem , et erh0rtatione . t et consolationem. 4. ui loquitur lingua, Semetipsum aedi-sicu qui autem prophetat, celesia tu Dei aedilicat. Posita excellentia charitatis ad alia
dona , hic consequenter Apostolus comparat alia dona ad invicem, Ostendens excellentiam prophetiae ad donum linguarum. Et circa hoc duo facita primo, ostendit excellentiam prophetiae ad donum linguarum; Secundo, quomodo sit utendum dono lina uarum , et Prophetiae, ibi Quid ergo est, DalreS,ete is Circa primum duo facit : primo, ostendit quod donum prii phetiae est eX-cellentius quam donum linguarum rationibus sumptis ex parte inlidelium
560쪽
fidhle. v. 6 En esset, mes rhres nan premi sire parti se subdivis en deux Premthrement S. Paul montre que te do de prophsitieest plus excellent que e d0n des langues, quant ii 'usage quest 'onleuten fatre dans es exhortations ou prsidications secondem ent, quanta elui'u'o en petat inire dans latri bre, card 'usage de cetaon' 'sitendli es eu choses v. Mais elui qui prophsitis parte aux
secundo, e parte fidelium, ibi is Fratres mei, etc., Prima pars dividitur in duas : primo, Stendit quod donum prophetiae est excellentius dono linguarum, quantum ad VSum eorum iu X- hortationibus seu praedi stationibus psecando, quantum ad VSum linguarum ,
qui est in orando Pad haec enim duo es ι usus linguae, ibi: si Et ideo loquitur, etc. n Circa primum duo adit :I PRIMO enim, praemittit unum per quod continuat se ad sequetitia; et hocogi quod dicita Dictum est quod charitasO imia dina excellit Si ergo ita est, u Sectamini, is Se ViribuS, AElia' 'itatem n quae est dulce et salubre inculum mentium
omnia autem charitatem habete, etc. II SECUNDO, subdit illud per quod continuat se ad sequentia, et hoc est quod dicit Emulamiui, etc., n URSi di data licet etiaritas sit major Omnibus donis, tamen alia non Sunt contemnenda SE Emulamini, , id est ferventer ametis . u Spiritualia D dona Spiritus Sancti 1 l. III, V. 13 Quid est quod vobis noceat, etc. ieet autem aemulatio quando iliae Sumatur pro serventi dilectione, quandoque pro invidia, tante non est aequivocati O imo, Dum procedit ab alio gelari enim et aemulari designa ferventem amorem alicujus
rei Coutingit autem quod res amata ita diligatur serventer ab aliquo quod non patitur sibi consortem, sed ipse vult eam